Η στρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας ενοχλεί πάρα πολύ τον Ερντογάν, ωστόσο η σχέση Αθήνας – Ουάσινγκτον είναι πιο στενή πάρα ποτέ, οι ΗΠΑ δεν θα άφηναν μόνη την Ελλάδα σε μια μεγάλη κρίση με τη γείτονα, εκτιμά μιλώντας στο liberal, ο Γερμανός πολιτικός αναλυτής Ρόναλντ Μεϊνάρντους.

Με αφορμή τη συνεχή κλιμάκωση από Τουρκία, όπως οι χθεσινές δηλώσεις Ερντογάν, σημειώνει ότι αποτελεί στρατηγική επιλογή της Άγκυρας να συνεχίσει για καιρό την πολιτική της έντασης, δεν πιστεύει ωστόσο στο σενάριο της στρατιωτικής κλιμάκωσης.

Η ανθελληνική προπαγάνδα, ωστόσο, όσο θα πλησιάζουν και οι τουρκικές εκλογές, θα κορυφώνεται, και το αντιδυτικό αφήγημα ότι η Ελλάδα έχει αναλάβει το ρόλο της μαριονέτας της Δύσης, και ότι η Αθήνα ενεργεί με εντολή του ΝΑΤΟ, θα περάσει σε νέα επίπεδα, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται.

Δείτε όλο το άρθρο του Ronald Meinardus στο liberal.gr…

Notruf-Sachbearbeiter/-in (w/m/d) 100%

Europas größter Automobilclub sucht Notrufsachbearbeiter/-innen!

Der ADAC ist mit über 21 Millionen Mitgliedern der größte Automobilclub Europas. Die ADAC-Notrufstation in Griechenland gehört als Tochterunternehmen der ADAC Gruppe an.

In unserem Customer Service Center in Glyfada gehen die Hilferufe der ADAC Mitglieder und Kunden ein, die sich im In- und Ausland befinden. Eine interessante, verantwortungsvolle und abwechslungsreiche Aufgabe erwartet Sie in unserem dynamischen, internationalen Team, welches fahrzeugbezogene Hilfeleistungen vermittelt und organisiert.

Sie zeichnen sich durch eine strukturierte und zuverlässige Arbeitsweise aus und möchten Ihr Können in einem erfolgreichen Unternehmen einbringen?

Identifizieren Sie sich mit unseren Werten?

• Qualität
• Mitgliederorientierung und
• Innovation

Wir suchen Verstärkung durch engagierte Mitarbeiter/innen, die ihr Knowhow und ihre Erfahrung bei der telefonischen Betreuung der ADAC Mitglieder und Versicherten, mit Verantwortung umsetzen. Neben gutem sprachlichem Ausdrucksvermögen sind Sie gleichermaßen offen und positiv im Umgang mit Menschen und bewahren in jeder Gesprächssituation die Ruhe.

Das ist Ihr Profil:

• fließende Deutschkenntnisse in Wort und Schrift (Minimum B2-Niveau)
• Grundkenntnisse in Englisch
• Griechischkenntnisse (von Vorteil)
• Sicherer Umgang mit dem PC
• Hohe Servicebereitschaft und Kundenorientierung
• Teamarbeit, Flexibilität und Spontanität
• Kommunikatives Geschick und Sicherheit im Umgang mit Kunden in Deutschland und ganz Europa

Das erwartet Sie:

• Eine anspruchsvolle Tätigkeit in einem international agierendenUnternehmen
• Schulung und Training unserer Computersysteme
• Neue Herausforderungen in einem stetig wachsenden Unternehmen
• Attraktives Gehalt

Sind Sie interessiert? Rufen Sie uns gerne unter 210 8937759 montags bis freitags von 09:30 Uhr bis 16:30 Uhr an, oder lassen Sie uns Ihre Bewerbung untercv@ansgr.adac.dezukommen.

Ο Νίκος Παπαϊωάννου συνεχίζει να στένει υλικό από την χρονιά 1962/63. Αυτήν τη φορά έχουμε τον Σχολικό Κανονισμό, που μοιράστηκε σε όσους τους μαθητές και τις μαθήτριες και έχει ενδιαφέρον να συγκρίνει κανείς το τότε με το σήμερα.

Ο Νίκος Παπαϊωάννου μας στέλνει τις Sprechstunden των καθηγητών της χρονιάς 1962/63.

Βλέπουμε από τους Έλληνες τα ονόματα τηςΡίτσα Αναστασιάδου, του Νίκου Ασωνίτη, του Γιάννη Δανιήλ, του Τιμολέοντα Δημόπουλου, του Γεωρίου Γαλίτη, που έφυγε πρόσφατα, του Παναγιώτη Γκιόλμα, του Χρήστου Δελβιζώνη, του Νίκου Μπρούζου, της Δήμητρας Καρβελά, τηςΑλίκης Μεϊντάνη, του Οδυσσέα Λαμψίδη, του Βασίλη Παπαχρυσάνθου, του Ιδομενέα Παπαδάκη, του Χριστόδουλου Βασιλόπουλου, της Ίνγκεμποργκ Σταθακοπούλου, Λίζας Ρουπακιά, αλλά και της δεσποινίδος Ελένης Τερζάκη.

Να σχολιάσουμε εδώ ότι η Ρίτσα Αναστασιάδου ήταν καθηγήτρια φιλόλογος στην Αραχώβης και είχε μαθήτρια την Δήμητρα Καρβελά.

Από τους Γερμανούς παρελαύνουν: Greve, Klemm, Werner, Becker, Breckwoldt, Krafft, Ricken, Kese, Dietz, Dumkow, Koschel και άλλοι πολλοί.

Και εδώ να πούμε ότι ο Herbert Koschel, γυμναστής παράλληλα με τον Hilbrecht, ήτανακοντιστής και είχε λάβει μέρος σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες: του 1952 στο Ελσίνκι, όπου βρέθηκε στο ίδιο στάδιο με τον Βασίλη Σακελλαράκη και το 1956 στη Μελβούρνη.

		Αθανάσιος. Π. Απέργης		Θανάσης Απεργης

Ο Θανάσης Απέργης έδωσε μία ομιλία στο Πνευματικό Κέντρο Πανόρμου στην Τήνο στον αύλειο χώρο του Μουσείου Τηνίων Καλλιτεχνών στο πλαίσιο της εκδήλωσης με θέμα «Τήνος και Μικρά Ασία: 100 χρόνια από την καταστροφή» τηνΚυριακή, 28 Αυγούστου 2022.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Π. ΑΠΕΡΓΗ

(Τήνος-Σμύρνη-Αθήνα)

Ο Αθανάσιος. Π. Απέργης στην πλημμυρισμένη αυλή του Δελφινίου Απόλλωνος της Μιλήτου, το 1907.(Φωτογραφία από το προσωπικό αρχείο του Hubert Knackfuß, που δημοσιεύτηκε στο εξώφυλλο των αρχαιολογικών πρακτικών των G. Kawerau, A. Rehm: Das Delphinion in Milet, Berlin 1914, Ευγενική παραχώρηση Dr. Ioannis Panteleon)

Κυρίες κ Κύριοι,

Κατ΄ αρχή θέλω να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο καθώς τα μέλη του Πνευματικού κέντρου Πανόρμου Τήνου «Γιαννούλης Χαλεπάς», που μου παραχώρησαν το βήμα για αυτή τη παρουσίαση. Ομολογώ παράλληλα ότι είμαι συγκινημένος μιας και η παρουσίαση αυτή πραγματοποιείται στο προαύλιο του κτιρίου «Μουσείου Τηνίων Καλλιτεχνών» δωρεά των γονιών μου στην ιδιαίτερη τους πατρίδα, αλλά και από την παρουσία απογόνων των Απέργηδων και των Καπαρίαδων.

Πριν από 3 χρόνια ξεκινώντας μια έρευνα στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αθήνας για τον βίο και τα έργα του αρχιτέκτονα Παναγιώτη Σούρσου, ανακάλυψα σε δημοσιεύσεις των αρχαιολογικών ανασκαφών του 19ου αιώνα στη Μικρά Ασία, αναφορές στο όνομα του μαρμαροτεχνίτη παππού μου, Αθανασίου Π. Απέργη. Για τη βοήθεια που μου προσφέρθηκε θέλω να ευχαριστήσω την Διευθύντρια του Ινστιτούτου στην Αθήνα κ Katja Sporn, την Αρχαιολόγο Ερευνήτρια κα. Katharina Brand και την αντίστοιχη ερευνήτρια κα Αλεξάνδρα Kankeleit στο Βερολίνο. Ξεχωριστές ευχαριστίες θέλω να απευθύνω στον Ελληνογερμανό αρχαιολόγο Dr. Ιωάννη Παντελέων του πανεπιστημίου του Bochum, για την πολύτιμη βοήθεια του. Και φυσικά στους κ.κ. Αλέκο Φλωράκη και Κώστα Δανούση καθώς και τον πατέρα Μάρκο Φώσκολο για τα κατά καιρούς διαφωτιστικέςά δημοσιεύσεις τους

Ζητώ όμως την κατανόηση σας, για τα μη επιβεβαιωμένα γεγονότα που εμφανίζονται σ’ αυτή την παρουσίαση, και οφείλονται σε προφορικές μαρτυρίες της οικογένειας Απέργη και Καπαριά αφού οποιοδήποτε γραπτό στοιχείο, κάηκε στην καταστροφή της Σμύρνης το 1922.

Τήνος

Η πρώτη έγγραφη μαρτυρία με το επίθετο Απέργης, εμφανίζεται σε κτιτορική επιγραφή του 1661 της Ιεράς Μονής της Βάνης στην Τήνο με την αναφορά του πρωτομάστορα Ιωάννη Απέργη του Κοντο-Φραντζέσκου. Ενώ αντίστοιχη αφιερωματική επιγραφή του 1681 είναι εντοιχισμένη στον Ιερό ναό του Άγίου Δημητρίου στον Πύργο της Τήνου. Εξάλλου στην Τήνο υπήρχε μικρός οικισμός με το όνομα «Απεργάδος», που κατά την προφορική παράδοση ήτανε η κοιτίδα των Απέργηδων και κατοικείτο μέχρι και τις αρχές του περασμένου αιώνα. Το δε όνομα Απέργης απαντάται σε όλη την Τήνο και είναι η δεύτερη πολυπληθέστερη ομάδα οικογενειών στο νησί όπως αναφέρει ο πατήρ Μάρκος Φώσκολος στο βιβλίο του για την Ωξωμεριά της Τήνου

Οι πληροφορίες μας βασίζονται σε οικογενειακές εξιστορήσεις και ελάχιστα ντοκουμέντα. Ο Αθανάσης Απέργης πρώτος γιος του Πέτρου Απέργη και της γυναίκας του Σταματικής, το γένος Μαυρομαρά, γεννήθηκε το 1860 στον Πύργο της Τήνου. Ώσπου να τελειώσει ο μικρός Αθανάσης το τετρατάξιο δημοτικό σχολείο ο πατέρας του έφυγε απ’ το χωριό για τη Ρουμανία για να εργασθεί στα ποταμόπλοια. Τα πρώτα χρόνια έστελνε ταχτικά εμβάσματα στην οικογένεια του, μέχρι που ξαναπαντρεύτηκε, έκανε καινούρια οικογένεια εκεί, και ξέχασε για πάντα την οικογένεια του στον Πύργο.

Σμυρνη

Τον μικρό Αθανάση, περίπου γύρω στο 1875 σε εφηβική ηλικία, τον έστειλε η Μητέρα του στη Σμύρνη σε εργαστήριο μαρμάρου για να μάθει την τέχνη. Η μετανάστευση και ο ξενιτεμός είναι έννοιες συνυφασμένες με τον Έλληνα που αναζητά μια καλλίτερη μοίρα, στα ξένα. Έτσι κι τσάτσα*- Σταματική έστειλε τον γιό της στη Σμύρνη, που εκείνη την εποχή ήτανε ένα κοσμοπολίτικο αστικό κέντρο με μεγάλη ανάπτυξη

Ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι το 1922, καταγράφονται περίπου 18 μαρμαρογλυφία στη Σμύρνη και στην ευρύτερη περιοχή της, όπως αναφέρει ο κ. Αλέκος Φλωράκης στην δημοσίευση της μελέτης του, στα Μικρασιατικά Χρονικά «Οι Τηνιακοί Μαρμαρογλύπτες στη Σμύρνη».

Με επιβεβαιωμένες πληροφορίες από οικογενειακές διηγήσεις, συμμετείχε ο Απέργης στην αποπεράτωση του ιερού ναού της Αγίας Αικατερίνης, αλλά και σε επισκευαστικές εργασίες στο καμπαναριό της Αγίας Φωτεινής. Από αυτές τις πληροφορίες μπορούμε ενδεχομένως να συσχετίσουμε και σε ποιο εργαστήριο μαρμαροτεχνίας εργαζότανε στη Σμύρνη. Πιθανολογούμε ότι μαθήτευσε στο εργαστήριο του Σαβέρα ή Σταυράκη που καταγότανε από την Καρδιανή της Τήνου, και αργότερα συνεργάστηκε με τα εργαστήριο του Ιάκωβου Ρήγου, που καταγότανε από τον Πύργο της Τήνου.(Τα αναφερόμενα χρήζουν περαιτέρω έρευνας).

Carl Humann

Τον χειμώνα μεταξύ 1881-2 ο Απέργης προσλαμβάνεται από τον Γερμανό εργολάβο-ανασκαφέα Carl Humann ως μαρμαροτεχνίτης και επιστάτης στις συστηματικές ανασκαφές του βωμού του Διός στην Πέργαμο, που διήρκησαν μέχρι το 1886. Ο Carl Humann έχοντας ήδη από το 1868 συγκεντρώσει 94 ανάγλυφα της τιτανομαχίας του βωμού του Διός, ανασκάπτει και τα αρχιτεκτονικά μέλη του μνημείου, και με την αληθοφανή δικαιολογία της επικείμενης καταστροφής τους (Ασβεστοποίηση σε καμίνι) και μετά από έγκριση των οθωμανικών αρχών, τα συσκευάζει και τα στέλνει ατμοπλοϊκώς στο Βερολίνο.

Η διαχείριση των ελληνορωμαϊκών αρχαιοτήτων (Για να καταλάβουμε τις συνθήκες της εποχής)

Η διαχείριση των ελληνορωμαϊκών αρχαιοτήτων μέχρι της αρχές του 20ου αιώνα που βρισκόντουσαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία, κυμαινότανε από την πλήρη εγκατάλειψη τους, μέχρι την αποδόμηση τους για χρήση έτοιμου οικοδομικού υλικού.

Συνηθέστερη ήτανε η λεηλασία αγαλμάτων, αναγλύφων κλπ από τα μνημεία, και η πώληση τους σε μεσάζοντες του διεθνούς κυκλώματος εμπόρων αρχαιοτήτων. Ακολούθως δε, η μη τεκμηριωμένη προώθηση τους σε ευρωπαϊκά μουσεία, ή σε ιδιωτικές συλλογές

Οι όποιες αρχαιολογικές εργασίες και ανασκαφές, , πραγματοποιήθηκαν με ιδιωτικές συμφωνίες άλλοτε με τους επί τόπους Οθωμανούς αξιωματούχους, κι άλλοτε με την Υψηλή Πύλη.

Μετά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας (1923) τα Ελληνορωμαϊκά και ορισμένα μεμονωμένα βυζαντινά μνημεία προστατεύονται με αντίστοιχους νόμους και διατάξεις.. Μετά δε το 1980, στην Τουρκία, , μεθοδευμένα παραποιείται και διαστρεβλώνεται η ιστορικότητα τους. Βλ. Αμφιλεγόμενες αναστηλώσεις. παραποίηση ιστορικότητας, αλλαγή χρήσης ναών όπως η Αγιά Σοφία κλπ

Πέργαμος (λίγη ιστορία)

Η ανάπτυξη της μικρής πόλης της Περγάμου που κατοικήθηκε από την ίδρυση της, ανελλιπώς μέχρι το 1922 από ελληνικό πληθυσμό, αρχίζει με την εκστρατεία του μεγάλου Αλεξάνδρου στις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. Επανιδρύθηκε από τον Φιλαίτερο, ενώ οι διάδοχοι του Άταλος Α , Ευμένης Β Αταλος Β , Άταλος Γ, έχτισαν ένα πλήθος ναών και δημόσιων κτηρίων, ανάμεσά τους και τον βωμό του Διός, που είναι το μοναδικό αρχαίο μνημείο που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη στην Αποκάλυψη του Ιωάννου ως βωμός του Σατανά! Στην Πέργαμο δημιουργήθηκε παραγωγή της περγαμηνής ως υποκατάστατο τού παπύρου και λειτούργησε βιβλιοθήκη που ήταν από τις μεγαλύτερες του κόσμου.. Καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους (129 π.Χ.) πέρασε στη Βυζαντινή αυτοκρατορία και το 1401 καταστράφηκε εντελώς από τον Ταμερλάνο. Η σημερινή πόλη ξανακτίστηκε μετά το 1450 στους πρόποδες του λόφου,

Ο Humann, όντας ρηξηκέλευθος ανασκαφέας, και έμπειρος έμπορος αρχαιοτήτων αναζήτησε και βρήκε στο πρόσωπο του Απέργη έναν μαρμαροτεχνίτη με τεχνικές και διοικητικές ικανότητες, που θα μπορούσε, εκτός από τις τρέχουσες ανασκαπτικές εργασίες, να του φέρει εις πέρας, την πολύ δύσκολη αποστολή, δηλαδή να συγκεντρώσει, να συσκευάσει και να μεταφέρει στο κοντινότερο λιμάνι τις αρχαιότητες που θα μεταφέρονταν στο Βερολίνο.

Η φιλοδοξία του Κάϊζερ Wilhelm II (1888 -1918) να δημιουργήσει στο Βερολίνο ένα σύμπλεγμα Μουσείων αντίστοιχων του Λονδίνου και του Παρισιού, πραγματοποιείται στη «Νήσο των Μουσείων» με την σταδιακή ίδρυση κτιριακών συγκροτημάτων από μουσεία. Μεταξύ αυτών και του Μουσείου της Περγάμου.

Η μεταφορά και η αναστύλωση ενός ολόκληρου αρχαίου κτιριακού συγκροτήματος τέτοιων διαστάσεων θεωρήθηκε ένα από τα μεγάλα πολιτιστικά και τεχνικά επιτεύγματα εκείνης της εποχής, Το κτίριο, του Μέγα Βωμού του Διός, της Περγάμου, ιωνικού ρυθμού, εξαίσιας ωραιότητας και μεγαλείου, θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει την αρχιτεκτονική παράδοση της ελληνιστικής εποχής στη Μικρά Ασία, όπως αναφέρει ο καθηγητής Μανώλης Κορρές.

O αρχαιολόγος Theodor Wiegand μαζί με άλλους αρχαιολόγους ανάλαβαν την παρουσίαση του Βωμού του Διός της Περγάμου με την ζωοφόρο της γιγαντομαχίας και την αντίστοιχη ζωοφόρο του Τήλεφου, καθώς και των εκθεμάτων από τις μετέπειτα ανασκαφές της Μαγνησίας, Πριήνης, και Μιλήτου.

Αντιδράσεις για την μεταφορά των αρχαιοτήτων της Περγάμου στη Γερμανία.

Υπήρξαν έντονες αντιδράσεις στη Σμύρνη από την ελληνική πλευρά για την μεταφορά των αρχαιοτήτων της Περγάμου στη Γερμανία.

Ιδιαίτερες αιχμηρές ήταν οι κατηγορίες στον εναρκτήριο λόγο του προέδρου του Μουσείου και της Βιβλιοθήκης της Ευαγγελικής Σχολής , το 1879, όπως αναφέρει η ιστορικός Ιωάννα Πετροπούλου στο βιβλίο της η Σμύρνη των βιβλίων..

Πάντως και σε μομφές από άλλους, που κατά καιρούς είχαν προσάψει στον Α.Απέργη, ότι συνεργάστηκε για τη μεταφορά των αρχαιοτήτων στη Γερμανία, η θέση του ήταν πάντοτε ξεκάθαρη και αμετακίνητη: «Οι αρχαιότητες σώθηκαν από την καταστροφή και την λεηλασία. Και έτσι δημιουργήθηκε ένα ακόμα κέντρο προβολής του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην Δύση, συμβάλλοντας στην οικουμενικότητα τους.»

Λοιπές Ανασκαφές υπό τον Carl Humann

Ο Αέργης συνεχίζει να εργάζεται υπό τον Carl Humann, που εν τω μεταξύ έχει ορισθεί Δ/της εξωτερικού των ανασκαφών των Βασιλικών Μουσείων του Βερολίνου με έδρα τη Σμύρνη. Και συγκεκριμένα το 1888 στις Κλαζομενές, (Σαρκοφάγοι) και στις Τράλλεις (Αϊδίνιο), (Η περίφημη στήλη του Σεικίλου)

Την ίδια χρονιά ο Απέργης παραλαμβάνει στην Αλεξανδρέττα και συσκευάζει την υποτιθέμενη σαρκοφάγο του Μ. Αλεξάνδρου που βρέθηκε στη νεκρόπολη της Σιδώνας του Λιβάνου, (τότε Οθωμανική Επικράτεια) και την στέλνει στην Κωνσταντινούπολη..

Το 1890-93 ο Απέργης απασχολείται στις ανασκαφές τις Μαγνησίας στον Μαίανδρο, όπου ο ναός της Αρτέμιδος της Λευκοφρυνής. Ο ναός αυτός θεωρείται από τον Βιτρούβιο κομβικό Αρχιτεκτονικό μνημείο του 2ου αιώνα π.Χ.

Το 1893 ακολούθως πάντα υπό τον Carl Humann στις ανασκαφές στην Έφεσο στην Αγορά και στο Αρτεμίσιο σε συνεργασία με την Αυστριακή αρχαιολογική Σχολή, ενώ το 1895 ξεκινούν τις ανασκαφές στην Πριήνη.

Αυτά για τα μέχρι τότε αρχαιολογικά και τώρα στα οικογενειακά!

Το 1897 ο Αέργης νυμφεύεται την Μαριέττα Καπαριά από τον Πύργο της Τήνου, που είχε έρθει στην Σμύρνη μαζί με τις αδελφές της, και εργαζόντουσαν, ως οικιακές βοηθοί σε ελληνικά πλουσιόσπιτα. ((Γεν. Δένδρο Καπαριά συνταχθέν από Α. Φλωράκη). Το νιόπαντρο ζευγάρι αγοράζει σπίτι στο «στενό» της Αγία-Κατερίνας και ακολούθως αποκτούν 6 παιδιά: Τον Πέτρο 1898, την Βασιλεία 1900, τον Νίκο 1904, την Σταματική 1906, την Αικατερίνη 1910, και τον Κωνσταντίνο 1912 και τα δηλώνουν και στο δημοτολόγιο του Πύργου.

(Βλ. Γεν. Δένδρο Απέργη)

Οικογενειακή φωτογραφία στη Σμύρνη το 1907.(Η Μοναδική φωτογραφία πριν το 22!)

Κατά τα λεγόμενα των παιδιών του ο Απέργης ήταν σωστός οικογενειάρχης, χαρακτήρας ήρεμος, εργατικός, εφευρετικός και ιδιαίτερα τίμιος, αλλά ενίοτε οξύθυμος.

Το 1895 αναλαμβάνει βοηθός του Carl Humann, ο αρχαιολόγος Theodor Wiegand στις ανασκαφές της Πριήνης. Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Humann το 1896, διορίζεται ο Wiegand Δ/της ανασκαφών των βασιλικών μουσείων με έδρα τη Κων/πολη. Μεταξύ διαφόρων όρων που απαίτησε ο Wiegand, για την ανάληψη των καθηκόντων του, όπως αναφέρονται στα πρακτικά του διορισμού του, ήτανε και η αποκλειστική συνεργασία με τον Απέργη τον έμπειρο επιστάτη του Humann, που εκείνη την περίοδο εργαζότανε πάλι στις ανασκαφές της Εφέσου με την Αυστριακή αρχαιολογική σχολή.

Ο Theodor Wiegand, μετά τον γάμο του με την Marie von Siemens, αποκτά διασυνδέσεις με το μεγάλο κεφάλαιο και την πολιτική, αφού ο πεθερός του ήτανε μέτοχος και Δ/της της Deutsche Bank αλλά και χρηματοδότης της σιδηροδρομικής γραμμής Κωνσταντινούπολη-Βαγδάτη. Οι βαθιές αρχαιολογικές γνώσεις του Wiegand,, αλλά και το διαπραγματευτικό του ταλέντο τον καθιστούν κύριο των γερμανικών ανασκαφών στη Μικρά Ασία αλλά και σκιώδη πρεσβευτή της Γερμανίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Οι σχέσεις του Απέργη με τον Wiegand δεν περιορίζονται στο υπηρεσιακό επίπεδο, αλλά εξελίσσονται σε μια σταθερή φιλιά που κράτησε μια ζωή, και συνεχίστηκε και στις επόμενες γενεές.

Ιδιαιτέρα η σύζυγος του W, η Marie von Siemens, υπήρξε προστάτης της οικογένειας Απέργη στις δυστυχίες της κατά την μετέπειτα προσφυγιά της.

Παράλληλα οι συνθήκες στις ανασκαφές αλλάζουν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με τον νέο νόμο περί προστασίας των μνημείων. Ο Osman Hamdi Bey διορίζει κρατικούς επιτρόπους στις απανταχού ανασκαφές. Συνήθως είναι Ρωμιοί, Οθωμανοί υπήκοοι, όπως ο Ευάγγελος Μεϊμάρογλου που επέβλεψε τις αντίστοιχες ανασκαφές στην Έφεσο και στην Μίλητο. (Μοναδική Φωτογραφία, Εκτελέστηκε 22 από ατάκτους Τούρκους)

Ανασκαφές υπό τον Wiegand & η αρχαιολογία τον 20. αιώνα

Με τον καινούριο αιώνα οι αρχαιολογικές ανασκαφές εκσυγχρονίζονται, και γίνονται πλέον συστηματικές ενώ ή αρχαιολογία μετατρέπεται σε επιστήμη. Χρησιμοποιείται επιστημονικά ότι πιο μοντέρνο διαθέτει εκείνη η εποχή, όπως, τη Φωτογραφία, την Τοπογραφία,

Κάθε έτος δημοσιεύονται υποχρεωτικά τα αποτελέσματα και τα ευρήματα των ανασκαφών σε αντίστοιχα επιστημονικά έντυπα.

Αντίστοιχα ο Wiegand αξιοποιεί περαιτέρω τον Α. Απέργη, και του αναθέτει περισσότερες και ειδικότερες αρμοδιότητες,

Ο Α. Απέργης οργανώνεται αντίστοιχα προσλαμβάνοντας ως βοηθούς, δύο καλούς μαρμαροτεχνίτες από τον Πύργο της Τήνου, τον Ευστράτιο και τον Αντώνιο Καπαριά, δλδ. τους αδελφούς της γυναίκας του. Βλ.Πίνακα από την δημοσίευση του κ. Φλωράκη.

Έτσι ξεκινούν άτυπα οι υποστηρικτικές εργασίες από έμπειρους τηνιακούς μαρμαροτεχνίτες.

Χάρτης Ανασκαφών υπό τον Wiegand στην Πριήνη, Μίλητο Δίδυμα (Γέροντας) & Σάμος (Οι ιστορικές ελληνικές πόλεις της Ιωνίας που ήκμασαν κατά την αρχαϊκή, κλασσική και ελληνιστική εποχή, περιήλθαν

ακολούθως στη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή αυτοκρατορία και καταλήφθηκαν τον 14. Αιώνα από τους Σελτζούκους Τούρκους. Οι πόλεις αυτές ήδη είχαν παρακμάσει λόγω αχρήστευση των λιμανιών τους από προσχώσεις του ποταμού Μαίανδρου)

Πριήνη τα αρχαίο κάστρο,

Η κατασκευή ενός μικρού Αρχαιολογικού σταθμού

και η τεχνική αντιμετώπιση στη μεταφορά των αρχαιοτήτων από τον Απέργη με την λεγόμενη μαρμαρο- γαϊδούρα

Η ανακάλυψη της Θήβας στη Μυκάλη

Από τις δημοσιεύσεις των πεπραγμένων των ανασκαφών, φαίνεται η συμβολή του Απέργη στην ανακάλυψη της Θήβας, στη Μυκάλη, αλλά και στα ερείπια του Πανιωνίου, δηλαδή του κοινού ιερού των δέκα πόλεων της Ιωνίας.

Αναφέρεται στα πρακτικά επίσης η μικρή βυζαντινή μονή της Παναγιάς της «Κουρσουμίτισσας», που τότε λειτουργούσε ακόμη, και σήμερα ερειπώνει. (Άγνωστος και τεράστιος ο πολιτιστικός πλούτος που εγκαταλείφθηκε το 1922 στη μικρά Ασία!)

Έναρξη ανασκαφών στην Μίλητο 28.09.1899

Οι προθέσεις του Th.Wiegand ήτανε να οργανώσει μια εκτεταμένη και ενδεχομένως πολλά υποσχόμενη ανασκαφή, εφάμιλλη ενδεχομένως της αρχαίας Ολυμπίας, με αποικιακό στόχο να εμπλουτίσει με εντυπωσιακά ευρήματα τα νεοσύστατα μουσεία του Βερολίνου.

Από τη πρώτη ημέρα 60 εργάτες ανέσκαπταν την αρχαία, την ελληνιστική και την ρωμαϊκή Μίλητο Με διακρατικές συμφωνίες αποφασίζεται ποια ευρήματα θα σταλούν στο Μουσείο του Βερολίνου ή της Κωνσταντινούπολης.

Ο Hubert Knackfuß( Πρόσωπο σημαντικό για τις ανασκαφές, και για τον Απέργη) Ήταν ταλαντούχος αρχιτέκτονας ειδικευμένος στην ακριβή τεκμηρίωση και στις σωστές αναπαραστάσεις των αρχαίων μνημείων. Απέκτησε μεγάλη πείρα ως βοηθός του Theodor Wiegand στις μεγάλες ανασκαφές της Μιλήτου και των Διδύμων στη Μικρά Ασία. Διετέλεσε Υποδιευθυντης του ΓΑΙ Αθηνών και το 1919 δημιούργησε σκάνδαλο στο συντηρητικό περιβάλλον του ΓΑΙ στο να νυμφευτεί την 25χρονη καλλονή και κατά 28 έτη νεότερη του Χρυσάνθη Στεργίου. Ήτανε κόρη της Κατερίνας Στεργίου, οικονόμου στον Αρχαιολογικό σταθμό της Μιλήτου, και μετέπειτα Θυρωρού του Γερμανικού Ινστιτούτου στην Αθήνα

O Hubert Knackfuß υπήρξε μεγάλος φιλέλληνας και είχε άριστες επαγγελματικές, προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις με τον Απέργη, και αυτό φαίνεται από τις σημειώσεις του στα ημερολόγια του, αλλά και στην προσωπική του αλληλογραφία.

Οι εν λόγω συστηματικές ανασκαφές διήρκεσαν 12 χρόνια υπό την διεύθυνση του Theodor Wiegand με βοηθό τον Knackfuß και την επιστασία του Απέργη, με βοηθούς τον Αντώνη & Στρατή Καπαριά και συνεχίζονται ακόμα μέχρι σήμερα μετά από 120 χρόνια, από το Γερμανικό Αρχαιoλογικό Ινστιτούτο. (Βλ.Άγνωστες φωτογραφίες του Απέργη από το αρχείο του Knackfuß στον ναό του Δελφινίου Απόλλωνα στη Μίλητο)

Συνέχιση ανασκαφών στην Μίλητο και οικοδόμηση του Αρχαιολογικού σταθμού (Ακιόϊ),

Η θρυλική φωτογραφία με τον Απέργη έφιππο επί του Πάρι. (Μεγάλη συναισθηματική αξία) Ήτανε κρεμασμένη στο σπίτι τους στη Σμύρνη μέχρι το 1922, και την ανακαλύψαμε στο ιδιωτικό φωτογραφικό αρχείο του Knackfuß μετά από 100 χρόνια

Ανασκαφές στο θέατρο της Μιλήτου (ο εργαζόμενος με τα ευρωπαϊκά

ρούχα ενδεχομένως να είναι ο Απέργης)

Η πύλη της Ρωμαϊκής αγοράς της Μιλήτου 1904 (Πρόχειρη αναστήλωση από τους τηνιακούς μαρμαράδες)

Η αναστηλωμένη πύλη της Ρωμαϊκής αγοράς, της Μιλήτου (στο Μουσείο της Περγάμου σήμερα)

Ανασκαφές στα Δίδυμα (Γέροντα)

Την άνοιξη του 1904, συμφωνείτε να εκχωρηθούν από την Γαλλία τα δικαιώματα των ανασκαφών των Διδύμων, στα Βασιλικά Μουσεία του Βερολίνου υπό τον Wiegand.

Έναρξη ανασκαφών στα Δίδυμα (Γεροντας) 22.05.1905

Για τις ανασκαφές στο Ναό του Απόλλωνα χρειάσθηκε να αποζημιωθούν και να κατεδαφιστούν οι ιδιοκτησίες του Ελληνικού χωριού Γέροντας, που ήτανε χτισμένες επάνω στα ερείπια του Ναού. Τις διαπραγματεύσεις και τις συναλλαγές τις πραγματοποιούσε ο Th. Wiegand, αφού είχε προετοιμάσει ο Α. Απέργης, κατά τα λεγόμενα του, τις επαφές και τις συναντήσεις με τους ιδιοκτήτες.

Ο ναός όπου και το ιερό μαντείο του Απόλλωνα στα Δίδυμα, είναι ένα από τα τέσσερα παλαιότερα και καθιερωμένα μαντεία με πανελλήνια εμβέλεια στον αρχαίο ελληνισμό (Δελφών, Δωδώνης, Δίδυμα, Κλάρος)

Πρόκειται για ένα από τους μεγαλύτερους ναούς της αρχαιότητας.

Ανασκαφές στο Ηραίον της Σάμου.

Την 1η Οκτωβρίου 1910 έγιναν τα εγκαίνια της ανασκαφής του Ηραίου αφού είχε προηγηθεί πολύχρονη διαπραγμάτευση του Wiegand με τον Ηγεμόνα και την Συνέλευση της Σάμου που τότε ακόμα ήτανε ημιαυτόνομη! Αποφασίσθηκε η έγκριση ανασκαφών από τα Βασιλικά Μουσεία του Βερολίνου υπό τον Wiegand,. μετά την παύση των ανασκαφών υπό τον Θ. Σοφούλη, Για όποιον ενδιαφέρεται για την πολιτική περιπλοκή των ανασκαφών στη Σάμο, την παρουσιάζει πολύ εμπεριστατωμένα ο πρόωρα χαμένος, φίλος και συμμαθητής μου Θανάσης Καλπαξής (62) στο βιβλίο του «Αρχαιολογία και Πολιτική-Σαμιακά Αρχαιολογικά»,

Το ιερό της Ήρας της Σάμου με το τεράστιο μέγεθος του υπήρξε ένα από τα πλέον περίφημα ιερά, του Ελληνικού κόσμου, με διεθνή ακτινοβολία όλης της Ανατολικής Μεσογείου.

Αρμοδιότητες Α. ΑΠΕΡΓΗ (Τεχνικές Διαχειριστικές & Δημόσιες σχέσεις)

Ο Απέργη από απλός μαρμαροτεχνίτης εξελίχθηκε σε εργοδηγό και επιστάτη των ανασκαφών κερδίζοντας την απόλυτη εμπιστοσύνη των Προϊσταμένων του, όπως φαίνεται από την αντίστοιχη αλληλογραφία τους και την σχετική βιβλιογραφία.

Παρασημοφόρηση του Απέργη από τον Κάιζερ Wilhelm II, για την συμβολή του στην διάσωση των αρχαιοτήτων της Περγάμου, με το παράσημο του στέμματος 4ης τάξεως. Και για τις συνολικές υπηρεσίες του, με το παράσημο της βασιλικής ευαρέσκειας.

Συνοπτική απεικόνιση των γερμανικών ανασκαφών , με κίτρινο η συμμετοχή του Α Απέργη:

1914 ΠΑΥΣΗ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ

Το καλοκαίρι του 1914 κηρύσσεται ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι ανασκαφές στην Μικρά Ασία σταματούν. Η Οθωμανική αυτοκρατορία τάσσεται ως σύμμαχος με την Γερμανία και την Αυστροουγγαρία. Από την Οθωμανική διοίκηση επιβάλλονται μεθοδικά διώξεις στον ελληνικό πληθυσμό.

ΣΑΜΟΣ 1914

Από την κεντρική διοίκηση των Βασιλικών Μουσείων, με εισήγηση του Theodor Wiegand, αποφασίζετε τον Αύγουστο του 1914 να εγκατασταθεί ο Απέργης στην Σάμο. Έτσι ο Απέργης, όντας Έλληνας είναι ασφαλής στην Σάμο, μιας που πρόσφατα η Σάμος είχε ενσωματωθεί με την Ελλάδα. Από τη Σάμο εξασφάλιζε τον έλεγχο και την φύλαξη των πρόσφατων ανασκαφών στο Ηραίον, ενώ συγχρόνως μπορούσε να βρεθεί γρήγορα και με ασφάλεια στην Μίλητο, στα Δίδυμα (Γέροντα), και στη Σμύρνη για οληγοήμερη εργασία.

Το Καλοκαίρι του 1914 ο Απέργης πουλάει το σπίτι του στη Σμύρνη και η οικογένεια εγκαθίσταται στο χωριό Παγώνδας της Σάμου.

1914 – 1917 Σάμος: Επιστασία σχολαζουσών ανασκαφών

Ο Απέργης έστελνε γραπτές αναφορές στον Wiegand, Τα στοιχεία των υπηρεσιών από την αλληλογραφία Απέργη προς Wiegand. (Βομβαρδισμός και επισκευή Αρχ. Σταθμού) Στο αρχείο της επίσημης αλληλογραφίας που βρίσκεται στο Κεντρικό-ΓΑΙ στο Βερολίνο, ανακαλύψαμε 11 ανέκδοτες χειρόγραφες επιστολές του ΑΠΑ, που πρόκειται να τις δημοσιεύσουμε στο χρονικό που προτιθέμεθα μελλοντικά να εκδώσουμε.

Σάμος Οκτώβριος 1917 (Εθνικός Διχασμός)

Η οικογένεια Αθανασίου Π. Απέργη, κατηγορείται από τις τοπικές αρχές ως «φιλοβασιλική και γερμανόφιλος», και εξορίζεται από τη Σάμο. Για την απόφαση αυτή συμπερασματικά δεν λειτούργησε μόνον ο Διχασμός σε Βασιλικούς και Βενιζελικούς που επικρατούσε έντονα εκείνη την εποχή, αλλά και ο πολύχρονος ανταγωνισμός του Θεμιστοκλή Σοφούλη με τον Theodor Wiegand για την διεύθυνση των ανασκαφών στο Ηραίον

ΑΘΗΝΑ 1917-1919

Η οικογένεια Α. Απέργη εγκαθίσταται στα Εξάρχεια. Ο Αθανάσης Απέργης εργάζεται σε τηνιακά εργαστήρια μαρμάρων στην Αθήνα.

Ο Στρατής Καπαριάς μετά από ολιγόμηνη εργασία στις ανασκαφές της Αρχαίας Ολυμπίας, φεύγει μετανάστης στην Αμερική και εργάζεται σε μαρμαρογλυφείον για το κοιμητήριο του Σινσινάτι στο Οχάϊο.

Ο Αντώνης Καπαριάς ξαναγυρίζει στον Πύργο της Τήνου.

Ο Απέργης μέσω του H. Knackfuß, γνωρίζεται με τον Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη που ήταν Δ/της της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και εργάζεται περιστασιακά στο εργαστήριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών, ως μαρμαροτεχνίτης.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ 1919-1922

Το 1919 η ιστορία της Ελλάδας παίρνει άλλη τροπή:

Στα πλαίσια της Ελληνικής παρουσίας στην Μικρά Ασία ο Βενιζέλος αναθέτει στον Καθηγητή Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή την ίδρυση του 2ου Ελληνικού Πανεπιστημίου με έδρα τη Σμύρνη, καθώς και την αποστολή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και την δραστηριοποίηση της, στα εδάφη που ελέγχει ο ελληνικός στρατός.

Το καλοκαίρι του 1919 ο ΑΠΑ με όλη την οικογένεια του επιστρέφει μετά από 7 χρόνια στη Σμύρνη. Αγοράζει σπίτι στη συνοικία της Αγίας Φωτεινής, και αναλαμβάνει υπηρεσία υπό τον Δ/τη της Αρχαιολογικής Αποστολής της Ιωνίας, Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΗΝ ΙΩΝΙΑ

Οι δραστηριότητες της από το προεδρικό διάταγμα (Καμία μεταφορά αρχαιοτήτων στην Ελλάδα!)

Το ανθρώπινο δυναμικό από την εξιστόρηση του Μιχάλη Τιβέριου

Οι εργασίες στο Μουσείο της Ευαγγελικής Σχολής από τον Απέργη, βάση αρχαιολογικών πρακτικών Κ. Κουρουνιώτη

Βιογραφικό Κωνσταντίνου Κουρουνιώτη

Ο Απέργης ανέλαβε υπό τον Κωνσταντίνου Κουρουνιώτη

ανασκαφικές εργασίες στη Νύσα επί του Μαιάνδρου. Από το καλοκαίρι του 1920 μέχρι τον Αύγουστο του 1922.

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Η ιστορική περιγραφή των τραγικών συνθηκών της τελευταίας ημέρας των ανασκαφών, από τα αρχαιολογικά πεπραγμένα του Κουρουνιώτη. Και πως έφυγε τελευταίος ο Απέργης από την Νύσα για την Σμύρνη.

Η ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ

Μετά από τραγικές περιπέτειες ο ΑΠΑ και η οικογένεια του φτάνουν τον Σεπτέμβριο του 1922 στην Αθήνα, με μόνο περιουσιακό αντικείμενο τα κλειδιά του καμένου σπιτιού τους της Σμύρνης. Εγκαθίσταται προσωρινά στο τότε εγκαταλελειμμένο Μοναστήρι της Καισαριανής.

Την άνοιξη του 1923 ο Κωνσταντίνος Κουρουνιώτης παραχωρεί στην οικογένεια ΑΠΑ, μια αποθήκη αρχαιοτήτων πίσω από το Αρχαιολογικό Μουσείο. Συγχρόνως διορίζει τον ΑΠΑ αρχαιοφύλακα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών με πρώτο μισθό 787 Δραχμές μηνιαίως. Μισθός που δεν αρκεί για την επιβίωση της οικογένειας.

ΑΘΗΝΑ 1923-1935

Οι γνώσεις όμως και η εμπειρία του Μαστρο-Αθανάση δεν πήγαν χαμένες. Οι παράγοντες του Αρχαιολογικού Μουσείου με πρώτον τον Δ/τη του Μουσείου τον Κωνσταντίνο .Κουρουνιώτη που γνώριζε τις δυνατότητες του από την συνεργασία τους στη Μικρά Ασία, τον αξιοποίησαν δεόντως. Χρίσθηκε εμπειρογνώμονας για την αποκατάσταση των εκθεμάτων του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών και του Μουσείου της Ακρόπολης.

Το «προσφυγάκι»: (Εκτίθεται τώρα στην έκτακτη έκθεση του Αρχαιολογικού για την Μικρασία). Πιθανολογώ ότι ο Απέργης μαζί με αυτούς που επέστρεψαν στην Σμύρνη με το τελευταίο τραίνο από τις ανασκαφές έφεραν και το «προσφυγάκι» και το παρέδωσαν στον Κουρουνιώτη.

Οι προφορικές διηγήσεις εκτός από το «προσφυγάκι», ανέφεραν πολλές περιπτώσεις συναρμολόγησης διαφόρων αρχαίων αγαλμάτων που τα μέλη τους βρίσκονταν διάσπαρτα σε διαφορετικούς χώρους. Ο Απέργης εργάσθηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών ανελλιπώς από το 1923 μέχρι τον θάνατό του τον Δεκέμβριο του 1935.

Απεβίωσε στην Άθήνα στις 06.12.1935 σε ηληκία 75 ετών

Επίλογος

Ο Αθανάσιος Π. Απέργης υπήρξε ένας από τους πρώτους και πρωτοπόρους τηνιακούς μαρμαράδες που μαζύ με τους Στρατή Καπαριά και Αντώνη Καπαριά, επάνδρωσαν τις αρχαιολογικές ανασκαφές στη Μικρά Ασία. Ο Απέργης αργότερα ανέλαβε αναστηλωτικές και καλλιτεχνικές εργασίες στα Αρχαιολογικά Μουσεία της Αθήνας, δημιουργώντας μια παράδοση σε αυτές τις υποστηρικτικές υπηρεσίες, που λειτουργούν έκτοτε κατά το πλείστον, από τηνιακούς μαρμαροτεχνίτες μέχρι και σήμερα.

Την παράδοση αυτή την ενισχύει, στο πέρασμα των τελευταίων δεκαετιών, αφ’ ενός το «Παρασκευαστικόν και Επαγγελματικόν Σχολείον Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου», με τη συνεχή λειτουργία του, από της ιδρύσεως του το 1955 μέχρι και σήμερα, και αφ’ εταίρου η ένταξη το 2015, της τηνιακής μαρμαροτεχνίας στον «Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς» της UNESCO

Τη μνήμη της παράδοσης την διατηρούνε μέχρι σήμερα τα εργαστήρια μαρμάρου και τα μουσεία του τόπου μας!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Ελληνική Βιβλιογραφία

Φλωράκης Α./ Οι προδιαγραφές στη μαρμαρογλυπτική / Τηνιακά / Τόμος 1/ Αθήνα 1996

Φλωράκης Α. / Τηνιακοί μαρμαρογλύπτες στη Σμύρνη / Μικρασιατικά Χρονικά 20 / Αθήνα 1998.

Σώχος Α./ Η λαϊκή τέχνη στη Ντήνο / Εκδ. Φιλιππότη/ Αθήνα 1986

Φλωράκης Α. / Η τηνιακή μαρμαροτεχνία. Ιστορία και τεχνική/ Π.Ι.Ο.Π/ Αθήνα 2008

Φώσκολος π.Μ. / Η Ωξωμεριά της Τήνου κατά τον Ύστερο μεσαίωνα/ Αδελφότης των Τηνίων εν Αθήναις / Αθήνα 2012

Παπαθανασόπουλος Α. / Η Νύσα στον Μαίανδρο/ Περιοδικό Αρχαιολογία και Τέχνες Νο 93 / Αθήνα

Πετράκος Β. / Τα 170 χρόνια της Αρχαιολογικής Εταιρείας 1837-2007 / Εκδ. Αρχαιολογική εταιρεία / Αθήνα 2007

Καλπαξής Α. / Αρχαιολογία και πολιτική./ Σαμιακά Αρχαιολογικά 1850-1914/ Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης / Ρέθυμνο 1993

Σοφιανού Μ. / Ο παππούς μου ο Φάχρη./ Εκδόσεις Μίλητος. /Αθήνα 2012

Χονδρονίκης Γ. / Πέργαμος. /Μυτιλήνη 1929

Δανούσης Κ. / Εθνικός Διχασμός 1915-1917 – Η «προσχώρηση» των Κυκλάδων. Εντάσεις και διευθετήσεις. / Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού./ Πρακτικά διημερίδας / Άργος 7-8.11.2015.

Τιβέριος Μ / Οι Έλληνες αρχαιολόγοι στη Μικρά Ασία / Το Βήμα 28.09.2003

Γερμανική Βιβλιογραφία

C.Schuhart, Th. Wiegand / Carl Humann der Endecker von Pergamon /

Berlin 1931

Theoder Wiegand / 1-8 Vorläufige Berichten über die, von den Staatlichen Museen in Milet und Didyma übernommenen Ausgrabungen / Berlin 1899-1924

Theoder Wiegand / Priene / Berlin 1906

Theoder Wiegand / Erster Vorläufiger Bericht über die, von den Königlichen Museen in Samos, übernommen Ausgrabungen / Berlin 1911

Gerhard Wiegand / Halbmond im letzten Viertel/ / Archaiologische Reiseberichte 1895-1918 / München 1970

Dr.Artemis Papatheodorou / Ottoman policy-making in an age of reforms: Unearthing Ottoman archaeology in the 19th and early 20th centuries/ / American University of Sarjah 2019

Αναφορές, Φωτογραφίες, Πίνακες

 Dr. Ioannis Panteleon

 Μανόλης Μεγαλοοικονόμος / H Σμύρνη

 Φωτ. Αρχείο H. Knackfuβ / Κάσσελ

 Μικρασιατικά χρονικά / Αθήνα

 Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών

 (Πρώην) Δήμος Πανόρμου

 Αριστείδης Κοντογιώργης

Ευχαριστίες

 Δήμος Τήνου

 Πνευματικό Κέντρο Πανόρμου Τήνου

 (Πρώην) Κοινότητα Πανορμιτών

 Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο

 Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών

 Μουσείο Περγάμου Βερολίνο

 Αρχαιολογική Εταιρεία

 Dr. Ioannis Panteleon

Ευχαριστούμε για την προσοχή σας !

Αντιγράφουμε από το Δελτίο Τύπου:

Οι κ.κ. Αθανάσιος Απέργης και Κώστας Δανούσης θα αναφερθούν στις σχέσεις των Πανορμιτών λιθοξόων και μαρμαρογλυπτών με τη Μικρά Ασία, αλλά και η Τήνος –και ειδικότερα ο Πάνορμος- στα χρόνια της Μικρασιατικής περιπέτειας (1919 -1923).

H Κωνσταντίνα Ψωμά, απόφ. 1988, ηθοποιός – τραγουδίστρια και καθηγήτρια τραγουδιού – ορθοφωνίας σε ωδεία και δραματικές σχολές, είναι η βοηθός σκηνοθέτη (Assistant stage Director) στην baroque Οπερα “Alessandro Nell’ Indie” του συνθέτη Leonardo Vinci (World Premiere since 1740) που ανεβαίνει στο Bayreuth Baroque Opera Festival. Ημερομηνίες παραστάσεων: Τετάρτη 7, Παρασκευή 9 και Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2022.

Περισσότερα…

Κυκλοφόρησε το τεύχος του Σεπτεμβρίου 2022 της Οικονομικής Επιθεώρησης με θέμα “Η ΔΕΘ σε έναν κόσμο που αλλάζει”.

Τα εγκαίνια της 86ης ΔΕΘ σηματοδοτούν την έναρξη μίας χρονιάς υψηλής αβεβαιότητας, γεωστρατηγικής, οικονομικής και πολιτικής (εκλογές εντός 9μήνου). Η Οικονομική απευθύνθηκε σε εκπροσώπους του εμπορικού και επιχειρηματικού κόσμου, διερευνώντας τις προσδοκίες τους ενόψει του (εξαιρετικά δύσκολου) χειμώνα, με αφετηρία τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες από το βήμα της ΔΕΘ. Η φετινή Έκθεση έχει ως τιμώμενη χώρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στο πλαίσιο της προσπάθειας ανάδειξης της Θεσσαλονίκης σε πύλη της Ευρώπης προς τον αραβικό κόσμο. Το τεύχος Σεπτεμβρίου παρουσιάζει τις προσπάθειες δημιουργίας ενός σύγχρονου ενεργειακού και διαμετακομιστικού κόμβου αλλά και το «οικοσύστημα» καινοτομίας που ήδη μεγαλώνει στην πόλη. Κι αναζητά απαντήσεις σχετικά με την ίδια την Έκθεση: Θα κερδίσει το στοίχημα της ανάπλασης; Και κυρίως, ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος της σε έναν κόσμο που αλλάζει: βήμα επιχειρηματικής εξωστρέφειας ή κυβερνητικής / κομματικής προβολής;

Περισσότερα…

Με αφορμή τις αποκαλύψεις και τα συνεχή ερωτηματικά, συνέβη κάτι απαράδεκτο και επικίνδυνο: Η μυστική υπηρεσία της χώρας, επιφορτισμένη θεωρητικά και ουσιαστικά με την αποστολή που της έχει ανατεθεί, έχει ακυρωθεί. Από μυστική έχει καταστεί φανερή…

Οι μέχρι στιγμής κοινοβουλευτικές συζητήσεις και διαδικασίες για το θέμα των υποκλοπών—παρακολουθήσεων—επισυνδέσεων, εξελίσσονται σε τραγέλαφο και αναδεικνύουν το ένα παράδοξο μετά το άλλο. Από το ότι το ΚΚΕ εμφανίζεται ως υπερασπιστής των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, μέχρι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί ρόλο τιμητή και θεματοφύλακα της θεσμικής ακεραιότητας. Η συμψηφιστική λογική βέβαια δεν οδηγεί πουθενά και πάντως πουθενά καλύτερα.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο Protagon.gr…

Πήγαμε ξανά στον παλιό αυτό υδραγωγό της Χασιάς (Φυλή) που έχει διαμορφωθεί σε μονοπάτι από τον τοπικό δήμο.

Αλλά, παραφράζοντας, τους αρχαίους Ίωνες , δεν μπορούμε να πάμε στο ίδιο βουνό δυό φορές.

Όπως δεν μπορούμε να αρμενίσουμε την ίδια θάλασσα δυό φορές.

Αλλάζει η εποχή, ο καιρός, το χώμα, οι άνθρωποι.

Τούτη την φορά είχε λιακάδα και ζέστη, ήταν τελείως στεγνά στο χώμα και στο ρέμα, και υπήρχε καλή διάθεση απ’ όλους.

Υπήρχαν επίσης αρκετές πεζοπορικές ομάδες και μόνοι περιπατητές στην διαδρομή.

Είχαμε, δηλαδή ο Γιάννης, και έναν στην πλάτη. Τον γιό του Αντωνάκη δύο ετών,ο οποίος ευχαριστήθηκε πολύ αν και έτσι δημιουργεί την λάθος ιδέα περί ορειβασίας. Περπατήσαμε στο πρανές του φαραγγιού της Γκούρας. Το τμήμα μεταξύ Μονής Κλειστών και Χασιάς.Αρκετά κάτω το στεγνό τώρα ρέμα. Κάτω μας και απέναντι καταπράσινα πευκοδάση. Πάνω καταγάλανος ουρανός. Αξιόλογο, όπως λέει η πολυταξιδεμένη Όλγα.

Σύντομα φτάσαμε στην <<Δέση>> της αμπολής, δηλαδή το στενό σημείο κάτω από το μοναστήρι απ’ όπου άρχιζε η ύδρευση του χωριού προπολεμικά.

Εκεί μερικοί μας περιμέναν και οι υπόλοιποι προχωρήσαμε μέσα στην στεγνή ρεματιά με τους άσπρους

βράχους και μετά σκαρφαλώσαμε ως το εικονοστάσι της Φανερωμένης, ψηλά, από την άλλη μεριά του φαραγγιού, απέναντι από το μοναστήρι.

Ήταν ωραία !

με πεζοπορικούς χαιρετισμούς από τους απόφοιτους της DSA

Τάσος Καβαδέλλας

Με αφορμή την «Ελένη» του Ευριπίδη την οποία έφερε τελικά στην Επίδαυρο, απολαύσαμε μια κουβέντα κοντά έξι ωρών με τον σκηνοθέτη (!), φτάνοντας να μιλάμε ακόμη και για ανθρωπολογικές επαναστάσεις.

Αν δεν είστε προετοιμασμένοι, καλό είναι να μη ρωτήσετε τον σκηνοθέτη Βασίλη Παπαβασιλείου το τετριμμένο «Ηθοποιός σημαίνει φως;». Μπορεί η απάντησή του να σας φτάσει στο μη παρέκει. Ομως, θα είναι τόσο γοητευτική η πορεία, η κουβέντα μαζί του (πάντα…), που θα αξίζει τον κόπο ακόμη και το «μη παρέκει» του. Σας το λέω από προσωπική εμπειρία (και τι εμπειρία, τόσες και τόσες φορές που βρέθηκα απέναντί του). Η αφορμή, τούτη τη φορά, ήταν η «Ελένη» του Ευριπίδη, που με το ΚΘΒΕ –του οποίου χρημάτισε παλαιότερα και διευθυντής– έφερε τελικά, με έναν χρόνο καθυστέρησης, στην Επίδαυρο.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Αν παρακολουθήσει κανείς τον ευρωπαϊκό διάλογο για την αντιμετώπιση του επικείμενου δύσκολου χειμώνα, θα διαπιστώσει ότι εδώ και πολλούς μήνες «ζυμώνεται» η κοινή γνώμη για την ανάγκη απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Φθηνά εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς, μείωση της θερμοκρασίας σε δημόσια κτίρια, αλλά και απλές πρακτικές συμβουλές για τα νοικοκυριά, έχουν ήδη διαμορφώσει μια κουλτούρα εξοικονόμησης ενέργειας.

Η προετοιμασία των πολιτών για όσα θα επακολουθήσουν δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται αρκετό χρόνο, ερμηνεία από δημόσια χείλη, αλλά και πολιτικούς έτοιμους να εφαρμόσουν οι ίδιοι όσα προτείνουν προκειμένου να δίνουν το καλό παράδειγμα. Η «πλύση εγκεφάλου» είναι καθημερινή και η υποχρέωση για περικοπές στην κατανάλωση έχει σταδιακά εμπεδωθεί.

Δείτε στην Καθημερινή το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη…

Στις Σπέτσες, υπεγράφη η σύμβαση για την αποκατάσταση του Αρχοντικού του Ανάργυρου, που κρύβει ιστορία 100 και πλέον χρόνων. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, την ίδια στιγμή παραδόθηκε ανακαινισμένο το κτίριο Δ’ του Ιδρύματος Αναργυρείου και Κοργιαλενείου, το οποίο εκσυγχρονίστηκε και μετατράπηκε σε ξενώνα για τη φιλοξενία συνέδρων.

Ο Πέτρος Πετρακόπουλος, Πρόεδρος του Ιδρύματος Αναργυρείου και Κοργιαλενείου Σπετσών και πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου αποδεπιβεβαίωσε ότι «το κτίριο Δ ανακαινίστηκε και αυτόματα διπλασιάστηκε η δυνατότητα φιλοξενίας υψηλού επιπέδου συνέδρων».

Δείτε το άρθρο στο ertnews.gr…

Ο Christian Pauls γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1944 στο Buckow, Brandenburg. Ο πατέρας του, Rolf Friedemann Pauls εργάστηκε στηνπρεσβεία ως επιτετραμμένος (Gesandter).και ο ίδιος αποφοίτησε το 1963 από την Σχολή, ενώ ο πατέρας του, υπηρέτησε μετά ως πρέσβης της Γερμανίας στις ΗΠΑ.

Σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια τουFreiburg, του Hamburg και του Montpellier και από το 1973 έως το 1975, εργάστηκε ως δικηγόρος στο Αμβούργο. Έγινε διπλωμάτης, υπηρέτησε στο Υπουργείο Εξωτερικών στη Βόννη και έπειτα ξεκίνησε με πρώτο πόστο στην Αθήνα από το 1978 μέχρι το 1981.

Από το 1996 έως το 1999 ήταν επικεφαλής ειδικής αποστολής για την υπόθεση του Κοσσόβου, αμέσως μετά επικεφαλής του Πολιτικού Τμήματος του Γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών, ενώ από το 2001 έως το 2005 ήταν πρέσβης στον Καναδά και ακολούθως στην Ιρλανδία.

Στις 13 Σεπτεμβρίου 2007 κατά την διάρκεια μία σύντομης ομιλίας στα γερμανικα σε μία ομάδα Γερμανών επενδυτών αναφέρθηκε απρεπώς για την Ιρλανδία, ως χώρα δύσκολη με νέους βουλευτές να κερδίζουν περισσότερα από τον Γερμανό Καγκελάριο, με χαοτικές λίστες στα νοσοκομεία και με την μεταναστευτική πολιτική της χώρας να μην έχει διδαχθεί τίποτε από την Γερμανία και τις Σκανδιναβικές χώρες. Αργότερα ισχυρίσθηκε ο ίδιος ότι τμήματα της ομιλίας του στο ZGV Group ερμηνεύτηκαν με λάθος τρόπο.

Συνταξιοδοτήθηκε το 2009.

wikipedia…

wikiwand…

Notruf-Sachbearbeiter/-in (w/m/d) 100%

Europas größter Automobilclub sucht Notrufsachbearbeiter/-innen!

Der ADAC ist mit über 21 Millionen Mitgliedern der größte Automobilclub Europas. Die ADAC-Notrufstation in Griechenland gehört als Tochterunternehmen der ADAC Gruppe an.

In unserem Customer Service Center in Glyfada gehen die Hilferufe der ADAC Mitglieder und Kunden ein, die sich im In- und Ausland befinden. Eine interessante, verantwortungsvolle und abwechslungsreiche Aufgabe erwartet Sie in unserem dynamischen, internationalen Team, welches fahrzeugbezogene Hilfeleistungen vermittelt und organisiert.

Sie zeichnen sich durch eine strukturierte und zuverlässige Arbeitsweise aus und möchten Ihr Können in einem erfolgreichen Unternehmen einbringen?

Identifizieren Sie sich mit unseren Werten?

• Qualität
• Mitgliederorientierung und
• Innovation

Wir suchen Verstärkung durch engagierte Mitarbeiter/innen, die ihr Knowhow und ihre Erfahrung bei der telefonischen Betreuung der ADAC Mitglieder und Versicherten, mit Verantwortung umsetzen. Neben gutem sprachlichem Ausdrucksvermögen sind Sie gleichermaßen offen und positiv im Umgang mit Menschen und bewahren in jeder Gesprächssituation die Ruhe.

Das ist Ihr Profil:

• fließende Deutschkenntnisse in Wort und Schrift (Minimum B2-Niveau)
• Grundkenntnisse in Englisch
• Griechischkenntnisse (von Vorteil)
• Sicherer Umgang mit dem PC
• Hohe Servicebereitschaft und Kundenorientierung
• Teamarbeit, Flexibilität und Spontanität
• Kommunikatives Geschick und Sicherheit im Umgang mit Kunden in Deutschland und ganz Europa

Das erwartet Sie:

• Eine anspruchsvolle Tätigkeit in einem international agierendenUnternehmen
• Schulung und Training unserer Computersysteme
• Neue Herausforderungen in einem stetig wachsenden Unternehmen
• Attraktives Gehalt

Sind Sie interessiert? Rufen Sie uns gerne unter 210 8937759 montags bis freitags von 09:30 Uhr bis 16:30 Uhr an, oder lassen Sie uns Ihre Bewerbung untercv@ansgr.adac.dezukommen.

Liebe Alle,

am 31.08.2022 ist es nun soweit. Mit Ablauf des Geschäftsjahres endet mein Mandat als Vorstandsmitglied des Deutschen Schulvereins Athen und damit auch mein Amt als Vorstandsvorsitzender.

In den 16 Jahren meiner Mitgliedschaft im Vorstand, davon 15 Jahren als sein Vorsitzender hatte ich die Freude Ihnen/Euch zu begegnen und an den unterschiedlichsten Themen, die deutsche Auslandsschulen bewegen, mit Ihnen/Euch zusammen zu arbeiten. Für diese Gelegenheiten und das mir entgegengebrachte Vertrauen möchte ich mich nun bedanken.

Der Arbeit an der und für die Deutsche Schule Athen verdanke ich einen reichen Schatz an Erfahrungen und Erinnerungen an kreative und produktive Zusammenarbeit mit hervorragenden VorstandskollegInnen, mit ebenso hervorragenden pädagogischen und administrative KollegInnen, engagierten und motivierten Eltern- und SchülervertreterInnen sowie der Schule eng verbundenen Ehemaligen.

Egal, ob wir gemeinsam am Neubau des Kindergartens, der Aufstockung der Grundschule oder Vorbereitung der anstehenden Generalsanierung, der kontinuierlichen Verbesserung des Angebots und der Qualität unserer Schule (Einführung des DIA, Digitalisierung uva), der Schaffung neuer Traditionen (Oktoberfest) oder dem Gedenken an die langjährige Tradition unserer Schule im gerade vergangenen 125. Jubiläumsjahr gearbeitet haben, immer war diese Arbeit geprägt von großem persönlichen Einsatz und dem Wunsch, das Beste für die Schule zu tun.

Aber auch über Athen hinaus, in unserer Region und weltweit im Weltverband der Deutschen Auslandsschulen, im Vorständebeirat und zahlreichen Veranstaltungen unserer fördernden Stellen ZfA und Auswärtiges Amt habe ich unter Ihnen/Euch viele verwandte Seelen kennenlernen dürfen, die im Rahmen ihres Berufes oder ihres ehrenamtlichen Engagements ihre Kompetenz und Kraft für die kontinuierliche Stärkung der Auslandsschularbeit einsetzen.

Und das alles war nur die mit dem Engagement verbundene Arbeit.

Daneben steht ein mindestens ebenso großer Schatz an gemeinsamen Erlebnissen und Gesprächen, lustigen wie ernsthaften zu allen möglichen Themen abseits von Schule, und eine Vielzahl von Freundschaften, von denen ich hoffe, dass sie mir und uns auch in der Zukunft erhalten bleiben.

Für all das möchte ich mich bei Ihnen/Euch bedanken, und wünsche allen, die sich auch weiter für unsere Schulen engagieren, weiter viel Kraft, Humor und guten Mut.

Mit den allerbesten Grüßen

Martin Schüller

Vorsitzender des Vorstands

Deutscher Schulverein Athen

Η Ελένη (Λένα) Γκλαβάνη Μίλλερ (Leyna Miller) γεννήθηκε στο Βόλο Μαγνησίας, στους πρόποδες του Πηλίου, στις 3 Μαρτίου του 1924, στους κόλπους μιας επιφανούς οικογένειας επιχειρηματιών και πολιτικών. Εγκαταστάθηκε με την οικογένεια της στην Αθήνα το 1935. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή (Deutsche Schule) και τη Γαλλική Ακαδημία (Academie Francais d’Athen). Από το 1946 έως το 1951 έμεινε στην Ελβετία (Γενεύη και Λωζάνη) και φοίτησε στο Bon Secours, με αντικείμενο σπουδών τα άρρωστα και καθυστερημένα παιδιά. Παντρεύτηκε τον δημοσιογράφο και ειδικό οικονομικό αναλυτή σε θέματα πετρελαίου Kenneth W. Miller στο Παρίσι το 1956. Λόγω των επαγγελματικών του υποχρεώσεων έζησαν τα επόμενα χρόνια στη Βόννη, και μετά στη Βηρυττό του Λιβάνου και τη Λεόπολντβιλλ του Βελγικού Κονγκό. Ακολούθως έμειναν για επτά χρόνια στην Τρίπολη της Λιβύης, όπου η Λένα συγκρότησε τη συλλογή από λαϊκά κοσμήματα διαφόρων κοινοτήτων της Βορείου Αφρικής που πρόσφατα δώρισε στο Μουσείο Μπενάκη. Στη συνέχεια έζησαν για πολλά χρόνια στη Ρώμη, το Κουβέιτ και το Λονδίνο. Στο Λονδίνο μαθήτευσε στο ατελιέ της Margot Wissler (συντηρήτρια στο Victoria and Albert Museum), με αντικείμενο εργασίας την επισκευή και αποκατάσταση παλαιών κεραμικών και πορσελάνων.

Το 1981 επέστρεψαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και εγκαταστάθηκαν στη Νέα Υόρκη επί μονίμου βάσεως. Η Ελένη Γκλαβάνη Miller, μια πραγματική φίλη του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης και του Μουσείου Μπενάκη, ζει σήμερα στη Νέα Υόρκη και επισκέπτεται κάθε χρόνο την Αθήνα.

(*) η φωτογραφία είναι τμήμα της φωτογραφίας των “Επτά Νάνων” του 1989, που μας έδωσε η Ροδούλα Κούμαρη Σταθάκη

Κοσμήματα από τα ορεινά χωριά της Λιβύης…

Washington Post 2/4/2006

Kenneth Miller Trade JournalistKenneth Miller, 83, a trade publication journalist and international oil industry analyst, died of abdominal cancer March 20 at the Jewish Home and Hospice of New York City, where he lived.

He spent most of his career at Petroleum Intelligence Weekly, which he joined in 1965, and worked there until last summer. He was executive editor of the publication from 1983 to 1988 and built his reputation on his coverage of the oil nationalizations of the 1970s.

Mr. Miller’s work took him to 75 countries, where he interviewed OPEC oil ministers, senior government officials and high-ranking oil company executives. In 2002, the OPEC Secretariat in Vienna honored Mr. Miller with its first award for journalistic excellence.

He was born outside Paris and educated in Europe before graduating from Princeton University. His class work was interrupted by service in the Army artillery and infantry in Europe during World War II.

Mr. Miller, a dapper man seldom seen without a coat and tie, worked as a journalist first for United Press, based in Washington, with assignments in New York, Boston, London and Paris. He also worked briefly for the Wall Street Journal. In the early 1960s he also worked as a foreign press adviser to the prime minister for newly independent Republic of Congo, based in Léopoldville (now Kinshasa).

For the past 14 years, Mr. Miller was a consulting editor to Bloomberg News in New York, and he wrote analytical pieces about international oil markets.

In his years with Petroleum Intelligence Weekly, Mr. Miller lived in Libya, Lebanon, Kuwait and Rome, never far from the sea, where he excelled as a long-distance swimmer. He was also a member of New York University’s Energy Forum and Columbia University’s Seminar on the Middle East.

Survivors include his wife of 50 years, Helene “Leyna” Glavani Miller of New York.

Η Ορχήστρα ACADEMICA Αθηνών, με διευθυντή τον γνωστό μαέστρο Νίκο Αθηναίο, ανακοίνωσε τον τέταρτο κύκλο συναυλιών της στην Αττική για το 2022. Στις 4 συναυλίες του τέταρτου κύκλου θα ακουστούν τα έργα των Igor Stravinsky: Apollon Musagete, και Antonio Vivaldi: Le quatro Stagioni (Οι Τέσσερις Εποχές). Σολίστ ο Γιαροσλάβ Τόκαρεβ, βιολί. Την Ορχήστρα Academica διευθύνει ο Νίκος Αθηναίος.

Πρώτη συναυλία: Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου, ώρα έναρξης: 8.30μμ, είσοδος ελεύθερη. ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ & ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ.

Θα επακολουθήσουν άλλες 3 ίδιες συναυλίες (όλες με ελεύθερη είσοδο): Τετάρτη 14/9 στην Κηφισιά (Βίλα Βάρσου), Παρασκευή 16/9 στο Ηράκλειο Αττικής (Πολιτιστικό Κέντρο “Ηλέκτρα Αποστόλου”) και Τρίτη 26/9 στον Δήμο Λυκόβρυσης – Πεύκης (Άλσος Βαρβαρέσου).

Περισσότερα…

Ήδη ο σχεδιασμός της διαδρομής προμήνυε πολιτικά προβλήματα. Με το ταξίδι της στην Ελλάδα και την Τουρκία, η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ εισήλθε σε διπλωματικό ναρκοπέδιο.

Η γερμανική πολιτική έναντι της Άγκυρας εξακολουθεί να καθοδηγείται από τον στόχο της αποτροπής της περαιτέρω απομάκρυνσης της Τουρκίας και της Ευρώπης. Εδώ διακυβεύονται ουσιαστικά γεωστρατηγικά συμφέροντα.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία επιβεβαίωσε την εξαιρετική, από ορισμένες απόψεις μοναδική, θέση της Τουρκίας. Οι κυβερνώντες στην Άγκυρα έχουν επίγνωση της γεωστρατηγικής τους αξίας – και συμπεριφέρονται ανάλογα. Το βλέπουμε αυτό, μεταξύ άλλων, στη νέα επιθετικότητα της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας. Αποδέκτες αυτής της πολιτικής είναι η Συρία, αλλά κυρίως η γειτονική Ελλάδα.

Η κ. Μπέρμποκ έχει βιώσει από πρώτο χέρι πόσο άσχημες είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, προσέφερε ένα μάθημα από πρώτο χέρι.

Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η συνεχιζόμενη παρενόχληση του Οσμάν Καβάλα από την τουρκική δικαιοσύνη έπαιξαν δευτερεύοντα ρόλο. Στο επίκεντρο της “ανταλλαγής χτυπημάτων” -όπως αποκάλεσαν οι δυτικοί παρατηρητές το ραντεβού με τον Τύπο- βρέθηκε το ελληνοτουρκικό ζήτημα.

Προς μεγάλη ικανοποίηση των οικοδεσποτών, η κ. Μπάερμποκ δεν άφησε καμία αμφιβολία στην Αθήνα για το ποια είναι η θέση του Βερολίνου στη διαμάχη για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου που υποκινεί η Άγκυρα: “Τα ελληνικά νησιά είναι ελληνικό έδαφος και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το αμφισβητήσει αυτό”, δήλωσε η υπουργός.

Μια νότα νοσταλγίας αντηχούσε, όταν ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών μίλησε με ενθουσιασμό για τα πλεονεκτήματα της τέως Καγκελαρίου της Γερμανίας. Τότε, υπό την Μέρκελ, είπε ο Τσαβούσογλου, η Γερμανία ήταν ένας “έντιμος διαμεσολαβητής” και ” αμερόληπτη”. Σήμερα, η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση πέφτουν στην παγίδα της ελληνικής προπαγάνδας.

Κάτι έχει αλλάξει…

Κάτι έχει αλλάξει – και όχι μόνο στον τόνο. Στο κεντρικό ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, δεν είναι τόσο η γερμανική στάση. Είναι η επιθετικότητα της Άγκυρας έναντι της Ελλάδας, η οποία είναι καινούργια σε αυτή τη μορφή.

Όταν μέλη της τουρκικής κυβέρνησης και οι σύμμαχοί τους αμφισβητούν λίγο-πολύ ανοιχτά την εδαφική κυριαρχία ενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), ένα μέλος της γερμανικής κυβέρνησης δεν έχει άλλη επιλογή από το να ταχθεί υπέρ της Ελλάδας. Από την άποψη αυτή, η κ. Μπέρμποκ επανέλαβε μόνο τα πολιτικοδιπλωματικά αυτονόητα στην Αθήνα και την Άγκυρα.

Θα ήταν λάθος να κατηγορήσουμε τη Γερμανίδα υπουργό Εξωτερικών για άκριτο φιλελληνισμό. Στην Αθήνα, η κ. Μπέρμποκ επέκρινε την ελληνική πολιτική για τους πρόσφυγες και το άσυλο.

Η υπουργός απέρριψε επίσης το αίτημα της Αθήνας για επανορθώσεις για τα εγκλήματα της Γερμανικής Κατοχής κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο αποτελεί σταθερό μέρος του ρεπερτορίου των κάθε άλλο παρά αρμονικών ελληνογερμανικών σχέσεων.

“Προφανώς διαφωνούμε σε αυτό”, δήλωσε η κ. Μπέρμποκ. Αυτό ισχύει και για την προμήθεια υπερσύγχρονων γερμανικών υποβρυχίων στην Τουρκία, τα οποία αποτελούν πρόβλημα για τους Έλληνες, οι οποίοι φοβούνται τη διατάραξη της στρατιωτικής ισορροπίας με τον μεγάλο γείτονά τους στα ανατολικά.

Παρά τα πολλά σημεία διαφωνίας, η Αθήνα και η Άγκυρα συμφωνούν σε ένα σημείο: ούτε η Ελλάδα ούτε η Τουρκία ενδιαφέρονται αυτή τη στιγμή για τη διαμεσολάβηση του Βερολίνου στη διμερή τους διαμάχη. Στην εποχή της Άνγκελα Μέρκελ αυτό ήταν διαφορετικό.

*Ο Δρ Ρόναλντ Μαινάρντους είναι πολιτικός αναλυτής και σχολιαστής και Κύριος Ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ. Στα μεσα της δεκαετίας του 1990 διετέλεσε διευθυντής της Ελληνικής σύνταξης της Deutsche Welle

Δείτε το άρθρο στο hellasjournal.com…

H Μάγκντα Μπέρναου γεννήθηκε το 1925 και αποφοίτησε από το γερμανικό τμήμα της Σχολής το 1942. Εργάστηκε στην Γερμανική Πρεσβεία και αργότερα στην Αρχαιολογική Σχολή.

Την Magda την γνωρίσαμε στην εκδήλωση των Αποφοίτων του Πολέμου το 2014. Ήταν Γερμανίδα, ορθόδοξη, από πατέρα Γερμανό τον Hermann Bernau και Ελληνίδα μητέρα την Μαρία Λαγουδάκη. Ζούσε στην Αλεξάνδρεια, όπου υπήρχε μεγάλη γερμανική κοινότητα, αλλά το 1939 με το ξέσπασμα του Πολέμου αναγκάστηκε να φύγει, όπως και όλα τα μέλη της κοινότητας. Όλοι οι Γερμανοί πήγαν στην Γερμανία και μόνον η Magda, επειδή είχε συγγενείς της μητέρας της στην Ελλάδα ήρθε στην Αθήνα και πήγε στην Σχολή από το 1939 έως το 1942, όταν αποφοίτησε.

Στις 6 Ιουνίου 2020, λίγες μέρες μετά την λήξη του lock down από τον κορωνοϊό, έφυγε η σε ηλικία 94 ετών ήσυχα στο σπίτι της. Η κηδεία της έγινε στο Α΄Νεκροταφείο και ετάφη στον οικογενειακό τάφο. Η Magda είχε πριν λίγα χρόνια χάσει την κόρη της.