.

Ο Λουδοβίκος – Αχίμ Κάππος γεννήθηκε το 1952 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Σχολή το 1970 και σπούδασε στο Würzburg όπου αρχικά πήρε το πτυχίο του στην Ιατρική και ακολούθως ένα Δίπλωμα Κλινικής Ψυχολογίας. Το 1980 ξεκίνησε την ειδίκευση στην Νευρολογία και Νευροανοσιολογία και έγινε Αναπληρωτής Διευθυντής της Διεύθυνσης Κλινικής Νευρολογίας, της Μονάδας Κλινικής Έρευνας της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας του Ινστιτούτου Max Planck.

Το 1990 εξελέγη Επικεφαλής του Τμήματος των Εξωτερικών Ιατρείων Νευρολογίας / Νευροχειρουργικής και από το 2008 Καθηγητής της Έδρας Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν ανοσολογικές και μοριακές μελέτες σε νευροανοσολογικές ασθένειες, μελέτες για την μεθοδολογία και αγωγή για την θεραπεία, χρήση της μαγνητικής τομογραφίας, τυποποίηση της κλινικής αξιολόγησης, χρήση τομογραφία MR στην αποσαφήνιση της παθογένεση της φλεγμονώδους νόσου του ΚΝΣ (κεντρικού νευρικού συστήματος).

Ludwig Kappos: Πλέον μπορούμε να κάνουμε πολλά στη σκλήρυνση κατά πλάκας…

Ο Νικόλας Τριήρης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15 Σεπτεμβρίου 1978 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1996. Είναι απόφοιτος του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστήμιου Πειραιά και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου MBA (Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων) επίσης του Πανεπιστημίου Πειραιά. Εργάστηκε επί σειρά ετών ως οικονομολόγος και τώρα ασχολείται μόνο με τη μουσική. Είναι αυτοδίδακτος παίχτης του τρίχορδου μπουζουκιού από τα δεκαέξι του χρόνια. Η μεγάλη του αγάπη για τη μουσική και το όργανο τον ώθησαν να αφιερώσει πολλές ώρες για τη μελέτη και την ενασχόλησή του με αυτά. Κύριο πεδίο ενασχόλησης αποτελεί το παραδοσιακό, ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι. Έχει παίξει σε ταβέρνες, κουτούκια, συναυλίες και εκδηλώσεις. Το 2010 παρακολούθησε μικρό αριθμό μαθημάτων με το μεγάλο δεξιοτέχνη Νίκο Τατασόπουλο. Το 2014 εντάχθηκε ως βασικό μέλος στην ορχήστρα “Μανώλης Ρασούλης” στην οποία συμμετέχουν οι μουσικοί:Λάζαρος Σαμαράς (ακορντεόν, πιάνο, πλήκτρα), Δημήτρης Μαρινόπουλος (κιθάρες), Δημήτρης Πάντος (κιθάρες), Γιάννης Πλαγιαννάκος (μπάσο), Θανάσης Σοφράς (μπάσο), Δημήτρης Μποσινάκος (drums), Μιχάλης Ορφανίδης (drums)οι τραγουδιστές:Σοφία Παπάζογλου, Παντελής Θεοχαρίδης, Ζωή Παπαδοπούλου, Ναταλία Ρασούλη και οι guest:Μανώλης Λιδάκης, Γιώργος Μαργαρίτης, Λιζέτα Καλημέρη, Βασίλης Λέκκας, Αγάθωνας, Αργύρης Μπακιρτζής, Μαρία Κώτη, Δημήτρης Ζαχαριουδάκης, Γιώργος Σαρρής, Νένα Βενετσάνου, Βάσω Αλαγιάννη, Πέτρος Βαγιόπουλος, Γιώργος Καζαντζής, Ανδρέας Καρακότας, Σπύρος Γραμμένος κ.ά.

Δισκογραφία:

“Το αυγό του Κολόμπου”, Νίκου Βερόπουλου, 2007

“Ξένων δοχείο”, Νίκου Βερόπουλου, 2007

“Πόλη-Εποχές- Άνθρωποι”, Λαβύρυθμος, 2008

“To βαλς του Απρίλη”, Λάζαρου Σαμαρά, 2013

“Της ημέρας τα σκοτάδια”, Δαμιανoύ Πάντα, 2014

“Ζώη απ’ το παράθυρο”, Λαβύρυθμος, 2015

“Ό,τι κι αν ακούσεις”, Πάνου Ράπτη – Οδυσσέα Ιωάννου, Μίλτος Πασχαλίδης, 2016

“Επιλογές Α” και “Επιλογές Β”, Τεχν-Άσματα, 2017

“Ατέρμονες Γέφυρες”, Λάζαρου Σαμαρά, 2017

“Η Χαρά”, Τεχν-Άσματα, 2018

Δικές του συνθέσεις:

Γιασεμί (ορχηστρικό)

Η Σιγανή Φωτιά

Επτά (ορχηστρικό)

Να’μασταν δύο όνειρα

Σε αυτές τις δουλειές συνεργάστηκε με τους μουσικούς:

Νίκος Τατασόπουλος (μπουζούκι), Μανώλης Πάππος (μπουζούκι, ούτι), Κώστας Ζαριδάκης (μπουζούκι), Πετρολούκας Χαλκιάς (κλαρίνο), Θανάσης Σοφράς (κόντρα μπάσο), Γιάννης Πλαγιανάκος (κόντρα μπάσο), Λάζαρος Σαμαράς (ακορντεόν), Θοδωρής Ρέλλος (κλαρίνο), Βασίλης Γιαννίσης (βιολί), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν),Μανώλης Καρπάθιος (κανονάκι), Δημήτρης Πάντος (κιθάρα), Μιλτιάδης Παπαστάμου (βιολί), Θανάσης Ζαχαρόπουλος (κιθάρα), Εύη Κανέλου (κρουστά), Κώστας Βλαχόπουλος (φυσαρμόνικα), Βασίλης Τριάντης (λαούτο), Τατιάνα Θεολόγου (τσέλο)

και τους τραγουδιστές:

Μίλτος Πασχαλίδης, Γιάννης Ντουνιάς, Ζαχαρίας Καρούνης, Κώστας Μάντζιος, Αλέξανδρος Χατζής, Φωτεινή Βελεσιώτου, Ελένη Δήμου, Ειρήνη Χαρίδου, Βασίλης Γισδάκης, Ρίτα Αντωνοπούλου, Σωτήρης Παπατραγιάννης

Άλλες συνεργασίες: Μαρία Κατινάρη, Γιώργος Τζώρτζης, Σοφία Κουρτίδου, Φίλιππος Πλακιάς, Βασίλης Μασσαλάς, Βασιλική Παπαϊωάννου

Αποτελεί ιδρυτικό μέλος του μουσικού σχήματος “Τεχν-Άσματα”, το οποίο αποτελείται από τρεις μουσικούς και φίλους, που έσμιξαν τον Σεπτέμβρη του 2015 με κοινό στόχο την καλλιτεχνική απόδοση, έντεχνων, λαϊκών και ρεμπέτικων ήχων,με σεβασμό στις πρώτες και αυθεντικές εκτελέσεις των δημιουργών τους, καθώς και τη δημιουργία νέων,δικών τους συνθέσεων. Μέσα από το Σχήμα αναζητά νέους τρόπους μουσικής έκφρασης με όργανα όπως άταστο μπουζούκι, μπουζούκι με μπερντέδες, καθώς και με τα γνωστά σε όλους λαούτο, τζουρά, μπαγλαμά. Από το 2010 διδάσκει συστηματικά μπουζούκι σε νέους και έμπειρους παίχτες, παρέχοντας τις θεωρητικές του γνώσεις τόσο στο δυτικό σύστημα μουσικής (κλασσική παιδεία) όσο και στον ανατολικό (βυζαντινή, μακάμ) στα εξής μέρη

Σχολή Παραδοσιακής Μουσικής “Γέφυρες”

Ωδείο “Θαλής”

11ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών

Ο Ολύμπιος Στάθης αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών το 2007. Στην συνέχεια σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Μονάχου (TUM) και ολοκλήρωσε τιςσπουδές του με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι στον Καναδά. Σήμεραεργάζεται στο στρατηγικό μάνατζμεντ κτιρίων και εργοστασίων για την παγκόσμιαπαραγωγή των αυτοκινήτων της BMW, στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στο Μόναχο.

Ο Πέτρος Πετρακόπουλος εντόπισε ένα εξαιρετικά κατατοπιστικό άρθρο που είχε δημοσιευτείτον Ιούνιο 2000 στο τεύχος [4] του περιοδικού του Συλλόγου Γονέων ΓΣΑ «Infocus» σχετικά με την υπέροχη αυτή βραδιά:

Ήταν σταθμός για τα πολιτιστικά δρώμενα της ΓΣΑ!!!

Ήταν μιά μέρα, που οι λίγοι τυχεροί που την έζησαν δεν πρόκειται σίγουρα να τη ξεχάσουν ποτέ! Ο μέγιστος Μίκης Θεοδωράκης στην Aula της ΓΣΑ. Ποιός να το πίστευε!

Το πίστεψαν οι καθηγήτριες κ.κ. Μυλωνά, Παλλαντζά και Παπουτσίδου, που είχαν την ιδέα και την ευθύνη της εκδήλωσης. Το πίστεψε η Δ/νση της Σχολής, που έδωσε αμέριστες διευκολύνσεις στα παιδιά και τους καθηγητές, που συμμετείχαν. Το πίστεψε κι η Γερμανική Πρεσβεία που έθεσε την εκδήλωση υπό την αιγίδα του Πρέσβη κ. K.H.Kuhna, αφού για τους Γερμανούς Μίκης = Ελλάδα.

Και καλά όλοι αυτοί, στο κάτω-κάτω, λίγο-πολύ, τα κάποια -αντα ή και ήντα τα έχουν πατήσει, άρα έχουν προσλαμβάνουσες παραστάσεις. Το περίεργο είναι ότι το πίστεψαν και τα παιδιά. Παιδιά νέα, παιδιά του Internet και της μουσικής των ελληνάδικων, παιδιά που ζούνε σε μιά κοινωνία δημοκρατική και δε γνώρισαν τις χαλεπές μέρες της μισαλλοδοξίας, όταν ο Μίκης ήταν καταφύγιο και σύμβολο. Πάνω από 100 παιδιά έζησαν ώρες έντονης καλλιτεχνικής διδασκαλίας και σκληρών δοκιμών για να παρουσιάσουν τον μέγιστο συνθέτη της σύγχρονης Ελλάδας στο κοινό.

Ολα ήταν τέλεια! Κι η παραμικρή λεπτομέρεια είχε προσεχθεί! Στην αίθουσα δέσποζε, μέρος του σκηνικού, ένα θαυμάσιο σκίτσο-πορτραίτο του Μίκη. Το πρόγραμμα, χορηγεία του Συλλόγου Αποφοίτων, πλούσιο σε ύλη, με θαυμάσιες αναλύσεις, εμπεριστατωμένο και ιδιαίτερα καλαίσθητο.

Όλα προϊδέαζαν για μια μεγάλη βραδιά. Το πόσο μεγάλη δεν διαφαινόταν όμως. Η προσέλευση άρχισε από νωρίς, για την εξασφάλιση καλής θέσης, αφού από μέρες ήταν γνωστό, ότι τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί Ούτε λόγος φυσικά για υπεράριθμους…. Ευτυχώς η βραδιά ήταν γλυκιά κι έτσι το παρκάκι δίπλα από τις ανοιχτές μπαλκονόπορτες της Aula πρόσφερε στα πλήθη παρηγοριά στην ορθοστασία (άξιζε όμως!) με τη βραδυνή αύρα. Θορυβώδης αναμονή και προσμονή συνάμα. Μάταια παρακαλούσαν οι υπεύθυνες καθηγήτριες για ησυχία. Η ώρα περνούσε κι ο συνθέτης δεν είχε ακόμη φανεί. Ο εκνευρισμός διάχυτος. Όταν όμως οι πίσω σειρές τον διέκριναν από τη πόρτα να διασχίζει το φουαγιέ, με κατεύθυνση προς την Aula, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του, τον Πρέσβη, τον κ. Koch και τον κ. Μυλωνά, ξέσπασε το πιο εγκάρδιο χειροκρότημα, που γνώρισε αυτή η αίθουσα. Κι ήταν ίσως η πρώτη φορά, που όλο το κοινό, αυθόρμητα, σηκώθηκε όρθιο για να υποδεχθεί έναν καλεσμένο του, όχι όμως τυχαίο, αλλά το Μίκη Θεοδωράκη, το Μίκη της Ελλάδας, το Μίκη τους. Αυτή η κίνηση, η απόδοση τιμών με την έγερση, που έχουμε ζήσει σαν μαϊντανό των διαφόρων “οσκαρικών” και άλλων ψευδοτιμητικών αμερικανικών και αμερικανομιμητικών εκδηλώσεων, τη στιγμή εκείνη πήρε ένα άλλο, ένα βαρύ νόημα, μια σημασία αποκαλυπτική, έναν καθαγιασμό του ίδιου του “είναι” του καθενός.

Ο Μίκης ήταν ανάμεσά μας: ολοζώντανος, τεράστιος (ακόμη κι ο άνω των 1.90μ. κ. Koch φάνταζε μικρός δίπλα του), αγέρωχος, με τη γκρίζα πια χαίτη του να ανεμίζει, και τον τιμούσαμε! Ο Μίκης των παιδικών, των εφηβικών, των φοιτητικών μας χρόνων, ο Μίκης του πάντα, ήταν εκεί!

Όταν μετά από ώρα σίγασε η αίθουσα, άρχισε το πρόγραμμα. Χαιρετισμοί του Διευθυντή κ. Koch και του Πρέσβη πρώτα. Κι αμέσως μετά, η ορχήστρα μας εισάγει στη μυσταγωγία που θα ακολουθήσει με την πιό αγαπημένη από τους Γερμανούς μελωδία του Μίκη: “Ο Καημός”! Τι πρελούδιο για μια τέτοια βραδιά!

Μεστός ο εισαγωγικός λόγος της οργανωτικής επιτροπής από τη κ. Ρέα Μυλωνά, δημιούργησε ιδιαίτερη συγκίνηση κυρίως στους παλιότερους, όταν συνοδεύτηκε από το ζεστό ήχο της φυσαρμόνικας του κ. Ν.Κατσένη στο λυρικώτερο ίσως τραγούδι του Μίκη, τη “Μαργαρίτα-Μαγιοπούλα”.

Κρατήσαμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το λόγο αυτό:

“Αν αφουγκραστείς τα σιγοψυθιρίσματα χαράς κι αγαλλίασης του Νεοέλληνα, αν στήσεις μεπροσοχή το αφτί σου στα δυνά ακούσματα που ξεχύνονται από μία νεοελληνική ταβέρνα, ανπαρακολουθήσεις τους ήχους του καημού και του παράπονου του καθημερινού ανθρώπου, αναφεθείς να ταξιδέψεις στους ονειρικούς κόσμους του έρωτα και της αγάπης, τότε σίγουρα θασυναντηθείς με τη μουσική του ανθρώπου εκείνου που νανούρισε, παρηγόρησε, διασκέδασε καιδιαμόρφωσε πλήθος γενιές, δίνοντας το στίγμα της σύγχρονης Ελλάδας.”

Και μετά τα παιδιά. Φωνές νεανικές, σόλο και χορωδίες, μαθητές και νέοι απόφοιτοι, παρουσίασαν όλο το φάσμα του έργου του Μίκη, ενώ καλοδουλεμένα ιντερμέδια πεζού λόγου μας παρουσίαζαν τις θεματικές ενότητες, τις φάσεις της ζωής και του έργου του συνθέτη: η γέννηση του μουσικού και ποιητικού Μίκη, η διάπλαση του αντιπολεμικού και αντιστασιακού Μίκη, η γνησιότητα του λαϊκού Μίκη, η αθωότητα του ερωτικού Μίκη, η ανυποταγή του αντιδικτατορικού Μίκη, η αγωνία του υπαρξιακού Μίκη, η ολοκλήρωση του πανελλήνιου Μίκη! “Μοιραίοι”, “Μέρα Μαγιού”, “Σε πότισα ροδόσταμο”, “Στρώσε το στρώμα σου”, “Μυρτιά”, “Λίγο ακόμα”, “Ομορφη πόλη” … όλη η ζωή μαςμια βόλτα να περνά μπροστά από τα μάτια μας μέσα από τα ακούσματα.

Και παράλληλα περνούσε κι η ζωή του Μίκη, η ζωή της μεταπολεμικής Ελλάδας, με την προβολή χαρακτηριστικών σκηνών σε μία οθόνη: ο Μίκης στο πιάνο, ο Μίκης διευθύνει, ο Μίκης διαδηλώνει, η Ακρόπολη, η θάλασσα, το Μαουτχάουζεν, η Μελίνα, ο Ρίτσος, ο Ελύτης … Άλλοι άκουγαν βουβά, άλλοισυνόδευαν με παλαμάκια, άλλοι βούρκωναν … Κι οι Γερμανοί φίλοι εκστασιασμένοι κι από τη μουσική κι από το παλμό κι από το κοινό! Κι ο Μίκης; Σαν έξω από τα νερά του στην αρχή, σα να μην ήξερε τι να περιμένει από το βράδυ αυτό, αναδευόταν στο κάθισμά του. Όμως έβλεπες ότι σιγά-σιγά “ζεσταινόταν”. Εδώ κι εκεί τέντωνε το αυτί του: θές ο λυρισμός της Μυρτώς Αρεταίου, θές η αισθαντικότητα του Νίκου Κοσκινά, θές η κρυστάλλινη φωνή της Κλυταιμνήστρας Ορφανού, θές η μελωδικότητα του Γιώργου Τσούτη, θές η τσαχπινιά της Μελίνας Μπέλλου, θες οι νεανικές φωνές της χορωδίας, θες η ορχήστρα με τις φλογέρες, όλο και κάτι τον “τσιγκλούσε”. Κι όταν “της Δικαιοσύνης ο ήλιος ο νοητός” σήμανε τοτέλος του προγράμματος, το χειροκρότημα ξέσπασε ηχηρό κι ασταμάτητο. Ανθοδέσμες στουςσυντελεστές, αλλά και στον μεγάλο πρωταγωνιστή, που εγκλιματισμένος απόλυτα πια, ανέβηκε στη σκηνή. Ευχαριστίες, λίγα λόγια για τη γερμανική υποστήριξη στους χαλεπούς καιρούς, δυό-τρία ανέκδοτα από την εποχή εκείνη (μέχρι και τον καγκελλάριο Schroeder πήρε η μπάλλα), ένα παράπονο για το είδος και την ποιότητα των “τραγουδιών” που κυριαρχούν στις μέρες μας στην Ελλάδα (μόνο 5% του κοινού του είναι, μας είπε, Ελληνες, έναντι 15% των Γερμανών!), κι από την άλλη η ελπίδα που του γέννησε η βραδιά: νέα παιδιά, δίχως παραστάσεις από το έργο του, που τον συγκίνησαν, όσο πολλά χρόνια είχε να συγκινηθεί. Ανετος πιά, λεπτό με λεπτό άνοιγε τη ψυχή του σε ένα κοινό που αποθέωνε κάθε αποστροφή του. Για τον καθένα είχε κάτι να πεί. Και με το δαιμόνιο του δημιουργού στάθηκε ακόμη και στα “φαλτσάκια των παιδιών με τις φλογέρες”, που τα βρήκε τόσο χαριτωμένα, ώστε τα σημείωσε στο μπλοκάκι του για να τα μελετήσει και να τα περάσει σε παρτιτούρες! Και βέβαια γνώριζε καλά, ότι αυτό το κοινό δε θα τον άφηνε να φύγει “άμουσα”.Αφού “πήρε” ένα περιπετειώδες ρε ματζιόρε, άνοιξε τα τεράστια χέρια του και με εκείνη τηχαρακτηριστική άρθρωσή του μας έσυρε όλους στο “περιγιάλι το κρυφό”! Μαζί του “διψάσαμε το μεσημέρι” κι ήπιαμε το “νερό γλυφό”. Κι όταν αναλογιστήκαμε, μαζί του πάντα, πως “πήραμε τη ζωή μας λάθος”, αυτός ήταν που μας οδήγησε “κι αλλάξαμε ζωή”. Ολη η αίθουσα τον συνόδευε διαρκώς με παλμό και συγκίνηση. Μα δε μας αρκούσε ο λυρισμός του Μίκη. Τελειολογικά, ως παντοτινός έφηβος, έπρεπε να κλείσει δυναμικά. Και τόκανε! Σαν περήφανος αητός με ανοιγμένα φτερά σ’ένα ασταμάτητο πηγαίο κρεσέντο μας ξαναρίζωσε τη πίστη ότι “όπου νάναι θα σημάνουνοι καμπάνες” για να βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί στο φινάλε ότι “αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας”! Φωνές άτσαλες, φωνές σπασμένες από τη συγκίνηση και το κλάμα, γροθιές σηκωμένες,παλαμάκια, όλα μαζί κι ο Μίκης στο κέντρο της σκηνής και του χρόνου. Το απόλυτο της μέθεξης! Τέλος!! Κι αν μετά σπεύσαμε όλοι για αυτόγραφο στο πρόγραμμα, κι αν ακολούθησε δεξίωση, κι αν γυρίσαμε σπίτι όπως κάθε βράδυ, για μέρες κάτι είχε αλλάξει μέσα μας. Είχαμε βιώσει τη ζωή μας ξανά! Είχαμε ακουμπήσει το μεγάλο μας Μίκη κι αυτός είχε μπεί μέσα μας για πάντα! Κι οι Γερμανοί φίλοι μας. Σεμνά παρακολούθησαν κάποιες δυσάρεστες αναμνήσεις του απώτερου παρελθόντος και με ικανοποίηση άκουσαν τα καλά λόγια για τη μετέπειτα βοήθεια και την τελική αναγνώριση. Πέρα όμως από τη μουσική, που πράγματι τους συνεπήρε, εκείνο έβλεπες ήταν ο θαυμασμός για τα συναισθήματα που ξύπνησε μέσα μας ο μεγάλος Ελληνας. Διείδαν μια σπάνια ομοψυχία στον ασυνήθιστο σε τέτοιες εκδηλώσεις λαό μας, μία ολοκληρωμένη δυναμική, που σίγουρα ήταν αποκαλυπτική γι’ αυτούς. “Ισως σήμερα παρακαταλάβαμε τι σημαίνει Ελλάδα” ήταν μια χαρακτηριστική αποστροφή που ακόυστηκε! Για το τέλος αυτού του χρονικού αξίζει να παραθέσουμε τον επίλογο που έγραψε για το πρόγραμμα της βραδιάς ένα από τα παιδιά μας, ο Σταύρος Ιωαννίδης, παιδί σύγχρονο, παιδί του 21ου αιώνα, όχι όμως παιδί των ελληνάδικων, αλλά παιδί της Ελλάδας του Μίκη:

Με τη μουσική ταξιδεύεις σε εποχές άλλες, σε ηλικίες παιδικές,μαθαίνεις να αγωνίζεσαι, ν’αγαπάς. Από τα παιδικά νανουρίσματα στα τραγούδια της παρέας κι ύστερα στις συναυλίες μες στο πλήθος.Ετσι σαν παραμύθι που ξετυλίγεται το νήμα του.“

Σε μιά μικρή χώρα έγινε ένα μεγάλο έγκλημα.

Γι’αυτό κάθε νέος και νέα

Σε όλο τον κόσμο πρέπει να κλάψει πικρά

Γιατί όταν ποδοπατείται ένα λουλούδι

Είναι τα νιάτα που ποδοπατιούνται

Γιατί όταν σκοτώνεται ένα τραγούδι

Είναι τα νιάτα του κόσμου που σκοτώνονται….”

Δυό νότες είναι ο πόνος, ο καημός, δυο λέξεις η αγάπη.

Εχουμε ανάγκη από νέες και νέους που τραγουδούν,

που θυμούνται,που ελπίζουν:

“Το τραίνο φεύγει στις οχτώ”,

“Ομορφη πόλη, φωνές μουσικές”,

“Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα…”

Μελωδίες μαγικές που μας παίρνουν απ’το χέρι τρυφερά και σίγουρα και μας οδηγούν στα

δικά τους μονοπάτια.

Κι η ασήμαντη παρουσία μας γίνεται ξαφνικά σημαντική.

Κι η τρεμόσβηστη σπίθα στις υγρές μας παλάμες πυρκαγιά, για να φωτίζει

τους δρόμους που μας άνοιξες.

Η Γερμανική Σχολή Αθηνών έλαβε μέρος στον 31ο Κλασικό Μαραθώνιο που πραγματοποιήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2013 στην Αθήνα, συμμετέχοντας με περίπου 400 αθλητές στους δρόμους των 5χλμ., των 10 χλμ. και στον Μαραθώνιο.

Είμαστε πολύ υπερήφανοι που η Σχολή μας κατέκτησε στην κατηγορία των σχολείων στα 10 χλμ. την πρώτη θέση και στα 5 χλμ. τη δεύτερη θέση (Βράβευση στις 19 Δεκεμβρίου 2013, στις 19.00′, στο μουσείο Μπενάκη).

Auszeichnungen beim 31. Klassischen Marathon von Athen

Die Deutsche Schule Athen hat mit etwa 400 Sportlern am 31. Klassischen Marathon von Athen teilgenommen. Der Lauf fand am 10. November 2013 statt und unsere Schule nahm an den 5 km, 10 km und dem Marathon teil.

In der Kategorie ‘ Schulen ‘ haben wir den 1. Platz bei den 10 km und den 2. Platz bei den 5 km erreicht. Wir sind sehr stolz über die Erfolge unserer Schule (Die Auszeichnungsfeier findet am 19. Dezember 2013 um 19.00 Uhr im Benaki Museum statt).

Ήταν η δεύτερη συνεχής χρονιά που η Σχολή συμμετείχε στους αγώνες 5 χλμ., 10 χλμ., και Μαραθωνίου δρόμου και η τεράστια επιτυχία της προηγούμενης χρονιάς, με περίπου 270 συμμετοχές και τη 2η θέση στα 5 χλμ.στην ομαδική αξιολόγηση σχολείων, απέδειξε ότι υπάρχει μεγάλη επιθυμία για αθλητική δράση αλλά και μεγάλο ταλέντο.

Die Deutsche Schule Athen nimmt im Rahmen des Marathontages, der am 10. November 2013 stattfindet zum zweiten Mal an den 5 km, – 10 km – / und Marathon – Läufen, teil.

Der sehr große Erfolg, den wir genossen haben, hat uns bewiesen, dass unsere Teilnehmer sowohl große Lust auf sportlichen Einsatz als auch viel Talent besitzen.

Die fast 270 Teilnehmer und der 2. Platz bei der Mannschaftswertung für Schulen bei den 5 km lassen keinen Zweifel aufkommen, dass wir sportbegeistert und talentiert sind.

Schüler, Lehrer, Eltern, Ehemalige und Freunde der DSA haben an dieser gemeinsamen Aktion, die allen große Freude bereitet hat, teilgenommen.

Die Anmeldungen für die Läufe am 10.Nov. 2013 haben schon begonnen.

Es gelten dieselben finanziellen und organisatorischen Gegebenheiten wie im letzten Jahr.

Verantwortlich für die Organisation: Christos Konstantinidis (stellv. Leiter des Gymnasions)

Anmeldungen und Informationen : konstantinidis@dsathen.gr

Το “Αθλητικό διακριτικό” είναι η πιστοποίηση επιδόσεων σε διάφορους τομείς όπως είναι η δύναμη, η αντοχή, η ταχύτητα και η αλτικότητα. (Βλέπε επιδόσεις στο www.sportabzeichen.splink.de)

Απονέμεται από τη Γερμανική Ολυμπιακή Αθλητική Ομοσπονδία και εξετάζεται μία φορά το χρόνο.

Το “Αθλητικό διακριτικό” είναι ευρέως γνωστό στη Γερμανία αλλά και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου.

Η Σχολή μας έχει τη δυνατότητα να μπορεί να κάνει τις εξετάσεις στις εγκαταστάσεις της με επίσημο εξεταστή πιστοποιημένο από τη Γερμανική Ολυμπιακή Αθλητική Ομοσπονδία. Οι εξτάσεις αυτές πραγματοποιούνται τα τελευταία είκοσι χρόνια για τους μαθητές μας, τα τελευταία τρία χρόνια για τους συμμετέχοντες στο Summer Camp και για πάνω από τριάντα χρόνια για ενήλικες άντρες στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο.

Το μεγάλο ενδιαφέρον για το αθλητικό διακριτικό που έχει εκδηλωθεί από γονείς, απόφοιτους και φίλους της ΓΣΑ μας οδήγησε στον ορισμό της ΗΜΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΥ, όπου θα μπορούν να εξετάζονται οι επιδόσεις όλων των ενηλίκων, αντρών και γυναικών.

Η ημέρα αυτή θα είναι για το έτος 2013, το Σάββατο 15 Ιουνίου (08.00΄ – 13.00΄)

Προπονήσεις κάθε Δευτέρα 18.00΄ έως 19.30΄ στις εγκαταστάσεις της Σχολής μας.

Υπεύθυνος προγράμματος: Χρήστος Κωνσταντινίδης

Δηλώσεις συμμετοχής και πληροφορίες : konstantinidis@dsathen.gr

Das Sportabzeichen ist eine Bestätigung erbrachter sportlicher Leistungen in verschiedenen Bereichen wie Ausdauer, Laufen, Kraft und Koordination (oder Sprungkraft)(siehe Leistungen in www.sportabzeichen.splink.de.

Es wird von dem Deutschen Olympischen Sportbund ein Mal im Jahr verliehen.

Das Sportabzeichen ist sehr bekannt in Deutschland, aber auch in vielen anderen Ländern.

Unsere Schule hat die Möglichkeit diese Prüfung in ihren Anlagen durchzuführen, da einer, von dem Deutschen Olympischen Sportbund attestierter Prüfer diese Prüfungen abnehmen kann. Diese Prüfungen finden in den letzten 20 Jahren für unsere Schüler statt, die letzten drei Jahre für die Teilnehmer des Summer Camps und in den letzten 30 Jahren für erwachsene Männer im Rahmen der Volkshochschule.

Anmeldungen

Das große Interesse für das Sportabzeichen, dass sowohl von Eltern, aber auch von Ehemaligen und Freunden ausgesprochen wurde, hat uns dazu veranlasst, den TAG DES SPORTABZEICHENS einzuführen.

An dem Tag, (Samstag, dem 15. Juni 2013, 08.00 Uhr bis 13.00 Uhr) werden die Leistungen von erwachsenen Damen und Herren abgenommen.

Training jeden Montag 18.00 Uhr bis 19.30 Uhr in den Anlagen der DSA.

Verantwortlich für das Sportabzeichen: Christos Konstantinidis

Anmeldungen und Fragen : konstantinidis@dsathen.gr

Η Σοφία Δροσοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955 και είναι κόρη της συγγραφέως Αθηνάς Κακούρη. Αποφοίτησε από τη Σχολή το 1973. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης (Technische Universität Karlsruhe), όπου πήρε και το διδακτορικό της, και όπου μετά τις σπουδές της εργάστηκε ως research assistant (μεταδιδακτορική ερευνήτρια) και δίδαξε ως λέκτωρ.

Στη συνέχεια συμμετείχε στο Imperial College του Λονδίνου ως research assistant σε ένα project ναυαρχίδα (flagship project), ακολούθως ως λέκτωρ, reader και τέλος ως καθηγήτρια (professor) του Department of Computing.

Πρώτος της μεταπτυχιακός φοιτητής ήταν ο Διομήδης Σπινέλλης, μετέπειτα καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και Γενικός Γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων (2009-2011).

Ο Νέλος Γεωργούδης γεννήθηκε στην Βραζιλία το 1956. Πήγε σχολείο στο Βόλο και στο γυμνάσιο στην Αθήνα όπου αποφοίτησε απο την Σχολή το 1974. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ETHZ). Επίσης σπούδασε για ένα χρόνο Καλές Τέχνες στην Φλωρεντία.

Το 1981 μετανάστευσε στην Κόστα Ρίκα όπου αρχικά εργάστηκε ως καθηγητής στην σχολή πληροφορικής του Πανεπιστημίου της Κόστα Ρίκα. Μετά από τρία χρόνια με τους καλύτερους φοιτητές του αλλά πρακτικά χωρίς χρήματα δημιουργησε την εταιρεία λογισμικού TecApro, και αργότερα την εταιρία τεχνολογίας και υπηρεσιών για το διαδίκτυο Hermes-Soft. Και οι δυο εταιρίες συνεχίζουν να υπάρχουν και απασχολούν σήμερα πάνω από 100 εργαζόμενους. Η δεύτερη εταιρία είναι πάροχος σημαντικών συστημάτων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στην Κόστα Ρίκα.

Το 2002 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου ζει με την σύζυγό του και την κόρη του στον Βόλο και ενώ επέλεξε να μην εργαστεί στην Ελλάδα, συνέχισε την σχέση με τις εταιρίες στο εξωτερικό. Το 2012 έγινε μέλος του Γνωμοδοτικού Τεχνικού Συμβουλίου του Κράτους με αντικείμενο κυρίως το πρόγραμμα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης της χώρας, ενώ από το 2012 είναι στέλεχος του κόμματος “δημιουργία, ξανά!”

Είναι ειδικός στον σχεδιασμό αλγόριθμων (σχεδίασε έναν από τους 15 αλγόριθμους που πήραν μέρος στον διεθνή διαγωνισμό για το πρότυπο κρυπτογράφησης AES), ενώ πέραν της πληροφορικής τον ενδιαφέρουν η φιλοσοφία και η τέχνη.

Περισσότερα…

Ο Νώτης Ζωγράφος γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα και το 1972 αποφοίτησε από τη Σχολή. Σπούδασε Νομικά στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετά το Πτυχίο του ακολούθησε διπλωματική καριέρα.

Το 1977 διετέλεσε Ακόλουθος Πρεσβείας στην Κεντρική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών και το 1979 τοποθετήθηκε στην Πρεσβεία της Ελλάδος στη Βιέννη. Το 1981 εργάστηκε στην Κεντρική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα και το 1983 ως Αναπληρωτής Επικεφαλής Αρχής στην Πρεσβεία της Ελλάδος στη Βηρυτό. Το 1985 προήχθη στο βαθμό Γραμματέα Πρεσβείας Α΄ και διετέλεσε Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Αννόβερο, ενώ από το 1989 έως το 1990 ήταν Επιτετραμμένος της Ελλάδος στο Καράκας.

Από το 1998 έως το 2001 ήταν Πρέσβυς της Ελλάδος στο Ερεβάν, και από το 2001 έως το 2005 ήταν Πρέσβυς της Ελλάδος στο Τελ-Αβίβ. Τα δύο επόμενα χρόνια ήταν Διευθυντής Δ2 της Διευθύνσεως NATΟ-ΔΕΕ στο Υπουργείο Εξωτερικών στην Αθήνα και από το 2007 έως το 2011 διετέλεσε Πρέσβυς της Ελλάδος στη Βιέννη.

Το 2012 προήχθη σε Γενικό Διευθυντή Πολιτικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών και την ίδια χρονιά στο βαθμό του Πρέσβεως (full ambassador). Τον Απρίλιο 2013 έγινε Πρέσβυς της Ελλάδος στο Βερολίνο, ενώ το 2014 παραιτήθηκε από την θέση του.

Έχει τιμηθεί με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος Φοίνικος, το Großkreuz (Αυστρία), ως Grand Officer, Order of Isabelle the Catholic (Ισπανία), Commander, Order of the Cedars (Λίβανος) και Chevalier, Ordre National de Mérite (Γαλλία).

O Στέφανος Γεωργακόπουλος γεννήθηκε τον Απρίλιο του ’70 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1988. Ζει και εργάζεται στην Γερμανία. Είναι συντάκτης στο Ελληνικό Πρόγραμμα της Deutsche Welle από το 2000. Για περισσότερα από δέκα χρόνια είχε εβδομαδιαία μουσική εκπομπή στη συχνότητα της DW. Συνεργάζεται με γερμανικά μέσα ενημέρωσης όπως το Phoenix καιτο WDR. Για περίπου δύο χρόνια ήταν αρχισυντάκτης στην ελληνόφωνη ιστοσελίδα στο δίκτυο ευρωπαϊκών ραδιοφώνων EuRaNet.

Μεγάλη γερμανική εταιρεία πληροφορικής στο Μόναχο Γερμανίας ζητά έναν μηχανικό υπολογιστικών συστημάτων και τεχνικούς για το τμήμα υποστήριξης πελατών.

Προϋποθέσεις: ολοκληρωμένες σπουδές σε κλάδο της πληροφορικής

Πολύ καλές γνώσεις στα γερμανικά.

Απευθύνετε τις αιτήσεις σας στη διεύθυνση: bewerbung@wwwan.de

Περισσότερες πληροφορίες: www.wwwan.de

Große deutsche Informatikfirma in München sucht einen IT-System-Engineer und Mitarbeiter im Bereich User-Helpdesk.

Voraussetzungen: abgeschlossene Ausbildung im IT-Bereich

Sehr gute Deutschkenntnisse

Bewerbungen an: bewerbung@wwwan.de

Weitere Informationen: www.wwwan.de

{loadposition newsletterpos}

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955 και είναι απόφοιτος του 1973. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης.

Ολοκλήρωσε τρία μεταπτυχιακά προγράμματα στη διεθνή πολιτική, στην αμυντική πολιτική και στην ιστορία των διεθνών σχέσεων, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Παρίσι Ι), όπου και αναγορεύθηκε διδάκτορας το 1981. Το 1992 εκλέχτηκε Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Το 2004 εκλέχθηκε Βουλευτής Επικρατείας με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας και ανέλαβε τα καθήκοντα του Υφυπουργού Εξωτερικών για τα ευρωπαϊκά και πολιτικά θέματα, ενώ το 2007 επανεξελέγη βουλευτής Δωδεκανήσου και διατήρησε την θέση στο Υπουργείο Εξωτερικών έως το 2009.

Αναμνήσεις…