Ποίος άραγε ενθυμείται την 25ην Νοεμβρίου ως ημέρα της Εθνικής Αντιστάσεως, όταν την 25ην Νοεμβρίου 1942 οι ηνωμένες αντιστασιακές δυνάμεις ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ ανετίναξαν , κάτω από τις οδηγίες του Chris. Woodhouse , την ιστορική γέφυρα του Γοργοποτάμου. Κάτω από το βάρος των γεγονότων και πολλαπλών αλλαγών που βιώνομε, ξεχάσθηκε η σημαντική επέτειος της συμφιλιώσεως.

Πρό πενήντα ετών, την Κυριακή 25 Νοεμβρίου 1973, εβίωνε η Αθήνα ένα νέον κίνημα, διπλό αυτή την φορά. Η Κυβέρνησις Μαρκεζίνη ανετράπη από την νέα δικτατορία Ιωαννίδη , σκληρότερη και χειρότερη, όπως εξελίχθηκε, και ο Παπαδόπουλος ενεκλείσθη οίκοι εις Λαγονήσιον, στην οικία Α. Ωνάση.Επί το ορθώτερον της εξαδέλφης του.

Το δεύτερο κίνημα αφορά την παραβίαση των ιερών κανόνων. Την Κυβέρνηση Αδαμαντίου Ανδρουτσοπούλου και τον “Πρόεδρο” Φαίδωνα Γκιζίκη ώρκισε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σεραφείμ Τίκας (Αρτεσιανό Καρδίτσης 1913- Αθήνα 1998) , και όχι ο νόμιμος επίσκοπος εν Αθήναις Ιερώνυμος. Ο Σεραφείμ υπέπεσε στο βαρύτατο ολίσθημα, στο αμάρτημα της “εισπηδήσεως”, που τιμωρείται αυστηρώς από τους ιερούς κανόνες (Α΄Οικουμενική, Δ΄Οικουμενική), ακόμα και με την ποινή της καθαιρέσεως, στην πλέον σκληρή περίπτωσι. Ο επίσκοπος μίας επαρχίας δεν μπορεί να εισέλθη και να λειτουργήση, άνευ αδείας του επιχωρίου επισκόπου, σε άλλη επαρχία. Τούτο είναι άλλωστε και το μεγαλείο της Ορθοδοξίας, το δημοκρατικό της φρόνημα. Ο Ιερώνυμος, εκών-άκων , παρητήθη υπό το βάρος των εξελίξεων. Άλλωστε την πρώτη φορά υπέβαλε παραίτησι τον Μάρτιο 1973. Ο Σεραφείμ ανεδείχθη από ειδική Σύνοδο σε Αρχιεπίσκοπο. Ποίος θυμάται αυτά σήμερα?

Χρόνια Πολλά για την Αικατερίνη, τον Μερκούριο (25 Νοεμβρίου), τον Αλύπιο, μαθητή του Παύλου στην Αττάλεια, τον Στυλιανό, προστάτη των βρεφών και μωρών,και τον Νίκωνα τον Μετανοείτε, τον Πόντιο.

Σημειωτέον, ότι η 26η Νοεμβρίου, ημέρα χαράς για την Σπάρτη και τον πολιούχο της, άγιο Νίκωνα,είναι ημέρα λύπης, αναστοχασμού και μνημοσύνων ένεκα της τρομερής σφαγής των 118 κατοίκων της, εκ των πλέον προβεβλημένων οικογενειών, από τους Ναζί κατακτητές στην Σπάρτη, ειδικώτερον στην Σελλασία, 26 Νοεμβρίου 1943. Αιωνία Των η Μνήμη!

Υ. Γ. 1. Το αμάρτημα της εισπηδήσεως υπενθύμιζα πυκνά-συχνά σε Δ/ντες και Υποδ/ντες του ΟΤΕ, να μην εισέρχωνται σε αλλότριες Δ/νσεις. Τι ψυχή θα παραδώσουν?

Υ. Γ. 2. Την 26ην Νοεμβρίου 1973, ημέρα Δευτέρα ο Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας Στυλιανός Κορρές ( Κόρωνος Νάξου 1910-Αθήναι 1989) , υφυπουργός Παιδείας στην Κυβέρνησι Μαρκεζίνη πήγε περίχαρις στο Υπουργείο για να κεράση τους υπαλλήλους. Ευρήκε την θέση του κατειλημμένη και έμεινε με τα κεράσματα στο χέρι.

Το ΊΔΡΥΜΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗ και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σας προσκαλούν σε ένα βιωματικό εργαστήριο για γονείς και εκπαιδευτικούς με αφορμή το νέο βιβλίο της Εύης Γεροκώστα την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου και ώρα 18.00 στη Δανειστική Βιβλιοθήκη.

Πόσες ιστορίες έχει να πει κάποιος για τα σημάδια του;

Με οδηγό το βιβλίο «Σημάδια» της Εύης Γεροκώστα, σε εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη, (εκδ. Μεταίχμιο, 2023) ερχόμαστε σε επαφή με ιστορίες και εικόνες. Μοιραζόμαστε κοινές εμπειρίες. Μιλάμε για τα ανείπωτα που, όταν γίνουν ειπωμένα, όλα μοιάζουν πιο εύκολα.

Χρησιμοποιώντας μικρές και μεγάλες αφορμές μέσα από κείμενα της λογοτεχνίας και της προφορικής παράδοσης αλλά και πραγματικά γεγονότα, ψάχνουμε και βρίσκουμε τα σημάδια μας, αποδεχόμαστε τις μοναδικές, πολύτιμες διαφορές στο δέρμα και την ψυχή μας, και φτιάχνουμε ο καθένας τον δικό του «χάρτη» σημαδιών.

Το εργαστήριο απευθύνεται σε γονείς και εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων – ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Απαραίτητη η Αίτηση Συμμετοχής…

(*) αν εν είχε φύγει από την Σχολή θα αποφοιτούσε το 1940

Ο Ίων Νταϊφάς γεννήθηκε το 1922 στον Βόλο και πήγε στην Σχολή το 1926, όπου τον συναντάμε στο Μαθητολόγιο του Νηπιαγωγείου δίχως να αναφέρεται η ημερομηνία γέννησής του.

Σπούδασε κινηματογράφο στο Παρίσι (IDHEC) και φιλολογία στη Σορβόνη. Έγινε γνωστός ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και κριτικός του κινηματογράφου. Εργάστηκε στο ραδιόφωνο, στο θέατρο και στην τηλεόραση, ως δημοσιογράφος και σκηνοθέτης. Ειδικότερα, στον κινηματογράφο ασχολήθηκε με την κωμωδία, στην οποία απέδειξε ένα ιδιαίτερο ταλέντο. Στη φιλμογραφία του περιλαμβάνονται οι ταινίες Δολάρια και όνειρα (1956), Ο χρυσός και ο Τενεκές (1962), Ο τρίτος δρόμος (1963) και Μια βδομάδα στον Παράδεισο (1964).

Έγραψε στίχους σε τέσσερα τραγούδια που μελοποίησαν ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Σταύρος Ξαρχάκος, με πιό γνωστό το “Χόρεψαν τ΄ασπρα πουλιά”, ερμηνευμένο από την Γιοβάννα. Δείτε τους μελοποιημένους στίχους του…

Νυμφεύθηκε την Λόλα Νταϊφά,η οποία είχε αναλάβει τις Δημόσιες Σχέσεις της ΠΑΕ Ολυμπιακός, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης του ΑΝΤ1 και αργότερα του Star Channel.

Πεθανε στις 3 Ιανουαρίου 1994.

Ο Δημήτρης Δημόπουλος (’94) παρουσιάζει τον νέο σταντ-απ μονόλογό με τα πιο ενδοσκοπικά του κείμενα ως τώρα και με τίτλο Α4. Και όταν λέει «ενδοσκοπικά», εννοεί «αυτοναφορικά». Και όταν λέει «αυτοναφορικά», εννοεί «εγωκεντρικά».

Η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα της Σκέπης Κέντρου Πολιτισμού Ιδρύματος Δημήτρης Δημόπουλος (ΣΚΠΙΔΔ).

Από την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου και κάθε Τετάρτη μέχρι 3 Ιανουαρίου. Μικρός Κεραμεικός, Ευμολπιδών 13, Αθήνα, μετρό: Κεραμεικός, πληροφορίες: 2103454831

Περισσότερα…

Η φετινή εορτή Winckelmann του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών (ετήσιος απολογισμός της Διευθύντριας Katja Sporn και εορταστική ομιλία), θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2023, στις 6μμ.

Ο διακεκριμένος αρχαιολόγος Thomas Otten (Köln) θα παρουσιάσει την εορταστική ομιλία με θέμα: ” Wilhelm Dörpfeld, ein Pionier der archäologischen Denkmalpflege”, προς τιμήν του Dörpfeld, δεδομένου ότι συμπληρώνονται 170 χρόνια από τη γέννησή του.

Η ομιλία θα δοθεί στα γερμανικά, μετά τον ετήσιο απολογισμό της Διευθύντριας, στο αναγνωστήριο της Βιβλιοθήκης του Ινστιτούτου (Φειδίου 1).

Η ομιλία θα μεταδοθεί και διαδικτυακά. Περισσότερα…

Η Νίκη Κεφαλά γεννήθηκε το 1925 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1942. Ήταν συμμαθήτρια της Βεατρίκης Δημητριάδου, της ‘Εβης Στασινοποπούλου (Τουλούπα), της Ροδούλας Κούμαρη-Στάθάκη, αλλά παρακολουθούσε το γερμανικό τμήμα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακά στην Φρανκφούρτη στην Πολιτειολογία και τη Φιλοσοφία (1953-57) υπό την επίβλεψη των φιλοσόφων Τέοντορ Αντόρνο και Μαξ Χορκχάιμερ.

Με το σύζυγό της, εφοπλιστή Άγγελο Γουλανδρή, ίδρυσαν το 1964 το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, με σκοπό την προώθηση της επιστημονικής έρευνας στον ελληνικό φυσικό χώρο, καθώς και της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.

Το 1974 ανέλαβε Υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών στην κυβέρνηση Καραμανλή με ιδιαίτερη αποστολή τη μέριμνα για τους 200.000 πρόσφυγες της Κύπρου, το 1975 (έως το 1981) χρημάτισε Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης (1975-1980 και το 1989 (έως το 1991) υπήρξε Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού. Το 2003 ήταν μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του Johannesburg και μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τον Πολιτισμό και την Εξέλιξη της UNESCO.

Η Νίκη Γουλανδρή χαίρει διεθνούς αναγνώρισης και ως βοτανική ζωγράφος. Έχει ασχοληθεί με τη ζωγραφική απεικόνιση της ελληνικής χλωρίδας (περίπου 800 φυτά), στη διάσωση της οποίας είναι αφιερωμένα τα έργα της.

Βοήθησε στην εικονογράφηση αρκετών βοτανολογικών βιβλίων, όπως τα Wild Flowers of Greece (Άγρια άνθη της Ελλάδας) από τους Κ. Γουλιμή και W. T. Stearn, και and Peonies of Greece (Παιώνιες της Ελλάδας) από τους U.T. Stearn και P.H. Davies.

Έχει λάβει πολλές διακρίσεις σε αναγνώριση του έργου της, με κυριότερες αυτές του «Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος» από την ελληνική πολιτεία, του «Αξιωματικού της Λεγεώνας της Τιμής» της Γαλλίας και του «Σταυρού Α΄ Τάξεως του Τάγματος της Αξίας» της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Είχε κερδίσει βραβείο Global 500 του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών το 1990 και το 1991 η κα Γουλανδρή ανακηρύχθηκε «Γυναίκα της Ευρώπης» από την Ε.Ε.

Απεβίωσε στις 9 Φεβρουαρίου 2019 στην Αθήνα.

“Μας αποχαιρέτησε η Νίκη Γουλανδρή”…

“Έξι χρόνια Γερμανική Σχολή – Θεμέλιο ζωής“…

“Τιμητική βραδιά για τους Απόφοιτους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου”…

Η Λίλα Πολενάκη στη νέα ατομική της έκθεση που φιλοξενεί η γκαλερί Batagianni παρουσιάζει ζωγραφικά έργα ποικίλων διαστάσεων από διάφορες στιγμές της δημιουργικής της πορείας και μια ομάδα αντικειμένων από την πρόσφατη ενασχόληση της με την κεραμική θα συνομιλήσουν «τρυφερά» με τα ζωγραφικά τελάρα.

Περί τρυφερών πραγμάτων (Von zarten Dingen)

Είναι ο τίτλος ενός μικρού κολλάζ της Γερμανίδας εικαστικού Hanna Hoch.

21 Νοεμβρίου 2023 – 23 Δεκεμβρίου 2023

Μια παλιά φίλη της από το Βερολίνο το έστειλε στη Λίλα Πολενακη. «Το είδα και σε θυμήθηκα», της έγραφε.

Έτσι μέσα από τις αλλεπάλληλες συνάφειες της μνήμης ο τίτλος επικολλήθηκε στην παρούσα έκθεση με τον ίδιο τρόπο που η δημιουργός χρησιμοποιεί κι ενσωματώνει στη ζωγραφική της, με εκλεπτυσμένες τεχνικές κολλάζ, διαφορά υλικά. Πρόκειται κυρίως για στοιχεία από ύφασμα και χαρτί:

(πηγή:www.culturenow.gr),Περισσότερα…

https://batagiannigallery.com/exhibitions/peri-tryferwn-pragmatwn

Πήραμε ένα κείμενο από τον Παναγιώτη Δεληβοριά, απόφοιτο του 1973, ο οποίος διατυπώνει την άποψή του σχετικά με το δημοσίευμα του montags για την “Παραγγελιά” του Παύλου Τάσιου. Δεδομένου ότι ο συναπόφοιτός μας σημειώνει ότι εκφράζει την άποψη μιάς ευρύτερης ομάδας αποφοίτων, το δημοσιεύουμε, και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα υπάρξει και μία απάντηση από την πλευρά της σύνταξης:

Αγαπητέ μου Πρόεδρε,

Παρόλον ότι από την διατύπωση του κειμένου φοβούμαι ότι πιθανότατα είσαι ο συντάκτης του (και, επομένως, δεν θα χαρείς ιδιαιτέρως για τις παρατηρήσεις μου), θέλω να σού εκφράσω (υπό την ιδιότητά σου του Προέδρου του Συλλόγου) την αγανάκτησή μου, καθώς και την αγανάκτηση άλλων αποφοίτων που το διάβασαν, για την δημοσίευση στο σημερινό “montags” (28/2016) ενός, λίαν επιεικώς, απαράδεκτου κείμενου που αναφέρεται στην “Παραγγελιά” του κ. Τάσιου, που προέβαλε χθές η ΕΡΤ.

Εξ όσων γνωρίζω, ούτε ο ταλαντούχος (και κυρίως άριστα δικτυωμένος) κ. Παύλος Τάσιος ούτε η ερίτιμος για κάποιο διάστημα σύζυγός του κα. Γώγου είχαν οιαδήποτε σχέση με την ΓΣΑ. Ως εκ τούτου, δυσκολεύομαι να καταλάβω τί ζητάει στο “montags” η σχετική αναφορά στο “αριστούργημα”, που δημιουργούσε κλίμα υπέρ ενός από πάσης απόψεως αποκρουστικού ψευτοπαλικαρά και θρασύδειλου φονιά (που έσφαξε με την υποστήριξη του αδερφού του και, αν θυμάμαι καλά, ενός ακόμα φίλου του τρείς και μαχαίρωσε άλλους οκτώ άοπλους, ανύποπτους ανθρώπους). Το ότι είχε υπάρξει ένα hype θαυμασμού για το άθλιο αυτό άτομο, με την με το αζημίωτο υποκίνηση κάποιων “διανοουμένων”, είναι κατά την ταπεινή γνώμη πολλών μη ειδικών ένα σύμπτωμα της νοοτροπίας που έφτασε αυτή την χώρα εκεί που την έφτασε. Και αποτελεί, βέβαια, την έσχατη ύβρη για τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που χάσαν τις δουλειές τους, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν ή σκοτώθηκαν από τη χούντα να προσπαθούμε να χώσουμε λάθρα (hineinschmuggeln, που λένε και οι Γερμανοί) στην πράξη του άθλιου κακούργου το οιοδήποτε δήθεν αντιστασιακό νόημα. Όσον αφορά δε το ξύλο που κατά δήλωσίν του (καθ’ υπόδειξη του Γερο-Βασιλάτου) στη δίκη είχαν φάει οι γονείς του το ’45, μερικές δεκάδες χιλιάδες Έλληνες και από τις δύο πλευρές σφαγιάστηκαν ή εκτελέστηκαν στον Εμφύλιο από το 1943 ως το 1950 (και βάλε), χωρίς κανένας απόγονός τους να το βρεί ως δικαιολογία για πράξεις του 25-30 χρόνια αργότερα.

Δεν γνωρίζω τί είχε πεί στην τάξη του συγγραφέως του άρθρου ο κ. Στάμος, αλλά δεν χρειαζόταν καμμία ιδιαίτερη ανδρεία για αυτό, γιατί κανείς τότε (ούτε, βέβαια, ο δολοφόνος) δεν είχε εκλάβει ως στρεφόμενη κατά της χούντας την πράξη του κ. Κοεμτζή. Ανδρεία χρειαζόταν για να πείς τίποτα θετικό για τον Παναγούλη, τον Φαράκο, τον Καράγιωργα, τον Οπρόπουλο ή, έστω, τον Σαββούρα. Όσον αφορά δε την αναφορά του άρθρου στην σφαγή άοπλων ανυποψίαστων ανθρώπων με την ορολογία “βίαιο γεγονός” (σαν να αντήλλαξαν μερικές μπουνιές δυό μεθυσμένοι), ομολογώ ότι μού θυμίζει το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί η Τουρκία για τις σφαγές των Αρμενίων – για να μην πώ κάτι κατά πολύ ακριβέστερο, αλλά βαρύτερο.

Τελειώνοντας, δεν μπορώ παρά να θαυμάσω τον λεπτό ψυχισμό του συγγραφέα που βρίσκει συγκλονιστικό τον τρόπο που απαγγέλλει στην ταινία ποιήματά της περί Κοεμτζή η κυρία Γώγου. Σίγουρα ακούγεται μπανάλ και ολιγώτερον εντελλεκτυέλ, αλλά εμένα με συγκλονίζει πολύ περισσότερο να σκέφτομαι τις γυναίκες που χήρεψαν και τα μικρά παιδιά που ορφάνεψαν (κι’ ένας Θεός ξέρει πώς μεγάλωσαν) από το φονικό του Κοεμτζή.

Πάντα φιλικά,

Παναγιώτης Δεληβοριάς

Στο Πνευματικό Κέντρο Αγ. Δημητρίου, Ζυρίχη έγινε ομιλία του καθηγητή Κωνσταντίνου Παπαηλιού για τους Ελβετούς φιλέλληνες του ’21 στη Ζυρίχη.

Παρουσία του Έλληνα γενικού προξένου στη Ζυρίχη κ. Δημητρίου Παπαδόπουλου και με αθρόα προσέλευση του κοινού, έλαβε χώρα την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου στο πνευματικό κέντρο του Αγίου Δημητρίου στη Ζυρίχη η διάλεξη του αντιπροέδρου της Εταιρείας για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό και εμπνευστή της «Φιλελληνικής Βιβλιοθήκης» των Εκδόσεων Παρισιάνου κ. Κωνσταντίνου Παπαηλιού, με θέμα «Ελβετοί Φιλέλληνες στον απελευθερωτικό Αγώνα του 1821».

Ο ομιλητής αναφέρθηκε στις μακροχρόνιες σχέσεις Ελλάδας και Ελβετίας και στη ζωή και δράση των Ελβετών φιλελλήνων στην Επανάσταση του 1821, παρουσιάζοντας πρωτότυπο αρχειακό υλικό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκάλεσαν οι αναφορές του κ. Παπαηλιού στον αποφασιστικό ρόλο που διαδραμάτισε ο Ιωάννης Καποδίστριας στην πολιτική διαμόρφωση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας το 1815 και στη φιλία του με τον μεγάλο φιλέλληνα και εθνικό ευεργέτη Εϋνάρδο.

Η εκδήλωση οργανώθηκε από την Ελληνική Κοινότητα Ζυρίχης και την Ελληνική Βιβλιοθήκη Ζυρίχης «Αριστοτέλης».

Περισσότερα…

Τόπος. Ανατολική Πάρνηθα. Ξεροβούνι.

Διάρκεια: 2 ώρες ανάβαση, 5. ώρες συνολικά. Δυνατότητα επιστροφής από διαφορετική διαδρομή. Θέες.

Συμμετοχή στο tasoskavadellas@gmaii.com

Παρακαλώ δηλώσετε ως και την Πέμπτη. Κατ’ ελάχιστο 5 συμμετοχές.

Ευχαριστώ, οι πεζοπόροι της DSA.

Ο Γιάννης Αντωνιάδης γεννήθηκε στις 06.04.1945 στην Αθήνα, αποφοίτησε απο τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1963 και σπούδασε στη Γερμανία στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Δ. Βερολίνου (TU Berlin), όπου και πήρε το δίπλωμα του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού (Dipl. Ing.).

Εν συνεχεία εργάστηκε σαν βοηθός καθηγητού στο Institut für Allgemeine Elektrotechnik der TU Berlin. Παράλληλα έκανε σπουδές στις Οικονομικές Επιστήμες στο ίδιο πανεπιστήμιο, όπου και εκανε διδακτορική διατριβή στον τομέα της Επιχειρησιακής Έρευνας (Unternehmensforschung / Operations Research) και απεκτησε το 1975 το δίπλωμα Dr. Ing.

Από το 1976 έως και το 2001 εργάσθηκε στην εταιρεία SIEMENS στο Μοναχο σε περισσότερους τομείς. Τα τελευταία χρόνια διετέλεσε υπεύθυνος Strategische Planung und Strategisches Marketing ως ανώτερο στέλεχος (Oberer Führungskreis) σε ένα μεγάλο κεντρικό τομέα της SIEMENS με αντικείμενο μεγάλες εγκαταστάσεις συστημάτων πληροφορικής διεθνώς.

Ο Γιάννης Αντωνιάδης διαμένει μόνιμα στο Μοναχο.

Ο Αργύρης Φορτούνας γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή το 1942. Ήταν στην ίδια τάξη με τη Βεατρίκη Δημητριάδου, την Έβη Στασινοπούλου, τη Ροδούλα Κούμαρη κ.α. Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έμεινε στην Αίγινα και στο διάστημα αυτό, κατόπιν παράκλησης των τότε αρχών της Αίγινας, υπήρξε διερμηνέας μέχρι το τέλος του πολέμου, μαζί με την αδερφή του Διονυσία, επίσης απόφοιτο.

Μετά τον πόλεμο, σπούδασε Οικονομικά και Εμπορικές Επιστήμες στην ΑΣΟΕΕ και το 1955 ίδρυσε την βιομηχανία ΘΕΡΜΟΠΛΑΣΤ ΑΕ και υπήρξε από τους πρώτους στην Ελλάδα που ασχολήθηκαν με την παραγωγή θερμοπλαστικών σωλήνων.

Έγραψε τεχνοοικονομικές μελέτες που αναφέρονταν κυρίως στις αντοχές των θερμοπλαστικών σωλήνων σε ελληνικές κλιματολογικές συνθήκες και πολλές από αυτές δημοσιεύθηκαν στα Ελληνικά και Γερμανικά περιοδικά του κλάδου.

Λίγο πριν από το θάνατο της γυναίκας του, Νίκης Οικονόμου, ξεκίνησε να γράφει για τη δύσκολη περίοδο της κατοχής και την μετέπειτα περίοδο του εμφυλίου στα βιβλία του “Αναμνήσεις” και “Αίγινα στα χρόνια της γερμανικής κατοχής”. Πέθανε στο σπίτι του στην Αίγινα το καλοκαίρι του 2014, στις 4 Ιουλίου.

Η ΔαρείαZazirei, απόφοιτος του ’99, εκθέτει στις

25 και 26 Νοεμβρίου μεταξύ 11.00 και 21.00

στον χώρο της στην οδό Τύχης 3, 152 33 στο Χαλάνδρι

έργα της, κοσμήματα και πολλά άλλα.

Η Δαρεία Ντάσα Τσατσιράι γεννήθηκε στην Μόσχα από Λιθουανό / Ουκρανό πατέρα και Ελληνορωσσίδα μητέρα. Έκανε master σε graphic design.

http://www.dialoggers.eu/gr/

Το Ίδρυμα Ακατερίνης Λασκαρίδη διοργανώνει επιμορφωτικό κύκλο πέντε (5) συναντήσεων με θέμα την πρόληψη της παιδικής κακοποίησης και της έμφυλης βίας. Στο σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί γενική επισκόπηση και προσδιορισμός του φαινομένου της κακοποίησης ανηλίκων, θα συζητηθούν οι βασικές ενδείξεις κακοποίησης στα παιδιά, ο ρόλος των αντιλήψεων στο θέμα της βίας και των έμφυλων στερεοτύπων, ενώ θα παρουσιαστεί ο ρόλος του σχολείου αλλά και η νομική πλευρά ως προς το θέμα της διαχείρισης των περιστατικών κακοποίησης. Το σεμινάριο θα ολοκληρωθεί σε πέντε δίωρες συναντήσεις που θα πραγματοποιηθούν διαδικτυακά και απευθύνεται σε όλους τους ενδιαφερόμενους.

Ημέρες συναντήσεων:Δευτέρα 20/11, 27/11, 4/12, 11/12και18/12. Περισσότερα…

Πώς ομαλοποιήθηκαν οι ελληνογερμανικές σχέσεις;

Πώς περάσαμε από τις ταραγμένες μέρες των ελληνογερμανικών σχέσεων στη ρουτίνα των συναντήσεων Σολτς-Μητσοτάκη;

Η αποχώρηση από την καγκελαρία της Ανγκελα Μέρκελ, που υποστήριζε την τιμωρητική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα, αλλά και η πολιτική Μητσοτάκη, που επιδοκιμάζεται στα οικονομικά και στα ελληνοτουρκικά από τους Γερμανούς και έχει βάλει στην άκρη το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου είναι οι βασικοί λόγοι για τη βελτίωση των σχέσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τη Γερμανία.

Παράλληλα, ο καγκελάριος Σολτς προσπαθεί να αξιοποιήσει την καλή αυτή σχέση προς όφελός του στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος, προσβλέποντας στη βοήθεια της Ελλάδας για τη μείωση των δευτερογενών ροών. Το μεταναστευτικό απασχολεί έντονα την γερμανική κοινωνία και επηρεάζει τις εσωτερικές πολιτικές διεργασίες.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Βερολίνο, δήλωσε πρόθυμος να συμβάλει σε αυτό και η γερμανική κυβέρνηση υπολογίζει στη βοήθειά του, όπως και στον Ταγίπ Ερντογάν, η ανακοίνωση της επίσκεψης του οποίου στο Βερολίνο, ωστόσο, προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση σε αντίθεση με αυτή του Έλληνα πρωθυπουργού που θεωρήθηκε ρουτίνας.

Τους λόγους εξηγεί στη Βασιλική Σιούτη ο αναλυτής του ΕΛΙΑΜΕΠ Ρόναλντ Μαϊνάρντους….

Η Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα με χορηγό επικοινωνίας το «ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ», σας προσκαλεί να συμμετέχετε για ενδέκατη συνεχή χρονιά σε διαγωνισμό ζωγραφικής για τη δημιουργία της ευχετήριας κάρτας Χριστουγέννων της Πρεσβείας.

Ο διαγωνισμός απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 6 έως 12 ετών που κατοικούν μόνιμα στην Ελλάδα.

Τα πέντε πρώτα έργα που θα διακριθούν στο διαγωνισμό θα ταξιδέψουν ως χριστουγεννιάτικες κάρτες με τη σφραγίδα της Πρεσβείας, είτε ταχυδρομικά, είτε ως E-card σε πολλούς παραλήπτες για να μεταφέρουν τις πιο όμορφες ευχές της χρονιάς.

Το θέμα του διαγωνισμού είναι «Χριστουγεννιάτικες Παραδόσεις». Το έργο θα πρέπει να αποτυπωθεί σε χαρτί μεγέθους Α4. Δεν πρέπει όμως να περιλαμβάνει αριθμούς, γράμματα ή άλλα στοιχεία (π.χ. ονόματα, ευχές, λέξεις).

Η επιλογή των υλικών και της τεχνοτροπίας (ζωγραφιά, κολάζ, κ.α.) είναι ελεύθερη.

Περισσότερα…

Το καλλιτεχνικό σύμπαν της Λένας Κιτσοπούλου μέσα από ημερολογιακές σημειώσεις, σκίτσα και ζωγραφιές. Ένα ταξίδι δημιουργίας και γέννησης ξεδιπλώνεται μέσα από τις σελίδες της έκδοσης «Ημερολόγιο Φράνκενσταϊν», που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2022.

Συγγραφέας, σκηνοθέτρια, ηθοποιός, ζωγράφος και τραγουδίστρια του ρεμπέτικου, η Λένα Κιτσοπούλου, Onassis Culture resident artist τη χρονιά 2020-2021, στέγασε το στούντιο-ατελιέ της σε ένα πρώην μηχανουργείο στου Ρέντη, που το Ίδρυμα Ωνάση ανακαινίζει για να στεγάσει το νέο πολιτιστικό κέντρο Onassis Ready. Στο διάστημα της έρευνάς της για ένα θεατρικό έργο και μια σειρά από εικαστικά έργα με κοινό σημείο αναφοράς το μυθιστόρημα «Φράνκενσταϊν ή ο σύγχρονος Προμηθέας» (Μαίρη Σέλλεϋ, 1818), η Λένα Κιτσοπούλου κρατούσε ημερολογιακές σημειώσεις. Γραμμένες με την παροιμιώδη αντιδραστικότητά της, τη θρασεία μετεφηβική ορμή της και μια, από καρδιάς, ειλικρίνεια, αγρίως αυτοβιογραφική, ήδη από την πρώτη καταγραφή, στις

11 Μαρτίου 2021: «Εδώ και κάποιες μέρες έχει εμφυτευτεί μέσα μου ένα έμβρυο και περιμένω αν αυτό θα κρατηθεί ή αν θα πέσει από το δέντρο μου σαν σάπιο κεράσι κερασιάς». Οι σημειώσεις εκείνες, σχεδόν αυτούσιες, μαζί με σκίτσα και ζωγραφιές, αποτελούν το «Ημερολόγιο Φράνκενσταϊν» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις του Ιδρύματος Ωνάση.

Περισσότερα…