Sommerfest 2017 και βραβεία καθηγητών γερμανικών στον Σύλλογο Philadelphia στις23.06.2017 στις 19.00.
Ειδήσεις
Την Παρασκευή, 16 Ιουνίου 2017, απεβίωσε ο πρώην Ομοσπονδιακός Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ σε ηλικία 87 ετών.
Ο Ομοσπονδιακός Υπουργός Εξωτερικών κ. Ζίγκμαρ Γκάμπριελ δήλωσε για τον θάνατο του πρώην Καγκελαρίου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας κ. Χέλμουτ Κολ τα εξής:
Μόλις πληροφορηθήκαμε ότι ο πρώην Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ απεβίωσε. Ήταν ένας μεγάλος ηγέτης, ένας μεγάλος γερμανός πολιτικός και προ πάντων ένας μεγάλος Ευρωπαίος, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα όχι μόνο στη γερμανική ενοποίηση, αλλά και στην ενοποίηση της Ευρώπης. Αυτή είναι και η μεγάλη του κληρονομιά. Έτσι θα τον θυμόμαστε πάντα. Αυτές τις ώρες η σκέψη μας βρίσκεται στην οικογένεια και τα παιδιά του. Απεβίωσε ένας πραγματικά μεγάλος Γερμανός.
Στην Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα εκτίθεται βιβλίο συλλυπητηρίων, όπου το κοινό μπορεί να υπογράψει. Το βιβλίο θα εκτίθεται την Τρίτη, 20 Ιουνίου 2017, από ώρα 10π.μ έως 1μ.μ. καθώς και 2.30 μ.μ. έως 4.30 μ.μ. και την Τετάρτη, 20 Ιουνίου 2017, από ώρα 10 π.μ. έως 1 μ.μ.
Κυκλοφόρησε το καινούριο μυθιστόρημα της αποφοίτου μας γνωστής συγγραφέως Λένας Μερίκα «RESPECT ΒΡΕ!»
Η Λένα Μερίκα για άλλη μια φορά θίγει σοβαρά ζητήματα της σύγχρονης ζωής, όπως η διαφορετικότητα, ο εκφοβισμός και ο ρόλος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, πάντα με ύφος κοντά στη φωνή των εφήβων και το, γνωστό και αγαπημένο, ανάλαφρο χιούμορ της. Από τις εκδόσεις Κέδρος, σειρά Teen Book Lovers. Ηλικία: από 12 ετών. Περισσότερες πληροφορίες…
Ο πρέσβης της Γερμανίας Dr. Peter Schoof αποχαιρέτησε τους φίλους του στην Αθήνα με μία δεξίωση στην κατοικία του. Εκφώνησε ένα λόγο στα ελληνικά και οφείλουμε να πούμε ότι έχει κάνει τέτοια πρόοδο σε τόσο μικρό διάστημα, όσο κανένας προκάτοχός του. Οφείλουμε να πούμε ότι θα μας λείψει. Οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε ότι στην περίοδο της πολύ δύσκολης θητείας του για τις ελληνογερμανικές σχέσεις έκανε πολλά. Φείλουμε να του αναγνωρίσουμε ότι στον Σύλλογο των Αποφοίτων ήταν τόσο δίπλα όσο κανέανς άλλος πρέσβης. Ήταν παρών σε όλες τις εκδηλώσεις μας στηρίζοντας τόσο τον Σύλλογο όσο και την Σχολή.
Peter Schoof σε ευχαριστούμε γιά όλα όσα έκανες και σου ευχόμαστε καλή συνέχεια!
Ο “Όμιλος Φίλων Παναγιώτη Στάμου” ζητά τα στοιχεία εποικοινωνίας των αποφοίτων – φιλολόγων προκειμένου να επικοινωνεί μαζί τους, να τους ενημερώνει για τις δράσεις του ομίλου κλπ. Όποιοι απόφοιτοι ενδιαφέρονται να ενημερώνονται παρακαλούνται όπως μας στείλουν τα στοιχεία τους ώστε να τα προωθήσουμε στους συντονιστές της προσπάθειας.
Μοναδική προσφορά για τα σχολικά βιβλία 2017-2018 από τα γερμανόφωνα βιβλιοπωλεία !
Θέλοντας να συνεισφέρουμε και εμείς στη μείωση των εξόδων σας στις δύσκολες αυτές οικονομικές συνθήκες και επειδή τα βιβλία για κάποιες ειδικά τάξεις είναι αρκετά και τα ποσά αντίστοιχα, αποφασίσαμε για το σχολικό έτος 2017-2018 να σας προσφέρουμε τα γερμανικά σχολικά βιβλία* στις γερμανικές τιμές τους, χωρίς καμία περαιτέρω επιβάρυνση.
Η προσφορά μας ισχύει για παραγγελίες άνω των 50 EUR ανά τάξη μέχρι τις 15 Ιουλίου 2017
παραλαβή των βιβλίων από το κατάστημα στο τέλος Αυγούστου
*στα βιβλία Deutsch als Fremdsprache απο την Ελλάδα, σας προσφέρουμε έκπτωση 15%!
Θα χαρούμε να σας εξυπηρετήσουμε!
NOTOS PLUS: Odos Omirou 15, 10672 Athen, Tel: 210 36 29 746 Fax: 210 36 36 737 – info@notosbooks.gr
DEUTSCHE BUCHHANDLUNG: Odos Omirou 4/Stadiou 10, GR 10564 Athen, Tel: 210 32 25 294 Fax: 210 32 32 289 – dbo@hol.gr
COLIBRI Buchhandlung: Odos Kyriazi 14-16, GR 14562 Kifissia, Tel.: 210 80 18 687 Fax 210 80 87 652 – info@colibri-kifissa.gr
Η επανάσταση του αυτονόητου – Το μη αυτονόητο και η Ανάπτυξη
Παρέμβαση στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών: ‘Η Ελλάδα Μετά’
Τάσος Γιαννίτσης, 13 Ιουνίου 2017
Θα ήθελα να περιπλανηθώ λίγο στη σημειολογία της ‘επανάστασης του αυτονόητου’:
– Πολλά απ’ όσα συντελούνται στα χρόνια της κρίσης είναι ‘το αυτονόητο’ αποτέλεσμα δικών μας επιλογών. Αφήσαμε μεγάλο χρόνο να κυλήσει χωρίς να ασχοληθούμε με κανένα αυτονόητο. Μείναμε άπρακτοι στο να υλοποιήσουμε τις αναγκαίες, πολλές, αλλά μικρές και γι αυτό εύκολες αλλαγές, που καθορίζουν την ομαλή εξέλιξη μιας κοινωνίας, δημιουργώντας ογκόλιθους προβλημάτων. Σήμερα, μιλάμε με τον πιο αυτονόητο τρόπο για μεταρρυθμίσεις, δηλαδή διαδικασίες πολύ πιο δύσκολες και επώδυνες. Η αντίθεση είναι εκρηκτική.
– Υπάρχει μια δραματική μετατόπιση του αυτονόητου. Στη χώρα μας και σε πολλές άλλες. Το αυτονόητο μετατοπίζεται από τη Δημοκρατία στον αυταρχισμό, δημοκρατικό ή όχι, από τη συνοχή στον κατακερματισμό, από το κεντρομόλο στο φυγόκεντρο. Μια έννοια με συλλογική διάσταση πήρε πλέον έντονα εξατομικευμένο χαρακτήρα. Έτσι, η βάση για μεγάλες κοινωνικές συναινέσεις έχει γίνει τόσο αδύναμη, ώστε να κάνει τα προβλήματά μας πολύ πιο δύσκολα.
– Το αυτονόητο, δηλαδή αυτό που συνιστά τις ‘αλήθειες’ μιας εποχής, μετατρέπεται σε παγίδα, που εμποδίζει μια κοινωνία να αντιμετωπίσει τα δικά της προβλήματα σε μια πολύ διαφορετική εποχή. Στα χρόνια αυτά εμμείναμε πεισματικά σε αυτονόητα, ιδεολογίες και πρακτικές, που ακόμα και στην εποχή τους δεν έπρεπε να ήσαν αυτονόητες. Για να παραφράσω τον Κέυνς, η πολιτική ζωή είναι όμηρος ιδεών πεθαμένων πολιτικών και αποστεωμένων ιδεολογιών. Επιπλέον, το πολιτικό σύστημα δεν προσφέρει λύσεις -στα αγγλικά: it does not deliver. Μια τέτοια γενίκευση αδικεί ειδικές περιπτώσεις, αλλά δεν αναιρεί την συνολική εικόνα.
– Το τέταρτο σημείο μου είναι κάτι παραπάνω από απλή επισήμανση: πώς και γιατί δημιουργούνται θάλασσες προσδοκιών και ελπίδων, που είναι φανερό ή θα έπρεπε να είναι φανερό, ότι όχι μόνο δεν είναι διόλου αυτονόητες, αλλά είναι αυτονόητα εξωπραγματικές. Υπάρχουν οι δημοσιονομικές, οι χρηματιστηριακές και άλλες φούσκες. Υπάρχουν όμως και οι πολύ πιο καταστροφικές φούσκες στις αξίες και αντιλήψεις, που οδηγούν κοινωνίες ολόκληρες να πιστεύουν ότι μπορούν να φτάσουν σε όμορφους στόχους εύκολα και ανέξοδα. Εδώ είμαστε. Στη χώρα και σε πολλές άλλες, σημαντικά τμήματα κοινωνιών πίστεψαν στον υποθετικό Παράδεισο. Και διαπίστωσαν ότι ο Παράδεισος δεν διέφερε από την Κόλαση. Γιατί όλα αυτά;
Αν συμφωνήσετε μαζί μου στα παραπάνω, έχετε αυτόματα την απάντηση για το πώς θα πάμε σε συνθήκες πιο επιθυμητές: πρέπει να αλλάξουμε το σημερινό αυτονόητο. Το ερώτημα είναι πώς; Σε αυτό θα προσπαθήσω να συμβάλλω και, γνωρίζοντας, προφανώς, ότι το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό, θα επικεντρωθώ σε ένα και μόνο σημείο: στην ανάγκη μιας νέας αναπτυξιακής-βιομηχανικής πολιτικής.
Αφετηρία μου είναι η διαπίστωση, ότι η ελληνική κρίση καθορίστηκε από σοβαρές ανισορροπίες της παραγωγικής μας βάσης. Τέσσερις διαπιστώσεις: α) το ΑΕΠ της χώρας βρίσκεται σήμερα περίπου στο επίπεδο του 2003 , δηλαδή 14 χρόνια πίσω, αλλά με διπλάσια ανεργία, σχεδόν τριπλάσιο χρέος και πολύ μικρότερο διαθέσιμο εισόδημα, β) ο δείκτης σύγκλισης της Ελλάδας προς την ΕΕ-15 έχει πάει 47 χρόνια πίσω, στο 1970 (2008: 86%, 2016: 63,7%, δηλ. ίδιο με πριν το 1970), γ) η μεταβολή του δείκτη ολικής παραγωγικότητας είναι για την Ελλάδα πολύ χειρότερη απ’ ότι σε άλλες συγκρίσιμες και μη συγκρίσιμες χώρες, και δ) ο μακροχρόνιος ρυθμός μεγέθυνσής μας είναι κάτω από το μισό της Ε.Ε.-15 (0,8% έναντι 1,8%).
Θα αναφερθώ σε πέντε άξονες πολιτικής:
1. Η μονόπλευρη έμφαση στη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος άφησε ανέγγιχτο το πρόβλημα των μεγάλων ανισορροπιών του παραγωγικού συστήματος, που καθορίζουν την απασχόληση, τα εισοδήματα και την ανάπτυξη. Η οικονομία μας χαρακτηρίζεται από ένα αργό και δύσκαμπτο παραγωγικό μετασχηματισμό, έχει δηλαδή εγκλωβιστεί σε παραγωγικά πρότυπα χαμηλής πτήσης. Να σημειώσω, όμως, ότι μέσα στην κρίση διαφαίνεται μια δειλή, αλλά θετική μετεξέλιξη.
Θεωρώ, ότι μια πολιτική που θα διασυνδέσει τις πολιτικές μακροοικονομικής εξισορρόπησης, με τον παραγωγικό μετασχηματισμό και τη μεγέθυνση, είναι κρίσιμη για να φτάσουμε να μιλάμε για έξοδο από την κρίση. Κατά βάση, χωρίς ένα νέο κύκλο ανάπτυξης και χωρίς σοβαρές αλλαγές στην παραγωγική βάση της χώρας και την ενίσχυση των παραγόντων-κλειδιά της σύγχρονης ανάπτυξης, η οικονομία μας θα αντιμετωπίζει εγγενείς φραγμούς τόσο στο διαρθρωτικό πεδίο, όσο και στις μακρο-ισορροπίες της.
Με αυτά τα δεδομένα, η επιλογή μιας ‘βιομηχανικής πολιτικής’ για την ισχυροποίηση της πραγματικής οικονομίας προβάλλει επιτακτικά. Τι σημαίνει σήμερα βιομηχανική πολιτική; Όχι αυτό που σήμαινε χτες. Όπως αναφέρει ο Dani Rodrik, «Βιομηχανική πολιτική σήμερα δεν είναι ένας κατάλογος εργαλείων πολιτικής, αλλά μια διαδικασία ανακάλυψης». Το διακριτό στοιχείο μιας τέτοιας πολιτικής είναι η στοχο-προσήλωση – το targeting -, χωρίς όσα οδήγησαν στην απαξίωσή της στη δεκαετία του 1980 σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα. Βιομηχανική πολιτική σήμερα σημαίνει εστίαση της αναπτυξιακής πολιτικής σε ευρύτερες και πολλά υποσχόμενες περιοχές παραγωγής σε ένα συγκεκριμένο οικονομικό περιβάλλον. Δεν αναφερόμαστε σε στενούς κλάδους, ούτε μόνο στην μεταποίηση ή σε μεμονωμένες επιχειρήσεις. Βασικό στοιχείο της είναι η θέσπιση στοχευμένων και ευέλικτων θεσμικών, επενδυτικών και άλλων παρεμβάσεων, μέσα στις οποίες η επιχειρηματικότητα θα επιλέγει, θα επενδύει και θα αναπτύσσεται, αναλαμβάνοντας όμως πλήρως και τα ρίσκα της. Αυτό προϋποθέτει ανατρεπτικές αλλαγές στον τρόπο Διακυβέρνησης, στα διαρθρωτικά χαρακτηριστικά των επενδύσεων, των υποδομών, στο εκπαιδευτικό σύστημα ή στα κίνητρα. Κανένα σύγχρονο μεγάλο πεδίο παραγωγικών δραστηριοτήτων δεν αναδείχθηκε ποτέ από κενό πολιτικής ή ιδεοληψίες. Ήταν αποτέλεσμα στοχοπροσηλωμένων στρατηγικών, που ακολούθησαν συστηματικά και με επιτυχία χώρες, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία, το ΗΒ, η Ιαπωνία, η Κίνα, οι ΗΠΑ και άλλες.
Συχνά τίθεται το ερώτημα για τους κλάδους που πρέπει να αναπτυχθούν. Τουρισμός, αγροτικά, υπηρεσίες και κάποια ακόμη ανακυκλώνονται μονίμως ως απαντήσεις. Αυτό που λείπει δεν είναι η εύκολη αναφορά σε κλάδους, αλλά η οργάνωση μιας ευρύτερης πολιτικής αντίληψης και κατεύθυνσης, που θα έχει συνέπεια, διάρκεια και αποτελεσματικότητα, θα επιτρέψει στην επιχειρηματικότητα την εξειδίκευση σε νέες μορφές δραστηριότητας, μέσα ή έξω από τα πεδία που αναφέρθηκαν και θα είναι μακριά από την γραφειοκρατική και πολιτική διαφθορά.
2. Πρέπει να καλύψουμε το απόλυτο κενό αναπτυξιακής πολιτικής με μια διπλή στρατηγική, η οποία από τη μια θα επιδιώκει να μειώσει τις μεγάλες ανταγωνιστικές αδυναμίες του υφιστάμενου παραγωγικού συστήματος και από την άλλη θα διευρύνει τα όρια του παραγωγικού συστήματος προς νέες και δυναμικές κατευθύνσεις.
Η Ελλάδα λόγω της ασύμμετρης εξειδίκευσής της σε προϊόντα και υπηρεσίες, που χαρακτηρίζονται από απλή ή σχετικά χαμηλή τεχνολογία εγκλωβίζει το ανθρώπινο δυναμικό της σε χαμηλές αμοιβές, στη φτώχεια και στην επιλογή της μετανάστευσης. Αυτό οδηγεί σε αδιέξοδο. Οι αμοιβές δεν θα αλλάξουν τροχιά με κρατικές αποφάσεις. Μόνο ο μετασχηματισμός της παραγωγικής βάσης προς κατευθύνσεις που συνδέονται με την Γνώση, την τεχνολογία, την καινοτομία, την ποιότητα, το θεσμικό περιβάλλον ή τη μορφή των κρατικών λειτουργιών θα επιτρέψει να ξεφύγουμε από τον άτεγκτο ανταγωνισμό κόστους εργασίας και να περάσουμε σε διαφορετικό επίπεδο ανθεκτικότητας και επιδόσεων.
Θέλω να τονίσω, ότι επειδή το νέο είναι ζητούμενο, δεν σημαίνει ότι το σημερινό παραγωγικό σύστημα είναι αδιάφορο. Κάθε άλλο. Βραχυπρόθεσμα, οφείλουμε να πορευτούμε με αυτό. Φυσικά, με τον μετασχηματισμό πολλών υφιστάμενων δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης τεχνολογίας προς πιο σύγχρονες δραστηριότητες υψηλότερης προστιθέμενης αξίας και με διασυνδέσεις με τις διεθνείς αλυσίδες αξιών.
3. Ανεξάρτητα από την μετατόπιση σε σύγχρονες μορφές παραγωγής, ιδιαίτερη σημασία έχει και η μετάβαση από προστατευμένες σε διεθνώς εμπορεύσιμες παραγωγικές δραστηριότητες. Η αναφορά σε ‘διεθνώς εμπορεύσιμες παραγωγικές δραστηριότητες’ γίνεται συχνά. Όμως δεν αρκεί. Σε ποια ειδικότερα πεδία παραγωγής ή σε ποιους παραγωγικούς θύλακες ειδικεύεται και τι ακριβώς παράγει μια οικονομία έχει θεμελιακή σημασία. Ο,τι είναι ‘διεθνώς εμπορεύσιμο’ δεν σημαίνει ότι θα προωθήσει εξίσου την αναπτυξιακή διαδικασία και την εξωστρέφεια της οικονομίας. ‘Διεθνώς εμπορεύσιμα’ είναι τα απλά πλαστικά είδη σπιτιού, διεθνώς εμπορεύσιμες είναι και οι ηλεκτρονικές εφαρμογές για κινητά τηλέφωνα ή τα προηγμένα φάρμακα. Κάθε τέτοια εξειδίκευση έχει διαφορετικές προεκτάσεις για το επίπεδο αμοιβών, τις εξαγωγικές δυνατότητες και τη δυναμική της ανάπτυξης.
4. Πολιτικές για την ενίσχυση της παραγωγικότητας τόσο στον επιχειρηματικό τομέα, όσο και στη μητέρα όλων των πολιτικών ταμπού: εννοώ την δημόσια διοίκηση, την τοπική αυτοδιοίκηση, τις δημόσιες επιχειρήσεις. Σε συνθήκες περιορισμένων πόρων, αλλά και γενικότερα, η αύξηση της παραγωγικότητας μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός για την αύξηση της παραγωγής και της ανταγωνιστικής ικανότητας και να υποκαταστήσει σε κάποιο βαθμό τις τυπικές επεκτατικές πολιτικές. Αύξηση της παραγωγικότητας σημαίνει ότι με τους ίδιους πόρους παράγονται περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες ή ότι το ίδιο επίπεδο προϊόντων και υπηρεσιών παράγεται με λιγότερους πόρους. Η πρώτη εκδοχή ισοδυναμεί με αύξηση του ΑΕΠ, ενώ η δεύτερη με αύξηση της ανταγωνιστικότητας και έμμεσα και του ΑΕΠ.
Για όλη την οικονομία, μια τέτοια πολιτική θα σήμαινε την κινητοποίηση μιας πολύ σοβαρής ενέργειας με πολύ περιορισμένη πρόσθετη χρηματοδότηση. Ιδιαίτερη σημασία έχει η βελτίωση της παραγωγικότητας στο δημόσιο τομέα και στις ΔΕΚΟ, που αθροιστικά αντιπροσωπεύουν γύρω στο 35%-40% του ΑΕΠ, όπου μια βελτίωση της παραγωγικότητας 2-3% και μόνο, θα οδηγούσε σε μια βελτίωση περίπου 1% του ΑΕΠ κάθε χρόνο. Η βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών του δημοσίου ή η μείωση του κόστους τους θα είχαν σημαντικές θετικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της παραγωγής, στην αγοραστική δύναμη των ιδιωτών, αλλά και σε φαινόμενα, όπως η διαφθορά, η εξυπηρέτηση των απαυδισμένων πολιτών, η εξοικονόμηση χρηματικών πόρων και εκατομμυρίων ωρών, η φοροδιαφυγή.
5. Όταν αναφερόμαστε στους παράγοντες της ανάπτυξης έχουμε κατά νου την εργασία, το κεφάλαιο, την τεχνολογική και καινοτομική ικανότητα, το εκπαιδευτικό σύστημα, τις πρώτες ύλες. Οικονομολογική μυωπία. Η συνάρτηση της ανάπτυξης έχει και άλλους, ακόμα πιο κρίσιμους, παράγοντες, και μάλιστα σε πολλαπλούς συνδυασμούς που δίνουν πολύ διαφορετικό αναπτυξιακό αποτέλεσμα σε κάθε χώρα ή και για την ίδια χώρα σε διαφορετικούς χρόνους στην ιστορία της. Να αναφέρω επιλεκτικά: την εμπιστοσύνη στην πολιτική, την αποτελεσματικότητα της πολιτικής, τη διάχυση της τρομοκρατίας και της βίας, την ασύλληπτη πολιτική συγκάλυψη μιας εκτεταμένης φοροδιαφυγής, κοινωνικά στοιχεία, όπως το τρίγωνο ‘μισαλλοδοξία-διαφθορά-ανικανότητα’, το αξιακό σύστημα, τη διχαστική εμμονή, την επιλεκτική καταπολέμηση της διαφθοράς. Στο πεδίο αυτό πρέπει να τοποθετήσουμε και το εκπαιδευτικό σύστημα, το χάσμα του οποίου με την εξέλιξη της Γνώσης στις επόμενες δεκαετίες θα γίνει ακόμα πιο εκρηκτικό. Τελικά, η απραξία μας σε όλα αυτά τα πεδία θα οδηγήσει σε μια δεύτερη εμπειρία ασφαλιστικού: μια τεράστια αναντιστοιχία μεταξύ δυνατοτήτων μας και πραγματικότητας, που όταν γιγαντωθεί θα είναι αργά. Πολύ περισσότερο με τις δημογραφικές προοπτικές που διαγράφονται.
Από όσα ανέφερα, προκύπτει ότι ανάπτυξη είναι μια διαδικασία που απλώνεται στο χρόνο, έχει διακυμάνσεις, συνδέεται με νέα προβλήματα και με πολλές, μεγάλες, μικρότερες και συνεχείς αλλαγές και σοβαρές επενδύσεις. Είναι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του παραγωγικού και πολιτικού συστήματος μαζί, που καθορίζουν το χάσμα μας με τις ανεπτυγμένες κοινωνίες και όχι η διαφορά στο επίπεδο του ΑΕΠ. Πολλά από αυτά δεν απαιτούν πόρους. Απαιτούν όμως διαφορετική αντίληψη για την πολιτική, ανάδειξη συλλογικών στόχων και αναϊεραρχήσεις επιλογών, στα οποία συνολικά αποτύχαμε μέχρι σήμερα. Μια στρατηγική εξόδου από την κρίση απαιτεί σκέψη, γνώση, και χρόνο. Το τελευταίο, πάντως, με το οποίο έχει σχέση είναι οι ηρωικές θεωρίες.
Αρκετοί από τους στόχους που ανέφερα δεν είναι νέοι, ούτε οι μόνοι δυνατοί. Νέο θα ήταν το να υλοποιηθούν. Η χώρα πρέπει να ανακτήσει σιγά-σιγά τις δυνάμεις της και η πολιτική να δώσει ξανά αυτοπεποίθηση και προοπτική σε μια κατακερματισμένη κοινωνία. Η επιδίωξη ηχεί ως εξωπραγματική. Είναι, αν την δει κανείς στο μικρό διάστημα. Δεν είναι στο μέσο- και μάκρο-διάστημα. Και αν αποφασίσουμε να εργαστούμε συντεταγμένα στα χρόνια μέχρι την επέτειο του 2021, μπορούμε να την κάνουμε από εξωπραγματική πραγματική. Όταν μιλάμε για ένα καλύτερο αύριο, πρέπει να κοιτάξουμε μακριά και όχι στο δεύτερο εξάμηνο του 2017.
Η εκδήλωση αυτή έθεσε και το ερώτημα, γιατί ενώ λέγονται πολλά και σωστά, γίνονται λίγα ή τίποτα. Υπάρχει μια σίγουρη – όχι η μόνη – απάντηση: Η αδιαφορία. Γιατί; Το κράτος με όσα έκανε και κάνει είναι ίσως ο πιο κρίσιμος γενεσιουργός παράγοντας της κρίσης. Πολλά όμως από όσα προτείνονται, αναγκαστικά περνούν από το Κράτος. Το Κράτος καλείται να έρθει σε σύγκρουση με τον εαυτό του, τα συμφέροντα, τις ισχυρές δυνάμεις και τους συσχετισμούς, που κυριαρχούν μέσα και πίσω του, τα λάθη του. Και το μεγάλο ερώτημα είναι πώς μπορεί το αίτιο που προκάλεσε το αιτιατό να γίνει ταυτόχρονα και ο πολέμιός του. Η απάντηση είναι προφανής.
Είδα επίσης, ότι στο κείμενο του κύκλου Ιδεών για τη σημερινή εκδήλωση τίθεται το ερώτημα αν οι Έλληνες και Ελληνίδες μπορούν να ξαναονειρευτούν. Πιστεύω ότι μπορούν -αν ξεφύγουν από την παγίδα της θυματοποίησης και αν οι υπνοβάτες ξυπνήσουν. Δεν εννοώ να ονειρευτούν τις 1000 και Μια νύχτες. Όμως, δεν μπορούν να μείνουν μόνοι τους. Το πολιτικό σύστημα που τους στέρησε αυτή τη δυνατότητα για τόσα χρόνια έχει την οδυνηρή υποχρέωση να τους κάνει ξανά εφικτό ένα τέτοιο ονειρικό.
Δευτέρα 12 Ιουνίου στις 18:00, Σταδίου 24
Οι Εκδόσεις Παπαζήση και ο ΙΑΝΟS παρουσιάζουν το βιβλίο του Σωτήρη Ντάλη:
Η «Δύσκολη» Ευρώπη. Σε αναζήτηση νέας Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης.
Θα μιλήσουν οι:
Ντόρα Μπακογιάννη Βουλευτής ΝΔ-πρώην υπουργός
Τάσος Γιαννίτσης πρώην υπουργός- ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Ριχάρδος Σωμερίτης δημοσιογράφος
Παναγιώτης Ιωακειμίδης Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Θα συντονίσει ο δημοσιογράφος, Παύλος Τσίμας
Στη μέχρι σήμερα πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, η Ευρώπη επιβεβαίωνε την αξία της μόνον όταν κατάφερνε να απαντήσει στις προκλήσεις της Ιστορίας.
Με αφορμή την 60ο επέτειο από την υπογραφή των ιδρυτικών Συνθηκών της ΕΟΚ, τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να προωθήσουν ένα θετικό όραμα της ΕΕ ως πηγή ευκαιριών και ως προστασία εναντίον των απειλών και κυρίως να υπερασπιστούν ιστορικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς δεσμούς έναντι μιας αισχρής ιδεολογίας που προσβάλλει ό,τι πέτυχε η Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ευρωπαϊκή περιπέτεια του σχεδίου της ενωμένης Ευρώπης, ξεκίνησε πριν από εξήντα και πλέον χρόνια για να τονώσει την ανοικοδόμηση της Ευρώπης και να δημιουργήσει έναν χώρο ειρήνης και αμοιβαίου σεβασμού.
Σήμερα, πρέπει να πιστέψουμε, περισσότερο από ποτέ, ότι η ενότητα είναι ένας αγώνας τον οποίο είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε.
Αν επιθυμούμε πράγματι να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε στην ίδια κατεύθυνση συνεργασίας και συνύπαρξης που προσδιόρισε στο προοίμιο της, η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα το 1951, τότε θα πρέπει να συνεχίσουμε ή να ξαναρχίσουμε να βλέπουμε την ευρωπαϊκή ενοποίηση ως μια συγκεκριμένη ουτοπία και να αναζητήσουμε τη νέα ευρωπαϊκή αλληλεγγύη συμφερόντων που θα συμπληρώνει το εθνικό συμφέρον, γιατί είμαστε Ευρωπαίοι και θα είμαστε ακόμη περισσότερο Ευρωπαίοι στο μέλλον!
Αυτό επιχειρεί να περιγράψει και να αναδείξει με το παρόν δοκίμιο ο Σωτήρης Ντάλης, συμβάλλοντας στη νέα συζήτηση που άνοιξε με αφορμή τα εξήντα χρόνια από την υπογραφή των Συνθηκών της Ρώμης τον Μάρτιο του 1957.
Η Κυριακή Γονή (απόφοιτος 2000) παρουσιάζει το εργαστήριο ‘Ένα νησί δεδομένων’ για έφηβους 13-17 ετών στο πλαίσιο της έκθεσης Tomorrows, η οποία είναι μία παραγωγή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση και θα βρίσκεται στη Διπλάρειο Σχολή μέχρι και τις 16 Ιουλίου. Το εργαστήριο είναι αποτέλεσμα της έρευνάς της για τη δημιουργία του έργου The Aegean Datahaven. A collaborative platform in the archipelago, το οποίο παρουσιάζεται στην έκθεση.
Ένα νησί δεδομένων
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Δευτέρα 26 – Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017, 10:00-14:00
Εργαστήριο για εφήβους 13-17 ετών
To έργο The Aegean Datahaven στην έκθεση Tomorrows προτείνει ένα μελλοντικό αισιόδοξο σενάριο για την περιοχή του Αιγαίου πελάγους. Στο εργαστήριο, το οποίο σχεδιάστηκε σε διάλογο με το έργο ερευνούμε ερωτήματα όπως: Τι είναι τα δεδομένα, ποιος τα διαχειρίζεται, τι συμβαίνει με την ιδιωτικότητα του χρήστη, ποιος χειρίζεται τα κέντρα δεδομένων (data centers), πως λειτουργούν, πως είναι σχεδιασμένα, που βρίσκονται, τι σημαίνει data haven; Επιπλέον αναλύουμε την παρουσία και τον κεντρικό ρόλο του νησιού στο Αιγαίο, την ιστορία της τέχνης και τη σημερινή τεχνολογική κοινωνία.
Οι έφηβοι εξοικειώνονται με τις θεματικές αυτές ώστε να μπορούν να αναλύσουν, να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν ένα κέντρο δεδομένων (data center) σε ένα υπάρχον ή σε ένα φανταστικό νησί. Με χρήση αναλογικών και ψηφιακών μέσων και με εργαλεία τον κριτικό σχεδιασμό, την φαντασία και την αισιοδοξία οι συμμετέχοντες δημιουργούν το δικό τους νησί στο οποίο θα αποθηκεύσουν ψηφιακή πληροφορία. Στο εργαστήριο συμπεριλαμβάνεται μία επίσκεψη σε ένα κέντρο δεδομένων στην Αθήνα, καθώς και μία ξενάγηση στην έκθεση Tomorrows.
Σχεδιασμός και υλοποίηση εργαστηρίου: Κυριακή Γονή
εικαστικός | ερευνήτρια
kyriakigoni.com | aegeandatahaven.com
*Το εργαστήριο θα πραγματοποιηθεί στη Διπλάρειο Σχολή (πλατεία Θεάτρου), όπου παρουσιάζεται το έργο The Aegean Datahaven στην έκθεση Tomorrows εώς τις 16 Ιουλίου 2017.
Βιογραφικό
Η έρευνα και η χρήση της τεχνολογίας αποτελούν αναπόσπαστες πτυχές της καλλιτεχνικής πρακτικής της Γονή. Η δουλειά της εστιάζει κυρίως στη διάδραση μηχανής, αλγόριθμου και ανθρώπου. Με τη χρήση εικόνας, ήχου και κώδικα, εξετάζει θέματα όπως η μνήμη, η λήθη, η ιδιωτικότητα, τα προσωπικά δεδομένα στο ψηφιακό και το αναλογικό πεδίο.
Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε φεστιβάλ και εκθέσεις νέων μέσων διεθνώς:Tomorrows (2017), Athens Biennale (2017), Athens Digital Arts Festival, International Symposium of Electronic Arts (ISEA21, Βανκούβερ), SIGGRAPH2016 (Καλιφόρνια), Oddstream (Ολλανδία) κ.α. Παρουσιάζει το ερευνητικό κομμάτι της καλλιτεχνικής της πρακτικής σε ομιλίες και εργαστήρια (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Science Festival, hackerspace, oddstream, SIGGRAPH2016 κτλ), καθώς και σε συνέδρια τέχνης και τεχνολογίας (SIGGRAPH2016, Renew2013, xArts2013).
Tο άρθρο της, ‘Deletion Process_Only you can see my history: Investigating Digital Privacy, Digital Oblivion, and Control on Personal Data Through an Interactive Art Installation’, δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο του 2016 στο Leonardo, Journal of Art, Science and Technology του MIT.
Η Κυριακή Γονή είναι απόφοιτος της Γεμρμανικής Σχολής Αθηνών. Έχει ολοκληρώσει προπτυχιακές σπουδές στα Εικαστικά και μεταπτυχιακές σπουδές στις ‘Ψηφιακές Μορφές Τέχνης’ στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, ενώ έχει σπουδάσει επίσης Κοινωνική και Πολιτισμική Ανθρωπολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (προπτυχιακό) και στο Πανεπιστήμιο του Leiden στην Ολλανδία (μεταπτυχιακό).
Με την ευκαιρία της επίσκεψης στην Αθήνα του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κ. Manfred Weber, το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το Ιδρυμα Hanns Seidel προσκαλούν στη συζήτηση με τον κ. Weber για το μέλλον της Ευρώπης την Τρίτη, 20 Ιουνίου 2017, 19.00, Κτήριο Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου , Λεωφ.Αμαλίας 8.
Οι ενδιαφερόμενοι παρακαλούνται να επιβεβαιώσουν την συμμετοχή τους είτε στο τηλ. 210-7241840, είτε με mail στο athen@hss.de, ενώ για την είσοδο στο κτίριο θα ζητηθεί αστυνομική ταυτότητα.
Ένας από τους σημαντικότερους θεατρικούς οργανισμούς της Ευρώπης έρχεται στην Αθήνα.
Μasterclasses, συζητήσεις, προβολές, εικαστικά και πάρτι δίνουν μία ιδέα για τη βερολινέζικη πρωτοποριακή σκηνή. Δείτε το αφιέρωμα στο lifo, όπου γίνεται Εκτενής παρουσίαση του προγράμματος και πληροφορίες για την αγορά εισιτηρίων…
Η γερμανική ΜΚΟ «Help-βοήθεια για αυτοβοήθεια», μέσω του παραρτήματός της στην Αθήνα και με χρηματοδότηση του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Εξωτερικών, βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να γνωστοποιήσει την έναρξη λειτουργίας ενός ξενώνα, ο οποίος από τον Ιούνιο θα στεγάσει κυρίως γυναίκες και παιδιά πρόσφυγες, που χρειάζονται βοήθεια.
Το ξαφνικό κλείσιμο των συνόρων κατά μήκος της βαλκανικής οδού στις αρχές του 2016, είχε συχνά ως αποτέλεσμα, ανεπαρκώς εξοπλισμένοι καταυλισμοί διαμετακόμισης να μετατρέπονται μέσα σε μία νύχτα σε χώρους παραμονής για χιλιάδες πρόσφυγες. Η ασφάλεια, οι συνθήκες υγιεινής και η ψυχική υγεία σε αυτούς τους ανοιχτούς χώρους, προκαλούσαν και συνεχίζουν να προκαλούν ανησυχία. Παρότι πολλοί διαμένοντες στους χώρους αυτούς μεταφέρθηκαν σε εγκαταστάσεις αστικών κέντρων φιλοξενίας, είτε πρόκειται για ξενοδοχεία, νοικιασμένα διαμερίσματα, προστατευόμενες σκηνές, ή άλλου είδους καταλύματα, η ζήτηση ξεπερνάει κατά πολύ τις υφιστάμενες δυνατότητες. Η Help αναγνώρισε αυτές τις ανάγκες και κινητοποιήθηκε, ώστε να δημιουργήσει ένα ασφαλές και αξιοπρεπές κέντρο φιλοξενίας σε αστικό περιβάλλον, στο οποίο προσφέρεται στους πρόσφυγες καλύτερη πρόσβαση στην υγεία, τη μόρφωση και την παροχή νομικών υπηρεσιών.
Ο νέος χώρος, γνωστός ως Mosaico House, θα φιλοξενήσει έως 32 γυναίκες και παιδιά πρόσφυγες, ανεξάρτητα από την εθνική τους προέλευση ή από το εάν θα παραμείνουν τελικά στην Ελλάδα ή θα μετοικήσουν σε κάποια τρίτη χώρα. Το κτίριο, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή του Κεραμεικού στην Αθήνα (τα ακριβή στοιχεία δεν ανακοινώνονται συνειδητά) ανακαινίστηκε πλήρως για τον τωρινό του σκοπό και περιλαμβάνει έναν ξεχωριστό όροφο για δραστηριότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως διδασκαλία ξένων γλωσσών, ψυχαγωγικές δραστηριότητες και ενημερωτικές εκδηλώσεις.
Η ιδέα που βρίσκεται πίσω από το Mosaico House είναι ότι από την ένωση πολλών και διαφορετικών κομματιών, μπορεί να δημιουργηθεί κάτι μεγαλύτερο, πλουσιότερο και ακόμα πιο όμορφο. Η πρόσβαση σε ένα φυσιολογικό μέρος, το οποίο βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα θα αποτελεί σπίτι για τους ανθρώπους αυτούς, καθώς και οι συνυφασμένες υπηρεσίες στήριξης, θα συμβάλουν στην προετοιμασία των κατοίκων του για τη νέα τους ζωή στην Ευρώπη, όπου κι αν είναι αυτή, αλλά και για την επιτάχυνση της ενσωμάτωσης και της ενεργής συμμετοχής τους στην κοινωνία.
Η στέγαση είναι μία από τις πτυχές ενός ευρύτερου προγράμματος βοήθειας της Help και των εγχώριων εταίρων της «Το Χαμόγελο του Παιδιού», Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που στηρίζεται οικονομικά από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών και εν μέρει από εισφορές της ίδιας της Help. Ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Προσφύγων, η Help θα πραγματοποιήσει στις 21 Ιουνίου τα εγκαίνια του ξενώνα. Θα ακολουθήσει σχετικό δελτίο τύπου, καθώς και φωτογραφίες.
Χορηγός επικοινωνίας της εκδήλωσης των εγκαινίων είναι το αγγλόφωνο περιοδικό Insider Magazine (www.insider-magazine.gr).
———————————————————–
Για περαιτέρω πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας www.help-ev.de. Ενδιαφερόμενοι δημοσιογράφοι παρακαλώ όπως επικοινωνήσουν με την Help στην Αθήνα (κ. Πηνελόπη Χατζοπούλου, τηλ. 210 – 6853551, hatzopoulos@help-ev.de).
Ο Πάνος Λουκάκος αρθρογραφεί τακτικά στην Athens Voice. Τα κείμενά του είναι συγκεντρωμένα…
Διπλωμάτες από 29 χώρες στηρίζουν το Athens Pride 2017
Οι διπλωμάτες από τις Πρεσβείες της Αργεντινής, της Αυστραλίας, του Βελγίου, της Βενεζουέλας, της Βραζιλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Δανίας, της Ελβετίας, της Εσθονίας, του Ηνωμένου Βασίλειου, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, της Ιρλανδίας, του Ισραήλ, της Ισπανίας, της Ιταλίας, του Καναδά, της Λετονίας, της Λιθουανίας, του Λουξεμβούργου, του Μεξικού, της Νορβηγίας, της Ολλανδίας, της Πορτογαλίας, της Σλοβενίας, της Σουηδίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Φινλανδίας, και της Χιλής στην Ελλάδα στηρίζουν και πάλι με τη συμμετοχή τους το Φεστιβάλ και την Παρέλαση Υπερηφάνειας Αθήνας – Athens Pride που θα λάβει χώρα, το Σαββάτο 10 Ιουνίου 2017.
Εκφράζουμε με χαρά την υποστήριξή μας στο Athens Pride, το οποίο θα διεξαχθεί φέτος για πρώτη φορά στην Πλατεία Συντάγματος, στην καρδιά δηλαδή της πόλης της Αθήνας.
Το φετινό σύνθημα του Athens Pride «ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ» αναδεικνύει τις δυσκολίες κοινωνικής αποδοχής που αντιμετωπίζουν τα LGBTQI άτομα στην Ελλάδα. Ο όρος “παιδεία” εμπεριέχει, με την ευρύτερη του έννοια, τη σχολική εκπαίδευση, την αγωγή, τη δια βίου μάθηση και τον παιδευτικό πολιτισμό μιας κοινωνίας.
Οι χώρες μας στηρίζουν σαφώς τα δικαιώματα των LGBTQI ατόμων εκφράζοντας έτσι την ευαισθητοποίηση τους για την προώθηση των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όπως το Athens Pride, έτσι κι εμείς επιθυμούμε έναν κόσμο, στον οποίο αξίες, όπως η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, θα τυγχάνουν απόλυτου σεβασμού.
Κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο πραγματοποιούνται εκδηλώσεις Υπερηφάνειας (Pride), συνήθως τον Ιούνιο. Οι εκδηλώσεις αυτές αποτελούν μια ευκαιρία να υπογραμμίσουμε την αξιοπρέπεια και την ισότητα όλων των ανθρώπων.
Κυκλοφόρησε το Ενημερωτικό Δελτίο της Αυστριακής Πρεσβείας
Κυκλοφόρησε το Botschafts Bulletin της Πρεσβείας.
Η Μαρία Φαραντούρη παρουσιάζει το πρωτότυπο έργο που έγραψε για τη φωνή της ο Τούρκος συνθέτης Cihan Turkoglu (Τζιχάν Τούρκογλου), σε στίχους της Αγαθής Δημητρούκα. Στο μουσικό αυτό ταξίδι, συναντώνται μουσικές παραδόσεις της Ανατολής με μουσικά ρεύματα της Δύσης, όπως μεσαιωνική, μινιμαλιστική, κλασική και τζαζ μουσική. Σ’ αυτόν τον συγκερασμό ηχοχρωμάτων, συμπράττουν εκλεκτοί σολίστ διεθνούς φήμης, όπως η Anja Lechner (Άνια Λέχνερ) βιολοντσέλο, Meri Vardanyan (Μέρι Βαρντάνιαν) κανονάκι, Χρήστος Μπάρμπας νέι, İzzet Kızıl (Ιζέτ Κιζίλ) κρουστά, και ο σύνθετης του έργου Cihan Turkoglu φωνή, σάζι και κοπούζ.
Στο δεύτερο μέρος, η Μαρία Φαραντούρη συναντά στη σκηνή την διάσημη Kαταλανή τραγουδίστρια Maria del Mar Bonet (Μαρία ντελ Μαρ Μπονέτ) σε τραγούδια Ισπανικά, Καταλανικά, καθώς και σε τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και Μάνου Χατζιδάκι.
Το κοντσέρτο θα ηχογραφηθεί Live στο Ηρώδειο από την παγκοσμίου φήμης Γερμανική δισκογραφική εταιρεία ECM, με την προσωπική επιμέλεια του ιδρυτή της, Manfred Eicher.
Η Άννα Δημητράκου μας έστειλε μία αγγελία για ενοικίαση μίας μεζονέτας στο Μαρακές:
Zu vermieten über längere oder kürzere Zeiträume:
Wundervoll dekoriertes und voll ausgestattetes Duplex / Maisonette in Marrakech mit Aussicht auf den Atlas.
Das Duplex besteht aus 2 Schlafzimmern ( eins davon ist Master ), 1 großes Wohnzimmer mit Essbereich,1 Marokkanischen Salon, 1 geräumige Küche, 2 Bäder und einen großen Garten.
Das Duplex befindet sich im Atlas Golf Resort ca. 6 km vom Marrakech Zentrum in Richtung Fes.
Das Resort hat einen Golfplatz,
2 große Swimmingpools, 1 Swimmingpool für Kinder, einen großen Spielplatz, gebührenfreie Parkplätze, Sat TV und 24-Stunden Wachpersonal.
Außerdem verfügt das Duplex über eine fantastische Terasse mit Barbecue, traditionell dekoriert.
Bitte richten Sie Ihre Anfragen an:
Anna Dimitrakou
Tel :0030- 694-8589757 / 758
Email : mdimitrakou@netscape.net
Sprachen: Deutsch, Englisch, Französisch, Arabisch, Griechisch
Εγκαίνια την Τρίτη 8 Ιουνίου στην Γκαλερί Σκουφά των εκθέσεων του Στέργιου Στάμου με τίτλο “Γεωγραφίες” και του Αχιλλέα Ραζή με τίτλο “Μελάκ, μόνος”. Περισσότερα…
Έντεκα φωτορεπόρτερ συνδύασαν τις μοναδικές ματιές τους σε μία συλλογική έκδοση με τα έργα τους. Η έκδοση καταγράφει και παρουσιάζει τους διάφορους σταθμούς των προσφύγων κατά την διάρκεια της διαδρομής, στην προσπάθεια τους να προσεγγίσουν διαφορετικούς προορισμούς. Αυτοί οι σταθμοί βρίσκονται στην Ελλάδα, στα νησιά του Αιγαίου, στην Ειδομένη, στον Ελαιώνα στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην ΠΓΔΜ, στη Σερβία και στην Ουγγαρία – την λεγόμενη “Βαλκανική Οδό” (Balkan Route). Επίσης, η λήψη ορισμένων φωτογραφιών έγινε στα σημεία εκκίνησης του οδοιπορικού, δηλ. σε χώρες και περιοχές των προσφύγων, όπως το Ιράκ, τη Συρία και την Υποσαχάρια Αφρική.
Η Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και η Υπηρεσία Ασύλου σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου
“The Itinerary – Tracing the Refugee Routes”
Τετάρτη 07.06.2017 και ώρα 18:30
Trii Art Hub
Δράκου 9, Κουκάκι
Έντεκα φωτορεπόρτερ συνδύασαν τις μοναδικές ματιές τους σε μία συλλογική έκδοση με τα έργα τους. Η έκδοση καταγράφει και παρουσιάζει τους διάφορους σταθμούς των προσφύγων κατά την διάρκεια της διαδρομής, στην προσπάθεια τους να προσεγγίσουν διαφορετικούς προορισμούς. Αυτοί οι σταθμοί βρίσκονται στην Ελλάδα, στα νησιά του Αιγαίου, στην Ειδομένη, στον Ελαιώνα στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην ΠΓΔΜ, στη Σερβία και στην Ουγγαρία – την λεγόμενη “Βαλκανική Οδό” (Balkan Route). Επίσης, η λήψη ορισμένων φωτογραφιών έγινε στα σημεία εκκίνησης του οδοιπορικού, δηλ. σε χώρες και περιοχές των προσφύγων, όπως το Ιράκ, τη Συρία και την Υποσαχάρια Αφρική.
Οι φωτογραφίες απεικονίζουν τις χαρές και τους αγώνες που αναδύονται μέσα από τις αδιάψευστες λεπτομέρειες της ζωής: το μοίρασμα του ψωμιού μέσα σε εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, οι σωροί των σωσιβίων, τα καταστήματα νυφικών μέσα στους χώρους φιλοξενίας, τα ανήσυχα βράδια στο σκάφος, οι ασφυκτικά μικρές σκηνές και τα ύπουλα νερά. Η διαδρομή των ανθρώπων που απεικονίζονται στις εικόνες, αναμιγνύεται με τις πεταμένες στο δρόμο φωτογραφίες, που λειτουργούν σαν «μηνύματα» προς χάριν της αλληλεγγύης και της ειρηνικής συνύπαρξης. Το τέλος του ταξιδιού αυτού δεν είναι ορατό. Είναι ένα συλλογικό έργο έντεκα «σιωπηλών μαρτύρων» μιας από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές καταστροφές της εποχής μας, έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να πει “Μα δεν ήξερα τι συνέβαινε”.
Συμμετέχουν οι φωτορεπόρτερ: Milos Bicanski, Andrea Bonetti, Λουΐζα Γκουλιαμάκη, Γιάννης Κολεσίδης, Γιάννης Λιάκος, Δημήτριος Μπούρας, Μενέλαος Μυρίλλας, Νίκος Παλαιολόγος, Άννα Παντελιά, Φώτης Πλέγας και Ορέστης Σερέφογλου.
Το βιβλίο θα είναι διαθέσιμο προς πώληση και κατά την εκδήλωση. Τα έσοδα από τις πωλήσεις θα δοθούν στην ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση (www.metadrasi.org/en) για να υποστηριχθεί το έργο της στην προάσπιση των δικαιωμάτων των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων.
Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στα Αγγλικά.
