Στις 8 Ιανουαρίου 2016 ανεβαίνει στο Θέατρο Πρόβα το μπέστ σέλλερ του Σταμάτη Μαλέλη «Το Τέρας κι Εγώ» σε διασκευή του Σωτήρη Τσόγκα (απόφοιτου του 1969) και του Γιάννη Ζέρβα.

Περίληψη του έργου

Η συναρπαστική ιστορία ενός λαμπρού επαγγελματία που ενώ έχει κατακτήσει την κορυφή της επιτυχίας, ζει για δεκαετίες αγκαλιά με το θάνατο. Ένα συγκλονιστικό και αποκαλυπτικό ντοκουμέντο, που καταγράφει με συνταρακτικές λεπτομέρειες, την μάχη του ήρωα με την κατάθλιψη και τον πανικό και τον τρόπο που λυτρώνεται.

Η μελαγχολία τον χαρακτήριζε από τα παιδικά του χρόνια. Σε συνδυασμό με το αυταρχικό και καταπιεστικό οικογενειακό περιβάλλον γέννησαν την κατάθλιψη, που εκδηλώθηκε έντονα με πανικούς, υπό συνθήκες άγχους και πίεσης στην εργασία του στην τηλεόραση. Κάθε επαφή με την δουλειά του μύριζε θάνατο. Δεν μπορούσε όμως να την παρατήσει. Φέρονταν ενοχικά! Απ’ τη μία γιατί δεν άντεχε να απογοητεύσει τους γονείς του, που τον ήθελαν επιτυχημένο επαγγελματία και οικογενειάρχη κι απ’ την άλλη γιατί είχε απομακρυνθεί από τους φίλους του, τα όνειρά του, τον πραγματικό του στόχο: ν’ αλλάξει τον κόσμο.

Δεν του άρεσε να είναι αστός και βολεμένος, αλλά ήταν. Ήθελε να αγωνιστεί για ένα καλύτερο αύριο, αλλά δεν το έκανε. Αυτή η αντίφαση τον οδήγησε στο να αισθάνεται ένοχος και οι πανικοί ήταν η αυτοτιμωρία του!

Με την βοήθεια της φαρμακευτικής αγωγής και της ψυχανάλυσης, άρχισε σταδιακά να αλλάζει τη ζωή του. Έμαθε να κοιτάζει κατάματα τον εαυτό του, χωρίς να φοβάται για το θέαμα, που θα αντίκριζε. Έκανε βουτιά στα «σκουπίδια» που είχε μέσα του και αναθεώρησε τη ζωή του. Αντιμετώπισε με θάρρος τις αιτίες, όσο επώδυνες και αν ήταν. Έφερε κοντά το Εγώ με το υποσυνείδητο. Μείωσε τους συμβιβασμούς. Καθάρισε την καμινάδα του μυαλού του όπως λέει και ο Γιάλομ. Έβαλε βόμβες στα θεμέλια του πρέπει. Έγινε ο πρωταγωνιστής της ζωής του. Βγήκε νικητής από έναν αγώνα ζωής και θανάτου. Αυτό που κατάφερε ο ήρωας του έργου μπορούν να το καταφέρουν όλοι, όσοι υποφέρουν από την κατάθλιψη και τον πανικό. Το μήνυμα είναι αισιόδοξο: η αρρώστια αυτή περνάει, γιατρεύεται!

Σωτήρης Τσόγκας

περισσότερα…

Η μεσόφωνος Μαίρη Μαρκέτου, απόφοιτος του 1971, τραγουδά στην παράσταση «Η κυρία του σεληνόφωτος»

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το ομορφότερο θέατρο της Ελλάδας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας – 8 Μαρτίου – παρουσιάζει ένα τριήμερο αφιέρωμα στην γυναικεία θεατρική έκφραση, με τον γενικό τίτλο Γυναικών… Μονόλογοι, σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο , στη Κεντρική Σκηνή αλλά και στο Φουαγιέ.

Η Ρένη Πιττακή με την παράσταση Η κυρία του σεληνόφωτος του Γιώργου Σισιλιάνου, η Μαρίνα Ασλάνογλου με τον Τζόρνταν των Άννα Ρέυνολντς και Μόιρα Μπουφίνι, η Υρώ Μανέ με τον Συμβολαιογράφο του Νίκου Βασιλειάδη και η Εύα Κεχαγιά με το Μorendo ένα μονόλογο για την ζωή της Μαρίας Κάλλας , θα συναντηθούν στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, για να αφηγηθούν ιστορίες γυναικών.

Ρένη Πιττακή Η κυρία του σεληνόφωτος

Βασισμένη στο πολύ γνωστό σκηνικό ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Η σονάτα του σεληνόφωτος» είναι η μονόπρακτη όπερα του Γιώργου Σισιλιάνου «Η κυρία του σεληνόφωτος»

Γραμμένο το 1977 το έργο από τον Γιώργο Σισιλιάνο, έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες της ελληνικής μουσικής πρωτοπορίας ,ανέβηκε για πρώτη φορά από το Ανοιχτό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη.

Μια ηλικιωμένη γυναίκα μιλάει σε έναν νέο κάποιο ανοιξιάτικο βράδυ. Εκείνος παραμένει αμίλητος. Ο σπαρακτικός της μονόλογος φέρνει στην επιφάνεια ανεκπλήρωτες επιθυμίες, την ανάγκη της επικοινωνίας, αλλά και τη ματαίωσή της, τον ίλιγγο του υπαρξιακού κενού και τη μοναξιά. Στο τέλος η εξομολόγηση καταλήγει σ’ ένα ανεπίδοτο γράμμα…

Η μονόπρακτη αυτή όπερα είναι γραμμένη για μεσόφωνο και μικρό ενόργανο σύνολο. Συμμετέχουν η ηθοποιός Ρένη Πιττακή στο ρόλο της Γυναίκας με τα μαύρα, η μεσόφωνος Μαρία Μαρκέτου, ο Άρης Παπαδόπουλος στο ρόλο του Νέου. Aφηγητής ο Ηλίας Κουντής.

Μουσικοί: Γιάννης Ρωμανός (βιόλα), Ορέστης Τσεκούρας (κιθάρα), Γιάννης Σαμπροβαλάκης (κλαρινέτο).

Σκηνοθεσία: Ηλίας Κουντής

Διεύθυνση μουσικού συνόλου: Νίκος Βασιλείου.

Το έργο παρουσιάστηκε στο φουαγιέ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το Δεκέμβριο του 2013

Παραστάσεις– Φουαγιέ

Σάββατο 8 Μαρτίου 7.30 μ.μ / Κυριακή 9 Μαρτίου 8.00 μ.μ.

Τιμές εισιτηρίων

15 ευρώ [Κεντρική Σκηνή],

12 ευρώ [Φουαγιέ]

10 ευρώ [Φοιτητικό]

Προσφορά δύο παραστάσεις 20 ευρώ

[Κεντρική Σκηνή/Φουαγιέ]

Από τον Κώστα Παπαηλιού λάβαμε ένα σχόλιο για τα πρόσφατα δημοσιέυματα σχετικά με τους καθηγητές που στην δεκαετία του ’60 και του ’70 προσπαθούσαν να καλύψουν το κενό της ορολογίας στα μαθηματικά. Θα αναφέρουμε για τους νεότερους ότι, δεδομένου ότι η άλγεβρα και η γεωμετρία, αλλά και η τριγωνομετρία διδάσκονταν στα γερμανικά, ο υποψήφιος του Πολυτεχνείου έπρεπε νε μάθει πως αποκαλούσαν στα ελληνικά όρους όπως: Ableitung, Integral, Zahlenfolge, αλλά και Tangente, Seitenhalbierende, Mittelsenkrechte.

Μιας και έγιναν διάφορες αναφορές στα τελευταία montags για τους “φροντιστές” της Σχολής, δηλαδή τους καθηγητές που είχαν αναλάβει να καλύψουν τα κενά γνώσης κυρίως στα μαθηματικά και ιδιαίτερα στην ελληνική ορολογία, θέλω να θυμησω ότι ο πρώτος διδάξας ήταν ο Νίκος Μπρούτζος. Σημειωθήτω ότι τουλαχιστον μέχρι το 1963 που αποφοίτησα η Σχολή δεν είχε πρακτικό τμήμα προς μεγάλη δυσαρέσκεια όσων ήθελαν να πάνε στο Πολυτεχνείο. Μετά λοιπον από πολυ γκρινια ερχόταν μερικα απογεύματα κάπου στο ισόγειο της Ρεθύμνου ο Μπρούτζος να μας “ξεστραβώσει”. Άριστος μαθηματικός, ο οποίος τω καιρώ εκείνω λόγω φρονημάτων δεν έβρισκε δουλειά στο Δημόσιο και τον βόλεψε, όπως και πολλούς άλλους από τους τότε καθηγητές, ο συγχωρεμένος ο Δημητράκος στη Γερμανική.

Αξίζει να σημειωθεί και η σημαντική πρωτοβουλία του Endress, ενός επίσης εξαιρετικού μαθηματικού και δασκάλου, στην έλλειψη του Πρακτικού, ο οποίος μάζευε το απόγευμα όσους από εμάς είχαν ήδη αποφασίσει να πάνε να σπουδάσουν σε γερμανικά πολυτεχνεία και μας έκανε αναλυτική γεωμετρία και απειρωστικό λογισμό, πράγματα άγνωστα τότε στην διδακτέα ύλη των μαθηματικών και μάλιστα του Κλασσικού, για να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι.