Deutsches Unternehmen sucht Mitarbeiter im Bereich Telefonmarketing in Athen. Deutschkentnisse sind Vorraussetzung!
Senden Sie Ihre Bewerbungsunterlagen an: marketing@bvm-knowhow.de
Wir suchen eine Kindertagesmutter (mit Deutsch als Muttersprache) für die tägliche Betreuung unseres 1,5 Jahre alten Sohnes. Erfahrung wird erwünscht.
Bei Interesse bitte unter der Telefonnummer 6944.793240 melden.
Kindermädchen bzw. Kinderfrau (mit Deutsch als Muttersprache) für die Betreuung von zwei Kindern, sieben und elf Jahre alt, in Kolonaki für drei Nachmittage
in der Woche zum 1. Oktober 2012 gesucht. Für nähere Informationen bitte rufen Sie unter 6976.455982 an.
Ο Πάουλ Σαρόγλου γεννήθηκε στο Μόναχο to 1969 και αποφοίτησε από το γερμανικό τμήμα της Σχολής το 1990. Πέρασε τα εφηβικά του χρόνια μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας. και συνέχισε τις σπουδές του στην Ανώτατη Ειδική Σχολή Μονάχου, στο τμήμα Βιομηχανικού Σχεδίου (Industrial-Design) και Επικοινωνιακού Σχεδίου (Kommunikations-Design), όπου και αποφοιτεί με άριστα αποκτώντας τον τίτλο του Diplom-Designer (FH). Έκτοτε συνεργάζεται με διάφορες εταιρείες, οργανισμούς και εκδοτικούς οίκους ως Graphic Designer και Art Director. Παράλληλα δραστηριοποιείται καλλιτεχνικά στον χώρο της ζωγραφικής και της φωτογραφίας.
Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις: 2000: Seidelvilla (Μόναχο), 2005: Greek-German Association Philadelphia (Αθήνα), 2007: “Art Works of Wine”, Nafplion Art Gallery, κτήμα Σκούρα (Άργος), 2010: “Light and Colour“, Pro-art Gallery (Αθήνα), 2010: “Pro-art Gallery on Spetses“, (Σπέτσες), 2010: SAATCHI Gallery – Showdown Winner with artwork “Modern Nike“, (Λονδίνο).
Έχει κάνει ατομικές εκθέσεις: 2005: «Changes/αλλαγές», Titanium Yiayiannos Gallery (Αθήνα), 2006: «Floating», γραφεία Καρκαζή-Δημοπούλου (Αθήνα), 2008: «Beyond lines», Titanium Yiayiannos Gallery, (Αθήνα), 2010: “Blue Signs…“, Gallery Genesis, Αθήνα.
Έργα του βρίσκονται στις συλλογές των Greek-German Association Philadelphia και Mercedes-Benz Hellas, στην Αθήνα, καθώς επίσης σε ιδιωτικές συλλογές στο Μόναχο, Νέα Υόρκη. Βαλένθια. Σεούλ και Αθήνα.
Το πιο χαρακτηριστικό ίσως στοιχείο του “Ball der Dörpfeldianer” είναι η εκάστοτε αφίσα του.
Ποιός δεν έχει προσέξει τη χορευτική φιγούρα στις διάφορες παραλλαγές της, με φόντο ή χωρίς, γραμμική ή πλακάτη, μονόχρωμη ή πολύχρωμη, μονή ή πολλαπλή, πάντα όμως η ίδια, αποτελώντας τον συνδετικό κρίκο του ενός χορού με τον άλλο. Τι πιο δυνατό σημειολογικό στοιχείο για ένα θεσμό από την επανάληψη ενός βασικού μοτίβου σε παραλλαγή. Σκεφθείτε τα brand names μεγάλων εταιρειών που παραλάσσονται κι εκμοντερνίζονται, αλλά τα βασικά τους χαρακτηριστικά μένουν πάντα ίδια!
Πώς όμως φθάσαμε στο μοτίβο αυτό; Ποιά ήταν η γενεσιουργός αιτία του;
Ήταν αρχές του 1993! Η αναγέννηση του “Ball der Dörpfeldianer” ήταν πρωταρχικός στόχος του Δ.Σ. που από το 1990 είχε αναλάβει τον Σ.Α.Γ.Σ.Α. υποσχόμενο την αναμόρφωση και ενδυνάμωσή του (και τόκανε!).
Ο τότε Πρόεδρος Γ.Ιωαννίδης φροντίζοντας για όλα, σκέφτηκε, ότι καλό θα ήταν να υπάρχει και μία αφίσα που θα τοποθετούνταν σε διάφορα μέρη, όπως καταστήματα, βιβλιοπωλεία κλπ. διαφημίζοντας τον …υπό εκκόλαψη θεσμό. Τελευταία στγμή όμως ποιός θα την σχεδίαζε; Μήπως θάπρεπε να ήταν απλά γραφική; Μοιράζοντας τις σκέψεις του με το υπόλοιπο Δ.Σ., ο Αντιπρόεδρος θυμήθηκε την εντύπωση που του είχε κάνει για την κίνησή του ένας πίνακας του Derain με τίτλο «Βακχικός Χορός» στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Έψαξαν λοιπόν μαζί στο σχετικό λεύκωμα του Μουσείου, μήπως και ήταν στα παρουσιαζόμενα έργα και, ώ του θαύματος, εκεί στη σελίδα 271 νάσου η κόκκινη φιγούρα στο μπλέ περίγυρο.
Αυτό ήταν! Ο πίνακας φωτογραφήθηκε, αποκόπηκε το μεσαίο τμήμα του με τη φιγούρα, αφήνοντας απ’έξω τα υπόλοιπα χρώματα και η πρώτη αφίσα ήταν έτοιμη. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά αφού προβλεπόταν κι η έκδοση ενός προγράμματος του χορού, η αφίσα έγινε κι εξώφυλλο.
Όταν μετά από δύο χρόνια, το 1995, ήρθε η ώρα για τον επόμενο χορό, επικράτησε προβληματισμός για την αφίσα. Θάπρεπε άραγε να είναι κάτι άλλο ή το ίδιο; Η μία μερίδα υποστήριζε τον νεωτερισμό η δεύτερη τη δύναμη του «οικείου», που χαρακτηρίζει τους θεσμούς. Η λύση δόθηκε συμβιβαστικά: το ίδιο μοτίβο σε νέα σύνθεση. Η απόφοιτος Χ.Κάμαρη-Παπαμητροπούλου (72) ανέλαβε τη σύνθεση. Απομόνωσε τη φιγούρα, την έβαψε κίτρινη κροκί και της έβαλε πράσινη σκιά, τυπώνοντας το σύνολο όχι στο κέντρο, αλλά μονόπαντο αριστερά, σε μπλέ φόντο. Η δεύτερη αφίσα και το πρώτο βήμα της θεσμοθέτησης έγραψαν ιστορία.
Ο προβληματισμός ξανάρθε το 1997, αφού ο χορός θα ήταν ο Χορός του Ιωβη¬λαίου της ΓΣΑ. Χορηγός της έκδοσης της αφίσας και των εντύπων ήταν ενός άλλου αποφοίτου, του Ι. Παπαγιαννακόπουλου (75). Το δημιουργικό τμήμα της εταιρείας του σκέφτηκε για τον εορτασμό του γεγονότος τον …χαρτοπόλεμο. Μία σύνθεση από μικρά πολύχρωμα κομφετί, στους τόνους του πράσινου για τη φιγούρα, τού κόκκινου που βαθμιαία περνά στο κίτρινο για τον περίγυρο και του εκρού για το φόντο κι η εορταστική αφίσα ήταν εκεί.
Από τότε η φιγούρα του Derain θεωρείται must και η ύπαρξή της δεν αμφισβητείται. Το 1999 εμφανίζεται σε μορφή τριών φιγούρων σε περίγραμμα, διαφορετικού χρώματος η καθεμία, δίχως περίγυρο πια, σε μονόχρωμο μεταλλικό φόντο, το 2001 ως περίγραμμα υδατογραφίας σε φόντο τεσσάρων τετραγώνων διαφορετικού χρώματος, ενώ το 2003 που αναλαμβάνει πια το δημιουργικό τμήμα του χορηγου POSTSCRIPTUM, η λευκή φιγουρα με μαύρο διακοπτομένο περίγραμμα «μπαίνει» σε κίτρινο «κάδρο» κι αυτό με μαύρο περίγραμμα, ακροπατώντας και στο κόκκινο φόντο της όλης σύνθεσης, και το 2005 αποκτά ασημένιο διακοπτόμενο περίγραμμα, δίχως εσωτερική χρωματική πλήρωση, και ξεπηδά μέσα από έναν κύκλο 4 παλ χρωμάτων, κρατώντας δύο μπαλόνια, όλα σε πορτοκαλλί φόντο.
Η αφίσα του εορτασμού του Ιωβηλαίου των 50 ετών από την ίδρυση του Συλλόγου θέλησε να «υποψιάσει» το κοινό για τη σημασία της ημέρας. Μωβ σκούρα φιγούρα σε τυρκουάζ περίγυρο και μωβ ανοικτό φόντο με μια τούρτα με κεράκια για τα 50 χρόνια του Σ.Α.Γ.Σ.Α.
Και φθάνουμε στη φετινή αφίσα, όπου η φιγούρα αποκτά «παιχνιδιάρικη» διάθεση σε τόνους του μπλέ και αντίστοιχο πιο ανοικτό φόντο.
Ο Kurt Roeske γεννήθηκε το 1933 και σπόυδασε κλασσική φιλολογία στη Φρανκφούρτη (Main) και στο Tübingen και δίδαξε σαν καθηγητής 26 χρόνια. Το 1961 παντρεύτηκε και από τον γάμο του απέκτησε 3 παιδιά και 4 εγγόνια.
Πρωτοδίδαξε το 1971 στο Wiesbaden, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1979, χρονιά κατά την οποία ήρθε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Στην Αθήνα έμεινε ως διευθυντής της Σχολής μέχρι το 1986. Κατά το διάστημα αυτό και από κοινού με την καθηγήτρια Δήμητρα Καρβελά, απόφοιτο (42) και μετέπειτα καθηγήτρια, συνέβαλε στην αναβίωση του Συλλόγου των Αποφοίτων και μάλιστα ανακηρύχθηκε επίτιμο μέλος του από κοινού και με τον Δρ. Joachim Zeidler.
Το 1986 επέστρεψε στο Mainz, όπου και συνέχισε να διδάσκει έως το 1997, και από το 1997 έως το 2007 ήταν διευθυντής και αναπληρωτής πρόεδρος της ένωσης „Vereinigung der Freunde der Universität Mainz”, διάστημα κατά το οποίο παρέδιδε σεμινάρια και διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο του Mainz και μεταξύ άλλων και στην Γερμανο-ελληνική Εταιρεία.
Έχει συγγράψει πολλά και έργα και έχει εκδόσει πολλά βιβλία για το μάθημα των Ελληνικών (Lexis, Eklogai, Typoi), ιστορικο-πολιτιστικούς ταξειδιωτικούς οδηγούς της Αρχαίας Αττικής, της Αρχαίας Σικελίας, και της Αρχαίας Κύπρου. Ο τελευταίος μάλιστα κυκλοφόρησε το 2013.
Από την «πέννα» του προέρχονται βιβλία για την «Οδύσσεια» του Ομήρου, την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, τη «Μήδεια» του Ευριπίδη, και την «Απολογία του Σωκράτη» του Πλάτωνα.
Ακόμη δημιουργήθηκαν «ακουστικά» βιβλία γιά την «Οδύσσεια», τη «Μήδεια» και τις «Μεταμορφώσεις» του Οβίδιου.
(*) αν δεν είχε φύγει από την Σχολή θα αποφοιτούσε το 1987.
Ο Δημήτρης Δρούτσας γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 5 Αυγούστου 1968. Φοίτησε επί σειρά ετών στο γερμανικό τμήμα της Γ.Σ.Α. και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης.
Το 1994 ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία ως βοηθός καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου στο Ερευνητικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Βιέννης (Forschungsinstitut für Europafragen der Wirtschaftsuniversität Wien) και παράλληλα με τις ακαδημαϊκές του υποχρεώσεις, διετέλεσε, από το 1998, νομικός σύμβουλος στο επιτελείο του Υπουργού Εξωτερικών και μετέπειτα Καγκελάριου της Αυστρίας, Wolfgang Schüssel.
To Σεπτέμβριο του 1999 επέστρεψε στην Ελλάδα ως Ειδικός Σύμβουλος του Υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Α. Παπανδρέου, με ιδιαίτερο αντικείμενο την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Κυπριακό, την πολιτική προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία, καθώς και τα μεγάλα θεσμικά ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το 2004 ανέλαβε καθήκοντα Διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γ. Παπανδρέου και το 2008 χρέη Εκπροσώπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τα διεθνή ΜΜΕ και ως προς τις δραστηριότητες του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και ορίστηκε Γραμματέας του Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής & Διεθνών Σχέσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Το 2009 ανέλαβε αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών και εν συνεχεία από το Σεπτέμβριο 2010 μέχρι τον Ιούνιο 2011 Υπουργός Εξωτερικών.
Ο Νικόλαος-Ιωάννης Κοσκινάς είναι επίκουρος καθηγητής με γνωστικό αντικείμενο τη Γερμανική Λογοτεχνία. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979 και αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1996. Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία με ειδίκευση στη λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε με διάκριση (καλύτερος μέσος όρος της χρονιάς). Στη συνέχεια εκπόνησε ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ. τη διδακτορική του διατριβή με διάκριση (magna cum laude) στο πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου με επιβλέποντες καθηγητές το Frank Hörnigk και τον Jürgen Schutte. Από το 2006 έως το 2018 εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης στα πανεπιστήμια Humboldt και TU στο Βερολίνο, στο ΤΕΙ Αθηνών και στο ΕΚΠΑ. Το 2018 εξελέγη επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής του ΕΚΠΑ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν στη Νεότερη Γερμανική Λογοτεχνία, στη Λογοτεχνία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, στη Θεωρία της Λογοτεχνίας, στη σχέση Λογοτεχνίας και Μύθου και Λογοτεχνίας και Ψυχολογίας / Ψυχανάλυσης, καθώς και στην Ανάλυση και Θεωρία του Δράματος.
.
