Με αφορμή την «Ελένη» του Ευριπίδη την οποία έφερε τελικά στην Επίδαυρο, απολαύσαμε μια κουβέντα κοντά έξι ωρών με τον σκηνοθέτη (!), φτάνοντας να μιλάμε ακόμη και για ανθρωπολογικές επαναστάσεις.
Αν δεν είστε προετοιμασμένοι, καλό είναι να μη ρωτήσετε τον σκηνοθέτη Βασίλη Παπαβασιλείου το τετριμμένο «Ηθοποιός σημαίνει φως;». Μπορεί η απάντησή του να σας φτάσει στο μη παρέκει. Ομως, θα είναι τόσο γοητευτική η πορεία, η κουβέντα μαζί του (πάντα…), που θα αξίζει τον κόπο ακόμη και το «μη παρέκει» του. Σας το λέω από προσωπική εμπειρία (και τι εμπειρία, τόσες και τόσες φορές που βρέθηκα απέναντί του). Η αφορμή, τούτη τη φορά, ήταν η «Ελένη» του Ευριπίδη, που με το ΚΘΒΕ –του οποίου χρημάτισε παλαιότερα και διευθυντής– έφερε τελικά, με έναν χρόνο καθυστέρησης, στην Επίδαυρο.
Αν παρακολουθήσει κανείς τον ευρωπαϊκό διάλογο για την αντιμετώπιση του επικείμενου δύσκολου χειμώνα, θα διαπιστώσει ότι εδώ και πολλούς μήνες «ζυμώνεται» η κοινή γνώμη για την ανάγκη απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Φθηνά εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς, μείωση της θερμοκρασίας σε δημόσια κτίρια, αλλά και απλές πρακτικές συμβουλές για τα νοικοκυριά, έχουν ήδη διαμορφώσει μια κουλτούρα εξοικονόμησης ενέργειας.
Στις Σπέτσες, υπεγράφη η σύμβαση για την αποκατάσταση του Αρχοντικού του Ανάργυρου, που κρύβει ιστορία 100 και πλέον χρόνων. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, την ίδια στιγμή παραδόθηκε ανακαινισμένο το κτίριο Δ’ του Ιδρύματος Αναργυρείου και Κοργιαλενείου, το οποίο εκσυγχρονίστηκε και μετατράπηκε σε ξενώνα για τη φιλοξενία συνέδρων.
Liebe Alle,
Η Έβη (“Παρασκευή”, το οποίο η μητέρα της ως δημοτικίστρια έγραφε με “β”) Στασινοπούλου γεννήθηκεστις 8.7.1924 στην Αθήνα και φοίτησε στη Γερμανική Σχολή από το 1936 έως το 1942. Συμμαθήτριές της ήταν η Βεατρίκη Δημητριάδου, η Δήμητρα Καρβελά, αλλά και η Νίκη Γουλανδρή, που παρακολουθούσε το γερμανικό τμήμα. Αμέσως μετά την αποφοίτησή της εργάστηκε στο νηπιαγωγείο της σχολής και παράλληλα οργάνωνε και πρόσφερε συσίτιο, αφού παρότι είχε γραφτεί στο Πανεπιστήμιο οι Ανώτατες Σχολές ήταν κλειστές. Σπούδασε αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και το 1950, με το τέλος των σπουδών της εργάσθηκε ως καθηγήτρια στην ιδιωτική σχολή “Αθήναιον”, αφού ο αρχαιολογικός κλάδος ήταν τότε κλειστός για τις γυναίκες. Από το 1953 έως το 1954 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Ρώμη και το 1955 ξεκίνησε να εργάζεται ως επιστημονική βοηθός στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στον αποκιβωτισμό (επανέκθεση των αρχαιοτήτων) και ως επιμελήτρια της Συλλογής Χαλκών (1965-1973) έχοντας στο μεταξύ προσληφθεί από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Υπηρέτησε ως επιμελήτρια αρχαιοτήτων Ιονίων Νήσων στην Κέρκυρα και στη Βοιωτία, όπου ανέσκαψε το ανάκτορο του Κάδμου και οργάνωσε το Μουσείο στη Θήβα. Στην Εύβοια ανέσκαψε το Ηρώο στο Λευκαντί και αναδιοργάνωσε το Μουσείο της Σκύρου.
Η Ορχήστρα ACADEMICA Αθηνών, με διευθυντή τον γνωστό μαέστρο Νίκο Αθηναίο, ανακοίνωσε τον τέταρτο κύκλο συναυλιών της στην Αττική για το 2022. Στις 4 συναυλίες του τέταρτου κύκλου θα ακουστούν τα έργα των Igor Stravinsky: Apollon Musagete, και Antonio Vivaldi: Le quatro Stagioni (Οι Τέσσερις Εποχές). Σολίστ ο Γιαροσλάβ Τόκαρεβ, βιολί. Την Ορχήστρα Academica διευθύνει ο Νίκος Αθηναίος.
Ήδη ο σχεδιασμός της διαδρομής προμήνυε πολιτικά προβλήματα. Με το ταξίδι της στην Ελλάδα και την Τουρκία, η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ εισήλθε σε διπλωματικό ναρκοπέδιο.
H Μάγκντα Μπέρναου γεννήθηκε το 1925 και αποφοίτησε από το γερμανικό τμήμα της Σχολής το 1942. Εργάστηκε στην Γερμανική Πρεσβεία και αργότερα στην Αρχαιολογική Σχολή.
Η Ελίζα Παναγιωτάτου (απόφ. 2002, καθηγήτρια Γερμανικής Φιλολογίας, μεταφράστρια και συγγραφέας), συμμετέχει με το διήγημά της “Χρυσός Οδηγός”, μαζί με άλλους 11 συγγραφείς, στο αφιέρωμα ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΙΒΛΙΟ που κάνει το φετινό καλοκαίρι η Εφημερίδα των Συντακτών. Συγκεκριμένα, όπως εξηγεί στο site της η εφημερίδα: “Δώδεκα συγγραφείς γράφουν ένα πρωτότυπο καλοκαιρινό διήγημα, διηγηματογράφοι και μυθιστοριογράφοι θέτουν στο κέντρο της μυθοπλασίας τους μια θερινή εμπειρία στο εδώ και τώρα. Εκ των πραγμάτων, η ιστορία τους καθορίζεται, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, από τη ρευστή και δυσοίωνη πραγματικότητα (πανδημία, πόλεμος Ουκρανίας, παγκόσμια αστάθεια κτλ.). Δώδεκα ιστορίες, που θα μας συντροφεύσουν ώς τον Σεπτέμβριο, κουρδισμένες σε διαφορετική, όπως ήταν αναμενόμενο, τονικότητα: νοσταλγική, ειρωνική, δύσθυμη, πολιτική, ενδοσκοπική, ανατρεπτική, παρηγορητική.”
Με αφορμή αυτές τις ημέρες της συμπλήρωσης των 100 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή (η καταστροφή της Σμύρνηςέγινε τον Σεπτέμβριο του 1922)προτείνουμε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε αυτόν τον καιρό με συγγραφείς τον Άγγελο Συρίγο και τον Ευάνθη Χατζηβασιλείου:
Με αφορμή την δημοσίευση του βιογραφικού της Άλκης Γουλιμή που ήταν στην Σχολήστην Β’ Γυμνασίου, όπως και ο αδελφός της, Νίκος, εντοπίσαμε ένα άρθρο για την έκδοση από την Τράπεζα της Ελλάδος που αναφέρεται στον πατέρα τους Κωνσταντίνο Γουλιμή, διακεκριμένο δικηγόρο και βοτανολόγο που συνδέει την οικογένεια Γουλιμή με την Νίκη Γουλανδρή, απόφοιτο επίσης της Σχολής.
Η Αλκη Γουλιμή.γεννήθηκε το 1926 στην Αθήνα και ο πατέρας της, ο δικηγόρος και βοτανολόγος Κωνσταντίνος Γουλιμής, ήταν ο άνθρωπος που την ενθάρρυνε να ασχοληθεί με την παιδική λογοτεχνία. Η μητέρα της ήταν η Ειρήνη Πράτσικα.Από την πλευρά του πατέρα της καταγόταν από παλιά πολιτική οικογένεια του Μεσολογγίου ενώ από την πλευρά της μητέρας της από την πατρινή οικογένεια Πράτσικα.
Οι “ΣΕΛΙΔΕΣ” κυκλοφόρησαν το 1965 και ήταν πρωτοβουλία της τάξης 1966-67, όταν τα παιδιά ήταν ακόμη στην Β’ Λυκείου. Το πρώτο τεύχος εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1965, το 2ο τον Απρίλιο του 1966, το 3ο τον Ιούλιο του 1966 και το 4ο τον Δεκέμβριο του 1966, όταν πιά η τάξη έφτασε στην Γ΄ Λυκείου.
Ο Γενικός Γραμματέας Δασών, Καθηγητής Κωνσταντίνος Αραβώσης (’81) ανήρτησε στη σελίδα του στο facebook ενημέρωση, σχετικά με συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ – ΜΠΕ), όπου τονιζει την ιδιαίτερη έμφαση που δίνεται στον τομέα της πρόληψης των δασικών πυρκαγιών, καθώς και στην επίλυση υφιστάμενων προβλημάτων και παθογενειών, που συνδέονται με τις χρήσεις γης και τις προσπάθειες βελτίωσης της ανθεκτικότητας των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας μας. Υπογραμμίζει επίσης την «πρωτόγνωρη ταχύτητα» με την οποία υλοποιείται το μεγαλύτερο πρόγραμμα αποκατάστασης πυρόπληκτων περιοχών στη χώρα μας, αλλά και τη νέα αντίληψη, που φαίνεται να διαμορφώνεται με την υπαγωγή των Δασικών Υπηρεσιών στο ΥΠΕΝ.