Η Κατερίνα Καζολέα γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή το 1980. Σπούδασε στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία τέχνης και την κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Regensburg της Γερμανίας. Εργάστηκε στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας. Είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης ιστορικών τέχνης (AICA). Συμμετείχε στη συγγραφή του Λεξικού Ελλήνων Καλλιτεχνών των εκδόσεων Μέλισσα. Άρθρα της για την τέχνη έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Αρθρογραφούσε από το 2008 ως το 2017 στα εικαστικά θέματα του περιοδικού Μανδραγόρας. Το 2018-19 παρακολούθησε εργαστήρια θεατρικής γραφής του Θανάση Τριαρίδη και το 2020 αποφοίτησε από τη Σχολή Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής του θεάτρου ΠΟΡΕΙΑ. Έχει στο ενεργητικό της οκτώ θεατρικά έργα, μια ποιητική συλλογή και δυο συλλογές διηγημάτων.

Δύο συλλογές διηγημάτων από την Κατερίνα Καζολέα…

Μετά από 50 χρόνια ξενακάθισαν πλάι – πλάι όλοι μαζί, αλλά αυτή τη φορά έβλεπαν το Μουσείο όχι από δίπλα αλλά από από πάνω, μιάς και η συνάντηση έγινε στο roof garden του St George Lycabettus Hotel.

Ήρθαν πολλοί, οι περισσότεροι, και για του λόγου το αληθές παρόντες ήταν οι:

Από το Α: Γιούλη Δελή, Λεωνίδας Καμαρινόπουλος (και σύζυγος), Μάρω Μαριολέα, Λίντα (Αμαρυλλίς) Παπαδάκη, Άννα Φιλίνη, Γιάννης Ρόκας, Ιόλη Στοφοροπούλου, Αρης Μυλόπουλος, Νίκος Παπαιωάννου και Δημήτρης Παπακυριακόπουλος (και σύζυγος).

Από το Β: Γιώργος Βατσέλλας, Γιώργος Δεπάστας, Μαριάνα Καναβαριώτου, Μιχάλης Καρύδης, Ειρήνη Κηλαϊδίτη, Νίκος Κουτρουμπάς, Δέσπω Κωβαίου, Ελένη Μαΐλλη, Ελένη Μιτσοτάκη, Δημήτρης Μιχαλακόπουλος (και σύζυγος), Παντελής Παντελούρης, Κώστας Παπαηλιού (και σύζυγος), Θόδωρος Σπαθόπουλος, Φώτης Χαροκόπος, Μηνάς Χαμουδόπουλος (και σύζυγος), Σπύρος Ραυτόπουλος (και συζυγος) και Γιάννης Παπανδρέου.

Από το C: Ερατώ Αβραμίδου, Νέλη Βαφειάδου, Αγγέλα Βορεάδου, Λούλα Βρεττού, Γιώργος Γρηγορακάκης (και σύζυγος), Λένα Λιβαδά, Μιχάλης Μητσός, Κατερίνα Μοιρασγίδου, Αιμιλία Σταυρίδου και ο Νίκος Παναγάκης.

Από το σχολείο ο Αντιπρόεδρος του ΔΣ της Σχολής Δρ. Thomas Greve, ο Λυκειάρχης Βασίλης Τόλιας, η Τένια Παπαδάκη (απόφοιτος του ’67), η Μαρία Μαρκέτου (απόφοιτος του ’71) και ο Κίμων Μαραγκουδάκης (απόφοιτος του ’81). Ειδικό ηλεκτρονικό άλμπουμ με τις φωτογραφίες της βραδιάς, δουλεμένο από τον Κώστα Παπαηλιού:

ο οποίος ετοίμασε και μια καταπληκτική παρουσίαση με φωτογραφίες και τίτλο: “Η τάξη του ’63, μία αναδρομή“.

Ο πρώην πρόεδρος του Συλλόγου των Αποφοίτων Παντελής Παντελούρης έστειλε μία εξαιρετική αναφορά για τη βραδιά εκείνη:

ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ 1963–2013

Πενήντα χρόνια από την αποφοίτηση – μισός αιώνας, μια σημαδιακή για όλους μας χρονιά. 1963–2013. Οι 78 νέοι του ’63 κοιτάζουμε πίσω πέντε ολόκληρες δεκαετίες. Μετράμε τον χρόνο. Μετράμε τη ζωή μας μετά το απολυτήριο του “Dörpfeld Gymnasium”. Στην τρίτη ηλικία πια όλοι μας, άλλοι ακμαίοι και άλλοι λιγότερο, βρισκόμαστε στις 6 Σεπτεμβρίου 2013 στις φιλόξενες αίθουσες του Saint George Lycabettus για να κοιτάξουμε μαζί προς τα πίσω. Μεγάλη η συγκίνηση, μεγάλη η προσμονή. Πολλοί ξαναβλεπόμασταν για πρώτη φορά από το 1963. «Εσύ ποιος είσαι;» ακούστηκε πολλές φορές εκείνο το βράδυ. Εκπλήξεις, αγκαλιές, φιλιά…

Τρεις απόφοιτοι του τμήματος Β’, η Μαριάννα Καναβαριώτου, ο Νίκος Κουτρουμπάς και ο Κώστας Παπαηλιού, πήραν την πρωτοβουλία να οργανώσουν μια όμορφη σύναξη σε έναν θαυμάσιο χώρο, αφιερώνοντας γι’ αυτό πολύ χρόνο και κόπο• και μόνο η αναζήτηση ανθρώπων με τους οποίους είχε χαθεί κάθε επαφή εδώ και πενήντα χρόνια αποτέλεσε άθλο για τον οποίο όλοι μας τούς είμαστε ευγνώμονες.

Μαζευτήκαμε οι μισοί περίπου από τους αποφοίτους του 1963• από τους υπόλοιπους, ορι σμένοι ζουν μόνιμα στο εξωτερικό και δεν μπορούσαν να μετακινηθούν, άλλοι είχαν προβλήματα υγείας, κάποιοι ήταν αδύνατον να βρεθούν, πολλοί δήλωσαν ότι δεν μπορούν να παρευρεθούν για διάφορους λόγους αλλά έστειλαν μηνύματα (Ψυχοπαίδης, Πικραμμένος και άλλοι). Είχαμε κι αυτούς –τους λίγους ευτυχώς– που μας άφησαν πρόωρα για πάντα και τους οποίους φέραμε πάλι με συγκίνηση στη μνήμη μας (Σάκης Καράγιωργας, Γιώργος Νικολαΐδης, Γιώργος Ιωαννίδης, Ηλίας Κροντήρης, Σόλων Βούλγαρης, Ηρώ Μωραΐτου, Μιράντα Πανταζίδου, Σταύρος Νικολαΐδης, Κώστας Κατσικόπουλος, Αντώνης Σειράγας και δυστυχώς πρόσφατα και ο Αλέκος Παππάς).

Μια σειρά από εκπλήξεις περίμενε τους παρευρεθέντες – δίπλα στους αποφοίτους ήταν παρόντες ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Σχολής Thomas Greve (γιος του τότε Μαθηματικού μας) και ο Διευθυντής του Λυκείου Βασίλης Τόλιας, καθώς και η Τένια Παπαδάκη (απόφοιτος ’67), κόρη του αείμνηστου και αξιαγάπητου καθηγητού μας Ιδομενέα Παπαδάκη.

Από τις πιο όμορφες εκπλήξεις ήταν η μουσική υποδοχή μας από τον Νίκο Κουτρουμπά, που μας εξέπληξε με το φωνητικό του ταλέντο (Aλήθεια, πού το είχε κρυμμένο τα χρόνια της Γερμανικής;), τραγουδώντας γνωστές άριες και σύγχρονα τραγούδια με τη συνοδεία στο πιάνο του Κίμωνα Μαραγκουδάκη (απόφοιτος ’81) και παρούσης και της δασκάλας του στη φωνητική Μαρίας Μαρκέτου (απόφοιτος ’71).

Δεύτερη έκπληξη η αναδρομή του Κώστα Παπαηλιού. Με το γνωστό του χιούμορ και την αστείρευτη νεανικότητά του, ο Κώστας έκανε μια αναδρομή στα χρόνια της Μετσόβου, παραθέτοντας σειρά φωτογραφικών ντοκουμέντων από το αρχείο της Σχολής και το αρχείο συμμαθητών, διανθίζοντας την παρουσίασή του με ανέκδοτα και παλιές ιστορίες, που πότε έκαναν το ακροατήριο να ξεσπά σε γέλια και πότε να αναπολεί με συγκίνηση. Παρήλασαν μπροστά μας στιγμιότυπα από την αυλή με τον φοίνικα, στιγμιότυπα από το μάθημα στις τάξεις, οι αυστηροί έλεγχοι της μακαρίτισσας της Ντι Λέρνια στην είσοδο, τα πορτραίτα πολλών Ελλήνων και Γερμανών καθηγητών, φωτογραφίες από εκδρομές και άλλες εκδηλώσεις. Πολλές από τις φωτογραφίες αυτές κοσμούσαν σε μεγέθυνση τους τοίχους της αίθουσας και ομάδες αποφοίτων παρέμεναν μπροστά τους ανατρέχοντας με συγκίνηση στα χρόνια εκείνα.

Νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο να εκτιμήσει κανείς πραγματικά τον χρόνο που αφιέρωσε ο Κώστας για να προετοιμάσει όλο αυτό το υλικό!

Κάποια στιγμή κλήθηκα και εγώ να πω δυο λόγια για την περίοδο εκείνη της φοίτησής μας στη Γερμανική Σχολή Αθηνών και για τις εμπειρίες μου τα χρόνια που ακολούθησαν την αποφοί τησή μας, μια και διετέλεσα επί σειρά ετών Πρόεδρος των αποφοίτων της Σχολής.

Ευκαιρία για μένα να θυμίσω ότι υπήρξαμε μια ξεχωριστή γενιά μαθητών, που φοίτησε στη Σχολή σε μια ξεχωριστή ιστορική περίοδο για την Ελλάδα, αλλά και για τις σχέσεις της πατρίδας μας με τη Γερμανία (είχαν περάσει μόλις δέκα και κάτι χρόνια από τη λήξη του Πολέμου και της Κατοχής).

Οι γονείς μας μάς έστειλαν στη Γερμανική Σχολή τη δεύτερη χρονιά από την επαναλειτουργία της (το 1956). Δέκα μόλις χρόνια μετά τη λήξη του Πολέμου και της Γερμανικής Κατοχής. Χρειαζόταν πολύ θάρρος τότε και ανοικτό μυαλό για κάτι τέτοιο, μια και τα τραύματα της Κατοχής ήταν ακόμα νωπά και πολλές από τις οικογένειές μας είχαν υποστεί άμεσα τις συνέπειές της.

Είχαμε την τύχη να έχουμε καλούς Γερμανούς καθηγητές, τις περισσότερες φορές νέους, με ενθουσιασμό για τη δουλειά τους και αγάπη για την Ελλάδα (Dietz, Endress, Gercke, Franzmeier, Greve, Drögemüller, Klemm και πολλούς άλλους). Μας άνοιξαν τα μάτια σε νέους ορίζοντες, πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας. Πάνω απ’ όλα όμως είχαμε Έλληνες καθη γητές, διαμάντια στην εκπαίδευση. Έτσι, και η ελληνική παιδεία που λάβαμε ήταν σε πολλές περιπτώσεις καλύτερη των ελληνικών σχολείων.

Χρόνια μετά την αποφοίτηση συνειδητοποιήσαμε ότι οι συνέπειες του εμφυλίου είχαν αγγίξει άμεσα και το δικό μας –παρότι ξένο– σχολείο. Γιατί στη ΓΣΑ είχαν βρει τότε καταφύγιο μια σειρά από φωτεινά ονόματα της εκπαίδευσης, που –λόγω του προοδευτικού παρελθόντος τους– δεν έβρισκαν δουλειά στα δημόσια σχολεία (Δημητράκος, Παπαγεωργίου, Ασωνίτης, Δανιήλ, Παπαδάκης κ.λπ.).

Θύμισα ότι ως Πρόεδρος των αποφοίτων με είχαν φωνάξει επανειλημμένως για ανάκριση στο διαβόητο «Σπουδαστικό» της Ασφάλειας τα χρόνια που παρέμενα στην Ελλάδα, προσπαθώντας να εκμαιεύσουν αν οι καθηγητές μας μιλούσαν στην τάξη για πολιτικά και αν μας έκαναν αριστερή προπαγάνδα.

Ήταν ευνόητο ότι για τη δικτατορία του 1967, οι δάσκαλοί μας αποτελούσαν κόκκινο πανί. Θύμισα ότι μεσούσης της δικτατορίας, οπότε βρέθηκα στην Αθήνα ως απεσταλμένος της γερμανικής ραδιοφωνίας, ο Λυκειάρχης (ο Γυμνασιάρχης της δικής μας περιόδου) Γιώργος Δημητράκος με κάλεσε στο γραφείο του στη Σχολή. Έκλεισε τις πόρτες και, αφού βεβαιώθηκε ότι δεν ακούει κανένας άλλος, μου εκμυστηρεύθηκε ότι η δικτατορία ζητούσε την απόλυση όλων των «επικίνδυνων κομμουνιστών» καθηγητών της Σχολής. Μου ζήτησε να μεταφέρω στη Γερμανία το μήνυμα, ώστε να παρέμβει η γερμανική κυβέρνηση.

Το μήνυμα μετέφερα, καθ’ υπόδειξη του Δημητράκου, στον καθηγητή Georg Eckert, Πρόεδρο τότε του Διεθνούς Κέντρου Σχολικών Βιβλίων στην πόλη Braunschweig, στενό φίλο και συνεργάτη του Καγκελάριου Βίλλυ Μπράντ. Ήταν τότε που έμαθα για πρώτη φορά ότι ο Δημητράκος ήταν ως φοιτητής ενεργό μέλος της ΕΠΟΝ Θεσσαλονίκης και ότι υπήρξε ο σύνδεσμος μεταξύ αντιφασιστικής ομάδας Γερμανών στρατιωτικών στη Θεσσαλονίκη, με επικεφαλής τον τότε Ταγματάρχη της Wehrmacht Georg Eckert και του ΕΛΑΣ. Τίποτε από αυτά, ούτε για τις πολιτικές πεποιθήσεις των άλλων καθηγητών γνωρίζαμε όσο ήμασταν στο σχολείο (Οι πιέσεις της γερμανικής κυβέρνησης ανάγκασαν τελικά τη χούντα να υπαναχωρήσει και να παραμείνουν στο σχολείο οι καθηγητές μας – με επικεφαλής τον Δημητράκο).

Θύμισα επίσης ότι η χρονιά μας ήταν εκείνη που έδωσε δυναμικό παρόν στις κινητοποιήσεις του 15% για την παιδεία και ότι πραγματοποίησε την πρώτη απεργία μαθητών ξένου σχολείου την περίοδο εκείνη. Όλοι θυμόμαστε τον τότε καθηγητή Γαλλικών και μετέπειτα Διευθυντή της Γ.Σ. στο Παρίσι Horst Breckwold να τρέχει στο Πεδίον του Άρεως, όπου είχαμε συγκεντρωθεί, για να μας πείσει να γυρίσουμε πίσω (γιατί το Υπουργείο Παιδείας απειλούσε ότι θα κλείσει όποιο ξένο σχολείο μετείχε στις κινητοποιήσεις). Η συμμαθήτριά μας, μετέπει τα βουλευτής Άννα Φιλίνη –που ήταν μαζί μας το βράδυ εκείνο– πρωταγωνιστούσε τότε στις μαθητικές συντονιστικές επιτροπές αγώνα.

Η χρονιά μας είχε επίσης, αναπτύξει –ήδη κατά τη διάρκεια της φοίτησης στη Σχολή– μια σειρά από δραστηριότητες, πρωτόγνωρες για την τότε εποχή, που άφησαν όμως τη σφραγίδα τους. Θυμίζω λ.χ. τη σειρά διαλέξεων για τη σύγχρονη μουσική που είχαμε οργανώσει (οι όμορφες αφίσες του μετέπειτα γνωστού σκηνοθέτη Νίκου Περράκη για τις βραδιές τζαζ στη Μετσόβου έχουν μείνει στη μνήμη μας), την κυκλοφορία του πρώτου μαθητικού περιοδικού της Σχολής («Εμείς»), τις εκδρομές μας στα αξιοθέατα της Αττικής κτλ. Η χρονιά μας είχε δώσει μια ξεχωριστή πνοή στη μαθητική ζωή του σχολείου.

Και το σημαντικότερο: η χρονιά του 1963 πρωτοστάτησε στην ίδρυση του πρώτου Συλλόγου των αποφοίτων, την επόμενη κιόλας χρονιά από την αποφοίτηση (1964), εισήγαγε τον χαρακτηρισμό των αποφοίτων ως Dörpfeldianer και καθιέρωσε τις χοροεσπερίδες της Γερμανικής, ως κύρια πηγή χρηματοδότησης ενός ταμείου υποτροφιών του Συλλόγου (Οι χοροεσπερίδες των αποφοίτων της Γερμανικής αποτέλεσαν σημαντικά κοινωνικά γεγονότα στην εποχή τους και συνεχίστηκαν μέχρι τις μέρες μας με την ίδια επιτυχία), ανέδειξε δύο Προέδρους αποφοίτων (Γιώργος Ιωαννίδης – Παντελής Παντελούρης) και έθεσε τις βάσεις για τις πρώτες ανταλλαγές με γερμανικούς φορείς, οργανώνοντας τη συμμετοχή νέων αποφοίτων σε συνέδρια και άλλα φόρα στη Γερμανία, ενώ οργάνωσε και την πρώτη υπηρεσία στήριξης των αποφοίτων που έφευγαν για σπουδές στην τότε Δυτική Γερμανία.

Μίλησα επίσης εκείνο το βράδυ στο Saint George Lycabettus για ένα –ιδωμένο μετά από 50 χρόνια– νοσταλγικό ντοκουμέντο που βρέθηκε τυχαία στα χέρια μου. Πριν κάποια χρό νια, ένας φίλος από το Δ.Σ. του Συλλόγου των αποφοίτων μού εμπιστεύθηκε μια μικρή ανακάλυψη: στον κάδο απορριμμάτων της Σχολής είχαν πετάξει όγκους από παλιά έγγραφα, ανάμεσά τους και το πρακτικό βαθμολογίας απολυτηρίου της χρονιάς 1963, της χρονιάς της αποφοίτησής μας. Το φύλαξα χρόνια στο γραφείο μου με την ελπίδα να το ξαναδούμε μαζί σε κάποια μελλοντική συνάντηση. Η σύναξη της 6ης Σεπτεμβρίου 2013 ήταν η πιο κατάλληλη ευκαιρία γι’ αυτό.

Το πρακτικό αυτό, γραμμένο χειρόγραφα στην καλλιγραφική γραφή του τότε Γυμνασιάρχη Γιώργου Δημητράκου, αποτύπωνε τα χαρακτηριστικά των αποφοίτων της χρονιάς εκείνης:

Ότι δηλ. αποφοιτήσαμε τότε 76 αγόρια και κορίτσια, από τα 78 που φοίτησαν το 1963 στα τρία τμήματα (24 στο Α, 28 στο Β και 26 στο C τμήμα).

Ότι και τα τρία τμήματα είχαν αριστούχους, συνολικά πέντε, τρεις γένους θηλυκού στο πρώτο και στο τρίτο τμήμα (Λούλα Βρεττού, Μαρία Μαριολέα, Κατερίνα Μοιρασγίδου) και δύο αγόρια στο δεύτερο – «οι μόνιμοι μονομάχοι» αλλά και στενοί φίλοι στο δικό μας τμήμα: ο Κώστας Παπαηλιού και ο Θόδωρος Σπαθόπουλος.

Ότι πάνω από το μισό, το 53%, αποφοίτησε με «καλώς» (κάτω από 15). Το 41% είχε «λίαν καλώς» (16–18) και το 6% «άριστα».

Από μια πρόχειρη ανάλυση του βαθμολογίου αυτού εγώ τουλάχιστον έβγαλα στα πρόχειρα δύο βασικά συμπεράσματα:

Πρώτον, συνειδητοποίησα ότι το στίγμα που έφερα σ’ όλη τη ζωή μου μέχρι σήμερα (το 11 στη Γυμναστική) δεν το σήκωνα μόνος μου, όπως νόμιζα, αλλά το μοιραζόμουν με έναν φίλο από τη διπλανή τάξη. Και όχι μόνο αυτό, υπήρχε και κάποιος τρίτος που δεν πήρε καν βαθμό από τον Hilbrecht, γιατί δεν εμφανίστηκε ποτέ στο μάθημα. 10 και 11 υπήρχαν πολλά στο βαθμολόγιο, και στα τρία τμήματα και για όλα τα άλλα μαθήματα – εκτός από τη γυμναστική, όπου όλοι σχεδόν είχαν καλούς βαθμούς και αρκετοί 20 και 19 και όπου το 10 και 11 ήταν η εξαίρεση.

Δεύτερον, το βαθμολόγιο ανέτρεψε και την προσφιλή παιδαγωγική αρχή απέναντι στα παι διά μας και τα εγγόνια, ότι δηλαδή πρέπει να είσαι καλός μαθητής για να προκόψεις στη ζωή σου. Η λίστα αποδεικνύει ότι και με δεκατριάρια στη Φυσική και τη Χημεία ή με 10 και 11 σε Λατινικά και Μαθηματικά ή με 12 στα Αρχαία μπορείς να γίνεις και Πρωθυπουργός και Πρύτανης Ανωτάτης Σχολής αλλά και διακεκριμένος Καθηγητής Πανεπιστημίου.

Τελείωσα τη σύντομη παρέμβασή μου με τη διαπίστωση ότι η ΓΣΑ υπήρξε για μένα ένα από τα καλύτερα σχολεία, την εποχή τουλάχιστον που φοιτήσαμε εμείς, και πιστεύω πως εξακολουθεί να διατηρεί το υψηλό της επίπεδο. Ανέτρεξα στη μακρόχρονη υπηρεσία μου σε διπλωματικές υπηρεσίες της Ελλάδας στο εξωτερικό και στην ευκαιρία που είχα να δέχομαι για πρακτική εξάσκηση δεκάδες νέους αποφοίτους της Σχολής, διαπιστώνοντας κάθε φορά το υψηλό επίπεδο γλωσσομάθειας και γενικής παιδείας τους.

Χαιρετισμό απηύθυνε εκείνο το βράδυ ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της ΓΣΑ Thomas Greve μεταφέροντας τους χαιρετισμούς του Προεδρείου και ζητώντας να συνεχίσουμε να συμβάλλουμε στη διατήρηση και εμβάθυνση των ελληνογερμανικών σχέσεων, που λόγω της κρίσης περνούσαν μια δύσκολη περίοδο.

Μίλησε επίσης και η Άννα Φιλίνη, o Νίκος Παπαϊωάννου και άλλοι. Οι συζητήσεις συνεχίστηκαν μέχρι αργά το βράδυ. Φύγαμε με το ερώτημα πότε θα είναι η επόμενη συνάντησή μας. Όχι βέβαια μετά από άλλα 50 χρόνια!

Παντελής Μ. Παντελούρης, Οξύλιθος Ευβοίας, ppantelouris@gmail.com

Ζητείται Νοσηλευτικό προσωπικό για Γηριατρικά Νοσοκομεία στην Γερμανία. Προϋπόθεση γνώση Γερμανικών επιπέδου Β2 και πτυχίο Νοσηλευτικής από AEI, ΤΕΙ, ΙΕΚ κτλ. Μισθός από 1500€ έως 3000€ τον μήνα συν υπερωρίες. Ο μισθός μπορεί να φτάσει και τα 3500€ ανάλογα με την εξειδίκευση. Πλήρης ασφάλεια με συνταξιοδοτικό. Αποστολή βιογραφικού (π.χ. Europass CV) με φωτογραφία, στα Γερμανικά στο mail: qpluslimited@yahoo.com. Τηλ. επικοινωνίας: 306936800008.

Korinna has been practising Iyengar yoga since 1983 and started teaching at the Institute in 1995. She is a Junior Intermediate teacher and is especially interested in remedial yoga as well as teaching children and teenagers. She visits the Institute in Pune regularly. After having held the teaching portfolio as one of the Institute’s trustees for many years, she is currently the editor of Dipika, the Institute’s magazine.

Η Ιουλία Μαλαμίτση γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1970 με άριστα και σπούδασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Έκανε την ειδικότητά της στην Πυρηνική Ιατρική στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα», ενώ παράλληλα εργαζόταν επάνω στην Διδακτορική της Διατριβή και συνέχισε τις σπουδές της στο Λονδίνο απο τον Σεπτέμβριο του 1980 για τρία χρόνια με υποτρφία από το Βρετανικό Συμβούλιο και στη συνέχεια από το ελληνικό κράτος.

Πήρε το Master της απο το University of London σε συνεργασία με το Royal Free Hospital. Επιστρέφοντας από την Αγγλία ξεκίνησε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και έγινε λέκτορας στην Ιατρική Φυσική και έπειτα Επιμελήτρια στο Τμήμα Πυρηνικής Ιατρικής στο ΝΙΜΤΣ.

Το 1989 εκλέχθηκε ομόφωνα Βοηθός Καθηγήτρια στη Ιατρική Φυσική και την ίδια χρονιά προσελήφθη στο «Ιπποκράτειο» στο Τμήμα Πυρηνικής Ιατρικής. Το 1997 εκλέχθηκε ομόφωνα Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Φυσικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1998 ανέλαβε την Διεύθυνση του Τμήματος Πυρηνικής Ιατρικής του νοσοκομείου «Υγεία» παρακολουθώντας παράλληλα τις εξελίξεις της τεχνολογία στον τομέα της τομογραφίας με ακτινοβολία ποζιτρονίων (PET) στο Λονδίνο, στη Ζυρίχη και στη Βιέννη. Απο τον Ιούνιο 2004 εφάρμοσε την PET στην πρώτη μονάδα στην Ελλάδα στο «Υγεία» και το 2006 επέστρεψε στο Τμήμα Ιατρικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο Άγγελος Κωβαίος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1970 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1988. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και στη συνέχεια, με υποτροφία του DAAD, εντάχθηκε στο μεταπτυχιακό τμήμα της Επιστήμης και Πράξης των ΜΜΕ (Medienwissenschaft und –praxis) του Πανεπιστημίου Eberhard Karl του Tübingen, απ’ όπου αποφοίτησε το 1996. Στο μεσοδιάστημα πρόλαβε να αποκτήσει και το Grosses Deutsches Sprachdiplom.

Ξεκίνησε την πορεία του στον χώρο των εφημερίδων από την «Βραδυνή», το 1997. Από το 1999 εργάζεται ως οικονομικός, αρχικά, και πολιτικός, εν συνεχεία, συντάκτης στην εφημερίδα «Το Βήμα», «Το Βήμα της Κυριακής» και στο www.tovima.gr. Αρθρογραφία του έχει φιλοξενηθεί στην ηλεκτρονική έκδοση του Spiegel και του “www.presseurop.eu”.

Από τον Φεβρουάριο του 2010 και για έναν χρόνο παρουσίαζε καθημερινώς την εκπομπή «Αυτήκοος Μάρτυς» στην ΝΕΤ Fm (Α’ Πρόγραμμα) και ήταν αρχισυντάκτης στην εκπομπή 3ΝΕΤ της κρατικής τηλεόρασης, ενώ για διάστημα τριών μηνών παρουσίαζε την πρωϊνή ραδιοφωνική εκπομπή στον CITY 99,5 (μετέπειτα ΒΗΜΑ Fm).

Από το 2000 έως το 2004 ήταν αρχισυντάκτης στο μηνιαίο πολιτιστικό περιοδικό ΜΟΝΟΠΟΛΗ (ένα από τα πρώτα free press έντυπα στην Ελλάδα) και πριν από αυτό, το 1998-99 συμμετείχε στην δημοσιογραφική ομάδα της εκπομπής «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα», στην τηλεόραση της ΝΕΤ. Ηταν τακτικός συνεργάτης των μουσικών περιοδικών «ΖΟΟ» και «Ποπ & Ροκ» και περιστασιακός του περιοδικού «Ηχος». Είναι νυμφευμένος με την Δάφνη Κουλούσιου, με την οποία το 2011 απέκτησαν μία κόρη.

“Ανεμοδείκτης” στο reporter.gr…

Ο Άγγελος Κωβαίος στο protagon.gr...

Ο Άγγελος Κωβαίος στο ΒΗΜΑ…

Η Αγαλιανή Μπόμπου αποφοίτησε από την Σχολή το 1972. Είναι πρόεδρος τουSEEEL, (Σύλλογος Ελλήνων Επιστημόνων Ελβετίας, Association of Greek Academics in Switzerland, Verein Griechischer Akademiker in der Schweiz).

Η HEADWAY – ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ Ε.Π.Ε., εταιρεία παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών, ζητεί για τη στελέχωση μιας νεοϊδρυθείσας εταιρείας παροχής τουριστικών υπηρεσιών έναν/μια υπεύθυνο TRAVELCOORDINATOR για την επικοινωνία και τη διαχείριση των προμηθευτών, καθώς και τη δημιουργία και υλοποίηση ταξιδιωτικών προτάσεων και εκδηλώσεων.

Απαραίτητα προσόντα

• Πτυχίο ΑΕΙ, κατά προτίμηση σε τομέα επικοινωνίας, μάρκετινγκ ή διοίκησης επιχειρήσεων
• Τουλάχιστον 3 χρόνια προϋπηρεσία στη διοργάνωση εκδηλώσεων, συνεδρίων και το hospitalitymanagement
• Εμπειρία στη διοργάνωση ταξιδιών
• Άριστη γνώση της αγγλικής γλώσσας (στον γραπτό αλλά και τον προφορικό λόγο)
• Πολύ καλή γνώση του MSOffice
• Διαπραγματευτικές και οργανωτικές ικανότητες
• Έμφαση στην ποιότητα
• Ευελιξία και υπευθυνότητα
• Ευχάριστη προσωπικότητα
• Άριστη ικανότητα στην επικοινωνία

Αποστολή βιογραφικού με πρόσφατη φωτογραφία στο tour@headway.gr.

Πήγαμε στα ψηλά της Πάρνηθας χωρίς μεγάλες αναβάσεις.

Για την ιστορία να θυμήσουμε το ραντεβού μας:

Τόπος: Πάρνηθα, ανάβαση με τελεφερίκ. Πορεία όπου εύκολα κάποιος μπορεί να συντομεύσει επιστρέφοντας στο καταφύγιο όπου και να μας περιμένει. Πλήρης διάρκεια καθαρής πορείας περίπου 4 ώρες.

ΚΕΝΤΡΟ-ΝΟΤΙΟΙ – Συνάντηση 8:50 οδός Λιοσίων, στο πάρκινγκ του ΣΠΡΙΝΤΕΡ επί της Λιοσίων απέναντι από σταθμό μετρό/ηλεκτρικού ΑΤΤΙΚΗ.

ΒΟΡΕΙΟΙ – Συνάντηση 9:30 στο παρκινγκ του τελεφερίκ ,στην στεγασμένη είσοδο του κτιρίου τελεφερίκ που ανεβαίνει στο ΜονΠαρνές. Το υπαίθριο πάρκιν είναι δωρεάν. Ανεβαίνοντας την λεωφ.Πάρνηθος, μετά την τελευταία ταβέρνα, διανύετε 2 χιλιόμετρα σε κάποιο δάσος: Δεξιά είναι πρώτα η έξοδος, μετά το πάρκιν του τελεφερίκ, τέλος στο πάνω μέρος η είσοδος.

Αθλητικά παπούτσια η άρβυλα με διπλές κάλτσες, Νερό, Φρούτο, Μπαστούνι(α), καπέλο bzw. αδιάβροχο ( Stock und Hut…) γάντια ,σκουφί, μαύρα γυαλιά, δεύτερα παπούτσια / κάλτσες (τ’αφήνουμε στο αυτοκίνητο)…

Business Analyst

Ref: BA/10/13, Stockholm, Sweden

With expertise in gathering business requirements in UML, CASE Tools and Agile.

EUROPEAN DYNAMICS(www.eurodyn.com)is a leading European Software, Information and Communication Technologies company, operating internationally (Athens, Brussels, Luxembourg, Copenhagen, Berlin, Rome, Stockholm, London, Nicosia, Helsinki, Valetta, etc). The company employs over 500 engineers and IT experts. We design and develop software applications using integrated, state-of-the-art technology. Our current IT and telecoms projects have a value exceeding 250 million EURO. EUROPEAN DYNAMICS is a renowned supplier of IT services to European Union Institutions, international organizations, European Agencies and national government Administrations all over Europe.

We currently have a vacancy for a Business Analyst fluent in English, to offer his/her services as an expert who will be based in Stockholm. The work will be carried out either in the company’s premises or on site at the customer premises. In the context of the first assignment, the successful candidate will be integrated in the Development team of the company that will closely cooperate with a major client’s IT team on site.

Your tasks:

• Gather document and prioritize the business requirements;
• Maintain functional and non-functional documentation for the applications;
• Model, analyse, and improve business processes;
• Perform business data modelling and stakeholders’ analysis;
• Develop use cases and assist in developing test cases;
• Analyse information sharing and content process workflows;
• User training and support the business owners to prepare the necessary training and training material;
• Contribute and validate the functional testing and the design of new functionalities.

Your skills:

• University degree with minimum 4 years of experience in IT or non-University degree with minimum 6 years experience in IT;
• Minimum 2 years experience in gathering and analysing functional and non-functional requirements;
• Extensive experience in process and business data modelling;
• Extensive experience in writing technical and user documentation;
• Experience with UML, Agile development processes and CASE tools (i.e Sparx Enterprise Architect);
• Knowledge of MS SharePoint MOSS 2010 and MS Team Foundation Server (TFS) is an asset;
• Excellent command of English, both written and oral.

Our offer:

If you are seeking a career in an exciting and dynamic company, where you will offer your services as part of a team of a major European Institution, operating in an international, multilingual and multicultural environment where you can expect real chances to make a difference, please send us your detailed CV in English, quoting reference: (BA/10/13), to the following e-mail address: careers@eurodyn.com.

We offer a competitive remuneration (either on contract basis or remuneration with full benefits package), based on qualifications and experience.

All applications will be treated as confidential.

Ο Ανδρέας Γεωργόπουλος γεννήθηκε το 1954 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1972. Σπούδασε στο ΕΜΠ Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός και πήρε το πτυχίο του το 1976. Συνέχισε τις σπουδές του στο (University of London) όπου πήρε δίπλωμα MSc (1977), και Ph.d (1981) και στη συνέχεια δίδαξε εκεί για ένα χρόνο Φωτογραμμετρία.

Το 1985 εξελέγη στο ΕΜΠ όπου διδάσκει Φωτογραμμετρία, Φωτοερμηνεία, Μετρολογία, Συλλογή Φωτογραφικών Δεδομένων, Αποτυπώσεις Μνημείων, κ.λπ. αποκτώντας παράλληλα και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα της Συντήρησης Μνημείων.

Είναι επίσης επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου (Cyprus Institute STARK) και στο CUT.

Έχει χρηματίσει Διευθυντής του Εργαστηρίου Φωτογραμμετρίας από το 1996, Αντιπρόεδρος (1998-2000) και Πρόεδρος (2002-2006) της Σ.Α.Τ.Μ. Από το 2005 είναι εκλεγμένος μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της CIPA – Heritage Documentation, ενώ από το 2010 είναι Γενικός Γραμματέας της CIPA.

Από το 1985, έχει συμμετάσχει σε μια σειρά από Ελληνικά και Ευρωπαϊκά Προγράμματα σε θέματα Φωτογραμμετρίας, Αποτύπωσης Μνημείων, Ψηφιακής και Αναλυτικής Φωτογραμμετρίας και Εφαρμογών Κτηματολογίου.

Ο Χάρης Χρηστίδης γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1993. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Πολυτεχνείο RWTH Aachen της Γερμανίας.

Την περίοδο 2005-2007 εργάστηκε ως Υπεύθυνος του Τμήματος Ηλιακών Συστημάτων της εταιρείας Schueco Hellas, θυγατρικής της γερμανικής Schueco International KG.

Από το 2007 έως και το 2015 είχε αναλάβει τη Γενική Διεύθυνση της SMA Hellas ΑΕ, θυγατρικής της γερμανικής SMA Solar Technology AG, με περιοχές ευθύνης την Ελλάδα και την Κύπρο.

Το 2015 μετακινήθηκε στην Robert Bosch AE και ανέλαβε τη Διεύθυνση του Τμήματος Θέρμανσης, που τοποθετείται στην ελληνική αγορά με τις μάρκες Bosch & Buderus, και με περιοχή ευθύνης Ελλάδα, Κύπρο, Μάλτα και Αλβανία.

Τον Μάιο του 2016 εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ελληνικών Επιχειρήσεων Θέρμανσης & Ενέργειας (ΕΝ.Ε.ΕΠΙ.Θ.Ε.), ενώ ήταν εκλεγμένο μέλος από το 2007 έως και το 2015 του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Εταιρειών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ).

Ο Σταύρος Σάββας γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1985. Σπούδασε φυσική και απέκτησε διδακτορικό στη διδακτική των θετικών επιστημών. Το 1993 ανέλαβε μαζί με τον αδελφό του Στέλιο,μαθηματικό, Ed.M., Columbia University τη διεύθυνση του Εκπαιδευτηρίου “Ελληνογερμανική Αγωγή”, το οποίο είχε ιδρύσει το 1961, με τον αδελφό της Δημήτριο Παναγέα, η μητέρα τους Σάντη Σάββα, απόφοιτη της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία και Ιταλία. Το μικρό ιδιωτικό αυτό σχολείοπρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, που είχε έδρα στην Κυψέλη, εξελίχθηκε σταδιακά σε ένα υπερσύγχρονο ελληνογερμανικό σχολείο, αφού στο μεταξύ, το 1969, αποφασίστηκε o προσανατολισμός προς τη γερμανική παιδεία, εισήχθη το μάθημα των γερμανικών σε όλες τις τάξεις και μετονομάστηκε σε «Ελληνογερμανική Αγωγή».

Η Σταυρούλα Λαμπροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Φοίτησε στο Γυμνάσιο και Λύκειο της Γερμανικής Σχολής Αθηνών από την οποία αποφοίτησε το 1982. Σπούδασε για τρία εξάμηνα αρχαία ελληνικά και γερμανική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Albert Ludwigs Universität στο Freiburg (έως 1984), εν συνεχεία δε μετεγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Ruprecht Karls Universität

στη Χαϊδελβέργη, στην οποία ολοκλήρωσε τις σπουδές της.

Μετά την επιστροφή της στην Αθήνα (1989) άσκησε δικηγορία για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών. Εν συνεχεία, προετοιμάσθηκε για τον εισαγωγικό διαγωνισμό για δικαστικούς λειτουργούς του Συμβουλίου της Επικρατείας, και, μετά την ματαίωση του εν λόγω συστήματος διαγωνιστικής διαδικασίας και, εν τω μεταξύ, ιδρύσεως της Εθνικής Σχολής Δικαστών στη Θεσσαλονίκη, συμμετέσχε στον εισαγωγικό διαγωνισμό για την Σχολή Δικαστών και, ειδικότερα, για τον κλάδο της Διοικητικής Δικαιοσύνης. Κατόπιν επιτυχίας και διορισμού (1997) στη Σχολή, πέτυχε στις εξετάσεις αποφοίτησης από την Σχολή Δικαστών, κατατασσόμενη στους εισαχθέντες δικαστικούς λειτουργούς του Συμβουλίου της Επικρατείας (1998).

Υπηρέτησε στο βαθμό του Εισηγητού του Συμβουλίου της Επικρατείας έως το έτος 2007. Κατά το εν λόγω έτος προήχθη σε Πάρεδρο, βαθμό στον οποίο υπηρετεί έως και σήμερα.

.

Die Amos Comenius Schule Aachen, ein privates Gymnasium mit Standort in Aachen, Deutschland, sucht Lehrkräfte für die Fächer Mathematik, Philosophie, Latein, Kunst, Musik und Physik, die die Erlaubnis haben an einem Gymnasium zu unterrichten und Abschlussprüfungen (Abitur) abzunehmen. Voraussetzung für eine Anstellung ist die Beherrschung der deutschen Sprache in Wort und Schrift sowie die formale akademische und praktische Ausbildung als Lehrer oder diplomierte Fachwissenschaftler. Die Einstellung erfolgt nach dem Tarifvertrag Land für NRW. Bewerber, die die Voraussetzungen erfüllen, wenden sich mit einer schriftlichen Bewerbung mit allen relevanten Unterlagen und Zeugnissen an: Amos Comenius Schule, Händelstr. 10, 52074 Aachen, Deutschland oder an amos-comenius-schule@gmx.de. Telefonische Auskunft vorab unter 0049 241 4017882.

http://www.neotex.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=http://www.neotex.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=7

Ο Γιώργος Γεωργακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964 και φοίτησε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών [1976-82]. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών HBK Braunschweig [1983-89]. Μεταπτυχιακές σπουδές Meisterschueler στη ίδια σχολή, [1989-90].

Διαμένει στο Παρίσι 1990-91. Το 1991 ξεκινά μεταπτυχιακές σπουδές Magister Artium. Το1991-94 συν διοργανώνει τις εκθέσεις Weihnachtsausstellung στην Zentrale Kunst Gallery στο

Αμβούργο. Το 1995 συν-ιδρύει την CHEAPART στην Αθήνα που διευθύνει μέχρι σήμερα. Το2009 συν-ιδρύει στην Αθήνα τον καλλιτεχνικό οργανισμό The Art Foundation [TAF]. Το 2011συν-ιδρύει το CAMP! Contemporory Art Meeting Point στην Αθήνα. 2007-σήμερα συν-επιμελείται το διεθνές δίκτυο της CHEAPART: CHEAPART ARTmART στην ViennaKuenstlerhaus. Το διεθνές δίκτυο συμπεριλαμβάνει και την CHEAPART Θεσσαλονίκη (στηΔΕΘ), CHEAPART Άμστερνταμ (Loods6 / Art4Elkaar), CHEAPART Λεμεσό και Λευκωσία. 2012-σήμερα συν-διοργανώνει και συν-επιμελείται το Back τo Athens Festival στο κέντρο τηςΑθήνας. Από το 1995 μέχρι σήμερα, ως διευθυντής της CHEAPART, του The Art Foundationκαι του CAMP! έχει εδραιώσει το διεθνές προφίλ των πολιτιστικών οργανισμών μέσα από τησυνεργασία με πρεσβείες, πολιτιστικούς οργανισμούς, φορείς, ιστορικούς τέχνης, επιμελητέςκαι καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο. Από το 2017 συντονίζει το πολιτιστικό πρόγραμμαεκθέσεων και εκδηλώσεων Athens Intersection, σε συνεργασία με το AthensTrigono και τονΔήμο Αθηναίων (2017-19). Από το 2017 ανήκει στη συντακτική ομάδα της εφημερίδας “ΤαΝέα της Τέχνης”.

Το 2010 εκδόθηκε το βιβλίο του «Savoir Vivre για καλλιτέχνες», και το 2016«Το Απεργοδρόμιο», εκδόσεις Μελάνι. Από το 1995 μέχρι σήμερα έχει λάβει μέρος σε πολλέςεκθέσεις στην Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία, Αυστρία και Γερμανία.

Η Αμαλία Γιαννοπούλου γεννήθηκε το 1969 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1987. Άρχισε τις σπουδές της στο Ωδείο Αθηνών με τον Ελευθέριο Παπασταύρου και συνέχισε στο Ωδείο Φ. Νάκας με τον Δημήτρη Μαγκριώτη, απ’ όπου και πήρε το δίπλωμά της το 1995 με «άριστα παμψηφεί». Συμμετείχε σε σεμινάρια ορχήστρας, καθώς και σε σεμινάρια βιολοντσέλου με τους F. Sellheim, Δημήτρη Πάτρα (Πόρτο Καρράς), A. Noras (Φεστιβάλ Pablo Casals), D. Schafran (Διεθνή Σεμινάρια Σλοβακίας) κ.ά.

Αμέσως μετά εμφανίστηκε σε συναυλίες μουσικής δωματίου με διάφορα σχήματα στην Αθήνα και σε άλλες ελληνικές πόλεις. Εκτός από την ενασχόλησή της με τη μουσική δωματίου συμμετείχε σε συναυλίες της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και της Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Από το 1998 συνεργάστηκε με τη μίμο Isabelle Schweitzer σε παραστάσεις παντομίμας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αναλαμβάνοντας τόσο την μουσική επιμέλεια, όσο και την μουσική εκτέλεση εμφανίστηκε με διάφορα θεατρικά σχήματα (Χοροθέατρο Μετ’ Εμποδίων, Θέατρο Τέχνης, Διπλούς Έρως, Θέατρο Τζένη Καρέζη, Contretemps Berlin Ensemble de Danse Baroque κ.ά.).

Από το 1995 είναι μόνιμο μέλος της Ορχήστρας των Χρωμάτων. Διδάσκει στο Δημοτικό Ωδείο Αμαρουσίου. Το καλοκαίρι του 2002 συμμετείχε σε περιοδεία της Hellenica Camerata στη Βόρεια, Κεντρική και Νότια Αμερική. Το 2013 συμμετείχε στην παράσταση “La follia” της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.