Μόλις κυκλοφόρησε το νέο μυθιστόρημα των Γιάννη και Μαρίνας Αλεξάνδρου (ψευδώνυμο του εδώ και χρόνια επιτυχημένου συγγραφικού ζευγαριού που αποτελείται από τον απόφοιτό μας Γιάννη Γεωργακάκη και τη σύζυγό του Μαρίνα) με τίτλο “Αμφιβολίες και Όνειρα“, από τις εκδόσεις Λιβάνη.

Στο βιβλίο, μια σύµπτωση ενώνει τη ζωή δύο διαφορετικών γυναικών. Η πρώτη ζει στο σήµερα, ενώ η άλλη αιώνες πριν. Η μια από τις δυο γυναίκες είναι η Μυρσίνη, φιλόλογος, η οποία ονειρεύεται πανεπιστηµιακή καριέρα, και φεύγει από την Αθήνα για να πάει να ζήσει στην Καρδαµύλη. Μετά από περιπέτειες, θα βρει την ευτυχία. Η άλλη γυναίκα είναι η Στέλλα Αλιπράντη, που έζησε στην Αγία Πετρούπολη το 1770: το ηµερολόγιο της θα ανακαλύψει στο µουσείο Ερµιτάζ σε ένα ταξίδι της η Μυρσίνη.

Περισσότερα…

…diesmal wieder im Vereinshaus!

Im Rahmen des Oktober-Stammtisches findet auch die Eröffnung der Gemäldeausstellung

„Sabine Angelidis – Naturinspirationen“ statt.

Deutsch-Griechischer Verein Philadelphia

Kriezi 62-64 GR-151 25 Maroussi

Tel.: +30 210 68 48 009

E-Mail: www.philadelphia1837.gr

Κυκλοφόρησε το τεύχος τουΟκτωβρίου 2022 της Οικονομικής Επιθεώρησης με θέμα “Τα αγκάθια ενός πολύ δύσκολου χειμώνα”.

Κύμα ακρίβειας σαρώνει τις οικονομίες σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Οι καταναλωτές βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται και ζητούν αυξήσεις στους μισθούς, ενώ οι κεντρικές τράπεζες ξεκίνησαν ήδη επιθετικές αυξήσεις επιτοκίων. Απειλούνται εύθραυστες πολιτικές και οικονομικές ισορροπίες, η ανατροπή των οποίων θα μπορούσε να επηρεάσει από την έκβαση των μαχών στην Ουκρανία μέχρι τις εξελίξεις στο «μέτωπο» της περιβαλλοντικής κρίσης. Σε αυτό το διεθνές περιβάλλον, η ελληνική οικονομία εισέρχεται σε ένα φθινόπωρο που προμηνύεται δύσκολο. Την άποψή τους για τη συγκυρία καταθέτουν στην Οικονομική οι Γιώργος Αργείτης, Νίκος Βέττας, Γιώργος Καρανίκας, Αναστάσιος Καπνοπώλης, Αντώνης Ζαΐρης, Γιώργος Καββαθάς και Παναγιώτα Καλαποθαράκου.

Περισσότερα…

Η Έφη Ρευματά έχει κάνει την μετάφραση στο έργο «Ο καθένας πεθαίνει μόνος του» του Χανς Φάλαντα που πάιζεται στο Studio Μαυρομιχάλη, Μαυρομιχάλη 134, Εξάρχεια – Τηλ. 210-6453330 μετιμή εισιτηρίου 10 ευρώ για γκρουπ άνω των 15 ατόμων.

Ο Θεατρικός Οργανισμός «Νέος Λόγος» και το studio Μαυρομιχάλη παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε θεατρική διασκευή, το μυθιστόρημα του Χανς Φάλαντα, «Ο καθένας πεθαίνει μόνος του», σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή.

«Ακόμα και μέσα στο πιο μαύρο σκοτάδι μπορεί να υπάρξει αντίσταση και ελπίδα».

Με ρεαλισμό και ειλικρίνεια στο έργο του ο Φάλαντα περιγράφει την καθημερινή ζωή των Γερμανών πολιτώνκαι την αντίσταση που πρόβαλαν στον ναζισμό κάποιοι -λίγοι- «συνηθισμένοι» άνθρωποι.

Κεντρική ιστορία είναι αυτή των Κβάνγκελ, μια αληθινή ιστορία, την οποία ανακάλυψε ο συγγραφέας σε φακέλους της Γκεστάπο μετά το τέλος του ναζιστικού καθεστώτος.

Ο Ότο Κβάνγκελ είναι ένας εργοδηγός σε εργοστάσιο επίπλων που έχει μετατραπεί σε εργοστάσιο που φτιάχνει φέρετρα. Η Άννα είναι η γυναίκα του. Όταν ο γιος τους σκοτώνεται στον πόλεμο, αποφασίζουν να αντισταθούν με τον δικό τους τρόπο. Γράφουν κάρτ ποστάλ κατά του Χίτλερ που τις αφήνουν σε κεντρικά σημεία για να αφυπνίσουν τον Γερμανικό λαό.

Με άξονα αυτήν την ιστορία, ο Φάλαντα, δημιουργεί μια τοιχογραφία γεγονότων, προσώπων και εποχής. Μια διεισδυτική αποτύπωση χαρακτήρων, και των κινήτρων, των σκέψεων και της συμπεριφορά τους απέναντι στο καθεστώς.

Ο Φάλαντα δεν γράφει για ήρωες και μεγάλα κατορθώματα. Γράφει για «τους απλούς, καθημερινούς» ανθρώπους. Αυτούς που τα προβλήματα της επιβίωσης, η ανεργία, η ανέχεια, ο αγώνας για τον επιούσιο, δεν τους επιτρέπουν ούτε να ονειρευτούν. Κι όταν κάποιος τους δίνει υποσχέσεις και τους μοιράζει ψίχουλα, εκείνοι γραπώνονται από αυτόν. Και ξεχνάνε ότι η εξουσία δε νοιάζεται, δε χαρίζει. Καταβροχθίζει. Την ενέργειά τους, τις σχέσεις τους, τα όνειρά τους, την ίδια τους την ύπαρξη.

Μπορεί κάποιος να αντιδράσει; Υπάρχει αντιμετώπιση, διαφυγή, ελευθερία; Υπάρχει χώρος ν΄ αγωνιστείς, να απαιτήσεις, να διεκδικήσεις;

«Ο καθένας με τις δυνάμεις του, το βασικότερο να αντιστέκεσαι», λέει ο Φάλαντα.

Και ο τίτλος;

«Ο καθένας πεθαίνει μόνος του», λέει ο Φάλαντα. Και συμπληρώνει: «Όχι, δεν είναι ένα έργο για το θάνατο. Είναι ένα έργο για τη ζωή».

Και το πώς μπορείς να τη ζήσεις, συμπληρώνουμε εμείς.

«Δεν είναι πιασάρικος ο τίτλος» μας είπαν.

Ας τελειώνουμε με τα πιασάρικα.

Το μυθιστόρημα του Φάλαντα θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας αντιφασιστικής λογοτεχνίας. Μας αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο εγκαθίσταται στις ανθρώπινες συνειδήσεις ο ολοκληρωτισμός, απειλώντας με πλήρη αφανισμό τόσο την ψυχή όσο και το σώμα.

Μας υπενθυμίζει ότι ο ναζισμός δεν είναι ένα μουσειακό απολίθωμα του παρελθόντος, αλλά μια υπαρκτή απειλή στο σήμερα. Κάθε μυθιστόρημα όπως το “Ο καθένας πεθαίνει μόνος του” που περιγράφει τη φρίκη μιας τέτοιας κοινωνίας, είναι ένας ακόμη λόγος να παλέψουμε και να φωνάξουμε ακόμα πιο δυνατά: “Ποτέ ξανά!”

Χανς Φάλαντα

O Χανς Φάλαντα (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Rudolf Ditzen) γεννήθηκε το 1893 στο Γκράιφσβαλντ και πέθανε το 1947 στο Βερολίνο.Το ψευδώνυμο του Φάλαντα είναι ένας συνδυασμός χαρακτήρων από τα Παραμύθια των Αδερφών Γκριμμ: ο πρωταγωνιστής του παραμυθιού Hans in Luck και ένα άλογο με το όνομα Φάλαντα στο παραμύθι The Goose Girl.

Άσκησε διάφορα επαγγέλματα (τοπογράφος, λογιστής, νυχτοφύλακας, έμπορος δημητριακών και διαφημιστής, μεταφραστής και δημοσιογράφος). Επηρεασμένος αρχικά από τον εξπρεσιονισμό, εμφανίζεται στα γράμματα το 1920 με το μυθιστόρημά του “Ο νεαρός Goedeschal”. Ο Φάλαντα προσχωρεί στο καλλιτεχνικό κίνημα “Νέα Αντικειμενικότητα” και ασπάζεται τον κοινωνικό νατουραλισμό με τη συνειδητή χρήση του απλού ύφους. Το 1932 κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του «Και τώρα ανθρωπάκο ;», το οποίο περιγράφει την καθημερινή ζωή των προλεταριοποιημένων μικροαστών. Με το βιβλίο αυτό ο Φάλαντα αποκτά παγκόσμια φήμη. Ακολουθούν δώδεκα περίπου μυθιστορήματα. Ξεχωρίζουν τα “Λύκος ανάμεσα σε λύκους” (1932), “Ο σιδερένιος Gustav” (1938), «Εφιάλτης» (1946) και το “Ο καθένας πεθαίνει μόνος του” (1946), εμπνευσμένο από την πραγματική ιστορία του ζεύγους Otto και Elise Hampel, που εκτελέστηκαν από τους Ναζί, κατά τη διάρκεια του πολέμου, εξαιτίας της αντιφασιστικής τους δράσης. Ο Φάλαντα πεθαίνει τον Φεβρουάριο του 1947 από υπερβολική δόση υπνωτικών. Το 1950 κυκλοφορεί το πιο προσωπικό του βιβλίο, “Ο πότης”.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :

Μετάφραση: Έφη Ρευματά

Διασκευή – Δραματουργική επεξεργασία : Φώτης Μακρής, Στέλλα Κρούσκα, Έφη Ρευματά

Σκηνοθεσία – Φωτισμοί: Φώτης Μακρής

Σκηνικά – Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη

Μουσική– Μουσική επιμέλεια: Φοίβος Σαμαρτζής – Στέλλα Κρούσκα

Παίζουν: Κωνσταντίνος Δημητρακάκης, Βασιλίνα Κατερίνη, Στέλλα Κρούσκα, Φώτης Μακρής, Στέλιος Πετράκης, Έφη Ρευματά,Φοίβος Σαμαρτζής, Κλεοπάτρα Τολόγκου, Μενέλαος Χαζαράκης

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Κάθε Σάββατο στις 20.30 και κάθε Κυριακή στις 19.00

– δυνατότητα ομαδικού εισιτηρίου στην τιμή των 10 ευρώ για γκρουπ άνω των 15 ατόμων.

Τηλέφωνα επικοινωνίας :

Φώτης Μακρής. 6972556344

Έφη Ρευματά . 6932994597

Ταμείο θεάτρου. 2106453330

www.studiomavromihali.gr

Nα δώσουμε άσυλο στους Ρώσους που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους για να μην πολεμήσουν στην Ουκρανία; Μπορεί να μοιάζει αυτονόητη η απάντηση, για πολλούς όμως δεν είναι. Γιατί ο πόλεμος έφτασε στο κατώφλι της Ρωσίας με καθυστέρηση. Οι σποραδικές αντιπολεμικές διαδηλώσεις της άνοιξης ξεφούσκωσαν γρήγορα, ελάχιστοι ακτιβιστές εναντιώθηκαν στην ιμπεριαλιστική πολιτική του Βλαντιμίρ Πούτιν, οι δημοσιογράφοι που παρέμειναν στη χώρα συμμορφώθηκαν είτε σιωπηρά, είτε ενεργά, μόνο οι γενναίοι αντιφρονούντες δεν άντεξαν κι έφυγαν. Η ζωή στη Μόσχα συνεχίστηκε κανονικά –διαβάζαμε στα σχετικά ρεπορτάζ– έστω και χωρίς Μακ-ντόναλντς. Ολα αυτά μέχρι τη μερική επιστράτευση.

Κατά την έναρξη της «ειδικής επιχείρησης» του Ρώσου προέδρου υπήρξε έντονη συζήτηση σε διεθνές επίπεδο κατά πόσον πρέπει να επιβληθεί εμπάργκο σε ρωσικά πολιτιστικά προϊόντα και καλλιτέχνες, σε τραγουδιστές όπερας ή διευθυντές ορχήστρας, στη ρωσική λογοτεχνία και στο μπαλέτο. Αν πρέπει δηλαδή να σταματήσουμε να παρακολουθούμε Ρώσους αθλητές να παίζουν τένις ή να κάνουν παγοδρομίες, να βλέπουμε διεθνείς παραστάσεις των Μπολσόι ή να ακούμε ρωσικά μουσικά σύνολα για να τιμωρήσουμε τον Πούτιν. Ή αν κάτι τέτοιο είναι αδιέξοδο και αντίθετα θα έπρεπε με κάποιον τρόπο να επιχειρήσουμε να ενθαρρύνουμε τις αντιπολιτευτικές φωνές στο εσωτερικό της χώρας, που θα μπορούσαν σταδιακά να ανατρέψουν το καθεστώς το οποίο έχει οικοδομήσει ο Ρώσος πρόεδρος.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Εξω από κάθε πλαίσιο. Πέρα από τις διδαχές – συχνά – των συνθετών. Και με το «δικό του» να γίνεται σχεδόν πάντα έκανε τεράστιες επιτυχίες. Η ζωή του Σταμάτη Κόκοτα που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών.

Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: Ο Σταμάτης Κόκοτας ήταν μια προσωπικότητα και μια φωνή που δεν έμπαινε σε… κουτιά. Ίσως το μόνο κουτί όπου μπήκε ήταν, στην αρχή της καριέρας του, όταν κλείστηκε στη μικρή οθόνη της Γαλλικής Τηλεόρασης. Τραγουδώντας, ως Takis Coccotas, στα γαλλικά «Τα δάκρυά μου είναι καυτά», των Σταύρου Ξαρχάκου και Βαγγέλη Γκούφα, υπό τον τίτλο «Ne leur dis pas». Κάνοντας και τότε «το δικό του».

Με δυο λόγια, μπορεί ο πατέρας του να τον έστειλε να σπουδάσει ιατρική στο Παρίσι (όπως και ο ίδιος), όμως εκείνος από τα 15 του, που πήρε δώρο μια κιθάρα, το τραγούδι αγαπούσε.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Η ηθοποιός και τραγουδίστρια Κατερίνα Μαούτσου (απόφ.2004) εμφανίζεται στο serial “Μαύρο Ρόδο” που έκανε πρεμιέρα την περασμένη Δευτέρα 3/10 στο MEGA σημειώνοντας μεγάλη ακροαματικότητα (προβάλλεται Κυριακή με Τρίτη στις 22:30).

Κάνει επίσης τα φωνητικά στο τραγούδι των τίτλων “Το σ’ αγαπώ είναι φωτιά” σε μουσική Γιώργου Θεοφάνους, το οποίο ήδη έχει γίνει επιτυχία.

Δείτε το video…

.

.

.

ΖΗΤΕΊΤΑΙ Νηπιαγωγόςειδικότητας ΠΕ60 γιαπλήρη απασχόληση με εμπειρία στο χώρο της εκπαίδευσης. Απαραίτητη προϋποθέση καλή γνώση γερμανικής γλώσσας σε επίπεδο μητρικής. Βιογραφικά στο sekretariat@athenerschule.gr

Die DEUTSCHE SCHULE ATHEN

sucht zum nächstmöglichen Termin

eine/n qualifizierte/n

Krankenschwester / Krankenpfleger (m/w/d)

Stellenumfang: Vollzeit

Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule in Griechenland mit einem umfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zur Allgemeinen Hochschulreife.

Wir erwarten:

• Nachweis über staatlich anerkannte Krankenschwester-Krankenpfleger-Ausbildung (m/w/d)
• sehr gute Beherrschung der deutschen und grie­chi­schen Sprache, Englischkenntnisse erwünscht
• Selbständigkeit und Eigenverantwortlichkeit
• Belastbarkeit und Flexibilität
• Diskretion und Teamgeist
• EDV-Kenntnisse (Sichere Beherrschung von MS-Office Anwendungen)
• Bereitschaft zur Betreuung bzw. zum einfühlsamen Umgang mit Kindern
• Bereitschaft zur Einarbeitung und Einsatz in anderen Aufgabengebieten der Verwaltung

Wir bieten:

• ein angenehmes Arbeitsumfeld
• gute kollegiale Zusammenarbeit
• angemessene Bezahlung nach Ortsüblichkeit

Bewerbungen richten Sie bitte in deutscher Sprache

bis zum 12.10.2022

– bitte nur in elektronischer Form –

an die Leitung der Deutschen Schule Athen, bzw. an sekretariat@dsathen.gr

Ihre Daten werden ausschließlich intern, innerhalb des Bewerbungsverfahrens genutzt. Nach dessen Abschluss werden Ihre Daten gelöscht.

Ο Βαγξέλης Τρικεριώτης αποφοίτησε από την Σχολή

www.protoporia.gr

Ο Γεράσιμος Γασπαρινάτος είναι απόφοιτος του 1988, δικηγόρος, συγγραφέας (“Μέλαθρα, δολάρια, σουίτες, πετρογκάζ”, “Ο Σπερχειός φλέγεται!”) αλλά και σημαντικός συλλέκτης ενθυμίων της ΑΕΚ, προσφέροντας εδώ και πολύ καιρό εθελοντικά τις υπηρεσίες του για την δημιουργία του Μουσείου της ομάδας, το οποίο είναι, ουσιαστικά, δημιούργημά του και το οποίο αναμένεται να δοθεί στο κοινό στις αρχές του 2023.

Το Μουσείο είναι αποτέλεσμα πολυετούς και επίμονης προσωπικής έρευνας, εργασίας και κόπου του Γεράσιμου,ο οποίος συγκεντρώνει κάθε είδους αναμνηστικό, ιστορικές φανέλες της ομάδας, ντοκουμέντα, δημοσιεύματα, τρόπαια, φωτογραφίες από τη σχεδόν 100ετή ιστορία και πορεία της ομάδας και τα συγκεντρωμένα σε ένα χώρο, που κατά γενική ομολογία «στέκεται» με αξιώσεις δίπλα στους αντίστοιχους κάθε μεγάλης ομάδας και μόλις ανοίξουν οι πόρτες του θαμπορούν όλοι να αναγνωρίσουν την αφιλοκερδή προσφορά του Γεράσιμου, όπως και των πολλών άλλων δωρητών.

Στην φωτογραφία ο Χένρικ Νίλσεν, Δανός επιθετικός, που αγωνίστηκε την περίοδο 1987-88 στηνΑΕΚμαζί με τον ο Γερασιμο Γασπαρινάτο.

Χένρικ Νίλσεν – Γεράσιμος Γασπαρινάτος

Το δελτίο του Θωμά Μαύρου

Κυκλοφόρησε από την “ΚΑΠΑ εκδοτική”το δεύτερο βιβλίο του Γεράσιμου Γασπαρινάτου, με τίτλο “Ο Σπερχειός φλέγεται”:

Το ποδόσφαιρο είναι σαν το θέατρο. Σε αυτήν τη φράση, που ακούγεται συνεχώς από ποικίλα φίλαθλα ακροατήρια διαφορετικών κοινωνικών ομάδων και πολιτισμικών κοινοτήτων, το μυστικό βρίσκεται στο “σαν”. Σε αυτήν τη λέξη της παρομοίωσης ή της μεταφοράς, που θέλει να φέρει κοντά τον κόσμο του ποδοσφαίρου σε αυτόν του θεάτρου. Ζωντανά θεάματα και τα δύο με ένα αρχικό (άλλοτε ανοιχτού και άλλοτε κλειστού τέλους) σενάριο, με πρωταγωνιστές που ενίοτε λατρεύονται από τους θεατές, με σκηνοθέτες (κυρίως τους προπονητές), σκηνογράφους, ενδυματολόγους και φωτιστές, φροντιστές σκηνής και ταξιθέτες που φροντίζουν για την καλύτερη δυνατή επιτέλεση της παράστασης. Κοντολογίς, ένα πλήθος συντελεστών, παραγόντων και παραμέτρων που μοχθούν να ενισχύσουν αυτό το “σαν”, να του δώσουν είτε τη γοητεία της μεταφοράς είτε την ισχύ του αυτονόητου. Εάν λοιπόν δεχθούμε με κάποιον τρόπο ότι το “ποδόσφαιρο είναι σαν το θέατρο”, γιατί τότε να μην γράψουμε θέατρο για το ποδόσφαιρο – αυτήν τη λαϊκή θεότητα που τη λάτρεψαν και τη λατρεύουν όλοι, που την αξιοποίησαν και την αξιοποιούν όλοι, ανάλογα με τους στόχους τους: οι καλλιτέχνες και οι πολιτικοί, οι δικηγόροι και οι γιατροί, οι εφοπλιστές και οι τραπεζίτες, ακόμα και οι φιλόσοφοι; […]

Περισσότερα…

Γυναίκες που κόβουν τις κοτσίδες τους, καίνε τις μαντίλες τους κι ανεμίζουν… προκλητικά τα μαλλιά τους. Ανδρες που τους συμπαραστέκονται, ενώνοντας τις φωνές τους στο σύνθημα «Θάνατος στον δικτάτορα!». Από το ολοσέλιδο πρωτοσέλιδο των New York Times μέχρι τις Ελληνίδες που ποστάρουν στιγμιότυπα από τους δρόμους της Τεχεράνης, η διεθνής αλληλεγγύη στο Ιράν είναι πρωτόγνωρη. Η λαϊκή εξέγερση με αφορμή τον θάνατο της 22χρονης κουρδικής καταγωγής Μαχσά Αμίνι, η οποία συνελήφθη από την αστυνομία ηθικής επειδή δεν φορούσε μαντίλα, διαφοροποιείται από προηγούμενες στο εξής: έχει γίνει πολύ πιο συμπεριληπτική. Δεν περιορίζεται στους φοιτητές, στις γυναίκες και στις μεγάλες πόλεις. Αφορά τα μεσαία και εργατικά στρώματα, τις πόλεις και την επαρχία, τους άνδρες και τις γυναίκες, ακόμη και κάποιους υποστηρικτές της κυβέρνησης που εμφανίζονται αγανακτισμένοι από την αστυνομική βία. Είναι σαφές πως η χώρα βρίσκεται μπροστά στη γέννηση ενός μαζικού κινήματος κατά του θεοκρατικού καθεστώτος.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Στην Ιταλία η νίκη της «σκληρής» δεξιάς είναι ακόμη πιο σαφής από ό,τι στη Σουηδία. Γινόμαστε μάρτυρες μιας νέας τάσης στην Ευρώπη.

Αν και κάθε χώρα είναι διαφορετική, οι λαϊκιστές ακολουθούν παντού το ίδιο σχέδιο: Παρουσιάζουν στους πολίτες λύσεις που ακούγονται απλές. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Πολλοί άνθρωποι όμως είναι κουρασμένοι. Απαιτούν από τους ηγέτες απλές εξηγήσεις και λύσεις. Αυτά προσφέρονται από τα κόμματα της Δεξιάς. Σε αυτό προστίθεται το αίσθημα αδυναμίας, η αίσθηση πολλών ότι οι αποφάσεις που τους επηρεάζουν λαμβάνονται αλλού, μακριά από την χώρα τους. Ένας στόχος που ενώνει όλους τους λαϊκιστές είναι η ΕΕ και οι Βρυξέλλες.

Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν αποτελεί έκπληξη. Για πολλούς Ιταλούς τα επιτεύγματα της Ευρώπης παραμένουν ένα κακό. Αυτό ισχύει, για παράδειγμα, για το κοινό νόμισμα. Πολλοί λένε ότι όλα έγιναν χειρότερα μετά την εισαγωγή του ευρώ. Ακούω αυτές τις φωνές και στην Ελλάδα, ειδικά σε αυτούς τους καιρούς που όλα γίνονται πιο ακριβά και η κρίση έχει φτάσει στα νοικοκυριά.

Δείτε το άρθρο του Ρόναλντ Μαϊνάρντους στο cnn.gr…

Ο Μανώλης Γλέζος, που έφυγε τον Μάρτιο του 2020, είχε γεννηθεί πριν από 100 χρόνια, στις 9 Σεπτεμβρίου 1922.

Με αφορμή την επέτειο αυτήν, η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε μία ολιγόλεπτη συνέντεξη στην “φωνή του αιγαίου”, στην Ειρήνη Προμπονά και αναφέρθηκε στον Μανώλη Γλέζο και την προσωπική τους αλλά και την οικογενειακή τους φιλία.

Και εμείς θυμηθήκαμε τον Μανώλη Γλέζο. Θυμηθήκαμε που τον καλέσαμε και μίλησε στην Aula τον Απρίλιο του 2014.

Θυμηθήκαμε να αναφέρεταιστους δύο πυλώνες του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, τον Ελληνικό και τον Γερμανικό.

Θυμηθήκαμε τον ενωτικό του λόγο που παραμέριζε τις πολιτικές διαφορές, την σύγκρουση με τους Γερμανούς εστιάζοντας στην φρίκη του πολέμου.

Η φωτογραφία του Μανώλη είναι από εκείνη την εκδήλωση, όπου όρθιος, μιλούσε επί δυόμιση ώρες.

“Ο Μανώλης Γλέζος υπήρξε μία εμβληματική μορφή της ιστορίας της χώρας και ένας πραγματικός αγωνιστής της ζωής. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την λεβεντιά του, την ανθρωπιά του και την επιδίωξή του να διατηρεί σχέσεις και φιλίες πέρα και πάνω από τα κόμματα” είχε γράψει η Ντόρα Μπακογιάννη την ημέρα του θανάτου του.

“Είχαμε μία πολύ στενή και ζεστή φιλία με τον Μανώλη Γλέζο”

“Οποτεδήποτε είχα δυσκολίες πολιτικές, προσωπικές, ερχόταν από το άλλο άκρο των εδράνων της Βουλής για να μου πει μια καλή κουβέντα, για να με στηρίξει”

“Ήταν ένας άνθρωπος ξεχωριστός, εϊχε φιλίες πέρα και πάνω από πολιτικές γραμμές”

“Άνθρωποι σαν τον Μανώλη Γλέζο δεν είναι πολλοί, οι οποίοι έχουν περάσει απο την ελληνική ιστορία”

“…ακοινώνητος, ανόσιος και άπατρις είναι αυτός που τον φρικιαστικό εμφύλιο πόλεμο αγαπά”, μία φράση από την Ιλιάδα του Ομήρουείχε αναφέρει στο γράμμα του ο Μανώλης Γλέζος προς την οικογένεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αμέσως μετά τον θάνατό του.

Ολοκληρώνοντας την συνέντευξή της η Ντόρα Μπακογιάννη συμπλήρωσε:

“…υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα διαφορές, αυτό είναι η δημοκρατία μας, αλλά υπάρχουν και κάποια πράγματα τα οποία θα πρέπει να μας ενώνουν, και το εθνικό συμφέρον ενώνει και αυτό θα πρέπει να το θυμόμαστε“.

Ακούστε την συνέντευξη…

Τον απολογισμό των επετειακών δράσεων για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση παρουσίασε η «Πρωτοβουλία 21», σε ειδική εκδήλωση στην αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2022. Επίσης, παρουσιάστηκε και ο προγραμματισμός των μελλοντικών παρεμβάσεων.

Παρόντες ήταν εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας, του πολιτισμού, των τεχνών, των επιστημών, οι επικεφαλής των 17 μελών της Πρωτοβουλίας και πλήθος προσκεκλημένων.

Ο Άγγελος Κωβαίος παρουσίασε τους ομιλητές: Ιωάννη Μάνο, Πάνο Λασκαρίδη, Χρήστο-Γιώργο Σκέρτσο.

Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Αικατερίνη Λασκαρίδη, κ. Πάνος Λασκαρίδης, μιλώντας εκ μέρους όλων των συνεργαζόμενων Ιδρυμάτων και φορέων, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «αν προήλθε κάτι επιπλέον από την Πρωτοβουλία, είναι η κατάρριψη του μύθου ότι οι Έλληνες δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε». Υπό αυτό το πρίσμα, τόνισε ότι η συνεργασία δεν θα ήταν τόσο επιτυχής, αν δεν υπήρχε η σύμπνοια των επικεφαλής των Ιδρυμάτων και προσέθεσε ότι αυτή η διαπίστωση οδήγησε και στην απόφαση για τη συνέχιση της συνεργασίας, με στόχο την ευαισθητοποίηση για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Ο κ. Λασκαρίδης επισήμανε το αίσθημα χρέους προς την πατρίδα και την κοινωνία, το οποίο διαπνέει την Πρωτοβουλία και τους συντελεστές της, συμπληρώνοντας ότι πρόκειται για καθοριστική παράμετρο, σε μία περίοδο δύσκολη για την Ελλάδα, κατά την οποία οι κρίσεις είναι διαδοχικές και πολυδιάστατες.

Δείτε το video της εκδήλωσης…