Yπάρχει πάντοτε η εκδοχή το μοιραίο να μην έχει, ίσως, περιστασιακό ένδυμα. Δηλαδή, μπορεί να μας εμφανίζεται ή να πρόκειται αναποδράστως να μας εμφανισθεί κατ’ αναγκαίον τρόπο. Είναι δυνατόν να αποτελεί στοιχείο ή και θεμελιώδη κόμβο ενός αιτιοκρατικού (ή άλλου) προκαθορισμού. Ενός προκαθορισμού στον οποίον δεν είχαμε παρελθοντική, ως προς το μοιραία κυοφορούμενο, πρόσβαση. Από την άλλη μεριά (και τούτο ισχύει και για το περιστασιακά μοιραίο) είναι δυνατόν αυτό που συνέβη, συμβαίνει ή θα συμβεί να έχει όχι μόνον κακές αλλά και καλές συνέπειες για μας.
Ο Διονύσης Αναπολιτάνος είναι καθηγητής στο γνωστικό αντικείμενο Μεθοδολογία και Φιλοσοφία των Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών – Λογική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει βραβευθεί με το Johnsonian Prize in Philosophy για την καλύτερη μονογραφία ή διατριβή στη φιλοσοφία στις Η.Π.Α. για το έτος 1986,. Έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό επιστημονικών μελετών σε περιοδικά διεθνούς κύρους και συλλογικούς τόμους και είναι σύζυγος της Λίζας Γεωμπρέ..
Eίναι γνωστό ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ο δημοφιλέστερος ξένος ηγέτης στην Ελλάδα. Η (διακομματική) αποδοχή του άλλοτε φθίνει και άλλοτε αυξάνεται, ανάλογα με τη χρονική συγκυρία. Παραμένει όμως πάντα πρώτος στον κατάλογο των διεθνών προσωπικοτήτων που θαυμάζουν οι Ελληνες, και είμαι σίγουρη ότι στη διάρκεια της πρόσφατης ουκρανικής κρίσης το ποσοστό των οπαδών του διευρύνθηκε. Το αντιλαμβάνεται κανείς από τον ενθουσιασμό που προκαλούν στη χώρα μας οι ειρωνείες του για την ημερομηνία εισβολής των ρωσικών δυνάμεων, η σημειολογία των μακριών, χρυσοποίκιλτων τραπεζιών και οι σκηνοθετημένοι διάλογοι με τους υφισταμένους του.
Ο Στράτος Σωπύλης ερμηνεύει τον έναν από τους τρεις ρόλους στο βραβευμένο έργο «Ο θάνατος και η κόρη» του Ariel Dorfman που ξεκίνησε στις 19 Φεβρουαρίου στο «Θέατρο 104». 
Την εκτίμηση πως η Ευρώπη με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία πρέπει να χτίσει ένα σύστημα ασφαλείας το οποίο «οφείλει να λαμβάνει υπόψη και τη Ρωσία» εκφράζει η πρώην υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, με συνέντευξή της στην «Κ». Παράλληλα εκφράζει την άποψη πως η Ευρώπη πρέπει να δει το ζήτημα της «μερικής απεξάρτησης από το ρωσικό αέριο».
Ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων σχολιάζει ότι αμερικανική απροθυμία / αδυναμία αποτροπής αλλά και αποτελεσματικής αντίδρασης απέναντι στη χρήση βίας είναι τόσο εμφανής, που η άσκηση στρατιωτικής βίας από μια αποφασισμένη Μόσχα να προκύπτει ως η πιθανότερη έκβαση. Εκτιμά ωστόσο ότι δεν οδεύουμε προς τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ωστόσο, ότι θα πρόκειται για έναν υπερσύγχρονο πόλεμο ο οποίος θα έχει μοιραία σοβαρότατες -ίσως και ιστορικές- επιπτώσεις διεθνώς.
Είχαμε ακριβή πρόγνωση καιρού: Σύννεφα, ομοιόμορφο γκρίζο, ευχάριστη θερμοκρασία, άπνοια.
Ο Γιάννης Θεολογίτης μας παρουσιάσει το τελευταίο δοκίμιο τηςimte με τίτλο “Geostrategy in a World in Turmoil – Early 2022 Flashpoints”, με εστίαση στην ανάλυση των συνθηκών, πολιτικών θέσεων και παραμέτρων, προβλημάτων και ερωτημάτων, των κινδύνων και των πιθανών εκβάσεων της τρέχουσας κρίσης στην Ουκρανία, καθώς και τους ρόλους που διαδραματίζουν κυρίως η Ρωσία, η Ουκρανία, η ΕΕ ειδικότερα η Γερμανία, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ. Συνοπτικά αναφερόμαστε και στην Κίνα. Οι θέσεις και οι προβλέψειςαυτές, όπως αναφέρει, δεν θέτουν καμία αξίωση ότι τα περιγραφόμενα γεγονότα και οι εξελίξεις θα υλοποιηθούν ή ότι οι εκτιμήσεις μπορεί να είναι πιο έγκυρες από άλλες αναλύσεις.
Ο μουσικοκριτικός Νίκος Δοντάς (’80), υπεύθυνος του Τομέα Δραματολογίας της ΕΛΣ, υπογράφει τα κείμενα του λευκώματος των ζωγράφων Γιάννη και Μενέλαου Κουρούδη “Εικόνες για την Όπερα. Αφίσες για την Εθνική Λυρική Σκηνή / Pictures for the Opera. Posters for the Greek National Opera“ [δίγλωσση έκδοση (ελληνικά-αγγλικά)] που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο από τις εκδόσεις Πατάκη.
Υπό τη συνοδεία του Δημήτρη Γιάκα (’75) , κορυφαίου έλληνα συνοδοιπόρου τραγουδιστών στο πιάνο, η μεσόφωνος Μαίρη-Έλεν Νέζη και ο ιταλός βαρύτονος Βίτο Πριάντε, πέρα από τη λαμπρή διεθνή τους διαδρομή σε λυρικά θέατρα του κόσμου, μοιράζονται με το κοινό σπουδαίες σελίδες του ρεπερτορίου του λόγιου τραγουδιού.