Με αφορμή το αφιέρωμα στο βιβλίο “Έλληνες στη Γερμανία” του Ιωάννου Καιροφύλα και την αναφορά στο όνομα του “Ιωάννη Καλιτσουνάκη”, ο Νίκος Καλιτσουνάκης, απόφοιτος του ’86, εγγονός του Νίκου Καλιτσουνάκη, δερματεμπόρου στα Χανιά, μας ενημέρωσε ότι πρόκειται για τον αδελφό του παππού του, με σπουδαία ακαδημαϊκή πορεία  και φίλο του μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή. Μας έστειλε μάλιστα και μία κάρτα του μεγάλου μαθηματικού προς τον Ιωάννη Καλιτσουνάκη, ο οποίος μάλιστα διάβασε το 1950 τον επικήδειο στην κηδεία του διάσημου φίλου του.

Ο Εμμανουήλ Καλιτσουνάκης, δερματέμπορος και στιβανάς από τα Χανιά, νυμφεύτηκε την Ελένη Πιπάκη και απέκτησε τρεις γιούς: τον Νίκο, τον Ιωάννη και τον Δημητρό:

– ο Νίκος, (?-1960), συνέχισε το επάγγελμα του πατέρα του, νυμφεύθηκε την Αφροδίτη Μουριζάκη και στήριξε οικονομικά τους δύο αδελφούς του, Ιωάννη και Δημητρό, στις σπουδές τους στην Γερμανία, οι οποίοι στην συνέχεια διέπρεψαν:

– ο Δημήτριος, (1888-1982), διετέλεσε καθηγητής στην ΑΣΟΕΕ και Γ.Γ. στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, και κατά την περίοδο της Κατοχής ανέπτυξε αντιστασιακή δράση, ενώ στη διάρκεια της δίκης του Μπελογιάννη και των συντρόφων του, ο Καλιτσουνάκης ήταν ο μόνος επιστήμονας που υπερασπίστηκε τον οικονομολόγο Μπάτση, ο οποίος είχε νυμφευθεί την απόφοιτο Λίνα Αιλιανoύ. Απέκτησε τρία παιδιά μεταξύ την Ελένη (που παντρεύτηκε τον καθ. Παναγιώτη Στρατουδάκη, ο οποίος μόλις είχε εκλεγεί καθηγητής στην ΑΣΟΕΕ σκοτώθηκε στις 8.12.1969 στο αεροποδικό δυστύχημα της Κερατέας στην πτήση Χανιά-Αθήνα, και μάλιστα πήγε ο ίδιος στην Κερατέα προς αναζήτησιν της σορού του γαμπρού του, όπως μαρτυρά ο Χρήστος Μπαλόγλου), τον Μανόλη (δικηγόρος και μελος του ΔΣ της ΕΠΣΑ επί Τριβέλλα),

– ο Ιωάννης, (1878-1966), διετέλεσε καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ήταν ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1926 και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Κρητικών Σπουδών το 1938, ενώ το 1961 έγινε πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, νυμφεύθηκε την Ελένη Μαρκαντωνάκη και απέκτησε τρία παιδιά: την Καίτη (Αικατερίνη Μαριδάκη), τον Γεώργιο (που νυμφεύθηκε την Λίλη Κομνηνού) και τον Εμμανουήλ, που γεννήθηκε το 1916 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το 1934-35 στην Δ’ Γυμνασίου.

Ιωάννης Καλιτσουνάκης… 

Ο Ιωάννης Καλιτσουνάκης ήταν ιστορικός, φιλόλογος, συγγραφές και βυζαντινολόγος. Γεννήθηκε στα Χανιά το 1878 και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Χανίων στις αρχές του 20ού αιώνα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας (1894-1901) Φιλολογία, Ιστορία και Παιδαγωγική Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών έως το 1901, με καθηγητές τους Κωνσταντίνο Κόντο, Γεώργιο Χατζιδάκι, Νικόλαο Πολίτη, Γρηγόριο Βερναρδάκη, Σπυρίδωνα Λάμπρο και Παύλο Καρολίδη και αναγορεύτηκε «αριστούχος διδάκτωρ». Ακολούθως σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ιένα (1902-1904) φιλοσοφία, την κλασσική φιλολογία και παιδαγωγική. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ιδρυτικό μέλος της «Εταιρείας Κρητικών Σπουδών», πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» και επίτιμος καθηγητής του Ελευθέρου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, όπου το 1905 διορίστηκε καθηγητής Ανατολικών Γλωσσών, στη θέση του αποθανόντος Ιωάννη Μητσοτάκη.

Το 1924 διορίστηκε τακτικός καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών, ενώ το 1926 αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και από το 1928 ήταν καθηγητής της Μεσαιωνικής Ελληνικής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Το 1933 διατέλεσε Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου Βιβλιοθηκών Ελλάδος. Από το 1936 ως το 1937 ήταν κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και την απελευθέρωση της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονος ο Καλιτσουνάκης ήταν μέλος της Επιτροπής που συνέταξε την έκθεση του Ολοκαυτώματος των χωριών της Βιάννου, τη γνωστή με τον τίτλο «Έκθεσις της Κεντρικής Επιτροπής Διαπιστώσεως Ωμοτήτων εν Κρήτη» . Η καταγραφή ξεκίνησε στις 29 Ιουνίου του 1945 και ολοκληρώθηκε στις 6 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς.

Δημήτριος Ε. Καλιτσουνάκης… 

Από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της οικονομικής σκέψης στο μεσοπόλεμο και έπειτα, ο Δ. Καλιτσουνάκης υπήρξε ένας από τους ελάχιστους Έλληνες οικονομολόγους που ασχολήθηκαν με την εξέλιξη των οικονομικών ιδεών στην Ελλάδα. Το έργο του ανανέωσε την οικονομική σκέψη και σηματοδότησε ένα πρώτο στάδιο ωρίμανσής της με την εισαγωγή νέων θεωρητικών εργαλείων για την ανάλυση των οικονομικών φαινομένων.

Γεννημένος στην Κρήτη το 1886, αδελφός του Ιωάννη, σπούδασε νομικά στην Αθήνα και το 1909 αναγορεύθηκε διδάκτορας των νομικών επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1914 ως το 1918 έζησε στο Βερολίνο και μετεκπαιδεύτηκε στον τομέα των πολιτικών και οικονομικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου κυριαρχούσε το οικονομικό τμήμα χάρη στους Schmoller και Wagner, μαζί με άλλους γνωστούς Έλληνες οικονομολόγους, όπως τους Κ. Βαρβαρέσο, Σπ. Κορώνη, Π. Χριστοδουλόπουλο κ.α. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1918 εμποτισμένος από τις ιδέες του εξελικτικού σοσιαλισμού και της ιστορικής σχολής, έναν έντονο ανθρωπισμό και ένα πάθος για κοινωνική πρόοδο και δικαιοσύνη, που τον ώθησε στη μεταλαμπάδευση του επιστημονικού κλίματος της Γερμανίας στην Ελλάδα.

Αναγορεύτηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου των Αθηνών με βαθμό άριστα. Υπηρέτησε τη θητεία του στο μέτωπο, πολεμώντας στους Βαλκανικούς Πολέμους. Έπειτα από τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου σπούδασε Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

Διορίστηκε υφηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών (1920) και το 1923 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην ΑΣΟΕΕ. Το 1923 διορίστηκε γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Στη βραχύβια κυβέρνηση του Παπαναστασίου ήταν υφυπουργός Γενικός Διοικητής Κρήτης, από τις 26 Μαΐου 1932 ως τις 5 Ιουνίου 1932.

Η σύλληψη των αδελφών Καλιτσουνάκη

Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Ελληνική Κυβέρνηση συνέλαβε και εξόρισε εγκλείστους στην Σκύρο τους Γερμανούς υπηκόους στην Ελλάδα, η Γερμανική κυβέρνηση προέβη σε αντίποινα σε βάρος των Ελλήνων που βρίσκονταν στη Γερμανία. Τότε οι αρχές συνέλαβαν περί τους πενήντα Έλληνες, μεταξύ τους τον Ιωάννη και τον αδελφό του Δημήτριο Καλιτσουνάκη, τους οποίους περιόρισαν σε στρατόπεδο αιχμαλώτων κοντά στην πόλη Holzminden απ’ όπου απελευθερώθηκαν μετά την λήξη του πολέμου και την ήττα της Γερμανίας.

Μερικά χρόνια μετά επέστρεψαν στην Ελλάδα και ο μεν Ιωάννης διορίστηκε υφηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών (1920), ο δε Δημήτριος διορίστηκε τακτικός καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών (1924).

(η φωτογραφία είναι από τον δρόμο με το όνομα του Ιωάννη Καλιτσουνάκη στο κέντρο των Χανίων)

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή και η Ελληνική Παροικία του Μονάχου

Όταν ο καθηγητής της Ιστορίας Ιωάννης Καλιτσουνάκης επισκέφθηκε λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τον Albert Einstein στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον (Princeton) στην Αμερική, το πρώτο πράγμα που τον ρώτησε ο εκλεκτός αυτός γίγας της επιστήμης, ήταν τι κάνει και που βρίσκεται ο φίλος του Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή.

Ήταν βλέπετε φίλοι από την περίοδο της ακαδημαϊκής τους ζωής στο Βερολίνο.

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή και η Ελληνική Παροικία του Μονάχου…

Τέλος, ένα άλλο μέλος της οικογένειας Καλιτσουνάκη, ο Μανόλης Καλιτσουνάκης, πατέρας του Νίκου Καλιτσουνάκη απόφοιτου του ’86, ήταν οικονομολόγος και νομικός, δραστηριοποιήθηκε σαν σύμβουλος επιχειρήσεων και διετέλεσε μάλιστα για ένα μικρό διάστημα Πρόεδρος της ΑΕΚ. Μόλις επεβλήθη η δικτατορία στην Ελλάδα το 1967, άλλαξε όλη την διοίκηση της ΑΕΚ, μιάς και η ομάδα ήταν γνωστό ότι ιδεολογικά ήταν αντίθετη με την χούντα. Ο Μανόλης Καλιτσουνάκης, μάλιστα μαζί με τον Δημήτρη Σεβαστάκη, γνωστό επιχειρηματία χάρη στα καταστήματα υποδημάτων που διατηρούσε, είχαν πρωταγωνιστήσει στην μεταγραφή του Μίμη Παπαϊωάννου από την Βέροια στην ΑΕΚ.

8 Δεκεμβρίου 1969 : Το μοιραίο τέλος της ΟΑ954 στην Κερατέα…

Ο Παύλος Κρεμέζης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1962. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο ΕΜΠ από όπου αποφοίτησε το 1971.

Από το 1971έως το 1978 εργάστηκε ως ελεύθεροςεπαγγελματίας με αντικείμενο την εκπόνηση στατικών μελετών.

Το 1978 ξεκίνησε την συνεργασία του με το γραφείο μελετών (ΟΜΕΤΕ ΕΠΕ & από το 1989 ΟΜΕΤΕ ΑΕ),όπου ανέλαβε την διεύθυνση του γραφείου και την σύνταξη στατικών, συγκοινωνιακών & μελετών υπογείων έργων.

Ήταν συνεργάτης της διευθύνσεως Γ7 (Παραδοσιακοί Οικισμοί) ΥΠΕΧΩΔΕ σε θέματα επικινδυνότητας παραδοσιακών κτιρίων μετά από σεισμούς (1981 – 1982) (Π.Κρεμέζης) καιΣύμβουλος του Δήμου Καλαμάτας για τις επισκευές δημοτικών κτιρίων από λιθοδομή μετά το σεισμό (1986 – 1990).

Ο Γιώργος Κορφιάτης αριστερά και η πιστή “σύντροφός” του, η τραγιάσκα του, δεξιά. Η οιμιλία του συγκίνησε, γιατί ανέσυρε γεγονότα και εικόνες από το παρελθόν, από μια στιγμή της ζωής του που τον σημάδεψε για περισσότερο από 60 χρόνια. Συγκινήθηκε και ο ίδιος, αλλά καμάρωνε καθώς μας παρουσίαζε το καταπληκτικό πρόπλασμα της “διαστημικής” καρέκλας που αντέγραψε αποό τα σχέδια του Ζενέτου.

Τ.Χ. ΖΕΝΕΤΟΣ –20191205 Τ. Χ. ΖΕΝΕΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΣΑ

Ακολουθεί μετά από το Α΄ Μέρος της παρουσίασης του Ζ.

από τον Αρχιτέκτονα Πέτρο ΠΕΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟ

(Η ΕΙΣΑΓΩΓΉ)

Ας δούμε λοιπόν τώρα, τον Τάκη Ζ καί από την ανθρώπινη πλευρά του, όπως τον γνώρισα εγώ δουλεύοντας πλάι του.

(Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ)

Τον Ιούνιο, του 1967 τελείωσα τις σπουδές μου στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο και έτρεξα αμέσως να εγγραφώ στο Τεχν. Επιμελ. και στο Ταμείο μας. Να έτσι, για να μπορώ να λέω πλέον πως ήμουν Αρχιτέκτων. Βιαζόμουν να αισθανθώ Διπλωματούχος Μηχανικός, αγνοώντας βέβαια το πόσο λίγα περί Αρχιτεκτονικής γνώριζα, αλλά προπάντων, το πόσα πολλά ήταν εκείνα που δεν γνώριζα. Όπως και να είχε το πράγμα, τώρα ανυπομονούσα να γνωρίσω την Αρχιτεκτονική και στην πράξη. Όσο για το πού θα έπρεπε να κάνω την πρώτη μου γνωριμία «μαζί της» είχα πάρει ήδη τις αποφάσεις μου.

Επί πέντε χρόνια, πηγαίνοντας στο Πολυτεχνείο και επιστρέφοντας, περνούσα από την οδό Ακαδημίας. Εκεί, στην είσοδο του κτιρίου, στον αριθμού 61, έβλεπα μια ταμπέλα: Τ.Χ. ΖΕΝΕΤΟΣ, Αρχιτέκτων, 6ος Όροφος.

Α… Από εκεί λοιπόν παραγόταν, όλη εκείνη η καλή δουλειά !.

Τον Ζ τον θαύμαζα ήδη από τα κτίριά του, αλλά και ακόμη από το περιοδικό Αρχιτεκτονική που συχνά δημοσίευε τα έργα του.

Έτσι, το απόγευμα της Δευτέρας, τρείς Ιουλίου, με το πιο καλό μου άσπρο πουκάμισο, κατέβηκα στο Κέντρο, πήγα κατ’ ευθείαν στο κτίριο της οδού Ακαδημίας 61, και κτύπησα την πόρτα του Γραφείου του Τάκη Ζενέτου.

Μου άνοιξε ένα σοβαρό, νέο άτομο, που όταν του είπα πως ήθελα να δω τον κ. Ζενέτο, με έβαλε ευγενικά να καθίσω και να περιμένω. Ο Ζενέτος ήταν εκεί και με δέχθηκε μετά από λίγο στο ιδιαίτερο γραφείο του. Τώρα ήμουν γεμάτος αγωνία και αμηχανία… -Που το είχα βρει τόσο θάρρος;… –Τόσο θράσος!….

-«Ορίστε, τι θέλετε;» -Ρώτησε, κάπως αιφνιδιασμένος, σηκώνοντας τα μάτια του, από τα χαρτιά που είχε μπροστά του.

-«Θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει περίπτωση να δουλέψω στο Γραφείο Σας» -Είπα. «-Είμαι αρχιτέκτων!» -Βιάστηκα να συμπληρώσω… -Και αυτό αντήχησε περίεργα στ’ αφτιά μου, γιατί ήταν πρώτη φορά που δήλωνα την τόσο φρέσκια επαγγελματική μου ιδιότητα.

Φάνηκε πως δεν περίμενε τέτοια απάντηση…

-Ποιός σ’ έστειλε; -με ρώτησε με ένα αμυδρό χαμόγελο.

-Κανένας,-είπα απλά.

-Καανένας;; Και τότε πως ήρθες εδώ;-ρώτησε -τώρα με έκδηλη έκπληξη.

-Ε,.. μου αρέσουν αυτά που φτιάχνετε και γι αυτό ήρθα… -είπα μουδιασμένος….

Με κοίταξε για λίγο ερευνητικά, από πάνω ως κάτω, σιωπηλός, ενώ τώρα πια η δικιά μου αγωνία είχε κορυφωθεί…

-Κάθισε! -είπε τελικά, δείχνοντας μου την χαμηλή πολυθρόνα εμπρός από το γραφείο του.

Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν σύντομη και περιλάμβανε κυρίως μερικές τυπικές πληροφορίες για μένα. Δυο μεγάλα, καθαρά, γαλάζια μάτια με διερευ-νούσαν έντονα, όσο απαντούσα στις σύντομες ερωτήσεις του….

-«Θα έρθεις αύριο το πρωί», μου είπε χαιρετώντας με, δια χειραψίας. «Εγώ δεν θα είμαι εδώ. Ο Αλέκος θα σου ’πει, με τι θα ασχοληθείς».

Τον ευχαρίστησα όσο μπορούσα πιο σοβαρά -ενώ μέσα μου, βέβαια, πανηγύριζα… Αποχαιρέτησα τον Αλέκο που με συνόδευσε μέχρι την πόρτα, και έφυγα … «πετώντας» για το σπίτι.

(ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ)

Ο χώρος του Γραφείου του Τ.Ζ δεν ήταν τόσο μεγάλος όσο τον περίμενα. Ήταν μάλλον ένα φωτεινό, απλό διαμέρισμα τεσσάρων δωματίων, που είχε μετατραπεί σε γραφείο. Το περιβάλλον όμως εκεί ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον για έναν αρχάριο αρχιτέκτονα. Φαινόταν, ότι γινόταν κάποια ξεχωριστή δουλειά εκεί -μέσα. Δεν υπήρχε όμως, η παραμικρή επιτήδευση. ή κάποια προσπάθεια προβολής. Σαν να δινόταν περισσότερο βάρος στην ουσία των μελετών και στην παραγωγική διαδικασία. Λίγα σχέδια αναρτημένα στους τοίχους, λίγες φωτογραφίες από γνωστά μου ήδη κτήρια, λίγες λιτές, εργαστηριακές μακέτες εδώ και εκεί -και αυτά ήταν όλα.

Ο Ζενέτος είχε πλέον μόνος του το Γραφείο. Η συνεργασία του με τον Μαργαρίτη Αποστολίδη είχε διακοπεί. Τους λόγους δεν τους έμαθα ποτέ -ούτε και με ενδιέφεραν άλλωστε. Στο Γραφείο ήταν μόνον ο Αλέκος Παπαναστασίου, αρχιτέκτων, και μια νεαρή κοπέλα, η Αγγελική, η γραμματεύς. Πότε-πότε ερχόταν και ο Απόστολος. Ο Απόστολος ήταν ο λογιστής.

Με την όρεξη του «νεοφώτιστου» άρχισα να δουλεύω πρωί και απόγευμα -και συχνά μέχρι το βράδυ. Τις πρώτες μέρες έβλεπα τον Ζενέτο να έρχεται κατά τις 1:00 ή 2:00 το μεσημέρι και υπέθετα ότι ήταν όλο το πρωί σε δουλειές, ή σε επιβλέψεις. Ωστόσο, αργά το απόγευμα που έφευγα, τον αποχαιρετούσα, καθισμένο εκεί στο σχεδιαστήριό του, να συνεχίζει την δουλειά, σαν να είχε μόλις αρχίσει. Υπέθετα πως θα έμενε να δουλεύσει εκεί για λίγο ακόμα και μετά θα έφευγε. Την αλήθεια όμως την έμαθα κάποιες μέρες αργότερα, όταν έφτασα στο Γραφείο κάπως νωρίς το πρωί και τον βρήκα στην ίδια θέση που τον είχα αφήσει το προηγούμενο βράδυ… Συμπέρανα, πως είχε έρθει και αυτός νωρίς, επειδή ίσως θα υπήρχε κάτι επείγον. Γι’ αυτό και παραξενεύτηκα, όταν τον είδα να έρχεται, μετά από λίγο, στο σχεδιαστήριό μου για να ρίξει μια ματιά σ’ αυτά που έκανα και να μ’ αποχαιρετίσει.

«Πάω για ύπνο…» μου είπε. –ενώ εγώ έμενα μ’ ανοιχτό το στόμα.

Μέρες αργότερα βρήκα το θάρρος, να του διατυπώσω τις απορίες μου για το ωράριό που ακολουθούσε.

«Την νύχτα» -μου εξήγησε-. «είναι όλα πιο ήσυχα και μπορώ να συγκεντρώνομαι καλλίτερα. Εκείνες τις ώρες μπορώ να εξετάζω τις δουλείες του Γραφείου, να βλέπω τι έχετε κάνει εσείς όλη μέρα, να μελετάω πράγματα που με ενδιαφέρουν και να ασχολούμαι απερίσπαστα με την έρευνα…».

Έτσι λοιπόν, τον Ζενέτο δεν τον βλέπαμε καθόλου τις προμεσημβρινές ώρες. Ενημερωνόταν όταν ερχόταν το μεσημέρι και μετά δούλευε 15 έως 17 ώρες συνέχεια, μέχρι τη άλλη μέρα το πρωί. Έφευγε για το σπίτι του, προτού αρχίσει η κίνηση στους δρόμους.

Συχνά έπρεπε να μπω στο γραφείο του, τις πρωινές ώρες –όταν έλειπε, για να απαντήσω σε κάποιο τηλεφώνημα.. Τότε θαύμαζα εκείνα τα μικρά σημειώματά του, τα καθαρά και τακτοποιημένα σχεδιαστικά όργανα, που χρησιμοποιούσε και τα ξενόγλωσσα περιοδικά, που τα άφηνε όλα με σχολαστική τάξη επάνω στο σχεδιαστήριό του. Και πιο-κει έβρισκα τα διάφορα περίεργα σκίτσα του, καμωμένα ακόμα και στο πίσω μέρος κάποιων εισιτηρίων κινηματογράφου, ή λογαριασμών της ΔΕΗ.

Για να μην χάνω χρόνο γυρνώντας σπίτι το μεσημέρι, έμενα στο γραφείο με ένα πρόχειρο φαγητό, κάνοντας ένα περιορισμένο διάλειμμα. Σε μερικά από εκείνα τα απομεσήμερα, που οι συνεργάτες του γραφείου είχαν πάει για φαγητό και που τύχαινε να λείπει και ο Ζενέτος, έβρισκα την ευκαιρία να εξετάσω με θαυμασμό, τις αναρτημένες στους τοίχους φωτογραφίες, τα σχέδια, τα αποκόμματα δημοσιεύσεων, τις μακέτες, κτλ, από έργα που ήδη γνώριζα, αλλά και από άλλα, που έβλεπα τώρα, για πρώτη φορά. Όλα τα χαρακτήριζε κάτι πρωτοποριακό στην σύνθεση τους, όπως και μια χαρακτηριστική λιτή σχεδίαση. Όμως ήταν και κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση. Καθένα από αυτά, είχε έναν ξεχωριστό χαρακτήρα.. Όλα είχαν κάτι το ιδιαίτερο!. Θα έλεγε κανείς, πως όλα εκείνα τα έργα είχαν μελετηθεί, ίσως από διαφορετικά άτομα. Ή ίσως πάλι, να είχαν σχεδιαστεί όλα, πράγματι, από ένα και μόνον άτομο, που βρισκόταν σε μια συνεχή αναζήτηση… και που βιαζόταν να δοκιμάσει ολοένα νέες και διαφορετικές μορφές…

Σπάνια ερχόταν από πάνω μας την ώρα της δουλειάς, για να υποδείξει, ή να διορθώσει κάτι. Όταν ερχόμασταν όμως το πρωί, βλέπαμε συχνότατα, τα σχέδια που είχαμε κάνει την προηγούμενη μέρα, όσο καλύτερα μπορούσαμε, να έχουν δεκάδες μικροσημειώσεις και κολλημένα επάνω τους με σελλοτέιπ, κανένα-δυό χαρτάκια με οδηγίες για το τι έπρεπε ν’ αλλάξει. Και αυτό βέβαια, μπορούσε να επαναλαμβάνεται για μέρες, μέχρι να κρίνει πως το σχέδιο ήταν πλέον ώριμο, και στην μορφή που το ήθελε.

Είχε έναν χαρακτήρα πρόσχαρο, -σχεδόν παιδικό. Με τα άτομα του Γραφείου ήταν σοβαρός μα και φιλικός. Δεν εκνευριζόταν και δεν φώναζε ποτέ. Ίσως αυτό, να μας είχε επηρεάσει, και έτσι διατηρούσαμε και εμείς μέσα στο γραφείο μιάν ατμόσφαιρα ηρεμίας, ακόμα και όταν έλειπε.

Σιγά-σιγά πρόσεξα, πως κάποιοι τομείς, που τον ενδιέφεραν, πέραν της αρχιτεκτονικής, ήταν η Εξέλιξη της Τεχνολογίας, καθώς και η Πληροφορική, που τότε βρίσκονταν βέβαια σε νηπιακή ηλικία. Και αυτούς τους τομείς τους παρακολουθούσε και τους συνέδεε με τις προβλέψεις, και τους οραματισμούς του, για την «Αρχιτεκτονική και την Πολεοδομία του Μέλλοντος», τις οποίες τα τελευταία χρόνια μελετούσε..

Κάποια στιγμή λοιπόν κάθισα και αναρωτήθηκα σοβαρά!

Ο Ζενέτος, ως καλός αρχιτέκτων,

1. Μελετάει και κτίζει κατοικίες, βιομηχανικά κτίρια κ.α.

2. Μελετάει και ασχολείται με τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους των κτιρίων αυτών.

3. Αναλαμβάνει μικρές ή και μεγάλες πολεοδομικές μελέτες.

4. Μελετάει την τεχνολογία και προσπαθεί να προβλέψει το πώς και το πού θα κτίζουμε στο μέλλον.

και ακόμα

5. Εργάζεται τουλάχιστον 15 ώρες, το 24ωρο

Αν θα θελα λοιπόν να του μοιάσω,

μήπως, διάλεξα ένα δύσκολο επάγγελμα…;!!

(ΟΙ ΜΕΛΕΤΕΣ «ΑΓΙΑΣ ΓΑΛΗΝΗΣ» & ΠΛΑΚΙΑ)

Εκείνη την εποχή μια αμερικάνικη εταιρεία, η Λίττον, είχε υπογράψει σύμβαση με το ελληνικό δημόσιο, για να μελετήσει την χωροταξική και οικονομική ανάπτυξη της Δυτ. Πελοποννήσου και Κρήτης. Οι μελέτες είχαν μοιραστεί και είχαν ανατεθεί στα -λιγοστά τότε- ελληνικά Γραφεία πολεοδομικών μελετών. Το Γραφείο του Ζενέτου. είχε αναλάβει ένα μέρος από αυτές, που αφορούσε την Αγ. Γαλήνη και τον Πλακιά στη νότια Κρήτη..

Στην γωνιά που βρισκόταν το σχεδιαστήριό μου, ήταν καρφιτσωμένα στους τοίχους τα σχέδια με την Χωροταξική Πρόταση τής Αγίας Γαλήνης και πάνω σε ένα άδειο τραπέζι, εκεί-δίπλα, ήταν, ένα πρόπλασμα, του εδάφους της περιοχής, φτιαγμένο από φελλό. Ο Ζενέτος με έβαλε, να συμπληρώσω και βελτιώσω εκείνα τα σχέδια, από σχεδιαστικής πλευράς. Να λοιπόν που ξαφνικά άρχισα να δουλεύω πάνω σε σχέδια, με εντελώς πρωτοποριακές ιδέες και πολεοδομικές συνταγές.

«Θα φτιάξουμε και μακέτα;». –τον ρώτησα κάποια στιγμή, που ήρθε για λίγο, να ’δεί πως τα πάω με τα σχέδια.

«Γιατί, θα τα κατάφερνες;» -είπε χαμογελώντας με κάποια ήπια πειρακτική διάθεση, αλλά ίσως και με κάποια δόση αμφιβολίας.

«Δεν αποκλείεται..». -απάντησα όσο μπορούσα πιο σοβαρά.

Έμεινε για λίγο σκεφτικός … και μετά:

«Ε, άντε να σε ’δω!» -είπε ενθαρρυντικά.

Ελλείψει λοιπόν άλλης υποψηφιότητας …εξασφάλισα την «ανάθεση του έργου». Ωστόσο, μέχρι και σήμερα ακόμη, απορώ, πως ένας φτασμένος μελετητής, εμπιστεύθηκε τότε, έναν αρχάριο μαθητευόμενο, όπως η αφεντιά μου.

Πέρασαν μερικές ημέρες και η Αγία Γαλήνη άρχισε να ζωντανεύει. Η μακέτα έδειχνε ανάγλυφα την δύσκολη περιοχή του Χωριού με την νέα πρόταση για την ανάπτυξή του, την νέα του μορφή, με τον κλιμακωτό σύγχρονο οικισμό που είχε προβλέψει ο Ζενέτος να αναπτύσσεται ανάμεσα στα υπάρχοντα σπίτια, αλλά και έξω από το χωριό, με τις αυλές και τους κήπους τους, να βρίσκονται πάνω στα δώματα των κατοικιών, του από-κάτω δρόμου. -Μια άκρως πρωτοποριακή λύση για εκείνη την εποχή. Κοντά στα απότομα βράχια της παραλίας, προβλεπόταν τώρα το νέο μεγάλο λιμάνι για ιστιοφόρα και κάτω, στον κάμπο, οι νέες εγκαταστάσεις για κοινωνικές, αθλητικές και τουριστικές δραστηριότητες. Ο Ζ ερχόταν τώρα συχνά επάνω από το σχεδιαστήριό μου και παρακολουθούσε την εξέλιξη της δουλειάς με φανερή ικανοποίηση.

Την τελευταία Κυριακή του Αυγούστου, οι Μελέτες έπρεπε να παρουσιαστούν και να παραδοθούν στην Κρήτη. Την Παρασκευή το απόγευμα όλα τα Τεύχη ήσαν έτοιμα και συσκευασμένα. Εγώ είχα τελειώσει την μακέτα και την είχα αφήσει σε κοινή θέα, επάνω στο άδειο γραφείο του Απόστολου, του λογιστή. Ο Ζ την απαθανάτιζε με την φωτογραφική μηχανή του, ενώ εγώ, από κάποια απόσταση, κρυφοκαμάρωνα τώρα, σαν να χα φτιάξει πιά,… τον νέο Παρθενώνα.

Το πρωί του Σάββατου πήγα νωρίς στο Γραφείο, παρόλον ότι ήξερα πως δεν υπήρχε μεγάλη φούρια. Έλειπαν όλοι. Τότε βρήκα, λοιπόν, την ευκαιρία να θαυμάσω και τα πρωτότυπα σχέδια, των δύο χωροταξικών μελετών -της Αγ. Γαλήνης και του Πλακιά- που είχαν συνταχθεί ιδιοχείρως από τον Ζ και τον Αλέκο. Ήταν οι μελέτες, που, αφοσιωμένος στην μακέτα, δεν είχα την ευκαιρία πρωτύτερα να εξετάσω προσεκτικά. Ακόμα λοιπόν, είναι μέσα στα μάτια μου εκείνο το σχέδιο -σχεδιασμένο από τον ίδιο τον Ζ!: Ήταν το τεράστιο δικτύωμα με τις ανεμογεννήτριες, που πρότεινε να κατασκευαστεί σαν ένα «ενεργειακό φράγμα» σε κάποιο κοντινό φαράγγι… Ποιός γνώριζε τότε κάτι, για την Αιολική ενέργεια….. Και ποιός ήξερε την σημασία των ήπιων πηγών ενεργείας;;……

Νωρίς το μεσημέρι ήρθε και ο Ζ, να μας αποχαιρετήσει. Θα πήγαινε στην Κρήτη για να παρουσιάσει ο ίδιος τις Μελέτες. Θα ταξίδευε με το πλοίο, που έφευγε νωρίς τ’ απόγεμα και έφθανε εκεί, την άλλη μέρα το πρωί. Τον ρώτησα, γιατί δεν προτιμούσε το αεροπλάνο. «..μ’ αρέσει το ταξείδι με το πλοίο», -είπε. «ηρεμώ κατά κάποιον τρόπο και δουλεύω μάλιστα αρκετά… -Δεν συμπαθώ το αεροπλάνο…».

Τον Ζ λοιπόν, τον απασχολούσε η «δουλειά» όσες ώρες ήταν ξύπνιος. Αυτήν την εντύπωση είχα σχηματίσει μέσα στις λίγες εβδομάδες που τον γνώριζα. Και «δουλειά» ήταν βέβαια όλες οι τρέχουσες Μελέτες του Γραφείου, -που δεν ήσαν λίγες, -παράλληλα με τις έρευνές του, για την εξέλιξη της Αρχιτεκτονικής και της Πολεοδομίας στο Μέλλον,

Ο Ζ γύρισε από την Κρήτη πολύ ευχαριστημένος. Αυτό ικανοποίησε και εμάς, που θεωρήσαμε πως οι κόποι μας, τουλάχιστον δεν πήγαν χαμένοι…

(Το ΕΠΙΠΛΟ του 2000).

Το καλοκαίρι κρατούσε ακόμα, Μετά την πίεση των τελευταίων εβδομάδων επικράτησε κάποια εργασιακή χαλαρότητα. Σαν να θυμάμαι, ότι και ο Αλέκος, έχοντας σηκώσει για εβδομάδες μεγάλο βάρος των μελετών της Κρήτης, κάπου τότε πήρε και την άδεια του. Εν τω μεταξύ, στο προσωπικό τού Γραφείου είχε προστεθεί πρόσφατα, ένα νέο μέλος. Ήταν ο Μάριος, ένας δευτεροετής σπουδαστής Αρχιτεκτονικής. -Ήταν θαυμαστής και αυτός του Ζενέτου.

Ένα απόγευμα λοιπόν του Σεπτέμβρη, ο Ζ, με μερικά χαρτιά στα χέρια, μπήκε στο Σχεδιαστήριο και φάνηκε ότι ήθελε να μας πει κάτι ….

«Θέλετε να πάρουμε μέρος σε έναν διαγωνισμό;» -μας ρώτησε λακωνικά.

Εμβρόντητοι κοιταχτήκαμε με τον Μάριο…. Μήπως δεν είχαμε ακούσει καλά;.. Μήπως ο Ζ είχε όρεξη για αστεία;.. Ωστόσο, ο Ζ δεν αστειευόταν! –

«Είναι ένας διεθνής, παγκόσμιος διαγωνισμός…» -συνέχισε χαμογελώντας αινιγματικά, επιτείνοντας την αμηχανία μας… Και βλέποντας πως εμείς είχαμε ήδη καταπιεί την γλώσσα μας, προχώρησε, σοβαρότερα τώρα σε επεξηγήσεις.

«Πρόκειται για έναν παγκόσμιο διαγωνισμό που έχει προκηρυχθεί, με τίτλο «Το ΕΠΙΠΛΟ του 2000». Εγώ έχω προχωρήσει το θέμα, και θα το προχωρήσω ακόμα περισσότερο στα σχέδια. Ωστόσο, ίσως ένα πρόπλασμα θα ήταν απαραίτητο, για να το βγάλουμε φωτογραφίες, και να το στείλουμε μαζί με τα σχέδια και τις τεχνικές περιγραφές…»

Εγώ ανάσανα με ανακούφιση και σκέφθηκα πως τώρα τα πράγματα έμοιαζαν πιο προσιτά. Εγώ «είχα μεγαλώσει» μέσα στο επιπλοποιείο του πατέρα μου. Ο διαγωνισμός λοιπόν, δεν ήταν κανένα τεράστιο, σύνθετο κτήριο… Ήταν απλώς για ένα έπιπλο. Και για τα έπιπλα, γνώριζα τότε πολύ περισσότερα πράματα, απ’ ότι για τα κτίρια.

«Γιώργο, για δες! Θα τα καταφέρεις να φτιάξεις παλι, μια μακέτα, από αυτό εδώ; Και πόσες μέρες λες να χρειαστείς;» Ο Ζ. μου έδειχνε ένα από τα χαρτιά που κρατούσε… Και τότε ήταν που «προσγειώθηκα», και αυτή την φορά εντελώς ανώμαλα….:

Το «Έπιπλο του 2000». που πρότεινε ο Ζ ήταν μια Αναπαυτική Μηχανική Πολυθρόνα. Έμοιαζε με μια αρθρωτή πολυθρόνα οδοντιατρείου, η οποία είχε ενσωματωμένο στο δεξί της μπράτσο, έναν «ηλεκτρονικό υπολογιστή». Είχε μεταλλικά μηχανικά μέρη, αλλά οι ταπετσαρίες της, όπως ήταν σχεδιασμένες, έδειχναν εξαιρετικά αναπαυτικές. Τα σχέδια που μας έδειχνε, ήταν πεντακάθαρα, εναργή σε κλίμακα 1:10.

Τώρα καταλάβαινα, τι ήταν εκείνα τα περίεργα σχέδια που δούλευε μόνος του, στο γραφείο του, τις τελευταίες ημέρες. Ήταν τα σχέδια αυτής της πολυθρόνας ! Σχέδια εκπληκτικής ακρίβειας και καθαρότητας, που θα έλεγε κανείς πως σχεδιάστηκαν από κάποιον πεπειραμένο μηχανολόγο. Τα έβλεπα και τα θαύμαζα με περιέργεια και απορία όταν έλειπε, και έπρεπε να πάω και να απαντήσω στο προσωπικό του τηλέφωνο.

Από εκείνο λοιπόν το παράξενο έπιπλο, θα έπρεπε τώρα ξαφνικά, να φτιάξω εγώ μια μακέτα;;

«Ε; τι λες λοιπόν;» με ξύπνησε τελικά η φωνή του Ζενέτου.

«Θααα προσπαθήσω τουλάχιστον…» -τραύλισα αμήχανα… ενώ ο Ζ για να σπάσει την παγωμένη ατμόσφαιρα άρχισε να μας ξεναγεί στο «Έπιπλο 2000»

«Στο μέλλον, δεν θα έχουμε πολλά έπιπλα μέσα στο σπίτι. Αυτό θα είναι το πιο χρήσιμο έπιπλό μας. Σε αυτό θα καθόμαστε και θα εργαζόμαστε. Οι μετακινήσεις μας μέσα στην πόλη θα είναι πολύ περιορισμένες. Όλες οι δουλειές μας, οι επικοινωνίες μας, οι συνεργασίες μας, η ενημέρωσή μας, οι οικονομικές μας συναλλαγές με τράπεζες, με τις κρατικές υπηρεσίες θα γίνονται μέσα από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές μας… Το έπιπλο του γραφείου μας θα είναι ένα έπιπλο σαν αυτό-εδώ, που σαν πολυθρόνα και γραφείο μαζί, θα παίρνει οποιαδήποτε θέση θα θελήσουμε για ένα αναπαυτικό κάθισμα, ένα εξίσου αναπαυτικό μισο-ξάπλωμα, ή για έναν κανονικό υπνάκο… Το μεγάλο τραπέζι που έχει σαν δεξιό μπράτσο, θα χρησιμεύει για όλες τις δουλειές που κάνει κανείς επάνω σ’ ένα παραδοσιακό τραπέζι. Έχει όμως κάποιο πάχος και μέσα εκεί θα υπάρχουν όλες οι ηλεκτρονικές δυνατότητες καταγραφής, ή αναπαραγωγής ηχητικών, ή οπτικών μηνυμάτων, μουσικής, εικόνων, κινηματογράφου, κτλ. Δεν θα χρειαζόμαστε βιβλιοθήκες ή αρχειοθήκες για τα βιβλία μας, τα έγγραφά μας, ή τα σχέδιά μας, όλα θα είναι ηλεκτρονικώς καταγεγραμμένα και αποθηκευμένα μέσα στον ηλεκτρονικό. υπολογιστή. Να, εδώ στο δεξί μπράτσο, ή αριστερό για τους αριστερόχειρες. Δεν θα υπάρχει η κλασσική συσκευή τηλεφώνου, θα έχουμε μόνον ένα εύκαμπτο μικρόφωνο που θα μετακινείται όπου θα μας βολεύει. Το έπιπλο θα έχει στην βάση του και μικρές ρόδες για να κινείται ελευθέρα μέσα στο κατά κανόνα άδειο δωμάτιο εργασίας μας. Επάνω σε μια μεγάλη επιτοίχια οθόνη, ή απ’ ευθείας επάνω σε κάποιο γυμνό τοίχο του δωματίου, θα μπορούν να προβάλλονται οι εικόνες εγγράφων, φωτογραφιών, τηλεόρασης, των προσώπων με τα οποία θα επικοινωνούμε ή θα συναλλασσόμαστε κτλ. Η πολυθρόνα θα μετακινείται με στους μικρούς τροχούς της επάνω στο δάπεδο σύμφωνα με τις εντολές που θα της δίνουμε από το τραπέζι μας.

Ο Μάριος και εγώ χαζέψαμε…

Είχαμε 1967. Το 2000 μας φαινόταν κάτι πολύ μακρινό! Και αυτά που ακούγαμε τώρα, δεν τα είχαμε ξανακούσει. Ηχούσαν -τότε- μαγικά! Απόκοσμα! Μας φάνηκε απίθανο να μπορούν να συμβούν όλα αυτά, ακόμα και μέσα στα επόμενα τριάντα-πέντε χρόνια, που τότε μας φαινόντουσαν πολλά. Ήταν ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Ωστόσο, πιστέψαμε τον Ζ. που δεν είχε, βέβαια, λόγους να αστειεύεται. Γνωρίζαμε άλλωστε καλά την φανατική, μανιώδη ενασχόλησή του με τα άλματα της τεχνολογίας και της πληροφορικής, όπως και τις αναζητήσεις του στο Μέλλον.

Περιεργαστήκαμε λοιπόν με έκπληξη και θαυμασμό τα σχέδια, ενώ εγώ άρχισα να κάνω τις πρώτες μου σκέψεις, για τα υλικά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή του προπλάσματος που θα ήταν και αυτό σε κλίμακα 1:10.

Δεν θυμάμαι πόσες μέρες κράτησε η κατασκευή της μακέτας. Θυμάμαι ότι όλα πήγαν καλά. Το γυαλοχαρτισμένο ταρατσομόλυβο, που είχα χρησιμοποιήσει για τα μηχανικά μέρη, έλαμπε εντυπωσιακά και απέδιδε πιστά τον μεταλλικό σκελετό του επίπλου. Κομμάτια από ξύλο μπάλζα, μορφοποιήθηκαν προσεκτικά, τρίφτηκαν και βάφτηκαν, θυμίζοντας με το χρώμα τους, το μαλακό δέρμα που προβλεπόταν ότι θα είχε η ταπετσαρία. Δυό μικρά κομμάτια διαφανές φάιμπεργκλάς συνέδεαν την πλάτη του επίπλου, με το στήριγμα της κεφαλής. Με ένα κομμάτι λεπτό, εύκαμπτο, μολυβένιο σωληνάκι, αποδόθηκε το μακρύ, μπράτσο του μικρόφωνου, ενώ οι αντένες του υπολογιστή έγιναν από επιλεγμένα λεπτά, ίσια σκουπόχορτα, από την σκούπα του Γραφείου.

Την παραμονή της παράδοσης το βράδυ, ο Μάριος με βοηθούσε να τελειώσουμε εγκαίρως την μακέτα. Άλλη λύση όμως από το ξενύχτι δεν υπήρχε. Έτσι δουλεύαμε ακούγοντας από τα ανοιχτά παράθυρα όλους τους ήχους της νυκτερινής Αθήνας, που όσο περνούσε η ώρα, ολοένα και λιγόστευαν.

Ο Ζ, ήταν στο δικό του γραφείο δουλεύοντας, με το ραδιοφωνάκι του σε διακριτική ένταση. Κατά τη μία, ήρθε για λίγο να δεί πώς τα πάμε, και μετά μας δήλωσε ότι θα πήγαινε, να πιεί κάποιον καφέ εκεί κοντά σε ένα μπαράκι που διανυκτέρευε. Ήταν τρεισήμισι, όταν γύρισε. Κρατούσε κάποια χειρόγραφα. Είχε γράψει στα γαλλικά και την τεχνική περιγραφή, που το πρωί θα έπρεπε να την πάμε για δακτυλογράφηση.

Νωρίς το πρωί νυσταγμένοι, ο Μάριος και εγώ. βγάλαμε φωτογραφίες κρατώντας την τελειωμένη μακέτα.

Και μέχρι το μεσημέρι τακτοποιήθηκαν όλα: Φωτοτυπίες σχεδίων, δακτυλογραφήσεις εγγράφων, λεπτομερέστερες φωτογραφίες από τον Ζ, εκτυπώσεις φωτογραφιών, πακετάρισμα, και έγκαιρη αποστολή στον φορέα του διαγωνισμού.

(ΕΠΙΛΟΓΟΣ)

Τις τελευταίες μάρες του Σεπτέμβρη, αποχαιρέτησα τον Ζ και τα παιδιά του Γραφείου. Παρουσιάστηκα για την θητεία μου στον Ελληνικό. Στρατό, απ’ όπου απολύθηκα μετά δύο χρόνια. Τόσο όταν υπηρετούσα την θητεία μου, αλλά και αργότερα, όταν άρχισα να ασκώ το ελεύθερο επάγγελμα, επισκέφθηκα τον Ζ, -καθαρά εθιμοτυπικά στο Γραφείο του…

Και εκείνους τους τρείς μήνες που είχα δουλέψει κοντά του, δεν τους ξέχναγα ποτέ!.

Την τελευταία φορά που τον επιστέφθηκα στο Γραφείο του στην οδό Πινδάρου, έδειχνε κουρασμένος «Δεν υπάρχει πολλή δουλειά…», μου είπε, δείχνοντάς μου μ ένα νεύμα τα άδεια σχεδιαστήρια και το λιγοστό προσωπικό. «Ωστόσο, αυτό έχει και τα καλά του, συνέχισε -Έχω πολύ περισσότερο χρόνο, τώρα, για μελέτη και έρευνα»!

Όταν τον ρώτησα για τις μελέτες του Δημοσίου, μου έδειξε μία στιβάδα αιτήσεων με «Εκδηλώσεις Ενδιαφέροντος» που είχε κοντά του, λέγοντας με κάποιο παράπονο:

Δεν βλέπω να παίρνω καμία δουλειά… Δεν ξέρω… δεν με εμπιστεύονται; Με θεωρούν ανεπαρκή;…

Ήταν η εποχή που ο Ζ, έχοντας καταξιωθεί στην Αρχιτεκτονική, αφοσιωνόταν τώρα περισσότερο στα Οράματά του, για την «Ηλεκτρονική Πολεοδομία» του Μέλλοντος.

Μου φάνηκε απογοητευμένος! Και ίσως έτσι να ήταν, πράγματι!

Και, ένα καλοκαιριάτικο πρωινό του 1977, όλοι όσοι τον γνωρίζαμε, παγώσαμε με την είδηση του θανάτου του. Ενός θανάτου, όπως αυτός τον επέλεξε, παίρνοντας για πάντα μαζί του τους λόγους, για εκείνη την εκούσια «αποχώρηση».

Σήμερα, κοιτάζω με νοσταλγία εκείνες τις φωτογραφίες από την «Πολυθρόνα του 2.000»…. Και έχουν περάσει 52 χρόνια κλειστά. Ούτε λίγα-ούτε πολλά!

Στο γραφείο μου κάθομαι σε μια πολυθρόνα που δεν είναι μεν αυτόματη, αλλά είναι αρκετά αναπαυτική….όπως το «Έπιπλο -2.000»

• Και Δίπλα μου, έχω έναν Υπολογιστή, που δεν είναι μεν ενσωματωμένος στο μπράτσο της πολυθρόνας, αλλά κάνει τα πάντα…..

• Στον απέναντι τοίχο έχω μια μεγάλη οθόνη, που είναι συγχρόνως δέκτης και κάμερα μέσα από την οποία, βλέπω τα ξαδέρφια μου, να μου μιλούν από την Αμερική, ενώ και αυτοί συγχρόνως με βλέπουν και μ’ ακούν, σαν να είναι εδώ, απέναντί μου.

• Εδώ και δεκαπέντε περίπου χρόνια, πραγματοποιώ τις συναλλαγές μου με Τράπεζες, Δημ. Υπηρ., και Πελάτες αστραπιαία από την πολυθρόνα μου, από τον υπολογιστή μου, και απ’ την οθόνη μου.

Και…

• Γύρω μου υπάρχουν κάποιες βιβλιοθήκες, σχεδιοθήκες, αρχειοθήκες, οι οποίες περιπίπτουν σταδιακά και σταθερά σε αχρηστία….

Δηλαδή:

η πρόβλεψη, του Ζ για το «Έπιπλο του 2000» επαληθεύθηκε πανηγυρικά !!

Μένει τώρα να δούμε

πότε και τα οράματά του, για την «Ηλεκτρονική Πολεοδομία του Μέλλοντος» θα επαληθευτούν επίσης….

Τι λέτε λοιπόν;; Θέλετε να περιμένουμε;;

Σας ευχαριστώ πολύ!

Der Deutsche Akademische Austauschdienst e.V. (DAAD) ist die weltweit größte Förderorganisation für die
grenzüberschreitende wissenschaftliche Zusammenarbeit und den internationalen Austausch von Studierenden sowie
Wissenschaftlerinnen und Wissenschaftlern. Seine Mitglieder sind die deutschen Hochschulen und ihre Studierendenschaften.
Die Präsenz seiner weltweiten Auslandsbüros ist die Basis seiner internationalen Expertise. Der DAAD fördert transnationale
Kooperationen und Partnerschaften zwischen Hochschulen, stärkt die Germanistik und die deutsche Sprache im Ausland und
ist die Nationale Agentur für die europäische Hochschulzusammenarbeit. Er unterstützt mit seiner Arbeit die Ziele der
Auswärtigen Kultur– und Bildungspolitik, der nationalen Wissenschaftspolitik und der Entwicklungszusammenarbeit. Im Jahr
2020 hat er über 111.000 Studierende, Graduierte sowie Wissenschaftlerinnen und Wissenschaftler rund um den Globus
gefördert. Wir arbeiten zertifiziert nach DIN EN ISO 9001:2015 und überzeugen durch Leistung und Qualität. Unser Handeln
orientiert sich dabei an den nachhaltigen Entwicklungszielen der Vereinten Nationen.
Das DAAD–Informationszentrum (IC) in Athen informiert über den Studien– und Forschungsstandort Deutschland und berät bei
der Suche nach einem geeigneten Studiengang und Hochschulort. Darüber hinaus informiert das IC über Fördermöglichkeiten
des DAAD und anderer deutscher Mittlerorganisationen und pflegt Kontakte zu den griechischen Alumni deutscher Hochschulen.
Werden auch Sie ab 01.12.2022 Teil unseres starken Teams. Zu besetzen ist die Position

Leitung (m, w, d) für das Informationszentrum in Athen in Vollzeit

Vor diesem Hintergrund widmen Sie sich folgenden Aufgaben:
• Sie leiten das Informationszentrum inkl. Organisation, Personalführung, Finanzen und Vertretung des DAAD nach innen und
außen.
• Im Rahmen Ihrer Leitungsfunktion koordinieren Sie vor Ort die Informations– und Beratungstätigkeit für alle Bereiche der
wissenschaftlichen Zusammenarbeit zwischen Deutschland und Griechenland sowie der Studien– und Stipendienberatung.
• Ihr Aufgabengebiet umfasst ferner die Pflege und den Ausbau der Kontakte zur Deutschen Botschaft und zu internationalen
Partnereinrichtungen des DAAD.
• Sie sind zuständig für die Öffentlichkeitsarbeit, d.h. Sie konzipieren Marketingmaßnahmen, tragen die Verantwortung für
Webauftritte und Social–Media–Kanäle des DAAD in Griechenland.
• Sie beraten Studieninteressierte und werben für den Studien– und Forschungsstandort Deutschland. Dabei nutzen Sie
regionalspezifische Werbemedien (Print, Internet, Social Media).
• Sie analysieren das nationale Bildungssystem und leiten Ihre Ergebnisse an den DAAD weiter.
• Das Informationszentrum unterstützt die DAAD–Zentrale zudem im Bewerbermanagement der Stipendien– und
Förderprogramme des DAAD vor Ort.
• Darüber hinaus erarbeiten Sie Handreichungen und Hintergrundinformationen zu den Kooperationspotenzialen in
Griechenland und wirken bei der Beratung deutscher Hochschulvertreter zu Kooperationsanbahnung mit.
Ihr Profil:
Sie haben ein wissenschaftliches Hochschulstudium (Master, Diplom, Magister, Staatsexamen) – im Idealfall an einer deutschen
Hochschule – erfolgreich abgeschlossen und besitzen sowohl gute Griechisch– als auch sehr gute Deutschkenntnisse in Wort und
Schrift (auf dem Niveau C1/C2 des Europäischen Referenzrahmens für Sprachkenntnisse). Außerdem haben Sie Erfahrung im
Umgang mit Budgetplanung und –abrechnung. Die Standardanwendungen von MS Office und Social Media wenden Sie sicher
an.
Sie lieben es, Dinge zu organisieren, zu planen und zu realisieren und sind erfahren im Management von Veranstaltungen. Bei
Hochbetrieb laufen Sie zur Bestform auf und gewährleisten dabei stets die zuverlässige Ausführung Ihrer Aufgaben. Zudem
haben Sie bereits Führungserfahrung, z.B. in der Leitung von kleinen Teams, sammeln können. Eine sehr gute interkulturelle
Kommunikationsfähigkeit und ein repräsentatives Auftreten runden Ihr Profil ab. Wenn Sie darüber hinaus eine teamorientierte
Persönlichkeit sind, die sowohl Talent zum konzeptionellen Arbeiten als auch Verhandlungsgeschick zu Ihren Stärken zählt, sind
Sie die ideale Besetzung für diese anspruchsvolle Position.
Unser Angebot:
Wir bieten Ihnen eine der Funktion angemessene ortsübliche Vergütung. Ihre Beschäftigung erfolgt auf der Basis eines
Arbeitsvertrags für lokal Beschäftigte, d.h. es kommen die griechischen arbeits–, steuer– und sozialversicherungsrechtlichen
Regelungen zur Anwendung.
Es wird eine Person gesucht, die diese Position für einen Zeitraum von 5 Jahren einnimmt. Die Inklusion von Menschen mit
Behinderung entspricht unserem Selbstverständnis und wir begrüßen daher ihre Bewerbung. Senden Sie uns bitte Ihre
ausführlichen Bewerbungsunterlagen (Bewerbungsschreiben, Lebenslauf, relevante Zeugnisse) bis zum 09. Oktober 2022
ausschließlich per E–Mail im pdf–Format mit dem Betreff „IC Athen“ an Bewerbung.ic@daad.de. Für inhaltliche Rückfragen zu
der ausgeschriebenen Position nehmen Sie gerne Kontakt zu Herrn Dr. Frens Stöckel unter stoeckel@daad.de bzw. +49 228 882
583 auf.

Την Πέμπτη 22/9, η Randstad θα πραγματοποιήσει μεταξύ 12:00 με 18:00 ώρα Online Ημέρα Καριέρας με θέμα “Language Jobs in Greece”. Παρακάτω σου προωθώ τις πληροφορίες και τις οδηγίες που μπορούν να ακολουθήσουν οι ενδιαφερόμενες/οι για να εγγραφούν στο event δωρεάν. Θα χαιρόμουν πολύ αν μπορούσες να αποστείλεις την επικοινωνία που ακολουθεί στους Alumni της DSA, για όποιον/α ενδιαφέρεται.

Want to take advantage of your language skills?

Have you ever wondered if your language skills could offer you a professional career?

Then don’t miss the opportunity for an online 1:1 interview with our specialized consultants. We work with over 20 multinational companies in Greece.

Register for free, reserve the meeting time you prefer and discover new career opportunities at Randstad’s virtual career day event on Thursday, September 22.

If you have family or friends that may be interested, please feel free to forward this email to them.

Περισσότερα…

Ένα άρθρο για την Νίκη Γουλανδρή, μια συνέντευξη της Φαλής Βογιατζάκη στα “Ρεθεμνιώτικα Νέα” πριν από ένα και πλέον χρόνο, θυμηθήκαμε με αφορμή την πρόσφατη αναφορά μαςγια το “νόμισμα με ανάγλυφη έγχρωμη τουλίπα σε σχέδιο της Νίκης Γουλανδρή”

«Ο τρόπος της ζωής της Νίκης Γουλανδρή ήταν βαθιά Ελληνικός αλλά και ταυτόχρονα παγκόσμιος. Χρησιμοποιούσε το χρόνο ως το πολυτιμότερο στοιχείο της ζωής της Πρόβλημά της ήταν η έλλειψη χρόνου για να αντιμετωπίσει τις υποχρεώσεις της. Είχε ταξιδέψει πολύ. Ποτέ για αναψυχή. Πάντα για το σκοπό» ανέφερε η πρόεδρος του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας Φαλή Βογιατζάκη, μιλώντας για την Ελληνίδα ευεργέτιδα, την Ελληνίδα που έβλεπε πάντα μπροστά από την εποχή της. Γιατί όταν άλλοι όχι μόνο δεν είχαν στην ατζέντα τους το θέμα του περιβάλλοντος αλλά ούτε καν στην σκέψη τους, η Νίκη Γουλανδρή και ο σύζυγος της Άγγελος Γουλάνδρής είχαν οικολογικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες και σε αυτόν τον τομέα αφοσίωσαν την ζωή τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Νίκη Γουλανδρή επελέγη μεταξύ των πέντε σπουδαίων Ελληνίδων γυναικών των τελευταίων 200 ετών, οι άλλες τέσσερις ήταν η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η Μαρία Κάλλας, η Μελίνα Μερκούρη και η Αμαλία Φλέμινγκ, των οποίων η ζωή και το έργο παρουσιάστηκαν στο 6ο Διεθνές Φόρουμ των Δελφών στην Ενότητα «Η κληρονομιά των Ελληνίδων». Και ποιος θα μπορούσε να σκιαγραφήσει καλύτερα αυτή την Ελληνίδα, από την κ. Φαλή Βογιατζάκη, η οποία είχε επί δεκαετίες βαθιά σχέση φιλίας και αγάπης με το ζεύγος Γουλανδρή και ειδικά με την σπουδαία Νίκη Γουλανδρή και την είχε ζήσει από τόσο κοντά.

Δείτε όλη την συνένετυξη της Φαλής Βογιατζάκη…

Εκδόθηκε νόμισμα με ανάγλυφη έγχρωμη τουλίπα σε σχέδιο της Νίκης Γουλανδρή…

Από το Lifo δανειζόμαστε το άρθρο με αφορμή τις δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη:

Περί «πολέμου» της Ελλάδας με τη Ρωσία έκανε λόγο η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Ντόρα Μπακογιάννη, προκαλώντας την αντίδραση της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα.

«Η πραγματικότητα είναι ότι ζούμε σε μια περίοδο η οποία είναι εξαιρετικά ανησυχητική. Για να μην κοροϊδευόμαστε. Έχω βαρεθεί να ακούω ανθρώπους που ζουν στα ροζ συννεφάκια τους» σημείωσε, σε τηλεοπτική της συνέντευξη στον ΑΝΤ1 η κα Μπακογιάννη, για να συμπληρώσει:

«Είμαστε μια χώρα που έχει συγκεκριμένη απειλή εξ ανατολών. Μια χώρα η οποία βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία λόγω της Ουκρανίας, όπως ολόκληρη η Ευρώπη. Μία χώρα που δέχεται ασύμμετρες απειλές».

Δείτε το video του Αντ1 από την εκπομπή “Καλημέρα Ελλάδα”…

Ανησυχητική η αδυναμία ορθής διάγνωσης κινδύνων από Τουρκία & κυρίως αποτελεσματικών αντιμέτρων.Ο εφησυχασμός για Ερντογάν μοιάζει με «άγνοια κινδύνου» που συνήθως στην ιστορία δεν αποτρέπει τη σύγκρουση.Την καθιστά δυστυχώς πιθανότερη.

Εν μέσω ωμών απειλών του Ερντογάν για εισβολή στα νησιά μας, το κυρίαρχο αφήγημα συνεχίζει, ολοένα και πιο αμήχανα, να αποδίδει την αυξανόμενη τουρκική επιθετικότητα στις προεκλογικές σκοπιμότητες του «διεθνώς απομονωμένου» Ερντογάν.

Στο πλαίσιο ενός πολιτικά βολικού εφησυχασμού παραβλέπονται έτσι η πολυδιάστατη στρατηγική της Τουρκίας για ανατροπή του status quo και η επικίνδυνη πρόοδός της προς τον στόχο της που μάλιστα συχνά αντιστοιχεί σε ελληνικές απώλειες.

Χειρότερο όλων, ο Ερντογάν φαίνεται να προεξοφλεί ότι η ελληνική επιλογή της «ψύχραιμης μη-κλιμάκωσης» συνεπάγεται και «μη-δυναμική» απάντηση σε οποιαδήποτε κίνησή του εναντίον μας και επί του πεδίου.

Δείτε το άρθρο του Γιάννη Βαληνάκη της 6.9.2022…

Ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους αναλύει στον ΣΚΑΪ, στην Σία Κοσιώνη και στην Μαρία Τσιλινίκου, στις 2.9.2022, που οφείλεται η κλιμάκωση της επιθετικότητας του Ερντογάν. Μίλησε για τις πιέσεις από την Δύση, την οικονομική ασφυξία και το προσφυγικό.

Ξεκίνησε εξηγώντας ότι έχουμε πέραν της κλιμάκωσης της ρητορικής της Άγκυρας, έχουμε και μία νέα διάσταση, η οποία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία στα νησιά.

Απαντώντας στο ερώτημα για το πως βλέπει το Νεοοθωμανικό όραμα του Ερντογάν για μία μεγάλη Τουρκία, εξηγεί ότι η ριζοσπαστικοποίηση σχετίζετια και με τις εκλογές, αφού ο ίδιος αλλά καιη ομάδα του, φοβούνται την ήττα στις εκλογές, που πρέπει να γίνουν το επόμενο καλοκαίρι. Συμπλήρωσε ότι η επιθετική αυτή στάση απέναντι στην Ελλάδα δεν είναι πολύ δημοφιλής στην Δύση, αλλά θα συνεχίζεται έως την ημερομηνία των εκλογών και ελπίζει ότι κλιμάκωση αυτή θα μείνει μόνον στα λόγια.

Στο θέμα της οικονομίας τόνισε ότι η στάση του Τούρκου ηγέτη εξηγείται μέσα από την προσπάθεια του να σκεπάσει τα προβλήματα της οικονομίας προσπαθώντας ναυιοθετήσει ένα ρόλο ηγέτη με διεθενίς πρωτοβουλίες, τείνοντας χείρα φιλίας προς τους Άραβες κλπ, όμως στο τέλος ο τούρκικος λαός θα κρίνει με βάση τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

“Θα ήταν χαζός να κάνει πρόωρες εκλογές” ήταν η απάντησή του στο ερώτημα της ρεπόρτερ, εξηγώντας ότι πρέπει πρώτα να λύσει το θέμα της οικονομίας, αλλά και το θέμα των Συρίων προσφύγων που ξεπερνούν πλέον τα 4 εκατομμύρια και δεν είναι πιά καλοδεχούμενοι στην χώρα του. Κλείνοντας ανέφερε ότι μία αλλαγή στην πολιτική έναντι της Συρίας, δηλαδή να ανοίξει την πόρτα και να υποχρεώει του Σύριους να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους, θα μπορούσε να του δώσει ένα επι πλέον ποσοστό της τάξεως του 3%-4%.

Δείτε το video…

Ο Δημήτρης Καλλιγερόπουλος γεννήθηκε στην Aθήνα το 1944 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1962. Σπούδασε στο EMΠ Mηχανολόγος-Hλεκτρολόγος. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία στον τομέα του Aυτομάτου Eλέγχου. Διδάσκει στο Tμήμα Aυτοματισμού του TEI Πειραιά Συστήματα αυτομάτου ελέγχου και Iστορία της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας και των αυτομάτων. Είναι συγγραφέας του βιβλίου Αυτοματοποιητική Ήρωνα του Αλεξανδρινού, η τέχνη της κατασκευής των αυτομάτων, ενώ μελέτες του που αφορούν στην αρχαία ελληνική τεχνολογία έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά, συμμετείχε επίσης σε διεθνή συνέδρια. Επιμελήθηκε την έκδοση cd-rom με θέμα την Αυτοματοποιητική του Ήρωνα. Στα πλαίσια της έκθεσης Eυρωμετρική ’93 της ΓΓET ανέλαβε την κατασκευή ομοιώματος του κινητού αυτόματου του Ήρωνα και παραγωγή cd-rom κινουμένων σχεδίων με θέμα τα αυτόματα του Ήρωνα. Συμμετείχε στην έκθεση Aρχαία Eλληνική Tεχνολογία, που διοργάνωσε το 1997 στη Θεσσαλονίκη η Eταιρεία Mελέτης Aρχαίας Eλληνικής Tεχνολογίας και το Tεχνικό Mουσείο Θεσσαλονίκης, με τέσσερα ομοιώματα αυτόματων μηχανισμών του Ήρωνα του Aλεξανδρινού. Είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας.

Ο Πρωθυπουργός εγκαινίασε την προεκλογική περίοδο, έθεσε τα διλήμματα και ανέλαβε μερικά ρίσκα. Αναγνωρίζει και ο ίδιος την κρισιμότητα της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης με την απλή αναλογική και εν όψει αυτής, μένει να φανεί πώς θα επιδράσουν οι στρατηγικές επιλογές του. Κάτι που δεν είναι και τόσο προφανές.

Ουσιαστικά το Σαββατοκύριακο της 10ης-11ης Σεπτεμβρίου από το βήμα της ΔΕΘ εγκαινιάστηκε η προεκλογική περίοδος και θεωρητικά, τα διλήμματα και οι στρατηγικές επιλογές ξεκαθάρισαν εξ αρχής. Ο Μητσοτάκης πάει για «όλα ή τίποτε» εναντίον όλων, ανεβάζει τους τόνους στο πλαίσιο του πολιτικά θεμιτού και προαναγγέλλει μία αναμέτρηση με πολλά προσωπικά στοιχεία. Βάζει τον Τσίπρα απέναντί του και τον Ανδρουλάκη στο ενδιάμεσο, δεν πάει σε μετωπική σύγκρουση με τον Βενιζέλο (και υπό αυτήν την έννοια δείχνει ότι εξακολουθεί να τον απασχολεί ένα κρίσιμο κεντρώο ακροατήριο και η ψήφος του) και επιχειρεί μία περιχαράκωση προς τα δεξιά, με διάφορους τρόπους. Από τη στάση του έναντι του Ερντογάν, έως το ότι αποφεύγει να κάνει άλλα βήματα, όπως με την ψήφιση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια, για το οποίο είπε «κάθε πράγμα στην ώρα του».

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Δύο σημειώματα της Silke Wettach από το Wiwo με θέματα που μας ενδιαφέρουν: την Ενέργεια και τον Ερντογάν

„Es gibt kein Wundermittel gegen hohe Strompreise“…

Erdoğans Doppelstrategie könnte für sein Land einen hohen Preis haben…

Η Silke Wettach είναι απόφοιτος του 1988 και ανταποκρίτρια στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2002. Γεννήθηκε στην Καρλσρούη, μεγάλωσε στην Ελλάδα την Ιρλανδία και την Γερμανία. Σπούδασε οικονομικά στο Δουβλίνο και μιλάει πέντε γλώσσες.

«Είναι λάθος τα μουσεία να είναι αποστειρωμένα», έλεγε και διαλαλούσε. Δίνοντας απτές αποδείξεις της «άλλης» μουσειακής πολιτικής του. Το 2012, σε ένα άνοιγμα του μουσείου, επί έναν ολόκληρο χρόνο, με ξεναγήσεις, διαλέξεις και εκπαιδευτικά προγράμματα, είχε καταθέσει το… χρώμα του. Κάπως σαν επιταγή για τις ερχόμενες γενιές

Το όνομά του είχε γίνει ουσιαστικά συνώνυμο του νέου, περίλαμπρου, Μουσείου της Ακρόπολης. Το οποίο, σταθερά από το 2009, βρίσκεται στα 25 δημοφιλέστερα μουσεία στον κόσμο. Και στην πρώτη δεκαετία της λειτουργίας του (2009-2019) δέχτηκε περισσότερους από 14.500.000 επισκέπτες.

Tον Ιούνιο του 2022, τo Μουσείο της Ακρόπολης έκλεισε τα 13 χρόνια του. Και, όπως μέσα στην πανδημία, κατά την οποία «είδε» και εκείνος τα δύσκολα, ο πρόεδρος του Μουσείου, επίτιμος καθηγητής Αρχαιολογίας, Δημήτρης Παντερμαλής, κράτησε το σύνθημά του: «Εχουμε κουράγιο και είμαστε αισιόδοξοι».

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Νιώθετε λίγο φτωχότεροι, πλέον; Από έλληνες διεθνείς της τέχνης; Από κείνους, τους λίγους, που ήξεραν το όνομά τους, το μικρό, ως τα πέρατα της Γης. Ελεγες Melina και ήξεραν ότι μιλούσες για τη Μερκούρη. Ελεγες Vangelis και ήταν ο Παπαθανασίου. Ελεγες Mikis και ήταν ο Θεοδωράκης. Ελεγες Irene και μιλούσες για την Παπά…

«Η πανέμορφη και μεγαλοπρεπής φιγούρα που ενσαρκώνει τη γυναικεία ψυχή στη βαθύτερη έκφραση της, αλλά και η εικόνα της Ελλάδας όλων των εποχών», ήταν η Ειρήνη Παπά για τον πορτογάλο σκηνοθέτη Μανουέλ ντε Ολιβέιρα. Υμνώντας την ψυχή, όχι τη μορφή της. Γι’ αυτή την Ελλάδα μιλούσε. Γι’ αυτή την Ειρήνη Παπά. Κάπως έτσι το είχε πει και η ίδια: «Μια γυναίκα με ωραίο κορμί είναι τέλεια για μια νύχτα. Μια γυναίκα με ωραία ψυχή είναι τέλεια για μια ζωή».

Δείτε το άρθρο του Πάυλος Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Από Αυστριακό πατέρα και Ελληνίδα μητέρα η Χριστίνα Ρούτνερ γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στη Βιέννη και στην Αθήνα. Τελείωσε τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και παρακολούθησε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα στη Βιέννη και στην Αθήνα. Πτυχιούχος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατέχει μεταπτυχιακό εξειδίκευσης Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας από το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Πάτρας (ΕΑΠ).

Πιστοποιημένη εξετάστρια και εκπαιδεύτρια του Αυστριακού Διπλώματος Πιστοποίησης Γνώσης Γερμανικών ÖSD, εργάζεται από το 1998 ως καθηγήτρια Γερμανικών στη Σχολή Μωραΐτη. Παράλληλα με την εκπαίδευση έχει ασχοληθεί με τη συγγραφή βιβλίων, τη μετάφραση επιστημονικών δοκιμίων και έχει ειδικευτεί και πιστοποιηθεί στις Νέες Τεχνολογίες.

Δείτε την συνέντευξη της Χιστίνας Ρούτνερ στο flash.gr…

9.2012-heute Ίδρυμα Hanns Seidel Αθήνα Office Manager Τοπικού Γραφείου • Διοργάνωση και διεκπεραίωση σεμιναρίων και συνεδρίων για την σύσφιξη/καλυτέρευση των Ελληνογερμανικών σχέσεων

10.2011-9.2012 Ελεύθερος Επαγγελματίας

• Ανάληψη μεταφράσεων διαφόρων εταιριών από τα γερμανικά στα ελληνικά και αντίστροφα

2008-9.2011 ΜΗΛΕ ΕΛΛΑΣ ΕΠΕ (MIELE HELLAS GmbH)

Διοικητική Υπάλληλος (06/11/2008 – 30/06/2010)

• Υπεύθυνη για το Internet-site της εταιρίας

• Οργάνωση του γραφείου της Γενικής Διεύθυνσης

• Διοργάνωση εκδηλώσεων, ταξιδιών

• Διαχείριση Παραπόνων

• Δημόσιες Σχέσεις

Μεταφραστικό Τμήμα (01/07/2010 – 27/09/2011

• Μετάφραση των οδηγιών χρήσης των οικιακών & επαγγελματικών συσκευών καθώς και των εγχειριδίων των τεχνικών για βλάβες & επισκευές από τα γερμανικά στα ελληνικά

• Μετάφραση διαφόρων ενδοεταιρικών εγγράφων από τα γερμανικά ή αγγλικά στα ελληνικά & από τα ελληνικά στα γερμανικά ή αγγλικά

• Υπεύθυνη για το Internet-site της εταιρίας

2002-2008 Πρακτορείο Διανομής Τύπου “Φ. Βιδάλης & ΣΙΑ ΟΕ”

Τήνος, Κυκλάδες

Μέτοχος – Οικογενειακή επιχείρηση

• Πρακτόρευση τύπου (ΑΡΓΟΣ, ΕΥΡΩΠΗ)

• Υπεύθυνη μηχανογράφησης

• Συντονισμός διανομής τύπου, έλεγχος και συντονισμός των σημείων πώλησης, διαχείριση πελατειακών λογαριασμών και διευθέτηση επιστροφών

• Διαχείριση εισπράξεων, εξόφλησης και οφειλών

2000–2001 EGO AE, διαδικτυακή διαφημιστική εταιρία

Τήνος, Κυκλάδες

Υπεύθυνη διαφημιστικού τομέα

• Σχεδιασμός και κατάρτιση διαδικτυακού επιχειρηματικού και τουριστικού οδηγού, για την προβολή των επιχειρηματικών, ιδιωτικών και δημόσιων φορέων της Τήνου

• Προσέγγιση πελατών με σκοπό την προβολή και διαφήμισή τους μέσω της εταιρικής ιστοσελίδας

• Παροχή προσαρμοσμένων, εξατομικευμένων υπηρεσιών ανάλογα με την κατηγοριοποίηση των διαφημιζόμενων πελατών

• Σχεδιασμός διαφημιστικών καταχωρήσεων πελατών

• Επιμέλεια σύνταξης διαφημιστικών κειμένων

1998-2000 Διδασκαλία Γερμανικής γλώσσας Τήνος, Κυκλάδες Καθηγήτρια Γερμανικών

• Παράδοση ιδιαίτερων μαθημάτων Γερμανικής γλώσσας σε μαθητές ηλικίας 10-35 ετών

Σύμβουλος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (1998-2002)

1997–1998 Ίδρυμα Friedrich-Ebert Αθήνα

Βοηθός Διευθυντού Τοπικού Γραφείου

• Διοργάνωση και διεκπεραίωση σεμιναρίων και συνεδρίων για την σύσφιξη των Ελληνογερμανικών σχέσεων

1996-1997 MGM MediaGruppe München, εταιρία ερευνών και

πωλήσεων

διαφημιστικού τηλεοπτικού χρόνου

Μόναχο, Γερμανία

Πρακτική εξάσκηση

Τμήμα εξυπηρέτησης πελατών (15/1/1996 – 31/12/1996)

• Κατανομή και διευθέτηση διαφημιστικού χρόνου των πελατών διαφημιστικών γραφείων στην διαφημιστική ζώνη των τηλεοπτικών καναλιών ProSieben, Kabel 1, NBC, CNBC και Nickelodeon

Τμήμα Marketing (1/1/1997 – 27/3/1997)

• Ανάλυση των δέκα σημαντικότερων πελατών (Key Accounts) της MGM ως προς την αποτελεσματικότητα, τα συστατικά του περιεχομένου της διαφημιστικής τους προώθησης καθώς και των τρόπων αλληλεπίδρασης με τα target groups

• Σχεδιασμός ηλεκτρονικής πλατφόρμας σε HTML format για την κατανομή της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (e-mail)

• Προετοιμασία σεμιναρίων και επαφή με τους εκάστοτε διοργανωτές

1994-1995 Techs’us, εταιρία Direct Marketing και διακίνησης

προϊόντων υψηλής ποιότητας

Μόναχο, Γερμανία

Πρακτική εξάσκηση

• Παραγωγή και αποστολή πληροφοριών και ενημερωτικού υλικού

• Εξάσκηση στο τηλεφωνικό service

• Συνεργασία με δημιουργικές ομάδες (creative focus teams)

1990-1991 Siemens Solar GmbH, θυγατρική εταιρία της Siemens

με αντικείμενο την έρευνα για την εφαρμογή των

ανανεώσιμων πηγών ενέργειας

Μόναχο, Γερμανία

Πρακτική εξάσκηση – Τμήμα Δημοσίων σχέσεων

• Δημόσιες σχέσεις για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας

Εκπαίδευση / μόρφωση 1995–1997

Marketing και Διαφήμιση, Bayerische Akademie der Werbung Μόναχο Γερμανίας

Γυμνάσιο-Λύκειο: Απόφοιτη Γερμανικής Σχολής Αθηνών

Δημοτικό: Wolfsburg Γερμανίας (2 χρόνια) –

Ελλάδα (4 χρόνια)

Ξένες Γλώσσες Γερμανικά: (άπταιστα γραπτά και προφορικά)

κάτοχος του διπλώματος “Kleines Deutsches Sprachdiplom”

του Goethe Institut

Αγγλικά: (πολύ καλά, γραπτά και προφορικά)

Ημερομηνία γέννησης / Οικογενειακή Κατάσταση

Γεννηθείσα στο Wolfsburg Γερμανίας στις 24/12/1969

Διαζευγμένη (από τον Ιούνιο του 2008)

Μητέρα 2 αγοριών

Oktoberfest am Samstag, den 8. Oktober 2022

Μετά από ένα υποχρεωτικό διάλειμμα δύο ετών, λόγω της πανδημίας, θα πραγματοποιηθεί ξανά το Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2022 από τις 12:00 έως τις 19:00 το παραδοσιακό Oktoberfest στη Γερμανική Σχολή Αθηνών!

Με χαρά σας προσκαλούμε να απολαύσετε μαζί μας λουκάνικα, «Leberkäs’», μπρέτσελ καθώς και άλλα γερμανικά εδέσματα μαζί με δροσερή μπίρα και να πάρετε μια γεύση από το βαυαρικό Oktoberfest. Η γιορτή αποτελεί μια ευκαιρία, για να ξανασυνδεθείτε με παλιούς γνωστούς και φίλους, να κάνετε νέες γνωριμίες. Ένα πολυποίκιλο πρόγραμμα θα φροντίσει ώστε να περάσουν όμορφα μικροί και μεγάλοι επισκέπτες: διασκεδαστικές παιδικές δραστηριότητες και παιχνίδια, ένα bubble-show με τεράστιες σαπουνόφουσκες, αλλά και παραδοσιακή μουσική βαυαρικού Oktoberfest και μια πλούσια λαχειοφόρο αγορά, στην οποία μπορείτε να κερδίσετε εκπληκτικά δώρα υπόσχονται μια υπέροχη ημέρα στην DSA.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, τα έσοδα του Oktoberfest –το οποίο πραγματοποιείται στη Σχολή μας για 12η πλέον φορά– θα ενισχύσουν το ταμείο υποτροφιών για τους μαθητές της Σχολής μας.

Επειδή η δημοφιλής αυτή εκδήλωση –που τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε μια μεγάλη γιορτή της οικογένειας της DSA– δεν θα ήταν εφικτή χωρίς την καταπληκτική συμμετοχή εκατοντάδων εθελοντών βοηθών από όλη τη σχολική κοινότητα, θα χαιρόμασταν ιδιαίτερα εάν προσφέρατε και εσείς προσωπικά τη βοήθειά σας σε κάποιο από τα πολυάριθμα περίπτερα. Εάν λοιπόν θέλετε να μη ζήσετε το Oktoberfest μόνο ως επισκέπτης/ -πτρια, επισκεφθείτε την ιστοσελίδαfest.dsathen.gr, επιλέξτε το περίπτερο και τη βάρδια που επιθυμείτε και εγγραφείτε στη λίστα των εθελοντών.

Σας περιμένουμε!

ΤΟ μεγάλο DSA WINTER PARTY στις 29 Δεκεμβρίου και ώρα 21.00΄…

…στο GASPAR (Λ. Δημ. Βασιλείου & Λυκούργου, Ν. Ψυχικό ).

Μετά την τεράστια επιτυχία της καλοκαιρινής μας συνάντησης που οργανώθηκε από την κάθε χρονιά αποφοίτων μέσω του νέου θεσμού των Εκπροσώπων Έτους, είπαμε να ξαναβρεθούμε πριν φύγει η χρονιά, την περίοδο των Χριστουγέννων όπου είμαστε όλοι λίγο πιο χαλαροί και θα έχουμε την ευκαιρία να ξαναβρεθούμε και με συμμαθητές μας που ζουν στο εξωτερικό και θα είναι εδώ αυτές τις μέρες.

Έχουν ήδη ενεργοποιηθεί και οι εκπρόσωποι των ετών, ώστε να μαζευτούμε όσο το δυνατόν πιο πολλοί από ΟΛΑ τα έτη αποφοίτων με στόχο να γνωριστούμε μεταξύ μας.

Σας περιμένουμε όλους να χορέψουμε, να πιούμε, να διασκεδάσουμε και να αποχαιρετίσουμε τη χρονιά!

ΣΗΜ: Συμμετοχή 7 ευρώ (1ο ποτό)

Περάσαμε υπέροχα! Είχε γίνει μεγάλη κινητοποίηση μεταξύ των τμημάτων και καταφέραμε να συναντηθούμε 55 παλιοί μαθητές την Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου στην φιλόξενη αυλή του σχολείου. Πολλοί μας έλεγαν στην πρώτη επικοινωνία ότι θα ήταν καλύτερα να μην κάνουμε reunion. Μας έλεγαν ότι θα μας πιάσει κατάθλιψη που θα είμαστε όλοι γερασμένοι. Άσε – έλεγαν – να θυμόμαστε ο ένας τον άλλον όπως είμαστε τότε. Με περισσότερα μαλλιά, πιο αδύνατοι…

Τελικά όμως, τα καταφέραμε. Οι στιγμές, που ένας ένας έμπαινε διστακτικά στην αυλή και κοιτούσε ψάχνοντας να βρει γνωστά πρόσωπα, ο ενθουσιασμός όλων ανεξαιρέτως που βρεθήκαμε, η χαρά, οι αγκαλιές, τα γέλια, η συγκίνηση, τα «βρε, καλά κρατιέσαι», «δεν άλλαξες καθόλου», αναφορές στους παλιούς αγαπημένους μας καθηγητές, Ασωνίτη, Δανιήλ, Δημόπουλο (και όχι μόνο), οι παλιές αστείες ιστορίες από το σχολείο, το βίντεο με παλιές φωτογραφίες που βλέπαμε στην οθόνη, το συγκρότημα των συμμαθητών μας – η έκπληξη της βραδιάς – (τους ονομάσαμε «DIE HUFTALEN”) που μας έπαιξε τα σουξέ της εποχής… Φύγαμε όλοι με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο και υποσχεθήκαμε ότι δεν θα περιμένουμε άλλα 50 χρόνια για να τα ξαναπούμε όλοι μαζί.

Λέγαμε ότι με τους περισσότερους έχουμε περάσει 6 από τα πιο σημαντικά χρόνια της ζωής μας, τα εφηβικά. Τότε είχαμε ακόμη μια παιδική αθωότητα. Τα μαθήματά μας, οι έρωτές μας, οικογενειακά θέματα … Άλλα τα μοιραζόμασταν με τις/τους κολλητούς μας, άλλα τα κρατούσαμε μέσα μας. Άλλοι κάναμε παρέες που έχουν κρατήσει έως σήμερα, άλλοι ήταν πιο μόνοι. Κάποιοι ήταν καπετάν-φασαρίες, άλλοι στον δικό τους, απομονωμένο κόσμο. Κάποιοι περάσαμε υπέροχα και αναπολούμε εκείνες τις μέρες, άλλοι δεν θέλουν να τις θυμούνται καθόλου. Όμως, παραμένει το στοιχείο ότι μοιραστήκαμε κάποια χρόνια τον ίδιο χώρο και τις ίδιες εμπειρίες.

Μετά από 50 χρόνια και με την (σχετική) ωριμότητα του σήμερα, συνειδητοποιήσαμε πόσο λίγα ξέρουμε ο ένας για τον άλλον (εκτός από τους κολλητούς μας). Πώς περνούσε ο κάθε ένας από εμάς εκείνα τα σχολικά χρόνια; Τι την/τον απασχολούσε τότε; Πώς εξελίχθηκε η ζωή μας μετά το σχολείο; Σπουδάσαμε, «πετύχαμε», αποτύχαμε, παντρευτήκαμε, χωρίσαμε, παιδιά, εγγόνια, ταξίδια, χαρές, αρρώστιες, απώλειες. Αρκετοί ζούνε στο εξωτερικό εδώ και χρόνια, με επιτυχημένες καριέρες. Κάποιοι πήραν σύνταξη. Κάποιοι έζησαν οικονομική καταστροφή. Επτά συμμαθητές μας δεν είναι πια μαζί μας.

Έτσι, η συνάντηση αυτή της τάξης των αποφοίτων του ’72 μας έδωσε την ευκαιρία να ιδωθούμε, να θυμηθούμε, να γελάσουμε και να κάνουμε μια «επανασύνδεση» μεταξύ μας. Και τώρα, επειδή είμαστε πια «μεγάλοι», πιθανά να (επανα) δημιουργήσουμε και νέες φιλίες, ενώνοντας το νήμα εκεί που το χάσαμε.

Ευχαριστούμε πολύ τη ΓΣΑ και τον Σύλλογο των Αποφοίτων που μας παραχώρησαν τον χώρο του σχολείου και για την βοήθεια που μας παρείχαν.

Η τάξις του 1972

Δείτε τις φωτογραφίες στο iCloud…

Ausschreibung der Stelle SozialpädagogIn / SozialarbeiterIn an der DSA

ab dem 2. Halbjahr des Schuljahres 2022/23 (zum 1.2.2023)

Leitung der Schulsozialarbeit an der DSA – (Vollzeitstelle)

Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule mit einem umfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zum deutschen internationalen Abitur.

Aufgabenbereich:

Aufgaben in der Grundschule:

• Schwerpunkt Sozialkompetenz

▪ Konzepterstellung und Durchführung der Ausbildung und Begleitung der Konfliktlotsen/ Streitschlichter der Jg. 3/4

▪ Unterstützung bei der Durchführung des Klassenrates

▪ Entwicklung eines Konzepts für Schülerparlament/Schülervertretung

• Perspektivisch: Schwerpunkt Ausbau des Ganztags

Aufgaben im Gymnasium:

• Schwerpunkt Sozialkompetenz

▪ Unterstützung der VertrauenslehrerInnen (u.a. Beratungsangebot Sucht-, Gewaltprävention)

▪ Unterstützung bei der Durchführung des Klassenrates

▪ Konzepterstellung und Durchführung der Ausbildung und Begleitung der Konfliktlotsen/ Streitschlichter der Jg. 5-10

• Schwerpunkt Beratung und Unterstützung in Krisen

▪ Beratung im Rahmen der Schutzkonzepte (Sexualisierte Gewalt, Rassismus, Diskriminierung)

• Schwerpunkt Unterstützung und individuelle Hilfe

▪ Koordinierung der Hausaufgabenbetreuung für die Klassen 5-7, 8/9

Gemeinsame Aufgaben in Grundschule und Gymnasium:

▪ Beratung der KollegInnen im Umgang mit Konflikten zwischen SuS und SuS – zwischen SuS- KuK

▪ Regelmäßige Beratung von Eltern in Erziehungsfragen

▪ Unterstützung bei der Gestaltung der „aktiven Pause“/ „bewegten Pause“ auf dem Sportplatz bzw. auf dem Fußballplatz

▪ Abteilungsübergreifende Möglichkeiten der Begegnung von SuS schaffen und begleiten (Paten, Fußballschiedsrichter, Schülervertretung, Feiern…) – Weiterentwicklung der Begegnungsschule

▪ Koordinierung der Betreuung an unterrichtsfreien Tagen (Oktober, Februar, pädagogischer Tag, Abitur-Prüfungstage) für die Kinder vom Kindergarten bis zur 6. Klasse

Anforderungen:

• Abgeschlossenes Studium der SozialpädagogIn / SozialarbeiterIn in Deutschland bzw. in Griechenland
• Berufserfahrung im interkulturellen Bereich von Schule bzw. Kinder – und Jugendarbeit
• Muttersprachliches Sprachniveau in Deutsch und/ oder in Griechisch

Wir bieten:

• Ein anspruchsvolles Arbeitsumfeld an einer renommierten deutschen Auslandsschule
• Gute kollegiale Zusammenarbeit in einem multikulturellen Kollegium
• Begleitung und Unterstützung bei der Einarbeitung durch erfahrene Kollegen und Kolleginnen

Ihre aussagekräftige Bewerbung (Anschreiben, Motivationsschreiben, Lebenslauf, Lichtbild und Zeugnisse) richten Sie bitte in deutscher Sprache bis spätestens 21.10.2022 in elektronischer Form an bewerbungen@dsathen.gr