Η εταιρία ARXIKON S.A. αναζητά προσωπικό για τη στελέχωση κτηριακού έργου στο Μόναχο.

Οι ενδιαφερόμενοι για τις κάτωθι θέσεις μπορούν να επικοινωνήσουν με τον κ. Μαραλέτο μέσω e-mail: lmaraletos@arxikon.gr ή τηλεφωνικά στο 210 7475922:

1. Θέση Πολιτικού Μηχανικού

Ελληνική κατασκευαστική εταιρεία με έδρα την Αθήνα, η οποία υλοποίει κτηριακά έργα στην Γερμανία, ζητά για άμεση στελέχωση εργοταξίου της Πολ. Μηχανικό (ΑΕΙ). Απαραίτητη: η εργοταξιακή εμπειρία στην Γερμανία τουλάχιστον 5 ετών σε κτηριακά έργα, γνώση AUTOCAD, OFFICE και η γνώση της γερμανικής γλώσσας.

2. Θέση Μηχανολόγου Μηχανικού

Ελληνική κατασκευαστική εταιρεία με έδρα την Αθήνα, η οποία υλοποίει κτηριακά έργα στην Γερμανία, ζητά για άμεση στελέχωση εργοταξίου της Μηχανολόγο ή Ηλεκτρολόγο Μηχανικό (ΑΕΙ). Απαραίτητη: η εργοταξιακή εμπειρία στην Γερμανία τουλάχιστον 5 ετών σε κτηριακά έργα, γνώση AUTOCAD, OFFICE και η γνώση της γερμανικής γλώσσας.

3. Θέση Εργοδηγού Κτηριακών Έργων

Ελληνική κατασκευαστική εταιρεία με έδρα την Αθήνα, η οποία υλοποιεί κτηριακά έργα στην Γερμανία, ζητά για άμεση στελέχωση εργοταξίου της Εργοδηγό Κτηριακών Έργων Απαραίτητη: η εργοταξιακή εμπειρία στην Γερμανία τουλάχιστον 10 ετών και η γνώση της γερμανικής γλωσσάς.

4. Θέση Βοηθού Λογιστηρίου

Ελληνική κατασκευαστική εταιρεία με έδρα την Αθήνα, η οποία υλοποίει κτηριακά έργα στην Γερμανία, ζητά για άμεση στελέχωση βοηθό λογιστηρίου για πλήρωση θέσης στην Γερμανία. Απαραίτητα: εμπειρία στην υποστήριξη λογιστηρίου, εμπειρία στην γραμματειακή υποστήριξη, άριστη γνώση γερμανικών, γνώση υπολογιστών. Επιθυμητή εργασιακή εμπειρία στην Γερμανία.

‘Ηταν μια ωραία χειμωνιάτικη ημέρα. Κρύο, ήλιος, στεγνά και ορατότητα πέρα από Πάρνηθα, Πεντέλη και νότια Εύβοια γύρω μας. Μαζευτήκαμε δώδεκα, οι περισσότεροι στην ώρα τους. Μερικοί σχεδόν στην ώρα τους. Ανάμεσά τους: Δέσπω, Τένια, Όλγα, Χριστίνα, Νίκος, Πηνελόπη, Χρήστος, Βάσω, Περικλής και Γιώργος.

Είχαμε την Αθήνα κάτω μας την πρώτη ώρα. Κατόπιν πήραμε στροφή προς νότο στην βόρεια άκρη του βουνού. Κάτω μας Αγ.Παρασκευή , Σταυρός, Γλυκά νερά. Πράσινο ζωηρό πευκοδάσος με κυπαρίσια, αγριελιές, χαρουπιές και πουρνάρια που και που. Τόσο πράσινο που δεν έμοιαζε με Υμηττό..

Προχωρόντας αντικρύσαμε την κορυφογραμμή με τις κεραίες. Μπροστά της το χαμηλότερο διάσελο όπου η μοναχική παλιά κεραία του ΟΤΕ. Απότομη αλλά σύντομη ανάβαση ως εκεί. Σταθήκαμε για την θέα και για κολατσιό. Λούτσα, το αεροδρόμιο, Πόρτο Ράφτη, Κορωπί ως την άκρη της Αττικής. Από την άλλη τα νησιά του Σαρωνικού και η Αθήνα με τα βουνά της προς βορρά. Κατεβήκαμε, κλείνοντας τον κύκλο, με σύντομα μονοπάτια ως την άσφαλτο λίγο πριν από το νεκροταφείο Παπάγου απ’ όπου ξεκινήσαμε. Μας πήρε τρεις ώρες περπάτημα συν μια ώρα στάσεις, τέσσερις ώρες σε λαμπερό κρύο συνολικά

με πεζοπορικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας ’71

Να θυμηθούμε και το κάλεσμά μας:

Διαδρομή:Υμηττός από νεκροταφείο Παπάγου, στην βόρεια πλευρά του βουνού.

Καθαρή διάρκεια πορείας 3 ώρες περίπου. Με στάσεις, θα χρειαστεί περισσότερο. Φέρτε νερό φρούτο και σάντουιτς. Περίπου 200 μέτρα ανάβαση, μπορούν όλοι.

Χρόνος:Κυριακή 17 ΝΟΕ 2013, ώρα 10:00

Τόπος: Λεωφόρος Μεσογείων Μετρό ΚΑΤΕΧΑΚΗ, ρεύμα εξόδου, στην είσοδο του Πάρκινγκ, 100 μέτρα βόρεια από την πεζογέφυρα Καλατράβα.

Εναλλακτικός Τόπος20λεπτά αργότερα: Ώρα 10:20 Κάτω-κεντρική- είσοδος νεκροταφείου Παπάγου

Οδήγηση για νεκροταφείο Παπάγου: Λεωφ.Κύπρου>στο στρογγυλό 3/4 του κύκλου>8ης μεραρχίας>

αμέσως δεξιά>στρατάρχου Παπάγου>στο δημαρχείο δεξιά πάνω Αναστάσεως:Ίσια κάτω από την Αττική οδό

πιό πάνω, μετά το νεκροταφείο Χολαργού, νεκροταφείο Παπάγου είσοδος. Φτάσατε.

Sales Manager – Energy, Resources & Marine, Greece

Main objective / Context

The Sales Manager’s main objective is to lead and/or support initiatives to meet the annual growth targets established for Energy, Resources & Marine organisation in Greece and associated industry supplier organisations

for more information please call: 302106124300

Τι γίνεται με τα Πανεπιστήμιά μας; Τι είναι αυτό του τα κρατά κλειστά; Διατηρούν την αίγλη τους παρά την κρίση; Θα στέλναμε τα παιδιά μας να σπουδάσουν σε κάποιο από αυτά ή θα τους δείχναμε το δρόμο προς το εξωτερικό;

Με αυτά τα ερωτηματικά και τις αγωνίες ζητήσαμε από καθηγητές, απόφοιτους και μη, μία ενημέρωση.

Μαζευτήκαμε στη Βιβλιοθήκη της Σχολής περισσότεροι από όσους είχαμε υπολογίσει ότι θα έρχονταν και μας μίλησαν έξι καθηγητές : η Δρ. Φρειδερίκη Μπατσαλιά, Καθηγήτρια Γερμανικής Γλωσσολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), απόφοιτος του 1974, ο Δρ. Νικήτας Πατινιώτης, Καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, απόφοιτος του 1966, ο Δρ. Ανδρέας Γεωργόπουλος, Καθηγητής Φωτογραμμετρίας της Σχολής Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχενίου, η Δρ. Μάρω Κακριδή-Φερράρι, Επίκουρη Καθηγήτρια Γλωσσολογίας στο ΕΚΠΑ, απόφοιτος του 1973 και δύο μη απόφοιτοι: ο Δρ. Δημήτρης Σωτηρόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο ΕΚΠΑ και ο Δρ. Γιάννης Καμαριανός, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Σχολικής Τάξης στο Πανεπιστήμιο Πατρών.

Ανάμεσα στους 30 παρευρισκομένους ήταν και άλλοι καθηγητές: η Άννα Τσαντίλη, Καθηγήτρια του Τομέα Φαρμακευτικής Χημείας στο ΕΚΠΑ, απόφοιτος του 1965, η Μαίρη Καλαμιώτου-Φιμερέλη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο ΕΚΠΑ, στον Τομέα Φυσικής Στερεάς Κατάστασης, απόφοιτος του 1967 και η Τάνια Δασκαρόλη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ, απόφοιτος του 1975. Παρόντες από τη Σχολή ο Λυκειάρχης Βασίλης Τόλιας και ο Αντιπρόεδρος του ΔΣ Δρ. Τόμας Γκρέβε και από το Σύλλογο των Αποφοίτων η Πρόεδρος Σοφία Χριστοφορίδου, ο Αντιπρόεδρος Μάκης Δριμαρόπουλος, η Γενική Γραμματέας Μαρία Μπάρλου, η Σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων Αταλάντη Παπουτσάνη-Κατσαράκη, ο Σύμβουλος Ελληνογερμανικών Σχέσεων Κώστας Γαλάνης και η Σύμβουλος Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων Λίζα Γεωμπρέ, που είχε και την ευθύνη της προετοιμασίας και της πρόσκλησης των ομιλητών. Παρόντες και άλλοι: η Τένια Παπαδάκη, απόφοιτος του 1967, η Φάννυ Γεωμπρέ (1966), ο Γιώργος Αρεταίος (1966), η Χριστίνα Καράγιωργα (1974), ο Νίκος Καμπάνης (1985), η Ελένη Καραμηνά (1986), ο Χρήστος Αντωνίου (1986). Ήταν και άλλοι: η Νάντια Μελινιώτη, η Ζέτα Γούγα-Καμαριανού, η Ευδοξία Μπέγου, η Ελένη Λαζαράκη, ο Νίκος Πρίντεζης (Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων), ο Μανώλης Σεβαστιάδης, ο Νίκος Αθανασίου, ενώ την Γερμανική Πρεσβεία εκπροσώπησε η Μάρθα Παναγιωτίδου.

Στην αρχή πήρε το λόγο η Φρειδερίκη Μπατσαλιά, και αφού μας παρουσίασε τους ομιλητές αναφέρθηκε στον τρόπο που βλέπει τα θέμα λέγοντας:

Αγαπητές και αγαπητοί συναπόφοιτοι, αγαπητοί γονείς, κυρίες και κύριοι,

επιτρέψτε μου καταρχήν να ευχαριστήσω τον Σύλλογο αποφοίτων και ιδιαιτέρως και την κ. Λίζα Γιωμπρέ, την Υπεύθυνη των Πολιτιστικών Εκδηλώσεων, που οργάνωσε τo σημερινό Stammtisch, δίδοντάς μας την ευκαιρία να συναντηθούμε και να μιλήσουμε στον χώρο του Σχολείου μας για «Τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα σήμερα στην Ελλάδα».

Είναι, ομολογουμένως, μια δύσκολη συγκυρία: κλειστά επί βδομάδες είναι το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αλλά και σε προηγούμενα διαστήματα, σε όλα τα πανεπιστήμια υπήρξαν καταλήψεις, απεργίες, διαμαρτυρίες για υποχρηματοδότηση, υποστελέχωση, και άλλες πολλές δυσλειτουργίες.

Ναι, αλήθεια είναι όλα αυτά. Όμως, αυτή είναι μια μόνο διάσταση των ελληνικών πανεπιστημίων. Μια σημαντική διάσταση, μια θλιβερή, μια απαράδεκτη.

Υπάρχει, όμως, και η «φωτεινή» πλευρά. Αυτή η φωτεινή πλευρά που επιτρέπει σε εμάς που υπηρετούμε σε ελληνικά πανεπιστήμια να ξεδιπλώνουμε τις όποιες μας ικανότητες, να μεταλαμπαδεύουμε στους φοιτητές και τις φοιτήτριές μας τις όποιες γνώσεις έχουμε και να τους εμφυσήσουμε την αγάπη και την υπομονή που απαιτεί η κάθε επιστήμη και να απελευθερώσουμε το σύνολο των δυνάμεων και δυνατοτήτων που διαθέτουν.

Επίσης, ας έχουμε υπόψη μας και τα εξής:

• φοιτητές που μέσω προγραμμάτων ανταλλαγών σπουδάζουν 1 ή και 2 εξάμηνα στο εξωτερικό, παρακολουθούν με άνεση τα εκεί μαθήματα, έχουν δηλαδή αντίστοιχες γνώσεις / επίπεδο,

• απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων γίνονται δεκτοί στα καλύτερα πανεπιστήμια για μεταπτυχιακές σπουδές, άρα είναι γνωστό και αποδεκτό το παρεχόμενο επίπεδο των ελληνικών πανεπιστημίων,

• πτυχιούχοι ελληνικών πανεπιστημίων μπορούν και στέκονται άνετα στη διεθνή αγορά εργασίας.

Έτσι, ακράδαντα πιστεύω ότι όποιος φοιτητής το θελήσει, θα αποκτήσει όλα όσα χρειάζεται για να γίνει ένας καλός επιστήμονας.

Τέλος: ναι, υπάρχουν πολλοί άνεργοι πτυχιούχοι ελληνικών πανεπιστημίων. Μήπως, όμως, αυτό είναι απόρροια αφενός του μεγάλου αριθμού φοιτητών (στη Γερμανία π.χ. υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές επαγγελματικές δυνατότητες) και αφετέρου της γενικότερης οικονομικής κατάστασης της χώρας μας (στα δικά μας χρόνια ο κάθε πτυχιούχος εύρισκε δουλειά).

Σας ευχαριστώ πολύ

Ο Ανδρέας Γεωργόπουλος αναφέρθηκε στο υψηλό επίπεδο των ΑΕΙ λέγοντας:

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα και η κοινωνία γύρω μας περνά μια βαθειά κρίση. Η κρίση αυτή έχει τις ρίζες της στην επταετία και στην μετέπειτα ονομαζόμενη εποχή της μεταπολίτευσης. Η κοινωνία αποπροσανατολίστηκε από τις αρχές της και η κομματικοποίηση ισχυροποιήθηκε σε βαθμό να ταυτιστεί στις συνειδήσεις του κόσμου με την πολιτικοποίηση και έτσι να αλλοιώσει την έννοια της Δημοκρατίας. Αναπόφευκτη συνέπεια ήταν και η δυσμενής επίδραση της κρίσης αυτής στα ΑΕΙ, που είναι ένας καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας.

Παράλληλα τις τελευταίες δεκαετίες η τριτοβάθμια εκπαίδευση δέχτηκε επιθέσεις από

1. Την Πολιτεία με την υπερπροσφορά Σχολών για ψηφοθηρικούς λόγους που οδήγησε στην απαξίωσή της.

2. Τα ΜΜΕ, που ακολουθώντας τις επιταγές της εμπορικότητας τόνιζαν συστηματικά τα αρνητικά χαρακτηριστικά της χωρίς να προβάλλουν τα θετικά.

3. Την ίδια την Κοινωνία, εμμέσως με την ανάπτυξη στρεβλής νοοτροπίας που θεωρεί ότι ο ρόλος της είναι η επαγγελματική (και μόνο) κατάρτιση των νέων και όχι το εργαλείο μόρφωσής τους.

4. Τον υπέρμετρο και φανατικό συνδικαλισμό (φοιτητών και εργαζομένων όλων των βαθμίδων στα ΑΕΙ) που μεταμόσχευσε στα Πανεπιστήμια όλες τις παθογένειες που βιώσαμε όλοι.

5. Τις μηχανιστικές αποφάσεις της ΕΕ σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων της συμφωνίας των Υπουργών Παιδείας της ΕΕ στην Μπολόνια για τρεις κύκλους σπουδών στα 3 (Bachelor) – 5 (Master) – 8 (Διδακτορικό) χρόνια, που ισοπεδώνει τα Πανεπιστήμια στο Αγγλοσαξονικό μοντέλο που δεν είναι κατ’ ανάγκη και επιτυχημένο.

Στην γενική αυτή απαξίωση αυτή συνέβαλαν -δυστυχώς- και πολλοί συνάδελφοί μας πανεπιστημιακοί (εδώ ενσυνείδητα με πεζό π). Στο γενικό αδιέξοδο που περιέγραψα παραπάνω συνέβαλαν και οι συνεχείς αλλαγές στον Νόμο-Πλαίσιο που διέπει την λειτουργία των ελληνικών ΑΕΙ. Μετά τον εκδημοκρατισμό του νόμου το 1982, λειτούργησε ένα μοντέλο για αρκετά χρόνια, που μολονότι έλυσε πολλά προβλήματα, δημιούργησε πολλά άλλα με κύριο μοχλό την είσοδο στα ΑΕΙ της άκριτης κομματικοποίησης. Ο Νόμος –Πλαίσιο υπόκειτο σε αλλαγές και προσαρμογές σχεδόν από κάθε ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας για προφανείς λόγους, που σίγουρα δεν στόχευαν στην βελτίωση της λειτουργίας τους !! Με τον Νόμο «Διαμαντοπούλου» έγινε προσπάθεια να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα ένα μοντέλο διοίκησης και λειτουργίας που έχει θεωρηθεί επιτυχημένο σε πάρα πολλές προηγμένες χώρες. Όμως δεν του δόθηκε ικανό διάστημα για δοκιμασία και προσαρμογή, με αποτέλεσμα πολύ γρήγορα η επόμενη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να τον «προσαρμόσει» αλλοιώνοντας σχεδόν το σύνολο των καινοτομιών του. Απλούστατα το «υβρίδιο» αυτό ήταν εξ αρχής καταδικασμένο να αποτύχει, και ακόμα ισχύει !!

Παρ’ όλες αυτές τις αντιξοότητες τα ελληνικά ΑΕΙ και ειδικότερα τα μεγάλα Πανεπιστήμια με εκπαιδευτική παράδοση (όπως είναι το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στο οποίο εγώ υπηρετώ από το 1985) κατόρθωσαν να αναπτύξουν σοβαρούς θύλακες αριστείας τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην έρευνα. Δεν είναι τυχαίο ότι αφενός όλοι ανεξαιρέτως οι απόφοιτοί μας που πηγαίνουν για μεταπτυχιακές σπουδές σε Πανεπιστήμια της Ευρώπης, του Καναδά και των ΗΠΑ διακρίνονται για τις επιδόσεις τους και το μορφωτικό τους επίπεδο και αφετέρου τα μεγάλα ελληνικά Πανεπιστήμια είναι ψηλά σε ερευνητικές επιδόσεις διεθνώς (π.χ. το ΕΜΠ είναι στην 10η θέση στην Ευρώπη ως ερευνητικό κέντρο). Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι είναι σαφής η διαφοροποίηση των ΑΕΙ μεταξύ τους, αλλά και των ΑΕΙ με τα (Α;)ΤΕΙ. Θεωρώ ότι οι διαφορές, ειδικά σε σχολές και τμήματα συναφών ειδικοτήτων είναι χαώδεις, γεγονός που δεν καθίσταται ξεκάθαρο στους γονείς των υποψηφίων και της κοινωνίας γενικότερα.

Το αδιέξοδο του 2013 ήταν αποτέλεσμα όλων των παραπάνω αιτίων, αλλά και μιας σειράς λανθασμένων αποφάσεων τόσο της Πολιτείας που ήθελε να παρακάμψει του νόμους μη προσλήψεων που η ίδια είχε θεσπίσει, όσο και των Διοικήσεων των ΑΕΙ που «βολεύτηκαν» όπως άλλωστε και οι προσληφθέντες με τις διαδικασίες αυτές. Τώρα που όλοι πρέπει –και σωστά- να συνεισφέρουν στο νοικοκύρεμα προβάλλονται ένθεν και ένθεν επιχειρήματα που εν γένει δεν αφορούν την καρδιά του προβλήματος.

Η καρδιά του προβλήματος είναι ότι «αύριο» με το 50% των διοικητικών υπαλλήλων σε διαθεσιμότητα, δηλαδή όχι στην θέση τους, τα μεγάλα ΑΕΙ που πλήττονται απλώς δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν. Αυτό θα έχει άμεσες συνέπειες αφενός στην ποιότητα των σπουδών και αφετέρου στην εκτελούμενη έρευνα και κατ’ επέκταση στην παραγόμενη νέα γνώση που οφείλει ένα Πανεπιστήμιο να παράγει. Έτσι αντί να πάμε μπροστά πάμε –πολλά χρόνια- πίσω για 1300 απολύσεις, που με αυθαίρετο τρόπο αποφασίστηκε να επιβαρύνουν το Μετσόβιο, το Καποδιστριακό, το Αριστοτέλειο και τα άλλα 4-5 μεγάλα πανεπιστήμια της χώρας. Γιατί;;

Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι οι πρωτοετείς που δεν γράφτηκαν τον Σεπτέμβριο και οι φοιτητές που δεν φοίτησαν για 13 βδομάδες είναι σοβαρές μεν, αλλά παράπλευρες απώλειες αυτής της έντασης της κρίσης. Οι κύριες πληγές, που θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να επουλωθούν, είναι η δυσλειτουργία του διοικητικού μηχανισμού και η αδυναμία ανταπόκρισης στις οικονομικές και νομικές υποχρεώσεις των Πανεπιστημίων. Για να μην αναφέρει κανείς ότι η κρίση αυτή δίχασε το προσωπικό και γενικά όλη την Πανεπιστημιακή Κοινότητα σε βαθμό μη αναστρέψιμο.

Η απαραίτητη αισιόδοξη κατακλείδα σε αυτήν την διαμορφούμενη κατάσταση είναι ότι τα ΑΕΙ θα καταφέρουν να «σηκωθούν» πάλι χάρη στις προσπάθειες των Πανεπιστημιακών τους (με Π κεφαλαίο) και του ενσυνείδητου προσωπικού τους, πάντα βέβαια με την βοήθεια των φοιτητών τους, που άλλωστε χωρίς αυτούς δεν έχουν και λόγο ύπαρξης. Παράλληλα όμως η ελληνική Κοινωνία και η Πολιτική μας ηγεσία πρέπει να τα αφήσουν να συνέλθουν χωρίς απρογραμμάτιστες παρεμβάσεις και κακόπιστη κριτική.

Ακολούθησε ο Νικήτας Πατηνιώτης ο οποίος:

υπενθύμισε αρχικά τη σύγχρονη έννοια του πανεπιστημίου που διεθνώς ορίζεται ως ίδρυμα ταυτόχρονης άσκησης επιστημονικής έρευνας και ανώτατης εκπαίδευσης. Το πανεπιστήμιο είναι το μόνο εκπαιδευτικό ίδρυμα που διδάσκει τη γνώση που παράγει. Στη χώρα μας όμως άλλες παράμετροι της πανεπιστημιακή λειτουργίας έχουν πρωταρχικό ρόλο, όπως [α.] ο εφοδιασμός των νέων με πανεπιστημιακού τίτλους χρήσιμους στο πεδίο απασχόλησης, [β.] η τοπική οικονομική ανάπτυξη και [γ.] η επιστημονική στήριξη θέσεων και απόψεων. Η παρουσία της επιστημονικής έρευνας είναι καχεκτική, η σχετική συζήτηση περιορίζεται στο μικρόκοσμο πανεπιστημιακών και ερευνητών. Ο δημόσιος διάλογος, αλλά και η οικονομική και κοινωνική ζωή, αδιαφορούν για την έρευνα, δεν την έχουν κάνει συστατικό στοιχείο της λειτουργίας τους και πολύ περιορισμένα χρησιμοποιούν τα αποτελέσματά της. Έτσι εξηγείται και η πολύ περιορισμένη χρηματοδότηση της έρευνας από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, που ανέρχεται παγίως περίπου στο 1/3 του ευρωπαϊκού μέσου όρου και αυτό παρά τις διαφορετικές ευρωπαϊκές πολιτικές οδηγίες ανάπτυξης της έρευνας και τεχνολογίας..

Ο ομιλητής αναφέρθηκε στις πολλές και ουσιαστικές επιπτώσεις αυτής της κατάστασης, μια κρίσιμη από τις οποίες είναι η μη εύρεση απασχόλησης στη χώρα μας πολλών εξειδικευμένων επιστημόνων, οι οποίοι συχνά αποφασίζουν να μεταναστεύσουν. Η συγκεκριμένη κατάσταση δύσκολα μπορεί να ανατραπεί παρά τις συνεχείς και έντονες προσπάθειες της πλειοψηφίας του πανεπιστημιακού προσωπικού, το οποίο προσωπικό στις διεθνείς ταξινομήσεις καταλαμβάνει καλές θέσεις.

Η αλλαγή της κατάστασης απαιτεί ουσιώδεις διαφοροποιήσεις της ασκούμενης πολιτικής διακομματικά. Μόνον αν αυτή η αλλαγή γίνει κατορθωτή υπάρχει πιθανότητα να περιοριστούν ριζικά αρνητικές καταστάσεις, όπως αυτές που ζούμε την τρέχουσα περίοδο στο Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο της Αθήνας.

Η Μάρω Κακριδή-Φερράρι

συμφώνησε ότι τα πανεπιστήμια είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την κοινωνία την οποία εξυπηρετούν και συνδιαλέγονται με τις ανάγκες, τις προσδοκίες αλλά και τα αδιέξοδά της. Σε σχετική ερώτηση τόνισε ότι και οι “πανεπιστημιακοί” που τα στελεχώνουν δεν αποτελούν συμπαγή και ομοιογενή ομάδα, όπως συνήθως αντιμετωπίζονται, αλλά διαφοροποιούνται σημαντικά μεταξύ τους. Τέλος, αντιτάχθηκε στην ιδέα των “κλειστών” πανεπιστημίων, όσο δίκαια και αν θεωρούνται τα αιτήματα που προωθούν κάθε φορά διάφορες ομάδες μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος

Τέλος, ο πρώτος γύρος ολοκληρώθηκε με τον Γιάννη Καμαριανό, που παρουσίασε πίνακες και στατιστικά στοιχεία συγκρίνοντας τα πανεπιστήμια μας με τα διεθνή και κάνοντας αναφορές στην “Αναμονή για την είσοδο στον κόσμο της εργασίας”, την “Ανεργία”, τις “Δαπάνες ανά φοιτητή” κ.α. αναφέροντας:

Καταρχήν θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστήσω το Σύλλογο αποφοίτων για την τιμητική πρόσκληση συμμετοχής στο σημερινό Stammtisch, δίδοντάς μου την ευκαιρία συμμετοχής σε μια τόσο γόνιμη συζήτηση για ένα από πιο σημαντικά για την ελληνική κοινωνία θέματα: «Τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα σήμερα στην Ελλάδα».

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με τους ομιλητές τόσο σχετικά με την σημασία του θέματος όσο και για την ανάγκη να οριοθετηθεί και να εννοιολογηθεί ένα ζήτημα που αποδεικνύεται σημαντικό για την ελληνική κοινωνία, και πιο συγκεκριμένα για τις γονεϊκές στρατηγικές. Είναι κοινή η εμπειρία μας, όπως προκύπτει από τη συζήτηση, πως στη δημόσια σφαίρα κυριαρχούν αφηγήσεις για τη σημασία και την αξία των ελληνικών δημόσιων Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, οι οποίες δεν αποτελούν μέρος συστηματικών και επιστημονικών μελετών. Από την άλλη υπό το βάρος της χρηματοοικονομικής κρίσης, η βαρύτητα της αξιοπιστίας των απαντήσεων είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Συνεπώς, η σχετική συζήτηση για το πανεπιστήμιο είναι πολυεπίπεδη. Αν θα έπρεπε να διακρίνουμε συγκεκριμένες κατηγοριοποιήσεις θα μπορούσαμε να διαχωρίσουμε τις σημαντικότερες κατηγορίες όπως: μια διεθνή συζήτηση για τις εξελίξεις στο πανεπιστήμιο, μια ευρωπαϊκή συζήτηση για τον ευρωπαϊκό χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης, μια συζήτηση για τις ελληνικές ιδιαιτερότητες, μια επιστημονική συζήτηση, μια κοινωνικο-οικονομική συζήτηση και τέλος μια συζήτηση που αφορά με επείγοντα τρόπο τις σύγχρονες οικογενειακές στρατηγικές. Υπό αυτό το πρίσμα το θέμα επικεντρώνεται στην τεκμηρίωση των πραγματικών επιδόσεων των Ελληνικών Ανωτάτων Ιδρυμάτων.

Καταρχήν, η σχετικές συζητήσεις που κυριαρχούν στη δημόσια σφαίρα δομούνται ανάλογα με τη θέση των ελληνικών πανεπιστημίων στις διεθνείς λίστες ταξινόμησης (ranking). Βέβαια, δεν θεωρούμε δυνατή την αξιόπιστη παγκόσμια ταξινόμηση, αφού κάθε συγκρισιμότητα αναιρείται στη βάση των κοινωνικών στοχοθεσιών αλλά και των οικονομικών αναγκών και λειτουργιών. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε συγκεκριμένα ευρήματα μελετών του πεδίου (Hepnet 2013/2014) που αναδεικνύουν την πρόταξη μιας παγκοσμιοποιημένης θεώρησης απομονωμένων εκπαιδευτικών δομών στα πλαίσια μιας αποδόμησης ενός εθνικού συστήματος ανώτατης εκπαίδευσης.

Τα παραπάνω αλλά και οι δυνατότητες νοηματοδοτικών διαφοροποιήσεων είναι χαρακτηριστικές όπως αυτές προκύπτουν από τη συγκριτική αναφορά στους δείκτες ταξινόμησης WRU και Sanghai. Είναι συνεπώς αυτονόητα κοινή η ερώτηση-όχι μόνο ανάμεσά μας- αλλά και για την ευρύτερη διεθνή ερευνητική κοινότητα : “Ποιο είναι λοιπόν το μέτρο σύγκρισης;” και τελικά ως προς τι θα έπρεπε να γίνεται κατανοητή η θέση των ελληνικών ιδρυμάτων;

Αν θα έπρεπε να προτείνουμε ορισμένες σταθερές θα προτείναμε την εξέταση της δράσης και της αξίας των πανεπιστημίων της χώρας ως προς την σημασία συγκεκριμένων δεδομένων όπως το Α.Ε.Π. της χώρας αλλά και πιο μικρο-δεικτών όπως η δαπάνη ανά φοιτητή ή ο δείκτης κόστους ανά επιστημονική δημοσίευση.

Έτσι, υπό τη χρήση των παραπάνω δεικτών προκύπτει πως 19 από τα 23 δημόσια ελληνικά πανεπιστήμια επιτυγχάνουν θέσεις πάνω από την παγκόσμια ταξινόμηση της χώρας. (Για περισσότερα δες τις σχετικές μελέτες του Διαπανεπιστημιακού Δικτύου Πολιτικών Ανώτατης Εκπαίδευσης, Hepnet 2013, Παν.. Πατρών).

Συμπερασματικά, οι χρήση δεικτών όπως αυτή που προτείναμε παραπάνω – σύμφωνα με τη διεθνή και ελληνική βιβλιογραφία και έρευνα- μας οδηγούν σε μια μάλλον θετική εικόνα για το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο. Την παρατήρηση αυτή όμως επισκιάζει η αδυναμία και τα παράδοξα της ελληνικής οικονομίας όπως αυτή αναδεικνύεται από το χάσμα μεταξύ της παραγωγής εκπαιδευμένου (ή και υπερεκπαιδευμένου δυναμικού) και της έλλειψης αναγκών της χώρας σε ανάλογο δυναμικό (ανεργία και φυγή των πτυχιούχων στο εξωτερικό).

Τις θέσεις τους παρουσίασαν συμπλήρωσαν και οι παρόντες ακαδημαϊκοί του ακροατηρίου: η Άννα Τσαντίλη, η Μαίρη Καλαμιώτου-Φιμερέλη και η Τάνια Δασκαρόλη.

Η Άννα Τσαντίλη

Η Μαίρη Καλαμιώτου-Φιμερέλη

Η Τάνια Δασκαρόλη

Από το κοινό η Τένια Παπαδάκη έθεσε το ερώτημα :

Ο Τόμας Γκρέβε ζήτησε την άποψη του πάνελ για τη “μετανάστευση” ή την “προτίμηση” των αποφοίτων για τα ιδρύματα του εξωτερικού.

Ο Βασίλης Τόλιας

Ο Νίκος Καμπάνης

Ο Χρήστος Ταρασίδης

Wir laden Sie herzlich zur Präsentation des Werkes der Architektin und Bildhauerin Paula Lakah (Ehemalige 1973 dt. Abteilung) ein. Über ihr Gesamtwerk wird auch die Journalistin Evgenia Migdou sprechen.

Freitag, den 22. November 2013, um 19.30 Uhr in der Bibliothek der Deutschen Schule Athen (Dimokritou 6 & Ziridi, Maroussi)

Für Anmeldungen wenden Sie sich bitte bis zum 21. November 2013 an den Verein der Ehemaligen der DSA (Tel. 2106106589, info@ex-dsathen.gr)

Die Vorführung wird auf Griechisch stattfinden. Informationen in deutscher Sprache werden verteilt.

http://www.paulalakah.com/

Η Έμη Βαϊκούση (76), φιλόλογος και μεταφράστρια και η Εύη Πάσχου (73), ψυχίατρος παρουσίασαν το μυθιστόρημα του Hans Fallada “Ο πότης” (εκδόσεις Κίχλη) την Τετάρτη 13 Μαρτίου στη Βιβλιοθήκη της Σχολής. Όταν πήραμε την πρόσκληση θεωρήσαμε ότι θα παρακολουθούσαμε μία παρουσίαση ενός βιβλίου ενός συγγραφέα άγνωστου στο ευρύ ελληνικό αναγνωστικό κοινό, παρεξηγημένου στον τόπο του, με ένα όμως παράξενα ελκυστικό τίτλο, ένα καταπληκτικό εξώφυλλο και όλα αυτά σε μία έκδοση που σε περίοδο κρίσης “λάμπει”.

Η έκπληξη όμως ήταν διπλή. Οι παρουσιάσεις των δύο εισηγητριών ήταν πανεπιστημιακού επιπέδου και η κουβέντα που ακολούθησε ξεπέρασε τα όρια της παρουσίασης. Ήρθαν πολλοί συμμαθητές και και συμμαθήτριες και των δύο: ο Κυριάκος Σταμέλος (73), ο Δημήτρης Αδρακτάς (73) με την σύζυγό του Φρόσω, ο Μάκης Δριμαρόπουλος (73), ο Γιάννης Σαρέλης (73), η Λίζα Γεωμπρέ (73), η Μαριλένα Φατσέα (76), η Κατερίνα Γκιουλέκα (76), η Λένα Δενδρινού (76).
Ήρθαν κι’ άλλοι: η Σοφία Χριστοφορίδου (80), που συνοδευόταν από τον πατέρα της, η Ελένη Καραμηνά (86), ο Thomas Greve (76) με τη σύζυγό του, η Τένια Παπαδάκη (67), η κα Έφη Funck, σύζυγος του “δικού μας Γερμανού” που μας άφησε ξαφνικά πέρυσι, η εκδότρια κ. Γιώτα Κριτσέλη, και άλλοι.

Η μεταφράστρια Έμη Βαϊκούση (76), φιλόλογος, παρουσίασε πρώτη:

HANS FALLADA, Der Trinker

Η καλή λογοτεχνία, πέρα από την αισθητική ανάταση που προσφέρει στον αναγνώστη, περιέχει σε λίγο πολύ λανθάνουσα μορφή, ψυχολογικής ή κοινωνιολογικής υφής ερμηνείες της ανθρώπινης συνθήκης. Στο μυθιστόρημά του Ο πότης, ο Χανς Φάλλαντα αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο την ιστορία ενός μεσοαστού, έγγαμου εμπόρου ως την ηλικία των σαράντα και στη συνέχεια αλκοολικού, χωρίς καμιά πλέον ιδιότητα από αυτές που προϋποθέτει η ζωή μέσα σε μια συντεταγμένη κοινωνία. Διαθέτει ωστόσο μια σπάνια παρατηρητικότητα, η οποία του επιτρέπει να περιγράφει τις ψυχικές του διεργασίες στη διάρκεια της ιλιγγιώδους πτώσης του στο καθεστώς του απόκληρου καθώς και, στη συνέχεια, τους χαρακτήρες των συντρόφων του στο άσυλο όπου κρατείται. Έτσι, ο συγγραφέας δεν προσφέρει στον αναγνώστη μόνο μια μοναδική ψυχογραφία του αλκοολικού, αλλά και μια σειρά προσωπογραφιών βγαλμένων από έναν κόσμο όπου ο μέσος άνθρωπος δεν έχει ποτέ ευκαιρία να γνωρίσει σε βάθος.

Μέσα από τις διεισδυτικότατες, απόλυτα ρεαλιστικές περιγραφές, προβάλλουν ανάγλυφα οι μηχανισμοί διαμέσου των οποίων ένα ολοκληρωτικό καθεστώς εμποτίζει το ασυνείδητο των ανθρώπων με την ιδεολογία της ισχύος, δηλαδή της καθυπόταξης ή και της εξόντωσης των αδυνάτων.

Ακολούθησε η Εύη Πάσχου (73), Ψυχίατρος

Hans Fallada « Ο Πότης», Μια Ψυχαναλυτική Ανάγνωση (περίληψη της ομιλίας)

Ο συγγραφέας δίνει με συγκλονιστικό τρόπο το πορτραίτο του ανθρώπου που βυθίζεται στο πάθος του ποτού και του περιβάλλοντός του.

Όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο, έμεινα άφωνη μπροστά στη καθαρότητα της ματιάς που μπόρεσε να κρατήσει ο συγγραφέας τόσο πάνω στο ψυχολογικό πορτραίτο του ανθρώπου που βυθίζεται στο πάθος του ποτού, όσο και στις διαπροσωπικές του σχέσεις.

Από τη πρώτη αρχή, ο ήρωας, ο Έρβιν, παραδέχεται, ότι χρειάζεται τη στήριξη και την αποδοχή της γυναίκας του, της Μάγδας, για να τα βγάλει πέρα στη ζωή. Για κείνη όμως, η σχέση μαζί του έχει μια χρηστική διάσταση. Όταν ο Έρβιν δεν ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του, δεν έχει αξία για τη Μάγδα.

Ο Hans Fallada έγραψε, κατά τη γνώμη μου, μια ανατομία του αλκοολικού υποκειμένου, στην οποία εκθέτει, τη μάχη του αλκοολικού για την ανάκτηση της αξίας του Εαυτού και τον πόθο του για την ένωση του με τη γυναίκα – μητέρα, το πρωταρχικό αντικείμενο αγάπης, όπως θα λέγαμε σε ψυχαναλυτική γλώσσα. Περιγράφει αριστοτεχνικά τον τρόπο με τον οποίο το ποτό παίρνει σιγά – σιγά για τον ήρωα, τη θέση του μοναδικού σταθερού αντικειμένου αγάπης.

Όσο αποτυγχάνει να συνδεθεί με τη γυναίκα του, τόσο η συμπεριφορά του διολισθαίνει προς τη κατεύθυνση της άξεστης βιαιότητας και της φαντασιωτικής υπεραναπλήρωσης. Μια άλλη γυναίκα γίνεται το αντικείμενο του πόθου του και πάλι όμως χωρίς ανταπόκριση. Βυθίζεται όλο και βαθύτερα στο ποτό. Η ορθή κρίση του χάνεται και πέφτει συνεχώς θύμα απάτης και βίας. Μπαίνει φυλακή, κρίνεται άρρωστος με μειωμένο καταλογισμό, λόγω του αλκοολισμού και μεταφέρεται στο άσυλο.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, σχετίζεται και συνδέεται με ανθρώπους χωρίς τη διαμεσολάβηση της ουσίας ή της γυναίκας. Για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν πίνει ούτε γουλιά και δεν το αποζητάει καθόλου. Εξωτερικά προσαρμόζεται απόλυτα στις συνθήκες που του εξασφαλίζουν μια ασφαλή επιβίωση. Ονειρεύεται τη ζωή του μετά το άσυλο, πάντα σε σχέση με τη γυναίκα.

Όταν όμως η Μάγδα, η γυναίκα του, του ζητάει διαζύγιο για να προχωρήσει τη ζωή της με άλλον άντρα και μάλιστα τον ανταγωνιστή του στη δουλειά, τον οποίο αναγνώρισε ως ικανότερο απ’ αυτόν, βρίσκει τρόπο μέσα στο άσυλο να καταφύγει στο αλκοόλ.

Η απόρριψη της τον οδηγεί σε παραίτηση από κάθε προσδοκία για μια ελεύθερη ζωή. Μεθοδικά, αρχίζει να οργανώνει το θάνατό του και να βυθίζεται στη φαντασίωση, ότι θα ζήσει ένα ακόμα τελευταίο μεθύσι, μέσα απ’ το οποίο θα εκπληρωθεί τελικά ο μεγαλύτερος πόθος του : να τον αποδεχτεί η ιδανική γυναίκα.

Το βιβλίο, παρ’ όλο που είναι αυτοβιογραφικό, διεγείρει σκέψεις και προβληματισμούς προς πολλές κατευθύνσεις, αλληγορικές και μη. Η γραφή του είναι λιτή. Σε παρασέρνει στις εικόνες του, με τρόπο που είναι αδύνατον να το αφήσεις στη μέση και η κ. Έμη Βαϊκούση έχει κάνει μια μετάφραση, που ορκίζεσαι διαβάζοντάς το, ότι το βιβλίο έχει γραφτεί εξ αρχής στα ελληνικά.

Οι απόφοιτοι διάπρεψαν σήμερα! Ανεβήκαμε, Τένια, Γεωργία, Αντώνης (ο μικρός), Χρήστος, Γιώργος, Αντώνης ο μεγάλος και ο υπογράφων. Τα καταφέραμε όλοι και με περισσότερους τρόπους. Η ομάδα έκανε κοιλιά,όπως λένε. Οι δυο τελευταίοι ανέβηκαν ανεξάρτητα και μία γύρισε με το τελεφερίκ γρηγορότερα των άλλων. Οι πρώτοι πέντε βρήκαν τον δρόμο τους μόνοι τους. Έχουμε ένα επίπεδο, όπως και να το δεις..

Κόσμος πολύς. Και στα μονοπάτια και στο Μπάφι. Πάρα πολοί φέρνουν τα παιδάκια τους. Άνοιξε η καρδιά μας!

Αφήστε που δυο πιό δυνατοί, μετά την ανάβαση, προχώρησαν πέρα από το Μπάφι προς το δεύτερο καταφύγιο,το Φλαμπούρι. Μάλιστα.

Οι φωτογραφίες αποδεικνύουν του λόγου το αληθές με ορειβατικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας DSA71

Να θυμηθούμε και το κάλεσμά μας:

Απόφοιτοι DSA και φίλοι για σας! Περάσαμε πολύ ωραία στην Μόλα. Αυτή την φορά θα ανεβούμε από Τελεφερίκ έως το καταφύγιο Μπάφι (600μ. ανάβαση). Χρειάζεται κάποια αθλητική ικανότητα αλλά με στάσεις όλα γίνονται! Το φαράγγι της Χούνης που θα ανεβούμε, έχει θεαματικές ομορφιές. Μαζί με στάσεις, φαγητό και φωτογραφίες θα έλεγα 6 με 7 ώρες μέχρι να γυρίσουμε κάτω. Θα επιστρέψουμε με το τελεφερίκ.

Ο καιρός θα είναι καλός και όσο είναι καλός μας εξυπηρετεί.

ΚΕΝΤΡΟ-ΝΟΤΙΟΙ

Β>Συνάντηση 8:50 οδός Λιοσίων, στο πάρκινγκ του ΣΠΡΙΝΤΕΡ επί της Λιοσίων απέναντι απόσταθμό μετρό/ηλεκτρικού ΑΤΤΙΚΗ.

ΒΟΡΕΙΟΙ

Γ>Συνάντηση 9:30 στο παρκινγκ του τελεφερίκ ,στην στεγασμένη είσοδο του κτιρίου τελεφερίκ που ανεβαίνει στο Μον Παρνές.

Από την εθνική οδό παίρνετε την έξοδο ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΑΡΝΗΘΑ που είναι 400 μέτρα βόρεια από την διασταύρωση με την Αττική οδό. Μετά ίσια λεωφόρος Καραμανλή > λεωφ. Πάρνηθος. Ανεβαίνοντας την λεωφ.Πάρνηθος, μετάτην τελευταία ταβέρνα, διανύετε 2 χιλιόμετρα σε κάποιο δάσος: Δεξιά είναι πρώτα η έξοδος,μετά το πάρκιν του τελεφερίκ, τέλος στο πάνω μέρος η είσοδος, με σήμανση/ταμπέλες. Το υπαίθριο πάρκιν είναι δωρεάν.

Περισσότερες φωτογραφίες στην ιστοσελίδα της Γερμανικής Σχολής:

oktoberfest..2013

Der Verein der Ehemaligen der Deutschen Schule Athen, mit der Absicht, der Förderung des Dialogs und der sachlichen Informierung der öffentlichen Meinung über aktuelle soziale Themen zu dienen, organisiert eine Diskussionsrunde zum Thema:

„Universitäten und Hochschulen heute in Griechenland“

Zum Thema werden folgende Universitätsprofessoren einen Beitrag leisten:

Dr. Batsalia Frideriki, Professorin Deutscher Linguistik an der Uni Athen

Dr. Patiniotis Nikitas, Professor für Soziologie an der „Panteion“ Uni Athen

Dr. Sotiropoulos Dimitris, Stellv. Professor für Politikwissenschaft an der Uni Athen

Dr. Kakridi-Ferrari Maro, Assistent Professorin für Linguistik an der Uni Athen

Dr. Kamarianos Ioannis, Assistent Professor für Soziologie der Schulklasse an der Uni Patras

Den Vorträgen wird eine Diskussion folgen.

Mittwoch, den 13. November 2013, um 19.30 Uhr in der Bibliothek der Deutschen Schule Athen (Dimokritou 6 & Ziridi, Paradissos Amaroussion)

Die Veranstaltung wird auf Griechisch stattfinden.

Für Anmeldungen wenden Sie sich bitte bis zum 11. November 2013 an den Verein der Ehemaligen der DSA (Tel. 210 6106589, info@ex-dsathen.gr ). Wir bitten Sie uns Ihre Berufstätigkeit und Kontaktdaten mitzuteilen.

Με μεγάλη επιτυχία, με περισσότερους από 800 επισκέπτες, διοργανώθηκε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών η 1η Berufsbörse, η 1η Ημέρα Ευκαιριών Εργασίας. Την ευθύνη της προετοιμασίας, που διήρκεσε περίπου οκτώ μήνες, είχαν από κοινού η Σχολή και ο Σύλλογος των Αποφοίτων με σκοπό να υποστηρίξουν αρχικά τους απόφοιτους που αναζητούν εργασία στην Ελλάδα. Στη συνέχεια και έπειτα από το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε τόσο από τις εταιρείες που δήλωναν συμμετοχή, όσο και πό κύκλους αποφοίτων απαοφασίστηκε η πρόσκληση να επεκταθεί και στους γερμανόφωνους εν γένει που βρίσκονται στην Ελλάδα.

35 περίπτερα στο φουαγιέ της Σχολής οργανωμένα από εταιρείες και φορείς, υποδέχθηκαν τους επισκέπτες και απάντησαν σε ερωτήματά τους, ένα παράλληλο πρόγραμμα ομιλιών και διαλέξεων στην Aula και επτά ομάδες εργασίας καθοδήγησαν με πρακτικές συμβουλές τους ενδιαφερομένους.

Στην ιστοσελίδα της Γερμανικής Σχολής Αθηνών είναι διαθέσιμη η παρουσίαση της εκδήλωσης σε τρεις ενότητες με φωτογραφίες (από τα περίπτερα, από τις ομιλίες στην Aula, από τις ομάδες εργασίας), ενώ υπάρχει και μία τέταρτη ενότητα με τα σχόλια των εταιριών και των φορέων που συμμετείχαν.

Επίσης παρουσιάζονται και οι ομιλίες των περισσοτέρων εταιρειών και φορέων :

Αγαπητοί πεζοπόροι ξανά στον κοντινό Υμηττό. Πρόταση για πεζοπορία την Κυριακή 20 ΟΚΤ 2013. Διαδρομή: Υμηττός από το ξύλινο σπιτάκι στις γέφυρες της Κατεχάκη.

>Γύρω από το μοναστήρι Καισαριανής

>Καθαρή διάρκεια πορείας 3 ώρες περίπου.

Με στάσεις, επίσκεψη στη μονή κλπ θα χρειαστεί περισσότερο

Περίπου 250 μέτρα ανάβαση, μπορούν όλοι.

Χρόνος:Κυριακή 20 ΟΚΤ2013, ώρα 10:00

Τόπος: Λεωφ.Βασ.Αλεξάνδρου, στάση λεωφορείου <<ΚΑΡΑΒΕΛ>>.

Ερχόμενοι από ΧΙΛΤΟΝ η μετρό ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ, 50 μέτρα πριν το ξενοδοχείο ΚΑΡΑΒΕΛ, από την ίδια πλευρά με το ΚΑΡΑΒΕΛ. Υπάρχει παρκάκι. Απέναντι είναι το νοσοκομείο Συγγρού.

Εναλλακτικός Τόπος 20λεπτά αργότερα: Ώρα 10:20

Λεωφόρος Εθνικής Αντιστάσεως στην Καισαριανή 100μέτρα προς το βουνό μετά τις γέφυρες της Κατεχάκη που περνά πάνω από την Εθν.Αντιστάσεως, στο ξύλινο δασικό σπιτάκι αριστερά

Από βόρεια: Ερχόμενοι από περιφερειακή Υμηττού ΑΜΕΣΩΣ μετά την συμβολή με Κατεχάκη (200μ.) πρώτη έξοδος: μετά την ράμπα στροφή αριστερά κάτω από τις γέφυρες και φτάσατε.

Από νότια: Ερχόμενοι από Κατεχάκη ( Βύρωνα, Ηλιούπολη κλπ), μετά τον Καρέα, ΑΡΙΣΤΕΡΟ φανάρι για Καισαριανή, στο νεκροταφείο Καισαριανής ΔΕΞΙΑ επάνω έχοντας το νεκροταφείο δεξιά μας, λίγο μετά τις γέφυρες φτάσατε.

Έχετε το τηλ/μου μαζί σας Τάσος Καβαδέλλας(DSA’ 71) 6944 34 25 45

Παρακαλώ αν έρθετε, δηλώστε το στο e-mail: tasoskavadellas@gmail.com μαζί με το τηλέφωνό σας και σημειώστε αν έρχεστε με τις συγκοινωνίες ή αν προσφέρετε αυτοκίνητο καθώς και πόσες ελεύθερες θέσεις παρέχετε.

AΝ έρθετε χωρίς να το έχετε δηλώσει, πάρτε ένα τηλέφωνο μήπως και ανεβλήθη το Wandertag ή μήπως άλλαξε ο τόπος/χρόνος συνάντησης.

Όλοι έρχονται με δική τους ευθύνη για την υγεία τους και για όποιο ατύχημα. ΦΕΡΤΕ ΦΙΛΟΥΣ ! Φέρτε μπαστούνι καπέλο

Τάσος Καβαδέλλας (’71)

Απόφοιτοι DSA και φίλοι για σας! Περάσαμε καλά στον Υμηττό. Ας χαρούμε τον καλό καιρό, όσο κρατάει!

Θα πάμε στα ψηλά της Πάρνηθας χωρίς μεγάλες αναβάσεις. Χρόνος: Κυριακή 27ΟΚΤ2013

Τόπος: Πάρνηθα, ανάβαση με τελεφερίκ.

Θα πάμε Μπάφι > Μόλα >Μπάφι>ΜονΠαρνές>τελεφερίκ για κάτω

Πλήρης διάρκεια καθαρής πορείας περίπου 4 ώρες.

ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΩΡΑΣ. Θα έχει φως νωρίς και θα νυχτώσει νωρίς.

ΚΕΝΤΡΟ-ΝΟΤΙΟΙ

Β>Συνάντηση 9:00 οδός Λιοσίων, στο πάρκινγκ του ΣΠΡΙΝΤΕΡ επί της Λιοσίων απέναντι από

σταθμό μετρό/ηλεκτρικού ΑΤΤΙΚΗ.

ΒΟΡΕΙΟΙ

Γ>Συνάντηση 9:30 στο παρκινγκ του τελεφερίκ ,στην στεγασμένη είσοδο του κτιρίου τελεφερίκ που ανεβαίνει στο ΜονΠαρνές.

Το υπαίθριο πάρκιν είναι δωρεάν. Ανεβαίνοντας την λεωφ.Πάρνηθος, μετά

την τελευταία ταβέρνα, διανύετε 2 χιλιόμετρα σε κάποιο δάσος: Δεξιά είναι πρώτα η έξοδος,

μετά το πάρκιν του τελεφερίκ, τέλος στο πάνω μέρος η είσοδος.

Καλό φθινόπωρο και καλή πεζοπορική σαιζόν! Σήμερα είπαμε εύκολα και γρήγορα αλλά δεν προέκυψε ούτε το ένα ούτε το άλλο.. Αρχίσαμε εννέα ορειβάτες νεοπροσήλυτοι αλλά και παλιοί σύντροφοι στο βουνό.

Αρχίζουμε στο δάσος μέσα στην ρεματιά του Ηριδανού. Παρακάμπτουμε το αναψυκτήριο της Καλοπούλας και πιάνουμε το μονοπάτι για το διάσελο του ΟΤΕ. Στάση στον Καταλανικό πύργο τής Ανθούσας. Κοιτάζοντας τους τοίχους του ερειπίου διαβάζουμε την ιστορία. Ποιοί είμαστε τέλος πάντων!

Πάρα πάνω όμως κουράζονται τρεις. Μας χαιρετάνε και παίρνουν την άσφαλτο για γυρισμό.

Απτόητοι φτάνουμε σύντομα στην Μονή Αστερίου. Με μικρή έκπληξη βλέπουμε την πόρτα του περιβόλου ανοικτή. Σημάδια ανακαίνισης παντού. Χρόνια ήταν κλειστό. Σύντομη επίσκεψη στο καθολικό και την τραπεζαρία, του 10ου αιώνα παρακαλώ.

Με νέες εικόνες στο μυαλό, συνεχίζουμε, στην άσφαλτο τώρα, στην σκιά του δάσους. Κάτω η Αθήνα απλώνεται από τα Φάληρα, Ακρόπολη, Λυκαβηττό ως την Εκάλη την Πάρνηθα και την Πεντέλη. Ασπριδερό στρώμα πολυκατοικιών με μπεζ νέφος από πάνω.

Στο διάσελο, κάτω απ΄τις κεραίες του ΟΤΕ, σε μια πεζούλα, καθόμαστε στη σκιά.

Από την μια τα Μεσόγεια με το αεροδρόμιο, από την άλλη η Αθήνα. Μπροστά μας οι κορυφές του Υμηττού.

Γυρίσαμε ευχαριστημένοι, κουρασμένοι με εικόνες αρκετές για μια βδομάδα.

Πάντως είχε λιακάδα και ήταν όμορφα.

πεζοπορικά Τάσος Καβαδέλλας

Να θυμηθούμε και το κάλεσμά μας:

Αγαπητοί πεζοπόροι καλό φθινόπωρο! Πρόταση για πεζοπορία το Σάββατο 12 ΟΚΤ 2013.

Διαδρομή: Υμηττός από το ξύλινο σπιτάκι στις γέφυρες της Κατεχάκη, Πύργος Ανθούσας (200 μέτρα ψηλότερα), Μονή Αστερίου (80 μέτρα ψηλότερα), Διάσελο ΟΤΕ (άλλα 90 μέτρα ψηλότερα.

Καθαρή διάρκεια πορείας 3 ώρες περίπου.

Μέχρι 300 μέτρα ανάβαση μπορούν όλοι. Αυτό είναι λίγο παραπάνω.

Πάντως όποιος θέλει, μας περιμένει χαμηλότερα στην σκιά των δέντρων με την θέα της Αθήνας στα πόδια του και τον παίρνουμε στον γυρισμό.

Μετά, όσοι θέλουμε, πάμε στη Γερμανική για καμιά μπύρα!

Χρόνος: Σάββατο 12ΟΚΤ2013, ώρα 10:00 (αντί 11:30 !!)

Τόπος: Λεωφ.Βασ.Αλεξάνδρου, στάση λεωφορείου <<ΚΑΡΑΒΕΛ>>.

Ερχόμενοι από ΧΙΛΤΟΝ η μετρό ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ, 50 μέτρα πριν το ξενοδοχείο ΚΑΡΑΒΕΛ, από την ίδια πλευρά με το ΚΑΡΑΒΕΛ. Υπάρχει παρκάκι. Απέναντι είναι το νοσοκομείο Συγγρού.

Εναλλακτικός Τόπος 20λεπτά αργότερα: Ώρα 10:20 (αντί 11:50 !!)

Λεωφόρος Εθνικής Αντιστάσεως στην Καισαριανή 100μέτρα προς το βουνό μετά τις γέφυρες της Κατεχάκη που περνά πάνω από την Εθν.Αντιστάσεως, στο ξύλινο δασικό σπιτάκι αριστερά.

Από βόρεια: Ερχόμενοι από περιφερειακή Υμηττού ΑΜΕΣΩΣ μετά την συμβολή με Κατεχάκη (200μ.) πρώτη έξοδος: μετά την ράμπα στροφή αριστερά κάτω από τις γέφυρες και φτάσατε.

Από νότια: Ερχόμενοι από Κατεχάκη ( Βύρωνα, Ηλιούπολη κλπ), μετά τον Καρέα, ΑΡΙΣΤΕΡΟ φανάρι για Καισαριανή, στο νεκροταφείο Καισαριανής ΔΕΞΙΑ επάνω έχοντας το νεκροταφείο δεξιά μας, λίγο μετά τις γέφυρες φτάσατε.

Έχετε το τηλ/μου μαζί σας Τάσος Καβαδέλλας(DSA’ 71) 6944 34 25 45

Παρακαλώ αν έρθετε, δηλώστε το σ’αυτό το e-mail μαζί με το τηλέφωνό σας και σημειώστε αν έρχεστε με τις συγκοινωνίες η αν προσφέρετε αυτοκίνητο καθώς και πόσες ελεύθερες θέσεις παρέχετε.

AΝ έρθετε χωρίς να το έχετε δηλώσει, πάρτε ένα τηλέφωνο μήπως και ανεβλήθη το Wandertag η μήπως άλλαξε ο τόπος/χρόνος συνάντησης.

Όλοι έρχονται με δική τους ευθύνη για την υγεία τους και για όποιο ατύχημα.

ΦΕΡΤΕ ΦΙΛΟΥΣ ! Φέρτε μπαστούνι καπέλο

Ex-DSA: Ελένη παρακαλώ στείλε το στους απόφοιτους

Ευχαριστώ όλους!!

Η Κίττυ Παυλάκη γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1951 και φοίτησε στη Σχολή μέχρι το 1966. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πήρε το πτυχίο της το 1975. Έκανε την ειδίκευση της στην Παθολογική Ανατομική στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο “Μεταξά” του Πειραιά μέχρι το 1980, ενώ από το 1978 έως το 1981 εκπόνησε την διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Το 1980 μετέβη στην Βοστώνη, όπου εξειδικεύτηκε στην παθολογία του ήπατος, ενώ την περίοδο 1981-1982 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο “Pierre Marie Curie” στο Παρίσι και από το 1987 διδάσκει στο 1ο Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1994 ήτανVisiting Assistant Professor στο Baylor College του Houston, USA.

Το 1988 εξελέγη Λέκτορας, το 1991 Επίκουρος Καθηγήτρια, το 2003 Αναπληρώτρια Καθηγήτρια και από το 2014 Καθηγήτρια Παθολογικής Ανατομικής στηνΙατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το κλινικό της ενδιαφέρον εστιάζεται στηνΠαθολογική Ανατομική του γυναικολογικού συστήματος, του μαστού και του ουρολογικού συστήματος.

Έχει συγγράψει 99 (έως το 2019) εργασίες δημοσιευμένες σε περιοδικά του εξωτερικού με δείκτη απήχησης και ήταν εισηγήτρια σε περισσότερα από 200 ελληνικά και διεθνή συνέδρια.

Ως Πρέσβυρα Καλής Θελήσεως (Good Will Ambassador), απεσταλμένη από την Διεθνή Ακαδημία Παθολογικής Ανατομικής (Intrenational Academy o Pathology), διδάσκει από το 2017 Παθολογική Ανατομική του γυναικολογικού συστήματος σε χώρες (όπως η Αρμενία και το Καζακστάν), που λόγω μειωμένης πρόσβασης στην γνώση αυτή έχουν ιδιαίτερη ανάγκη αυτής της υποστήριξης.

Περισσότερα…

H Σοφία Τσελένη γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1952 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1970 με άριστα. Σπούδασε στη Γερμανία με υποτροφία από τον Γερμανικό Οργανισμό Ακαδημαικών Ανταλλαγών (DAAD) Ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Freiburg, το οποίο τέλειωσε επίσης με άριστα. Το 1977 απέκτησε το διδακτορικό της δίπλωμα και την άδεια άσκησης του Ιατρικού επαγγέλματος.

Από το 1977 έως το 1982 έκανε Μεταπτυχιακή ειδίκευση στην Παθολογική Ανατομικήστο Νοσοκομείο Κορίνθου, Ν.Ε.Ε.Σ. και στο Παθολογικό Ανατομείο Παν/μίου Αθηνων και απέκτησε τον τίτλο ειδίκευσης το 1982. Την ίδια χρονιά έγινε λέκτορας Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1984απέκτησε εξειδίκευση στην βιοψία με λεπτή βελόνη θυρεοειδούς ( FNA- Goettingen /Γερμανίας), ενώ το 1989απέκτησε εξειδίκευση στην FNAκαι στον φθορίζοντα in situυβριδισμό M.D.Anderson Cancer Center Houston του Texas.

Το 1989 αναγορεύτηκε σε Υφηγήτρια και σε Επίκουρη Καθηγήτρια, ενώ το 1999 σε Αναπληρώτρια και το 2010 σε Καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής Αθηνών.

Από το 1982 συμμετέχει στο Κλινικό Έργο του Παθολογικού Ανατομείου στην αξιολόγηση βιοψιών οργάνων με ιδιαίτερη έμφαση και συμβουλευτική γνώμη σε υλικό θυρεοειδούς κυρίως και άλλων ενδοκρινών αδένων έχοντας διενεργήσει περισσότερες από 400.000 βιοψίες θυρεοειδούς με λεπτή βελόνη.

Το συγγραφικό της έργο περιλαμβάνει 6 κεφάλαια σε συγγράμματα για φοιτητές Ιατρικής, 2 μονογραφίες, 7 κεφάλαια σε μεταπτυχιασκά συγγράμματα και 1 κεφάλαιο για τον θυρεοειδή αδένα(εκδόσεις Springer), ενώ οι αναφορές εργασιών της στην βιβλιογραφία ξεπερνούν τις 1000.

Σήμερα πήγαμε στο φαράγγι της Αγάλης στην Στενή Εύβοιας. Μετά από πολλούς σχεδιασμούς, έγινε. Έπεσα έξω με τα νερά. Η Δίρφυς είχε λιώσει τα χιόνια της τελείως, είχε λίγα νερά, οι πηγές έτρεχαν, αλλά η ρεματιά ήταν στεγνή εντελώς, τώρα τον Απρίλη.

Την περασμένη φορά με τον Σύλλογο ήταν Γενάρης και είχε πολύ νερό. Όλα, πλατάνια, πεύκα, μαυρόπευκα, έλατα, το χόρτο κάτω ήταν πράσινα και καινούργια. Είχε και κόσμο. Πέρασε ένας ορειβατικός σύλλογος και

δυο παρέες εκτός από ‘μας. Περπατήσαμε τέσσερις ώρες, ήπιαμε νερό απ’την Κρυόβρυση που είναι

δίπλα στην Αρκουδόβρυση και μετά πήγαμε για …ψάρι. Στην Νέα Αρτάκη, το λιμάνι ψαράδικων για το μισό Αιγαίο, με τις πολλές ψαροταβέρνες.

Με ανοιξιάτικους πεζοπορικούς χαιρετισμούς. Wandertage αποφοίτων D.S.A. Τάσος Καβαδέλλας

Για την ιστορία θυμίζουμε τι είχαμε ανακοινώσει: Θα πάμε στα νερά! Διάσχιση ρυακιού 3 ή 4 φορές.

Ολική πορεία 4-6 ώρες σε εύκολο μονοπάτι. Μέγιστη ανάβαση 500 μέτρων. Η διαδρομή είναι μπρος/πίσω, έτσι ώστε να υπάρχει εναλλακτική, σε όποιο σημείο, αναμονής για ξεκούραση η και επιστροφής. Αρχίζει πολύ ομαλά σε ωραίο ορεινό τοπίο.

Θα είναι χρήσιμα σαντάλια ή παλιά αθλητικά παπούτσια που μπορούν να βραχούν και μια πετσετούλα.

Μπορεί βέβαια, να έχει λίγο νερό και να περνάμε εύκολα από τα βραχάκια!

Όσοι μεταβούν σε αυτοκίνητο άλλου, εισφέρουν 10€ στον οδηγό.

Συνάντηση :

ΝΟΤΙΟΙ ΚΕΝΤΡΟ >ώρα 8:50 στην οδό Λιοσίων, σταθμός μετρό-ΗΣΑΠ ” ΑΤΤΙΚΗ”, στο πάρκινγκ του ΣΠΡΙΝΤΕΡ επί της Λιοσίων.

ΒΟΡΕΙΟΙ >Ώρα 9:20 Στην γέφυρα του Ολυμπιακού χωριού (γέφυρα Καλυφτάκη) στην εθνική οδό, αμέσως πριν (νότια) την έξοδο Κηφισιάς. Θα βρεθούμε στην ράμπα προς Εθνική οδό>βόρειοι προορισμοί . Ίδιο όπως η βόρειο-ανατολική ράμπα.

Αν δεν σας μπέρδεψα ,μπράβο σας…

__ΓΕΝΙΚΑ ΡΟΥΤΙΝΑΣ___________

Τηλ επικοινωνίας την Κυριακή Τάσος(DSA”71)Καβαδέλλας 6944 34 25 45

Αθλητικά παπούτσια η άρβυλα με διπλές κάλτσες, Νερό, Φρούτο, Μπαστούνι(α), καπέλο bzw. αδιάβροχο ( Stock und Hut…) μαύρα γυαλιά, δεύτερα παπούτσια/κάλτσες τ’αφήνουμε στο αυτοκίνητο).

ΕΑΝ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΑΓΟΡΑ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΩΝ ΠΑΠΟΥΤΣΙΩΝ:

1. Τρακτερωτές, αδιάβροχες, ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΜΕΝΕΣ μπότες δοκιμασμένες κατά την αγορά τους με διπλές χοντρές κάλτσες.

Σόλες με ανάρτηση-απορρόφηση κραδασμών.

Τα δάκτυλα του ποδιού να έχουν λίγο χώρο μπροστά (1-2 ελληνικά νούμερα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ από το κανονικό σας).

Όταν αγοράζουμε, με λεπτή κάλτσα και την καινούργια αρβύλα λυτή, να φτάνει ο δείκτης του χεριού να ακουμπήσει καλά από μέσα

τον πάτο πίσω από την φτέρνα. Έτσι ξέρουμε ότι έχει χώρο να μην χτυπά το νύχι ακόμα και μετά από πολύωρη πορεία:

Γιατί χοντραίνει το πόδι με διπλές, χοντρές κάλτσες και γιατί χοντραίνει/πρήζεται λίγο το πόδι κατά την πορεία.

ΟΙ ΜΠΟΤΕΣ, ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ, ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ.

2. Φοράμε διπλές χοντρές κάλτσες-μάλλινα και μερικά συνθετικά είναι πολύ καλά.

Όλοι έρχονται με δική τους ευθύνη για την υγεία τους και για όποιο ατύχημα.

Αν θέλετε να’ρθετε παρακαλώ δηλώστε το με e-mail μαζί με το τηλέφωνό σας στο: tasoskavadellas@gmail.com

και σημειώστε ΠΟΥ θα έρθετε, αν έρχεστε με τις συγκοινωνίες η αν προσφέρετε αυτοκίνητο καθώς

και πόσες ελεύθερες θέσεις παρέχετε.

Ευχαριστώωωωω.

AΝ έρθετε χωρίς να το έχετε δηλώσει, πάρτε ένα τηλέφωνο μήπως και ανεβλήθη το Wandertag ή μήπως άλλαξε ο τόπος/χρόνος συνάντησης.

Προηγούμενα Wandertage και κάποιες φωτογραφίες υπάρχουν στον ιστότοπο των Ehemalige der DSA , επιλέγοντας εκδηλώσεις > Wandertag

ή άμεσα με το ακόλουθο :

http://www.ex-dsathen.gr/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=88&Itemid=190&lang

Με πολύ πεζοπορικούς χαιρετισμούς

Τάσος Καβαδέλλας DSA’ 71

Η Αναστασία Δασκαρόλη γεννήθηκε το 1957 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1975. Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία, Γαλλική Φιλολογία και Πολιτικές Επιστήμες στα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, Στρασβούργου, Χαϊδελβέργης και Αθηνών. Eργάσθηκε ως υπάλληλος μεταφράστρια στην Ecole Française d’ Athènes-Γαλλική Aρχαιολογική Σχολή Aθηνών και στο Eυρωπαϊκό Kοινοβούλιο στο Λουξεμβούργο, ως επιστημονική βοηθός στο Πανεπιστήμιο της Xαϊδελβέργης-Germanistisches Seminar, όπου εκπόνησε και υπέβαλε τη διδακτορική της διατριβή. Δίδαξε γερμανική γλώσσα στα τμήματα αλλοδαπών φοιτητών του Πανεπιστημίου Xαϊδελβέργης, στο Διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών του Πανεπιστημίου Aθηνών και γερμανική οικονομική ορολογία στο Oικονομικό Πανεπιστήμιο Aθηνών. Την περίοδο 1993-2003 υπηρέτησε ως εμπειρογνώμων στη Γενική Διεύθυνση Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών. Από το 2003 διδάσκει Μετάφραση και Συγκριτική Γραμματολογία στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Eθνικού και Kαποδιστριακού Πανεπιστημίου Aθηνών, όπου και έχει εκλεγεί Επίκουρη Καθηγήτρια.

Απεβίωσε στις 6.2.2024

“Έφυγε“ η Τάνια Δασκαρόλη…

Ο Αντώνης Βόσσος γεννήθηκε το 1965 στην Αθηνα. Αποφοίτησε απο τη Γερμανική Σχολή το 1983. Αφού φοίτησε στο R.W.T.H Aachen, πήρε το πτυχίο του δασκάλου απο τη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία. Απο το 1990 εργάζεται στην Εράσμειο Ελληνογερμανική Σχολή, στο σχολείο που ιδρύθηκε το 1960 απο τους γονεις του, Παναγιώτη και Ιωάννα. Σήμερα έχει τη γενική διεύθυνση της Σχολής, μαζί με την αδελφή του Κατερίνα και την Ιωάννα Βόσσου.