Το “Πρόχειρον” τετράδιο της Βέρας Μολοκότου περιέχει μιά σειρά από τραγούδια και όπως αναγράφεται στην δεύτερη σελίδα, έχουν αντιγραφεί το 1938.

Εδώ παρουσιάζουμε και τα 9 τραγούδια που περιλαμβάνονται στο τετράδιο και επιχειρούμε όπου είναι δυνατόν να κάνουμε “μετάφραση” από την Sütterlinschrift, την καλλιτεχνική γραφή της εποχής, σε σύγχρονη γερμανική γραφή.

Όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς, όπως και σε όλα τα γραπτά της Βέρας Μολοκότου, μόνο “πρόχειρο” δεν είναι το τετράδιο.

Εύκολα ξεχωρίζει κανείς χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις της καλλιτεχνικής γραφής δύο τραγούδια, πανσίγνωστα: το “Der Lindenbaum” (που τραγουδήθηκε και στην μεταπολεμική Γερμανική και στα ελληνικά με τίτλο “Η φλαμουριά”) και το “Tango Noturno”.

Στο κάτω μέρος του εξωφύλλου βλέπουμε τα στοιχεία του χαρτοπωλείου:

Χαρτοπωλικά καταστήματα ΚΟΣΜΟΣ, Πεσματζόγλου 9Γ, Σταδίου 12, Αδελφών Γεωργιάδου.

Text und Musik: Verfasser unbekannt Mündlich aus dem Lahnkreis um 1880, durch E. Wolfram Text ziemlich gleich bei Zurmühlen Nr. 41; daher die letzte Strophe. — Pape, Liederbuch für Soldaten 1880 Nr. 99;		Soldatenlied – Morgen maschieren wir Morgen marschieren wir Zu den reichen Bauern ins Quartier Wenn ich werd abscheiden Wird das Mädchen weinen. und wird traurig sein. Mädchen, nun geh zur Ruh Tu deine blauen Äuglein zu Geh und leg dich nieder Steh am Morgen wieder Früh bei Zeiten auf Kannst du nicht schlafen ein Ei so nimm dir einen Schlaftrunk ein Trink ein Tässchen Tee Zucker im Kaffee Und ein Gläschen Wein Mädchen, ich liebe dich Heiraten aber tu ich dich nicht Warte noch ein Jahr Dann wirds doch nicht wahr Daß wir werd’n ein Paar. Wer sich ein Weibchen nimmt Bleibt selten ohne ohne Kind Der hat Sommer und Winter Das Geschrei der Kinder das gefällt mir nicht Laßt uns recht fröhlich sein So lang wir noch jung tun sein Und noch Wein im Keller In der Tasch ein Heller Der soll vertrunken sein
		Der Lindenbaum Wilhelm Müller 1.Am Brunnen vor dem Tore, Da steht ein Lindenbaum; Ich träumt’ in seinem Schatten So manchen süssen Traum. Ich schnitt in seine Rinde So manches liebe Wort; Es zog in Freud’ und Leide Zu ihm mich immer fort. 2.Ich musst’ auch heute wandern Vorbei in tiefer Nacht, Da hab’ ich noch im Dunkel Die Augen zugemacht. Und seine Zweige rauschten, Als riefen sie mir zu: Komm her zu mir, Geselle, Hier findst du deine Ruh’! 3.Die kalten Winde bliesen Mir grad’ in’s Angesicht, Der Hut flog mir vom Kopfe, Ich wendete mich nicht. Nun bin ich manche Stunde Enfernt von jenem Ort, Und immer hör’ ich’s rauschen: Du fändest Ruhe dort!
		C-a-f-f-e-e, trink nicht so viel Caffee! Nicht für Kinder ist der Türkentrank, schwächt die Nerven, macht dich blass und krank. Sei doch kein Muselmann, der ihn nicht lassen kann!
“Ich hab’ an dich gedacht” Text: Hans-Fritz Beckman Musik: Hans-Otto Borgmann		Tango notturno (Ich hab’ an dich gedacht) Ich hab an dich gedacht, als der Tango Notturno zwischen Abend und Morgen aus der Ferne erklang. Meinz Herz ist aufgewacht, weil der Tango Notturno eine zärtliche Kunde Deiner Liebe mir sang. Dass du mein Schicksal bist, hab voll Glück ich empfunden, als in einsamen Stunden ich vor Freude geweint. Ich hab an dich gedacht, als der Tango Notturno mit dem Zauber der Töne uns’re Herzen vereint. Wie die Liebe wirklich ist; das könnt’ ich euch erzählen; denn ich kenne sie sehr gut. Ich weiß, dass sie schön ist und weiß, wie weh sie oft tut. Ich hab manchen Mann geküsst und hab ihn dann vergessen, weil ein and’rer mich begehrt, bis einmal der Zufall den richt’gen Mann mir beschert. Ich hab an dich gedacht, als der Tango Notturno zwischen Abend und Morgen aus der Ferne erklang. Dass du mein Schicksal bist, hab voll Glück ich empfunden und in einsamen Stunden ich vor Freude geweint.

Η Θεατρική Ομάδα APUS επιστρέφει με την τραγελαφική φάρσα του Αργύρη Χιόνη «Το Μήνυμα» σε σκηνοθεσία της ηθοποιού και θεατρολόγου Ανθής Φουντά (αποφ.2008) για ένα νέο κύκλο 8 παραστάσεων.

Θέατρο Χώρος, Πραβίου 6-8, Βοτανικός, 19.10.2022 – 10.11.2022, Τε, Πε: 21.00, €12, €8 (ΜΕΙΩΜΕΝΟ)

Μετά από μια επιτυχημένη σειρά παραστάσεων στο Ανοιχτό Θέατρο Γκράβας (Ιούλιος 2021), το Θέατρο Φούρνος (Οκτώβριος 2022) και το Θέατρο Χώρος (Μάιος 2022), «Το Μήνυμα» του Αργύρη Χιόνη θα παρουσιάζεται από τις 19 Οκτωβρίου και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.00 στο Θέατρο Χώρος (Πραβίου 6-8, Βοτανικός). Τελευταία παράσταση: Πέμπτη 10 Νοεμβρίου.

Ερμηνεύουν οι Αντώνης Κυριακάκης και Γιώργος Πατεράκης.

Το έργο είναι ένα από τα τρία και μοναδικά θεατρικά κείμενα που έγραψε ο Αργύρης Χιόνης την περίοδο 1971-1973. Σύμφωνα με τον ίδιο, έμπνευση για το «Μήνυμα» αποτέλεσε το έργο του Franco Sacchetti, Ιταλού συγγραφέα της Αναγέννησης, στο οποίο εντόπισε πρώιμα ψήγματα του θεάτρου του παραλόγου και ειδικότερα ομοιότητες με το έργο «Περιμένοντας τον Γκοντό», του Μπέκετ. Περισσότερα…

Oktoberfest am Samstag, den 8. Oktober 2022

Μετά από ένα υποχρεωτικό διάλειμμα δύο ετών, λόγω της πανδημίας, θα πραγματοποιηθεί ξανά το Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2022 από τις 12:00 έως τις 19:00 το παραδοσιακό Oktoberfest στη Γερμανική Σχολή Αθηνών!

Με χαρά σας προσκαλούμε να απολαύσετε μαζί μας λουκάνικα, «Leberkäs’», μπρέτσελ καθώς και άλλα γερμανικά εδέσματα μαζί με δροσερή μπίρα και να πάρετε μια γεύση από το βαυαρικό Oktoberfest. Η γιορτή αποτελεί μια ευκαιρία, για να ξανασυνδεθείτε με παλιούς γνωστούς και φίλους, να κάνετε νέες γνωριμίες. Ένα πολυποίκιλο πρόγραμμα θα φροντίσει ώστε να περάσουν όμορφα μικροί και μεγάλοι επισκέπτες: διασκεδαστικές παιδικές δραστηριότητες και παιχνίδια, ένα bubble-show με τεράστιες σαπουνόφουσκες, αλλά και παραδοσιακή μουσική βαυαρικού Oktoberfest και μια πλούσια λαχειοφόρο αγορά, στην οποία μπορείτε να κερδίσετε εκπληκτικά δώρα υπόσχονται μια υπέροχη ημέρα στην DSA.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, τα έσοδα του Oktoberfest –το οποίο πραγματοποιείται στη Σχολή μας για 12η πλέον φορά– θα ενισχύσουν το ταμείο υποτροφιών για τους μαθητές της Σχολής μας.

Επειδή η δημοφιλής αυτή εκδήλωση –που τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε μια μεγάλη γιορτή της οικογένειας της DSA– δεν θα ήταν εφικτή χωρίς την καταπληκτική συμμετοχή εκατοντάδων εθελοντών βοηθών από όλη τη σχολική κοινότητα, θα χαιρόμασταν ιδιαίτερα εάν προσφέρατε και εσείς προσωπικά τη βοήθειά σας σε κάποιο από τα πολυάριθμα περίπτερα. Εάν λοιπόν θέλετε να μη ζήσετε το Oktoberfest μόνο ως επισκέπτης/ -πτρια, επισκεφθείτε την ιστοσελίδαfest.dsathen.gr, επιλέξτε το περίπτερο και τη βάρδια που επιθυμείτε και εγγραφείτε στη λίστα των εθελοντών.

Σας περιμένουμε!

Nachdem das Jahr 2021 mit zahlreichen Veranstaltungen ganz im Zeichen des Gedenkens an den 200. Jahrestag des Beginns des griechischen Aufstands gegen die Osmanen stand, möchten wir mit unserer Reise die Möglichkeit einer Art „Ortsbegehung“ anbieten.

Los geht es am Samstag, 5. November: Erstes Ziel unserer Reise wird die Stadt Messolongi sein. Unser Reiseführer wird uns aufklären über die exponierte Rolle der Stadt während zwei Belagerungen in den Jahren 1822 und 1825/26, was sie zum Symbol des heldenhaften griechischen Widerstands werden ließ: Seit 1937 darf sich Messolongi auch „Heilige Stadt“ nennen. Hier besichtigen wir zunächst das Kloster „Sankt Simeon“, wo etwa 2000 Flüchtende aus dem eroberten Messolongi Zuflucht fanden.

Nach dem Mittagessen geht es weiter zur Kirche „Agios Spiridon“ und zum „Garten der Helden“, in dem zahlreiche Statuen und Denkmäler an die gefallenen Philhellenen erinnern, auch an jene aus Deutschland.

Nach dem Bezug unserer Zimmer im zentral gelegenen Hotel „Liberty“ ist eine kurze Fahrt mit unserem Bus auf die Halbinsel Tourlida und in das nahe Etoliko geplant, um auch einen Blick auf die landschaftlichen Besonderheiten der ausdrucksvollen Gegend rund um die Stadt an Europas größter Lagune zu ermöglichen.

Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, συνεχίζοντας το εκδοτικό του έργο, φέρνει το αναγνωστικό κοινό σε διάλογο με τις παραδόσεις της Μικράς Ασίας. Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, προχώρησε στην έκδοση του βιβλίου Γητειές και ξόρκια της Μικράς Ασίας, το οποίο αντλεί υλικό από τους 2 πρώτους και εξαντλημένους τόμους των Μικρασιατικών Χρονικών.

Τα Μικρασιατικά Χρονικά αποτελούν την πρώτη συστηματική προσπάθεια καταγραφής, τεκμηρίωσης και ανάλυσης θεμάτων σχετικά με τη Μικρά Ασία. Ετήσια έκδοση, με έναρξη κυκλοφορίας το 1938, τα Μικρασιατικά Χρονικά αποτελούν σπάνιo αρχειακό υλικό και μια δεξαμενή γνώσης.

Στη συγκεκριμένη θεματική έκδοση παρουσιάζονται τα άρθρα του Συλβίου «Γητειές και Ξόρκια» και «Λαογραφικά Σμύρνης», τα οποία αναφέρονται στα ήθη, έθιμα και τη λαϊκή ιατρική της Μικράς Ασίας. Μέσα από αυτά τα κείμενα υπογραμμίζεται η άρρηκτη σχέση της σύγχρονης Ελλάδας με τη μικρασιατική παράδοση. Διαβάζοντας ο αναγνώστης συνειδητοποιεί ότι πολλά ήθη και έθιμα είναι ιδιαίτερα γνωστά, καθώς διατηρούνται αυτούσια έως σήμερα.

Η έκδοση συνοδεύεται από εκτενή εισαγωγή της ιστορικού, συνεργάτιδας της Ένωσης Σμυρναίων, Βγένας Βαρθολομαίου, και εμπλουτίζεται από φωτογραφίες του διάσημου Ελβετού φωτογράφου, Fred Boissonnas (1858-1946), τις οποίες ευγενικά παραχώρησε το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (MΟΜus).

Δείτε το αφιέρωμα του lifo με πλούσιο φωτογραφικό υλικό…

Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, συνεχίζοντας το εκδοτικό του έργο, φέρνει το αναγνωστικό κοινό σε διάλογο με τις παραδόσεις της Μικράς Ασίας. Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, προχώρησε στην έκδοση του βιβλίου Γητειές και ξόρκια της Μικράς Ασίας, το οποίο αντλεί υλικό από τους 2 πρώτους και εξαντλημένους τόμους των Μικρασιατικών Χρονικών.

Τα Μικρασιατικά Χρονικά αποτελούν την πρώτη συστηματική προσπάθεια καταγραφής, τεκμηρίωσης και ανάλυσης θεμάτων σχετικά με τη Μικρά Ασία. Ετήσια έκδοση, με έναρξη κυκλοφορίας το 1938, τα Μικρασιατικά Χρονικά αποτελούν σπάνιo αρχειακό υλικό και μια δεξαμενή γνώσης.

Στη συγκεκριμένη θεματική έκδοση παρουσιάζονται τα άρθρα του Συλβίου «Γητειές και Ξόρκια» και «Λαογραφικά Σμύρνης», τα οποία αναφέρονται στα ήθη, έθιμα και τη λαϊκή ιατρική της Μικράς Ασίας. Μέσα από αυτά τα κείμενα υπογραμμίζεται η άρρηκτη σχέση της σύγχρονης Ελλάδας με τη μικρασιατική παράδοση. Διαβάζοντας ο αναγνώστης συνειδητοποιεί ότι πολλά ήθη και έθιμα είναι ιδιαίτερα γνωστά, καθώς διατηρούνται αυτούσια έως σήμερα.

Η έκδοση συνοδεύεται από εκτενή εισαγωγή της ιστορικού, συνεργάτιδας της Ένωσης Σμυρναίων, Βγένας Βαρθολομαίου, και εμπλουτίζεται από φωτογραφίες του διάσημου Ελβετού φωτογράφου, Fred Boissonnas (1858-1946), τις οποίες ευγενικά παραχώρησε το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (MΟΜus).

Βρείτε πληροφορίες για να τις εκδόσεις μας και τον τρόπο αγοράς τους

Η υπόθεση του Κολωνού έχει γίνει απλώς μία παράμετρος της τηλεθέασης για τις πρωινές ζώνες των καναλιών. Και δυστυχώς, οι καθ’ ύλην αρμόδιοι παρακολουθούν απαθώς, βυθισμένοι και αυτοί στον λήθαργο της γενικότερης σαπίλας.

Δεν υπάρχουν πολλά επίθετα και χαρακτηρισμοί για τα όσα αποκαλύπτονται σχετικά με τα εγκλήματα των μαστροπών, βιαστών και παιδεραστών της υπόθεσης του Κολωνού. Και δυστυχώς, κάθε ημέρα που περνά, αποκαλύπτεται και μία νέα πτυχή της νεοελληνικής νοσηρότητας, με αφορμή τα περιστατικά αυτά και την αντανάκλασή τους στη σάπια κοινωνία μας.

Οι διαπιστώσεις δεν περιορίζονται όμως στην υπόθεση αυτή καθεαυτή.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr...

Η τελευταία επίσκεψη Γερμανού καγκελαρίου – τότε ήταν η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ – πραγματοποιήθηκε ακριβώς πριν από ένα χρόνο. Σήμερα, ο Όλαφ Σολτς είναι ο πιο ισχυρός πολιτικός στη Γερμανία. Αυτό αποτελεί μόνο μία από τις πολλές αλλαγές που σημειώθηκαν τους τελευταίους δώδεκα μήνες. Το δρομολόγιο της επίσκεψης έχει επίσης αλλάξει: Παλαιά ήταν σχεδόν ρουτίνα να συνδυάζεται η παραμονή στην Ελλάδα με μια επακόλουθη επίσκεψη στην Τουρκία. Το γεγονός ότι είναι διαφορετικό αυτή τη φορά έχει μια συμβολική, αλλά και ουσιαστική πολιτική διάσταση. Στο παρελθόν διαμεσολαβήσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας αποτελούσαν συχνά μέρος των αποστολών των Γερμανών ηγετών στην περιοχή. Σήμερα, δεν υπάρχει καμία γερμανική διαμεσολάβηση στον ορίζοντα, κάτι που οφείλεται κυρίως στην Τουρκία. Οι Τούρκοι δεν έχουν καταφέρει να οικοδομήσουν μια σχέση εμπιστοσύνης με την κυβέρνηση Σολτς. Η Άγκυρα κατηγορεί το Βερολίνο για μεροληψία στα ελληνοτουρκικά. Σε σχετικές δηλώσεις του υπουργού των Εξωτερικών μια νοσταλγία για την κυρία Μέρκελ είναι εμφανής.

Δείτε το άρθρο του Ronald Meinardus στην dw…

Κυριακή, 23 Οκτωβρίου, συμπληρώθηκαν 97 χρόνια από τη γέννησή του. Γιατί ο κορυφαίος έλληνας συνθέτης δεν «εξαργύρωσε» το ταλέντο και τη φήμη του στο Χόλιγουντ μετά την παγκόσμια επιτυχία του «Ποτέ την Κυριακή» και το Οσκαρ για τα χιλιοδιασκευασμένα «Παιδιά του Πειραιά»;

Αλήθεια, το έχετε σκεφτεί; Πως ένας συνθέτης σαν τον αξέχαστο Μάνο Χατζιδάκι, με μουσική για μια ταινία που τάραξε τα νερά στο Χόλιγουντ και τα Oσκαρ –όχι μόνο λόγω της Μελίνας και του Ζυλ Ντασσέν–, το θρυλικό «Ποτέ την Κυριακή», και με ένα τραγούδι, «Τα παιδιά του Πειραιά», που έγινε σχεδόν αμέσως παγκόσμια επιτυχία και τραγουδήθηκε σε αμέτρητες εκδοχές, δεν έκανε παραπέρα καριέρα στο Χόλιγουντ; Ή, έστω, την καριέρα που θα εκταμίευε αυτές τις επιτυχίες.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Θεωρητικά δεν θα έπρεπε οι γονείς να επιβάλλουν το θρήσκευμά τους στα παιδιά τους, σεβόμενοι το δικαίωμά τους να επιλέξουν το δόγμα τους μόλις ενηλικιωθούν. Αν επιμένουν να τα στέλνουν σε επισκέψεις κατηχητικών σχολείων που πραγματοποιούνται σε ναούς εκτός του σχολικού ωραρίου, είναι δύσκολο να παρέμβει η Πολιτεία, αφού δεν είναι τα χωράφια της.

Αυτό που οφείλει όμως να κάνει είναι να μην επιτρέψει δημόσια σχολεία να μετατραπούν σε κέντρα προσηλυτισμού. Τόσο η υπουργός Παιδείας όσο και ο δήμαρχος Αθηναίων, περίπου νίπτουν τας χείρας τους, λέγοντας ότι έχουν κατατεθεί όλα τα απαραίτητα έγγραφα για να παραχωρηθούν σχολεία και προαύλια στα προγράμματα με τίτλο «Νεανικές και παιδικές συντροφιές». Τα προγράμματα αυτά είναι νομότυπα. Γονείς και εκπαιδευτικοί που μελέτησαν τα σχετικά έγγραφα, διαπίστωσαν όμως ότι πίσω από τη βιτρίνα της «δημιουργικής απασχόλησης» κρύβεται η απροκάλυπτη κατήχηση, αφού στα συνοδευτικά βίντεο γίνονται αναφορές «στο κατηχητικό μου» και «στιγμές χαράς κοντά στον Χριστό».

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Η Katja Nagel (τότε Katja Steinbeisser) είναι απόφοιτος του 1983 και ζει στο Μόναχο, αλλά κρατάει στενή επαφή και έρχεται τακτικά στην Ελλάδα, αφού με τον άντρα της Rainer έχουν εξοχικό στην Ερμιόνη (όπου παράγουν και βιολογικό ελαιόλαδο) αλλά και διαμέρισμα στη Μαρίνα Ζέας.

Μετά από τόσα χρόνια στο μάρκετινγκ η Katja αποφάσισε να αφιερώσει πολύ περισσότερο χρόνο στη ζωγραφική, που ήταν από παλιά το πάθος της. Έτσι δημιούργησε μια πρώτη εντυπωσιακή συλλογή έργων, όπως μπορείτε να δείτε στο website της

Τα έργα της είναι εμπνευσμένα από την ελληνική μυθολογία και νομίζω ότι συνδυάζουν αρμονικά το ελληνικό στοιχείο με γερμανική τεχνοτροπία, αλλά αυτό πρέπει ο καθένας να το κρίνει μόνος του.

https:/katja-nagel.art

https://www.cetacea-gmbh.de/

Opel Meriva 1.4, Hubraum 1398 cc, Leistung 140PS, 6gang, KM Leistung: 115.000 KM, neuwertige Sommerreifen auf Alufelgen, 4x elektrische Fensterheber, zentral Verriegelung mit Fernbedienung, Klimaanlage, Musikanlage, Sitzheizung, Multifunktionslenkrad, Tempomat, Xenonlichter, Parksensoren vorne und hinten, Nichtraucherfahrzeug.

Endpreis mit griechischer Zulassung (inklusive neuem TÜV und bezahlter Kfz Steuer 2022): 7.700,00 €

Kauf mit deutschen Kennzeichen zu einem erheblich günstigeren Preis ist momentan noch möglich, da das Fahrzeug noch eine deutsche Zulassung hat. Falls Sie den Wunsch haben in DE das Fahrzeug umzumelden kann das mit der entsprechenden Vollmacht für Sie erledigt werden.

Kontakt: 6974 339222

Πωλείται οικογενειακό αυτοκίνητο σε άριστη κατάσταση

Opel Meriva 1.4, 1398 κ.ε., ισχύς 140 PS, 6 ταχυτήτων, 115.000 km, ζάντες αλουμινίου, 4 ηλεκτρικά παράθυρα, κεντρικό κλείδωμα με τηλεχειριστήριο, aircondition, ηχοσύστημα, θερμαινόμενα καθίσματα, τιμόνι πολλαπλών, φώτα xenon, cruisecontrol, αισθητήρες παρκαρίσματος μπροστά και πίσω.

Τελική τιμή (KTEO και τέλη κυκλοφορίας 2022 πληρωμένα): 7.700,00 €

Επικοινωνία: 6974 339222

Η Ελίζα Παπαδάκη, δημοσιογράφος και απόφοιτος του 1967, μας ενημέρωσε για την γερμανική έκδοση του βιβλίου της θείας της, Γιολάντα Τερέντσιο, “413 Tage”. Να θυμίσουμε ότιηΓιολάντα Τερέντσιο γεννήθηκε στην Αθήνα το 1922. Ήταν κόρη του Τόνι Τερέντσιο και της Τζούλιας Αμπελά και είχε μία αδελφή κατά δύο χρόνια νεότερη, την Άλμπα. Τελείωσε το Γυμνάσιο της Σχολής το 194 και ενεγράφη στη Νομική Σχολή, από την οποία δεν αποφοίτησε. Το 1944 συνελήφθη από τα Ες-Ες λόγω της αντιστασιακής της δράσης και εστάλη για καταναγκαστική εργασία στην Αυστρία. Εκεί δραπέτευσε από το στρατόπεδο επιλογής, συνελήφθη όμως και κρατήθηκε στη φυλακή Λάντεσγκεριχτ της Βιέννης. Μετά την απελευθέρωση της πόλης από τον Ερυθρό Στρατό, επέστρεψε στην Αθήνα με πολλές κακουχίες, τον Αύγουστο του 1945, οπότε αποτύπωσε την εμπειρία της αιχμαλωσίας της στο έργο 413 Μέρες.

“413 Tage” ist eine autobiografische Schilderung jener Tage, die eine junge Griechin in Wien erlebte, nachdem sie am 10. Juni 1944 wegen der Beteiligung am kommunistischen Widerstand gegen die Besatzungsmacht von der SS in Athen verhaftet worden war. Aufgrund ihrer Deutschkenntnisse, kommt sie nicht ins KZ Chaidari, sondern wird als Zwangsarbeiterin nach Wien verschickt. In ihrem Buch beschreibt sie auf eindrückliche und spannende Weise die letzten Wochen und Monate des Zweiten Weltkriegs, ihre Haft im Gefängnis des Wiener Landesgerichts, den dort ständig stattfindenden Hinrichtungen, den alliierten Bombenangriffen, der Zerstörung der Stadt und der Befreiung vom Naziregime durch den Einmarsch der Roten Armee im April 1945. Nach langen Irrwegen kehrt sie im August 1945 endlich wieder in ihr Heimatland Griechenland zurück.

Περισσότερα…

Ανάμεσα στο σπουδαίο, εκτεταμένο και πολυποίκιλο έργο του κορυφαίου Αυστριακού συγγραφέα Γιόζεφ Ροτ – έργο που τα τελευταία χρόνια διαβάζουμε σε προσεγμένες μεταφράσεις στη γλώσσα μας -: ξεχωρίζει “Ο τυφλός καθρέφτης”, μικρής έκτασης, θαυμαστής δομής, που ανήκει στα πρώιμα κείμενα του διανοητή και λογοτέχνη και μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κριτική σε αυτόν τον καλαίσθητο τόμο σε μετάφραση του Γιώργου Δεπάστα (’63) και “συγκατοικεί” με τη νουβέλα “Απρίλης – Μια ιστορία αγάπης”.

Δυο υποδειγματικές νουβέλες των νεανικών χρόνων του Ροτ – δημοσιεύτηκαν το 1925. Πορτρέτα ανθρώπων μοναχικών, σχεδόν περιθωριακών, που ζουν, κινούνται και ονειρεύονται ή βουλιάζουν σε ένα πικρό σκοτεινό περιβάλλον κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

“Υπερήφανοι και τολμηροί ήταν οι άνθρωποι, σίγουρα έρχονταν απ’ τα μεγάλα, δροσερά, καλά φυλαγμένα σπίτια κι απ’ τα πλούσια δωμάτια, όπου καθρέφτες σε κάθε τοίχο επιβλέπουν διαρκώς τη στάση των κυρίων τους και την τελειοποιούν. Όποια όμως, όπως εμείς, έρχεται απ’ τα στενά σπίτια και μεγαλώνει στα δωμάτια με τους τυφλούς καθρέφτες, μένει ντροπαλή κι ασήμαντη σ’ όλη της τη ζωή”.Η Φίνι ενηλικιώνεται σε ένα φτωχό και πικρόχολο περιβάλλον στη Βιέννη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η ζωή -“σιδερένια”- τσακίζει τα όνειρό της, συρρικνώνει τις επιλογές της, ενοχοποιεί την αναδυόμενη θηλυκότητα της.Σε μια επαρχιακή πόλη, ένας μοναχικός, περιπλανώμενος άντρας ερωτεύεται ” το κορίτσι στο παράθυρο” ενώ παράλληλα έχει δεσμό με μια γυναίκα. Ο έρωτάς του, ανεκπλήρωτος. Θα κληθεί να πάρει μια σημαντική απόφαση στη σκιά του αναπόφευκτου.Στα δύο κείμενά του που παρουσιάζονται σε αυτό από εικόνες της καθημερινότητας, αναδεικνύοντας τις συνθήκες που διαμορφώνουν τη μοναδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και οδηγούν σε προσδοκίες που δεν ευοδώνονται. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

(*) αν είχε συνεχίσει στην Σχολή θα είχε αποφοιτήσει το 1939

Ο Κωνσταντίνος Καμάρης γεννήθηκε στις27.5.1921 και εμφανίζεται στα μαθητολογια πρώτη φορά τηνχρονιά 1926-27 στο Νηπιαγωγείο και ακολούθως από το 1927 έως το 1930 στις τρεις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Αμέσως μετά μετακόμισε στην Σχολή Μακρή (στην οδό Ιπποκράτους 5) και αργότερα στο Βαρβάκειο, από όπου και αποφοίτησε το 1939.

Την ίδια χρονιά, και μετά από εισαγωγικές εξετάσεις,εισήχθη στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου από όπου αποφοίτησε και στην συνέχεια υπηρέτησε την σταρτιωτική του θητεία επί 4 χρόνια στο εργοστάσιο οξυγόνου του Στρατού στο Χαϊδάρι εν μέσω του Εμφυλίου.

Η επαγγελματική του δραστηριότητα ξεκινά στην Χαλυβουργική στο εργοστάσιο Συρματουργίας στην οδό Πειραιώς με τακτικές μετεκπαιδεύσεις στο Ruhrgebiet της Γερμανίας και το Linz της Αυστρίας και όταν η Χαλυβουργικήεγκαινιάζει το εργοστάσιο στηνΕλευσίνα το 1961 αναλαμβάνει την επίβλεψη της κατασκευής και της λειτουργίας της υψικαμίνου, της πρώτης υψικαμίνου στην Ελλάδα, η οποία θα αναλάμβανε, όπως ανέφερε το ρεπορτάζ του Οικονομικού Ταχυδρόμου θα αναλάμβανε το έργο να λειώσει τα άχρηστα μέταλλα: “...ηαπίθανος θερμότης του κλιβάνου, που φθάνει 3.500 C βαθμούς, ρευστοποιεί βαθμηδόν τα παλαιοσιδηρικά, διά να τα μεταρέψη εντός τεσσάρων ωρών εις ένα φλογισμένον ρευστόν μίγμα, που μοιάζει με λάβα ηφαιστείου και που πρέπει να καθαρισθή διά να απαλλαγή από τα οξείδια και άλλα μη χρήσιμα υλικά”.

Συνταξιοδοτήθηκε το 1988, έπειτα από 40 χρόνια στην Χαλυβουργική, και έχοντας φθάσει στην θέση του Τεχνικού Διευθυντή.

Απεβίωσε στις 14.7.2013

Απο την wikipedia δανειζόμαστε μία φωτογραφία του Βαρβακείου:

όπου επάνω αριστερά φαίνεται ο 13χρονος Κωνσταντίνος Καμάρης, ενώ κάτω φαίνεται η λεπτομέρεια της φωτογραφίας:

με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο το 1964

με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο το 1964

Ιστορίες από το Αρχείο του ΟΤ: Η υψικάμινος της «Χαλυβουργικής»…

Από τα εγκαίνια της υψικαμίνου το 1963…

Ένα πολύ σημαντικό ιστορικό σημείωμα του Ελευθερίου Σκιαδά για τον Άγιο Νικόλαο, στην γωνία των οδών Ασκληπιού και Αραχώβης, ακριβώς απέναντι από τα παλαιά κτίρια της Γερμανικής δημοσιεύτηκε στο site: “Τα Αθηναϊκά” (taathinaika.gr) με τίτλο:

Η θεμελίωση και ανέγερση του Αγίου Νικολάου Πευκακίων

Πήρε το όνομά του από τον νεαρό πρίγκιπα που έβαλε και τον θεμέλιο λίθο

πηγή: “Τα Αθηναϊκά” – Ελευθέριος Σκιαδάς

Ένα από τα πρώτα μελήματα των κατοίκων, που αγόραζαν οικόπεδα σε μια ελεύθερη περιοχή των Αθηνών και ανήγειραν τις κατοικίες τους, πολυτελείς ή φτωχικές, ήταν ο σχηματισμός ενορίας και η ανέγερση ναού. Έτσι συνέβη και στη Νεάπολη των Αθηνών. Η περιοχή που γνωρίζουμε ως Πευκάκια, δηλαδή το ανατολικό μέρος της Νεάπολης που απλώνεται στα δυτικά πλάγια του Λυκαβηττού. Ήταν ερημική περίπου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας 1880, όταν άρχισε να γνωρίζει ραγδαία ανάπτυξη. Υπήρχε το σχέδιο και επί ανωμάλου εδάφους χτίζονταν τα σπίτια χωρίς φως, πόσιμο νερό και αποχέτευση.

Ο ρόλος Νικ. Θων

Έως το 1887, ολόκληρη η αραιοκατοικημένη Νεάπολη υπαγόταν στην ενορία της Ζωοδόχου Πηγής που είχε ιδρυθεί το 1852. Τις θρησκευτικές ανάγκες των κατοίκων εξυπηρετούσε επίσης και ο ναός των Αγίων Ισιδώρων του Λυκαβηττού, ο γνωστός ως Σιδερέας. Ωστόσο, η ταχύτατη επέκταση της κατοικίας στην περιοχή κατά την δεκαετία 1880, επέβαλε την ανάγκη ανέγερσης ενός ευρύχωρου ναού που να καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων. Μεταξύ των οποίων υπήρχαν πολλές προσωπικότητες της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας και ιδιαιτέρως εύπορες οικογένειες.

Περισσότερα…

Το Ίδρυμα Ακατερίνης Λασκαρίδη διοργανώνει επιμορφωτικό κύκλο πέντε (5) συναντήσεων με θέμα την πρόληψη της παιδικής κακοποίησης. Στο σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί γενική επισκόπηση και προσδιορισμός του φαινομένου της κακοποίησης ανηλίκων, θα συζητηθούν οι βασικές ενδείξεις κακοποίησης στα παιδιά, ο ρόλος των στερεοτύπων και των αντιλήψεων στο θέμα της βίας, ενώ θα παρουσιαστεί ο ρόλος του σχολείου αλλά και η νομική πλευρά ως προς το θέμα της διαχείρισης των περιστατικών.

Το σεμινάριο θα ολοκληρωθεί σε πέντε δίωρες συναντήσεις που θα πραγματοποιηθούν διά ζώσης και απευθύνεται σε όλους τους ενδιαφερόμενους.

Οι εισηγητές του προγράμματος είναι οι:

Μεταξία Σταυριανάκη, Κοινωνική λειτουργός, Δ/νση Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, ΙΥΠΔρ. Αναστασία Κουμούλα, Ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, Συντονίστρια και Επιστημονική Υπεύθυνη της Πρωτοβουλίας για την Ψυχική Υγεία Παιδιών και Εφήβων Εύα Κογιαννάκη, Νομικός, Προϊσταμένη της Υπηρεσίας Επιμελητών Ανηλίκων ΑθήναςΓιώργος Μόσχος, Νομικός, Εμπειρογνώμονας δικαιωμάτων του παιδιούΚωνσταντίνα Σκλάβου, Επ. Καθηγήτρια Τμ. Κοινωνικής Εργασίας, Πανεπ. Δυτικής Αττικής

Ημέρες συναντήσεων: Δευτέρα 24 Οκτωβρίου, Δευτέρα 31 Οκτωβρίου, Δευτέρα 7 Νοεμβρίου, Παρασκευή 18 Νοεμβρίου, Δευτέρα 21 Νοεμβρίου. Ώρα: 18.00-20.00

Αγαπητοί φίλοι της DAAD,

​Το team της DAAD Greece (Αποστολία Γουδουσάκη & Φρύνη Μπαγλατζή) καθώς και η Kulturweit/Freiwillige Emma Böger έχουμε τη χαρά να σε καλωσορίσουμε στο εναρκτήριο «Stammtisch».Η εκδήλωση αυτή θα λάβει χώρα στις 24.10.2022, ώρα 5 μ.μ. – 8 μ.μ.στην Cafeteria του Goethe-Institut Athen, Ομήρου 14-16, 10672 με γερμανικό finger food.

Στα Γερμανικά η λέξη Stammtisch χρησιμοποιείται όταν μια ομάδα ανθρώπων συναντιέται τακτικά, συνήθως σε ένα συγκεκριμένο στέκι. Το Stammtisch απευθύνεται σε νέους φοιτητές/απόφοιτους, με σκοπό την ανταλλαγή και τη δικτύωση και θα διοργανώνεται από τους νέους Kulturweitfreiwillige. Μπορείς να δηλώσεις συμμετοχή στοdaad-athen@goethe.deως τις 19.10.2022, καθώς οι θέσεις είναι περιορισμένες. Θα χαρούμε να σε γνωρίσουμε από κοντά.

Η Φάννυ Γεωμπρέ μας προσκαλεί στα εγκαίνια της έκθεσής της “Κυκλικές Αναγωγές”την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2022 στις 7 το βράδυστο “Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή” στην Κηφισιά, Κασσαβέτη 18.

Η Φάννυ Γεωμπρέ γεννήθηκε στην Αθήνα, αποφοίτησε από την Σχολή το 1966, και σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Αννοβέρου της Γερμανίας και είναι Αρχιτέκτων και Εικαστικός. Εργάστηκε πολλά χρόνια ως Αρχιτέκτων ελεύθερος επαγγελματίας αλλά και ως στέλεχος Εταιριών του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα.

Η ασχολία της με τις τέχνες ξεκίνησε τα πρώτα της νεανικά χρόνια. Δάσκαλοί της στη ζωγραφική ήταν οι Fritz Klemm, Oswald Pejas, Kurt Sohns, Ελένη Νταλαμπέκη, Βίκυ Αναστασίου, Παναγιώτα Στάικου και Βαγγέλης Παππάς. Στη Χαρακτική οι Kurt Sohns, Βίκυ Αναστασίου και Ράνια Γριμάλδη-Κορομηλά.

Έχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις ζωγραφικής.

Η Ντόρα Μπακογιάννη μιλάει στην Αγγελική Σπανού και τον Αντώνη Παπαγιαννίδη, για τη νέα σειρά των podcast της ΕΠΑΨΥ για το iEidiseis, χωρίς κομπιάσματα και υπεκφυγές.

Δεν συγκρίνει το βάθος του τραύματος που της προκάλεσε η δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη με τη δυσκολία της μάχης της με το πολλαπλό μυέλωμα: «Το πρώτο με έσπασε. Η δολοφονία του Παύλου ήταν μια στιγμή που σκέφτηκα να αποσυρθώ και να μην ξαναβγώ από το καβούκι μου. Με έβγαλε εκτός κάθε ισορροπίας και πάντα ένα κομμάτι αυτής της πληγής είναι ανοιχτό, ακόμη και 33 χρόνια μετά. Για πολλά χρόνια ό,τι έκανα το έκανα ρομποτικά. Δεν ήθελα να με πλησιάζει κανείς. Ηταν ό,τι χειρότερο μπορούσε να μου συμβεί. Τη δική μου αρρώστια την αντιμετώπισα με τη σκέψη στα παιδιά μου και στον άντρα μου, σε όσους θα πονέσουν αν η έκβαση δεν είναι καλή. Μου έδωσαν δύναμη οι άνθρωποι που με συναντούσαν στο δρόμο και μου φώναζαν Ντόρα, γερά».

Η Ντόρα Μπακογιάννη μιλά για το πρόβλημα της υγείας της χωρίς υπεκφυγές, χωρίς διφορούμενα και χωρίς κομπιάσματα.

Ήταν αυτονόητο για εκείνη να ανακοινώσει τη διάγνωση αμέσως. «Οφείλουμε να ενημερώνουμε τον κόσμο για την κατάσταση της υγείας μας. Πρέπει να ξέρουν», λέει και αναφέρεται στις παρενέργειες της αγωγής που ακολουθεί καταλήγοντας: «Όλα καλά. Να παραπονιέμαι εγώ, είναι πρόκληση».

Περισσότερα…