Ο Φαίδων Σοφιανός έδωσε μια μοναδική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Ελένη Τζαννάτου και την “Καθημερινή” στις 26.11.2024 με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και video από το εργαστήριό του, ξεκινώντας από τα παιδικά χρόνια στην Πόλη, εξομολογείται πώς δίνει ζωή στην κούκλα και πώς η κούκλα τον βοηθά να περάσει στον χώρο του παραμυθιού.
Όταν ο Φαίδων Σοφιανός ήταν παιδί και χρειάστηκε να κάνει μια εγχείρηση, ο μόνος που μπορούσε να τον βοηθήσει να ξεπεράσει τη φοβία της αναισθησίας ήταν ο Κάσπερ. Μια φιγούρα κουκλοθέατρου που μαζί με τη μαριονέτα γιαγιά του ήταν απάγκιο για εκείνον και την αδερφή του, Ήβη. Ακόμα και αν στο κρεβάτι του νοσοκομείου έβλεπε τον πατέρα του, Δήμο, να δίνει ζωή στην κούκλα, ο Κάσπερ ήταν ο μόνος που μπορούσε να τον ξεκλειδώσει, δίνοντας λύση στον πραγματικό κόσμο μέσω του φανταστικού: «Εγώ τώρα θα πάω σε μια άλλη χώρα παραμυθιού. Για να έρθεις και εσύ, θα πρέπει να πάρεις αναισθησία», είπε ο Κάσπερ στον μικρό Φαίδωνα και εκείνος βρήκε κίνητρο για να ξεπεράσει τη φοβία του.
Το κουκλοθέατρο είναι κάτι παραπάνω από μια ενασχόληση ή ένα επάγγελμα για την οικογένεια Σοφιανού, που το 1985 γύρισε τη θρυλικότερη παιδική εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ: τη «Φρουτοπία» του Ευγένιου Τριβιζά. Μαζί με «Του Κουτιού τα Παραμύθια» (1987-1988) σκόρπισαν μεγάλα κύματα νοσταλγίας εν έτει 2024 μέσα από ένα βίντεο του ΛΕΞ που σκηνοθέτησε ο The Boy (Αλέξανδρος Βούλγαρης) και «ανέστησε» ήρωες σαν τον Πίκο Απίκο και τον Ρούχλα σε μια σύγχρονη δυστοπία.
Έκανε και άλλα η οικογένεια Σοφιανού όλα αυτά τα χρόνια: έπαιξε πολύ κανονικό (και όχι τηλεοπτικό, που είναι μια άλλη ιστορία) κουκλοθέατρο, έκανε σατιρικές εκπομπές για μεγάλα παιδιά («Ψαροκωστούλα, αγάπη μου», 1990-1993 και το «Κρα» το 2008), έβαλε το χέρι της στο «Disney Club» (1995-2004), συνεργάστηκε για σχεδόν δύο δεκαετίες με τη γερμανική τηλεόραση και κυρίως, δεν έπαψε ποτέ να διαφυλάσσει μια πολύτιμη παιδικότητα. Αυτή που ακόμη κινεί τον Φαίδωνα Σοφιανό να συνεχίζει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την τέχνη του κουκλοθέατρου και να σκαλίζει κάθε μέρα μερικές από τις 7.500 χειροποίητες μαριονέτες που έχουν φτιάξει από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα και βρίσκονται στο κτήμα Mabrida, τη δημιουργική τους βάση στο Κορωπί. (περισσότερα…)