.

Τα Μαθητολόγια που έχουμε στην διάθεσή μας στη Σχολή ξεκινούν από το 1926 και φτάνουν μέχρι το 1944, οπότε η Σχολή κλείνει για να επαναλειτουργήσει το 1956. Η περίοδος των πρώτων χρόνων δηλαδή από το 1896 στην Σκουφά και μετά στην Ομήρου, μέχρι και το 1926 δεν έχουν βρεθεί. Στην πραγματικότητα τα μαθητολόγια του Μεσοπολέμου, που μας λείπουν είνα αυτά μεταξύ 1921 και 1926. Να θυμίσουμε ότι η Σχολή είχε κλείσει από το 1917 λόγω των πολιτικών εξλίξεων και ξαναξεκίνησαν τα μαθήματα το 1921. Για περισσότερα στοιχεία δείτε το Χρονικό της Γερμανικής Σχολής, που είχε επιμεληθεί η Αγγελική Κανελλακοπούλου…

Ξεφυλλίζοντας λοιπόν τα Μαθητολόγια από το 1926 εντοπίσαμε κάποια επώνυμα που επαναλαμβάνονταν από χρονιά σε χρονιά και διαπιστώσαμε ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες ανήκαν σε οικογένειες επώνυμες η μη της εποχής που επέλεγαν να στείλουν όλα τα παιδιά τους στη Σχολή που τότε ήταν στην Αραχώβης.

Ξεχωρίσμαμε μερικά ονόματα:

Αλέξανδρος Di Lernia, μετέπειτα σύζυγος της Maria Di Lernia

Γένιο (Ευγένιος) Santo Rini, γιός του Παύλου Σαντορίνη, καθηγητή του ΕΜΠ…

Αναστασία Ρόγκα, διευθύντρια της Εδρας Ασύρματης Τηλεπικοινίας της Σχολή Ηλεκτρολόγων ΕΜΠ

Δείτε μερικά παραδείγματα:

Οικογένεια Δραγούμη

Λίζα Δραγούμη (1926-

Ελένη Δραγούμη (1926-Τάξη Δ,

Στέφανος Δραγούμης

Νάτα Μελά

και αργότερα η Ελένη Δραγούμη (απόφοιτος 1974)

Δείτε στην wikipedia περισσότερα γα την οικογένεια…

Οικογένεια Λύτρα

Ευγενία Λύτρα (1926-Νηπιαγωγείο, 5 ετών, δολοφονήθηκε το 1944)

Ειρήνη Λύτρα

Οικογένεια Μαγκάκη

Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης

Άννα Μαγκάκη

Οικογένεια Alter

Έντελτραουτ Άλτερ

Έντμουντ Άλτερ

Ελμίνα Άλτερ

Έλσα Άλτερ

Εδουάρδος Άλτερ

Ρούντολφ Άλτερ

και αργότερα ο Rheini Alther

Οικογένεια Πίτσου

Ευάγγελος Πίτσος

Απόστολος Πίτσος

Οικογένεια Ιωάννη Μάνου

Νίκος Μάνος

Δάφνη Μάνου

Οικογένεια Νικολάου Νικολαΐδη

Ιάκωβος Νικολαΐδης

Γιώργος Νικολαΐδης

Δείτε το βιογραφικό του αρχιτέκτονα Νίκου Νικολαΐδη…

Οικογένεια Τρύφων

Νίκος Τρύφων

Ιωάννης Τρύφων

Βικτωρία Τρύφων

Αλέξιος Τρύφων

και αργότερα η  Αικατερίνη-Ουρσουλα, η Βαρβάρα-Ζιγκριντ, η Ελισάβετ-Πούψη και η Αναστασία-Πόπηλε στην Μετσόβου

Οικογένεια Αποστολίδη

Νίκος Αποστολίδης

Ίρις Αποστολίδη

Οικογένεια Αργυριάδη

Έρση Αργυριάδου

Δώρος-Κωνσταντίνος Αργυριάδης

Άλκης Αργυριάδης

και αργότερα  η Ρέα Αργυριάδου-Μυλωνά και ο Άγης Lange, γιός της ‘Ερσης

Οικογένεια Εξερτζή

Αντώνης Εξερτζής

Μαρία Εξερτζή

Κική Εξερτζή

Βαρθολομαίος Εξερτζής

Πώς περιέγραψαν οι περιηγητές από τη δυτική Ευρώπη την Κωνσταντινούπολη από την Άλωση και μετά; Πώς δημιουργείται η οθωμανική πρωτεύουσα και ποια μνημεία τη χαρακτηρίζουν; Πώς οι διαφορετικές κοινωνικές και θρησκευτικές ομάδες συνθέτουν το μοναδικό ψηφιδωτό της Πόλης και πώς συμβάλλουν στον οικιστικό ιστό της;

Μετά τις επιτυχημένες περιηγήσεις μας στη Μικρά Ασία και το Αιγαίο Πέλαγος, πλέουμε στην Προποντίδα και ρίχνουμε άγκυρα στον Κεράτιο κόλπο. Μέσα από 8 ξεναγήσεις περιηγούμαστε μαζί με τους ιστορικούς Ιόλη Βιγγοπούλου και Δημήτρη Λούπη στην Κωνσταντινούπολη και ανακαλύπτουμε τους τόπους, τα μνημεία και τους ανθρώπους της από τον 16ο αιώνα έως και τις αρχές του 20ού.

Πρόγραμμα ξεναγήσεων:

8 Ιανουαρίου: Η πρώτη γνωριμία

22 Ιανουαρίου: Από τη Βασιλεύουσα στην οθωμανική πρωτεύουσα

5 Φεβρουαρίου: Ο κόσμος της πρωτεύουσας

19 Φεβρουαρίου: Το απόγειο της αρχιτεκτονικής

4 Μαρτίου: Αντιθέσεις & Συνθέσεις

11 Μαρτίου: Παγίωση, Πειραματισμός, Ανανέωση

1η Απριλίου: Η νέα εποχή της Πόλης

15 Απριλίου: Όψεις και αντανακλάσεις της νεοτερικότητας

Εγγραφή…

πηγή: Εθνικό Ιστορικό Μουσείο – Φωτογραφικό Αρχείο (ευχαριστούμε για την βοήθεια την κα Νίκη Μαρκασιώτη)

Άποψη της οδού Σκουφά στο Κολωνάκι το 1940  (επάνω) και σήμερα (αριστερά), η οποία στο βάθος τελειώνει στην Πλατεία Κολωνακίου. Η φωτογραφία είναι από  την κηδεία του Ναυάρχου Στέφανου Παπαρρηγόπουλου στις 25 Οκτωβρίου 1940. Σε πρώτο πλάνο ανεβαίνει τις σκάλες του Αγίου Διονυσίου ο Βασιλιάς Γεώργιος Β’. Εκεί που φαίνεται το περίπτερο (και στις δύο φωτογραφίες) είναι η οδός Δημοκρίτου.

Στο επόμενο τετράγωνο είναι η οδός Βουκουρεστίου, όπου στην γωνία της με την Σκουφά (εκεί που σήμερα είναι το Νο 35) είχε στεγαστεί το 1896 η Γερμανική Σχολή σε δύο δωμάτια (πριν μετακομίσει στην οδό Ομήρου στο κτίριο του Philadelphia, εκεί όπου σήμερα είναι το κτίριο του Ινστιτούτου Γκαίτε).

Φωτογραφία από την κορυφή του Κολωνακίου προς την οδό Ακαδημίας. Διακρίνεται στο κέντρο η οδός Βουκουρεστίου που εκετείνεται προς τον νότο μέχρι το Μέγαρο Μετοχικού Ταμείου Στρατού.

πηγή: Εθνικό Ιστορικό Μουσείο – Φωτογραφικό Αρχείο (ευχαριστούμε για την βοήθεια την κα Νίκη Μαρκασιώτη)

Παραδοσιακά την ημέρα της Ισημερίας φρόντιζαν οι “παλαιοί” να εγκαινιάζουν, να ξεκινούν κάθε νέα προσπάθεια, να ιδρύουν τις νέες εταιρείες. Η επιλογή πάει πίσω στα αρχαία χρόνια, όπου οι εκστρατείες ξεκινούσαν την 25η Μαρτίου. Ο λόγος είναι απλός : Ξεκινούσε η άνοιξη, η ημέρα άρχιζε να μεγαλώνει, ο καιρός γινόταν καλύτερος και οι στρατιώτες ήταν πιό “ορεξάτοι”. Έτσι η Επανάσταση του 1821 επελέγη να ξεκινήσει την ημέρα αυτή, ασχέτως αν στο μεταξύ λόγω των ανακριβειών, που είχαν οι υπολογισμοί της πλήρους περιστροφής της γης γύρω από τον ήλιο, η 25η είχε ολισθήσει στις 21 Μαρτίου, ημέρα που σήμερα πλέον καταγράφεται ως ισημερία.

Για την Ορθοδοξία δε, που η 25η Μαρτίου έχει και μία ιδιαίτερη σημασία, λόγω του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, η ημέρα αυτή είχε επιλεγεί ως η πρώτη ημέρα των Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, αφού συμπτωματικά εκείνη την χρονιά ήταν και η επομένη της Κυριακής του Πάσχα, οπότε ήτανε τριπλή γιορτή.

Έτσι και η Γερμανική Σχολή επέλεξε να εγκαινιάσει τα “νέα κτίρια της οδού Αραχώβης” στις 22 Μαρτίου 1898. Είχε προηγηθεί η ίδρυση της Σχολής τον Απρίλιο του 1895, η έναρξη κάποιων μαθημάτων το 1896 στην οδό Σκουφά 35 στο Κολωνάκι και η συνέχεια τους, τον Ιανουάριο του 1897 στο κτίριο του Συλλόγου Φιλαδέλφεια, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το Ινστιτούτο Γκαίτε στην οδό Ομήρου.

Όλα αυτά τα αναφέρει ο ιστορικός και απόφοιτος της Σχολής Ροδόλφος Άλτερ. Πρέπει όμως να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι οι ημερομηνίες είναι με βάση το “παλαιό” (το Ιουλιανό) ημερολόγιο, το οποίο ίσχυσε στην Ελλάδα μέχρι το 1923, πότε και αντικαταστάθηκε από το Γρηγοριανό, που ίσχυε στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης από τον 16ο αιώνα. Σαν αποτέλεσμα ήμασταν υποχρεωμένοι να αναφέρουμε στα ιστορικά βιβλία δύο ημερομηνίες: αυτήν του Ιουλιανού και αυτήν του Γρηγοριανού, έτσι πολλά γεγονότα από την Επανάσταση του 1821, τον Εθνικό Διχασμό του 1897 και άλλα. Και αυτοί οι Ολυμπιακού Αγώνες διαφέρουν κατά 12 ημέρες στα δύο αυτά ημερολόγια. Οι Ευρωπαίοι δεν αναγνωρίζουν την 25η Μαρτίου ως πρώτη ημέρα των Ολυμπιακών αλλά την 6η Απριλίου 1896, που τότε ίσχυε στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Από το εξαιρετικό βιβλίο του Γιάννη Καιροφύλα “Η ωραία Νεάπολις και τα παρεξηγημένα Εξάρχεια” προβάλλουμε δύο σελίδες που αναφέρονται στο σχολείο μας, σε αυτό που πήγαιναν και μας περιέγραφαν “Οι Απόφοιτοι του Πολέμου” στη γωνία της οδού Ασκληπιού και Αραχώβης, που σήμερα έχει μετονομαστεί σε Οκταβίου Μερλιέ, από τον διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου.

Η Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, στο πλαίσιο της λειτουργίας της Έδρας Νεοελληνικών Σπουδών “Μαριλένα Λασκαρίδη” προκηρύσσει δύο (2) υποτροφίες για επισκέπτες ερευνητές.

Οι υποτροφίες χρηματοδοτούνται από το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, με στόχο την προαγωγή της έρευνας στον τομέα των Νεοελληνικών Σπουδών. Για το ακαδημαϊκό έτος 2024-2025 προσφέρεται μία (1) υποτροφία για περίοδο (πέντε) 5 μηνών για νέους ερευνητές που ολοκλήρωσαν τις διδακτορικές τους σπουδές μετά το 2018 και μία (1) υποτροφία για περίοδο (πέντε) 5 μηνών για πιο έμπειρους ερευνητές, οι οποίοι ολοκλήρωσαν αντίστοιχα τις σπουδές τους μεταξύ 2004 – 2018.

Οι υπότροφοι, οι οποίοι επιλέγονται αποκλειστικά από το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ με ακαδημαϊκά κριτήρια, οφείλουν να διαμείνουν στην πόλη για το διάστημα που ορίζεται, προκειμένου να διεξαγάγουν την έρευνά τους. Για περαιτέρω πληροφορίες και αιτήσεις σχετικά με την τρέχουσα προκήρυξη υποτροφιών, τους σχετικούς όρους, την αίτηση και τα δικαιολογητικά, επικοινωνείτε αποκλειστικά και ΜΟΝΟ μέσω της ιστοσελίδας του Πανεπιστημίου

.Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων λήγει την 1η Μαρτίου 2024.

Τα κτίρια νέας γενιάς δεν θα έχουν καμία σχέση με τα παλαιότερα. Ήδη οι μεγαλύτερες επενδύσεις στο Real Estate αφορούν την ανάπτυξη κτιρίων που υπηρετούν την «πράσινη» αρχιτεκτονική και τη βιώσιμη κινητικότητα, ώστε να προσφέρουν υψηλή υπεραξία. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην αρχή μιας εξελικτικής πορείας, όπου σε κάθε νέο κτίσμα θα θεωρείται αυτονόητη η ύπαρξη των απαιτούμενων υποδομών για τη φόρτιση ηλεκτροκίνητων οχημάτων, είτε πρόκειται για κατοικίες είτε -ακόμη περισσότερο- για επαγγελματικά ακίνητα. Ταυτόχρονα θα δούμε να μειώνεται δραστικά ο αριθμός των ιδιωτικών χώρων στάθμευσης και να προσφέρονται σε κοινόχρηστους χώρους καινοτόμες υπηρεσίες κινητικότητας και μικροκινητικότητας.

Δείτε το άρθρο του Πέτρου Πιτσίνη στο ideisiseis.gr..στο ideisiseis.gr..

Ευχές από Άννα Φιλίνη tanti auguri da Anna Filini

Ευχές από την Ντόρα Μπακογιάννη

Ευχές από την Φάννυ Γεωμπρέ

Ευχές από τον Γιάννη Θεολογίτη και την IMTe

Ευχές από τον Πέτρο Πετρακόπουλο

Ευχές από τον Thomas Greve

Ευχές από τον Κώστα Παπαηλιού και τις Εκδόσεις Παρισιάνου

Ευχές από το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη

Ο Κώστας Παπαηλιού θα μιλήσει στο Philadelphia Haus στις 11 Ιανουαρίου 2024 με θέμα: “Ο φιλέλληνας Daniel Elster”.

Το Philadelphia πιστό στα ραντεβού του κάθε δεύτερη Πέμπτη του μήνα διοργανώνει το Stammttisch και αυτήν τη φορά θα κόψει την Πίτα του και προσκεκλημένος θα είναι ο Κώστας Παπαηλιού που θα μιλήσει για τον Daniel Elster, που πήρε μέρος στην Μάχη του Πέτα και γλύτωσε από την μεγάλη σφαγή.

Το «Μαντινάδες, ματζουράνες και χοχλιοί μπουμπουριστοί» είναι το τρίτο του έργο, που εκδόθηκε πρόσφατα από την ΚΑΠΑ Εκδοτική.

Ο Γεράσιμος Γασπαρινάτος γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στα πανεπιστήμια Θράκης και Μονάχου και είναι διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου από το 1995. Συγγράφει θεατρικά έργα σε ρίμα και 15σύλλαβο στίχο. Το «Μαντινάδες, ματζουράνες και χοχλιοί μπουμπουριστοί» είναι το τρίτο του που εκδόθηκε πρόσφατα από την ΚΑΠΑ Εκδοτική, μετά τα «Μέλαθρα, δολάρια, σουίτες, πετρογκάζ» (2021) και «Ο Σπερχειός φλέγεται!» (2022).

Δείτε την συνέντεξη στηνεφημερίδα “Καθημερινή” από την στήλη “500 λέξεις”, από όπου και η φωτογραφία του συγγραφέα…

Με τίτλο “Ιστορία του Οικονομικού Βίου και των Οικονομικών Θεωριών: διδασκαλία και έρευνα με αφορμή την ίδρυση της πρώτης έδρας στην Ελλάδα (1943)” συνέβαλε ο Χρήστος Μπαλόγλου στο έργο “Ενδιάμεσοι Κόσμοι“, που αποτελεί αφιέρωμα στον Ομότιμο Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ιστορικό, Κωνσταντίνο Απ. Βακαλόπουλο.

Το αφιέρωμα εξεδόθη το 2023 στην Θεσσαλονίκη από τον εκδοτικό οίκο Κ. & Μ. Σταμούλη (επιμέλεια: Ιφιγένεια Βαμβακίδου – Κωνσταντίνος Τσιούμης).

Ο Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος, απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1951, γιος του επίσης ιστορικού και καθηγητή Απόστολου Βακαλόπουλου. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών) μέχρι το 1973 και στο Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ανωτάτων Διεθνών Σπουδών της Γενεύης (Institut universitaire de hautes études internationales) μέχρι το 1975.

Με αφορμή την ίδρυση της πρώτης έδρας στην Ελλάδα στην ΑΣΟΕΕ το 1943 (πριν από 80 έτη) ο Χρήστος Μπαλόγλου επιχειρεί να αναδείξει την συμβολή των πρώτων διδασκόντων του αντικειμένου στην ΑΣΟΕΕ σε δύο ενότητες, την 1η μέχρι το 1943, μέχρι την στιγμή της αποχώρησης του Αριστοτέλους Σίδερι το 1960 και την 2η, όπου το 1960 προβάλλεται για πρώτη φορά η ιδέα περί διαχωρισμού της Έδρας σε δύο αντικέιμενα: την Ιστορία του Οικονομικού Βίου και την Ιστορία των Οικονομικών και Κοινωνικών Θεωριών.

Στην ιστορική αυτή αναδρομή γίνονται αναφορές στους ιστορικούς σταθμούς όπως ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και η Συνθήκη των Σεβρών, που

Ο Αντώνιος Ρούπτσος του Ηλία και της Στυλιανής γεννήθηκε στις 20/3/1028 και μεγάλωσε στην Αθήνα στο Λυκαβηττό. Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης πρωτοεμφανίζεται το έτος 1938-39 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει μέχρι την αποφοίτησή του στην ΣΤ’ Γυμνασίου το 1944.

Κατατάχθηκε στη Σχολή Δοκίμων. Αποφοίτησε από τη Σχολή Δοκίμων και στην συνέχεια αποχώρησε ως Ανθυποπλοίαρχος από το σώμα Υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού το 1952 για να σπουδάσει στο Αννόβερο Μηχανολόγος Ναυπηγός.

Μετά την αποφοίτηση του από το Πολυτεχνείο εργάστηκε για δύο έτη στο Λονδίνο στα γραφεία του Σταύρου Νιάρχου και εν συνεχεία εργάστηκε για αρκετά χρόνια στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Απεβίωσε το 1992 σε ηλικία 64 ετών.

Γεμάτο το Gaspar με απόφοιτους από όλες τις χρονιές. Πάνω από 200 άτομα ήρθαν στις 29 Δεκεμβρίου στο Νεό Ψυχικό για να συναντηθούν με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές τους. “Τίγκα” στην κυριολεξία παρόλο τον κακό καιρό και τα απαισιόδοξα μηνύματα της Μετεωρολογικής. Δηλαδή, αν ο καιρός ήταν καλός απλώς δεν θα χωρούσαμε.

Το Ωδείο Αθηνών, του οποίου την καλλιτεχνική διεύθυνση ανέλαβε από εφέτος ο Νίκος Αθηναίος, απόφοιτος του ’64, ανακοίνωσε το πρόγραμμα των Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων του Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου, το οποίο περιλαμβάνει συναυλίες, διαλέξεις και μουσικοθεατρικές παραστάσεις.

“Έφυγε” ο Οδυσσέας Αντωνιάδης (1978)

Η Διευθύντρια του Γυμνασίου Αγγελική Κανελλακοπούλου παρουσίασε το χρονικό της Γερμανικής Σχολής Αθηνών κατά τη διάρκεια της “Τιμητικής Βραδιάς των Αποφοίτων του Πολέμου” που έλαβε χώρα στην Aula στις 17 Ιουνίου 2013. Η παρουσίαση έγινε σε power point και φαίνεται στο video της εδήλωσης. Εδώ παρουσίαζεται σε μορφή 37 εικόνων με το κείμενο που τις συνοδεύει.

Μετά την παρουσίαση, ακολουθεί ένα Χρονικό της Σχολής με πληροφοριίες που έχουν στηριχθεί στο κείμενο του Jens Godber Hansen, όπως αυτό παρουσιάζεται στην έκδοση του 1971 με τίτλο “Das Dörpfeld-Gymnasium in Athen, Geschichte und Gestalt einer deutschen Auslandsschule“.

	Ναύπλιο	Nafplio
	Η αρχή της γερμανικής σχολικής παρουσίας στην Ελλάδα ξεκινά με το βασιλιά Όθωνα. Το 1834 ιδρύθηκε στο Ναύπλιο μια Γερμανική Σχολή, η οποία μεταφέρθηκε αργότερα στην Αθήνα και λειτουργούσε ως το 1862, όταν ο Όθωνας εγκατέλειψε την Ελλάδα. Από το 1872 έως το 1888 λειτουργούσε μια μικρή ιδιωτική Γερμανική Σχολή, η Σχολή της κυρίας Hoffmann.	Die Anfänge eines deutschen Schulwesens in Griechenland stehen in Zusammenhang mit der Regentschaft des Königs Otto. 1834 erfolgte die Gründung einer deutschen Schule in Nafplio. Die Schule wurde kurz danach nach Athen verlegt und existierte bis 1862, als Otto Griechenland verlassen hat. Von 1872 bis 1888 gab es eine kleine  private deutsche Schule, die Schule von Frau Hoffmann.
	Πρόσκληση ίδρυσης της Σχολής	Aufruf zur Gründung der Schule
	Η σκέψη για την ίδρυση μιας Γερμανικής Σχολής πρωτόγινε όταν οι  Emil von Hirst και  Dr. Wilhelm Barth προσπάθησαν να ζητήσουν την υποστήριξη του γνωστού αρχαιολόγου και αρχιτέκτονα Wilhelm Dörpfeld. Ο Dörpfeld ενθουσιάστηκε και το 1895 ζήτησε δημόσια την ίδρυση μιας τέτοιας Σχολής.	Die Gründung einer deutschen Schule nahm erste Konturen an als Emil von Hirst und Dr. Wilhelm Barth, sich bemüht haben, Wilhelm Dörpfeld, den bekannten Archäologen und Architekten, für diese Idee zu gewinnen. Dörpfeld war begeistert und rief öffentlich 1895 zur Gründung einer deutschen Schule auf.
Wilhelm Dörpfeld
	Δημιουργήθηκε μια επιτροπή ίδρυσης, πρόεδρος της οποίας ήταν ο   Dörpfeld. Υπήρξε και ο εμπνευστής  της πρωτοβουλίας συγκέντρωσης δωρεών για την αγορά ενός οικοπέδου και την οικοδόμηση του σχολικού κτιρίου. Παράλληλα τα μαθήματα άρχισαν τον Ιανουάριο του 1897 σε ένα νοικιασμένο σπίτι στη Σκουφά 35. Τον ίδιο χρόνο ιδρύεται και ο Σχολικός Σύλλογος που θα αποτελεί και το σχολικό φορέα.	Es wurde eine Gründungskommission gebildet, wo 5 Dörpfeld der Vorsitzende war. Er war auch der Hauptinitiator einer Spendeaktion um die nötigen Geldmittel für den Ankauf eines Grundstückes und den Bau des Schulgebäudes zusammenzubringen. Parallel hat schon der Unterrichtsbetrieb im Januar 1897 in einem gemieteten Haus in Skoufa Str. 35 begonnen können. Dasselbe Jahr wurde auch der Schulverein als Träger der Schule konstituiert.
	Κτίρια Αραχώβης	Arachovis Gebäude
	Το χειμώνα του  1897/98 ξεκίνησε η κατασκευή του σχολικού κτιρίου σε αρχιτεκτονικά σχέδια του  Dörpfeld. Το οικόπεδο  περιελάμβανε ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο ανάμεσα στις μετέπειτα δημιουργηθείσες οδούς Πρασσά, Αραχώβης (τώρα Μερλιέ), Ασκληπιού και Βαλτετσίου. Τα επίσημα εγκαίνια του κτιρίου έγιναν στις 23 Μαρτίου 1898, ημέρα των γενθλίων του αυτοκράτορα Γουιλιέλμου του Α΄.	Im Winter 1897/98 hat der Bau des Schulhauses nach den architektonischen Plänen    Dörpfelds begonnen. Das Grundstück umfasste den Straßenblock zwischen den später entstandenen Strassen Prassa, Arachovis (jetzt Merlie), Asklipiou und Valtetsiou. Das Gebäude wurde im 1898, am Geburtstag Kaiser Wilhelms I. feierlich eingeweiht.
1912: Ehrenurkunde an Dörpfeld / Τιμητικό βραβείο στον Ντέρπφελντ
	Η Σχολή διατήρησε μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το χαρακτήρα του Δημοτικού σχολείου. Εξαιτίας της έλλειψη χώρων – παρά την επέκταση του οικήματος στην οδό Βαλτετσίου – και εξαιτίας της αναγκαστικής απομάκρυνσης διδασκόντων λόγω του πολέμου το σχολείο δεν μπόρεσε να εξελιχθεί σε Realschule απολυτήριο μέσης εκπαίδευσης μετά από 10ετή συνολική φοίτηση). Η Σχολή ανέστειλε τη λειτουργία της στις αρχές του 1917.	Die Schule blieb bis in den I. Weltkrieg hinein eine Volksschule mit überwiegendem Grundschulcharakter. Aufgrund von Raumnöten – trotz eines Erweiterungsbaues an der Valtetsiou Str. – und dem kriegsbedingten Abzug von Lehrern konnte die Schule nicht zu Realschule hinauswachsen. Die Schule musste dann zu Beginn des Jahres 1917 ihren Betrieb einstellen.
1900: Dörpfeld Bau – Arachovis Κτίριο Ντέρπφελντ οδού Αραχώβης	Ausflug nach Kifissia Εκδρομή στην Κηφισιά
	Η Σχολή επαναλειτούργησε το Σεπτέμβριο του 1921. Στο διάστημα μεταξύ των δύο παγκόσμιων πολέμων η Σχολή αναπτύχθηκε και αναβαθμίστηκε με αποτέλεσμα οι μαθητές να μπορούν να αποκτήσουν το γερμανικό και ελληνικό Απολυτήριο (σημερινού Λυκείου). Το 1927 το ελληνικό κράτος αναγνωρίζει επίσημα τη Σχολή και τον Ιούνιο του 1928 δύο Γερμανοί και οκτώ Έλληνες μαθητές δίνουν τις εξετάσεις της Μέσης Εκπαίδευσης.	Der Unterrichtsbetrieb wird im September 1921 wieder aufgenommen. In der Zeit zwischen den Weltkriegen erfuhr die Schule ihren Aufstieg zu einer Schule in der das deutsche und griechische Abitur abgelegt werden konnte. Die Schule wurde 1927 durch den griechischen Staat amtlich anerkannt und im Juni 1928 legten 8 deutsche und 6 griechische Schüler die Mittlere Reife ab.
1913: Schülerinnen der DSA Μαθήτριες της Γερμανικής	Faschinsfest – Απόκριες	1913/1914: Eleni Papadaki in der hinteren Reihe – πίσω κάθεται η Ελένη Παπαδάκη
Dörpfeld und Eglau Gebäude Κτίρια Ντέρπφελντ και Έγκλαου	Arachovis, die zwei Gebäude Αραχώβης, τα δύο κτίρια	Links der Dörpfeld Bau und rechts der Eglau Bau
Das Treppenhaus in der Arachovisstr / το κλιμακοστάσιο στην Αραχώβης
	Το 1928/29 χτίζεται δίπλα στο πρώτο κτίριο του Dörpfeld στην ελεύθερη πλευρά της Αραχώβης και έως την Ασκληπιού ένα νέο κτίριο σε σχέδια των αρχιτεκτόνων  Eglau και Διαμαντόπουλου, το οποίο χάρη στους χώρους του και στον εξοπλισμό του θεωρείται το πιο σύγχρονο της Αθήνας εκείνη την εποχή. Ένα φωτεινό κλιμακοστάσιο συνδέει το παλαιό με το νέο κτίριο.	Im Jahre 1928/29 entsteht an der freien Front der Arachovis unmittelbar an den ersten Dörpfeld-Bau anschließend und bis hinunter zur Asklipiou Str. unter der Leitung der Architekten Eglau und Diamantopoulos ein großzügiger Bau, der durch seine gesamte Anlage und durch die Einzelausstattung die Schule zur modernsten Athens macht. Ein helles Treppenhaus bindet das alte an das neue Gebäude.
1934: Klassenlehrer / υπεύθυνος καθηγητής Hans Wende
	Εξαιτίας του νέου εκπαιδευτικού νόμου για τα ξένα σχολεία το 1931 η Σχολή γνώρισε μια απειλητική για την ύπαρξή της κρίση. Παιδιά ελληνικής ιθαγένειας μπορούσαν να φοιτήσουν σε ξένα σχολεία μετά την ολοκλήρωση της εξαετούς υποχρεωτικής φοίτησης στο Δημοτικό. Το νηπιαγωγείο σταμάτησε τη λειτουργία του. Όλα τα Ελληνόπουλα στις μικρές τάξεις (έως και την 6η) έφυγαν από τη Σχολή. Οι τάξεις έως και την 6η είχαν συνολικά 41 μη Έλληνες μαθητές και μαθήτριες.	Wegen des  neuen griechischen Erziehungsgesetzes  über die Auslandsschulen im Jahr 1931 wurde die Schule in eine existenzbedrohende Krise gestürzt. Kinder griechischer Nationalität konnten erst nach der 6jährigen Grundschule eine ausländische Schule besuchen. Der Kindergarten musste seinen Betrieb einstellen. Alle griechischen Kinder der untersten Klassen (bis inkl. 6. Klasse) verließen die Schule. Die untersten 6 Klassen hatten dann insgesamt 41 nicht griechische Schülerinnen und Schüler.
1934: Sommerfest / Καλοκαιρινή γιορτή
	Αν και η Σχολή προσπάθησε να λειτουργήσει γλωσσικά τμήματα το απόγευμα, η λειτουργία τους απαγορεύτηκε από το ελληνικό υπουργείο. Έτσι Έλληνες μαθητές με λιγοστές έως και τελείως ανύπαρκτες γνώσεις Γερμανικών εγγράφονταν στην  Quarta την πρώτη τάξη ενός εξατάξιου Γυμνασίου. Παρά  τις όποιες δυσκολίες το πείραμα πέτυχε….	Obwohl die Schule nachmittags private Sprachkurse anzubieten versuchte, wurde die Durchführung solcher Kurse vom gr. Ministerium verboten. So wurden  griechische Schüler mit geringen oder auch völlig fehlenden Deutschkenntnissen in die Quarta, als erste Klasse eines sechsjährigen Gymnasiums eingestuft. Trotz aller Probleme glückte dieses Experiment….
1934: Ausflug nach Varkiza / Εκδρομή στη Βάρκιζα
	Το 1938 η Σχολή αναγνωρίστηκε ως  Oberschule (ανώτερο εκπαιδευτήριο). Στη Σχολή διορίστηκε παράλληλα με το Γερμανό και ένας Έλληνας διευθυντής. Στην ουσία αυτό συνέβαινε από χρόνια. Η Σχολή πήρε κατ΄ εξαίρεση ειδική άδεια για τη λειτουργία μεικτών τμημάτων, γιατί ο νόμος όριζε το διαχωρισμό των τάξεων και των φύλων!	Im Jahre 1938  wurde die Schule als Deutsche Oberschule anerkannt. Die Schule bekam einen griechischen Direktor neben dem deutschen, obwohl es in der Praxis schon seit   Jahren so war. Für die Koedukationsklassen als Ausnahme – das Gesetz schrieb die Trennung von Klassen und Geschlecht vor – erhielt die Schule eine Sondergenehmigung.
1936: Besuch des Erziehungsministers Rust / Επίσκεψη του Υπουργού Παιδείας Rust	1936: Empfang des Ministers Rust / Υποδοχή του Υπουργού Rust	1936: Schulfest / σχολική γιορτή (Dr. Romain, Hans Wende)
1936: Hans Wende, Olympia / Αρχαία Ολυμπία
	Στις 28 Οκτωβρίου 1940 διακόπηκαν τα μαθήματα. Πολλοί καθηγητές επέστρεψαν στη Γερμανία. Παρόλα αυτά συνεχίστηκαν τα μαθήματα σε ιδιωτικές κατοικίες. Δάσκαλοι εδώ ήταν ο λίγο μεγαλύτερος από τους „μαθητές” του Βύρωνας Θεοδωρόπουλος, τότε υπόδειγμα μαθητού και αργότερα Έλληνας υψηλόβαθμος διπλωμάτης και ο κ. Lichtenberg, ένας όχι „καθαρόαιμος” τέως καθηγητής της Σχολής, στον οποίο ο διευθυντής της Σχολής Dr. Romain εξασφάλισε ένα βοηθητικό εισόδημα. Έτσι μπόρεσαν να πάρουν τον Μάρτιο του 1941 το απολυτήριο τους μαθητές όπως ο Αλέκος Κυριακός, ο  Peter Mondo, ο Θέμης Πάνος, η Έντα Σαραμάντη, η  Sonja Dengel Caridis και ο Μιλιτιάδης Καρύδης, ο παγκόσμια γνωστός αρχιμουσικός.	Am 28. Oktober 1940 wurde der Unterrichtsbetrieb eingestellt. Viele Lehrer kehrten nach Deutschland zurück. Trotzdem wurde in Privatwohnungen, weiter unterrichtet. Lehrer hier war der nur wenig ältere Vyron Theodoropoulos, Musterschüler in seiner Zeit und später hoher griechischer Diplomat und Herr Lichtenberg, ein nicht „reinrassiger” ehemaliger Lehrer der Schule, dem Dr. Romain, Direktor der Schule, dadurch ein Nebeneinkommen verschaffte. So konnten  Alekos Kyriakos, Peter Mondo, Themis Panos, Edda Saramandi, Sonja Dengel Caridis und Miltiades Caridis, der weltberühmte Dirigent, im März 1941 die Reifeprüfung ablegen.
Sounion Fahrt vor dem Krieg / Εκδρομή στο Σούνιο πριν από τον πόλεμο
	Μετά την κατάληψη της Αθήνας από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής η Σχολή επαναλειτούργησε στις 14 Μαΐου 1941. Το καλοκαίρι του 1941 φτιάχτηκε καινούριος όροφος στο κτίριο του  Dörpfeld. Πολλοί Έλληνες μαθητές συνέχιζαν να φοιτούν στη Σχολή. Τα πολεμικά γεγονότα του 1944 οδήγησαν εκ νέου στο κλείσιμο της Σχολής.  Στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω ότι μέχρι σήμερα λείπει μια ακριβής αξιολόγηση και επανεξέταση των πηγών και κυρίως αρχείων της Σχολής της εποχής του πολέμου αλλά και γενικότερα.	Nach der Besatzung von Athen durch deutsche Truppen wurde am 14. Mai 1941 der Unterrichtsbetrieb wieder aufgenommen. Im Sommer 1941 wurde der Dörpfeldbau aufgestockt. Weiterhin besuchten viele griechische Schüler die DSA. Aufgrund der Kriegsereignisse des Jahres 1944 musste die Schule aufgegeben werden. In diesem Punkt möchte ich betonen, dass es bislang die genaue Auswertung und Überprüfung der Quellen und vor allem der schulischen Akten der Kriegszeit und allgemein jener Zeit  noch fehlt.
Metsovoustr.
	Η Σχολή επαναλειτούργησε την 1η Οκτωβρίου 1956. Οι προσπάθειες να επανέλθει στο παλαιό κτίριο της Αραχώβης απέτυχαν και για αυτό αποκτήθηκε μια παλαιά μονοκατοικία στη Μετσόβου 4. Τη δεύτερη χρονιά αναζητήθηκε κι άλλο κτίριο, 150 μέτρα πιο μακριά, στη γωνία Μετσόβου και Ρεθύμνου. Η συνεχής αύξηση οδήγησε στην ενοικίαση ενός τρίτου κτιρίου επί της Πατησίων 58 με κοινή αυλή με το πρώτο κτίριο.	Erst am 1. Oktober 1956 wurde die Schule wieder eröffnet. Die Bemühungen in das alte Gebäude in der Arachovis einzuziehen, scheiterten und deswegen wurde ein altes Wohnhaus in der Metsovoustr. 4 erworben. Im zweiten Jahr musste ein weiteres Gebäude an der Metsovou und Rethymnou dazu geworben werden. Das stetige Wachstum erzwang die Anmietung eines dritten Gebäudes in der Pattision 58 mit gemeinsamem Pausenhof mit dem 1. Gebäude.
Gebäude nach 1956 / τα κτίρια μετά το 1956
	Οι εισαγωγικές εξετάσεις για το ελληνικό Γυμνάσιο δίνονταν ενώπιον εξεταστικής επιτροπής του ελληνικού υπουργείου Παιδείας. Για να διευκολυνθεί η εισαγωγή των Ελληνόπουλων στο Γυμνάσιο, ξεκίνησαν προπαρασκευαστικά μαθήματα Γερμανικών το απόγευμα. Στις πρώτες έξι τάξεις (Δημοτικό, Quinta  και Sexta) δεν ήταν εγγεγραμμένοι Έλληνες μαθητές. Στις επόμενες τάξεις παρακολουθούσαν μαζί το μάθημα Έλληνες και Γερμανοί σε ένα πραγματικό σχολείο συνάντησης. Από το σχολικό έτος 1960/61 υπάρχει ένας ξεκάθαρος διαχωρισμός σε γερμανικό και ελληνικό τμήμα.	Die Aufnahmeprüfung für den Eintritt ins Gymnasio legten die griechischen Schüler vor einer Prüfungskommission des griechischen Erziehungs-ministeriums ab. Um den griechischen Kindern den Eintritt in das Gymnasio zu ermöglichen, wurden nachmittags in Deutsch eingeführt, die bis heute zum festen Programm der DSA gehören. In den ersten sechs Klassen (Grundschule, Sexta und Quinta) befanden sich keine Griechen. In die darüberliegenden Klassen gingen deutsche und griechische Kinder gemeinsam, also eine echte Begegnungs-abteilung. Seit dem Schuljahr 1960/61 gibt es eine klare getrennte griechische und deutsche Gymnasialabteilung.
Metsovou: das Treppenhaus / το κλιμακοστάσιο στη Μετσόβου	Metsovou Gebäude / το παλιό σχολείο της Μετσόβου	1966: Der erste Schultag in der Metsovou / πρώτη ημέρα σχολείου στη Μετσόβου
1966: Grundsteinlegung in Paradissos / Θεμέλιος λίθος στον Παράδεισο	1966: Weihe bei der Grundsteinlegung / Αγιασμός Θεμελίων	1966: Die jüngste Schülerin der DSA, Christiane Marcczinski, unterschreibt die Urkunde für den Grundstein / Η μικρότερη μαθήτρια της ΓΣΑ, Κριστιάνε Μαρτσίνσκι υπογράφει το επίσημο έγγραφο του θεμέλιου λίθου
	Nach vielen Verzögerungen, Enttäuschungen und Verhandlungen konnte die Grundsteinlegung des neuen Gebäudes in Paradissos am 24. November 1966 stattfinden. Das Richtfest wurde am 25sten November 1967 gefeiert. Zum Beginn des 37Schuljahres 1968/69 kann der Unterricht im Neubau in Paradissos aufgenommen werden.	Μετά από πολλές καθυστερήσεις, απογοητεύσεις και διαπραγματεύσεις ο θεμέλιος λίθος του νέου κτιρίου στον Παράδεισο μπήκε στις 24 Νοεμβρίου του 1966. Η ολοκλήρωση του βασικού έργου εορτάστηκε με πανηγυρικό τρόπο στις 25 Νοεμβρίου 1967. Τα μαθήματα ξεκίνησαν στις νέες εγκαταστάσεις στον Παράδεισο το Σεπτέμβριο του 1968.

1834–1895:  ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ

1896–1917:  ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ Α’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

1921–1944:  ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

1956–1968:  ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ

Στις 20 Δεκεμβρίου 2023 ο Πρέσβης κ. Andreas Kindl απένειμε τον Σταυρό της Αξίας επί Ταινία του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στον κ. Martin Schüller στο πλαίσιο μίας εορταστικής εκδήλωσης με έλληνες και γερμανούς προσκεκλημένους.

Με το παράσημο, που απονέμεται από τον Πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας διδάκτορα κ. Frank-Walter Steinmeier, τιμάται η ιδιαίτερη προσφορά του κυρίου Martin Schüller σε ό,τι αφορά τη δραστηριοποίησή του υπέρ της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και των ελληνογερμανικών σχέσεων.

Στον πανηγυρικό που εκφώνησε ο Πρέσβης κ. Kindl εξήγησε ότι ο κ. Schüller τιμήθηκε από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας καθώς «δραστηριοποιήθηκε αφιλοκερδώς με μεγάλη προσήλωση κι επιδεξιότητα υπέρ της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και, συνεπώς, υπέρ της κοινωνίας». Ο κ. Kindl ευχαρίστησε τον κ. Schüller για τις μακροχρόνιες κι εξαίρετες προσπάθειές του υπέρ του σχολείου, που λειτουργεί ως τόπος συνάντησης για ελληνικές, ελληνογερμανικές αλλά και για γερμανικές και γερμανόφωνες οικογένειες.

Στο πλαίσιο της αντιφώνησής του ο κ. Schüller ευχαρίστησε από πλευράς του όλους εκείνους, που κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Διοικητικό Συμβούλιο συνέβαλαν στη διαμόρφωση της Γερμανικής Σχολής Αθηνών.

Ο κ. Martin Schüller γεννήθηκε το 1963 στο Bielefeld και ζει με τη σύζυγό του στην Αθήνα. Οι δύο γιοι του είναι απόφοιτοι της Γερμανικής Σχολής Αθηνών. Από το 2006 υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, ενώ από το 2007 έως το 2022 υπήρξε πρόεδρός του.

Ο κ. Schüller και το Διοικητικό Συμβούλιο καθοδήγησαν τη Γερμανική Σχολή σε χρόνια απαιτητικά, όπως κατά τη διάρκεια της ελληνικής χρηματοοικονομικής κρίσης, και συνέβαλαν στην επέκταση του δημοτικού σχολείου και την ανέγερση του νηπιαγωγείου. Σε συνεργασία με το Διοικητικό Συμβούλιο ο κ. Schüller έλαβε σημαντικές αποφάσεις προκειμένου το σχολείο να καταστεί πιο ελκυστικό και βιώσιμο για το μέλλον.

Στο πλαίσιο της Τελετής Απονομής η καθηγήτρια Μουσικής της Σχολής Dr. Marianne Danner και ο κ. Roland Hoffmann είχαν προετοιμάσει ένα μουσικό πρόγραμμα με μαθητές και μαθήτριες της Γερμανικής Σχολής Αθηνών που άνοιξαν και έκλεισαν της εκδήλωση. Παρέστησαν μέλη της Διεύθυνσης της Σχολής, του Vorstand, του Συλλόγου Γονέων και του Συλλόγου Αποφοίτων και βεβαίως η οικογένεια του Martin Schüller.

το έργο είναι τηςΕυδοξίας Κοκκινίδου, 9 ετών, από την Θεσσαλονίκη που κέρδισε το δεύτερο βραβείο

Παιδικές ευχές από τους νικητές και τις νικήτριες του διαγωνισμού ζωγραφικής που προκήρυξε η Πρεσβεία της Γερμανίας και ανακοινώθηκαν στην επίσημη ιστοσελίδα, από όπου αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση:

Συνολικά λάβαμε 1.883 έργα. Κάθε ένα από αυτά δημιουργήθηκε με πολύ κόπο και δημιουργικότητα.

Τα έργα των πέντε πρώτων θα τυπωθούν ως ευχετήριες χριστουγεννιάτικες κάρτες της Πρεσβείας.

Η εξαιρετικά δύσκολη επιλογή των νικητών έλαβε χώρα την 4η Δεκεμβρίου 2023.

Τα είκοσι έργα που ήρθαν πρώτα σε βαθμολογία, βραβεύονται ως εξής:

Νικήτρια του πρώτου βραβείου είναι η Ιάνθη Τεγονίκου, 9 ετών από τον Βύρωνα.

Η νικήτρια κερδίζει ένα ποδήλατο Mountain Bike.

Βραβεία 2-3: Βιντεοκάμερες δράσης

Ευδοξία Κοκκινίδου, 9 ετών, Θεσσαλονίκη

Δημήτρης Μπατζιανός, 11 ετών, Λάρισα

Περισσότερα…

Όπως σας ενημερώσαμε σε προηγούμενο “montags”, το Schulverein άνοιξε τις πόρτες του για συμμετοχή και Ελλήνων και ήδη.άρχισαν να γίνονται οι σχετικές αιτήσεις.

Οι δύο πρώτοι Έλληνες που εντάχθηκαν ήδη στους κόλπους του Schulverein είναι, θα έλεγε κανείς, εμβληματικοί, αφού είναι η Βίκυ Αθανάσογλου, η μακροβιότερη Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων, και ο δικός μας πρώην Πρόεδρος, Πέτρος Πετρακόπουλος, ο οποίος από την Προεδρία του στο ΣΑΓΣΑ και μετά ασχολήθηκε επισταμένως με το θέμα αυτό.

Συνεπώς ο Πέτρος είναι και ο πρώτος Έλληνας Alumnus, που έγινε μέλος του Schulverein.