 |
|
|
Η Μαρίεττα Ράδοβιτς από την εποχή |
τηςφοίτησής της στη Γερμανική Σχολή |
.
πηγή: Δέσπω Κωβαίου
Πιθανόν από του “Παπαχειμώνα”, την ξακουστή ταβέρνα της εποχής. Φαίνονται:
αριστερά εμπρός: Γιώργος Βατσέλλας, ;, Γιώργος Νικολαίδης (απεβίωσε), Σάκης Καράγιωργας (απεβίωσε), Χαρούλα Καλλιγά, ;
κέντρο: Σπύρος Ραυτόπουλος
δεξιά εμπρός: Νατάσα Παπαδοπούλου (αδελφή του Γιάννη Παπαδόπουλου, δεν ήταν στη Γερμανική), Δημήτρης Μιχαλακόπουλος, Λουίζα Βόγλη, Γιάννης Παπαδόπουλος, Τζούλια Κωβαίου.
πηγή: Νίκος Παπαϊωάννου
Τμήμα Α, αποφοίτηση στο Τουρκολίμανο (μετέπειτα Μικρολίμανο)
Η Πηνελόπη Κουγιανού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1981.
Pinelopi Koujianou Goldberg is the Elihu Professor of Economics at Yale University. She was the Editor-in-Chief of the American Economic Review from 2011 to 2016, and Coeditor in 2017 and from 2007 to 2010. She is currently Vice-President of the American Economic Association, Member of the Executive Committee of the Econometric Society, and President of the Eastern Economic Association. She is also Member of the American Academy of Arts and Sciences, Recipient of the John Simon Guggenheim Memorial Foundation Fellowship in 2010-11 and the Bodossaki Prize in Social Sciences in 2003, Elected Fellow of the Econometric Society, Research Associate at the National Bureau of Economic Research (NBER), and Board Member of the Bureau for Research and Economic Analysis of Development (BREAD). Prior to Yale, she was faculty at Princeton and Columbia University. She has published numerous articles in the areas of applied microeconomics, international trade, and industrial organization. Her current research interests include the effects of trade liberalization on growth and the income distribution, the effects of intellectual property rights enforcement in developing countries, and the determinants of incomplete exchange rate pass-through.
Η Κατερίνα Αρβανιτάκη αποφοίτησε από τη Σχολή το 1975. Είναι πτυχιούχος Γερμανικής Φιλολογίας. Έχει εργαστεί στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας και στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας των δύο φύλων (ΚΕΘΙ). Στο χώρο των Τραπεζών υπήρξε για πολλά χρόνια συνδικαλίστρια με ιδιαίτερη δράση στον τομέα των δικαιωμάτων των γυναικών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και βασικό στέλεχος της Επιτροπής Γυναικών ΟΤΟΕ και της Γραμματείας Γυναικών της ΓΣΕΕ. Φεμινίστρια, δραστηριοποιήθηκε σε διάφορες γυναικείες πολιτικές ομάδες. Ερευνήτρια, έχει δουλέψει και δημοσιεύσει εργασίες στον τομέα της ισότητας των δύο φύλων και ειδικότερα στα θέματα της θέσης των γυναικών στην αγορά εργασίας και την επίδραση των νέων τεχνολογιών, της βίας κατά των γυναικών, της εξαναγκαστικής πορνείας μεταναστριών, της συμμετοχής των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Ακτιβίστρια, από το 2005 ασχολείται στο Γαλάτσι με θέματα παιδείας, ελεύθερων χώρων, πολιτισμού και περιβάλλοντος. Υπήρξε μέλος του ΔΣ της Ένωσης Γονέων Γαλατσίου, της Σχολικής Επιτροπής Β΄βάθμιας Εκπαίδευσης, διαχειρίστηκε το blog www.kinisigoneon.wordpress.com της Κίνησης Γονέων Γαλατσίου σ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του. Είναι μέλος της Επιτροπής Κατοίκων Νέου Τέρματος για την υπεράσπιση του δημόσιου, ελεύθερου και πράσινου χαρακτήρα του πάρκου Ηνιόχου. Συμμετέχει στον κοινωνικό και πολιτιστικό χώρο «παίρνω Αμπάριζα». Είναι επίσης μέλος της Ομάδας Προφορικής Ιστορίας Αθήνας (ΟΠΙΑ) που λειτουργεί υπό την αιγίδα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης του Δήμου Αθηναίων. Συμμετέχει εθελοντικά στο πρόγραμμα «Επικοινωνία δίχως βία» που αφορά την ενδυνάμωση γυναικών κρατουμένων στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού.
Ο Χριστόδουλος (Χρίστος) Βασιλόπουλος γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1926.
Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, τέλη της δεκαετίας του ‘40.
Δίδαξε το μάθημα των Θρησκευτικών στη Γερμανική Σχολή Αθηνών από τη δεκαετία του ‘50, πιθανότατα μόλις ξανάνοιξε η Σχολή μετά τον πόλεμο το 1956.
Τον Ιούλιο του 1962 μετέσχε Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδος μαζί με άλλους καθηγητές της ΓΣΑ σε συζητήσεις-διαπραγματεύσεις με αντίστοιχη γερμανική Επιτροπή στο Düsseldorf της τότε Δυτικής Γερμανίας.
Πρόεδρος της ελληνικής επιτροπής ήταν ο Πρόεδρος του ΑνωτάτουΕκπαιδευτικού Συμβουλίου (που το διαδέχθηκε αργότερα το ΠαιδαγωγικόΙνστιτούτο) Χατζής, γραμματεύς -υπεύθυνος οργανώσεως ο Λίνος Μπενάκης, μέλη Γενικοί Επιθεωρητές Μέσης Εκπαιδεύσεως (Κουρούμαλης, Ματζουράνης,
Πλαγιαννάκος…) και έλληνες καθηγητές της Γερμανικής Σχολής (Βασιλόπουλος, Γαλίτης, Δημόπουλος, Παπαγεωργίου, Παπαχρυσάνθου…).
Βαθύς γνώστης της Βυζαντινής αρχαιολογίας και Τέχνης, είχε σπουδαιότατη συλλογή σχετικών βιβλίων. Είχε λάβει από τον καθηγητή της Χριστιανικής και Βυζαντινής Αρχαιολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Κ. Καλοκύρη ανάλογο θέμα διδακτορικής διατριβής, στην οποία εργαζόταν με πολύ ζήλο, δεν την τελείωσε όμως. Τα αρχαιολογικά του ενδιαφέροντα επεκτείνονταν μέχρι και την κλασική εποχή, ήταν δε ικανότατος ξεναγός στο Βυζαντινό και στο αρχαιολογικό μουσείο.
Τη γερμανική γλώσσα κατείχε σε ανεκτό βαθμό – μπορούσε βασικά να συνεννοηθεί. Καλύτερα κατείχε τη Γαλλική.
Αρχή ή μέσα της δεκαετίας του ‘60 νυμφεύθηκε, αλλά δεν απέκτησε τέκνα.
Κατοικούσε στην αρχή της οδού Ασκληπιού, μετά τον γάμο του μετακόμισε στην Κάτω Κηφισιά, όπου διέμενε μέχρι τον θάνατό του, προ ολίγων ετών.
Ήταν τύπος εύχαρις, επικοινωνιακός, συνεργάσιμος, φιλικός και αγαπητός στους συναδέλφους του.
Το 1988 έγινε Υποδιευθυντής του Γυμνασίου και το 1991 συνταξιοδοτήθηκε μετά από 35 χρόνια στη Σχολή σαν επίτιμος Λυκειάρχης.
Απεβίωσε στις 14 Φεβρουαρίου 2012 σε ηλικία 86 ετών.
– το βιογραφικό συνέταξε οΓεώργιος Αντ. Γαλίτης, ο οποίος δίδασκε Θρησκευτικά στην Γερμανική από το 1959 έως το 1969 και στην συνέχεια έγινεΤακτικός Καθηγητής Πανεπιστημίου στηνέδρα τῆς Εισαγωγής καί Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης. Το βιογραφικό του επίσης είναι στην ενότητα “Εκδόσεις / Οι δικοί μας Έλληνες”
Ο Αντώνης Μεταξάς (Μουρτζίνοσ) γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1990. Έλαβε το πτυχίο του με άριστα από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ολοκλήρωσε τις διδακτορικές σπουδές του, επίσης με “άριστα μετ’ επαίνου”, στη Νομική Σχολή του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Είναι επίκουρος καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα διακεκριμένα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού, καθώς και Πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Ενεργειακής Ρύθμισης HERI – www.energy-regulation.eu
Έχει διατελέσει νομικός σύμβουλος κυβερνήσεων, θεσμικών επενδυτών και μεγάλων βιομηχανιών. Παράλληλα, είναι ιδρυτής-εταίρος της δικηγορικής εταιρείας «Μεταξάς & Συνεργάτες», μιας εκ των πλέον διακεκριμένων δικηγορικών εταιρειών με κυρίαρχη παρουσία στην ελληνική δικηγορική αγορά και διεθνή αναγνώριση στους κύριους τομείς της βασικής της εξειδίκευσης, ήτοι στους τομείς της ενέργειας, του δικαίου επιχειρήσεων και του ευρωπαϊκού δικαίου. Είναι συγγραφέας βιβλίων και πολυάριθμων επιστημονικών δημοσιεύσεων σε σχέση με την αντιμετώπιση της πολυεπίπεδης κρίσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη σκοπιά της νομικής επιστήμης, στους τομείς του ευρωπαϊκού δικαίου, των κρατικών ενισχύσεων, και της ενέργειας και ενεργειακής ρύθμισης.
Ο Παναγιώτης Μαθιόπουλος γεννήθηκε το 1956 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1974. Έλαβε το πτυχίο Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας το 1979, M.Eng στην Μικροκυματική από το Carleton University (Καναδάς) το 1982 και το διδακτορικό του δίπλωμα (PhD) στις Ψηφιακές Τηλεπικοινωνίες από το University of Ottawa (Καναδάς) το 1989. Κατά τη διάρκεια της εκπόνησης της διδακτορικής διατριβής του, εργάστηκε το 1982-1985 ως R&D μηχανικός στην εταιρεία Raytheon (Καναδάς) και το 1985-1988 στο University of Ottawa. Το 1989, έγινε Επίκουρος Καθηγητής, το 1994 Αναπληρωτής Καθηγητής και το 1999, εξελέγη Καθηγητής στο University of British Columbia (Καναδάς). Από το 1999 ως το 2004, ήταν Διευθυντής του τότε Ινστιτούτου Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Από το 2004, εργάζεται ως Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Από το 2009, είναι επισκέπτης Καθηγητής στο South West Jiao Tong University (Κίνα). Το 2010, εξελέγη Καθηγητής στις Ψηφιακές Τηλεπικοινωνίες στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από τα προβλήματα στο φυσικό επίπεδο των ψηφιακών τηλεπικοινωνιακών συστημάτων σε χερσαίες και δορυφορικές εφαρμογές συμπεριλαμβανομένων ψηφιακών τηλεπικοινωνιών σε περιβάλλοντα με διαλείψεις και παρεμβολές, χαρακτηρισμός και μετρήσεις διαύλων, τεχνικές διαμόρφωσης και κωδικοποίησης, SIMO/MIMO, UWB, OFDM, ραδιοεπικοινωνίες μέσω λογισμικού (software radios), ευφυή ραδιοσυστήματα (cognitive radios), Πράσινες Τεχνολογίες Τηλεπικοινωνιών.
Η Ελένη γεννήθηκε στην Αθήνα στς 11.10.1976 και είναι εγγονή του ηθοποιού, σκηνοθέτη και θεωρητικού του θεάτρου Δημήτρη Μυράτ. Αποφοίτησε από τη Σχολή το 1994 αλλά μέχρι το 1990 ζούσε στη Σαουδική Αραβία. Μόλις επέστρεψε στην Ελλάδαξεκίνησε στον Ελληνικό Ιππικό Όμιλο ως αθλήτρια στη σχολή αλλά βεβαίως ως αρχάρια. Σπούδασε οικονομικά στο οικονομικό της νομικής και ένα χρόνο πριν τελειώσει τις σπουδές της, το 1998, ξεκίνησε στον ΙΟΒΟΠ ως βοηθός προπονητή του Boris Pavlof, τη χρονιά που κατέκτησαν και το Ξενοφών. Το 1999 παρακολούθησε μία σχολή προπονητών από την γενική γραμματεία αθλητισμού, είδε ότι της αρέσει και ότι τα καταφέρνει οπότε αποφάσισε να ασχοληθεί με το άθλημα και να μην συνεχίσει τις σπουδές της με ένα Master.
Είναι μια από τις κορυφαίες αθλήτριες στην ελληνική ιππασία, έχει υπάρξει πολυνίκης και πρωταθλήτρια Ελλάδας, βαλκανιονίκης και προπονήτρια για αθλητές της Ιππικής Δεξιοτεχνίας (σε όλα τα επίπεδα), συνολικά έχει κερδίσει πάνω από 300 μετάλλια. Αγωνίζεται με το άλογό της που το έχει ονομάσει “Σόλωνα”.
Ο Λευτέρης Λεβαντής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1980. Όπως αναφέρει στο βιογραφικό του με αφορμή το βιβλίο του “Αλοιφή για γέρους”: “…γεννήθηκε ένα χιονισμένο πρωινό στην Αθήνα του ’63. Η ώρα ήταν 11 και 23 π.μ. ακριβώς. Λίγο αργότερα, την ίδια ημέρα ακόμα, άρχισε να κοιτάζει αφηρημένος τον έναν τοίχο του δωματίου του. Και σαν σπούδασε αργότερα Νομικά και Φιλοσοφία στα τρανά θρανία της Χαϊδελβέργης και των Αθηνών και τι μ’ αυτό; Συνέχισε να κοιτάζει το ίδιιο αφηρημένος τον τοίχο του δωματίου του, που τούτη τη φορά είχε και βιβλιοθήκη. Η Αλοιφή για γέρους είναι βγαλμένη από εκείνες τις αναπολήσεις”.
Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γκαίτε διοργανώνει μια εκδήλωση για τους Alumni της DAAD με τίτλο “Επιστημονικές Ανταλλαγές μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, 1870-1933: Επιρροές κια Επεξεργασίες” στιν 4 και 5 Ιουνίου 2013.
Συντονιστής της συνεδρίας της πρώτης ημέρας ο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος (απόφοιτος της Σχολής 1968), της δεύτερης (πρωί) ο Harald Hagemann (University of Hohenheim) και της απογευματινής ο Alexander Roggenkamp (DAAD).
Ein Abend zu Ehren der Absolventen während des Zweiten Weltkrieges an der Deutschen Schule Athen
Die Deutsche Schule Athen und der Verein der Ehemaligen der DSA haben am 17. Juni 2013 in einer berührenden Atmosphäre in der Aula der DSA zwölf Absolventinnen und Absolventen ausgezeichnet, die ihre Schulzeit an der DSA während des Zweiten Weltkrieges absolviert haben.
Apostolos Pitsos, geboren 1918 und somit der Älteste unter den Ehrengästen, der einen kleinen Familienbetrieb in ein großes Unternehmen verwandelt hat, wurde vom ehemaligen Premierminister Panagiotis Pikrammenos, Absolvent des Jahrgangs 1963, geehrt.
Niki Goulandri (1942) wurde von Evangelos Antonaros, Absolvent des Jahrgangs 1968, ausgezeichnet; die Bildhauerin Nata Mela (1941) wurde vom Professor und Schriftsteller Nikos Kyriazis (1970) geehrt; Aliki Konstantopoulou-Perroti (1943), Wohltäterin des Konstantopoulio Krankenhauses, wurde von der ehemaligen Ministerin Froso Dimakou-Kiaou (1964) geehrt. Ebenso ausgezeichnet wurden die Archäologin Evi Stasinopoulou-Touloupa (1942) von der Architektin, Malerin und ehemaligen Abgeortnete Anna Filini (1963), die Volkskundlerin Rodoula Stathaki-Koumari (1942) von dem Schriftsteller Vassilis Papatheodorou (1985), Beatrice Dimitriadou (1942), Psychologin des Pestalozzi Dorfes, das die Waisen des Krieges aufgenommen hatte, von der Journalistin Eliza Papadaki (1967), der Bildhauer Alekos Kyriakos (1941) von Tasos Kyprianidis (1969), die Biologin Marietta Radovich-Issidorides (1940) von der Professorin für Pharmazie Anna Tsantili (1965), der Unternehmer Argyris Fortounas (1942) von dem Architekten Giorgos Korfiatis (1961), der Basketballspieler und Unternehmer Jack Nikolaidis (1943) von der Malerin Liza Jeombre (1973) und Magda Bernau (1942) von der Journalistin Corinna Jessen (1975). Schließlich zeichnete Yannis Papathanassiou (1971) Theodoros Theodoropoulos, den Sohn des Diplomaten Vyron Theodoropoulos (1938), aus. Vyron Theodoropoulos, der im Jahr 2010 verstorben ist, hatte nach Kriegsausbruch die Rolle des Lehrers übernommen und den Jüngeren mit Privatunterricht geholfen, ihren Schulabschluss zu erlangen, da ihre Lehrer an der Front kämpften.
Die Absolventen empfing der Schüler der 8. Klasse Thodoris Galanis mit dem Grande Valse Brilliante von Chopin am Klavier, einem Werk, das zur gleichen Zeit entstand, als die ersten deutschen Schulen von König Otto in Nafplion eröffnet wurden. Ein Grußwort sprachen der deutsche Botschafter in Athen Wolfgang Dold, der diese Initiative des Vereins der Ehemaligen, die zur Festigung der deutsch-griechischen Beziehungen beiträgt, lobte, sowie der Vorstandsvorsitzende des Vereins Gerasimos Drimaropoulos.
Die Gymnasiarchin und Historikerin Angeliki Kanellakopoulou, Absolventin des Jahrgangs 1981, eröffnete den Abend mit einem historischen Rückblick seit der Zeit König Ottos bis heute und der Universitätsprofessor Hagen Fleischer sprach über die schwere Zeit während des Krieges.
Der stellvertretende Vorsitzende der Deutschen Schule Athen Dr. Thomas Greve bedankte sich sowohl bei „seinen alten Mitschülern”, wie auch beim Initiator dieses Abends, Kostas Galanis, Absolvent des Jahrgangs 1974 und verantwortlich für die deutsch-griechischen Beziehungen des Vereins der Ehemaligen. Der Abend endete mit seinen wirklichen Protagonisten, den Ehrengästen, die nach ihrer Auszeichnung mit dem Publikum gemeinsame Erfahrungen und Erinnerungen eines wichtigen Weges teilten, eines Weges der in der Deutschen Schule in der Arachovis Straße begonnen hatte.
Dieser besondere Abend wird den „älteren” Absolventen der DSA die Gelegenheit geben, von ihren Erinnerungen aus der Schulzeit zu berichten und den jüngeren die Möglichkeit bieten, sie zu ehren. Namhafte Absolventinnen und Absolventen der Nachkriegszeit und der jüngeren Schulgeschichte, unter anderem Panagiotis Pikrammenos (1963), Anna Filini (1963), Frosso Dimakou-Kiaou (1964), Evangelos Antonaros (1968), Nikos Kyriazis (1970), Yannis Papathanassiou (1971), Ilias Makris (1974), Corinna Jessen (1975), Vassilis Papatheodorou (1985), Vicky Volioti (1988) werden ihre „alten Mitschülerinnen und Mitschüler” auszeichnen.
Hagen Fleischer, Professor an der Athener Universität, wird auf diese geschichtliche Epoche eingehen und ein Podiumsgespräch mit den Absolventen führen.
Über Ihre Teilnahme an dieser besonderen Veranstaltung würden wir uns sehr freuen.
|
|
 |
| πηγή: Τένια Παπαδάκη | πηγή: Τένια Παπαδάκη |
 |
 |
|
πηγή: Φρόσω Δημάκου – Έδεσσα Ο γερμανός καθηγητής Hansgeorg Dumkow με τον Χριστόδουλο Βασιλόπουλο |
πηγή: Φρόσω Δημάκου – Πάρκο Εδέσσης Μαριλένα Θεοδωροπούλου (64) με την Καίτη Αλούπη της τάξης του ’64 |
 |
 |
|
πηγή: Φρόσω Δημάκου – Πάρκο Εδέσσης κάτω Φρόσω Δημάκου (64), Άννα Φιλίνη (63) και Εύη Ζαχαρακοπούλου (63) |
πηγή: Φρόσω Δημάκου – Σιάτιστα Φρόσω Δημάκου (64), Μαριλένα Θεοδωροπούλου (64), Νανά Δημάκου (65) |
 |
 |
|
πηγή: Φρόσω Δημάκου – Πάρκο Εδέσσης Καίτη Αλούπη, Φρόσω Δημάκου (64) και Εύη Ζαχαρακοπούλου (63) |
πηγή: Φρόσω Δημάκου – Πάρκο Εδέσσης (?), Νανά Δημάκου (65), Μαίρη Γρηγοριάδου (65), Φρόσω Δημάκου (64), Μαριλένα Θεοδωροπούλου (64) |
 |
 |
|
πηγή: Φρόσω Δημάκου – Λαμία Νανά Δημάκου (65), (?), Φρόσω Δημάκου (64), Μαριλένα Θεοδωροπούλου (64), Καίτη Αλούπη, (?), (?), (?), (?), οκλαδόν η Άννα Φιλίνη (63) και η Εύη Ζαχαρακοπούλου (63) |
πηγή: Φρόσω Δημάκου – Πάρκο Εδέσσης καθιστοί Άννα Φιλίνη (63), Εύη Ζαχαρακοπούλου (63), (?), (?) όρθιοι: Μαριλένα Θεοδωροπούλου (64), (?), Καίτη Αλούπη |
 |
 |
|
πηγή: Φρόσω Δημάκου – Στα σύνορα – Πρέσπες Με του δύο φρουρούς ο Χριστόδουλος Βασιλόπουλος (όρθιος) και καθιστοί Καίτη Αλούπη, Φρόσω Δημάκου (64) κια (?) |
πηγή: Δέσπω Κωβαίου – Πρέσπες (;) Γιώργος Δεπάστας (63), Τζούλια Κωβαίου (63), Δέσπω Κωβαίου (63), Ελένη Πετροπούλου (63), Δημήτρης Μιχαλακόπουλος (63) |
 |
 |
|
πηγή: Δέσπω Κωβαίου Ελένη Πετροπούλου (63), Τζούλια Κωβαίου (63), Ηλίας Κροντήρης (63), Άννα Φιλίνη (63) και η Εύη Ζαχαρακοπούλου (63) |
πηγή: Δέσπω Κωβαίου – Σιάτιστα (;) Μάκης Αγγελίδης (62), Λένος Λαδάς (;), (?), Τάσος Γιαννίτσης (62), (?), (?), (?), Παύλος Κρεμέζης (62) και οκλαδόν: (?), Γιώργος (Τζόκος) Ιωαννίδης (62) |
 |
 |
|
πηγή: Δέσπω Κωβαίου Μάκης Αγγελίδης (62), Γιώργος (Τζόκος) Ιωαννίδης (62) |
πηγή: Δέσπω Κωβαίου σκυφτός ο Γιώργος (Τζόκος) Ιωαννίδης (62), πίσω ο …………………., Δέσπω Κωβαίου (63) και έξω από τη βάρκα ο Μάκης Αγγελίδης (62) |
|
|
 |
|
πηγή: Δέσπω Κωβαίου οκλαδόν:η μικρή Τένια Παπαδάκη, Μιράντα Πανταζίδου (63), Νέλλη Βαφειάδου (63), Άννα Φιλίνη (63), (?) και Εύη Ζαχαρακοπούλου (63) όρθιοι: Χριστόδουλος Βασιλόπουλος και τρεις εύζωνοι, Ελένη Πετροπούλου (63), Δέσπω Κωβαίου (63), Τάσος Γιαννίτσης (62), Δημήτρης Μιχαλακόπουλος (63), Τζούλια Κωβαίου (63), Γιώργος Δεπάστας (63), (?), (?) και ο Αλέκος Παππάς (63) |
πηγή: Δέσπω Κωβαίου διακρίνονται καθιστοι ο Γιώργος (Τζόκος) Ιωαννίδης (62) και ηΕύη Ζαχαρακοπούλου (63) και όρθιοι: Μάκης Αγγελίδης (62),Δημήτρης Μιχαλακόπουλος (63), η μικρή Τένια Παπαδάκη, Παύλος Κρεμέζης (62), Άννα Φιλίνη (63) και Κάιτη Παπαδάκη, Γιώργος Δημητράκος και Χριστόδουλος Βασιλόπουλος |
πηγή: Τένια Παπαδάκη (67)
 |
|
 |
 |
 |
 |
Ο Παναγιώτης Στάμος γεννήθηκε στον Ελικώνα Βοιωτίας το 1939, όπου πήγε σχολείο, ενώ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, το 1946, εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στη Λιβαδειά, όπου και τέλειωσε το τότε εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων.
Εργάστηκε για ενάμισυ χρόνο στο Βούπερταλ της Γερμανίας, έδωσε εξετάσεις και πέρασε με άνεση στη Νομική Σχολή Αθηνών, από την οποία μετά από δύο χρόνια μετεπήδησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Για λόγους βιοπορισμού, στη διάρκεια της φοίτησης, πολλές φορές αναγκάστηκε να εργαστεί στη Γερμανία. Αποφοίτησε το 1970.
Το 1971 προσλήφθηκε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών, όπου για 30 χρόνια διετέλεσε Καθηγητής, Γυμνασιάρχης και Λυκειάρχης αλλά παράλληλα άρχισε να εκδίδει τα έργα του σε μία εποχή που η ελληνική γλώσσα βασανίζεται από όλες τις πολιτικές παρατάξεις.
Το 1983 πρωτοδημοσίευσε το πεζό «Λόγος ανθηρός χειρονομηθείς». Μετά από 8χρονη απουσία του από τον εκδοτικό χώρο, επανεμφανίζεται το 1991 με τη ποιητική του συλλογή «Κυοφορία Σιωπής» και από τότε ανά τακτά διαστήματα δημοσιεύονται τα έργα του: «Αδήλων όψις» ( 1993), «Σκιάς ποίκιλμα» (1998), «Ενδοχώρα της ανάγκης» (2004), «Με των λέξεων τον πηλό», εκδ. Γαβριηλίδης, 2005 «Ιδού η φύτρα» (2006).
Απεβίωσε στις 8 Απριλίου 2016 σε ηλικία 77 ετών.
Παναγιώτης Στάμος: “Ιδού η φύτρα”…Παναγιώτης Στάμος: “Ιδού η φύτρα”…
Πλατεία Παναγιώτη Δημ. Στάμου…
Όμιλος Φίλων Παναγιώτη Στάμου…
Μνημόσυνο του Παναγιώτη Στάμου…
Ζητείται Μηχανολόγος, Πολιτικός Μηχανικός ή Αρχιτέκτονας
30 – 40 ετών, με άριστη γνώση της γερμανικής γλώσσας, για θέση πλήρους απασχόλησης στην Axis Blueschild Ελλάδος.
Αποστολή βιογραφικών στο info@blueschild.com
Ο Νίκος Βασιλείου γεννήθηκε το 1935 στην Αθήνα και τελείωσε το Γυμνάσιο στην Καλλιθέα. Πτυχίο πήρε από την Μαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εργάστηκε στο Δημόσιο και παραιτήθηκε το 1966 για να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα και τον Σεπτέμβριο του 1970 ήρθε τυχαία στην Γερμανική Σχολή ως «φροντιστής» διδάσκοντας τριγωνομετρία και κοσμογραφία, προσπαθώντας παράλληλα να καλύψει το πρόβλημα της εξοικείωσης με τους ελληνικούς μαθηματικούς όρους.
Βάσει του καταστατικού τα μαθηματικά διδάσκονταν από Γερμανούς και οι μαθητές, που επιθυμούσαν να δώσουν Εισαγωγικές Εξετάσεις στο Πολυτεχνείο ήταν αναγκασμένοι να αναζητήσουν βοήθεια στα φροντιστήρια της εποχής, αφού όροι όπως το «ολοκλήρωμα» και η «παράγωγος», το «ημίτονο» και το «συνημίτονο» ήταν «ξένες λέξεις» γι’ αυτούς.
Παράλληλα η εξεταστέα ύλη περιελάμβανε την τριγωνομετρία η οποία δεν διδασκόταν στη Γερμανία και κατ’ επέκτασιν στη Γερμανική Σχολή, έτσι η ανάγκη της παρουσίας ενός Έλληνα μαθηματικού ήταν επιτακτική.
Το 1977 γίνεται τακτικός καθηγητής αναλαμβάνοντας και την γεωγραφία, που μέχρι τότε δίδασκε ο Βασίλης Παπαχρυσάνθου και μεταξύ 1980 και 1983 συντονίζει μία σειρά προαιρετικών «φροντιστηριακών» μαθημάτων προκειμένου να προετοιμαστούν αρτιότερα οι μαθητές των θετικών επιστημών.
Το 1989 γίνεται υποδιευθυντής και και το 2000 διευθυντής έως το 2005, οπότε και συνταξιοδοτείται έχοντας πλέον συμπληρώσει 35 χρόνια παρουσίας στη Σχολή.
Απεβίωσε στις 6 Ιουνίου 2020.
