Ο Ιχώρ (Ιγκόρ) Δεργαλίν (Igor Dergalin) του Δημητρίου πρωτοεμφανίζεται στα Μαθητολόγια στην 7η τάξη του 8ταξίου Γυμνασίου το έτος 1943-44. Υποθέτουμε ότι οι κατάλογοι των προηγούμενων ετών έχουν χαθεί και είναι χαρακτηριστικό ότι το πιστοποιητικό για την εγγραφή του εκδόθηκε το 1939. Αν μεν ήταν στο Γερμανικό Τμήμα θα αποφοιτούσε το 1946, αν ήταν στο Ελληνικό το 1945. Σε κάθε περίπτωση, αφού η Σχολή έκλεισε το 1944, προφανώς ολοκλήρωσε την φοίτησή του σε άλλο σχολείο.

Στην wikipedia αναφέρεται ότι ήταν Σουηδο-Έλληνας αρχιτέκτονας ρωσικής καταγωγής. Οι γονείς του διέφυγαν από τη Ρωσική Επανάσταση και κατέληξαν στην Ελλάδα και γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1929 (στα Μαθητολόγια όμως αναφέρεται ως έτος γεννήσεως το 1927).

Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 1947-52 και στο πρόγραμμα αρχιτεκτονικής στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών της Στοκχόλμης το 1961-63.

Εργάστηκε τη δεκαετία του 1950 ως τεχνικός διευθυντής στην Αθήνα, στην αμερικανική εταιρεία Ammann and Whitney και μεταξύ 1956 και 1961 στο αρχιτεκτονικό γραφείο του Anders Tengbom στη Στοκχόλμη. Το 1962, προσλήφθηκε στο γραφείο πολεοδομικού σχεδιασμού της Στοκχόλμης, όπου έγινε διευθυντής έργου για τις εργασίες για το σχεδιασμό της νέας ανάπτυξης στο Järvafältet.

Από το 1971 ήταν εν ενεργεία καθηγητής πολεοδομικού σχεδιασμού στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας και το επόμενο έτος κάτοχος της θέσης του καθηγητή.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Igor Dergalin σχεδίασε το πολεοδομικό σχέδιο για την περιοχή Tensta, το οποίο ήταν το μεγαλύτερο κατασκευαστικό έργο στο πλαίσιο του λεγόμενου προγράμματος εκατομμυρίων.

https://sverigesradio.se/artikel/5718838

Who we are:

Artemis ITS is a rapidly growing company specializing in the telecommunication field. We undertake multiple projects regarding the installation of fixed and mobile telecom networks. The company was established in Greece in 2008, and in 2014 the entrepreneurial activity was extended in Romania and by the end of 2016 the company had expanded in Germany. At the beginning of 2018 we started new projects in the Netherlands. Today, Artemis Group occupies more than 800 employees and provides services in Central and Eastern Europe.

The position:

We are looking for a full-time Project Engineer with experience in the field of FTTx projects

Candidate profile:

• Bachelor’s Degree in Engineering
• 1+ years of working experience in successfully leading construction projects and delivering construction or/and telecommunications solutions
• 1+ years of client management experience and the experience of managing multiple projects simultaneously
• Excellent command of the English & German language is mandatory
• Excellent planning and organizational skills
• Time management skills

Key Responsibilities:

• Structuring and Management of integrated, multi-track projects as well as leading and tracking of integrated project plans
• Structuring and following up with permitting issues
• Establishing and maintaining the project communication, project estimation, staffing, planning, proposals, contracting and project deliverables
• Setting up of quality and performance standards as well as assessment and management of risks within and across multiple projects
• Identifcation and management of project issues
• Motivating the team and communicating of the purpose, project goals and success criteria
• Defining of the key project roles and responsibilities
• Applying of the best practices and lessons learned from previous projects
• Managing of the third-party partner and vendor relationship

What we offer:

• Competitive remuneration Package
• Excellent growth and advancement opportunities
• Friendly and modern working environment

If you want to join our team, please send your CV to

All CVs will be treated with strict confidentiality.

Με αφορμή την επιλογή του κτιρίου, που αναμόρφωσε τη Μάρη Γκόγκα, για να συμπεριληφθεί στις ξεναγήσεις του Open House 2023, δημοσιεύουμε ένα παλαιότεροαφιέρωματης Βιολέττας Αθανασιάδου από το iefimerida με τίτλο:

Απίστευτη μεταμόρφωση: Πώς από ένα κτίριο ερείπιο στη Νεάπολη έγιναν τέσσερα σπίτια – Σύγχρονα και λειτουργικά

Πώς από ένα κτίριο παραδομένο στην απαξίωση έγιναν τέσσερα σύγχρονα σπίτια.

Σε ένα κτίριο που χρονολογείται μεταξύ 1920 και 1950, στην περιοχή της Νεάπολης Εξαρχείων, ρήμαζε ένας αρχιτεκτονικός θησαυρός, που όμως αναδείχθηκε πάλι χάρη στην επέμβαση του γραφείου της Μάρης Γκόγκα.

Τέτοια κτίρια, πολλά σχεδόν έτοιμα να καταρρεύσουν, βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την ελληνική επικράτεια. Κάποια έχουν καταφέρει με εντυπωσιακό τρόπο να κερδίσουν παράταση ζωής και αποτελούν σπουδαία παραδείγματα σύγχρονης αντίληψης αρχιτεκτονικής διάσωσης και επανάχρησης. Μια από αυτές τις περιπτώσεις αποτελεί και η κατοικία στη Νεάπολη Εξαρχείων, ένα πρότζεκτ που υπογράφει το αθηναϊκό γραφείο «Mari Goga Architecture».

Δείτε το άρθρο από το iefimerida…

Δύο απόφοιτοι, η αρχιτέκτων Μάρη Γκόγκα,η οποία μιλάει για την ολική ανακατασκευή κτηρίου του Μεσοπολέμου στη Νεάπολη Εξαρχείων, και οΣτέφανος Παλαντζάς, πολιτικός μηχανικός, πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Παθητικών Κτηρίων (Passive House) μίλησαν την Παρασκευή 31 Μαρτίου στην εκπομπή του Περικλή Βασιλόπουλου “Athens Calling” (Η Αθήνα καλεί)

Περισσότερα…

Η Μάρη Γκόγκα είναι αρχιτέκτων, απόφοιτος του ’88 και στο πλαίσιο του εφετινού “Open House“, έχει επιλεγεί το κτίριο της “κατοικίες Ουρανού” ανάμεσα στα 63 εμβληματικά κτίρια, που θα άνοίξαν τις πύλες τους στο κοινό το Σαββατοκύριακο 1-2 Απριλίου 2023. Να θυμίσουμε ότι στο περυσινό Open House ανάμεσα στα κτίρια που είχαν επιλεγεί ήταν και το Ινστιτούτο Goethe,

To Open House Athens φέτος συμπληρώνει εννέα χρόνια ζωής και μπορεί υπερήφανα να δηλώνει ότι είναι η αρχιτεκτονική δράση που έγινε θεσμός.Η ιδέα ξεκίνησε από το Λονδίνο το 1992, και μέχρι σήμερα έχει διαδοθεί σε περισσότερες από 50 πόλεις του κόσμου, μεταξύ των οποίων βρίσκονται η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα. Κάθε χρόνο, για ένα διήμερο, δημόσια και ιδιωτικά κτίρια με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον ανοίγουν τις πύλες τους στο κοινό δωρεάν, μετατρέποντας την πόλη σε ανοιχτό μουσείο, με εκθέματα τα ίδια της τα κτίρια. Φέτος, το Open House Athens επανέρχεται το Σάββατο 1 και την Κυριακή 2 Απριλίου.

Περισσότερα στο άρθρο της iefimerida…

Η Μαρία Σούμπερτ, απόφοιτος του 1997, είναι δραματοθεραπεύτρια, θεατρολόγος και συγγραφέας.

Μας έστειλε το τελευταίο της παραμύθι με τίτλο “Το μυστικό του δέντρου” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάπλαση.

Όταν ο Στρατής γίνεται δεκαοχτώ χρονών, οι γονείς του αποφασίζουν πως ήρθε η ώρα να παντρευτεί. Ετοιμάζουν λοιπόν τα πάντα στο αρχοντικό τους για τη μεγάλη γιορτή όπου ο νεαρός Στρατής θα διαλέξει τη γυναίκα του. Πολλά και όμορφα κορίτσια θα περάσουν από μπροστά του, διαλεγμένα ένα-ένα από τη μητριά του, το δικό του βλέμμα όμως θα το αιχμαλωτίσει η Λεμονιά, η ψυχοκόρη.

Η μητριά του Στρατή, έξαλλη γι’ αυτόν τον έρωτα, θα προσπαθήσει να τον αποτρέψει με κάθε τρόπο. Θα καταφέρουν οι δυο νέοι να ξεφύγουν από τη φοβερή κατάρα της και να ζήσουν ευτυχισμένοι;

https://www.diaplasibooks.gr/to-mystiko-toy.dentroy/

Με αφορμή την είδηση για την πώληση των ακινήτων που στεγάζουν τους ιστορικούς κινηματογράφους Ιντεάλ και Άστορ στο κέντρο της Αθήνας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την άβολη πραγματικότητα.

Ο τουρισμός, για τον οποίο πανηγυρίζουμε εν χορδαίς και οργάνοις, επιβάλλεται με σαρωτικό τρόπο σε κάθε άλλη δραστηριότητα και τα συγκεκριμένα ακίνητα που φιλοξενούσαν τις κινηματογραφικές αίθουσες θα μετατραπούν (και αυτά) σε ξενοδοχεία.

Αυτό συμβαίνει σε όλη την Αθήνα και το πρόβλημα προσλαμβάνει πολλαπλές διαστάσεις. Από το ότι οι εναπομείναντες κάτοικοι του κέντρου της πόλης αισθάνονται πλέον ότι ζουν σε ένα ιδιότυπο γκέτο, έως το ότι οι τιμές ενοικίασης των λίγων διαμερισμάτων ξεπερνούν τα όρια του παραλόγου.

Όμως, η εξέλιξη με τους δύο ιστορικούς κινηματογράφους έγινε για μια ακόμη φορά λόγος για πολιτική αντιπαράθεση, με πρωτεργάτες διαφόρους καλλιτέχνες που με ένα μείγμα οργής και θλίψης, έσπευσαν και πάλι να επιτεθούν με μανία στην κυβέρνηση και στο υπουργείο Πολιτισμού.

Δείτε το σχόλιο του Άγγελου Κωβαίου στο reporter.gr…

Μήνυμα στήριξης από τον Γερμανό καγκελάριο Ολαφ Σολτς, με τον οποίο συνομίλησε τηλεφωνικά, μετέφερε ο ηγέτης των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Λαρς Κλινγκμπάιλ, στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη, κατά τη χθεσινή συνάντησή τους στην ελληνική Βουλή

Μήνυμα στήριξης από τον Γερμανό καγκελάριο Ολαφ Σολτς, με τον οποίο συνομίλησε τηλεφωνικά, μετέφερε ο ηγέτης των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Λαρς Κλινγκμπάιλ, στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη, κατά τη χθεσινή συνάντησή τους στην ελληνική Βουλή. Ερωτηθείς γιατί δεν είχε επαφές με τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε στην «Κ»: «Με τον κ. Τσίπρα έχουμε μια καλή σχέση, έχει παρευρεθεί πριν από κάποια χρόνια σε εκδήλωση του SPD. Το αδελφό μας κόμμα όμως, το κόμμα με το οποίο έχουμε τη στενότερη σχέση εμπιστοσύνης, είναι το ΠΑΣΟΚ. Στην Αθήνα είχα συναντήσεις μόνο με το ΠΑΣΟΚ και τον ηγέτη του για να δούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε στις επικείμενες εκλογές. Αυτό είναι άλλωστε το μήνυμα του ταξιδιού».

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην “Καθημερινή”…

«Στη μακρά πολιτική του διαδρομή ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει αλλάξει πολλές φορές πορεία. Οι αλλαγές εξυπηρετούσαν πάντα τον στόχο υπεράσπισης και ενίσχυσης της εξουσίας του. Ένα πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η αιφνίδια αλλαγή στη διπλωματία απέναντι στην Ελλάδα, η οποία μόνο ως ριζοσπαστική μπορεί να χαρακτηριστεί. Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, δεν περνούσε σχεδόν καμία μέρα χωρίς „δηλητηριώδεις» απειλές που συνοδεύονταν από παραβιάσεις της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Τελευταία δεν περνάει σχεδόν μέρα χωρίς να ακούγονται φιλικά μηνύματα από την Άγκυρα. Αποκορύφωμα της νέας στάσης η 25η Μαρτίου. Ο Ερντογάν επέλεξε την ημέρα που οι Έλληνες γιορτάζουν την έναρξη του επανάστασης κατά του οθωμανικού ζυγού για να στείλει ευχές προς τον γειτονικό λαό: «Είμαι πεπεισμένος ότι οι σχέσεις και η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών μας θα αναπτυχθούν περαιτέρω στο μέλλον με τις κοινές μας προσπάθειες», αναφέρει το μήνυμά του προς τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη. Τον ίδιο Μητσοτάκη που πριν από λίγο καιρό έλεγε ότι δεν υπάρχει γι’ αυτόν.

Δείτε το άρθρο στο onalert με αφορμή το σχόλιο του Ronald Meinardus στηνDW…

«ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΒΡΟΧΗ;» «ΤΙ ΓΝΩΜΗ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΒΕΡΙΚΟΚΟ;» «ΤΡΑΓΟΥΔΑΣ ΚΡΥΦΑ ΣΤΟ ΜΠΑΝΙΟ;»

Τρεις ερωτήσεις, μία πτήση στο παρελθόν και ένα δαχτυλίδι με ένα σκοτεινό μυστικό που χτίζεται μέσα στο Τείχος του Βερολίνου.

Ο Μάρκους Κέλερ, επιθεωρητής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών στο Βερολίνο, αναλαμβάνει μαζί με την καινούργια συνάδελφό του, Βανέσα Σουλτς, την εξιχνίαση μιας σειράς άγριων δολοφονιών. Όλες συνδέονται με το ζοφερό παρελθόν του Ανατολικού Βερολίνου και του Τείχους που χώρισε την πόλη και τους ανθρώπους της στα δύο. Τα θύματα θυμίζουν σπασμένες κούκλες, καθώς ο δράστης τα συνθλίβει με σφυρί, αφήνοντας όμως ανέγγιχτα τα πρόσωπά τους. Με τον ίδιο τρόπο έχουν δολοφονηθεί λίγους μήνες πριν η σύζυγος και η κόρη του Κέλερ, ενώ για το έγκλημα έχει συλληφθεί ο πεθερός του, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών. Ένα παιχνίδι με τον χρόνο ξεκινά, όπου κανείς και τίποτα δεν είναι αυτά που φαίνονται. Διπλοί πράκτορες της Στάζι, παράνομοι έρωτες, αμαρτίες γονέων που παιδεύουν τα τέκνα, θάνατος, προδοσία και οδύνη δημιουργούν ένα ασφυκτικό σκηνικό στο παρελθόν που στοιχειώνει πλέον το παρόν. Οι ένοχοι πρέπει να πληρώσουν. Και οι τρεις ερωτήσεις είναι μονάχα η αρχή. Ή το τέλος!

Περισσότερα…

Στις 17 Μαρτίου 2023 “έφυγε” σε ηλικία 98 ετών ο Werner Ricken, ο φιλόλογος μας που γεννήθηκε στο Arndt στις 9 Ιουνίου 1925 και δίδαξε στην Σχολή από το 1958 έως το 1965 λατινικά και γερμανικά.

Την είδηση μα ς μετέφερε η κόρη του, Cornelia Themelis μαζί με το μήνυμα:

anbei sende ich Ihnen die Todesanzeige meines Vaters, Werner Ricken, der von 1958 bis 1965 Lehrer an der DSA war.

Ich bitte um Bekanntgabe/Weiterleitung an den Verein der Ehemaligen.

Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια και θυμίζουμε ότι προ τριετίας είχαμε κάνει ένα αφιέρωμα με αφορμή τον εορτασμό των 95ων γενεθλίων του.

Ευχαριστίες για τις ευχές στα 95α γενέθλια του κ. Werner Ricken…

Το COMOTIRIO, το ντουέτο της Εριφύλης Βενέρη και της Νάιρας Στεργίου, κλειδώνεται μέσα στη Σημαιοστολιστική. Το αποτέλεσμα είναι μια χαμελεοντική εξαφάνιση μέσα στον οπτικό καταιγισμό ενός χώρου που αποτελεί ανοικτό αρχείο της σύγχρονης κοινωνικής ζωής. Κεντρικό έργο της εγκατάστασης είναι το βίντεο Pektries/Mani Edition (2022), μια παραμυθιακή παρέμβαση στο Πύργο της νήσου Κρανάης, ένα ονειρικό pastiche που φέρνει κοντά την Ωραία Ελένη με την Ραπουντζέλ, τις αρχαίες πέκτριες που ξαίνουν το μαλλί με τη κοσμητική κομμωτική. Στο οπτικοακουστικό αυτό παραμύθι, το ντουέτο προβαίνει σε μια παράτυπη τελετουργία φορώντας κάπες σχεδιασμένες από τον Απόστολο Μητρόπουλο.

Πότε: Σάββατο, 1 Απριλίου 2023, 19.00 – 22.00 μ.μ.

Πού: Βιοτεχνία Σημαιών «Σημαιοστολιστική», Μάρνη 32, 10433 Αθήνα

Τρία λάβαρα, τυπωμένα από τη Σημαιοστολιστική, αναγγέλλουν την παρουσία του COMOTIRIO στο χώρο –τρία εμβλήματα του ανεπίσημου αυτού Τάγματος των Πεκτριών, τρείς ωδές στο Trash. Στον κόσμο του COMOTIRIO, αν το Kitsch ήταν μια απόπειρα προσομοίωσης του αστικού γούστου, μια άσκηση κοινωνικής ένταξης, το trash αποτελεί μια πιο στρατηγική διεκδίκηση της παρέκκλισης, μια πολιτική της λαγνείας. Το ελληνικό trash έχει τη δική του άγραφη ιστορία. Το COMOTIRIO είναι ένα εργαλείο μελέτης της διασταύρωσης του trash με το μαζικό, το λαϊκό, το έμφυλο, την υλικότητα. Όχι τυχαία, η οικειοποίηση του ενίοτε σεξιστικά μειωτικού όρου «κομμωτήριο» από το καλλιτεχνικό ντουέτο αποτελεί δραστική αποσαφήνιση (disambiguation). Στα τοποειδή εγχειρήματα του COMOTIRIO, η μόδα και η γραφιστική των δεκαετιών της κοινωνικής ανόδου συναντούν τον παροξυσμό της σύγχρονης τουριστικής βιομηχανίας, το lifestyle, τη μαζική τηλεοπτική κουλτούρα. Οι αφηγήσεις που προσφέρει το COMOTIRIO ανακαλύπτουν μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο φιλόξενο και το αποτροπαϊκό.

Οι Βενέρη και Στεργίου επιλέγουν τόπους λαϊκής, διαταξικής συνάντησης. Η Σημαιοστολιστική είναι ένα τοπόσημο οριζόντιας αναπαραγωγής συμβόλων, εμβλημάτων, θυρεών, λογοτύπων, σημαιών. Οι υπηρεσίες της Σημαιοστολιστικής εκπροσωπούν ένα εύρος υλικών πρακτικών, από τη μεταξοτυπία και την υφαντική μέχρι την ψηφιακή εκτύπωση. Κρατικοί οργανισμοί, σωματεία, αθλητικοί σύλλογοι, πολιτιστικοί και εκκλησιαστικοί σύλλογοι, εταιρίες, καλλιτέχνες που επισκέπτονται την Ελλάδα για να συμμετάσχουν σε διεθνείς εκθέσεις καταφεύγουν στις υπηρεσίες της Σημαιοστολιστικής. Ο χώρος, εργαστήριο και πωλητήριο μαζί, είναι ένα ιδιότυπο fab lab της εγχώριας μεταψηφιακής συνθήκης.

Η “Sütterlin Schrift” πήρε το όνομά της από τον γραφίστα Ludwig Sütterlin, στον οποίο είχε ανατεθεί από το Πρωσσικό Υπουργείο Επιστημών, Τέχνης και Πολιτισμού (Preußisches Ministerium für Wissenschaft, Kunst und Volksbildung) το έργο της δημιουργίας μίας μοντέρνας καλλιγραφικής γραφής το 1911. Ο προτεινόμενος από αυτόν τρόπος αντικατέστησε τους παλαιότερους “συνεχόμενους καλλιγραφικούς” τρόπους γραφής, που αναπτύχθηκαν τον 16ο αιώνα ταυτόχρονα με την χρήση των “τεμαχισμένων γραμμάτων” που εμφανίστηκαν στα βιβλία (Fraktur). Ο όρος Sütterlin χρησιμοποιείται σήμερα συχνά στις αναφορές όλων των εναλλακτικών τρόπων γραφής των “παλαιών γερμανικών”, παρ’ όλο που αυτή η ειδική γραφή διδασκόταν σε όλα τα γερμανικά σχολεία από το 1915 έως το 1941.

pelican schreibübungsblatt deutsche schrift

Περισσότερα: https://en.wikipedia.org/wiki/S%C3%BCtterlin

Με το φουαγιέ της Σχολής διαμορφωμένο ειδικά για την έκθεση και με ένα timeline με όλους τους σταθμούς της ιστορίας από το 1895 όταν ο Doerpfeld συνέλαβε την ιδέα και ένα χρόνο μετά, το 1896, την υλοποίησε μέχρι σήμερα. Η Σχολή αγκαλιάζει και τιμά την ιστορία της μέσα από τα πρόσωπα, κυρίως τους αποφοίτους της. Η έκθεση είναι εντυπωσιακή όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, αλλά ακόμη πιό εντυπωσιακή είναι η ανταπόκριση του κόσμου.

Χαρακτηριστική είναι και η ανακοίνωση της καςAnnedore Dierker, Διευθύντριας Σχολής:

Την Παρασκευή 5.11.2021 και το Σάββατο 6.11.2021 η DSA βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας στην Αθήνα.

Ενώπιον μιας μεγάλης αντιπροσωπείας από το ομοσπονδιακό κρατίδιο Rheinland-Pfalz, σημαντικών πολιτικών εκπροσώπων από την Ελλάδα, την Αυστρία και τη Γερμανία, αλλά και περισσότερων από 150 καλεσμένων, συνάδελφοι και φίλοι της DSA εγκαινίασαν την Παρασκευή το βράδυ την έκθεση για τη ζωή και το έργο του Renato Mordo. Το Σάββατο, καταξιωμένοι ομιλητές, παρουσίασαν σε περισσότερους από 80 καλεσμένους το επιστημονικό έργο του Renato Mordo και ανέλυσαν το θέμα της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.

Είμαστε πολύ περήφανοι για το γεγονός ότι η DSA μετά τα τελευταία δύσκολα δύο έτη της πανδημίας μπόρεσε για πρώτη φορά να φιλοξενήσει μια τόσο σημαντική εκδήλωση.

Ευχαριστώ από καρδιάς όλους όσοι συμμετείχαν στην προετοιμασία και διοργάνωση μιας τόσο επιτυχημένης εκδήλωσης: τις υπεύθυνες για το περιεχόμενο και την προετοιμασία κυρίες Wiesinger και Κουμεντάκου, τους αφοσιωμένους και επιμελείς μαθητές και μαθήτριές μας, την υπεύθυνη για τον σύνθετο συντονισμό και την οργάνωση κυρία Αντωνοπούλου, αλλά και τους επιστάτες μας, οι οποίοι ανέλαβαν το στήσιμο της έκθεσης.

Μια τέτοια επιτυχία μπορεί να είναι μονάχα το αποτέλεσμα υπεύθυνης και ομαδικής συνεργασίας. Ευχαριστώ ειλικρινά και όλους τους/ τις εκπαιδευτικούς της DSA που συμμετείχαν!

Θα είναι χαρά για εμάς να μπορέσουμε να διοργανώσουμε και στο μέλλον ακόμα περισσότερες εκδηλώσεις στο πλαίσιο της φιλοσοφίας και αποστολής του σχολείου μας: «Παιδεία για ένα κοινό μέλλον».

O,τι και να λέγεται έως τον Μάιο, η προσεχής αναμέτρηση στις κάλπες θα κριθεί σε καθοριστικό βαθμό από κάποια στοιχεία τα οποία θα διευκολύνουν, θα επιβάλουν ή θα εμποδίσουν ορισμένες εξελίξεις. Και υπό αυτή την έννοια, είναι κάπως παράδοξο να τίθενται όροι σήμερα, ειδικά από τους πιο «αδύναμους κρίκους».

Πέρα και πίσω από τα όσα λένε, υπαινίσσονται και υπονοούν οι πολιτικοί αρχηγοί στις πρόσφατες συνεντεύξεις τους, υπάρχουν κάποια στοιχεία, τα οποία αναλόγως των εκλογικών αποτελεσμάτων, θα καθορίσουν τις εξελίξεις. Και αυτά τα στοιχεία είναι αριθμητικά.

Σε ό,τι αφορά τον Μητσοτάκη: Το κρίσιμο νούμερο είναι το 33% και κάτι στην πρώτη κάλπη. Γιατί; Επειδή με αυτό το ποσοστό εξασφαλίζει δύο πράματα.

Πρώτον, κάτι παραπάνω από 100 έδρες και, δεύτερον, μία δυναμική που του προσφέρει το δικαίωμα να ελπίζει βασίμως και να επιδιώξει την αυτοδυναμία στη δεύτερη κάλπη, διεκδικώντας ένα ποσοστό της τάξης του 37-38%.

Δείτε το αρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Oι Γερμανοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι που συρρέουν αυτές τις μέρες στην Ελλάδα δεν μπορούν να το καταλάβουν: «Δηλαδή μπορεί να γίνουν εκλογές σε λίγες εβδομάδες και ακόμη δεν το γνωρίζετε;».

Η απορία τους είναι γνήσια, η έκπληξή τους μεγάλη. Η δημιουργική ασάφεια, που περιβάλλει τη διενέργεια της επικείμενης αναμέτρησης στη χώρα μας, είναι ακατανόητη. Για τις γερμανικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2021 η προκήρυξη έγινε τον Δεκέμβριο του 2020. Η επίσημη ανακοίνωση έγινε από τον ομοσπονδιακό πρόεδρο, ύστερα από σχετική εισήγηση της κυβέρνησης, ενώ προηγουμένως είχε συζητηθεί με τις τοπικές κυβερνήσεις, ώστε να ληφθούν υπόψη αργίες, γιορτές και άλλες σημαντικές ημερομηνίες.

Η σύγκριση με τα καθ’ ημάς είναι αποκαρδιωτική. Ο πρωθυπουργός ανακοινώνει τις εκλογές σταδιακά, εν είδει γρίφου. Στις αρχές του χρόνου λέει το αινιγματικό «Τον Απρίλιο ή τον Μάιο» κι αρχίζουν τα σενάρια αν συναινεί η Εκκλησία στη διενέργεια μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα και στη συνέχεια αν θα συμπέσει η πρώτη Κυριακή της αναμέτρησης με το μνημόσυνο των θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα Καθημερινή…

Το υπαίθριο θέατρο του Λυκαβηττού είναι, αναμφίβολα, ταυτισμένο με χιλιάδες αναμνήσεις από πολυάριθμες συναυλίες διεθνών και εγχώριων καλλιτεχνών, αξέχαστες παραστάσεις, φοιτητικά ξενύχτια, μια μαγευτική θέα στο λεκανοπέδιο της Αττικής, ανεξίτηλες ιστορίες παρατηρώντας τα φώτα της πόλης αλλά και ατελείωτα καλοκαιρινά ραντεβού. Πρόκειται για έναν απ’ τους σημαντικότερους πολιτιστικούς χώρους της Αθήνας.

Αν και είχε προηγηθεί η λειτουργία του από το 1936 ως θέατρο της ΕΟΝ (με αφορμή τις παραστάσεις της ΕΟΝ χαράχτηκε ο σημερινός δρόμος που ανεβαίνουν τα αυτοκίνητα), η ιστορία του, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, ξεκινά ουσιαστικά στα μέσα της δεκαετίας του ’60 στον χώρο ενός παλιού λατομείου πέτρας.

Εκμισθώθηκε τον Οκτώβριο του 1964 από την αλησμόνητη ερμηνεύτρια του αρχαίου δράματος Άννα Συνοδινού για περίπου είκοσι χρόνια, με άδεια κατασκευής θεάτρου αλλά και με την υποχρέωση να επιστρέψει στην κυριότητα του Δημοσίου μετά την πάροδο της περιόδου της μίσθωσης.

Η πρώτη παράσταση δόθηκε τον Ιούνιο του 1965, με την ίδια πρωταγωνίστρια ως «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Μάλιστα, ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, που παρευρέθηκε στην εναρκτήρια παράσταση, έναν μήνα πριν ξεσπάσουν τα Ιουλιανά, δήλωνε: «Η έμπνευση αυτού του θεάτρου οφείλεται στην Άννα Συνοδινού, δόξα του ελληνικού θεάτρου, που συνδυάζει την καλλιτεχνική ευαισθησία με την ανυποχώρητη θέληση».

«Ανακατασκευάζουμε το θέατρο και το διαμορφώνουμε όπως ακριβώς το είχε σχεδιάσει ο σπουδαίος αρχιτέκτονας Τάκης Ζενέτος και ταυτόχρονα δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στη συνολική ανάπλαση του λόφου και των υποδομών του» — Κ. Μπακογιάννης

Δείτε το αφιέρωμα της lifo της 23.3.2023…

Όταν πρό διακοσίων και δύο ετών ο Ελληνισμός, κατά την επικρατούσα έκφραση, “ξεσηκώθηκε” κατά δυνάστου κραταιού, πολλοί, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο εν Παρισίοις διαμένων σοφός Κοραής, έκριναν το γενόμενον ως εκδήλωση αφροσύνης. Η φρόνησις υπεδείκνυε την αναβολή της εκρήξεως του Αγώνος ώστε να δοθή χρόνος δια περαιτέρω “παίδευσιν” των Ελλήνων, υπό την μορφήν όχι της συσσωρεύσεως νέων γνώσεων, αλλά πρός απόκτησιν ευελίκτων πολιτικών δομών, ικανών εφαρμογής επί ποικίλων συγκεκριμένων καταστάσεων, οι οποίες θα εδημιουργούντο οπωσδήποτε οσονούπω. Παρόμοιες δομές απεδείχθησαν στην πράξη, κατ’ ουσίαν , ανύπαρκτες. Οι Έλληνες, εν πολλοίς ανέτοιμοι να εκμεταλλευθούν εις βάθος , στρατιωτικώς, πολιτικώς και πολιτιστικώς , τις νέες συνθήκες που η τόλμη και η ευψυχία τους δημιουργούσε, κατώρθωσαν σύντομα να συγκροτήσουν.Κατά συνέπεια, όχι αφροσύνη, αλλά παραφροσύνη εξώθησεν εξ αρχής το εγχείρημά τους: Σχέδιο δράσεως πραγματοποιήσιμο στο σύνολό του ,όχι απλώς συγκεκριμένο, αλλά έστω και γενικής λογικής συλλήψεως ,δεν φαίνεται να διαμορφώθηκε με γενική αποδοχή των ηγετικών συνειδήσεων.

Οι Έλληνες, από άφρονες, επέλεξαν τον εν ευρεία εννοία καιρόν ενάρξεως του Αγώνος, όπως θα έλεγε ο αοίδιμος Καθηγητής μας Ευάγγελος Μουτσόπουλος, κατ’ εξοχήν μελετητής της φιλοσοφίας της καιρικότητος, και ανέλαβαν την κάρπωσιν της εκ μέρους των βιώσεως της ελευθερίας ως επιβεβαίωση της ευθύνης των έναντι στο Γένος.

Βέβαια, είναι μάλλον αμφίβολον και απορίας άξιον, εάν ο καιρός εκρήξεως της Επαναστάσεως, όπως τον διέβλεψεν η φλογερή φαντασία , η παρορμητική βούληση ενός Παπαφλέσσα, είχε προσδιορισθή με αντικειμενικά κριτήρια, όπως η πορεία της ελληνικής παλιγγενεσίας πρός την Ευρώπην. Προφανώς, στην συνείδηση εκείνου, όπως και στις συνειδήσεις των συμπολεμιστών του, είχαν πρυτανεύσει κριτήρια υποκειμενικά και εν τέλει θυμικά. Νόησις σε έγκλιση ευκτική είναι, βέβαια, η νόηση όσων στερούνται επαρκούς κριτικής ικανότητος, είναι παράλληλα και η νόηση των μεγάλων δημιουργών, των καλλιτεχνών, αλλά και των οραματιστών. Όλοι αυτοί οι Έλληνες ωραματίσθησαν μίαν νέαν Ελλάδα αναγεννημένην, όχι όπως προσφυώς κατά καιρούς έχουν παρουσιάσει οι του 20ου και 21ου αιώνος λαλίστατοι πολιτικοί μας-, τραίνο της τεχνολογίας, νέον κράτος, βαθύ κράτος, επανίδρυση του κράτους-, αλλά μίαν Ελλάδα υπεύθυνην, με δικαιοσύνη και φρόνησιν, την υψίστην αυτήν αρετήν, την οποίαν εξεθείασαν ο Πλάτων, ο Πλήθων, αλλά και ουρανοφάντωρ Μ. Βασίλειος. Μία νέα Ελλάδα υπεύθυνη και ισότιμη, ισόκυρη με τα έθνη της Ευρώπης. Προέχει στο σημείο αυτό να υπογραμμισθή η ελευθέρως εκπεφρασμένη επιλογή των πρωτεργατών, καθώς και των άλλων μορφών του Αγώνος, όπως αναλάβουν την ευθύνην των πράξεών τους τόσον έναντι των συγχρόνων τους ελληνικών συνειδήσεων, όσον και των συνειδήσεων που θα καθώριζαν την ύπαρξη ενός μελλοντικού Ελληνισμού.Για τον λόγον αυτόν , η εκ μέρους των οπλαρχηγών υιοθέτηση του συνθήματος “Ελευθερία ή Θάνατος”, των δημοκρατικών επαναστατών στην Γαλλία, αποκτούσε, στο επίπεδό τους, διαστάσεις υπαρξιακού δράματος.

Ο σοφός Κοραής , οποίος από τους Παρισίους, αμφέβαλλε περί της ωριμότητος των Ελλήνων να διεκδικήσουν λυσιτελώς την ελευθερίαν τους βραχυπρόθεσμα μεν διεψεύσθη από την παράφορην αποφασιστικότητά των , μακροπρόθεσμα όμως εδικαιώθη : έχει αποδειχθή ότι η υπανάπτυξη δεν εδρεύει τόσον στα θυλάκια των λαών, όσον στην ικανότητά των να συλλαμβάνουν ευκρινώς τα προβλήματα που η πραγματικότητας υποβάλλει σε αυτούς για επίλυση. Η παραφροσύνη των αγωνιστών της Ελληνικής Επαναστάσεως είναι και αποτελεί ένδειξη θαυμαστής ανατάσεως, έχει όμως καταστή αποδεκτό, ότι η διοικητική λογιστική του Αγώνος υπήρξε πλημμελής και πως η κατ΄αυτόν πολυαρχία, σε συνδυασμόν με το φίλαρχον των ηγετών, ωδήγησε σε αντιφάσεις εξαντλητικές του δυναμισμού του τόσον οξείες, ώστε η φθορά του να αποβαίνη συνεχώς εντονώτερη και βαθύτερη, σε βαθμόν μάλιστα τάξεως οριακής. Έτσι, στην εποχή των ολεθρίων συνεπειών των δύο εμφυλίων πολέμων της Επαναστάσεως έρχεται η συντονισμένη επέμβαση των Δυνάμεων , υπό μορφήν καιρίαν, δια να ολοκληρωθή ο Αγών. Η επέμβασις αυτή μπορεί να μην επέτυχε ολοσχερώς του σκοπού εις Ναυαρίνον, ως έχει δείξει προσφυώς και και κατ΄επανάληψιν σε διερευνητικές, οξυδερκείς του μελέτες ο Μελέτης Μελετόπουλος, επέτυχε, όμως με την συνθήκην της Αδριανουπόλεως (1829).

Η εξέγερσις των Ελλήνων υπήρξεν πράγματι μεγαλειώδης, εστηρίχθη σε ένα όραμα και στην βούληση των Ελλήνων να συγκροτήσουν κράτος ευνομούμενο. Δεν εσυντόνισαν επαρκώς τις δυνάμεις των οι οπλαρχηγοί, διακατέχονταν, δυστυχώς, εκ φθόνου, φεύ! και της κακώς νουμένης φιλοπρωτίας, εκ ταπεινών ελατηρίων , αλλά και προδοτικών διαθέσεων. Η οικονομική στήριξη των πολεμικών επιχειρήσεων με την προσφυγή σε δανεισμό επεβλήθη σε μεγάλη έκταση αναγκαστικά. Οι όροι των δανείων, τους οποίους απεδέχθη η διοίκηση, λίαν επαχθείς, υποθήκευσαν επί και πλέον αγώνα την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της απελευθερωμένης γεωγραφικής αυτής γωνιάς του Ελληνισμού.

Έτη πολλά, υγιεινά, ευφρόσυνα και προ πάντων με φρόνηση και σωφροσύνη.

Περπατήσαμε στα πεδινά της βόρειας Πάρνηθας κοντά στον Αγ.Μερκούριο.Θέλει προσοχή ποιά διαδρομή διαλέγουμε, τόσα έχουν καεί.Ήμασταν τυχεροί, λιακάδα και γλυκιά θερμοκρασία.Απ’την άλλη είναι Νοέμβρης και τέτοιος καιρός είναι αφύσικος.Περπατήσαμε με επιστροφή από τα ίδια: Δρόμος Αγ. Μερκουρίου> λάκα μηλιάς > ΒροκόλιΦάγαμε κάτω από έναν μεγάλο πλάτανο.Ειπώθηκε πως το Βροκόλι ονομάστηκε λόγω παρουσίας βρυκολάκων.Το τελευταίο δεν είναι επιβεβαιωμένο…Χαιρετισμοί από τους πεζοπόρους της DSA

.