Tο φροντιστήριο Πουκαμισάς στην Ηλιούπολη, που άνοιξε τις πόρτες του το φετεινό Σεπτέμβρη, αναζητά καθηγήτριες και καθηγητές Γερμανικών. Μπορείτε να στέλνετε τα βιογραφικά σας στο ilioupoli-kentro@poukamisas.gr. Για οποιαδήποτε διευκρίνιση καλέστε μας στο 2109950483.
Ο Ronald Meinardus έκανε μία παρουσίασηστα Χανιά στο πλαίσιο της Συνάντησης του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας:
Οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας επανήλθαν πρόσφατα σε μια κάποια κανονικότητα. Οι αναταραχές της προηγούμενης δεκαετίας, όταν στο αποκορύφωμα της οικονομικής κρίσης αμοιβαίες κατηγορίες και υπαινιγμοί δηλητηρίασαν το διμερές κλίμα, μοιάζουν σχεδόν ξεχασμένες. Όταν συναντώνται σήμερα πολιτικοί και διπλωμάτες των δύο χωρών, επικρατεί θετικό κλίμα. Γίνεται λόγος για εταιρική σχέση που διαπνέεται από εμπιστοσύνη, μερικές φορές αναφέρεται ακόμη και η λέξη “φιλία”. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί κι όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Μητσοτάκης θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στο Βερολίνο στα μέσα Νοεμβρίου.
Η γερμανική κυβέρνηση επιδιώκει διμερείς συμφωνίες με αφρικανικές χώρες για να επιταχυνθούν οι απελάσεις όσων δεν δικαιούνται διεθνή προστασία. Στη Νιγηρία ο καγκελάριος Σολτς.
Όλο και περισσότεροι μετανάστες ζητούν άσυλο στη Γερμανία- και όχι μόνο. Σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), στο διάστημα Ιουλίου-Οκτωβρίου 2023 ο αριθμός των μεταναστών που έφτασαν στην Ιταλία μέσω Τυνησίας ξεπέρασε τους 56.000. Πολλοί από αυτούς επιχειρούν να συνεχίσουν την πορεία τους προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Στη Γερμανία έχουν ήδη ζητήσει άσυλο περίπου 250.000 άνθρωποι, ως τα τέλη Σεπτεμβρίου. Οι περισσότεροι προέρχονται από τη Συρία, το Αφγανιστάν και την Τουρκία.
Η απόπειρα ματαίωσης του σχεδίου του εκλεγμένου δημάρχου της Αθήνας για τη Βασιλίσσης Ολγας, έχει πολλά στοιχεία παραδοξότητας. Οπως και η ισχύουσα πρακτική της καθυστέρησης στον χρόνο που αναλαμβάνει καθήκοντα η επόμενη αυτοδιοικητική αρχή.
Το πιο ενδιαφέρον και ηχηρό αποτέλεσμα των πρόσφατων αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν η εκλογή του Χάρη Δούκα στη δημαρχία της Αθήνας. Οι ερμηνείες που επιχειρήθηκαν ήταν πολλές, άλλες εύστοχες και λογικές, άλλες άτσαλες και ασύμμετρες.
“Μπουκιές” από βιβλία και ιστορίες για μικρά-μικρά παιδιά.
Η πρώτη επαφή με τον κόσμο των βιβλίων μέσα από αφήγηση, κατασκευές,παιχνίδια, μουσικές και άλλες δραστηριότητες.
Αγγίζουμε τα βιβλία, τα περιεργαζόμαστε, τα ανακαλύπτουμε και περνάμεδημιουργικό χρόνο μαζί τους.
Γιατί μπορούμε τα βιβλία ν’ αγαπήσουμε πριν καν μάθουμε να διαβάζουμε και να γράφουμε.
Το πρόγραμμα απευθύνεται σε παιδιά 2 έως 4 ετών.
Εισηγήτρια: Εύη Γεροκώστα, αφηγήτρια, συγγραφέας
Διάρκεια κάθε συνάντησης: 60΄, ημέρα: Δευτέρα & ώρα: 18:00 – 19:00
Sehr geehrte Damen und Herren,
wir freuen uns, Ihnen mitteilen zu können, dass wir ab28.10.2023 eine neue Podcast-Reihe mit dem Titel “YiasasAdenauer” starten werden.
Politik, Wirtschaft, internationale Beziehungen und weitere lustige Themen werden diesen neuen Podcast ausmachen, an dem immer ein Gast beteiligt sein wird.
Alle zwei Wochen können Sie uns auf Spotify hören und wir würden uns über Ihre Kommentare und Fragen freuen.
In unserer ersten Folge geht es um die deutsch-griechischen Wirtschaftsbeziehungen, die wir mit der Direktorin von Germany Trade & Invest für Griechenland und Zypern, Frau Michaela Balis, besprochen haben.
https://open.spotify.com/show/4i5V4RZ9T3ku9H9oB4nHJK?si=NXE_RtCrQv2rl5I-hq-dlA&nd=1
Ο Ulf-Dieter Klemm, διπλωμάτης, απόφοιτος του 1964 και στενός φίλος του Συλλόγου μας έστειλε την είδηση της τελετής απονομής του βραβείου που χορήγησε ο συμμαθητής τουBernd von Maltzan.
Το Φεβρουάριο είχα στείλει πληροφορίες για το βραβείο της καλύτερης μετάφρασης από τα ελληνικά στα γερμανικά.
Η απονομή του βραβείου που χορήγησε ο συμμαθητής μας Bernd von Maltzan έγινε στις 12 Οκτωβρίου στο Johann-Heinrich-Voß-Literaturhaus της πόλης Πεντσλίν του Μεκλεμβούργου. Το βραβείο (5000 ευρώ) κέρδισε η Michaela Prinzinger για τη μετάφραση του βιβλίου “Άθος ο δασονόμος” της Μαρίας Στεφανοπούλου που εκδόθηκε στα γερμανικά με τον τίτλο “Athos der Förster” από τις εκδόσεις Elfenbein του Βερολίνου. Πρόκειται για ένα έξοχο βιβλίο που περιγράφει με λεπτό τρόπο το πως επιδρά το τραύμα του σκοτωμού των Καλαβρύτων από το γερμανικό στρατό κατοχής πάνω σε τέσσερις γενιές γυναικών (σύζυγος, κόρη, εγγονή και δισέγγονη).
Τα μέλη της ειδικής επιτροπής που πρότεινε τη μετάφραση για βράβευση είναι οι Birgit Hildebrand, μεταφράστρια από τα ελληνικά, Κώστας Κοσμάς, συντονιστής των εκδόσεων του Κέντρου Σύγχρονου Ελληνισμού του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, και εγώ.
Για τη τελετή απονομής και το δείπνο ο Bernd von Maltzan είχε καλέσει και τον παλιό συμμαθητή από την ΓΣΑ και φίλο του Joachim Horras που είχα να τον δω 59 χρόνια. Έτσι βρεθήκαμε, μετά από σχεδόν 60 χρόνια, τρεις απόφοιτοι της ΓΣΑ της Μετσόβου να κουβεντιάζουμε για τις κοινές μας σχολικές εμπειρίες σε μια κωμόπολη του Μεκλεμβούργου .
Επισυνάπτω μια φωτογραφία που δείχνει την ειδική επιτροπή, τον χορηγό του βραβείο, τη βραβευθείσα μεταφράστρια και τον δήμαρχο της πόλης Penzlin κ. Fechner.
Σας χαιρετώ από το Βερολίνο
Ο Σύλλογος Philadelphia διοργανώνει στις 9.11.2023 το προγραμματισμένο μηνιαίο Stammtisch.
Ο Απόστολος Πίτσος γεννήθηκε στις 29.6.1918 και πήγε στη Γερμανική Σχολή, που τότε ήταν στην γωνία των οδών Αραχώβης και Ασκληπιού. Συμμαθητής του στην Γ’ τάξη ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης αλλά και η ηθοποιός Δέσπω Διαμαντίδου τη σχολική περίοδο 1926-27. Ήδη από το 1865 ο θείος του είχε ιδρύσει μία μικρή επιχείρηση με το οικογενειακό όνομα με ένα μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Περικλέους. Λίγο αργότερα ανέλαβε και ο πατέρας του και μαζί κατασκεύαζαν μικρές οικιακές συσκευές ανάμεσα σε άλλα μικρά μεταλλικά κλουβιά αλλά και μικρά ψυγειάκια νερού με ένα μικρό βρυσάκι που συνήθιζαν τότε οι νοικοκυρές να κρεμούν στον τοίχο. Τα μαθητικά εκείνα χρόνια κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, η μικρή αυτή οικογενειακή βιοτεχνία, μετακόμισε στην οδό Έσλιν στους Αμπελοκήπους, που ήταν τότε στα όρια του κέντρου της πόλης, αλλά ένα ατύχημα του πατέρα του, που επηρέασε την όρασή του, υποχρέωσε το νεαρό Απόστολο που ήξερε γερμανικά να τον συνοδεύσει στη Γερμανία και κατόπιν να αναλάβει την ίδια την μικρή αυτή επιχείρηση. Μετά το σχολείο μετέβη ξανά στη Γερμανία στην πόλη Aue, όπου και σπούδασε μηχανολόγος. Τα χρόνια του πολέμου και της κατοχής δουλειές δεν υπήρχαν και ο ίδιος βρήκε το χρόνο να εξασκείται στο βιολί, τη μεγάλη του αγάπη, παίζοντας τέλεια πλέον το κονσέρτο για βιολί του Μπετόβεν (το μοναδικό που συνέθεσε για βιολί ο συνθέτης). Μόλις έληξε ο πόλεμος, και έχοντας πλέον αποκτήσει τις γνώσεις από τις σπουδές του στη μηχανολογία, κατόρθωσε σιγά σιγά να μεταμορφώσει τη μικρή αυτή βιοτεχνία στην βιομηχανία που τα μεταπολεμικά χρόνια κατασκεύαζε ηλεκτρικές συσκευές προμηθεύντας όλα τα ελληνικά νοικοκυριά. Το 1959 όταν η επιχείρηση είχε πλέον μετακομίσει στου Ρέντη άρχισε να κατασκευάζει ψυγεία και θερμάστρες πετρελαίου, το 1968 ασπρόμαυρες τηλεοράσεις και το 1977 όταν κίνησε το ενδιαφέρον των διεθνών μεγάλων οίκων και δη των γερμανικών κυρίως λόγω του υψηλής ποιότητας κατασκευής τους εξαγοράστηκε από την BOSCH – SIEMENS HAUSGERȀTE GmbH.
Απεβίωσε στις 31 Δεκεμβρίου, την τελευταία ημέρα του 2022 σε ηλικία 104 ετών και 5 μηνών
Η Εύη Ζαχαρακοπούλου γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1945 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1963. Είναι Ψυχίατρος, Παιδοψυχίατρος, Ψυχαναλύτρια, Μέλος της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας και της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ενώσεως.
Δομές υποδοχής του μικρού παιδιού στον κοινωνικό χώρο – Συλλογικό έργο – Εκδόσεις Κουκκίδα…
Είναι και ίσως να σας φανή παράδοξος ο τίτλος του σημερινού σημειώματος. Υπενθυμίζω τα ακόλουθα:
Πρώτον, η λέξη ΓΑΖΑ είναι περσική, όπως και η λέξη παράδεισος. Είναι τα περσικά που παρεισέφρησαν στο κείμενο της Καινής Διαθήκης. Σημαίνει ΓΑΖΑ το θησαυροφυλάκιο, ο γαζοφύλαξ, το γαζοφυλάκιο, όρος και επί Καποδιστρίου.
Δεύτερον, υπενθυμίζω, ότι η Αγία Οικογένεια μετέβη από την Βηθλεέμ μέσω της διαδρομής Ιεροσολύμων-Γάζης στην Αίγυπτο, όπου τους εφιλοξένησεν επί διετίαν.
Τρίτον, ο Αιθίοψ υπουργός των οικονομικών της βασιλίσσης Κανδάκης μετέβαινε, μετά από την επίσκεψή του στα Ιεροσόλυμα μέσω της διαδρομής που ακολουθούν σήμερα να στρατεύματα του Ισραήλ στην Γάζα.Εκεί τον συνήντησε ο διάκονος Φίλιππος και τον προσηλύτισε στο Ευαγγέλιο. Τον εβάπτισε μάλιστα. Τα γεγονότα περιγράφονται αναλυτικώς στο βιβλίον των Πράξεων (των) Αποστόλων, κεφ. η΄. Το γεγονός είναι σημαντικόν, διότι είναι ο πρώτος εθνικός που βαπτίσθηκε.
Τέταρτον, ο Αιθίοψ είναι ευνούχος. Διατί? Υπήρξε έθος στην αρχαία Αιθιοπία ο υπουργός των Οικονομικών να είναι ευνούχος. Ο Αριστοτέλης θέλει όπως ο “χρηματιστής”, ο υπουργός των Οικονομικών, να είναι άτεγκτος, να μην υπόκειται σε διαφθορά. Οι Αιθίοπες το είχαν λύσει με τον ευνούχο.
Σήμερα γίνεται λόγος για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Το είχε διακηρύξει μεγαλοφωνότατα, ως ένας δεύτερος Ησαίας, το 1978 ο αλήστου μνήμης Μιλτιάδης Έβερτ, ακόμη σήμερα ομιλούμε περί φοροδιαφυγής. Μήπως στην διαδρομή Ιερουσαλήμ – Γάζης βρούμε έναν νέον Αιθίοπα ευνούχο για να μας σώση?
Εύχομαι έναν καλό μήνα. Μην ξεχνάτε, σήμερα (1.11.2023) των Αγίων Αναργύρων, εορτάζουν όσοι είναι αργυρώνητοι.
Σε προηγούμενο σημείωμα είχα αναφερθή στην περιβόητη, διάσημο στην ιστορία Γάζα της Παλαιστίνης και στον Αιθίοπα ευνούχο. Συμπληρώνω ένεκα του ενδιαφέροντος και στην νεώτερη ιστορία της Ελλάδος.
Όταν έφθασε στην Μέση Ανατολή τον Απρίλιο 1942 ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, τοποθετήθηκε αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και παράλληλα ανέλαβε την διεύθυνση των τριών πολεμικών υπουργείων. Εκ των πρώτων ενεργειών του ήταν η σύσταση ανεξαρτήτου μοίρας Αεροπορίας, δεδομένου, ότι οι μονάδες μας είχαν υπαχθή σε αγγλική διοίκηση. Έτσι, οι μοίρες διώξεως 535 και 336, καθώς και η μοίρα 13 ελαφρού βομβαρδισμού εγκατεστάθησαν στην Γάζα υπό ελληνική διοίκηση. Τουτο εγγράφεται στην επιτυχία του Π. Κανελλοπούλου και του τότε σμηνάρχου Παναγιώτη Βήλου. Με έδρα την πολύκλαυστον Γάζα, τα ελληνικά φτερά κατώρθωσαν μεγίστας επιτυχίας στην Δυτική Έρημο, στην Κρήτη και στις Κυκλάδες.
Σήμερα, που το κέντρον των ειδήσεων είναι και θα παραμένη η Γάζα, ας ακουσθή και αυτή η πτυχή της ιστορίας της πάλαι ποτέ διασήμου πόλεως.
Ο Βαγξέλης Τρικεριώτης αποφοίτησε από την Σχολή
Ο Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 25 Ιουνίου του 1922. Στο δημοτικό πήγε στη Γερμανική Σχολή στην Αραχώβης, όπου πρωτοεμφανίζεται στα Μαθητολόγια το έτος 1928-29 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως το έτος 1930-31 στην Γ’ Δημοτικού και αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1940.
Μετά το σχολείο σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου έλαβε το πτυχίο το 1946.
Στη διάρκεια της κατοχής έλαβε μέρος στην εθνική αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΔΕΣ.
Την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως δικηγόρος ξεκίνησε στην Αθήνα το 1947.
Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ποινικού Δικαίου από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου το 1953 και το 1955 εξελέγη υφηγητής του Ποινικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά το διάστημα 1962-1963 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ της Γερμανίας ως επισκέπτης καθηγητής, ενώ το 1968 εξελέγη παμψηφεί έκτακτος καθηγητής του Ποινικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών.
Όμως η δικτατορία δεν ενέκρινε τον διορισμό του. Τον Φεβρουάριο του 1969 τον απομακρύνει και από τη θέση του υφηγητή και τον Ιούλιο του 1969 συλλαμβάνεται. Για πέντε μήνες παρέμεινε σε απομόνωση και υποβλήθηκε σε βασανιστήρια, ενώ τον Απρίλιο του 1970 καταδικάστηκε σε κάθειρξη 18 ετών. Το 1972, ενώ ήταν έγκλειστος στις φυλακές, το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης τον εξέλεξε τακτικό καθηγητή του Ποινικού Δικαίου και της Φιλοσοφίας του Δικαίου. Τον Απρίλιο του 1972 αποφυλακίζεται, για λόγους υγείας και με τη βοήθεια του Peter Limbourg, τότε πρέσβη της Γερμανίας στην Αθήνα, καταφεύγει στη Χαϊδελβέργη όπου διδάσκει Ποινικό Δίκαιο χωρίς να σταματά ούτε στιγμή τον αντιδικτατορικό του αγώνα.
Μετά την πτώση της δικτατορίας (1974) επιστρέφει στην Ελλάδα και μετέχει στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ως υπουργός Δημοσίων Έργων, ενώ παράλληλα αρχίζει ξανά τις παραδόσεις του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συγκεκριμένα στη πανηγυρική έναρξη των παραδόσεων ξεκίνησε τον λόγο του προς τους φοιτητέςμε την περίφημη φράση: “Κύριοι και τώρα συνεχίζουμε από εκεί που μας σταμάτησαν”.
Εξελέγη βουλευτής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και διετέλεσε υπουργός σε τρεις κυβερνήσεις: Δικαιοσύνης (1982-84, 1984-85, 1985-86), Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (1987) και, τέλος, αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (1995). Ήταν μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ποινικού Δικαίου, της Διεθνούς Αμνηστίας, καθώς και της Διεθνούς Ένωσης Νομικών. Έχει συμμετάσχει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθώς και σε πολλά διεθνή σοσιαλιστικά και επιστημονικά συνέδρια.
Απεβίωσε στις 5 Σεπτεμβρίου 2011.
Ήμουν πολύ καλή μαθήτρια, χωρίς όμως να διαβάζω ποτέ ιδιαίτερα, γιατί δεν μου άρεσε το διάβασμα. Στην έκτη δημοτικού έδωσα εξετάσεις και πέρασα στη Γερμανική Σχολή, την οποία και τελείωσα. Δύσκολο σχολείο, αυστηρό πολύ -μαθησιακά μόνο, γιατί κατά τα άλλα είναι πολύ φιλελεύθερο, καμία σχέση με τα ελληνικά. Δεν τους ενδιαφέρει πώς θα πας ντυμένος, είναι ένα πολύ προχωρημένο σχολείο, όπως και οι Γερμανοί, αλλά στο μαθησιακό κομμάτι δίνει βάση σε όλα τα μαθήματα, δηλαδή τα καλλιτεχνικά και η γυμναστική είναι το ίδιο σημαντικά με τα μαθηματικά. Εκεί έκανα και θέατρο -είχε μια πολύ οργανωμένη θεατρική ομάδα, ενώ ο δάσκαλός μου τότε, ο Στέλιος Παπαπέτρου, με προετοίμασε και για τις εξετάσεις μου στο θέατρο Τέχνης, όπου έδωσα και πέρασα.
Σίγουρα μου έχει αφήσει κατάλοιπα η φοίτησή μου εκεί. Δεν γίνεται να έχεις τελειώσει αυτή τη σχολή και να μη σου αφήσει κάτι. Είμαι φουλ οργανωμένη και τυπική πολύ. Βέβαια, με τα χρόνια έχω αρχίσει λίγο να το αποτάσσω αυτό από πάνω μου.
(η φωτογραφία είναι τμήμα της φωτογραφίας τουΠαναγιώτη Μάλλιαρη στο bovary.gr.
Ο Ελληνογερμανικός Σύλλογος Philadelphia Verein προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του στη διάλεξη του πολιτικού αναλυτή Dr. Ronald Meinardus (απόφοιτος ’74, γερμανικό τμήμα) με θέμα: “Verbündete, Partner, Freunde? Zum Stand der Deutsch Griechischen Beziehungen heute”.
Τρίτη 14 Νοεμβρίου στις 19.30, στο Vereinshaus του Συλλόγου Philadelphia.
Verbündete – sicher, Partner – auf jeden Fall. Aber Freunde? Auf der persönlichen Ebene sind die deutsch-griechischen Beziehungen gut, nicht selten freundschaftlich und herzlich. Das schöne Bild hat gleichwohl dunkle Flecken: die Schatten der Vergangenheit der Nazi-Besatzung und deren Aufarbeitung, die Folgen der Schuldenkrise sowie unterschiedliche
Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο εντοπίσαμε αυτές τις ημέρες. Συγγραφέας, ο Παναγιώτης Δευτεραίος, ο οποίος δεν είναι απόφοιτος, όμως το βιβλίο που εξέδωσε έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και όχι μόνον για τους Αθηναίους.
Μία συναρπαστική, περιπετειώδης εξερεύνηση στον υπόγειο κόσμο της Αθήνας.
Κατεβαίνοντας στα ενδότερα, εισχωρώντας στο υπέδαφος της Αθήνας, ανακαλύπτουμε αρχαία τούνελ και στοές, χαμένα ρέματα, παλιά καταφύγια και κατακόμβες.
Μπορούμε πράγματι να διανύσουμε χιλιόμετρα περπατώντας κάτω από την αστική επιφάνεια; Η απάντηση είναι “ναι”, αρκεί να γνωρίζουμε τα σημεία που οδηγούν στις εισόδους των πραγματικών στοών! Από τις εισόδους αυτές καταλήγουμε είτε σε δαιδαλώδεις υπόγειους διαδρόμους, στους οποίους ταξιδεύουν τρεχούμενα νερά, είτε σε τοπικού χαρακτήρα χώρους με σήραγγες και θαλάμους, όπως είναι τα καταφύγια ή οι κατακόμβες. Έτσι, οι σκάλες που ξεκινούν κάτω από ένα παμπάλαιο μεταλλικό καπάκι, στην άκρη του δρόμου ή στα παρτέρια κάποιου πεζοδρομίου, μπορούν να μας οδηγήσουν, πάντα με τη δέουσα προσοχή, σε μια ξεχασμένη υπόγεια γωνιά της πόλης!
Ελάχιστες από αυτές τις διόδους είναι πλέον φανερές μέσα στον αστικό λαβύρινθο, όπως για παράδειγμα εκείνη η ξεχασμένη όαση στο πολυσύχναστο Κέντρο, από όπου ο θρύλος θέλει να ξεκινά μια υπόγεια διαδρομή προς τη θάλασσα…
Ο έμπειρος Σπηλαιολόγος και Πολιτικός Μηχανικός του ΕΜΠ, Παναγιώτης Δευτεραίος, μας καλεί σε μία συναρπαστική περιήγηση στον… Κάτω Κόσμο της πρωτεύουσας! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Βικιπαίδεια: Χρησιμότητα, Κανόνες και Δημιουργία
Στα σεμινάρια, τα οποία περιλαμβάνουν θεωρητικό μέρος και πρακτική εφαρμογή, οι συμμετέχοντες θα ενημερωθούν για τον τρόπο λειτουργίας της Βικιπαίδειας καθώς και για τον τρόπο δημιουργίας και συμπλήρωσης λημμάτων που τους ενδιαφέρουν.
Εισηγητές, οι Βικιπαιδιστές: Παύλος Στάμος, Σπύρος Αλμπάνης, Θοδωρής Ριζόπουλος
Τα σεμινάρια διεξάγονται σε συνεργασία με την PostScriptum.
Ημέρες διεξαγωγής: 4 και 18 Νοεμβρίου, ώρες 10.00-14.00
Ιστορική Βιβλιοθήκη, 2ας Μεραρχίας 36 & Ακτής Μουτσοπούλου στον Πειραιά (στάση μετρό Δημοτικό Θέατρο)
Τόπος : Περιοχή Κατσιμίδι-Μαλακάσα – Ιπποκράτειος πολιτεία
Διάρκεια πεζοπορίας 3 ώρες, μικρές αναβάσεις/καταβάσεις
Φέρτε νερό, σάντουιτς, μπαστούνια αν θέλετε, αδιάβροχο καλού κακού.
Ελάχιστη συμμετοχή 10 ατόμων
Παρακαλώ δηλώστε ως Πέμπτη 2 ΝΟΕ στο tasoskavadellas@gmail.com
πεζοπορικά Τάσος Κ
Tagesausflug – Samstag, 4. November 2023
Der Vormittag unseres Reisetages wird sich den antiken Schätzen widmen, die der Ort Nemea in der
Region Korinthia (Peloponnes) bietet. Einer der Gründungsmythen von Nemea besagt, dass das dortige
Zeus-Heiligtum und die Nemeischen Spiele von Herakles nach seinem Sieg über den Löwen gestiftet
wurden. Überreste des im 4. Jh. v. Chr. erbauten Heiligtums und des Stadions sind bis heute erhalten. Über das Gelände der Ausgrabungsstätten wird uns unser deutschsprachiger Führer, Ilias Tsouktakos, führen.
Dem Rundgang über das Freigelände schließt sich ein Besuch des 1984 von der University of California
erbauten archäologischen Museums an, in dem sich Funde aus der Gegend von der prähistorischen über die mykenische bis hin zur byzantinischen Zeit finden.
Im Anschluss daran entdecken wir die neuzeitlichen Schätze der Region Nemea bei einer Gutsführung mit anschließender Weinprobe im Weingut Bairaktaris.
O θεατρικός όμιλος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών παρουσιάζει το έργο «Η μικρή μας πόλη» του Τhornton Wilder
Στο Θέατρο της Γερμανικής Σχολής Αθηνών: 5/5, 6/5 και 8/5, ώρα 20.30 μ.μ.
Μετά την πανδημία. Μέσα στην δίνη των πολλών γεγονότων που αλλάζουν μοιραία τον κόσμο μας, όπως τον γνωρίζαμε. Σε μια εποχή που οι τέχνες μοιάζουν πολυτέλεια, μια μικρή ανάταση και αντίσταση στους φρενήρεις ρυθμούς της ζωής μας. Σε αυτή ακριβώς τη χρονική στιγμή η θεατρική ομάδα της DSA- μια νέα ομάδα που αναδύθηκε τα χρόνια του εγκλεισμού- συστήνεται με ένα αγαπημένο έργο που εστιάζει σε αυτό ακριβώς το ερώτημα: Τι είναι η ζωή μας; Τι είναι τελικά σημαντικό;
«Η μικρή μας πόλη» είναι λοιπόν- πριν και πάνω απ’ όλα- ένας ύμνος στη ζωή. Μιλάει για τη ζωή του καθενός ξεχωριστά και για τη ζωή των πολλών πολιτών μιας μικρής πόλης. Δεν ενδιαφέρεται μόνο για τα μεγάλα και τα σημαντικά γεγονότα, αλλά επικεντρώνεται στα μικρά θαύματα που συμβαίνουν καθημερινά. Ο αφαιρετικός του χαρακτήρας επιτρέπει στο έργο να λειτουργήσει συμβολικά, πέρα από τον τόπο και τον χρόνο. Οι πολίτες μιας μικρής πόλης ξυπνούν, παίρνουν το πρωινό τους, πάνε στο σχολείο ή στη δουλειά τους, ονειρεύονται, θυμώνουν, ερωτεύονται, με λίγα λόγια ζουν. Και η ζωή τους απλή, καθημερινή με τις μικρές χαρές και τις λύπες της, είναι το θέμα του έργου.
Όταν o Wilder έγραψε το 1938 τη «Μικρή μας πόλη», τόλμησε μια μικρή επανάσταση. Σε μια εποχή που ο Ρεαλισμός κυριαρχούσε στο θέατρο, το έργο αυτό χωρίς αυλαία, χωρίς σκηνικά, χωρίς αντικείμενα ζητούσε από τους ηθοποιούς να διαβάζουν αόρατες εφημερίδες και να χρησιμοποιούν φανταστικά αντικείμενα. Καλούσε δηλαδή τον θεατή να συμπληρώσει τα κενά και να φανταστεί τα πιάτα, τα ποτήρια, τους δρόμους, τις εκκλησίες και τα σπίτια. Να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του.
Στη δική μας διασκευή το στίγμα δίνει ένας χορός πολιτών που αφηγείται την ιστορία και μας ξεναγεί στα μυστικά της πόλης. Με τα σχόλιά του κλείνει το μάτι στο κοινό υπενθυμίζοντας του την αξία των μικρών πραγμάτων, τη σημασία που έχει κι η πιο ασήμαντη στιγμή του μυστηρίου που ονομάζουμε ζωή. Η αφήγηση για μια ακόμη φορά γίνεται ομαδική υπόθεση.
