“Έφυγε” ο Οδυσσέας Αντωνιάδης (1978)

Ο Γεώργιος Σουρής παντρεύτηκε το 1881, σε ηλικία 28 ετών την Μαρή Κωνσταντινίδη, από τη Χίο, του γένους Αργέντη Ροδοκανάκη, με την οποία και πέρασε μια ευτυχισμένη ζωή αποκτώντας πέντε παιδιά. Η γυναίκα του επέμενε πως είχε έξι, συμπεριλαμβάνοντας και τον σύζυγό της που “καθώς ήταν αδέξιος και ανέμελος” είχε πραγματική ανάγκη μητρικής στοργής και φροντίδας.

Ο Σουρής πέθανε το 1919 στο Νέο Φάληρο και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη με τιμές στρατηγού. Από τα πέντε του παιδιά ο Κρίτων και η Αλεξάνδρα δεν απέκτησαν παιδιά.

Η Έλλη (Μοσχονά) έζησε στην Αγγλία όπου απέκτησε τέσσερα παιδιά, την Μαρί (άκληρη), τον Γιάννη ο οποίος υπηρέτησε ως πιλότος της RAF και σκοτώθηκε στην μάχη της Αγγλίας, τον Χαράλαμπο (άκληρος) και την Λητώ (Carathers) που απέκτησε μια κόρη (εν ζωή) την Jill που ζει στην Αγγλία.

Η Ηρώ παντρεύτηκε τον Ιωάννη Χαλμούκο και μαζί απέκτησαν δύο παιδιά που φοίτησαν στην Γερμανική: την Ναυσικά και τον Τάκη, που δεν απέκτησαν απογόνους:

– η Ναυσικά Χαλμούκου (γεννημένη το 1921) πρωτοεμφανίζεται στα Μαθητολόγια το έτος 1927-28 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως το έτος 1936-37 στην Γ’ Γυμνασίου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1940,

– ο Τάκης Χαλμούκος (γεννημένος το 1924) πρωτοεμφανίζεται στα Μαθητολόγια το έτος 1930-31 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως το έτος 1936-1937 στην Α’ Γυμνασίου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1942.

Η Μυρτώ παντρεύτηκε τον Νικόλαο Δουμπιώτη (της οικογένειας των αγωνιστών από τα Δουμπιά Χαλκιδικής), τον μετέπειτα γνωστό Μακεδονομάχο Καπετάν Αμύντα (και μετέπειτα στρατηγό). Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Ιωάννη και την Ελισάβετ, που φοίτησαν στην Γερμανική:

– ο Ιωάννης Δουμπιώτης κατετάγη εθελοντής στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο και πέθανε στο Αλβανικό μέτωπο. Γεννήθηκε το 1917 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια από το έτος 1926-27 στην Γ’ Δημοτικού και παραμένει έως το έτος 1933-34 στην Ε’ Γυμνασίου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1935,

– η Ελισάβετ Δουμπιώτη (Γιαννακοπούλου), (γεννημένη το 1920) εμφανίζεται στα Μαθητολόγια από το έτος 1929-30 στην Γ’ Δημοτικού, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1939. Απέκτησε δύο παιδιά, τον Δημήτριο και τον Νικόλαο. Και οι δύο ζουν στην Αθήνα και έχουν ο μεν Δημήτριος τρία παιδιά (Αλέξης, Φίλιππος, Βεατρίκη), ο δε Νικόλαος τρία παιδιά (Ελισάβετ, Σμαράγδα, Γεώργιος). Από τα τέκνα του Δημητρίου Γιαννακοπούλου ο Αλέξης έχει αποκτήσει τρία παιδιά, ο Φίλιππος ένα και η Βεατρίκη δύο. Τα τέκνα του Νικολάου Γιαννακοπούλου έχουν αποκτήσει, η Ελισάβετ δύο, η Σμαράγδα ένα και ο Γεώργιος ένα.

Οι οικογένειες “Δουμπιώτη”…

Γεώργιος Σουρής…

Πώς περιέγραψαν οι περιηγητές από τη δυτική Ευρώπη την Κωνσταντινούπολη από την Άλωση και μετά; Πώς δημιουργείται η οθωμανική πρωτεύουσα και ποια μνημεία τη χαρακτηρίζουν; Πώς οι διαφορετικές κοινωνικές και θρησκευτικές ομάδες συνθέτουν το μοναδικό ψηφιδωτό της Πόλης και πώς συμβάλλουν στον οικιστικό ιστό της;

Μετά τις επιτυχημένες περιηγήσεις μας στη Μικρά Ασία και το Αιγαίο Πέλαγος, πλέουμε στην Προποντίδα και ρίχνουμε άγκυρα στον Κεράτιο κόλπο. Μέσα από 8 ξεναγήσεις περιηγούμαστε μαζί με τους ιστορικούς Ιόλη Βιγγοπούλου και Δημήτρη Λούπη στην Κωνσταντινούπολη και ανακαλύπτουμε τους τόπους, τα μνημεία και τους ανθρώπους της από τον 16ο αιώνα έως και τις αρχές του 20ού.

Πρόγραμμα ξεναγήσεων:

8 Ιανουαρίου: Η πρώτη γνωριμία

22 Ιανουαρίου: Από τη Βασιλεύουσα στην οθωμανική πρωτεύουσα

5 Φεβρουαρίου: Ο κόσμος της πρωτεύουσας

19 Φεβρουαρίου: Το απόγειο της αρχιτεκτονικής

4 Μαρτίου: Αντιθέσεις & Συνθέσεις

11 Μαρτίου: Παγίωση, Πειραματισμός, Ανανέωση

1η Απριλίου: Η νέα εποχή της Πόλης

15 Απριλίου: Όψεις και αντανακλάσεις της νεοτερικότητας

Εγγραφή…

Η Διευθύντρια του Γυμνασίου Αγγελική Κανελλακοπούλου παρουσίασε το χρονικό της Γερμανικής Σχολής Αθηνών κατά τη διάρκεια της “Τιμητικής Βραδιάς των Αποφοίτων του Πολέμου” που έλαβε χώρα στην Aula στις 17 Ιουνίου 2013. Η παρουσίαση έγινε σε power point και φαίνεται στο video της εδήλωσης. Εδώ παρουσίαζεται σε μορφή 37 εικόνων με το κείμενο που τις συνοδεύει.

Μετά την παρουσίαση, ακολουθεί ένα Χρονικό της Σχολής με πληροφοριίες που έχουν στηριχθεί στο κείμενο του Jens Godber Hansen, όπως αυτό παρουσιάζεται στην έκδοση του 1971 με τίτλο “Das Dörpfeld-Gymnasium in Athen, Geschichte und Gestalt einer deutschen Auslandsschule“.

	Ναύπλιο	Nafplio
	Η αρχή της γερμανικής σχολικής παρουσίας στην Ελλάδα ξεκινά με το βασιλιά Όθωνα. Το 1834 ιδρύθηκε στο Ναύπλιο μια Γερμανική Σχολή, η οποία μεταφέρθηκε αργότερα στην Αθήνα και λειτουργούσε ως το 1862, όταν ο Όθωνας εγκατέλειψε την Ελλάδα. Από το 1872 έως το 1888 λειτουργούσε μια μικρή ιδιωτική Γερμανική Σχολή, η Σχολή της κυρίας Hoffmann.	Die Anfänge eines deutschen Schulwesens in Griechenland stehen in Zusammenhang mit der Regentschaft des Königs Otto. 1834 erfolgte die Gründung einer deutschen Schule in Nafplio. Die Schule wurde kurz danach nach Athen verlegt und existierte bis 1862, als Otto Griechenland verlassen hat. Von 1872 bis 1888 gab es eine kleine  private deutsche Schule, die Schule von Frau Hoffmann.
	Πρόσκληση ίδρυσης της Σχολής	Aufruf zur Gründung der Schule
	Η σκέψη για την ίδρυση μιας Γερμανικής Σχολής πρωτόγινε όταν οι  Emil von Hirst και  Dr. Wilhelm Barth προσπάθησαν να ζητήσουν την υποστήριξη του γνωστού αρχαιολόγου και αρχιτέκτονα Wilhelm Dörpfeld. Ο Dörpfeld ενθουσιάστηκε και το 1895 ζήτησε δημόσια την ίδρυση μιας τέτοιας Σχολής.	Die Gründung einer deutschen Schule nahm erste Konturen an als Emil von Hirst und Dr. Wilhelm Barth, sich bemüht haben, Wilhelm Dörpfeld, den bekannten Archäologen und Architekten, für diese Idee zu gewinnen. Dörpfeld war begeistert und rief öffentlich 1895 zur Gründung einer deutschen Schule auf.
Wilhelm Dörpfeld
	Δημιουργήθηκε μια επιτροπή ίδρυσης, πρόεδρος της οποίας ήταν ο   Dörpfeld. Υπήρξε και ο εμπνευστής  της πρωτοβουλίας συγκέντρωσης δωρεών για την αγορά ενός οικοπέδου και την οικοδόμηση του σχολικού κτιρίου. Παράλληλα τα μαθήματα άρχισαν τον Ιανουάριο του 1897 σε ένα νοικιασμένο σπίτι στη Σκουφά 35. Τον ίδιο χρόνο ιδρύεται και ο Σχολικός Σύλλογος που θα αποτελεί και το σχολικό φορέα.	Es wurde eine Gründungskommission gebildet, wo 5 Dörpfeld der Vorsitzende war. Er war auch der Hauptinitiator einer Spendeaktion um die nötigen Geldmittel für den Ankauf eines Grundstückes und den Bau des Schulgebäudes zusammenzubringen. Parallel hat schon der Unterrichtsbetrieb im Januar 1897 in einem gemieteten Haus in Skoufa Str. 35 begonnen können. Dasselbe Jahr wurde auch der Schulverein als Träger der Schule konstituiert.
	Κτίρια Αραχώβης	Arachovis Gebäude
	Το χειμώνα του  1897/98 ξεκίνησε η κατασκευή του σχολικού κτιρίου σε αρχιτεκτονικά σχέδια του  Dörpfeld. Το οικόπεδο  περιελάμβανε ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο ανάμεσα στις μετέπειτα δημιουργηθείσες οδούς Πρασσά, Αραχώβης (τώρα Μερλιέ), Ασκληπιού και Βαλτετσίου. Τα επίσημα εγκαίνια του κτιρίου έγιναν στις 23 Μαρτίου 1898, ημέρα των γενθλίων του αυτοκράτορα Γουιλιέλμου του Α΄.	Im Winter 1897/98 hat der Bau des Schulhauses nach den architektonischen Plänen    Dörpfelds begonnen. Das Grundstück umfasste den Straßenblock zwischen den später entstandenen Strassen Prassa, Arachovis (jetzt Merlie), Asklipiou und Valtetsiou. Das Gebäude wurde im 1898, am Geburtstag Kaiser Wilhelms I. feierlich eingeweiht.
1912: Ehrenurkunde an Dörpfeld / Τιμητικό βραβείο στον Ντέρπφελντ
	Η Σχολή διατήρησε μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το χαρακτήρα του Δημοτικού σχολείου. Εξαιτίας της έλλειψη χώρων – παρά την επέκταση του οικήματος στην οδό Βαλτετσίου – και εξαιτίας της αναγκαστικής απομάκρυνσης διδασκόντων λόγω του πολέμου το σχολείο δεν μπόρεσε να εξελιχθεί σε Realschule απολυτήριο μέσης εκπαίδευσης μετά από 10ετή συνολική φοίτηση). Η Σχολή ανέστειλε τη λειτουργία της στις αρχές του 1917.	Die Schule blieb bis in den I. Weltkrieg hinein eine Volksschule mit überwiegendem Grundschulcharakter. Aufgrund von Raumnöten – trotz eines Erweiterungsbaues an der Valtetsiou Str. – und dem kriegsbedingten Abzug von Lehrern konnte die Schule nicht zu Realschule hinauswachsen. Die Schule musste dann zu Beginn des Jahres 1917 ihren Betrieb einstellen.
1900: Dörpfeld Bau – Arachovis Κτίριο Ντέρπφελντ οδού Αραχώβης	Ausflug nach Kifissia Εκδρομή στην Κηφισιά
	Η Σχολή επαναλειτούργησε το Σεπτέμβριο του 1921. Στο διάστημα μεταξύ των δύο παγκόσμιων πολέμων η Σχολή αναπτύχθηκε και αναβαθμίστηκε με αποτέλεσμα οι μαθητές να μπορούν να αποκτήσουν το γερμανικό και ελληνικό Απολυτήριο (σημερινού Λυκείου). Το 1927 το ελληνικό κράτος αναγνωρίζει επίσημα τη Σχολή και τον Ιούνιο του 1928 δύο Γερμανοί και οκτώ Έλληνες μαθητές δίνουν τις εξετάσεις της Μέσης Εκπαίδευσης.	Der Unterrichtsbetrieb wird im September 1921 wieder aufgenommen. In der Zeit zwischen den Weltkriegen erfuhr die Schule ihren Aufstieg zu einer Schule in der das deutsche und griechische Abitur abgelegt werden konnte. Die Schule wurde 1927 durch den griechischen Staat amtlich anerkannt und im Juni 1928 legten 8 deutsche und 6 griechische Schüler die Mittlere Reife ab.
1913: Schülerinnen der DSA Μαθήτριες της Γερμανικής	Faschinsfest – Απόκριες	1913/1914: Eleni Papadaki in der hinteren Reihe – πίσω κάθεται η Ελένη Παπαδάκη
Dörpfeld und Eglau Gebäude Κτίρια Ντέρπφελντ και Έγκλαου	Arachovis, die zwei Gebäude Αραχώβης, τα δύο κτίρια	Links der Dörpfeld Bau und rechts der Eglau Bau
Das Treppenhaus in der Arachovisstr / το κλιμακοστάσιο στην Αραχώβης
	Το 1928/29 χτίζεται δίπλα στο πρώτο κτίριο του Dörpfeld στην ελεύθερη πλευρά της Αραχώβης και έως την Ασκληπιού ένα νέο κτίριο σε σχέδια των αρχιτεκτόνων  Eglau και Διαμαντόπουλου, το οποίο χάρη στους χώρους του και στον εξοπλισμό του θεωρείται το πιο σύγχρονο της Αθήνας εκείνη την εποχή. Ένα φωτεινό κλιμακοστάσιο συνδέει το παλαιό με το νέο κτίριο.	Im Jahre 1928/29 entsteht an der freien Front der Arachovis unmittelbar an den ersten Dörpfeld-Bau anschließend und bis hinunter zur Asklipiou Str. unter der Leitung der Architekten Eglau und Diamantopoulos ein großzügiger Bau, der durch seine gesamte Anlage und durch die Einzelausstattung die Schule zur modernsten Athens macht. Ein helles Treppenhaus bindet das alte an das neue Gebäude.
1934: Klassenlehrer / υπεύθυνος καθηγητής Hans Wende
	Εξαιτίας του νέου εκπαιδευτικού νόμου για τα ξένα σχολεία το 1931 η Σχολή γνώρισε μια απειλητική για την ύπαρξή της κρίση. Παιδιά ελληνικής ιθαγένειας μπορούσαν να φοιτήσουν σε ξένα σχολεία μετά την ολοκλήρωση της εξαετούς υποχρεωτικής φοίτησης στο Δημοτικό. Το νηπιαγωγείο σταμάτησε τη λειτουργία του. Όλα τα Ελληνόπουλα στις μικρές τάξεις (έως και την 6η) έφυγαν από τη Σχολή. Οι τάξεις έως και την 6η είχαν συνολικά 41 μη Έλληνες μαθητές και μαθήτριες.	Wegen des  neuen griechischen Erziehungsgesetzes  über die Auslandsschulen im Jahr 1931 wurde die Schule in eine existenzbedrohende Krise gestürzt. Kinder griechischer Nationalität konnten erst nach der 6jährigen Grundschule eine ausländische Schule besuchen. Der Kindergarten musste seinen Betrieb einstellen. Alle griechischen Kinder der untersten Klassen (bis inkl. 6. Klasse) verließen die Schule. Die untersten 6 Klassen hatten dann insgesamt 41 nicht griechische Schülerinnen und Schüler.
1934: Sommerfest / Καλοκαιρινή γιορτή
	Αν και η Σχολή προσπάθησε να λειτουργήσει γλωσσικά τμήματα το απόγευμα, η λειτουργία τους απαγορεύτηκε από το ελληνικό υπουργείο. Έτσι Έλληνες μαθητές με λιγοστές έως και τελείως ανύπαρκτες γνώσεις Γερμανικών εγγράφονταν στην  Quarta την πρώτη τάξη ενός εξατάξιου Γυμνασίου. Παρά  τις όποιες δυσκολίες το πείραμα πέτυχε….	Obwohl die Schule nachmittags private Sprachkurse anzubieten versuchte, wurde die Durchführung solcher Kurse vom gr. Ministerium verboten. So wurden  griechische Schüler mit geringen oder auch völlig fehlenden Deutschkenntnissen in die Quarta, als erste Klasse eines sechsjährigen Gymnasiums eingestuft. Trotz aller Probleme glückte dieses Experiment….
1934: Ausflug nach Varkiza / Εκδρομή στη Βάρκιζα
	Το 1938 η Σχολή αναγνωρίστηκε ως  Oberschule (ανώτερο εκπαιδευτήριο). Στη Σχολή διορίστηκε παράλληλα με το Γερμανό και ένας Έλληνας διευθυντής. Στην ουσία αυτό συνέβαινε από χρόνια. Η Σχολή πήρε κατ΄ εξαίρεση ειδική άδεια για τη λειτουργία μεικτών τμημάτων, γιατί ο νόμος όριζε το διαχωρισμό των τάξεων και των φύλων!	Im Jahre 1938  wurde die Schule als Deutsche Oberschule anerkannt. Die Schule bekam einen griechischen Direktor neben dem deutschen, obwohl es in der Praxis schon seit   Jahren so war. Für die Koedukationsklassen als Ausnahme – das Gesetz schrieb die Trennung von Klassen und Geschlecht vor – erhielt die Schule eine Sondergenehmigung.
1936: Besuch des Erziehungsministers Rust / Επίσκεψη του Υπουργού Παιδείας Rust	1936: Empfang des Ministers Rust / Υποδοχή του Υπουργού Rust	1936: Schulfest / σχολική γιορτή (Dr. Romain, Hans Wende)
1936: Hans Wende, Olympia / Αρχαία Ολυμπία
	Στις 28 Οκτωβρίου 1940 διακόπηκαν τα μαθήματα. Πολλοί καθηγητές επέστρεψαν στη Γερμανία. Παρόλα αυτά συνεχίστηκαν τα μαθήματα σε ιδιωτικές κατοικίες. Δάσκαλοι εδώ ήταν ο λίγο μεγαλύτερος από τους „μαθητές” του Βύρωνας Θεοδωρόπουλος, τότε υπόδειγμα μαθητού και αργότερα Έλληνας υψηλόβαθμος διπλωμάτης και ο κ. Lichtenberg, ένας όχι „καθαρόαιμος” τέως καθηγητής της Σχολής, στον οποίο ο διευθυντής της Σχολής Dr. Romain εξασφάλισε ένα βοηθητικό εισόδημα. Έτσι μπόρεσαν να πάρουν τον Μάρτιο του 1941 το απολυτήριο τους μαθητές όπως ο Αλέκος Κυριακός, ο  Peter Mondo, ο Θέμης Πάνος, η Έντα Σαραμάντη, η  Sonja Dengel Caridis και ο Μιλιτιάδης Καρύδης, ο παγκόσμια γνωστός αρχιμουσικός.	Am 28. Oktober 1940 wurde der Unterrichtsbetrieb eingestellt. Viele Lehrer kehrten nach Deutschland zurück. Trotzdem wurde in Privatwohnungen, weiter unterrichtet. Lehrer hier war der nur wenig ältere Vyron Theodoropoulos, Musterschüler in seiner Zeit und später hoher griechischer Diplomat und Herr Lichtenberg, ein nicht „reinrassiger” ehemaliger Lehrer der Schule, dem Dr. Romain, Direktor der Schule, dadurch ein Nebeneinkommen verschaffte. So konnten  Alekos Kyriakos, Peter Mondo, Themis Panos, Edda Saramandi, Sonja Dengel Caridis und Miltiades Caridis, der weltberühmte Dirigent, im März 1941 die Reifeprüfung ablegen.
Sounion Fahrt vor dem Krieg / Εκδρομή στο Σούνιο πριν από τον πόλεμο
	Μετά την κατάληψη της Αθήνας από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής η Σχολή επαναλειτούργησε στις 14 Μαΐου 1941. Το καλοκαίρι του 1941 φτιάχτηκε καινούριος όροφος στο κτίριο του  Dörpfeld. Πολλοί Έλληνες μαθητές συνέχιζαν να φοιτούν στη Σχολή. Τα πολεμικά γεγονότα του 1944 οδήγησαν εκ νέου στο κλείσιμο της Σχολής.  Στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω ότι μέχρι σήμερα λείπει μια ακριβής αξιολόγηση και επανεξέταση των πηγών και κυρίως αρχείων της Σχολής της εποχής του πολέμου αλλά και γενικότερα.	Nach der Besatzung von Athen durch deutsche Truppen wurde am 14. Mai 1941 der Unterrichtsbetrieb wieder aufgenommen. Im Sommer 1941 wurde der Dörpfeldbau aufgestockt. Weiterhin besuchten viele griechische Schüler die DSA. Aufgrund der Kriegsereignisse des Jahres 1944 musste die Schule aufgegeben werden. In diesem Punkt möchte ich betonen, dass es bislang die genaue Auswertung und Überprüfung der Quellen und vor allem der schulischen Akten der Kriegszeit und allgemein jener Zeit  noch fehlt.
Metsovoustr.
	Η Σχολή επαναλειτούργησε την 1η Οκτωβρίου 1956. Οι προσπάθειες να επανέλθει στο παλαιό κτίριο της Αραχώβης απέτυχαν και για αυτό αποκτήθηκε μια παλαιά μονοκατοικία στη Μετσόβου 4. Τη δεύτερη χρονιά αναζητήθηκε κι άλλο κτίριο, 150 μέτρα πιο μακριά, στη γωνία Μετσόβου και Ρεθύμνου. Η συνεχής αύξηση οδήγησε στην ενοικίαση ενός τρίτου κτιρίου επί της Πατησίων 58 με κοινή αυλή με το πρώτο κτίριο.	Erst am 1. Oktober 1956 wurde die Schule wieder eröffnet. Die Bemühungen in das alte Gebäude in der Arachovis einzuziehen, scheiterten und deswegen wurde ein altes Wohnhaus in der Metsovoustr. 4 erworben. Im zweiten Jahr musste ein weiteres Gebäude an der Metsovou und Rethymnou dazu geworben werden. Das stetige Wachstum erzwang die Anmietung eines dritten Gebäudes in der Pattision 58 mit gemeinsamem Pausenhof mit dem 1. Gebäude.
Gebäude nach 1956 / τα κτίρια μετά το 1956
	Οι εισαγωγικές εξετάσεις για το ελληνικό Γυμνάσιο δίνονταν ενώπιον εξεταστικής επιτροπής του ελληνικού υπουργείου Παιδείας. Για να διευκολυνθεί η εισαγωγή των Ελληνόπουλων στο Γυμνάσιο, ξεκίνησαν προπαρασκευαστικά μαθήματα Γερμανικών το απόγευμα. Στις πρώτες έξι τάξεις (Δημοτικό, Quinta  και Sexta) δεν ήταν εγγεγραμμένοι Έλληνες μαθητές. Στις επόμενες τάξεις παρακολουθούσαν μαζί το μάθημα Έλληνες και Γερμανοί σε ένα πραγματικό σχολείο συνάντησης. Από το σχολικό έτος 1960/61 υπάρχει ένας ξεκάθαρος διαχωρισμός σε γερμανικό και ελληνικό τμήμα.	Die Aufnahmeprüfung für den Eintritt ins Gymnasio legten die griechischen Schüler vor einer Prüfungskommission des griechischen Erziehungs-ministeriums ab. Um den griechischen Kindern den Eintritt in das Gymnasio zu ermöglichen, wurden nachmittags in Deutsch eingeführt, die bis heute zum festen Programm der DSA gehören. In den ersten sechs Klassen (Grundschule, Sexta und Quinta) befanden sich keine Griechen. In die darüberliegenden Klassen gingen deutsche und griechische Kinder gemeinsam, also eine echte Begegnungs-abteilung. Seit dem Schuljahr 1960/61 gibt es eine klare getrennte griechische und deutsche Gymnasialabteilung.
Metsovou: das Treppenhaus / το κλιμακοστάσιο στη Μετσόβου	Metsovou Gebäude / το παλιό σχολείο της Μετσόβου	1966: Der erste Schultag in der Metsovou / πρώτη ημέρα σχολείου στη Μετσόβου
1966: Grundsteinlegung in Paradissos / Θεμέλιος λίθος στον Παράδεισο	1966: Weihe bei der Grundsteinlegung / Αγιασμός Θεμελίων	1966: Die jüngste Schülerin der DSA, Christiane Marcczinski, unterschreibt die Urkunde für den Grundstein / Η μικρότερη μαθήτρια της ΓΣΑ, Κριστιάνε Μαρτσίνσκι υπογράφει το επίσημο έγγραφο του θεμέλιου λίθου
	Nach vielen Verzögerungen, Enttäuschungen und Verhandlungen konnte die Grundsteinlegung des neuen Gebäudes in Paradissos am 24. November 1966 stattfinden. Das Richtfest wurde am 25sten November 1967 gefeiert. Zum Beginn des 37Schuljahres 1968/69 kann der Unterricht im Neubau in Paradissos aufgenommen werden.	Μετά από πολλές καθυστερήσεις, απογοητεύσεις και διαπραγματεύσεις ο θεμέλιος λίθος του νέου κτιρίου στον Παράδεισο μπήκε στις 24 Νοεμβρίου του 1966. Η ολοκλήρωση του βασικού έργου εορτάστηκε με πανηγυρικό τρόπο στις 25 Νοεμβρίου 1967. Τα μαθήματα ξεκίνησαν στις νέες εγκαταστάσεις στον Παράδεισο το Σεπτέμβριο του 1968.

1834–1895:  ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ

1896–1917:  ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ Α’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

1921–1944:  ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

1956–1968:  ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ

Ο χάρτης της περιοχής του σημερινού Κολωνακίου δείχνει την οδό Αγχεσμού (από το 1913 και μετά: Βουκουρεστίου) στην διασταύρωση της οποίας με την οδό Σκουφά (Σκουφά 35) ξεκίνησαν το 1897 τα πρώτα μαθήματα της νεοσύστατης τότε Γερμανικής Σχολής και ένα χρόνο μετά, επειδή ο χώρος ήταν μικρός η Σχολή μεταφέρθηκε στην οδό Ομήρου, λίγο πιό πάνω από την οδό Πανεπιστημίου, εκεί που τότε ήταν ο “Σύλλογος Φιλαδέλφεια” και σήμερα είναι το “Ινστιτούτο Γκαίτε”.

Στον χάρτη βλέπουμε τις οδούς Δημοκρίτου και Ηρακλείτου να ξεκινούν πιό ψηλά από ότι ξεκινούν η σημερινή Βουλή των Ελλήνων να αναφέρεται ως Βασιλικό Ανάκτορο.

Αγχεσμός ήταν η ονομασία της περιοχής μέχρι το 1832 και μετά άλλαξε όπως άλλαξαν ή χάθηκαν άλλες ονομασίες περιοχών. Ανδημοσιεύουμε το κείμενο της Κατερίνας Μαντά που δημοσίευσε στις 15 Μαΐου 2013 το περιοδικό “the K-magazine”:

Παλιές ονομασίες περιοχών της Αθήνας !‏

Από Κατερίνα Μαντά | 15 Μαΐου, 2013

Αλήθεια που μένετε στην Αθήνα; στο Βατραχονήσι; στον Βουρλοπόταμο; στον Δράκο; ή στις Αγελάδες;

Τι, δεν σας θυμίζουν τιποτα, δεν τις γνωρίζετε αυτές τις περιοχές; Κι όμως πρόκειται για την περιοχή του Ζαπείου, το Παγκράτι, την Αμφιθέα!

Ναι, οι περισσότερες περιοχές της Αθήνας, αλλά και προάστια πριν μερικές δεκαετίες είχαν κάποιες διαφορετικές ονομασίες, που έχουν απίστευτο ενδιαφέρον να μάθουμε!

-Αγά Βρύση : Η πλατεία Αγίου Παντελεήμονα

-Αγάμων (πλατεία) : Η πλατεία Αμερικής

-Αγελάδες : Σημείο του κήπου του Ζαππείου προς το τέρμα της οδού Ηρώδου του Αττικού.

-Αγιότρηση : Περιοχή στα Νέα Λιόσια

–Αγχεσμός : Μέχρι το 1832 ο Λυκαβηττός, μετά τα Τουρκοβούνια

-Αέρηδες : Τέρμα της Αιόλου

-Αλώνια : Πλατεία Θησείου

-Αμπατζήδικα : Τσαρουχάδικα, ονομασία της οδού Πανδρόσου στο Μοναστηράκι

-Αναφιώτικα : συνοικία της Αθήνας στη βορειανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης στα όρια της συνοικίας της Πλάκας

-Ασπροχώματα : νότια της Πέτρου Ράλλη, από την Αγία Αννα μέχρι τη Νίκαια

-Βαριές : Κάτω Κηφισιά

-Βατραχονήσι : τμήμα μεταξύ του Παναθηναϊκού Σταδίου και του Παγκρατίου

-Βοϊδολίβαδο : Περιοχή της φαληρικής παραλίας στο τέρμα της λεωφόρου Συγγρού

-Βουρλοπόταμος : Η Αμφιθέα

-Βοϊδοπνίχτης :Χείμαρρος που κατέβαινε από το Λυκαβηττό

-Βρωμολίμνη : Λίμνη Βουλιαγμένης

-Γούβα : Αθηναϊκή συνοικία που εκτείνεται από το Α” Νεκροταφείο ως την περιοχή της Δάφνης

-Δαρδανέλια : Τοπωνύμιο περιοχής του κέντρου της Αθήνας στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου, Βουκουρεστίου και Κριεζώτου

-Δεκοχτούρα : Ονομασία υψώματος απέναντι από το Γηροκομείο στη λεωφόρο Κηφισίας

-Δικηγορικά : περιοχή στη Γλυφάδα

-Δράκος : Το λιμάνι του Πειραιά

-Ελαιοτριβεία : Περιοχή στη συμβολή των λεωφόρων Κωνσταντινουπόλεως και Αθηνών και της οδού Σερρών

-Εφοριακά : οικισμός του Δ. Αλίμου

-Θεόσπιτα : Ονομασία της περιοχής της πειραϊκής χερσονήσου μεταξύ της Νέας Καλλίπολης και της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων

-Θων : Ονομασία της περιοχής του τέρματος των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Αλεξάνδρας, στους Αμπελοκήπους, όπου υπήρχε η έπαυλη του Θων, επιμελητή των ανακτόρων επί Γεωργίου Α”

-Καρβουνιάρικα : το βορειοδυτικό άκρο του λιμένος Πειραιώς

-Κατσικάδικα : Γύρω από την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στα Κάτω Πετράλωνα δηλ. η περιοχή μεταξύ της οδού Πειραιώς & της γραμμής του τρένου των ΗΣΑΠ

-Κατσιπόδη : Νέος Κόσμος

-Κερατόπυργος : Γειτονιά του Κερατσινίου

-Κλωναρίδη : περιοχή στα Κάτω Πατήσια

-Κουκουριάνοι : Περιοχή από τα Νέα Λιόσια μέχρι το Καματερό στους πρόποδες του Αιγάλεω

-Καράουσι: Τουρκική ονομασία της δυτικής πλευράς του Αρείου Πάγου

-Κόκκινα χώματα : Περιοχή στους Αμπελοκήπους

-Κουκουβάουνες : H Μεταμόρφωση

-Λαδοξύστης : Η Αγίας Άννης και η γύρω περιοχή, στα όρια του Αιγάλεω

-Λεβίδη : Η περιοχή της οδού Πατησίων, μεταξύ των οδών Κεφαλληνίας και Αγ. Μελετίου)

-Λυκότρυπα : Η Λυκόβρυση

-Μαγκουφάνα : Ανάμεσα Πεύκη και Μαρούσι

-Μουνιχία : Το Τουρκολίμανο

Από το βιβλίο του Κώστα Δημητριάδη “Παληές Γειτονιές” γίνεται μία αναφορά στις περιοχές του Λυκαβηττού, της Δεξαμενής και του Κολωνακίου. Η οδός αναφέρεται ως “Αγχέσμου” (τονίζεται στην παραλήγουσα) και επιβεβαιώνετια το γεγονός της αλλαγής της ονομασίας σε “Βουκουρεστίου” το 1913.

	Η οδός Πινδάρου, εκεί που σήμερα είναι τα σκαλάκια πάνω από την οδό Αναγνωστοπούλου. Στο βάθος μπροστά από το κτίριο όπου τελειώνει η Πινδάρου πρέπει να περνά η οδός Ακαδημίας. Η περιοχή χρησιμοποιείτο ως βοσκότοπος γύρω στο 1920. Η φωτογραφία είναι δανεισμένη από την εκπομπή: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Η οδός Ομήρου στην διαστύρωσή της με την Ακαδημίας, στην οποία διακρίνονται και οι γραμμές του τραμ. Στο βάθος φαίνεται ο Λυκαβηττός.	1900: Η οδός Λυκαβηττού στην διαστύρωσή της με την οδό Σκουφά, στην οποία διακρίνονται αρστερά το σημείο που σήμερα είναι το “Φίλιον” (πρώην “Dolce”), δεξιά το οικόπεδο όπου σήμερα βρίσκεται ο Άγιος Διονύσιος. η φωτογραφία είναι από το Παλιατζίδικο των Αναμνήσεων

Η Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, στο πλαίσιο της λειτουργίας της Έδρας Νεοελληνικών Σπουδών “Μαριλένα Λασκαρίδη” προκηρύσσει δύο (2) υποτροφίες για επισκέπτες ερευνητές.

Οι υποτροφίες χρηματοδοτούνται από το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, με στόχο την προαγωγή της έρευνας στον τομέα των Νεοελληνικών Σπουδών. Για το ακαδημαϊκό έτος 2024-2025 προσφέρεται μία (1) υποτροφία για περίοδο (πέντε) 5 μηνών για νέους ερευνητές που ολοκλήρωσαν τις διδακτορικές τους σπουδές μετά το 2018 και μία (1) υποτροφία για περίοδο (πέντε) 5 μηνών για πιο έμπειρους ερευνητές, οι οποίοι ολοκλήρωσαν αντίστοιχα τις σπουδές τους μεταξύ 2004 – 2018.

Οι υπότροφοι, οι οποίοι επιλέγονται αποκλειστικά από το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ με ακαδημαϊκά κριτήρια, οφείλουν να διαμείνουν στην πόλη για το διάστημα που ορίζεται, προκειμένου να διεξαγάγουν την έρευνά τους. Για περαιτέρω πληροφορίες και αιτήσεις σχετικά με την τρέχουσα προκήρυξη υποτροφιών, τους σχετικούς όρους, την αίτηση και τα δικαιολογητικά, επικοινωνείτε αποκλειστικά και ΜΟΝΟ μέσω της ιστοσελίδας του Πανεπιστημίου

.Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων λήγει την 1η Μαρτίου 2024.

Η πραγματική εικόνα της ΕΕ δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Οι «27» είναι αδύνατον να ομονοήσουν σε οτιδήποτε κρίσιμο και σημαντικό και την ίδια στιγμή συζητούν για το πώς θα γίνουν «30» ή και περισσότεροι. Και στο βάθος, η εκκρεμότητα του νέου πλαισίου δημοσιονομικών κανόνων και οι γερμανικές εμμονές, απειλούν την Ενωση με την καταστροφή.

Η σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της προηγούμενης εβδομάδας προσέφερε μία από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες για την οριακή κατάσταση της Ένωσης. Μία βαβέλ αντικρουόμενων συμφερόντων, μία διαρκής πολιτική παραδοξότητα, όπου 27 ηγέτες της διευρυμένης Ένωσης προσπαθούν, τάχα, να συμφωνήσουν για την περαιτέρω διεύρυνση της, γνωρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα είναι ένα ακόμη βήμα προς το τέλος του εγχειρήματος. Ομολογουμένως, ξεκίνησε φιλόδοξα εδώ και μερικές δεκαετίες, όμως πλέον καρκικονοβατεί δίχως κατεύθυνση.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Ευχές από Άννα Φιλίνη tanti auguri da Anna Filini

Ευχές από την Ντόρα Μπακογιάννη

Ευχές από την Φάννυ Γεωμπρέ

Ευχές από τον Γιάννη Θεολογίτη και την IMTe

Ευχές από τον Πέτρο Πετρακόπουλο

Ευχές από τον Thomas Greve

Ευχές από τον Κώστα Παπαηλιού και τις Εκδόσεις Παρισιάνου

Ευχές από το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη

Ο Κώστας Παπαηλιού θα μιλήσει στο Philadelphia Haus στις 11 Ιανουαρίου 2024 με θέμα: “Ο φιλέλληνας Daniel Elster”.

Το Philadelphia πιστό στα ραντεβού του κάθε δεύτερη Πέμπτη του μήνα διοργανώνει το Stammttisch και αυτήν τη φορά θα κόψει την Πίτα του και προσκεκλημένος θα είναι ο Κώστας Παπαηλιού που θα μιλήσει για τον Daniel Elster, που πήρε μέρος στην Μάχη του Πέτα και γλύτωσε από την μεγάλη σφαγή.

Το «Μαντινάδες, ματζουράνες και χοχλιοί μπουμπουριστοί» είναι το τρίτο του έργο, που εκδόθηκε πρόσφατα από την ΚΑΠΑ Εκδοτική.

Ο Γεράσιμος Γασπαρινάτος γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στα πανεπιστήμια Θράκης και Μονάχου και είναι διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου από το 1995. Συγγράφει θεατρικά έργα σε ρίμα και 15σύλλαβο στίχο. Το «Μαντινάδες, ματζουράνες και χοχλιοί μπουμπουριστοί» είναι το τρίτο του που εκδόθηκε πρόσφατα από την ΚΑΠΑ Εκδοτική, μετά τα «Μέλαθρα, δολάρια, σουίτες, πετρογκάζ» (2021) και «Ο Σπερχειός φλέγεται!» (2022).

Δείτε την συνέντεξη στηνεφημερίδα “Καθημερινή” από την στήλη “500 λέξεις”, από όπου και η φωτογραφία του συγγραφέα…

Με τίτλο “Ιστορία του Οικονομικού Βίου και των Οικονομικών Θεωριών: διδασκαλία και έρευνα με αφορμή την ίδρυση της πρώτης έδρας στην Ελλάδα (1943)” συνέβαλε ο Χρήστος Μπαλόγλου στο έργο “Ενδιάμεσοι Κόσμοι“, που αποτελεί αφιέρωμα στον Ομότιμο Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ιστορικό, Κωνσταντίνο Απ. Βακαλόπουλο.

Το αφιέρωμα εξεδόθη το 2023 στην Θεσσαλονίκη από τον εκδοτικό οίκο Κ. & Μ. Σταμούλη (επιμέλεια: Ιφιγένεια Βαμβακίδου – Κωνσταντίνος Τσιούμης).

Ο Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος, απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1951, γιος του επίσης ιστορικού και καθηγητή Απόστολου Βακαλόπουλου. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών) μέχρι το 1973 και στο Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ανωτάτων Διεθνών Σπουδών της Γενεύης (Institut universitaire de hautes études internationales) μέχρι το 1975.

Με αφορμή την ίδρυση της πρώτης έδρας στην Ελλάδα στην ΑΣΟΕΕ το 1943 (πριν από 80 έτη) ο Χρήστος Μπαλόγλου επιχειρεί να αναδείξει την συμβολή των πρώτων διδασκόντων του αντικειμένου στην ΑΣΟΕΕ σε δύο ενότητες, την 1η μέχρι το 1943, μέχρι την στιγμή της αποχώρησης του Αριστοτέλους Σίδερι το 1960 και την 2η, όπου το 1960 προβάλλεται για πρώτη φορά η ιδέα περί διαχωρισμού της Έδρας σε δύο αντικέιμενα: την Ιστορία του Οικονομικού Βίου και την Ιστορία των Οικονομικών και Κοινωνικών Θεωριών.

Στην ιστορική αυτή αναδρομή γίνονται αναφορές στους ιστορικούς σταθμούς όπως ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και η Συνθήκη των Σεβρών, που

Η Αλεξάνδρα (Αλέκα) Λόντου γεννήθηκε στις 5.7.1931 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1940-41 και παραμένει έως την Γ’ Γυμνασίου το έτος 1943-44, την στιγμή δημαδή που κλείνει η Γερμανική λόγω του Πολέμου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1948. Ο πατέρας της, Χρήστος Λόντος, ήταν έμπορος από την Πάτρα.

Σπούδασε Νομικά, αλλά δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα και τον Φεβρουάριο του 1959 παντρεύεται τον δικηγόρο Νίκο-Ερρίκο Νικολάου και αποκτούν δύο παιδιά. Ο γιός τους Δημήτρης αποφοίτησε από την Γερμανική το 1977. Εργάστηκε την Lufthansa στα γραφεία στο Σύνταγμα.

Απεβίωσε στις 3.12.1976

Γεμάτο το Gaspar με απόφοιτους από όλες τις χρονιές. Πάνω από 200 άτομα ήρθαν στις 29 Δεκεμβρίου στο Νεό Ψυχικό για να συναντηθούν με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές τους. “Τίγκα” στην κυριολεξία παρόλο τον κακό καιρό και τα απαισιόδοξα μηνύματα της Μετεωρολογικής. Δηλαδή, αν ο καιρός ήταν καλός απλώς δεν θα χωρούσαμε.

Το Ωδείο Αθηνών, του οποίου την καλλιτεχνική διεύθυνση ανέλαβε από εφέτος ο Νίκος Αθηναίος, απόφοιτος του ’64, ανακοίνωσε το πρόγραμμα των Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων του Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου, το οποίο περιλαμβάνει συναυλίες, διαλέξεις και μουσικοθεατρικές παραστάσεις.

9.2012-heute Ίδρυμα Hanns Seidel Αθήνα Office Manager Τοπικού Γραφείου • Διοργάνωση και διεκπεραίωση σεμιναρίων και συνεδρίων για την σύσφιξη/καλυτέρευση των Ελληνογερμανικών σχέσεων

10.2011-9.2012 Ελεύθερος Επαγγελματίας

• Ανάληψη μεταφράσεων διαφόρων εταιριών από τα γερμανικά στα ελληνικά και αντίστροφα

2008-9.2011 ΜΗΛΕ ΕΛΛΑΣ ΕΠΕ (MIELE HELLAS GmbH)

Διοικητική Υπάλληλος (06/11/2008 – 30/06/2010)

• Υπεύθυνη για το Internet-site της εταιρίας

• Οργάνωση του γραφείου της Γενικής Διεύθυνσης

• Διοργάνωση εκδηλώσεων, ταξιδιών

• Διαχείριση Παραπόνων

• Δημόσιες Σχέσεις

Μεταφραστικό Τμήμα (01/07/2010 – 27/09/2011

• Μετάφραση των οδηγιών χρήσης των οικιακών & επαγγελματικών συσκευών καθώς και των εγχειριδίων των τεχνικών για βλάβες & επισκευές από τα γερμανικά στα ελληνικά

• Μετάφραση διαφόρων ενδοεταιρικών εγγράφων από τα γερμανικά ή αγγλικά στα ελληνικά & από τα ελληνικά στα γερμανικά ή αγγλικά

• Υπεύθυνη για το Internet-site της εταιρίας

2002-2008 Πρακτορείο Διανομής Τύπου “Φ. Βιδάλης & ΣΙΑ ΟΕ”

Τήνος, Κυκλάδες

Μέτοχος – Οικογενειακή επιχείρηση

• Πρακτόρευση τύπου (ΑΡΓΟΣ, ΕΥΡΩΠΗ)

• Υπεύθυνη μηχανογράφησης

• Συντονισμός διανομής τύπου, έλεγχος και συντονισμός των σημείων πώλησης, διαχείριση πελατειακών λογαριασμών και διευθέτηση επιστροφών

• Διαχείριση εισπράξεων, εξόφλησης και οφειλών

2000–2001 EGO AE, διαδικτυακή διαφημιστική εταιρία

Τήνος, Κυκλάδες

Υπεύθυνη διαφημιστικού τομέα

• Σχεδιασμός και κατάρτιση διαδικτυακού επιχειρηματικού και τουριστικού οδηγού, για την προβολή των επιχειρηματικών, ιδιωτικών και δημόσιων φορέων της Τήνου

• Προσέγγιση πελατών με σκοπό την προβολή και διαφήμισή τους μέσω της εταιρικής ιστοσελίδας

• Παροχή προσαρμοσμένων, εξατομικευμένων υπηρεσιών ανάλογα με την κατηγοριοποίηση των διαφημιζόμενων πελατών

• Σχεδιασμός διαφημιστικών καταχωρήσεων πελατών

• Επιμέλεια σύνταξης διαφημιστικών κειμένων

1998-2000 Διδασκαλία Γερμανικής γλώσσας Τήνος, Κυκλάδες Καθηγήτρια Γερμανικών

• Παράδοση ιδιαίτερων μαθημάτων Γερμανικής γλώσσας σε μαθητές ηλικίας 10-35 ετών

Σύμβουλος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (1998-2002)

1997–1998 Ίδρυμα Friedrich-Ebert Αθήνα

Βοηθός Διευθυντού Τοπικού Γραφείου

• Διοργάνωση και διεκπεραίωση σεμιναρίων και συνεδρίων για την σύσφιξη των Ελληνογερμανικών σχέσεων

1996-1997 MGM MediaGruppe München, εταιρία ερευνών και

πωλήσεων

διαφημιστικού τηλεοπτικού χρόνου

Μόναχο, Γερμανία

Πρακτική εξάσκηση

Τμήμα εξυπηρέτησης πελατών (15/1/1996 – 31/12/1996)

• Κατανομή και διευθέτηση διαφημιστικού χρόνου των πελατών διαφημιστικών γραφείων στην διαφημιστική ζώνη των τηλεοπτικών καναλιών ProSieben, Kabel 1, NBC, CNBC και Nickelodeon

Τμήμα Marketing (1/1/1997 – 27/3/1997)

• Ανάλυση των δέκα σημαντικότερων πελατών (Key Accounts) της MGM ως προς την αποτελεσματικότητα, τα συστατικά του περιεχομένου της διαφημιστικής τους προώθησης καθώς και των τρόπων αλληλεπίδρασης με τα target groups

• Σχεδιασμός ηλεκτρονικής πλατφόρμας σε HTML format για την κατανομή της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (e-mail)

• Προετοιμασία σεμιναρίων και επαφή με τους εκάστοτε διοργανωτές

1994-1995 Techs’us, εταιρία Direct Marketing και διακίνησης

προϊόντων υψηλής ποιότητας

Μόναχο, Γερμανία

Πρακτική εξάσκηση

• Παραγωγή και αποστολή πληροφοριών και ενημερωτικού υλικού

• Εξάσκηση στο τηλεφωνικό service

• Συνεργασία με δημιουργικές ομάδες (creative focus teams)

1990-1991 Siemens Solar GmbH, θυγατρική εταιρία της Siemens

με αντικείμενο την έρευνα για την εφαρμογή των

ανανεώσιμων πηγών ενέργειας

Μόναχο, Γερμανία

Πρακτική εξάσκηση – Τμήμα Δημοσίων σχέσεων

• Δημόσιες σχέσεις για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας

Εκπαίδευση / μόρφωση 1995–1997

Marketing και Διαφήμιση, Bayerische Akademie der Werbung Μόναχο Γερμανίας

Γυμνάσιο-Λύκειο: Απόφοιτη Γερμανικής Σχολής Αθηνών

Δημοτικό: Wolfsburg Γερμανίας (2 χρόνια) –

Ελλάδα (4 χρόνια)

Ξένες Γλώσσες Γερμανικά: (άπταιστα γραπτά και προφορικά)

κάτοχος του διπλώματος “Kleines Deutsches Sprachdiplom”

του Goethe Institut

Αγγλικά: (πολύ καλά, γραπτά και προφορικά)

Ημερομηνία γέννησης / Οικογενειακή Κατάσταση

Γεννηθείσα στο Wolfsburg Γερμανίας στις 24/12/1969

Διαζευγμένη (από τον Ιούνιο του 2008)

Μητέρα 2 αγοριών

Η Γερμανική Σχολή ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα από το Κολωνάκι. Στην αρχή από την οδό Σκουφά 35 και λίγο μετά τον Ιανουάριο 1897 στην οδό Ομήρου, εκεί που ήταν ο Ελληνογερμανικός Σύλλογος “Φιλαδέλφεια” και σήμερα βρίσκεται το Ινστιτούτο Γκαίτε. Δυστυχώς δεν έχουμε βρει φωτογραφίες του κτιρίου της Φιλαδέλφεια, το οποίο σημειωτέον γκρεμίστηκε το 1952 για να δώσει τη θέση του στο σημερινό κτίριο του Γκαίτε.

Πρόσφατα είχαμε δημοσιεύσει στο τεύχος του “montags” Της 4ης Απριλίου 2016 ένα δημοσίευμα από το τεύχος του Journal of Olympic History, που μας έστειλε ο Volker Kluge, στο οποίο υπαρχει μία φωτογραφία βγαλμένη “στη Γερμανική Σχολή”. Ποιά Γερμανική Σχολή; της Ομήρου, δηλαδή του “Συλλόγου Φιλαδέλφεια”;

Στην προσπάθειά μας να εντοπίσουμε μία φωτογραφία της εποχής του τέλους του 19ου αιώνα, ήρθε η απρόσμενη βοήθεια της Ειρήνης Λούβρου, ιδιοκτήτριας των εκδόσεων “Ολκός”, η οποία θυμήθηκε ότι το 2007 είχε εκδώσει το βιβλίο του Hubert Pernot: “Εξερευνώντας την Ελλάδα – Φωτογραφίες 1898-1913”, όπου φιλοξενείται μία φωτογραφία από την οδό Ομήρου των τελών του 19ου αιώνα.

Στις δύο φωτογραφίες, τραβηγμένες από την οδό Πανεπιστημίου κοιτώντας την Ομήρου προς τον Λυκαβηττό, φαίνεται αριστερά η Καθολική Εκκλησία του Αγίου Διονυσίου με τις καμάρες και δεξιά πιό πίσω (τρίτο) το Ινστιτούτου Γκαίτε στη σημερινή (κάτω) φωτογραφία αλλά και στην επάνω, ξεχωρίζοντας ελαφρά επειδή είναι λευκό, όπου βέβαια μιλάμε για τον Σύλλογο Φιλαδέλφεια. Ακριβώς απέναντί τους (αριστερά στη φωτογραφία) υπάρχει ένα νεοκλασσικό κτίριο με τρία παράθυρα απείραχτο από το χρόνο, το οποίο ανήκει στην Καθολική Εκκλησία.

Στη σημερινή φαίνεται δεξιά το κτίριο της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Στην παλαιά έχουμε το παιλαιό κτίριο της Αρχαιολογικής Εταιρείας, που κατεδαφίστηκε και αντικαταστάθηκε από το νεότερο, και λίγο πιό πίσω μία άλλη που έδωσε τη θέση της στο πολυώροφο γκαράζ της Ομήρου.

Ευχαριστώντας ιδιαίτερα την Ειρήνη Λούβρου για την βοήθεια και την άδεια της δημοσίευσης, δίνουμε τα link τόσο του βιβλίου όσο και των εκδόσεων Ολκός “Εξερευνώντας την Ελλάδα” – Hubert Pernot Εκδόσεις Ολκός

Στη συνέχεια όλων των προσπαθειών για υλικό βρέθηκε άλλη μία αεροφωτογραφία, σπάνια και αυτή από το 1931, σαν από google maps, όπου διακρίνεται η η Καθολική Εκκλησία του Αγίου Διονυσίου και απέναντί της ξεκαθαρίζεται απόλυτα η εικόνα. Στην γωνία δεξιά το παλαιό κτίριο της Αρχαιολογικής Εταιρείας, αμέσως μετά το κενό (κήπος?), ακολουθεί το κτίριο που έγινε γκαράζ και μετά αυτό του “Φιλαδέλφεια”, που είναι πιό χαμηλό.

Επίσης, μία ενδιαφέρουσα αναφορά γιά τον ΚΑθολικό Ναό που κτίστηκε μεταξύ 1853 και 1891 ευρίσκεται στο site του έργου «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ» στην ενότητα Αρχείο Νεοτέρων Μνημείων.

Στις 20 Δεκεμβρίου 2023 ο Πρέσβης κ. Andreas Kindl απένειμε τον Σταυρό της Αξίας επί Ταινία του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στον κ. Martin Schüller στο πλαίσιο μίας εορταστικής εκδήλωσης με έλληνες και γερμανούς προσκεκλημένους.

Με το παράσημο, που απονέμεται από τον Πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας διδάκτορα κ. Frank-Walter Steinmeier, τιμάται η ιδιαίτερη προσφορά του κυρίου Martin Schüller σε ό,τι αφορά τη δραστηριοποίησή του υπέρ της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και των ελληνογερμανικών σχέσεων.

Στον πανηγυρικό που εκφώνησε ο Πρέσβης κ. Kindl εξήγησε ότι ο κ. Schüller τιμήθηκε από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας καθώς «δραστηριοποιήθηκε αφιλοκερδώς με μεγάλη προσήλωση κι επιδεξιότητα υπέρ της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και, συνεπώς, υπέρ της κοινωνίας». Ο κ. Kindl ευχαρίστησε τον κ. Schüller για τις μακροχρόνιες κι εξαίρετες προσπάθειές του υπέρ του σχολείου, που λειτουργεί ως τόπος συνάντησης για ελληνικές, ελληνογερμανικές αλλά και για γερμανικές και γερμανόφωνες οικογένειες.

Στο πλαίσιο της αντιφώνησής του ο κ. Schüller ευχαρίστησε από πλευράς του όλους εκείνους, που κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Διοικητικό Συμβούλιο συνέβαλαν στη διαμόρφωση της Γερμανικής Σχολής Αθηνών.

Ο κ. Martin Schüller γεννήθηκε το 1963 στο Bielefeld και ζει με τη σύζυγό του στην Αθήνα. Οι δύο γιοι του είναι απόφοιτοι της Γερμανικής Σχολής Αθηνών. Από το 2006 υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, ενώ από το 2007 έως το 2022 υπήρξε πρόεδρός του.

Ο κ. Schüller και το Διοικητικό Συμβούλιο καθοδήγησαν τη Γερμανική Σχολή σε χρόνια απαιτητικά, όπως κατά τη διάρκεια της ελληνικής χρηματοοικονομικής κρίσης, και συνέβαλαν στην επέκταση του δημοτικού σχολείου και την ανέγερση του νηπιαγωγείου. Σε συνεργασία με το Διοικητικό Συμβούλιο ο κ. Schüller έλαβε σημαντικές αποφάσεις προκειμένου το σχολείο να καταστεί πιο ελκυστικό και βιώσιμο για το μέλλον.

Στο πλαίσιο της Τελετής Απονομής η καθηγήτρια Μουσικής της Σχολής Dr. Marianne Danner και ο κ. Roland Hoffmann είχαν προετοιμάσει ένα μουσικό πρόγραμμα με μαθητές και μαθήτριες της Γερμανικής Σχολής Αθηνών που άνοιξαν και έκλεισαν της εκδήλωση. Παρέστησαν μέλη της Διεύθυνσης της Σχολής, του Vorstand, του Συλλόγου Γονέων και του Συλλόγου Αποφοίτων και βεβαίως η οικογένεια του Martin Schüller.

το έργο είναι τηςΕυδοξίας Κοκκινίδου, 9 ετών, από την Θεσσαλονίκη που κέρδισε το δεύτερο βραβείο

Παιδικές ευχές από τους νικητές και τις νικήτριες του διαγωνισμού ζωγραφικής που προκήρυξε η Πρεσβεία της Γερμανίας και ανακοινώθηκαν στην επίσημη ιστοσελίδα, από όπου αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση:

Συνολικά λάβαμε 1.883 έργα. Κάθε ένα από αυτά δημιουργήθηκε με πολύ κόπο και δημιουργικότητα.

Τα έργα των πέντε πρώτων θα τυπωθούν ως ευχετήριες χριστουγεννιάτικες κάρτες της Πρεσβείας.

Η εξαιρετικά δύσκολη επιλογή των νικητών έλαβε χώρα την 4η Δεκεμβρίου 2023.

Τα είκοσι έργα που ήρθαν πρώτα σε βαθμολογία, βραβεύονται ως εξής:

Νικήτρια του πρώτου βραβείου είναι η Ιάνθη Τεγονίκου, 9 ετών από τον Βύρωνα.

Η νικήτρια κερδίζει ένα ποδήλατο Mountain Bike.

Βραβεία 2-3: Βιντεοκάμερες δράσης

Ευδοξία Κοκκινίδου, 9 ετών, Θεσσαλονίκη

Δημήτρης Μπατζιανός, 11 ετών, Λάρισα

Περισσότερα…