Die DSA lädt alle Interessenten und Freunde der DSA am Samstag, den 17. Januar 2015, von 12.00 bis 16.00 Uhr, zum diesjährigen Tag der offenen Tür ein. Hier erwartet Sie ein reichhaltiges Programm, das Ihnen einen lebendigen Eindruck vom alltäglichen Unterrichtsgeschehen vermitteln wird:

Informationsstände im Foyer, wo sich alle Bereiche der Schule präsentieren, wobei ein besonderer Schwerpunkt auf die Darstellung der neuen Struktur der Deutschen Schule Athen liegt

Vorstellung der zahlreichen außerunterrichtlichen Aktivitäten, wie MUN (Model United Nations), Summer Camp, DSA Running-Team, Arbeitsgruppen, usw.

Regelmäßig stattfindende Führungen durch die Schule und Besichtigung der Unterrichts- und Fachräume, der Bibliothek sowie der Sportstätten

Experimente in den naturwissenschaftlichen Fächern

Kunstgalerie mit ausgestellten Schülerarbeiten

Darbietungen in Musik und Tanz

Schülerbeiträge aller Art

Darüber hinaus stehen natürlich die Schulleitung sowie die Lehrerinnen und Lehrer allen Interessierten gerne für persönliche Beratungs- und Informationsgespräche zur Verfügung. Auch Eltern von Schülerinnen und Schülern, die bereits an der Schule sind, und die Schüler selbst geben Auskunft und informieren über die Schule.

Das Ziel dieser Veranstaltung ist es, unseren Gästen das pädagogische Konzept, die Angebote und die Atmosphäre der Schule näher zu bringen. Deshalb sind alle Bereiche, nämlich der neue Kindergarten, die Grundschule und das Hauptgebäude für die Besucher geöffnet.

Besuchen Sie auch unsere Taverne und unser gemütliches Schüler-Café und probieren Sie unsere Spezialitäten.

Wir freuen uns darauf, Sie an unserem Tag der offenen Tür begrüßen zu dürfen und Ihnen informative und schöne Stunden in der Deutschen Schule Athen zu bieten.

Η Paula Lakah “μίλησε για τέχνη…“. Την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013 είχαμε τη χαρά να ακούσουμε την αρχιτεκτόνισσα και γλύπτρια Paula Lakah (απόφοιτο του 1973 του γερμανικού τμήματος) να παρουσιάζει τη δουλειά της. Δίπλα της η δημοσιογράφος, αρθρογράφος από το Athens Voice, Ευγενία Μίγδου μίλησε για την απόφοιτό μας.

Παρόντες συμμαθητές και συμμαθήτριες της Πάολα και άλλοι. Η Λίζα Γεωμπρέ, ο Μάκης Δριμαρόπουλος με τη σύζυγό του, ο Αρης Μασουρίδης, η Ειρήνη Παλάσκα, ο Κώστας Γαλάνης, ο Γιώργος Αρεταίος, η Φάννυ Γεωμπρέ, ο Τόμας Γκρέβε με τη συζυγό του κ.α.

Η παρουσίαση ξεκίνησε με την καλλιτέχνιδα, που πρόβαλε βίντεο από εκθέσεις της και την Ευγενία Μίγδου που μίλησε και στο τέλος έγινε συζήτηση με όλους τους παρόντες.Η Paula Lakah “μίλησε για τέχνη…”. Την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013 είχαμε τη χαρά να ακούσουμε την αρχιτεκτόνισσα και γλύπτρια Paula Lakah (απόφοιτο του 1973 του γερμανικού τμήματος) να παρουσιάζει τη δουλειά της. Δίπλα της η δημοσιογράφος, αρθρογράφος από το Athens Voice, Ευγενία Μίγδου μίλησε για την απόφοιτό μας.

Παρόντες συμμαθητές και συμμαθήτριες της Πάολα και άλλοι. Η Λίζα Γεωμπρέ, ο Μάκης Δριμαρόπουλος με τη σύζυγό του, ο Αρης Μασουρίδης, η Ειρήνη Παλάσκα, ο Κώστας Γαλάνης, ο Γιώργος Αρεταίος, η Φάννυ Γεωμπρέ, ο Τόμας Γκρέβε με τη συζυγό του κ.α.

Η παρουσίαση ξεκίνησε με την καλλιτέχνιδα, που πρόβαλε βίντεο από εκθέσεις της και την Ευγενία Μίγδου που μίλησε και στο τέλος έγινε συζήτηση με όλους τους παρόντες.

video objects

inside out

el studio

www.paulalakah.com

Η ομιλία της Ευγενίας Μίγδου

Καλησπέρα σε όλους σας!

Είναι μεγάλη χαρά μου απόψε που μου δίνεται η ευκαιρία να πω δυο λόγια για την φίλη Π.Λ., τη δουλειά της οποίας παρακολουθώ τα τελευταία 10 περίπου χρόνια. Τις περισσότερες φορές οι καλλιτέχνες δυσκολεύονται όχι τόσο να μιλήσουν για τη δουλειά τους όσο να την προωθήσουν και να προβάλλουν τον εαυτό τους. Και βέβαια όσο πιο αυθεντικός και χαρισματικός είναι ένας καλλιτέχνης τόσο περισσότερο σεμνός είναι και, συγχρόνως ανασφαλής και ανικανοποίητος με το έργο και τη δουλειά του. Η πρωτοβουλία του Συλλόγου αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής να παρουσιάσει το έργο της Π.Λ., είναι μια επιβεβαίωση για τη δουλειά της και ελπίζω να λειτουργήσει και ενθαρρυντικά, γιατί όλοι δοκιμαζόμαστε σκληρά μέσα στην κρίση.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι η δουλειά της Π. προηγείται της εποχή της. Εδώ και 3 δεκαετίες καταπιάνεται και υλοποιεί τις πιο πρωτότυπες και ευρηματικές ιδέες. Τα έργα της είναι πραγματικές «επινοήσεις» από τη σύλληψη της αρχικής ιδέας μέχρι και το τελικό αποτέλεσμα. Και δεν θα κρύψω (γιατί το έχω δει η ίδια πολλές φορές με τα μάτια μου), ότι οι δημιουργίες της, απαιτητικές σε σχεδιαστικό επίπεδο και υψηλής αισθητικής, βρίσκουν συχνά μιμητές και αντιγραφείς από μικρή μέχρι και μεγαλύτερη κλίμακα. Ωστόσο, όπως συχνά συμβαίνει με τους δημιουργούς που βρίσκονται μπροστά από την εποχή τους, η ανταπόκρισή που βρίσκουν, με λίγες εξαιρέσεις, δεν είναι αυτή που θα περίμενε κανείς. Οι ιδέες και οι δουλειές της Π., οι διάφορες εξερευνήσεις και οι πειραματισμοί της – avant garde το 1983 – έβρισκαν το κοινό απροετοίμαστο και ίσως αμήχανο. Σήμερα, με μεγάλη καθυστέρηση, παρόμοια concept λανσάρονται ως κάτι το καινούργιο, ενώ περνούν ευκολότερα σε ένα μαζικό (mainstream) επίπεδο. Οπωσδήποτε όμως υπάρχει μεγάλη απόσταση από το γνήσιο στο αντίγραφο και από το πρωτότυπο στο παράγωγό του. Λέγοντάς το αυτό, δεν εννοώ ότι δεν υπάρχουν σήμερα καλλιτέχνες και δουλειές που ξεχωρίζουν. Απλά θέλω να τοποθετήσω τα πράγματα στην χρονική τους διάσταση. Έχω σκεφτεί αρκετές φορές ότι το ταλέντο της Π. στο design, στη γλυπτική και την χρήση των υλικών, θα έβρισκε μεγαλύτερες ευκαιρίες αν η ίδια είχε δραστηριοποιηθεί στο εξωτερικό. Αντίθετα με την Ιταλία και πιο πρόσφατα την Ισπανία – για να μην αναφερθούμε στη Δανία και τις βορειο-ευρωπαικές χώρες που δίνουν προτεραιότητα στο design, οι αντίστοιχοι δημιουργοί στην Ελλάδα, συναντούν σχεδόν αποκλειστικά αντιξοότητες. Για αυτούς τους λόγους το ότι η Π. έχει κερδίσει φανατικούς θαυμαστές αλλά και αναγνώριση από όσους κατέχουν το αντικείμενο, αποτελεί την πιο αδιαμφισβήτητη αναγνώριση του έργου της.

Μετά από αυτή την απαραίτητη για μένα εισαγωγή, έρχομαι στο θέμα. Παρότι γερμανοτραφής, οι πολιτισμικές αναφορές της Π. έχουν ρίζες στην Ελληνο-συριακή της καταγωγή, αλλά και στα βιώματα από την Αίγυπτο όπου έζησε πριν έρθει στην Ελλάδα. Απόφοιτη της Γερμανικής Σχολής της Αθήνας συνέχισε τις σπουδές της στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Μονάχου. Στράφηκε στη συνέχεια σε ένα μεταπτυχιακό με αντικείμενο την αναστήλωση παλαιών κτηρίων, αλλά με την επιστροφή της στην Ελλάδα τα ενδιαφέροντα διευρύνθηκαν και τελικά μετατοπίστηκαν. Από την αρχιτεκτονική μεταπηδά στις συγγενικές πλαστικές τέχνες, στο design, στη σκηνογραφία και την ενδυματολογία. Καταπιάνεται επίσης με την κεραμική, την χρυσοχοΐα και εξερευνά πληθώρα υλικών από τα πιο πολυτελή (χρυσός, ασήμι, έβενος) ως τα ευτελέστερα (χαρτί, ύφασμα κτλ.), καθώς και τα επαναχρησιμοποιούμενα.

Εκτός από γλυπτά και γλυπτικές συνθέσεις, έχει σχεδιάσει πολυμορφικά έπιπλα, φωτεινά σινιάλα, φωτιστικά, γλυπτικά κοσμήματα και αντικείμενα design. Επίσης, performances, ενότητες σώματος και χώρου όπου έχει δουλέψει πάνω στην ιδέα τρισδιάστατων γλυπτικών έργων με σκηνικά, κοστούμια, ήχο, φωτισμό και χορογραφίες.

Σε όλα σχεδόν τα έργα της κυριαρχεί η έντονη γεωμετρία: τρίγωνα, κύκλοι, καμπυλόγραμμα και τεθλασμένα σχήματα, που παραπέμπουν σε βασικές δομές της ύλης και της φύσης αλλά και σε αρχετυπικά σύμβολα.

Τα επαναχρησιμοποιούμενα υλικά, όχι πάντα εμφανή με την πρώτη ματιά, υπηρετούν την άποψή της να αξιοποιείται και να μεταμορφώνεται αυτό που υπάρχει για τη δημιουργία κάτι καινούργιου.

Κύριο χαρακτηριστικό στα έργα της είναι η σχεδιαστική ευρηματικότητα, η πλαστικότητα, η πολυμορφία και η δημιουργική εναλλακτικότητα στη χρήση τους, λειτουργική αλλά και αισθητική.

Ως προς το τελικό αποτέλεσμα, η έμφαση αποδίδεται με λιτές φόρμες και, τα τελευταία χρόνια, στην ελαφρότητα και τη διαφάνεια. Και αυτή η αφαιρετική διαδικασία υπηρετεί την ανάδειξη της ουσίας και την αξία της μορφής.

Τα έργα, είτε γλυπτά και αντικείμενα design είτε φωτιστικά και κοσμήματα είναι, πολύ συχνά, εξελιγμένα παιχνίδια. Οι καλλιτεχνικές επινοήσεις της κρύβουν εκπλήξεις καθώς και χιούμορ που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά. Ο παρατηρητής, σαν ιδανικός ενδιάμεσος, αποκτά την απροσδόκητη ικανότητα να γίνεται συνδημιουργός τους. Εξετάζοντάς τα, ανακαλύπτει τις δυνατότητές τους να μεταστοιχειώνονται, να μεταμορφώνονται, να ζωντανεύουν. Μετατρέπονται με αυτό τον τρόπο σε «αντικείμενα – φετίχ» με «υπερφυσικές» ιδιότητες.

Όμως επειδή σε τέτοιες περιπτώσεις οι εικόνες μιλάνε καλύτερα, το βίντεο που ακολουθεί θα δώσει μια πιο σαφή και ολοκληρωμένη άποψη για τη δουλειά της. Εγώ της εύχομαι καλή συνέχεια και “Open ur Wings”, όπως είναι και το μήνυμα που φέρει το γούρι που έφτιαξε για το 2014.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Η τάξη αυτή, είναι η πρώτη τάξη από την επανίδρυση της Γερμανικής Σχολής που οι μαθητές της αποφοίτησαν το 1960. Στη τάξη αυτή, δηλ. στην 3η Γυμνασίου (Obertertia), εισήχθησαν το 1956 δεκαεπτά μαθητές και μαθήτριες μετά από εξετάσεις στα Γερμανικά. Έπρεπε να κατέχουν τόσο καλά τα Γερμανικά, ώστε να μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα στη γερμανική γλώσσα. Γιατί ότι εκτός από τα Αρχαία & Νέα Ελληνικά, Θρησκευτικά, και Ιστορία που διδάσκονταν στην ελληνική γλώσσα, όλα τα άλλα μαθήματα διδάσκονταν στα Γερμανικά, με αντίστοιχα γερμανικά σχολικά βιβλία. Τα προβλήματα όμως προέκυψαν στην πρώτη κιόλας σχολική χρονιά 1956-57 με τη διδασκαλία των άλλων ξένων γλωσσών, όπως π.χ. τα Γαλλικά, όπου οι γνώσεις των μαθητών αυτής της τάξης ήτανε ποικίλες. Έτσι αποφασίστηκε μία ομάδα μαθητών με χαμηλή επίδοση, να κάνει εντατικά μαθήματα Γαλλικών εκτός σχολικού κτιρίου, στο σπίτι της συνεργαζομένης με την Γερμανική Σχολή καθηγήτριας, Κας Klairi-Maria Katt. Παράλληλα προέκυψαν προβλήματα με τα Λατινικά που έπρεπε να μεταφράζονται στα Γερμανικά, καθώς και το μάθημα Übersetzung δηλ. μετάφραση Αρχαίων Ελληνικών κειμένων στα Γερμανικά. Το μάθημα αυτό επιβλήθηκε από τους Ελληνιστές – Φιλολόγους (Dr. H. Flume, κλπ), και λόγω των δυσκολιών του, καταργήθηκε την επόμενη σχολική χρονιά 1957-58. Το αντικατέστησε όμως διδασκαλία κλασσικών γερμανικών μεταφράσεων των αρχαίων ελληνικών κειμένων. Οι δυσκολίες αυτές είχανε σαν αποτέλεσμα από τους 17 μαθητές που εισήχθησαν το 1956, να αποφοιτήσουν το 1960 μόνον 10.

Ένα άλλο πρόβλημα που προέκυψε τις επόμενες σχολικές χρονιές, ήτανε η επιθυμία των περισσοτέρων μαθητών να σπουδάσουν θετικές επιστήμες. Υπήρχε έλλειψη διδασκαλίας εξειδικευμένων θετικών μαθημάτων, αφού το μαθησιακό πρόγραμμα ήτανε κλασσικό. Γι’ αυτόν τον λόγο, ανέλαβαν οι Γερμανοί καθηγητές (Thomas, κλπ) των Μαθηματικών, της Φυσικής και της Χημείας να διδάξουν αφιλοκερδώς τα απογεύματα τους ενδιαφερόμενους μαθητές (Απέργη, Γεωργουλόπουλο, Καββαδία, Μαυρομμάτη, Πετρογιάννη, Χατζηδημητρίου κ.α.) εξειδικευμένα μαθήματα προετοιμασίας σπουδών για τα απαιτητικά Γερμανικά Πολυτεχνεία. Η διδασκαλία αυτών των μαθημάτων είχε θετικό αποτέλεσμα, αφού όλοι οι αναφερόμενοι εισήχθησαν και σπούδασαν σε Γερμανικά Πολυτεχνεία χωρίς δυσκολία.

Γενικά η αντιμετώπιση των μαθητών από τους Γερμανούς καθηγητές στα πρώτα σχολικά χρόνια ήτανε πολύ προσεκτική, γιατί οι μνήμες του πολέμου και της κατοχής ήτανε ακόμη νωπές. Έτσι π.χ. αποφασίστηκε να εορτασθεί την πρώτη σχολική χρονιά 1956-57 από την επανίδρυση της Γερμανικής Σχολής, η επέτειος του ΟΧΙ με πολύ χαμηλούς τόνους.

(κείμενο: Θανάσης Απέργης)

Το βραχυκύκλωμα (από την ενότητα “Εκδόσεις / Ιστορίες”)

Η Βεατρίκη Δημητριάδου, η Μπεατρίς των συμμαθητών και των συμμαθητριών της, “έφυγε” ανήμερα τα Χριστούγεννα το μεσημέρι στο σπίτι της, ήσυχα με την οικογένειά της στο πλευρό της. Η Μπεατρίς ήταν 91 ετών και ήταν εκείνη, στην οποία ο Σύλλογος των Αποφοίτων οφείλει την κινητοποίηση όλων των αποφοίτων του Πολέμου, όταν με μία επιστολή της τον Οκτώβριο του 2012 μας εξήγησε ότι αυτή και πολλοί συμμαθητές και συμμαθήτριές της από τα χρόνια του Πολέμου θέλουν να έχουν μία επαφή με τον Σύλλογό μας. Ήταν αυτή που μας έφερε σιγά-σιγά σε επαφή με όλους μέχρι που κατορθώσαμε να να οργανώσουμε το καλοκαίρι του 2103 την εκδήλωση προς τιμήν των “Αποφοίτων του Πολέμου“. Από τις πιό όμορφες κοπέλες του σχολείου, τότε στην οδό Αραχώβης, έφυγε μετά τον Πόλεμο στην Ελβετία όπου στο χωρίο Pestalozzi εργέστηκε ως ψυχολόγος μεγαλώνοντας ορφανά του Πολέμου από την Ελλάδα. Ανάμεσα στα παιδιά αυτά και ο Αργύρης Σφουντούρης, που έχασε τους δικούς του στο Δίστομο και είχε την Μπεατρίς σαν μητέρα. Συναντήθηκαν μάλιστα στη Γερμανική Σχολή σε μια ομιλία του στα παιδιά τον Απρίλιο του 2014 και η Μπεατρίς συγκινήθηκε καμαρώνοντας τον μικρό Αργύρη, που έδωσε ένα μεγάλο αγώνα για την δικαίωση όλων των οικογενειών του Διστόμου.

Αγαπητοί φίλοι,

κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω όλους μας για αυτό που καταφέραμε. Ίσως να πρόκειται για την πιό μεγάλη και πιό πολυδιάστατη εκδήλωση των τελευταίων χρόνων από πλευράς συλλόγου, και σίγουρα πρόκειται για ένα γεγονός, που αγκάλιασε τόσες πολλές τάξεις και μάλιστα σε περίοδο κρίσης.

Αγαπητοί φίλοι,

κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω όλους μας για αυτό που καταφέραμε. Ίσως να πρόκειται για την πιό μεγάλη και πιό πολυδιάστατη εκδήλωση των τελευταίων χρόνων από πλευράς συλλόγου, και σίγουρα πρόκειται για ένα γεγονός, που αγκάλιασε τόσες πολλές τάξεις και μάλιστα σε περίοδο κρίσης.

Πέραν των μελών του ΔΣ, θεωρώ ότι οι επικεφαλής των χρονιών τα πήγαν εξαιρετικά τηρουμένων των αναλογιών και των ιδιαιτεροτήτων κάθε χρονιάς. Ας μην ξεχνάμε ότι πολλές χρονιές ήταν κυριολεκτικά “εξαφανισμένες” κατά τα τελευταία χρόνια από το σχολείο και η προσπάθεια για να ξανάρθουν ήταν μεγάλη.

Διαπίστωσα ότι η Aula δεν χωρούσε άλλους, παρά μόνον όρθιους, θεωρώ ότι όποιοι δεν ήρθαν θα το έχουν ήδη μετανοιώσει. Ο κόσμος έμπαινε και έβγαινε για να καπνίσει, να δει τους δικούς του, να χαζέψει την έκθεση φωτογραφίας να μιλήσει με την Φαραντούρη, να “αγκαλιάσει” τις πόρτες των τάξεων, που κάποιοι είχαν να τις ακουμπήσουν πάνω από 40 χρόνια.

Νομίζω ότι τα καταφέραμε.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε παιδιά εκτός του στενού κύκλου μας, εκτός των μελών του ΔΣ και των επικεφαλής των τάξεων.

Κατ’ αρχήν στο σχολείο, που υποστήριξε οικονομικά το εγχείρημα.

Στον Thomas Greve, που πάλεψε στο Vorstand σαν απόφοιτος.

Στον Thomas Fischer, που υπομονετικά μας άκουσε, μας κατηύθυνε και μας στήριξε.

Στην Ήρα Στάικου, που ανέλαβε όλες τις συνεννοήσεις εντός και εκτός σχολείου.

Στην Αγγελική Κανελλακοπούλου, που τα κατάφερε όπως κανείς δεν είναι σε θέση να τα καταφέρει.

Στον Κώστα Καλφόπουλο, που οριοθέτησε τη συζήτηση ήδη από το παρασκήνιο.

Στον Ηλία Δελλόγλου, στον γνωστό και ως Ηλία Μακρή, που σκιτσάρησε τότε με την κιμωλία στον πίνακα.

Στον Σπύρο Παπαντωνίου, που είχε την ετοιμότητα να πάρει την φωτογραφία και να την φυλάξει χωρίς να το ξέρουμε.

Στον Θανάση Λασκαρίδη, που ανέλαβε την φιλοξενία του Zeidler.

Στην Μαρία Πασσά και τη Λίλη Άντζακα, που έκαναν τις ξεναγήσεις.

Στον Luka Cekic και το Σπύρο Κανατάκη, τους μαθητές που χειρίστηκαν με μαεστρία τα φώτα και τον ήχο.

Στον Ζήση Γκέρτσο και στον Βασίλη Καραγεωργίου για όλη την τεχνική υποστήριξη.

Στον Χρίστο Σταθακόπουλο, που προετοίμασε και χειρίστηκε τις εικόνες στην οθόνη.

Στην Uta Diringer-Fischer, που φρόντισε να συντονίσει την δεξίωση.

Στην Ελένη Καραμηνά, που τα αντιμετώπισε και τα είδε όλα.

Οφείλουμε και ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ αυτούς που ήρθαν από την Γερμανία:

Στον Joachim Zeidler, που ήταν μεν το τιμώμενο πρόσωπο, αλλά παραμέρησε τα χρόνια, που κουβαλάει και την πρόσφατη απώλεια της συζύγου του.

Στον Gerd Hermjacob και τη σύζυγό του.

Στον Willi Reuther και τη σύζυγό του.

Στον Dieter Klemm, που ήταν η έκπληξη.

Στους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μας που ήρθαν από την Γερμανία.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ντόρα Μπακογιάννη, που ήταν ιδιαίτερα θερμή και παρ’ όλη την πίεση των ημερών ήρθε και μίλησε σαν συμμαθήτρια.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Νίκο Κυριαζή, στον Παντελή Παντελούρη, στους αδελφούς Mallwitz, στον Klaus Birkenstock, στον Δημήτρη Ηλιόπουλο για τις ιστορίες και τις φωτογραφίες.

Σε ότι αφορά τους επικεφαλής των τάξεων τα είπαμε και μεταξύ μας, η Τένια Παπαδάκη (67), ο Κώστας Πολυζωγόπουλος (68), ο Τάσος Κυπριανίδης (69), ο Παύλος Λαουτάρης (70), ο Τάσος Καβαδέλας (71), ο Πέτρος Πετρακόπουλος (72), η Λίζα Γεωμπρέ (73) και ο Σπύρος Παπαντωνίου (74) μάζεψαν όσο κόσμο και όσες φωτογραφίες μπορούσαν. 400 φωτογραφίες από τα 7 χρόνια της Δικτατορίας ήταν αρκετές ώστε να πείσουν τον κόσμο που ήρθε να πει ότι “έχω και εγώ και θα τις στείλω”.

Για άλλη μιά φορά ο Τάσος Κυπριανίδης μας αιχμαλώτισε. Το φιλμάκι του, των εγκαινίων, μονομιάς έκανε τον κόσμο να ξεσπάσει σε παρατεταμένα χειροκροτήματα αναγνωρίζοντας τα πρόσωπα. Μία πινακίδα με το όνομα της Di Lernia δημιούργησε “πανικό”. O Zeidler, που το είδε για πρώτη φορά τάχασε και συγκινήθηκε. Μου τόλεγε και το ξανάλεγε την επομένη και την μεθεπομένη.

Η “οδός Γερμανικής Σχολής Αθηνών” αιφνιδίασε. Ο κόσμος, που δεν είχε προσέξει τις πινακίδες ενθουσιάστηκε, χειροκρότησε και τις έψαχνε φεύγοντας σαν να μην το πολυπίστευε.

Τον πρώην Καγκελάριο Helmut Schmidt για τις ευχές του, και μαζί με αυτόν τον Νώτη Ζωγράφο, τον Γιώργο Αρναούτη και τον Θεόδωρο Φορτσάκη που τελικά επέδωσε την επιστολή.

Είδαμε συμμαθητές και συμμαθήτριες να δακρύζουν.

Είδαμε την εκδήλωση να ξεφεύγει χρονικά.

Είδαμε τον κόσμο να παραμένει στο φουαγιέ μέχρι και μετά τα μεσάνυχτα.

Είδαμε καθηγήτριες και καθηγητές να αγκαλιάζουν τον Zeidler και να μιλούν με μαθητές σαν συμμαθητές, σαν φίλοι.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Χριστίνα Βάζου και στον Θάνο Ιωαννίδη για τις υπέροχες φωτογραφίες, που πήραν. Θα τις δείτε και θα καταλάβετε.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες τις συμμαθήτριες και τους συμμαθητές μας που ήρθαν και επιβεβαίωσαν ότι θυμούνται κάθε γωνιά του σχολείου.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Μαρία Φαραντούρη, που μας θύμισε τι δεν μπορούσαμε τότε να ακούσουμε.

Οφείλουμε και ένα μεγάλο ευχαριστώ στους καθηγητές, που ήθελαν να μας χαιρετήσουν όλους, έναν προς έναν, που ήθελαν να ανέβουν στη σκηνή για να τους δούμε όλους μαζί.

Αν ήταν θεατρική παράσταση θα την ξαναανεβάζαμε. Και τώρα που το σκέφτομαι ίσως πρέπει να την ξαναανεβάσουμε.

Κώστας Γαλάνης

Σε μια βραδιά γεμάτη συγκίνηση, η Γερμανική Σχολή Αθηνών και ο Σύλλογος των Αποφοίτων βράβευσαν την Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Σχολής, δώδεκα Απόφοιτους του Πολέμου, μαθητές και μαθήτριες που τελείωσαν τη Σχολή την περίοδο κήρυξης του πολέμου και τα χρόνια της κατοχής.

Δείτε το Video της Εκδήλωσης…

Στο βήμα (δεξιά) ο ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ και στη σκηνή από αριστερά: Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος, Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη, Αλέκος Κυριακός, Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή, Βεατρίκη Δημητριάδου, Απόστολος Πίτσος, Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα, Νάτα Μελά και Μάγκντα Μπέρναου.

Τον Απόστολο Πίτσο (1936) βράβευσε ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος (απόφοιτος του 1963), τη Νίκη Γουλανδρή (1942) βράβευσε ο Ευάγγελος Αντώναρος, (1968), την γλύπτρια Νάτα Μελά (1941) ο καθηγητής και συγγραφέας Νίκος Κυριαζής (1970), την Αλίκη Κωνσταντοπούλου–Περρωτή (1943), ευεργέτιδα του Kωνσταντοπούλειου Nοσοκομείου, η πρώην υπουργός Φρόσω Δημάκου-Κιάου (1964), την αρχαιολόγο Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα (1942) η αρχιτέκτων, ζωγράφος και πρώην βουλευτής Άννα Φιλίνη (1963), τη λαογράφο Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη (1942) ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου (1985), την Βεατρίκη Δημητριάδου (1942), ψυχολόγο στο χωριό Πεσταλότσι που φιλοξένησε τα ορφανά του Πολέμου, η δημοσιογράφος Ελίζα Παπαδάκη (1967), τον γλύπτη Αλέκο Κυριακό (1941) ο Τάσος Κυπριανίδης (1969), την βιολόγο Μαριέττα Ράδοβιτς-Ισιδωρίδου (1940) η καθηγήτρια φαρμακευτικής Άννα Τσαντίλη (1965), τον επιχειρηματία Αργύρη Φορτούνα (1942) ο αρχιτέκτων Γιώργος Κορφιάτης (1961), τον καλαθοσφαιριστή και επιχειρηματία Τζακ Νικολαϊδη (1943) η ζωγράφος Λίζα Γεωμπρέ (1973), και τη Magda Bernau (Μάγκντα Μπέρναου, 1942) η δημοσιογράφος Corinna Jessen (Κορίνα Γιέσεν, 1975).

Τέλος, ο Γιάννης Παπαθανασίου (1971) βράβευσε τον Θεόδωρο Θεοδωρόπουλο, υιό του διπλωμάτη Βύρωνα Θεοδωρόπουλου (1938), που πέθανε το 2010 αλλά έπαιξε το ρόλο δασκάλου τη χρονιά της κήρυξης του Πολέμου, βοηθώντας με ιδιαίτερα μαθήματα τους νεότερους ώστε να πάρουν το απολυτήριό τους, αφού οι καθηγητές τους ήταν στο μέτωπο.

Τους απόφοιτους υποδέχθηκε στο πιάνο με το Grande Valse Brilliante του Chopin ο μαθητής της β’ τάξης Θοδωρής Γαλάνης, μία σύνθεση που χρονολογείται ακριβώς από την περίοδο που άνοιξαν οι πρώτες γερμανικές σχολές του Όθωνα στο Ναύπλιο, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν ο γερμανός πρέσβης στην Αθήνα Wolfgang Dold (Βόλφγκανγκ Ντόλντ), ο οποίος επικρότησε την πρωτοβουλία του Συλλόγου Αποφοίτων που συμβάλλει στην ανάπτυξη των ελληνογερμανικών σχέσεων, καθώς και ο αντιπρόεδρος του συλλόγου Γεράσιμος Δριμαρόπουλος.

Η διευθύντρια γυμνασίου και ιστορικός Αγγελική Κανελλακοπούλου, απόφοιτος του 1985, ξεκίνησε με μία ιστορική αναδρομή από την εποχή του Όθωνα μέχρι σήμερα και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Hagen Fleischer (Χάγκεν Φλάισερ) αναφέρθηκε στη συνέχεια στην κρίσιμη περίοδο του Πολέμου.

Ο αντιπρόεδρος της Γερμανικής Σχολής Dr. Thomas Greve (Δρ. Τόμας Γκρέβε) ευχαρίστησε τους παλαιούς «συμμαθητές» του και τον εμπνευστή της βραδιάς Κώστα Γαλάνη, απόφοιτο του 1974 και υπεύθυνο του Συλλόγου των Αποφοίτων για τις ελληνογερμανικές σχέσεις, και η βραδιά έκλεισε με τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της, τους βραβευμένους απόφοιτους, οι οποίοι μοιράστηκαν με το κοινό, εμπειρίες και αναμνήσεις μιας σημαντικής διαδρομής η οποία ξεκίνησε από τη Γερμανική Σχολή της οδού Αραχώβης.

Οι βραβεύσεις

Ο Απόστολος Πίτσος, που μετέτρεψε την μικρή βιοτεχνία της οικογένειάς του σε μία μεγάλη βιομηχανία, γεννημένος το 1918, ο γηραιότερος όλων, βραβεύεται από τον πρώην πρωθυπουργό Παναγιώτη Πικραμμένο, απόφοιτο του 1963. Δεξιά η Φρόσω Δημάκου-Κιάου βραβεύει την Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή, ευεργέτιδα του Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου.

Ο Λυκειάρχης της Σχολής Βασίλης Τόλιας παραδίδει στη Νίκη Γουλανδρή το βραβείο της και τα δώρα που παρέλαβε από τον Ευάγγελο Αντώναρο. Μία υποχρέωση δεν επέτρεψε στην απόφοιτο μας του 1942 να παραστεί στην εκδήλωση και να βρεθεί με τους συμμαθητές της, αλλά δεν την εμπόδισε να θυμηθεί όλα όσα πέρασε μαζί τους τα δύσκολα εκείνα χρόνια. Ανάμεσα στα δώρα που παρέλαβε, όπως άλλωστε και όλοι οι τιμηθέντες, ήταν ένα Ενδεικτικό από την οδό Αραχώβης 11, ένα αντίγραφο από το Μαθητολόγιο της Σχολής, ένα αφιέρωμα για τα 100 χρόνια του σχολείου, μία καρφίτσα με το σήμα του Συλλόγου προσφορά από τον οίκο “Μαραμένος & Πατέρας” μόνιμο χορηγό μας, κ.α.

Η αρχαιολόγος Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα βραβεύεται από την Άννα Φιλίνη	Η λαογράφος Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη με τον συγγραφέα Βασίλη Παπαθεοδώρου	Η γλύπτρια Νάτα Μελά βραβεύεται από τον συγγραφέα και καθηγητή Νίκο Κυριαζή
Η ψυχολόγος Βεατρίκη Δημητριάδου βραβεύεται από την Ελίζα Παπαδάκη	Ο γλύπτης Αλέκος Κυριακός με τον Τάσο Κυπριανίδη	Η Λϊζα Γεωμπρέ στο μέσον με Άννιλη (αριστερά) και τη Μαίρη (δεξιά), κόρες του Τζακ Νικολαίδη
Η Μάγκντα Μπέρναου με την Κορίνα Γέσεν, δημοσιογράφο, και οι δύο του γερμανικού τμήματος	Ο Δ/ντής Λυκείου Βασίλης Τόλιας παραλαμβάνει από τον Ευάγγελο Αντώναρο τα αναμνηστικά της Νίκης Γουλανδρή που την τελευταία στιγμή δεν μπόρεσε να έρθει	Ο Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος, γιός του Βύρωνα Θεοδωρόπουλου με τον Γιάννη Παπαθανασίου
Η Φωτεινή, κόρη της βιολόγου Μαριέττας Ράδοβιτς-Ισιδωρίδου, που ένα μικρό ατύχημα την εμπόδισε να έρθει με την Άννα Τσαντίλη (δεξιά)	Ο αρχιτέκτων Γιώργος Κορφιάτης βραβεύει τον Αργύρη Φορτούνα μέσω skype που φαίνεται στη δεξιά εικόνα	Ο Αργύρης Φορτούνας εμφανίζεται στην οθονη μέσω skype από την Αίγινα και συνομιλεί με τους συμμαθητές και συμμαθήτριές του
Η Aula με απόφοιτους όλων των ηλικιών, με γονείς και συγγενείς, με παιδιά και εγγόνια βραβευομένων, με συζύγους και παιδιά βραβευόντων	Το “ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΝ” με υπέρτιτλο “DEUTSCHE SCHULE – ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΟΝ” ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΟΔΟΣ ΑΡΑΧΩΒΗΣ ΑΡΙΘ.11	Η Αγγελική Κανελλακοπούλου δέιχνει στον Παναγιώτη Πικραμμένο το πουγγί με την καρφίτσα που φέρει το σήμα του συλλόγου, προσφορά του οίκου “”Μαραμένος & Πατέρας”

Η υποδοχή

Ο Θοδωρής Γαλάνης ανοίγει την εκδήλωση υποδεχόμενος τους προσκεκλημένους με το Grande Valse Brilliante του Chopin	Η Διευθύντρια Γυμνασίου Αγγελική Κανελλακοπούλου παρουσιάζει την ιστορία της Γερμανικής Σχολής από την εποχή του Όθωνα το 1834 στο Ναύπλιο, το πέρασμα από την Αραχώβης 11, όταν την βρήκαν οι δύο πόλεμοι, τη μεταπολεμική Μετσόβου και Ρεθύμνου μέχρι σήμερα.
Ο Πρέσβης της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Ντόλντ απευθύνει χαιρετισμό	Ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Γεράσιμος Δριμαρόπουλος
Ο καθηγητής Χάγκεν Φλάισερ αναφέρεται στην κρίσιμη περίοδο του πολέμου και στο ρόλο που έπαιξε η σχολή και οι καθηγητές της	Η Αγγελική Κανελλακοπούλου μαζί με τη φιλόλογο Ζωή Βσιλείου, κόρη του πρώην καθηγητή και λυκειάρχη Νίκου Βασιλέιου παρουσιάζουν τους προσκεκλημένους με τα βιογραφικά τους

Οι αφίξεις

Βεατρίκη Δημητριάδου – Αλέκος Κυριακός	Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή συνοδευομένη από την Πόλυ Μπέκελη και τον Seth Frank	Ηρώ Τσατσαρώνη, ακολουθεί ο Αλέκος Κυριακός και  πιό πίσω αριστερά ο Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος
Wolfgang Dold, Γιάν. Παπαθανασίου, Ευάγγελος Αντώναρος, Παναγιώτης Πικραμμένος	Θεόδ. Θεοδωρόπουλος – Ευάγγελος Αντώναρος. Πίσω αριστερά Λένα Μερίκα, Σοφία Χριστοφορίδου (μέσον)	Γιάννης Παπαθανασίου, Αλέξανδρος Έξαρχος (υποδιευθυντής λυκείου) και Νίκος Βασιλείου (τέως λυκειάρχης)
Ο Wolfgang Dold με την πρόεδρο του ΣΑΓΣΑ Σοφία Χριστοφορίδου	Στέλιος Παπαπέτρου Γιάννης Μυλωνάς Ρέα Αργυριάδου-Μυλωνά	Νάτα Μελά – Παύλος Λαουτάρης
Μαριάνα Καναβαριώτου, Άννα Φιλίνη, Παναγιώτης Πικραμμένος	Ζέττα Ζάκκα, Martin Schüler, Dr. Richard Epstein	Δημήτρης και Λίλη Μιχαλακοπούλου, Μαριάνα Καναβαριώτου, Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος,
Η Dr. Marianne Danner μαζί με τους Regina Wiesinger και Jörg Barabas	Κωνσταντίνος Αραβώσης, Πέτρος Πετρακόπουλος, Νίκος Βασιλείου	Τένια Παπαδάκη, Ρέα Αργυριάδου, Άννα Φιλίνη
Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα, Θανάσης Καλπαξής,	Γεράσιμος Δριμαρόπουλος, Μόνικα Γκραφ, Σοφία Χριστοφορίδου	Νίκος Βασιλείου, Λίζα Γεωμπρέ, Βασίλης Χαρισόπουλος
Στεφανία Αδαμοπούλου, Χρήστος Κωνσταντινίδης, Χαρούλα Αντωνοπούλου	Ευάγγελος Αντώναρος και Βασίλης Τόλιας κατευθύνονται προς την Aula

Οι ιστορίες

Ο Δρ. Τόμας Γκρέβε κλείνει τον κύκλο των βραβεύσεων και ζητά από όλους μία ιστορία από τα μαθητικά χρόνια	Ο Απόστολος Πίτσος μιλά για τα δύσκολα σχολικά χρόνια, τις σπουδές στη Γερμανία και τη επιχείρηση	Η Νάτα Μελά αναφέρεται στις σκανταλιές μέσα στην τάξη, για τις “κουτσουλιές” από τις κατσίκες του απέναντι (!) οικοπέδου που βάζανε στο κουτί με τις κιμωλίες
Zirkulieren! Η Βεατρίκη Δημητριάδου θυμάται την οδηγία των καθηγητών στα διαλείματα, που υποχρέωνε τους μαθητές να γυρνούν γύρω-γύρω στην αυλή αντί να είναι ακίνητοι	Η Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα ανάμεσα στον Απόστολο Πίτσο και τη Νάτα Μελά μιλά στα γερμανικά ! για τον καθηγητή Gaspar, τη γραμματική και τα τραγουδάκια που μάθαιναν	Πέτρα Ρόχνερ, Κώστας Γαλάνης και Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος
Η Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη εξηγεί ότι ήταν τυχερή που στη Σχολή έμαθε γοτθική γραφή και αυτό της επέτρεψε να διαβάσει το μοναδικό αρχείο της Achaia Clauss		Ο Αλέκος Κυριακός προσθέτει την πικάντικη διάσταση στην ιστορία της Νάτας Μελά εξηγώντας ακριβώς τι είδους ήταν τα “καψώνια” στους καθηγητές

Τα μεθεόρτια

Η Βεατρίκη Δημητριάδου συνομιλεί με τον Παναγιώτη Πικραμμένο	Απόστολος Πίτσος – Δρ. Τόμας Γκρέβε	Mikela Petrantzan – Νάτα Μελά
Ο Μπεν Σμίτ και η Έβη Στασινοπούλου Τουλούπα	Ο Απόστολος Πίτσος με την Βεατρίκη Δημητριάδου
Σαν σε σχολικό: Αλέκος Κυριακός με Μάγκντα Μπερναου, Απόστολος Πίτσος με Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή, Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη με Βεατρίκη Δημητριάδου	Ο Απόστολος Πίτσος σηκώνεται για να υποδεχθεί την Βεατρίκη Δημητριάδου	Ο Απόστολος Πίτσος χαιρετά τον Λευτέρη Ελευθεράκη της BSH
Κορίνα Γέσεν, Δρ. Τόμας Γκρέβε και Άννα Φιλίνη	Ο Χρήστος Καραμπάτος με την σύζυγό του Χριστίνα Αλιβέρτη επίσης απόφοιτο	Μαριάνα Καναβαριώτου – Μαριλένα Φατσέα σε πρώτο πλάνο
Η σύζυγος του Απόστολου Πίτσου με την Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή και τον Seth Frank		Ο Χάγκεν Φλάισερ ξεφυλλίζει το βιβλίο της Ροδούλας Σταθάκη-Κούμαρη για την “Οινοποιό εταιρεία ΑΧΑΪΑ Clauss και τα χειροποίητα βαρέλια της”, ενώ ο Γεράσιμος Αφεντάκης παρακολουθεί

Η οδός “Ζηρίδη” μετονομάστηκε σε οδό “Γερμανικής Σχολής Αθηνών“. Την Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014 ένα συνεργείο του Δήμου Αμαρουσίου αντικατέστησε τις “μπλέ” πινακίδες με την παλαιά ονομασία της οδού με νέες, κόκκινες με τη νέα ονομασία. Ο Δήμαρχος Αμαρουσίου Γιώργος Πατούλης ανταποκρίθηκε σε ένα αίτημα της Γερμανικής Σχολής και του Συλλόγου Αποφοίτων περί της αλλαγής της ονομασίας.

Η επιστολή που εστάλη στον δήμαρχο Αμαρουσίου με την ευκαιρία της διοργάνωσης της “Πρώτης Ημέρας Ευκαιριών Εργασίας”, που διοργανώθηκε στη Σχολή το 2013 και όπου ο Γιώργος Πατούλης, με την διπλή του ιδιότητα ως Δήμαρχος Αμαρουσίου και Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου έλαβε το διπλό αίτημα της “συμμετοχής στην εκδήλωση” και της “αλλαγής της ονομασίας”. Η απόφαση περί της αλλαγής της ονομασίας του δρόμου εγκρίθηκε από το ΔΣ και στο site του Δήμου αναρτήθηκε η επιστολή μας.

Η Ήρα Καλιαμπέτσου γεννήθηκε το 1971 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1988. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο «Ruhr» στο Bochum της Γερμανίας και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο τομέα του Δικαίου της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο «Karl-Franzens» στο Graz της Αυστρίας. Έχει εργαστεί μεταξύ άλλων ως νομικός σύμβουλος της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών και στην αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Τουρκία ενώ έχει λάβει μέρος σε προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας στο εξωτερικό. Από το 2006 διευθύνει την Ελληνική Εταιρία Δικαίου Αρχαιοτήτων, της οποίας είναι ιδρυτικό μέλος. Μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και του Δικηγορικού Συλλόγου Düsseldorf. www.legalissues.gr

Ωραία βόλτα τριών ωρών με δροσερή συννεφιά και πολύ άλλο κόσμο στα μονοπάτια του βουνού.

Από τις γέφυρες της Κατεχάκη προς μονή Καισαριανής, ρεματιά Ηριδανού και μετά προς χωματόδρομο πάνω από την μονή. Γυρίσαμε από μονοπάτι με ταμπέλες για ονομασία κάποιων θάμνων/δέντρων προς το σημείο Καλοπούλα.

Βόρεια οροσειρά. Την Κυριακή του δώσαμε και κατάλαβε! Περπατήσαμε τις εφτά ώρες, όπως προβρέφτηκε, και ποιό ζόρικα από ότι προβλέφτηκε. Ανταμειφτήκαμε με καλό καιρό και αεροπορικές θέες.

Ξεκινήσαμε τέσσερεις μέσα στο πυκνό δάσος, δίπλα στο νερό που κελάρυζε, πάνω σε παχύ στρώμα από φύλλα πεσμένα. Κάθε φορά που ακουμπούσε το κεφάλι μας επάνω, άφηναν σταγόνες στα μαλλιά μας οι φυλλωσιές.

Σύντομα φτάσαμε στο Παλιομήλεσι, ανοικτά λιβάδια με τεράστια πλατάνια στο πλάι. Τριγύρω οι κορυφές Μνήματα, Μεσοβούνι και Σκίμθι.

Μετά από λίγο ψάξιμο πηδήξαμε πάνω από το ρυάκι που ακολουθούσαμε και βρήκαμε σημάδια δύο μονοπατιών. Ακολουθήσαμε το δυτικό, στα ριζά της κορυφής Σκίμθι.

Βραχώδες τοπίο, ανηφορικό, κατάφυτο με πλατάνια, πεύκα, θάμνους μέχρι και μερικά έλατα. Δεξιά μας υψώνονται γκρεμοί, μέρος από τα πόδια του βουνού που ανεβαίνουμε.

Σύντομα φτάνουμε σε επίπεδο άνοιγμα που ακολουθείται από δεύτερο οροπέδιο, χιλιόμετρα σε μήκος, χωμάτινο, επίπεδο με διάσπαρτα δέντρα η μεγάλους θάμνους κουρεμένους σε κωνικό σχήμα από βόσκηση ελαφιών. Επί δεκαετία και περισσότερο δεν έχω δει ποτέ κατσίκια η πρόβατα εδώ.

Πίσω, νότια η μάζα της Πάρνηθας με τις κορυφές Όρνιο και την Καραβόλα ψηλά ψηλά. Δεξιά μας, η βόρεια οροσειρά: Αυτό είναι το Σαλονίκι. Τόπος σιωπηλός, ήρεμος, αποκομμένος. Ο κόσμος χωρίς ανθρώπους.

Δεξιά μας, περνάμε σύντομο τόπο πυκνής βλάστησης και αρχίζουμε ελεύθερη, κατ’ευθείαν ανάβαση. Η Ιωάννα αφήνει κόκκινη κορδέλα σε κάποια ψηλά κλαδιά. Σημάδια που θα μας οδηγήσουν αν γυρίσουμε πίσω από τα ίδια. Καλός στερεός βράχος, με βαθειές σχισμές , κατά τόπους στρογγυλές τρύπες στην πέτρα, λες και από τρυπάνι. Ακροβατούμε συχνά σε στέρεες βράχινες μύτες και κόψεις. Παρακάμπτουμε πυκνές συστάδες από φυλλίκια, πουρνάρια, οξύκεδρα. Είναι μέτρια ανηφόρα. Πιό απότομο θα ήταν αναρρίχηση. Διάλειμμα να ανασάνουμε.

Η θέα κάτω ξεδιπλώνει το οροπέδιο και τις γύρω κορυφές με ανάγλυφη ευκρίνεια. Γιατί ξεκουράζει η μακρινή θέα; Γιατί τέτοιες στιγμές τα λόγια περιττεύουν;

Συνεχίζουμε το σκαρφάλωμα σε όλο και πιο ανοικτό πεδίο. Ένας σωρός βράχων, να η κορυφή!

Φτάνοντας στην ράχη του βουνού, ξεδιπλώνεται κάτω μας η πεδιάδα προς βορρά: Αυλώνας, οι φυλακές ανηλίκων, η Μαλακάσα, η εθνική οδός. Ξαποσταίνουμε, παίρνουμε φωτογραφίες.

Η συνέχια περιλάμβανε δυό πραπλήσιες κορυφούλες, διάβασμα του χάρτη να βρούμε μονοπάτι εύκολης επιστροφής, δύσκολη διάβαση πυκνόφυτων περιοχών. Όλοι φέρθηκαν ψυχρόαιμα, ο χρόνος κυνηγούσε μη μας πιάσει το σκοτάδι, ο Γιάννης βρήκε πρώτος τα σημάδια του μονοπατιού: Ευτυχώς αυτό μας επέτρεψε να γυρίσουμε στο οροπέδιο Σαλονίκι και από ‘κει πίσω στο Παλιομήλεσι και το αυτοκίνητο του Γιάννη και της Βάσως με… αρκετή λάσπη στα παπούτσια και παντελόνια μας. Το φως μόλις μας έφτανε να περπατήσουμε. Και εις ανώτερες διαδρομές!

με πεζοπορικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας ’71

Και το κάλεσμά μας

Αγαπητοί πεζοπόροι, θα πάμε ορειβασία.

Ο καιρός προβλέπεται καλός, η πορεία 6-7 ώρες περίπου.

Κυριακή 16ΝΟΕ 2014

Σταθμός Λαρίσης

Ώρα 8:20

Προαστιακός για Σφενδάλη (Μαλακάσα ) αναχωρεί 8:44

1 η 1.5 λίτρα νερού ο καθένας!

Σφενδάλη >Παλιομήλεσι>Σαλονίκι>κορυφή Σκίμθι>βλέποντας κάνοντας

με φυσιολατρικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας(DSA’71)

Από τον Ιούνιο του 1996 έως και σήμερα εργάζεται στον ραδιοφωνικό σταθμό Σπορ ΦΜ, αρχικά ως αρχισυντάκτης και στη συνέχεια ως ραδιοφωνικός παραγωγός με καθημερινή εκπομπή και περιγραφές ποδοσφαιρικών αγώνων. Για ένα έτος, 1996-1997, είχε συνεργασία με το εβδομαδιαίο αθλητικό περιοδικό «Οι Παγκόσμιοι».

Υπήρξε συντάκτης στην ιστοσελίδα του αθλητικού τηλεοπτικού καναλιού Supersport από το 2000 έως το 2002, με αντικείμενο το διεθνές ποδόσφαιρο. Από το 2003 έως το 2004 ήταν αρχισυντάκτης της ιστοσελίδας της καθημερινής αθλητικής εφημερίδας Sportime και από το 2004 έως το 2009 διευθυντής της ιστοσελίδας του ραδιοφωνικού σταθμού Sport FM.

Για μία διετία, από το 2006 έως το 2008, δούλεψε, ως συντάκτης, στο μηνιαίο αθλητικό περιοδικό Active. Από το 2007 έως το 2009 είχε τακτική συνεργασία με την καθημερινή αθλητική εφημερίδα Sportday.

Εργάστηκε στην ΕΡΤ, από το καλοκαίρι του 2003 έως και το 2010, με αντικείμενο την παρουσίαση εκπομπών και την περιγραφή αγώνων για το Τσάμπιονς Λιγκ, το Ελληνικό Πρωτάθλημα και το Κύπελλο, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 και του 2010, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004 και του 2008, το Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2005 και του 2009 τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και του 2008, τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2006 και του 2010 και το τουρνουά τένις Roland Garros του 2009 και του 2010. Παράλληλα, υπήρξε υπεύθυνος του ψηφιακού αθλητικού καναλιού της κρατικής τηλεόρασης Sport+ από το 2008 έως το 2010.

Ανήκει στο δημοσιογραφικό δυναμικό της COSMOTE TV από το καλοκαίρι του 2011 έως και σήμερα.

Ένας από τους βασικούς άξονες της δραστηριότητας του συλλόγου μας είναι η προσπάθεια να φέρει σε επαφή όλους τους ενδιαφερόμενους απόφοιτους με ελληνικές και γερμανικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται εντός και εκτός συνόρων.

Στο πλαίσιο αυτό, διοργανώσαμε στις 21 Σεπτεμβρίου 2013 την “1η Ημέρα Ευκαιριών Εργασίας” και στις 22 Νοεμβρίου 2014, την “2η Ημέρα Ευκαιριών Εργασίας“, μία εκδήλωση που απευθύνεται στους εν γένει γερμανόφωνους, καθιστώντας τη Γερμανική Σχολή, έναν κόμβο συνάντησης για την αγορά εργασίας.

Με την υποστήριξη της ΚΑΡΙΕΡΑ ΑΕ, μιάς εταιρείας που ιδρύθηκε το 1997 από τον απόφοιτό μας Φάνη Ρήγα και είχε ως στόχο την κάλυψη των κενών στην ενημέρωση σχετικά με την αγορά εργασίας, εγκαταστήσαμε και λειτουργήσαμε στο site μας, την πλατφόρμα της Berufsbörse έως το τέλος του 2015.

Δεδομένου ότι έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από πλευράς Γερμανικών εταιρειών και φορέων, για τη διοργάνωση της 3ης Ημέρας Ευκαιριών Εργασίας εντός του 2016, ο Σύλλογος από κοινού με τη Γερμανική Σχολή αναζητά την κατάλληλη ημερομηνία.

Στο μεταξύ οι ενδιαφερόμενοι για τις «Ευκαιρίες καριέρας» μπορούν να επικοινωνούν με το Σύλλογο και παράλληλα να ενημερώνονται στις ενότητες Ζητούν Εργασία και Προσφέρουν Εργασία, που εμφανίζονται στην αρχική σελίδα του site, δεξιά στο Γραφείο Εργασίας.

Eine der wichtigsten Bemühungen unseres Vereins ist die Kontaktvermittlung zwischen unseren Ehemaligen und griechischen bzw deutschen Firmen, die im In oder Ausland tätig sind.

In diesem Rahmen organisieren wir auch dieses Jahr die zweite Berufsbörse, am Samstag den 22.11.2014. Durch diese Veranstaltung, die sich auf deutschsprachige Interessenten bezieht, wird die DSA zu einem Arbeitsmarkttreffpunkt.

Gleichzeitig haben wir mit der Unterstützung der Firma Karriera AG* in unserer Website die Plattform Berufsbörse eingerichtet. Das Unternehmen hat das Ziel, Informationslücken über den Arbeitsmarkt auszufüllen.

* Diese Firma wurde 1997 von unserem Absolventen Fanis Rigas gegründet.

Auf dieser Art und Weise verlängern wir den Tag der Berufsbörse über das ganze Jahr, in dem wir tagtäglich den Kontakt zwischen Unternehmen und Interessenten unterstützen.

Wählen Sie „CV Hochladen” und reichen Sie Ihre Qualifikationen elektronisch ein und wir werden Sie informieren, sobald eine für Sie geeignete Arbeitsstelle gefunden wird.

In „Karrierechancen” haben Sie die Möglichkeit, die Anzeigen jeden Tag zu verfolgen und mit den Trägern und Unternehmen elektronisch zu kommunizieren.

Δυτικός Υμηττός: Καράβι και κόψη Κακορέματος:

Καμιά φορά ξεκινά η εκδρομή με αμφίβολους οιωνούς και όλα παν καλά!

Σάββατο βράδυ και Κυριακή, λίγο πριν φύγουμε, δύο παρέες ανέβαλαν από τον φόβο της βροχής. Αλλά είχαμε λιακάδα και 20 βαθμούς και τα αντιανεμικάμείναν στα σακκίδια…

Α! είχε και τον Μαραθώνιο Αθηνών με δρόμους κλειστούς ως τις 5 το απόγευμα αλλάούτε αυτό μας πείραξε…

Ομολογώ ότι είχα περιγράψει εύκολο περίπατο και προέκυψε κανονική ορειβασία…

Δεν φταίει η δίοίκηση, υπήρχε όρεξη και ικανότητα στους συμμετέχοντες και έτσι λάβαμε ότι …μας άξιζε.

Περπατήσαμε σε ώριμο πευκοδάσος, περπατήσαμε σε βραχώδεις ανηφόρες μέσα σε γαλατσίδες και πουρνάρια, μπήκαμε στο …καράβι, ένα παλιό νταμάρι πελεκημένο όλο με καλέμι και σφυρί, ατελείωτες μικρές δαγκωματιές σε κάθετες όψεις βράχου.

Παραθέτω μια φωτογραφία με την …πλώρη για του λόγου το αληθές. Φτάσαμε στην κόψη των γκρεμών του Κακορέματος, πήξαμε μέσα στους θάμνους που σκέπαζαν τα πάντα, συναντήσαμε δυό ορειβάτες που έρχονταν αντίθετα από εμάς, σηκώσαμε το σκυλάκι Ματίλντε της Κορνέλιας για να περάσει ψηλούς βράχους, χαθήκαμε και ο Αντώνης βρήκε τελικά το μονοπάτι της επιστροφής, καταφέραμε να μην χάσουμε τον Γιώργο που έτρεχε συνέχεια μπροστά αναγνωρίζοντας την πλαγιά.

Κάτω στους χωματόδρομους έτρεχαν μοτοσικλέτες κρος, ευτυχώς μακρυά για να ακούμε την φασαρία. Διαλέξαμε διαδρομή κατάληλη μόνο για ορειβάτες η ελικόπτερο…

Τα κορίτσια μας, 12 ετών και τα δύο, συμμαθήτριες, η Άλκιστη και η Δέσποινα πήγαν πολύ καλά. Πήραν ορειβατικό βαθμό 11 με άριστα το 10. Τι λέω, όλοι μεγάλοι και μικροί και η Ματίλντε είχαν μια ευχάριστη Κυριακή. Ελάτε την επομένη φορά. ΧΑΝΕΤΕ…

Και η πρότασή μας για πεζοπορία:

Διαδρομή:Υμηττός , γύρω από την Μονή Καισαριανής.

Καθαρή διάρκεια πορείας 3 ώρες περίπου. Με στάσεις, θα χρειαστεί περισσότερο. Φέρτε νερό φρούτο και σάντουιτς. Περίπου 200 μέτρα ανάβαση, μπορούν όλοι.

Χρόνος:Κυριακή 9 ΝΟΕ 2014, ώρα 9:50

ΕΛΕΓΞΤΕ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ υπάρχει συγχρόνως ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Περιληπτικά: WANDERTAG#20

Περίπατος εύκολος 3ώρες για όλους περί την μονή ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣΣτάση ΚΑΡΑΒΕΛ 9:50

Δασικό σπιτάκι στην Εθνικής Αντιστάσως πάνω από τις γέφυρες ΚΑΤΕΧΑΚΗ 10:20

Der Verein der Ehemaligen der DSA organisiert eine Veranstaltung über den Philosophen Kostas Axelos, aus Anlass der 90 Jahren seit seiner Geburt (im Jahre 2010 verstorben).

Frau Katerina Daskalaki, Botschafter der Ständigen Vertretung Griechenlands bei der UNESCO, wird ein kurzes Grußwort halten. Herr Marios Begzos, Dekan der Theologischen Fakultät der Universität Athen und Herr Georg Douatzis, Journalist, werden das Leben und das Werk des Philosophen, der auch eine kurze Zeit an der Deutschen Schule Athen Schüler war, vorstellen und analysieren.

Am Mittwoch, dem 26. November 2014 um 19.00 Uhr in der Aula der DSA

Am 13. Dezember 2014 (um 19.00 Uhr in der Aula) treffen sich Lehrer und Schüler der griechischen und deutschen Abteilung der Epoche 1967-1974 und tauschen Geschichten und Erlebnisse aus der Zeit des Junta Regimes aus, in der die Schule nicht nur ihre autonome Rolle, sondern auch das freie Denken und den rechten Gebrauch der griechischen Sprache wahrte.

Im Laufe des Tages werden ehemalige Schüler und Lehrer die Möglichkeit zu Treffen in kleinen Kreisen haben. Bei Ausstellungen, Vorführungen und Vorträgen wird die gemeinsame Zeit aufleben.

Dr. Joachim Zeidler, Schulleiter der DSA (1968-1980), wird an diesem Festtag bei uns sein und über diese Periode reden.

Es singt Maria Farantouri.

Programmablauf:

• Besuch der ehemaligen Lehrer im Akropolis Museum

• Umbenennung der Ziridi Str. in Straße der Deutschen Schule Athen

• Treffen und Rundgang von Lehrern und Schülern in der Schule

• Filmvorführung über das Schulleben Ende der 60er Jahre

• Historischer Rückblick auf die ersten Nachkriegsjahre bis 1974

• Erinnerung an die Lehrer dieser Periode

• Kleine Geschichten von Schülern und Lehrern aller Jahrgänge dieser Periode und Fotoschau von Klassen und dem Lehrerzimmer

• Empfang im Foyer der Schule