Απόψεις

kounalaki xenia 4Πριν από λίγες εβδομάδες, η ισραηλινή πρεσβεία οργάνωσε τη δημοσιογραφική προβολή ενός βίντεο που έδειχνε τις αγριότητες που διέπραξε η Χαμάς την 7η Οκτωβρίου. Το υλικό ξεκινούσε με την εν ψυχρώ εκτέλεση ενός σκύλου. Ολοι οι παριστάμενοι βγάλαμε ένα επιφώνημα φρίκης. Για την επόμενη μία ώρα όμως παραμείναμε σιωπηλοί, αν κι αυτά που παρακολουθήσαμε ήταν πολύ χειρότερα.

Γιατί οι άνθρωποι αισθάνονται μεγαλύτερο αποτροπιασμό όταν η βία διαπράττεται εις βάρος ζώων παρά συνανθρώπων τους; Το σκεφτόμουν ξανά με αφορμή την υπόθεση του σκύλου Ολιβερ στην Αράχωβα. Το μένος που έχει εκτοξευτεί εναντίον του δράστη, της πόλης και των Αρχών δεν έχει προηγούμενο. Εκκλήσεις για μποϊκοτάζ του χειμερινού προορισμού, αυτοδικία κι εκτέλεση του δράστη είναι μεταξύ των «λύσεων» που δίνονται στα σόσιαλ μίντια. Είναι παράδοξη αυτή η αποκτηνωμένη οργή που εκφράζεται για την κακοποίηση ενός σκύλου, ενώ γύρω μας βρίσκονται σε εξέλιξη δύο περιφερειακές συγκρούσεις με χιλιάδες νεκρούς, εγκλήματα πολέμου και καθημερινές παραβιάσεις θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν άκουσα, π.χ., να ζητείται η δημόσια εκτέλεση του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

kovaios angelosΤα αποτελέσματα του νέου διαγωνισμού PISA επιβεβαιώνουν αυτό που διαπιστώνεται καθημερινώς. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει πατώσει. Υπό αυτή τη συνθήκη, οι επιπτώσεις αρχίζουν να διαμορφώνουν υπαρξιακό κίνδυνο και το να μιλάει κανείς για τα ξένα ΑΕΙ που θα λειτουργήσουν στη χώρα είναι κάτι σαν ανέκδοτο.

Είναι αλήθεια να απορεί κανείς διαβάζοντας τα θλιβερά μαντάτα του παγκόσμιου σχολικού διαγωνισμού PISA και το πώς «πάτωσε» για μια ακόμη φορά το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αν ο υπουργός Παιδείας και οι προκάτοχοί του κοιμούνται ήσυχοι. Ή μήπως υπνοβατούν προς την καταστροφή και μαζί τους ολόκληρη η χώρα;

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

valinakislifo podcastΗ Βασιλική Σιούτη συζητά για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με τον καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και πρώην υφυπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησης Καραμανλή, Γιάννη Βαληνάκη, ενόψει της επίσκεψης στην Αθήνα του Προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν.

Ακούστε την συζήτηση…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

baloglou christos 4Η συμβολική τριπλή εορτή του Δεκεμβρίου έχει πάντα για μένα ένα σημασιολογικό περιεχόμενο. Με παραπέμπει στα Νικολοβάρβαρα του 1944, τα επονομαζόμενα στην βιβλιογραφία ως Δεκεμβριανά, τα οποία συνιστούν μία εκ των πλέον θλιβερών σελίδων της Νεωτέρας Ελληνικής Ιστορίας μας.

Εισερχομένη η συγκροτηθείσα τον Μάιο 1944 σε ένα άσημο χωριό του Λιβάνου Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος την 18ην Οκτωβρίου 1944 στην Αθήνα, από την οποία είχαν αποχωρήσει οι Ναζί κατακτητές την 12ην Οκτωβρίου, έχει να αντιμετωπίση μία έκρυθμη κατάσταση. Ο Ε.Λ.Α.Σ. ελέγχει όλη την χώρα, πλήν της Ηπείρου, την οποία ελέγχει ο Ε.Δ.Ε.Σ., η οικονομία είναι αποσαρθρωμένη, δεδομένου, ότι οι Ναζί κατακτητές θέλησαν έστω και την τελευταία στιγμή να δείξουν το προσωπείο τους, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος των υποδομών της χώρας, το πρόβλημα διατροφής ήταν οξύτατο και απουσίαζε η τάξη και η ασφάλεια στην ύπαιθρο. Ήδη είχαν αρχίσει οι αντιδικίες μεταξύ των πρώην δοσιλόγων και ανταρτών. Ο πληθωρισμός είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Το κρίσιμο ερώτημα ήταν, πώς και από ποίον θα κυβερνηθή η ταλαίπωρος αυτή χώρα?

Την 9ην Οκτωβρίου 1944 ο Churchill συνηντήθη με τον Stalin [Ιωσήφ Βησσσαριώνοβιτς, δια να μην ξεχνούμε και τον Βησσαρίωνα, τον Τραπεζούντιο] στην Μόσχα και συνεφώνησαν στην συμφωνία “των ποσοστών”, σύμφωνα με την οποία η νοτιοανατολική Ευρώπη διεμοιράζετο σε σφαίρες επιρροής. Παράλληλα, οι Σοβιετικοί έδιδαν την συγκατάθεσή τους για την αποστολή βρεταννικού στρατού στην Ελλάδα μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Πέραν τούτου, το πολιτειακόν ήταν ένα δυσεπίλυτο θέμα για την κυβέρνηση. Το κρίσιμον ερώτημα ήταν ο αφοπλισμός του Ε.Λ.Α.Σ., ένα ζήτημα που θα έπρεπε να επιλύση το υπό τον υποστράτηγο Scobie βρεταννικό εκστρατευτικό σώμα, δεδομένου, ότι το μόνον ελληνικό σώμα που διέθετε οπλισμό ήταν η Ορεινή Ταξιαρχία του Ρίμινι και η χωροφυλακή. Επιπλέον, ο αφοπλισμός των Ταγμάτων Ασφαλείας δεν προχωρούσε ικανοποιητικά.

Το κλίμα της εποχής θα μας το περιγράψει ένας σημαντικός άνθρωπος, ο διανοούμενος Γ. Θεοτοκάς, σημαντικός συγγραφέας και λογοτέχνης, εκπρόσωπος της Γενιάς του 30:

<<Η κοινή γνώμη είναι κομμένη στα δύο, θαρρείς με τρόπο ανεπανόρθωτο. Η μερίδα που βρισκεται υπό την επίδραση του ΚΚΕ είναι φανατισμένη, όπως δεν ήταν ποτέ, σε κατάσταση θρησκευτικής μυστικοπαθείας, έτοιμη για κάθε τι που θα της ζητήσουν οι αρχηγοί της, για κάθε τρέλα, κάθε ηρωισμό, κάθε θυσία… Από την άλλη μεριά,την μεριά της πλειοψηφίας, επικρατεί τώρα πιά το πνεύμα της αδιαλλαξίας. Η μεγάλη αντικομμουνιστική μάζα έχει ξεχάσει όλες τις διαφορές που τη χώριζαν ως χθές και δεν ζητά παρά ένα πράμα, το χτύπημα του ΚΚΕ από οποιονδήποτε και με όποια μέσα, ακόμη και τα σκληρότερα. Μα δεν έχει την ιδεολογική έξαψη των αντιπάλων της. Είναι ψύχραιμη, σιγομίλητη, σφιγμένη και γεμάτη μνησικακίες και αγανακτήσεις που στοιβάχτηκαν μέσα της τις τελευταίες αυτές εβδομάδες. Εάν επικρατήσει και έχει τα χέρια ελεύθερα να κάμει ό,τι θέλει (εάν δηλαδή δεν δεσμεύεται από εξωτερικούς παράγοντες), θα είναι αδυσώπητη. Θα είναι η ίδια η ψυχολογία της καθολικής πλειοψηφίας της Γαλλίας στη Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Εδώ έχουμε φτάσει>> [Γ. ΘΕΟΤΟΚΑ, Τετράδια Ημερολογίου 1939-1953. Αθήνα 2005, σσ.515-516. Εγγραφή της 5ης Δεκεμβρίου 1944].

Η καχυποψία που περιγράφει ο ΘΕΟΤΟΚΑΣ υπήρχε στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος. Εύστοχα το καταγράφει στο Ημερολόγιόν του ο Παναγιώτης ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ, όταν σημειώνει: <<Σήμερα (ενν. 2 Δεκεμβρίου) παραιτήθηκε και ο Αγγελόπουλος. Στην κυβέρνηση μείναμε ο Παπανδρέου και εγώ. Δεν γνωρίζω εάν θα ξημερώσει και πως θα ξημερώσει>>.

Πράγματι, δεν ξημέρωσε. Οι διαταγές του Churchill πρός τον Scobie, ο οποίος σημειωτέον ήταν της επιμελητείας και όχι μάχιμος, ήταν σαφείς: Θα χτυπάτε όποιον βλέπετε στον δρόμο και θα συμπεριφέρεσθε σαν να είναι η Αθήνα πόλη εχθρική και υπό κατοχήν. Ο αποικιοκρατισμός σε όλον του το μεγαλείον.

Η πόλη των Αθηνών αιματοκυλίσθηκε για έναν μήνα. Ο Churchill ήλθε τα Χριστούγεννα για να εποπτεύση ο ίδιος την κατάσταση. Άλλωστε ο Πόλεμος δεν είχε τελειώσει ακόμη.

Ποίος ωφελήθηκε από τα Δεκεμβριανά? Όπως έχω ξαναπή, ο Αρχιεπίσκοπος ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ, τον οποίον μόλις είδε ο Churchill τρόμαξε με το ύψος του [1,98 μ.], και ως ένα νέον Μωυσή, οπως τον χαρακτήρισε, τον έχρισε Αντιβασιλέα. Ο ξένος παράγων επέβαλε τον εκλεκτόν του. Τον Οκτώβριο 1945 ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ έγινε και πρωθυπουργός. Η Ιστορία δημιουργεί και θυμηδία.

Τίθεται το ερώτημα: Θα μπορούσαν να αποφευχθούν τα Δεκεμβριανά? Τώρα, μετά από 80 έτη, περίπου, μπορούμε νηφάλια να απαντήσωμε?

Κατά την άποψή μου, αναγιγνώσκοντας τον ΘΕΟΤΟΚΑ, δεν μπορούσαν να αποφευχθούν. Η αδιαλλαξία, η καχυποψία και η αρχομανία, η διχόνοια των πολιτικών δυνάμεων ήταν διάχυτη. Ο κόσμος είχε μία δυναμική πρός μία ανατροπή των πάντων.

Το συμπέρασμα είναι ότι η χώρα εισερχόταν σε έναν μακρύ Μεσαίωνα, όταν όλοι οι λαοί της Ευρώπης ανορθώνονταν οικονομικά και κοινωνικά, επούλωναν τις πληγές των και εμείς ανοίγαμε νέες πληγές που, δυστυχώς, υπάρχουν μέχρι σήμερα.

Υ. Γ. Το παρελθόν Σάββατον, 25 Νοεμβρίου έφυγε η Δέσποινα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (1930-2023) και ετάφη σε κλειστό κύκλο στο Κοιμητήριο της Νέας Ερυθραίας. Δύο σημεία τυγχάνουν εξάρξεως. Πρώτον, πρώην ΕΑΜίτισα και ΕΛΑΣίτισα εργαζόταν στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Εκεί, την είδε ο αποσπασμένος από του έτους 1957 Γεώργιος Παπαδόπουλος, πατέρας δύο παιδιών, την ερωτεύθηκε παράφορα και ένας δεσμός ανεπτύχθη μεταξύ των. Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ τον ενημέρωσε, ότι ο Βασιλέας ετοιμάζει κίνημα με τους στρατηγούς. Τους πρόλαβε ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, πρό της εορτής του και πρό του Πάσχα του 1967. Δεύτερον, ο τότε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης ΛΕΩΝΙΔΑΣ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ) έλεγε πυκνά – συχνά:Δύο Δεσποίνας έχομεν, μίαν επί του ουρανού, την Παναγία, και μία επί της γής, την Δέσποινα Παπαδοπούλου.

Εύχομαι σε όλους και όλες έτη πολλά, ευλογημένα και ευφρόσυνα. Ο Θεός να μας ελεήση και να μας συγχωρήση. Είναι το μόνον που μας απομένει!

‘Ερρωσθε!

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

bakogianni dora 110 xronia enosi kritisΣτις 1 Δεκεμβρίου 1913, παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου, αλλά και των εν ζωή, τότε, γηραιών αγωνιστών των Κρητικών Επαναστάσεων, του Χατζημιχάλη Γιάνναρη και του Αναγνώστη Μάντακα, η ελληνική σημαία υψώθηκε στο σημαιοστάσιο του ενετικού προμαχώνα, στα δυτικά της λεκάνης του λιμένα Χανίων, το γνωστό τοις πάσι και ως φρούριο του Φιρκά, λίγα μέτρα από το πρώτο δικηγορικό γραφείο του Ελ. Βενιζέλου.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου παρέστη στην εκδήλωση. Παρούσα και η βουλευτής Χανίων Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία δήλωσε: “Σήμερα γιορτάσαμε στα Χανιά την 110η επέτειο της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε την ιστορία μας, την ιστορία της Κρήτης και των ανθρώπων της που θυσιάστηκαν. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έδωσε δύσκολες μάχες και χρειάστηκε πολλές φορές να πάρει δύσκολες αποφάσεις κόντρα στο ρεύμα, κόντρα στο λαϊκό αίσθημα για να προστατέψει τη Μεγάλη Ιδέα”.

Ακόμη, στο πλαίσιο του εορτασμού της επετείου 110 ετών από την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, το Εθνικό Ίδρυμα “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” διοργάνωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα: «Το Κρητικό Ζήτημα και η εθνική ολοκλήρωση».

Ομιλητές ήταν ο Roderick Beaton, oμότιμος καθηγητής του King’s College Λονδίνου και πρόεδρος της Βρετανικής Σχολής Αθηνών και ο Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ακαδημαϊκός και oμότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στη συνεδρίαση του ΔΣ του Ιδρύματος που προηγήθηκε ο πρόεδρος Νίκος Παπαδάκης αναφέρθηκε στη σημαντική και εξωστρεφή δράση του Ιδρύματος.

bakogianni dora 110 xronia enosi kritis 1

Δείτε το άρθρο από το reporter.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

baloglou christos 4Ποίος άραγε ενθυμείται την 25ην Νοεμβρίου ως ημέρα της Εθνικής Αντιστάσεως, όταν την 25ην Νοεμβρίου 1942 οι ηνωμένες αντιστασιακές δυνάμεις ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ ανετίναξαν , κάτω από τις οδηγίες του Chris. Woodhouse , την ιστορική γέφυρα του Γοργοποτάμου. Κάτω από το βάρος των γεγονότων και πολλαπλών αλλαγών που βιώνομε, ξεχάσθηκε η σημαντική επέτειος της συμφιλιώσεως.

Πρό πενήντα ετών, την Κυριακή 25 Νοεμβρίου 1973, εβίωνε η Αθήνα ένα νέον κίνημα, διπλό αυτή την φορά. Η Κυβέρνησις Μαρκεζίνη ανετράπη από την νέα δικτατορία Ιωαννίδη , σκληρότερη και χειρότερη, όπως εξελίχθηκε, και ο Παπαδόπουλος ενεκλείσθη οίκοι εις Λαγονήσιον, στην οικία Α. Ωνάση.Επί το ορθώτερον της εξαδέλφης του.

Το δεύτερο κίνημα αφορά την παραβίαση των ιερών κανόνων. Την Κυβέρνηση Αδαμαντίου Ανδρουτσοπούλου και τον “Πρόεδρο” Φαίδωνα Γκιζίκη ώρκισε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σεραφείμ Τίκας (Αρτεσιανό Καρδίτσης 1913- Αθήνα 1998) , και όχι ο νόμιμος επίσκοπος εν Αθήναις Ιερώνυμος. Ο Σεραφείμ υπέπεσε στο βαρύτατο ολίσθημα, στο αμάρτημα της “εισπηδήσεως”, που τιμωρείται αυστηρώς από τους ιερούς κανόνες (Α΄Οικουμενική, Δ΄Οικουμενική), ακόμα και με την ποινή της καθαιρέσεως, στην πλέον σκληρή περίπτωσι. Ο επίσκοπος μίας επαρχίας δεν μπορεί να εισέλθη και να λειτουργήση, άνευ αδείας του επιχωρίου επισκόπου, σε άλλη επαρχία. Τούτο είναι άλλωστε και το μεγαλείο της Ορθοδοξίας, το δημοκρατικό της φρόνημα. Ο Ιερώνυμος, εκών-άκων , παρητήθη υπό το βάρος των εξελίξεων. Άλλωστε την πρώτη φορά υπέβαλε παραίτησι τον Μάρτιο 1973. Ο Σεραφείμ ανεδείχθη από ειδική Σύνοδο σε Αρχιεπίσκοπο. Ποίος θυμάται αυτά σήμερα?

Χρόνια Πολλά για την Αικατερίνη, τον Μερκούριο (25 Νοεμβρίου), τον Αλύπιο, μαθητή του Παύλου στην Αττάλεια, τον Στυλιανό, προστάτη των βρεφών και μωρών,και τον Νίκωνα τον Μετανοείτε, τον Πόντιο.

Σημειωτέον, ότι η 26η Νοεμβρίου, ημέρα χαράς για την Σπάρτη και τον πολιούχο της, άγιο Νίκωνα,είναι ημέρα λύπης, αναστοχασμού και μνημοσύνων ένεκα της τρομερής σφαγής των 118 κατοίκων της, εκ των πλέον προβεβλημένων οικογενειών, από τους Ναζί κατακτητές στην Σπάρτη, ειδικώτερον στην Σελλασία, 26 Νοεμβρίου 1943. Αιωνία Των η Μνήμη!

Υ. Γ. 1. Το αμάρτημα της εισπηδήσεως υπενθύμιζα πυκνά-συχνά σε Δ/ντες και Υποδ/ντες του ΟΤΕ, να μην εισέρχωνται σε αλλότριες Δ/νσεις. Τι ψυχή θα παραδώσουν?

Υ. Γ. 2. Την 26ην Νοεμβρίου 1973, ημέρα Δευτέρα ο Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας Στυλιανός Κορρές ( Κόρωνος Νάξου 1910-Αθήναι 1989) , υφυπουργός Παιδείας στην Κυβέρνησι Μαρκεζίνη πήγε περίχαρις στο Υπουργείο για να κεράση τους υπαλλήλους. Ευρήκε την θέση του κατειλημμένη και έμεινε με τα κεράσματα στο χέρι.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Πήραμε ένα κείμενο από τον Παναγιώτη Δεληβοριά, απόφοιτο του 1973, ο οποίος διατυπώνει την άποψή του σχετικά με το δημοσίευμα του montags για την “Παραγγελιά” του Παύλου Τάσιου. Δεδομένου ότι ο συναπόφοιτός μας σημειώνει ότι εκφράζει την άποψη μιάς ευρύτερης ομάδας αποφοίτων, το δημοσιεύουμε, και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα υπάρξει και μία απάντηση από την πλευρά της σύνταξης:

Αγαπητέ μου Πρόεδρε,

Παρόλον ότι από την διατύπωση του κειμένου φοβούμαι ότι πιθανότατα είσαι ο συντάκτης του (και, επομένως, δεν θα χαρείς ιδιαιτέρως για τις παρατηρήσεις μου), θέλω να σού εκφράσω (υπό την ιδιότητά σου του Προέδρου του Συλλόγου) την αγανάκτησή μου, καθώς και την αγανάκτηση άλλων αποφοίτων που το διάβασαν, για την δημοσίευση στο σημερινό “montags” (28/2016) ενός, λίαν επιεικώς, απαράδεκτου κείμενου που αναφέρεται στην “Παραγγελιά” του κ. Τάσιου, που προέβαλε χθές η ΕΡΤ.

Εξ όσων γνωρίζω, ούτε ο ταλαντούχος (και κυρίως άριστα δικτυωμένος) κ. Παύλος Τάσιος ούτε η ερίτιμος για κάποιο διάστημα σύζυγός του κα. Γώγου είχαν οιαδήποτε σχέση με την ΓΣΑ. Ως εκ τούτου, δυσκολεύομαι να καταλάβω τί ζητάει στο “montags” η σχετική αναφορά στο “αριστούργημα”, που δημιουργούσε κλίμα υπέρ ενός από πάσης απόψεως αποκρουστικού ψευτοπαλικαρά και θρασύδειλου φονιά (που έσφαξε με την υποστήριξη του αδερφού του και, αν θυμάμαι καλά, ενός ακόμα φίλου του τρείς και μαχαίρωσε άλλους οκτώ άοπλους, ανύποπτους ανθρώπους). Το ότι είχε υπάρξει ένα hype θαυμασμού για το άθλιο αυτό άτομο, με την με το αζημίωτο υποκίνηση κάποιων “διανοουμένων”, είναι κατά την ταπεινή γνώμη πολλών μη ειδικών ένα σύμπτωμα της νοοτροπίας που έφτασε αυτή την χώρα εκεί που την έφτασε. Και αποτελεί, βέβαια, την έσχατη ύβρη για τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που χάσαν τις δουλειές τους, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν ή σκοτώθηκαν από τη χούντα να προσπαθούμε να χώσουμε λάθρα (hineinschmuggeln, που λένε και οι Γερμανοί) στην πράξη του άθλιου κακούργου το οιοδήποτε δήθεν αντιστασιακό νόημα. Όσον αφορά δε το ξύλο που κατά δήλωσίν του (καθ’ υπόδειξη του Γερο-Βασιλάτου) στη δίκη είχαν φάει οι γονείς του το ’45, μερικές δεκάδες χιλιάδες Έλληνες και από τις δύο πλευρές σφαγιάστηκαν ή εκτελέστηκαν στον Εμφύλιο από το 1943 ως το 1950 (και βάλε), χωρίς κανένας απόγονός τους να το βρεί ως δικαιολογία για πράξεις του 25-30 χρόνια αργότερα.

Δεν γνωρίζω τί είχε πεί στην τάξη του συγγραφέως του άρθρου ο κ. Στάμος, αλλά δεν χρειαζόταν καμμία ιδιαίτερη ανδρεία για αυτό, γιατί κανείς τότε (ούτε, βέβαια, ο δολοφόνος) δεν είχε εκλάβει ως στρεφόμενη κατά της χούντας την πράξη του κ. Κοεμτζή. Ανδρεία χρειαζόταν για να πείς τίποτα θετικό για τον Παναγούλη, τον Φαράκο, τον Καράγιωργα, τον Οπρόπουλο ή, έστω, τον Σαββούρα. Όσον αφορά δε την αναφορά του άρθρου στην σφαγή άοπλων ανυποψίαστων ανθρώπων με την ορολογία “βίαιο γεγονός” (σαν να αντήλλαξαν μερικές μπουνιές δυό μεθυσμένοι), ομολογώ ότι μού θυμίζει το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί η Τουρκία για τις σφαγές των Αρμενίων – για να μην πώ κάτι κατά πολύ ακριβέστερο, αλλά βαρύτερο.

Τελειώνοντας, δεν μπορώ παρά να θαυμάσω τον λεπτό ψυχισμό του συγγραφέα που βρίσκει συγκλονιστικό τον τρόπο που απαγγέλλει στην ταινία ποιήματά της περί Κοεμτζή η κυρία Γώγου. Σίγουρα ακούγεται μπανάλ και ολιγώτερον εντελλεκτυέλ, αλλά εμένα με συγκλονίζει πολύ περισσότερο να σκέφτομαι τις γυναίκες που χήρεψαν και τα μικρά παιδιά που ορφάνεψαν (κι’ ένας Θεός ξέρει πώς μεγάλωσαν) από το φονικό του Κοεμτζή.

Πάντα φιλικά,

Παναγιώτης Δεληβοριάς

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

meinardus ronaldΠώς ομαλοποιήθηκαν οι ελληνογερμανικές σχέσεις;

Πώς περάσαμε από τις ταραγμένες μέρες των ελληνογερμανικών σχέσεων στη ρουτίνα των συναντήσεων Σολτς-Μητσοτάκη;

Η αποχώρηση από την καγκελαρία της Ανγκελα Μέρκελ, που υποστήριζε την τιμωρητική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα, αλλά και η πολιτική Μητσοτάκη, που επιδοκιμάζεται στα οικονομικά και στα ελληνοτουρκικά από τους Γερμανούς και έχει βάλει στην άκρη το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου είναι οι βασικοί λόγοι για τη βελτίωση των σχέσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τη Γερμανία.

Παράλληλα, ο καγκελάριος Σολτς προσπαθεί να αξιοποιήσει την καλή αυτή σχέση προς όφελός του στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος, προσβλέποντας στη βοήθεια της Ελλάδας για τη μείωση των δευτερογενών ροών. Το μεταναστευτικό απασχολεί έντονα την γερμανική κοινωνία και επηρεάζει τις εσωτερικές πολιτικές διεργασίες.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Βερολίνο, δήλωσε πρόθυμος να συμβάλει σε αυτό και η γερμανική κυβέρνηση υπολογίζει στη βοήθειά του, όπως και στον Ταγίπ Ερντογάν, η ανακοίνωση της επίσκεψης του οποίου στο Βερολίνο, ωστόσο, προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση σε αντίθεση με αυτή του Έλληνα πρωθυπουργού που θεωρήθηκε ρουτίνας.

Τους λόγους εξηγεί στη Βασιλική Σιούτη ο αναλυτής του ΕΛΙΑΜΕΠ Ρόναλντ Μαϊνάρντους….

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

baloglou christos 4Οι γενεές που επιτελούν σημαντικά εθνικά κατορθώματα δικαιολογημένα αποφασίζουν την καθιέρωση επετείων που να διαιωνίζουν την ανάμνησή τους. Τα κίνητρά τους είναι : Πρώτον, η εύλογη επιθυμία “ως μη έργα μεγάλα τε και θωμαστά […] ακλεά γένηται”, όπως ο είπε ο πατήρ της ιστορίας Ηρόδοτος στο προοίμιο του έργου του, εξηγώντας δια ποίον λόγον απεφάσισε να συγγράψη την ιστορία των Μηδικών Πολέμων. Δεύτερον, η επίγνωση ότι οι επέτειοι και οι εορτές εθνικού εμβλήματος αναρριπίζουν την ιερά φλόγα του πατριωτισμού, εμπνέουν ικανοποίηση και αγαλλίαση για τα συντελεσμένα και παροξύνουν νεωτέρους να φανούν, εάν χρειασθή, όχι κατώτεροι από τους παλαιοτέρους, “άμμες δε γ΄εσσόμεθα πολλώ κάρρονες”. Οι γενεές, πάλι, που διαδέχονται εκείνην που καθιέρωσε μία εθνική επέτειο, την διατηρούν και την μεταβιβάζουν στις επόμενες, διότι αποκτούν και αυτές επίγνωση της σημαντικής λειτουργίας που επιτελεί στην ζωή του έθνους, αλλά και για να τιμήσουν εκείνους που έπραξαν “μεγάλα τε και θωμαστά”.

Με τις εισαγωγικές αυτές σκέψεις ας μου επιιτραπή να καταθέσω ορισμένες σκέψεις και να μοιρασθώ μαζί Σας τον προβληματισμό για την επέτειο της “εξεγέρσεως” του Πολυτεχνείου, που φέτος συμπληρώνεται ήμισυ αιώνος.

Πρώτον, ο όρος “εξέγερσις”. Είναι ιστορικώς δόκιμος? Μου υπενθυμίζει την εξέγερση του Βαρ-Κοχβά (135 μ.Χ) που περιγράφει ο Φλάβιος Ιώσηπος (37/38 – 100 μ.Χ.) στο έργον του, Ιουδαϊκός Πόλεμος, την εξέγερση των Μακκαβαίων , που περιγράφει η Παλαιά Διαθήκη, αλλά και την εξέγερση των Ζουλού εναντίον των Βρετανών αποικιοκρατών. Δεν μας είπαν , εν τέλει , πόσοι ήσαν οι φοιτητές σε σύγκριση με το σύνολο των φοιτητών του Ε.Μ.Π.?

Δεύτερον, η πολιτική διάστασις της επετείου. Περί αυτού έχει γράψει ο καλός μας φίλος Μελέτης ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ περισπούδαστες , πολυφρόντιδες μελέτες, σε τέτοιον μάλιστα βαθμόν, ώστε το έργον του έχει καταστή κλασσικόν. Άλλωστε είναι ο μόνος , ο οποίος έχει αναλύσει κοινωνιολογικώς το καθεστώς της 21ης Απριλίου. Προσφάτως, εγράφη στον ημερήσιο τύπο, ότι εάν δεν είχε συμβή το Πολυτεχνείο, η χώρα θα ωδηγείτο σε ελεύθερες εκλογές τον Φεβρουάριο 1974, ως αυτός ήταν ο στόχος και ο σκοπός της Κυβερνήσεως Μαρκεζίνη (8 Οκτωβρίου 1973) , μία κυβέρνηση , η οποία ήταν εντεταλμένη να σώση την χώρα από τα αδιέξοδα που είχε δημιουργήσει το θλιβερόν κίνημα και το καθεστώς της 21ης Απριλίου . Θα είχαμε την κυπριακή τραγωδία?

Τρίτον, η σχέση και η στάση της διοικούσης Εκκλησίας. Δημοσιοποιώ σχετικήν μου έρευνα. Είχα ερωτήσει, κατ΄επανάληψιν, τον τότε πρωτοσύγκελλο του Αρχιεπισκόπου, Σωτήριο Τράμπα (Άρτα 1929-Σεούλ Ν. Κορέας 2022), αποθανόντα ως Μητροπολίτη Πισιδίας, τι έπραξε η Εκκλησία εκείνο το βράδυ της 16ης πρός την 17ην Νοεμβρίου? Απέφευγε να μου απαντήση. Ερωτήσεις είχα θέσει στον Μητροπολίτη Φθιώτιδος Νικόλαο Πρωτοπαπά (Υστέρνια Τήνου 1947-Λαμία 2019), τί έπραξε ο θείος του, Ιερώνυμος Κοτσώνης, Αρχιεπίσκοπος τότε, ηρνείτο να μου απαντήση. Ο ίδιος ο Ιερώνυμος Κοτσώνης, Αρχιεπίσκοπος τότε, γράφει στο πολύκροτον και αποκαλυπτικόν βιβλίον του, με τον τίτλον, 1829 ημέραι εις το πηδάλιον της Εκκλησίας, Αθήναι 1975, ότι την ημέρα αυτή “ευρισκόμην εκτός Αθηνών. Εάν ήμουν εις Αθήνας η αιματοχυσία θα είχε αποφευχθή”. Ο Άνθιμος Ρούσσας (Σαλμώνη Ηλείας 1934- ), ιερατικώς προϊστάμενος τότε του ιερού ναού Μεγάλου Βασιλείου της οδού Μπουμπουλίνας, πλησίον του Ε. Μ. Π., νύν πρώην Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, έχει δημοσιεύσει (1975)ότι “εζήτησα την άδεια να ανοίξω τον ναό να έρχωνται οι φοιτητές και ο πρωτοσύγκελλος μου το απηγόρευσε, λέγοντάς μου, ότι είναι τρομοκράτες”. Τούτο αναφέρεται σε διδακτορική διατριβή στο Α.Π.Θ.. Εξ άλλης πηγής (Γεώργιος Μουστάκης) γνωρίζω , ότι ο Ιερώνυμος ήταν στην Αθήνα και ήθελε να καταφύγη στο Ε.Μ.Π. και να σταθή ενώπιον του τεθωρακισμένου. Τον εμπόδισαν τρείς, ο ανωτέρω πρωτοσύγκελλος, ο Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος Γκατζιρούλης (Βόλος 1929-Αυλώνα Αττικής 2013) και ο τότε Αρχιγραμματεύς Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης , αποθανών ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Η πράξη του Ιερωνύμου θα ήταν το κορυφαίο αντιστασιακό γεγονός κατά του καθεστώτος και της επταετίας. Πυκνά, συχνά το υπενθύμιζε ο Μουστάκης (1941-2019) στον Νικόδημο Γκατζιρούλη, “Σεις καταστρέψατε τον Ιερώνυμο” .

Τι μένει από το Πολυτεχνείο? Ή κατ΄άλλην διατύπωσιν, ζή το Πολυτεχνείο, ή μήπως όλα είναι ένα πανηγύρι, μία εκμετάλλευση, μία διαπόμπευση, μήπως μία ελεγχόμενη εκτόνωσις? Μήπως μία υπόμνηση του τι θα μπορούσε να συμβή και πάλι? Ποίος χαίρεται? Ποίος λυπάται? Ποίος τιμά ποιόν, πώς, πού και διατί? Άλλωστε αυτή είναι η σημασία μίας εθνικής επετείου. Ασφαλώς το Πολυτεχενίο ζή και θα ζή, όσο θα υπάρχη έστω και ένας ελεύθερος άνθρωπος σε αυτή την χώρα. Και ασφαλώς τιμώνται οι ανώνυμοι ήρωες, όσοι και εάν ήσαν, ως θύματα της βίας. Αλλά ζή περισσότερο στον νού , στο μυαλό και την ψυχή αυτών, που το τιμούν, παρά εκεί όπου έγινε. Και ως ιστορικόν γεγονός και ως σύμβολον έχει ανεξίτηλη αξία. Δεν χρειάζεται να γίνεται όμως βορά στους λύκους, όπως “τα άγια τοις κυσίν και τους μαργαρίτας εις τους χοίρους”. Οι ίδιοι οι φοιτητές πρέπει να αποφασίσουν μόνοι τους να σταματήσουν κάποτε τις εορτές της επετείου και την πορεία, η οποία οδηγεί σε αθλιότητες πλειστάκις. Να εύρουν εναλλακτικές λύσεις αποτίσεως τιμής.

Τι έγιναν οι πρωταγωνιστές του Πολυτεχνείου? Μία εξ αυτών έφθασε στα ύπατα της πολιτικής. Αρχηγός κόμματος, Επίτροπος στην ΕΟΚ, δελφίνος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Από τα Αριστερά στην Δεξιά. Άλλος σύγχρονός της, Μαοιστής τότε , με σπουδές στο Cambridge,καθηγητής οικονομικών, υπουργός επί ΠΑΣΟΚ, έφθασε ως υποψήφιος στην Ακαδημία Αθηνών και της εκτύπησε την πόρτα. Αυτή του την έκλεισε κατάμουτρα. Αυτός που πολεμούσε κάποτε το κατεστημένο, έγινε θιασώτης και υμνητής αυτού.

Να μην ξεχνούμε: Συμπληρώνονται σαράντα έτη από της ανακηρύξεως του (ψευδο)κράτους της Κύπρου. Ποίος το θυμάται? Γιατί δεν γίνεται καμμία πορεία? Η τραγωδία συνεχίζεται.

Εύχομαι να μην σας κούρασα. Ελπίζω να τα εύρετε ενδιαφέροντα. Η έρευνα για την θέση και στάση της διοικούσης Εκκλησίας έναντι του Πολυτεχνείου έχει ενδιαφέρον και συνεχίζεται. Ένα τελευταίο. Ο ταξίαρχος που έδωσε την διαταγή για την είσοδο του τεθωρακισμένου λεγόταν Φαραντάτος, ο αδελφός του διετέλεσε Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Νέας Φιλαδελφείας κατά την περίοδο 1994-2014. Απεβίωσε πλήρης ημερών την 20ην Ιανουαρίου 2020. Η αυταρχικότης ήταν δεδομένη.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

kounalaki xenia 4Τoν Φεβρουάριο του 1909 ο Ελληνας μετανάστης Τζον Μασουρίδης από ένα χωριό έξω από την Καλαμάτα έκανε μαθήματα αγγλικών με τη 17χρονη Λίλιαν Μπριζ από τη Νότια Ομάχα, στη Νεμπράσκα. Ηταν 36 χρόνων, είχε σκούρο δέρμα κι ένας «λευκός» Αμερικανοϊρλανδός αστυνομικός έσπευσε να τον συλλάβει κατηγορώντας τον ότι επιχείρησε να παρασύρει σε ερωτική σχέση τη νεαρή, «λευκή» δασκάλα του. Κατά τη μεταφορά του υπόπτου στο δικαστήριο, ο Μασουρίδης τράβηξε πιστόλι και σκότωσε τον αστυνομικό.

Αμέσως ξέσπασαν βίαιες συγκρούσεις, αφού οι Ελληνες μετανάστες είχαν ήδη στοχοποιηθεί ως απεργοσπάστες και οι υπόλοιποι εργάτες, ειδικά οι Ιρλανδοί, που είχαν προηγηθεί στην περιοχή και διέθεταν πολυπληθή κοινότητα, τους απεχθάνονταν. Ανάλογα επεισόδια με λεηλασίες και πογκρόμ σε βάρος Ελλήνων σημειώθηκαν στο Σικάγο, στο Κάνσας, στο Μιζούρι και μία δεκαετία αργότερα στο Τορόντο του Καναδά. Οι Ελληνες θεωρούνταν βρωμιάρηδες, περίεργοι, επικίνδυνοι, προσβλητικοί προς τις γυναίκες, επιρρεπείς σε καβγάδες, σύμφωνα με τον κίτρινο Τύπο της εποχής. Σε φωτογραφίες κατά την άφιξή τους στο Ελις Αϊλαντ στις αρχές του 20ού αιώνα είναι ρακένδυτοι, ταλαιπωρημένοι, με μουστάκια κι αγριεμένα μάτια, πολύ μελαχρινοί. Κι είναι όλοι τους νέοι άνδρες.

Δείτε το άρθρο της Ξένια Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

meinardus ronaldΟ Ronald Meinardus έκανε μία παρουσίασηστα Χανιά στο πλαίσιο της Συνάντησης του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας:

Οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας επανήλθαν πρόσφατα σε μια κάποια κανονικότητα. Οι αναταραχές της προηγούμενης δεκαετίας, όταν στο αποκορύφωμα της οικονομικής κρίσης αμοιβαίες κατηγορίες και υπαινιγμοί δηλητηρίασαν το διμερές κλίμα, μοιάζουν σχεδόν ξεχασμένες. Όταν συναντώνται σήμερα πολιτικοί και διπλωμάτες των δύο χωρών, επικρατεί θετικό κλίμα. Γίνεται λόγος για εταιρική σχέση που διαπνέεται από εμπιστοσύνη, μερικές φορές αναφέρεται ακόμη και η λέξη “φιλία”. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί κι όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Μητσοτάκης θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στο Βερολίνο στα μέσα Νοεμβρίου.

Περισσότερα…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

papadimitriou giannis 2Η γερμανική κυβέρνηση επιδιώκει διμερείς συμφωνίες με αφρικανικές χώρες για να επιταχυνθούν οι απελάσεις όσων δεν δικαιούνται διεθνή προστασία. Στη Νιγηρία ο καγκελάριος Σολτς.

Όλο και περισσότεροι μετανάστες ζητούν άσυλο στη Γερμανία- και όχι μόνο. Σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), στο διάστημα Ιουλίου-Οκτωβρίου 2023 ο αριθμός των μεταναστών που έφτασαν στην Ιταλία μέσω Τυνησίας ξεπέρασε τους 56.000. Πολλοί από αυτούς επιχειρούν να συνεχίσουν την πορεία τους προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Στη Γερμανία έχουν ήδη ζητήσει άσυλο περίπου 250.000 άνθρωποι, ως τα τέλη Σεπτεμβρίου. Οι περισσότεροι προέρχονται από τη Συρία, το Αφγανιστάν και την Τουρκία.

Δείτε το άρθρο του Γιάννη Παπαδημητρίου στην DW…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

kovaios angelosΗ απόπειρα ματαίωσης του σχεδίου του εκλεγμένου δημάρχου της Αθήνας για τη Βασιλίσσης Ολγας, έχει πολλά στοιχεία παραδοξότητας. Οπως και η ισχύουσα πρακτική της καθυστέρησης στον χρόνο που αναλαμβάνει καθήκοντα η επόμενη αυτοδιοικητική αρχή.

Το πιο ενδιαφέρον και ηχηρό αποτέλεσμα των πρόσφατων αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν η εκλογή του Χάρη Δούκα στη δημαρχία της Αθήνας. Οι ερμηνείες που επιχειρήθηκαν ήταν πολλές, άλλες εύστοχες και λογικές, άλλες άτσαλες και ασύμμετρες.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

baloglou christos 4Είναι και ίσως να σας φανή παράδοξος ο τίτλος του σημερινού σημειώματος. Υπενθυμίζω τα ακόλουθα:

Πρώτον, η λέξη ΓΑΖΑ είναι περσική, όπως και η λέξη παράδεισος. Είναι τα περσικά που παρεισέφρησαν στο κείμενο της Καινής Διαθήκης. Σημαίνει ΓΑΖΑ το θησαυροφυλάκιο, ο γαζοφύλαξ, το γαζοφυλάκιο, όρος και επί Καποδιστρίου.

Δεύτερον, υπενθυμίζω, ότι η Αγία Οικογένεια μετέβη από την Βηθλεέμ μέσω της διαδρομής Ιεροσολύμων-Γάζης στην Αίγυπτο, όπου τους εφιλοξένησεν επί διετίαν.

Τρίτον, ο Αιθίοψ υπουργός των οικονομικών της βασιλίσσης Κανδάκης μετέβαινε, μετά από την επίσκεψή του στα Ιεροσόλυμα μέσω της διαδρομής που ακολουθούν σήμερα να στρατεύματα του Ισραήλ στην Γάζα.Εκεί τον συνήντησε ο διάκονος Φίλιππος και τον προσηλύτισε στο Ευαγγέλιο. Τον εβάπτισε μάλιστα. Τα γεγονότα περιγράφονται αναλυτικώς στο βιβλίον των Πράξεων (των) Αποστόλων, κεφ. η΄. Το γεγονός είναι σημαντικόν, διότι είναι ο πρώτος εθνικός που βαπτίσθηκε.

Τέταρτον, ο Αιθίοψ είναι ευνούχος. Διατί? Υπήρξε έθος στην αρχαία Αιθιοπία ο υπουργός των Οικονομικών να είναι ευνούχος. Ο Αριστοτέλης θέλει όπως ο “χρηματιστής”, ο υπουργός των Οικονομικών, να είναι άτεγκτος, να μην υπόκειται σε διαφθορά. Οι Αιθίοπες το είχαν λύσει με τον ευνούχο.

Σήμερα γίνεται λόγος για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Το είχε διακηρύξει μεγαλοφωνότατα, ως ένας δεύτερος Ησαίας, το 1978 ο αλήστου μνήμης Μιλτιάδης Έβερτ, ακόμη σήμερα ομιλούμε περί φοροδιαφυγής. Μήπως στην διαδρομή Ιερουσαλήμ – Γάζης βρούμε έναν νέον Αιθίοπα ευνούχο για να μας σώση?

Εύχομαι έναν καλό μήνα. Μην ξεχνάτε, σήμερα (1.11.2023) των Αγίων Αναργύρων, εορτάζουν όσοι είναι αργυρώνητοι.

Σε προηγούμενο σημείωμα είχα αναφερθή στην περιβόητη, διάσημο στην ιστορία Γάζα της Παλαιστίνης και στον Αιθίοπα ευνούχο. Συμπληρώνω ένεκα του ενδιαφέροντος και στην νεώτερη ιστορία της Ελλάδος.

Όταν έφθασε στην Μέση Ανατολή τον Απρίλιο 1942 ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, τοποθετήθηκε αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και παράλληλα ανέλαβε την διεύθυνση των τριών πολεμικών υπουργείων. Εκ των πρώτων ενεργειών του ήταν η σύσταση ανεξαρτήτου μοίρας Αεροπορίας, δεδομένου, ότι οι μονάδες μας είχαν υπαχθή σε αγγλική διοίκηση. Έτσι, οι μοίρες διώξεως 535 και 336, καθώς και η μοίρα 13 ελαφρού βομβαρδισμού εγκατεστάθησαν στην Γάζα υπό ελληνική διοίκηση. Τουτο εγγράφεται στην επιτυχία του Π. Κανελλοπούλου και του τότε σμηνάρχου Παναγιώτη Βήλου. Με έδρα την πολύκλαυστον Γάζα, τα ελληνικά φτερά κατώρθωσαν μεγίστας επιτυχίας στην Δυτική Έρημο, στην Κρήτη και στις Κυκλάδες.

Σήμερα, που το κέντρον των ειδήσεων είναι και θα παραμένη η Γάζα, ας ακουσθή και αυτή η πτυχή της ιστορίας της πάλαι ποτέ διασήμου πόλεως.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

apergis fotis ginetai parexigisiΟ Παύλος Αγιαννίδης αφιέρωνει το άρθρο του στο καταπληκτικό νέο βιβλίο του Φώτη Απέργη: “Γίνεται παρεξήγηση και δίνουν την εξήγηση”, που εκδόθηκε μόλις πριν λίγες ημέρες.

Ο Φώτης Απέργης είναι δημοσιογράφος, Διευθυντής Ραδιοφωνίας της ΕΡΤ και ασχολείται από το 1982 με το πολιτιστικό ρεπορτάζ σε μεγάλες εφημερίδες και περιοδικά, έχοντας στο ενεργητικό του συνεντεύξεις από δεκάδες σημαντικές προσωπικότητες του πολιτισμού, της λογοτεχνίας, του κινηματογράφου, της μουσικής και του χορού. Ακόμη, είναι αδελφός του Απόστολου Απέργη, απόφοιτου του ’87, ο οποίος ζει στην Γερμανία.

Η σκηνή στο (πάλαι ποτέ) Αεροδρόμιο του Ελληνικού. Αρχές της δεκαετίας του ’80. Η Τζόαν Μπαέζ ετοιμάζεται να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο. Και προλαβαίνει να συμπυκνώσει, σε μια φράση της προς τον δημοσιογράφο της (πάλαι ποτέ) «Ελευθεροτυπίας», Φώτη Απέργη, όλα όσα ξέρουμε και δεν ξέρουμε για το τραγούδι: «Το τραγούδι, όπως και η ζωή, είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο, πλούσιο, γοητευτικό, αλλά και αντιφατικό, από οποιαδήποτε πολιτική ή κοινωνική επιταγή».

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

kovaios angelosΜε αφορμή την κυκλοφορία του νέου δίσκου του συγκροτήματος, ο Κιθ Ρίτσαρντς αποκάλυψε προ ημερών ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το γνωστό κομμάτι τους, που είχε κυκλοφορήσει πριν από ακριβώς 50 χρόνια.

Η 20η Οκτωβρίου μπορεί να ήταν μία ημέρα βυθισμένη στη μαυρίλα και την αγωνία λόγω ενός ακόμη πολέμου στη Μέση Ανατολή, της αγωνίας για την εξέλιξή του, τις επιπτώσεις του και της όχι αβάσιμης βεβαιότητας ότι κάτι χειρότερο θα ακολουθήσει, όμως είχε και μία ιστορική διάσταση, σε ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο.

Την Παρασκευή αυτή κυκλοφόρησε ένα ακόμη άλμπουμ των Rolling Stones. Από μόνο του το γεγονός είναι ιστορικό. Αυτοί οι 80ρηδες, που συνεχίζουν να υπάρχουν και να βγάζουν δίσκους, 60 και πλέον χρόνια μετά τον πρώτο τους, βγάζουν έναν ακόμη και μάλιστα πολύ καλό. Και κάνουν συναυλίες και περιοδείες, αφήνοντας τους πάντες άφωνους. Και που τελικά, πέρα από όλα τα άλλα, είναι μία από τις σταθερές αυτού του κόσμου, όπως τον γνωρίζουμε οι παλαιότεροι και που δεν πρόκειται ποτέ να τον δουν σε αυτή τη διάσταση οι νεότεροι.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

kounalaki xenia 4Ο υποψήφιος της ξενοφοβικής Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) για την πρωθυπουργία στο γερμανικό κρατίδιο της Εσσης, Ρόμπερτ Λάμπρου, είναι γεμάτος αντιφάσεις. Αν και γιος Ελληνα από τη Θήβα είναι στέλεχος του κόμματος, που ιδρύθηκε με αποκλειστικό στόχο να πετάξει την Ελλάδα από το ευρώ. Παρόλο που έχει μεταναστευτικό υπόβαθρο, τάσσεται υπέρ μιας σκληρής μεταναστευτικής πολιτικής. Στους κεντρικούς του στόχους είναι η μεταρρύθμιση της Ε.Ε., τη στιγμή που το κόμμα του θέλει τη διάλυσή της. Αξιοπρόσεκτο είναι εξάλλου ότι στα νιάτα του ο ίδιος υπήρξε μέλος του σοσιαλδημοκρατικού SPD, ενώ τώρα εκπροσωπεί ένα κόμμα σαφώς ακροδεξιό. Οταν του απαριθμώ όλα αυτά τα στοιχεία του βιογραφικού του, γελάει και παραδέχεται ότι εκ πρώτης όψεως ακούγονται πράγματι αντικρουόμενα. Σπεύδει όμως να με διορθώσει: «Η AfD δεν συγκροτήθηκε για να εκδιώξει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη, αλλά για να αποδείξει ότι υπάρχει μια “εναλλακτική” πολιτική σε αυτήν της Αγκελα Μέρκελ στο ζήτημα των πακέτων διάσωσης.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

theologitis giannis 1Ο Γιάννης Θεολογίτης μας παρουσιάζει την τελευταία έκθεση “Crisis in the Middle East – The wider picture”

Καθώς «η σύγκρουση των πολιτισμών» στην υφήλιο συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, επιχειρούμε μια εκτίμηση των επιπτώσεων βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα της πρόσφατης, σοβαρής κρίσης στη Μέση Ανατολή, της απροκάλυπτης επίθεσης της Χαμάς στο Κράτος του Ισραήλ.

τονίζοντας ότι: “οι θέσεις και οι προβλέψεις του IMTe δεν θέτουν καμία αξίωση ότι τα περιγραφόμενα γεγονότα και οι εξελίξεις θα υλοποιηθούν ή ότι οι εκτιμήσεις μας μπορεί να είναι πιο έγκυρες από άλλες αναλύσεις”

Δείτε την έκθεση και όλες τις δημοσιεύσεις…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

pitsinis petros 1Ποιες είναι οι πιο συνηθισμένες παραβάσεις των Ελλήνων οδηγών, πόσο πιο υπεύθυνες είναι οι γυναίκες στο τιμόνι και ποιες ηλικίες εμφανίζουν τους υψηλότερους δείκτες επικινδυνότητας.

Τα τροχαία ατυχήματα τείνουν πλέον να γίνουν κομμάτι της καθημερινότητας μας, αν και πρόκειται για μία πληγή που κοστίζει ζωές και έναν πακτωλό χρημάτων στην οικονομία. Η χώρα μας έχει θέσει ως στόχο να μη χάνεται έως το 2050 ούτε μία ανθρώπινη ζωή από τροχαία ατυχήματα στους ελληνικούς δρόμους, ωστόσο είναι προφανές ότι απέχουμε έτη φωτός από την υλοποίηση αυτού του φιλόδοξου εγχειρήματος στην πράξη. Σύμφωνα με το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, υπάρχουν οι εξής κατηγορίες οδηγών και οχημάτων, που ξεχωρίζουν αρνητικά στις στατιστικές της Τροχαίας.

Δείτε το άρθρο του Πέτρου Πιτσίνη στο ieidiseis.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

georgakopoulos stefanos 1Ο Τύπος για την αλματώδη μείωση του ελληνικού χρέους, την επίσκεψη Σολτς στο Ισραήλ και την απόφαση του Βερολίνου για εντατικούς συνοριακούς ελέγχους με Πολωνία και Τσεχία.

«Υπήρξε η πιο ακριβή διάσωση στη διεθνή οικονομική ιστορία. Με πιστώσεις 289 δισεκατομμυρίων ευρώ, Ευρωζώνη και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έσωσαν την Ελλάδα από την χρεοκοπία την περίοδο 2010 – 2018. Με αποτέλεσμα η Ελλάδα να επωμίζεται σήμερα το υψηλότερο χρέος από κάθε άλλη χώρα της ΕΕ», γράφει η Handelsblatt με τίτλο «Το ελληνικό χρέος σε τροχιά συρρίκνωσης»

Δείτε το άρθρο του Στέφανου Γεωργακόπουλου στην DW…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Κάντε Εγγραφή στο εβδομαδιαίο Newsletter

* indicates required
Συμπληρώστε το e-mail σας