Με τίτλο “Κρίση υποχρηματοδότησης στις Eνοπλες Δυνάμεις” δημοσιεύτηκε στις 17.3.2109στην εφημερίδα Καθημερινή ένα άρθρο του Πάνου Λασκαρίδη:

Είναι ευτύχημα που για όλους τους Eλληνες υπάρχουν δύο σταθερές πεποιθήσεις που μας βοηθούν να στεκόμαστε όρθιοι σε αυτές τις ζοφερές εποχές της κρίσης. Πρώτον, η πεποίθηση ότι μας ψεκάζουν οι εξωγήινοι και, δεύτερον, ότι ο μακαρίτης Τραμπάκουλας πράγματι είδε «αυτοπροσώπως το τέρας».

Οι δύο αυτές βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις του λαού μάς βοηθούν να ξεπεράσουμε πολλά προβλήματα, αλλά δυστυχώς υπάρχουν και μερικά ακόμα που, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθούν σε ικανοποιητική κατάσταση. Το κυριότερο από αυτά είναι η κατάσταση στις Ενοπλες Δυνάμεις.

Δείτε το άρθρο…

Ο απόφοιτός μας γνωστός δημοσιογράφος Παύλος Αγιαννίδης αφιερώνει πρόσφατο άρθρο του στην ιστοσελίδα protagon, στη διπλή έκθεση που βλέπει όπως … μας έβλεπαν, για τρεις αιώνες, οι ταξιδιώτες από τον ευρωπαϊκό Βορρά. Συγκεκριμένα, οι εκθέσεις «Η Ελλάδα μέσα από τα μάτια περιηγητών από το Βορρά» και «Σύντομες Επ-αναγνώσεις: Τα τεκμήρια του Νικόλαου Κάλας» εγκαινιάστηκαν την Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019, στη Βιβλιοθήκη των Βορείων Χωρών (Καβαλλότι 7, περιοχή Μακρυγιάννη, 2109249210), στο πλαίσιο του «Αθήνα 2018 – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου» του Δήμου Αθηναίων και του προγράμματος «Οι Βόρειες Χώρες αφηγούνται» από τις πρεσβείες και τα ινστιτούτα των Βορείων Χωρών στην Αθήνα (Δανία, Νορβηγία, Σουηδία, Φινλανδία). Έως την 31η Μαΐου 2019. Περισσότερα…

Ο Άγγελος Κωβαίος σχολιάζει στο reporter.gr την επίσκεψη της Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ στη Γεμανική Σχολή:

Μία συζήτηση διαφορετική – και μάλλον πολύ πιο ενδιαφέρουσα – από εκείνη με τον Αλέξη Τσίπρα είχε η Ανγκελα Μέρκελ λίγο προτού αναχωρήσει από την Αθήνα την Παρασκευή το απόγευμα.

Η Γερμανίδα καγκελάριος βρέθηκε στην Γερμανική Σχολή Αθηνών, όπου έδειξε ένα πρόσωπο διαφορετικό. Συζητώντας με τους μαθητές απάντησε σε πολλά και σημαντικά, χωρίς περιστροφές και υπεκφυγές, κάπποιες φορές και με χιούμορ.

Το θέμα της συζήτησης ήταν το μέλλον της Ευρώπης και επ’ αυτού οι αγωνίες και οι απορίες των μαθητών ήταν ειλικρινείς.

Περισσότερα…

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, στις 22.12.2018 έφυγε σε ηλικία 92 χρονών ένας σημαντικός ‘Ελληνας, ένας διάσημος Κρητικός. Ο Μίνως Ζομπανάκης δεν ήταν της Γερμανικής Σχολής, δεν ήταν καν της γερμανικής παιδείας. Έφυγε έφηβος, στα 17 του, από την γερμανοκρατούμενη Κρήτη και ανέβηκε στη Αθήνα, σπούδασε και έκανε μεγάλη διεθνή καριέρα σαν τραπεζικός.

Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα “μετράει” μεγάλα ονόματα σε όλους σχεδόν τους τομείς. Έχει αναδείξει μεγάλους ποιητές βαβευμένους με Νόμπελ και Λένιν, μεγάλους ζωγράφους, μεγάλους γλύπτες, μεγάλους μουσικούς, μεγάλους επιστήμονες, μεγάλους επιχειρηματίες. Στον χώρο της οικονομίας θα λέγαμε ότι αν κάναμε ένα γκάλοπ δεν θα είχαν όλοι μία γρήγορη απάντηση.

Και όμως ο Μίνως Ζομπανάκης θεωρήθηκε ένας από τους σπουδαιότερους οικονομολόγους στον κόσμο, με κορυφαία στιγμή του την επινόηση, του επιτοκίου «Libor», του θεσμού των διατραπεζικών επιτοκίων, που έθεσε τις βάσεις για τη σύγχρονη μορφή δανεισμού, γύρω από τον οποίο στήθηκε ολόκληρο το οικοδόμημα της ευρωαγοράς τη δεκαετία του 1970.Ο Τζέιμς Γούλφενσον, πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, (1995-2005) έγραψε στο βιβλίο «Μίνως Ζομπανάκης Τραπεζίτης χωρίς σύνορα»: “…είναι ένας θρύλος, όχι μόνο λόγω των εμπνευσμένων πρωτοβουλιών του στον τομέα της Οικονομίας, αλλά επίσης γιατί, μολονότι Έλληνας, αποτελεί μια από αυτές τις ελάχιστες οικουμενικές προσωπικότητες που διαμόρφωσαν τη διεθνή αγορά”.

Στο Πανεπιστήμιο Χάρβαντ, όπου σπούδασε, υπάρχει έδρα «Μίνως Ζομπανάκης» με αντικείμενο το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Σύστημα, κάτι που μας τιμά ως χώρα, αλλά και κάτι που μας υποχρεώνει να αποχαιρετήσουμε, μαζί με το 2018, και τον άνδρα, παρουσιάζοντάς τον στον δικό μας γερμανόφωνο χώρο επιλέγοντας κάποια άρθρα από τον ελληνικό τύπο:

Ο μυστηριώδης αριθμός του Μίνωα Ζομπανάκη…

Μίνως Ζομπανάκης, η μεγάλη πορεία του…

Στις Καλύβες Αποκορώνου Χανίων κηδεύτηκε ο Μίνως Ζομπανάκης…

Από την Μαρία Σκαμπαρδώνη λάβαμε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για τα γερμανικά. Απολαύστε το!

Γιατί τα Γερμανικά θεωρούνται σημαντική γλώσσα;

Μαρία Σκαμπαρδώνη

Όλοι μας κατά τη διάρκεια των μαθητικών χρόνων, μαθαίναμε ταυτόχρονα δύο ξένες γλώσσες σε φροντιστήριο- οι δύο επικρατέστερες ήταν τα Αγγλικά και τα Γαλλικά- επειδή θέλαμε να αποκτήσουμε περισσότερα εφόδια και δυνατότητες. Και ενώ τα Γερμανικά ήταν μία γλώσσα που διδασκόταν αρκετά, σήμερα θεωρείται απαραίτητη για την επαγγελματική εξέλιξη. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;

Όλοι μας κατά τη διάρκεια των μαθητικών χρόνων, μαθαίναμε ταυτόχρονα δύο ξένες γλώσσες σε φροντιστήριο- οι δύο επικρατέστερες ήταν τα Αγγλικά και τα Γαλλικά- περισσότερα εφόδια και δυνατότητες. Και ενώ τα Γερμανικά ήταν μία γλώσσα που διδασκόταν αρκετά, σήμερα θεωρείται απαραίτητη για την επαγγελματική εξέλιξη. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;

Η αξία και χρησιμότητα της Γερμανικής γλώσσας

Η Γερμανική γλώσσα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πέντε γλώσσες με το μεγαλύτερο αριθμό ομιλούντων σε όλο τον κόσμο. Αυτό σου δίνει την πρακτική χρησιμότητα της γλώσσας, αφού γνωρίζοντας επαρκώς τη συγκεκριμένη, θα μπορέσεις να επικοινωνήσεις σε αρκετές χώρες σε όλο τον κόσμο.

Η Γαλλική γλώσσα από την άλλη, ανέκαθεν συνδεόταν με τους ανθρώπους ανώτερης κοινωνικής τάξης, με εκείνους που έχουν εκλεπτυσμένο γούστο, αφού συνδέθηκε με την εποχή όπου στη Γαλλία υπήρξε άνθιση άνθηση της λογοτεχνίας και των τεχνών, με αποτέλεσμα πολλοί να τη θεωρούν αναγκαία για την κοινωνική ανέλιξη και καταξίωση. Και ίσως αυτό να εξηγεί την επιθυμία των περισσότερων να τη γνωρίζουν, διότι ξέρουν πως αυτό αυτομάτως τους δίνει κύρος και την αυτοπεποίθηση να αισθάνονται πως γνωρίζουν κάτι τόσο ευγενές και εκλεπτυσμένο.

Η Γερμανία είναι μία χώρα με βιομηχανική ανάπτυξη, με μεγάλο αριθμό Ελλήνων που πλέον μεταναστεύουν σε αυτή αναζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, μία χώρα που προσφέρει πολλές ευκαιρίες για σπουδές, εργασία και κοινωνική ανέλιξη. Όλη αυτή η πραγματικότητα, ωθεί όλο και περισσότερους Έλληνες να θέλουν να τη μάθουν, γνωρίζοντας πως ακόμα και για το εργασιακό τώρα της Ελλάδας θεωρείται πολλές φορές απαραίτητη.

Ιδιαιτερότητες γλώσσας

Η Γερμανική γλώσσα διαφέρει από τις κύριες γλώσσες της Ευρώπης, όπως Ισπανικά, Ιταλικά, Γαλλικά, αφού δεν έχει λέξεις οι οποίες μοιάζουν αρκετά με όλες τις υπόλοιπες και έχει έναν σχετικά μεγάλο βαθμό δυσκολίας στην αποστήθιση και εκμάθηση.

Χαρακτηρίζεται από πολλούς ως μία αρκετά σκληρή και με έλλειψη ευαισθησίας, γλώσσα. Ωστόσο, παραμένει η γλώσσα πολλών σπουδαίων φιλοσόφων και ανθρώπων του πνεύματος, όπως του Νίτσε, του Γκαίτε, του Σίλερ και του Σοπενχάουερ.

Όποια γλώσσα και να αποφασίσει να μάθει κάποιος, σίγουρα έχει να του διδάξει σπουδαία πράγματα και να του ανοίξει τον ορίζοντα σε διαφορετικές κατευθύνσεις που ούτε και ο ίδιος να είχε φανταστεί. Όποια και να επιλέξει κάποιος, καλή του τύχη!

Λέξεις-κλειδιά: Γερμανικά, ξένη γλώσσα, ανέλιξη, φιλοσοφία, εκμάθηση, εργασία

Σχετικά άρθρα

Μπορώ να μάθω μία ξένη γλώσσα σε μεγαλύτερη ηλικία;

Για ποιους λόγους αξίζει να μάθει κάποιος Ρώσικα;

Ξένες γλώσσες: μορφώνουν και καλλιεργούν τον άνθρωπο

Αναζητώ ξενόγλωσσο καθηγητή. Πώς επιλέγω;

Με το πρόσφατο άρθρο της στην εφημερίδα “Καθημερινή” η Ξένια Κουναλάκη σχολιάζει τις εξελίξεις στο CDU:

Τη συνέχεια, την ενότητα και τη σοβαρή πολιτική πείρα επέλεξαν προχθές οι 1.000 σύνεδροι των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) στο Αμβούργο, αναδεικνύοντας ως διάδοχο της Αγκελα Μέρκελ στην ηγεσία του κόμματος την εκλεκτή της καγκελαρίου, Ανεγκρετ Κραμπ Καρενμπάουερ (ΑΚΚ), την επονομαζόμενη και «μίνι Μέρκελ». Το οριακό αποτέλεσμα στον δεύτερο γύρο (52% υπέρ της έναντι 48% υπέρ του προστατευόμενου του πάλαι ποτέ κραταιού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, Φρίντριχ Μερτς) αποτέλεσε μια σπάνια επίδειξη εσωκομματικής δημοκρατίας στο CDU, που συνήθιζε στο παρελθόν να εκλέγει τους ηγέτες του με σταλινικά ποσοστά κοντά στο 90%. Η ήττα του Μερτς, ο οποίος σημειωτέον είχε παραμείνει δέκα χρόνια εκτός πολιτικής και απασχολείτο στον ιδιωτικό τομέα, συνιστά ράπισμα για τον Σόιμπλε, που πριν από λίγες ημέρες εκφράστηκε ανοικτά υπέρ του, ενώ εμφανίστηκε να διεκδικεί και ο ίδιος την καγκελαρία στη διάρκεια της ελληνικής κρίσης χρέους.

Περισσότερα…

Η απόφοιτός μας γνωστή δημοσιογράφος Ξένια Κουναλάκη σχολιάζει την τραγική επικαιρότητα σε άρθρο της στις 28/7 στην Καθημερινή, με τίτλο Τεστ: «Εσύ πόσο εξουσιομανής είσαι:»…

Τα ξημερώματα της Κυριακής 22 Ιουλίου 2018 άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 80 ετών ο Μάνος Ελευθερίου.Ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος εξέδωσε ποιητικές συλλογές, διηγήματα, μία νουβέλα, δύο μυθιστορήματα και περισσότερα από 400 τραγούδια. Γι΄αυτούς που αναρωτιούνται γιατί κάνουμε την αναφορά ας διευκρινίσουμε ότι δεν ήταν απόφοιτος της Γερμανικής, είχε όμως γράψει το μυθιστόρημά “Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές” για την σπουδαία ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη, τη απόφοιτο, που τόσο άδικα εκτελέστηκε το 1944:

“Δεκέμβριος 1944. Μες στην παραφροσύνη ενός εμφυλίου πολέμου, το ευτελέστερο πράγμα είναι η ανθρώπινη ζωή.Τη συνέλαβαν και το ίδιο βράδυ την εκτέλεσαν. Ανθρωποθυσία;Εκείνο όμως το γυμνό σώμα που της αποδόθηκε δεν ήταν το δικό της. Το μοιραίο λάθος έγινε μέσα στον πανικό και την απόγνωση του αδελφού της στο νεκροτομείο. Έτσι, στο άγνωστο σώμα δόθηκε το ένδοξο όνομά της.Εκείνη όμως ζούσε. Αλλού.Πενήντα χρόνια μετά ένας νέος γιατρός προσπαθεί να μάθει την αλήθεια από κείνον που συνέλαβε τη γυναίκα, την Καλλιτέχνιδα. Να μάθει τι κρύβεται πίσω από την ηλικιωμένη γυναίκα που περιθάλπει σπίτι του και που ο ίδιος υποστηρίζει ότι είναι Εκείνη.Είναι όμως Εκείνη; Ποιο φως μπορεί να φωτίσει το παρελθόν μας και τη ζωή μας, ακόμα κι αν εμφανιστούν εκατό μάρτυρες και εκατό χαρτιά;”

Περισσότερα…

Ο απόφοιτός μας γνωστός δημοσιογράφος Πάνος Λουκάκος σχολιάζει τα κεντρικά δεδομένα του Μακεδονικού ζητήματος στο άρθρο του “Τα θολά νερά του εθνολαϊκισμού” που δημοσιεύθηκε στις 13 Ιουνίου στην Athens Voice. Περισσότερα…

«Διδασκόμαστε και δεσμευόμαστε: ποτέ ξανά!» διαμηνύει ο πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα Γενς Πλέτνερ, με αφορμή την επέτειο μνήμης της 10ης Ιουνίου 1944, για τη Σφαγή στο Δίστομο.

«Το έγκλημα της Βέρμαχτ στο Δίστομο ανήκει στα μελανότερα κεφάλαια της γερμανικής κατοχής τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Ο φόνος αθώων γυναικών, ανδρών, παιδιών και γερόντων, με γεμίζει ντροπή και οδύνη. Τα εγκλήματα αυτά δεν πρέπει να ξεχαστούν ποτέ! Διδασκόμαστε και δεσμευόμαστε: ποτέ ξανά!» αναφέρει σε δήλωσή του στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, ανήμερα της επετείου της Σφαγής στο Δίστομο, ο Γερμανός πρέσβης.

Δείτε το άρθρο στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Ο Παύλος Αγιαννίδης παρουσιάζει το 1968, ως τη χρονιά που άλλαξε (και) την τέχνη. Περισσότερα…

και

στην μουσική: Ακόμη και οι Μπιτλς τραγούδησαν για «Revolution»…

Δανειζόμαστε το ρεπορτάζ από την εφημερίδα “Καθημερινή”: “Έπειτα από μια μαραθώνια διαδικασία, η οποία διήρκησε 21 ώρες, ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γιώργος Βαρεμένος ανακοίνωσε ότι κατόπιν των αποτελεσμάτων της διεξαχθείσης μυστικής ψηφοφορίας γίνεται δεκτή η πρόταση της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης που κατέθεσαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ διότι συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών που προβλέπεται στην παράγραφο 9 του άρθρου 155 του Κανονισμού της Βουλής για τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, Αντώνη Σαμαρά και Παναγιώτη Πικραμμένο, καθώς και για τους οκτώ πρώην υπουργούς Γιάννη Στουρνάρα, Ευάγγελο Βενιζέλο, Δημήτρη Αβραμόπουλο, Ανδρέα Λοβέρδο, Ανδρέα Λυκουρέντζο, Μάριο Σαλμά, Άδωνι Γεωργιάδη και Γιώργο Κουτρουμάνη. Συνολικά ψήφισαν 218 βουλευτές“.

Κατά την διάρκεια της διαδικασίας αυτής μίλησαν και οι δέκα πολιτικοί που εμπλέκονται στην υπόθεση, ενώ ιδιαίτερη αίσθηση έκανε η ομιλία του Τάκη Πικραμμένου.Παρακολουθείστε την ομιλία…

Η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Ευάγγελος Βενιζέλος μετείχαν την Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018 σε ανοικτή συζήτηση στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ. Στη συζήτηση πήραν μέρος και οι Δημήτρης Καραϊτίδης, Πρέσβυς ε.τ., Γιώργος Σαββαΐδης, Πρέσβυς ε.τ., Βασίλης Κ. Γούναρης, Καθηγητής Ιστορίας Νεοτέρων Χρόνων, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Κωνσταντίνα Μπότσιου, Αναπλ. Καθηγήτρια Σύγχρονης Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Παρακολουθείστε το video της εκδήλωσης…

Ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος και η βουλευτής της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη συζήτησαν εφ’ όλης της ύλης με τον Πάνο Χαρίτο στην εκπομπή «FOCUS», την Πέμπτη 1η Φεβρουαρίου 2018 στην ΕΡΤ1.

Στο επίκεντρο της συζήτησης, η ονομασία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, η στάση των κομμάτων και οι φήμες για εκλογές. Οι ζυμώσεις στη Βουλή, το επικείμενο συλλαλητήριο και τα αποτελέσματα της επίσκεψης του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς.Δείτε την συζήτηση…

Η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε στις 31 Ιανουαρίου 2018 μία συνέντευξη για το Σκοπιανό στον Γιώργο Κουβαρά στην εkπομπή Evening Report στο κανάλι Action24.Παρακολουθείστε την συνέντευξη…

Ο Τάσος Γιαννίτσης έδωσε στις 2 Φεβρουαρίου μία συνέντευξη στο κανάλι Action24 στην εκπομπή Evening Report του Γιώργου Κουβαρά.Παρακολουθείστε την συνέντευξη…

Ένα άρθρο της Ντόρας Μπακογιάννη δημοσιεύτηκε στην “Καθημερινή της Κυριακής” στις 28/1 με τίτλο “Βουκουρέστι, 10 χρόνια μετά”:

Tο Σκοπιανό απασχολεί την ελληνική εξωτερική πολιτική από την εποχή της ίδρυσης του γειτονικού κράτους. Οι λόγοι της αντίδρασης της Ελλάδας στην ονομασία των Σκοπίων είναι ιστορικά τεκμηριωμένοι και δεν αφορούν στο παρελθόν αλλά στο μέλλον. Η ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων ταλανίζεται εδώ και χρόνια από εθνικισμούς που πολλές φορές οδήγησαν σε περιφερειακή αποσταθεροποίηση. Ταυτόχρονα, ορισμένες μεγάλες δυνάμεις εκμεταλλεύτηκαν εθνικιστικές και αλυτρωτικές λογικές που υπήρχαν στην περιοχή, προς επίτευξη των δικών τους στόχων. Περισσότερα…

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε τι κρύβεται πίσω από την επιθυμία μας να συναντάμε συμμαθητές και συμμαθήτριες τόσα χρόνια μετά. Ποιά είναι η κινητήριος δύναμη που κάνει τους περισσότερους από εμάς να επιδιώκουμε την επαφή;

Ο Ισπανός συγγραφέας Javier Marias, κυκλοφόρησετο 1996 μία συλλογή διηγημάτων με τίτλο “Όταν ήμουν θνητός” (“Cuando fui mortal”, 1996), όπου κάνει μία αναφορά στον δεσμό αυτόν με αφορμή το γεγονός ότι αναφέρεται αλλά και απευθύνεται στον συμμαθητή του χρησιμοποιώντας το επώνυμό του:

… στο σχολείο είσαι γνωστός με το το επώνυμό σου μέχρι την εφηβεία. Και, με τον ίδιο τρόπο που, αν διατηρηθεί η επαφή, βλέπει κανείς στον ενήλικο να προβάλλεται πάντα το πρόσωπο του παιδιού με το οποίο μοιράστηκε το ίδιο θρανίο, λες και οι μεταγενέστερες αλλαγές ή ο τονισμός κάποιων χαρακτηριστικών είναι μάσκα και παιχνίδι για να καλυφθεί η ουσία, έτσι και η επίτευξη ή η μη συμπλήρωση των ηλικιών του άλλου μοιάζουν εξωπραγματικές ή μάλλον πλασματικές, σαν σχέδια ή φαντασιώσεις ή αναπαραστάσεις ή φόβοι που αφθονούν στα παιδικά χρόνια , λες και ανάμεσα σ’ αυτούς τους φίλους όλα όσα συμβαίνουν εξακολουθούν να φαίνονται και εξακολουθούν να βιώνονται ως αναμονή -η κύρια κατάσταση της παιδικής ηλικίας , δεν είναι καν επιθυμία-, τα παρόντα, τα παρελθόντα, ακόμα και τα πολύ μακρινά. Σ’ αυτό το είδος των φίλων, κανένα ή λίγα πράγματα μπορούν να ληφθούν πολύ στα σοβαρά γιατί έχει συνηθίσει κανείς να είναι τα πάντα παιχνίδι, εκφρασμένο με σαφήνεια με εκείνες τις στερεότυπες φράσεις που κατόπιν τις εγκαταλείπει για να βγει στον κόσμο: “Έλα να παίξουμε αυτό”, “Έλα να κάνουμε ότι”, “Τώρα είμαι εγώ ο αρχηγός”…

Ήταν Νοέμβριος του 2012, πριν πέντε χρόνια δηλαδή, όταν ο Χορστ Ράιχενμπαχ επισκέφθηκε τον Μανώλη Γλέζο στο σπίτι του. Πως και θυμηθήκαμε το γεγονός; Μας το θύμησε ο Πάνος Καρβούνης, Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα από το 2010, που ολοκλήρωσε πριν λίγες μέρες την θητεία του και το γεγονός αυτό ήταν ένα από τα αξιοσημείωτα που περιέλαβε στην επετειακή έκδοση “1976-2016 – ΗΑντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα”.

Αφηγείται λοιπόν ο Πάνος Καρβούνης:

Νοέμβριος 2012

Αν ήταν σκληρές ή δύσκολες οι περισσότερες μέρες, μία στιγμή έφτασε για να αισθανθώ ότι άξιζε να είμαι εδώ σε τόσο χαλεπούς καιρούς: Η στιγμή που ο “κακός” Γερμανός Χορστ Ράιχενμπαχ επισκέφθηκε τον αγωνιστή Μανόλη Γλέζο στο σπίτι του. Έκλαιγαν και οι δυο. Έμειναν αγκαλιασμένοι για πολλή ώρα.

Ο καλός φίλος μου Γιάννης Μηλιός και εγώ, οι μόνοι παρόντες, αισθανθήκαμε αμηχανία, αλλά και καμάρι γι’ αυτούς τους δύο άνδρες που ξεπέρασαν κάθε προκατάληψη , στερεότυπο ή μισαλλοδοξία , και άφησαν τις καρδιές δυο Ευρωπαίων να μιλήσουν.

Η αφιέρωση του Ράιχενμπαχ στον Μανόλη Γλέζο τα λέει όλα, αφού τον χαρακτήρισε ως τον αδερφό που δεν είχε. Οι Γερμανοί κατακτητές είχαν εκτελέσει τον Νίκο, τον μοναδικό αδερφό του Μανόλη Γλέζου, τον Μάιο του 1944.

Dear Manolis,

My favorite piano-CD starts with the piece: “On the departure of a brother” and I think of your brother, I never had one.

Thank you for our encounter

Yours

Horst

(*)J.S. Bach Capriccio on the departure of a beloved brother BWV 992…

Η Ξένια Κουναλάκη με άρθρο της στην εφημερίδα Καθημερινή στις 16.11 σχολιάζει την “επίθεση” που δέχθηκε η Μιράντα Ξαφά. Διαβάστε το άρθρο…