Wandertag#124 Πεντέλη Κυριακή 15 ΙΑΝ 2023
Ανάβαση 400μ. εύκολο
Συμμετοχές στο tasoskavadellas@gmail.com
Παρακαλώ δηλώστε με μέηλ για να λάβετε ραντεβού συνάντησης.
Όπως πάντα, έρχεστε με δική σας ευθύνη.
πεζοπορικά Τάσος Κ
Wandertag#124 Πεντέλη Κυριακή 15 ΙΑΝ 2023
Ανάβαση 400μ. εύκολο
Συμμετοχές στο tasoskavadellas@gmail.com
Παρακαλώ δηλώστε με μέηλ για να λάβετε ραντεβού συνάντησης.
Όπως πάντα, έρχεστε με δική σας ευθύνη.
πεζοπορικά Τάσος Κ
Ο σύλλογος Philadelphia προσκαλεί σε μία επίσκεψη το Σάββατο 14 Ιανουαρίου στο Μουσείο Φιλελληνισμού
Das Philhellenismus-Museum beruht auf einer privaten Initiative und wurde erst vor eineinhalb Jahren gegründet. Auf insgesamt vier Stockwerken wird eine unschätzbare Sammlung von künstlerischen Gegenständen präsentiert, mit dem Ziel, dem Besucher die Geschichte des europäischen und nordamerikanischen Philhellenismus des 19. Jahrhunderts näher zu bringen. Denn der griechische
Aufstand gegen das Osmanische Reich ab 1821 war ein einschneidendes historisches Ereignis, das zu einer politischen Neuordnung auf dem Βalkan führte und allenthalben die Leidenschaften aller Griechenfreunde erregte. Dies führte dazu, dass sich damals vor allem Intellektuelle wie der allseits bekannte Lord Byron aufmachten, den Griechen bei ihrem Befreiungskampf beizustehen, oft unter Einsatz ihres Lebens.
Programm:
– 11 Uhr: Treffen im Philhellenismus-Museum. Adresse: Zisimopoulou 12, Neo Filothei, 115 24 Athen.
– Einführender Vortrag auf Deutsch von Prof. Dr. Konstantinos Papailiou über drei deutsche Philhellenen, die in den Jahren ab 1821 in Griechenland gekämpft haben: Johann Daniel Elster, Karl von Normann-Ehrenfels und Heinrich Treiber.
– Museumsführung auf Griechisch durch dessen Gründer und Inhaber, Konstantinos Velentzas.
– Anschließend Mittagessen in der Taverne „O Nikiforos“, Laskaridou 7 & Louisis Riankour, 115 24 Athen.
Der geplante Kurs besteht aus 10 wöchentlichen Tanzabenden, die von Jannis Sousouris in griechischer Sprache geleitet werden.
Stattfinden würde der Kurs jeweils mittwochs von 19:30 bis 20:30 Uhr im Vereinshaus, die Kosten pro Teilnehmer betragen 110 Euro für Mitglieder und 120 Euro für Nichtmitglieder.
Die Mindestteilnehmerzahl sind 10 Personen, Beginn der Serie wäre der 25. Januar 2023.
Um den Kurs endgültig planen zu können, bitten wir Sie um Ihre verbindliche Anmeldung bis zum Montag, den 16. Januar 2023 per Telefon oder unter der unten angegebenen Mailadresse.
«Τι Ήταν ο Συγγραφέας πριν Γίνει Έλληνας;» Η έννοια της εθνικής λογοτεχνίας
Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη προσκαλείτην Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2023 και ώρα 18.30 στη Συζήτηση Στρογγυλής Τράπεζας για την έννοια της εθνικής λογοτεχνίας, με αφορμή το βιβλίο της Κ. Ζάνου
Τραυλίζοντας το Έθνος. Διεθνικός Πατριωτισμός στη Μεσόγειο, 1800-1850
(εκδ. Αλεξάνδρεια). Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην Ιστορική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος (2ας Μεραρχίας 36, Πειραιάς – 5′ από τον σταθμό μετρό “Δημοτικό Θέατρο”).
Ομιλητές:
Karen Emmerich, Αναπλ. Καθηγήτρια Συγκριτικής Λογοτεχνίας, Πανεπιστήμιο Πρίνστον
Κωνσταντίνα Ζάνου, Επίκ. Καθηγήτρια Ιταλικών και Μεσογειακών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Κολούμπια
Βασίλης Λαμπρόπουλος, Ομότ. Καθηγητής Νέας Ελληνικής, Έδρα «Κ.Π. Καβάφη», Πανεπιστήμιο Μίσιγκαν
Μαρία Μπολέτση, Καθηγήτρια Νεοελληνικών Σπουδών, Έδρα «Μαριλένα Λασκαρίδη», Πανεπιστήμιο Άμστερνταμ
Οι εισηγήσεις θα κινηθούν μέσα από έννοιες όπως έθνος, εθνοτισμός, εθνικισμός, πατριωτισμός, διαφωτισμός, φιλελευθερισμός, διεθνισμός και θα προσπαθήσουν, μέσα από μικρές ιστορίες, να φωτίσουν μεγάλα ερωτήματα. Πώς ορίζεται το έθνος; Ποιος ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της δυτικής Ευρώπης, της Μεσογείου και των Βαλκανίων στα χρόνια των επαναστάσεων; Τι μεσολαβεί από το «τραύλισμα» των λέξεων ώς τη δημιουργία εθνικής ταυτότητας;
Είσοδος ελεύθερη
«Η μουσική, ισχυρίζονται μερικοί, έχει άμεση επίδραση στη βιολογία των ζώων (μεταξύ τους και ο άνθρωπος). Δεν γνωρίζω αν αυτό ισχύει, έπαιξε όμως μεγάλο ρόλο στην έρευνά μου στη γενετική επί δεκαετίες, αφού κάθε πρωί στο γραφείο και μέχρι να φύγω άκουγα συνεχώς κλασική μουσική, κυρίως όπερες.
Είναι λοιπόν λογικό σε κάποιον βαθμό ότι βάσισα τη δομή του παρόντος βιβλίου στα μικρά κομμάτια που έγραψε ο Ροσσίνι όταν ήταν πλέον, όπως και εγώ τώρα, στα γεράματα. Ακολούθησα στην πραγμάτευση των θεμάτων μια ανάλογη ελαφρότητα με αυτή στα τραγούδια και στα σύντομα έργα για πιάνο που ο Ροσσίνι ονόμασε, συλλογικώς, “Γεροντικές αμαρτίες”.
Τα ποικίλα αυτά θέματα δεν έχουν μια αυτονόητη συνοχή μεταξύ τους. Ή, μάλλον, έχουν, αφού επί δεκαετίες κέντριζαν το ενδιαφέρον μου: από καθυστερημένες για αιώνες νεκροψίες μέχρι ντομάτες, ματόκλαδα, γιατρούς, τα Επτάνησα και άλλα πολλά…»
Στο καινούργιο του βιβλίο, ο ομότιμος καθηγητής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Κίτσος Λούης, με απλό και εύληπτο τρόπο, που διακρίνεται για το παιγνιώδες του ύφος και το αστείρευτο χιούμορ του, μας καλεί να συνταξιδέψουμε στον θαυμαστό κόσμο της βιολογίας και της γενετικής, θέτοντας συναρπαστικά ερωτήματα και δίνοντας (όπου είναι δυνατόν) εξίσου συναρπαστικές απαντήσεις.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Σκέψεις… και πρόλογος 1
2. Η νέα βιολογία και το σόι της 10
3. Στη λαϊκή της Τετάρτης 45
4. Κρασί ή ρετσίνα; (όπως λένε στην Κρήτη) 62
5. Νόσοι, ασθένειες και αρρώστιες 74
6. Ανθρώπινα κι αυτά 100
7. Φύση! 125
8. «Να φάμε, να πιούμε και νηστικοί να κοιμηθούμε» (Καραγκιόζης) 134
9. Ένστικτα 140
10. Mπακλαβαδάκια ή πτι φουρ για το τέλος 142
11. Εις το επανιδείν! 150
Ευχαριστίες 153
Ο πιανίστας Δημήτρης Γιάκας (’75) συνοδεύει τη μεσόφωνο Άρτεμη Μπόγρη στο τραγούδι και την Ιουλίτα Ηλιοπούλου στην αφήγηση, στη μουσικοθεατρική παράσταση “ΜΟΥΣΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ | Η γάτα και το ποντίκι: Ένα πρόγραμμα για πολλές γάτες και έξι ποντίκια“, την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου, στο Ίδρυμα Θεοχαράκη (Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1 Τηλέφωνο: 210-3611206).
Κυκλοφόρησε προσφάτως από την ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ το βιβλίο “ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΧΑΛΕΠΑΣ – Μία διαφορετική οπτική“ της Μελίτας Εμμανουήλ (’68), Ομότιμης Καθηγήτριας Ιστορίας της Τέχνης Ε. Μ. Πολυτεχνείου, μια θαυμάσια προσέγγιση στη ζωή και το έργο του κορυφαίου μας γλύπτη.
Ο Γιαννούλης Χαλεπάς (1851-1938) είναι για τη νεοελληνική τέχνη μία μεγάλη τραγική μορφή και η ιστορία του παραλληλίσθηκε πολλές φορές με αυτή του σύγχρονού του Ολλανδού Vincent van Gogh, που σε ηλικία 37 ετών αφαίρεσε ο ίδιος τη ζωή του. Η ζωή όμως του Χαλεπά είχε διάρκεια και εκτυλίχθηκε σαν κινηματογραφική ταινία: εκτός από το τεράστιο ταλέντο, υπήρξε η πρώιμη αναγνώριση, η ψυχική ασθένεια και ο εγκλεισμός στο ψυχιατρείο, αλλά συνεχίστηκε με την επανάκαμψη του ηλικιωμένου πλέον γλύπτη, τη δημιουργία του συγκλονιστικού έργου των τελευταίων χρόνων, καθώς και με τη δεύτερη αναγνώριση.
Κυκλοφόρησε το τεύχος του Ιανουαρίου 2023 της Οικονομικής Επιθεώρησης με τίτλο: “Από τα χρόνια των μεγάλων εκπλήξεων στη χρονιά των πολλών προκλήσεων”.
Σε μια εποχή με προβλήματα και αναζητήσεις προοπτικής, η Οικονομική συγκέντρωσε καταθέσεις κι απόψεις που οδηγούν τη συζήτηση σχετικά με το πού – αλλά και πώς – πάμε. Μιχάλης Αργυρού, Δημήτρης Λιάκος, Βασίλης Ράπανος, Φώτης Κουρμούσης, Σοφία Κουνενάκη, Σοφία Ζαχαράκη, Σωκράτης Φάμελλος, Νίκη Κεραμέως, Γιώργος Παγουλάτος και Ευάγγελος Βενιζέλος περιγράφουν την ελληνική πραγματικότητα του – εκλογικού – 2023, με φόντο τις διεθνείς – πρωτίστως τις ευρωπαϊκές – εξελίξεις. Τοποθετείται, επίσης, ο πρώην υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Πέτερ Αλτμάιερ, που γνώρισε την ελληνική περιπέτεια σε μερικές από τις πιο κρίσιμες «στροφές» της.
Επιπλέον, στο τεύχος Ιανουαρίου:
• Ο Ουκρανός οικονομολόγος Yaroslav Zhalilo, της δεξαμενή σκέψης GLOBSEC που εδρεύει στη Μπρατισλάβα προτείνει 9 βήματα προς τη μεταπολεμική Ευρώπη
• O επικεφαλής του προγράμματος κλιματικής πολιτικής στο Κέντρο Μελετών Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPS), Milan Elkerbout, εξηγεί γιατί η ΕΕ δεν πρέπει να ακολουθήσει τις ΗΠΑ σε έναν αγώνα πράσινων επιδοτήσεων
• «Οσμή» φυσικού αερίου πάνω από το Qatar Gate
Liebe Freundinnen und Freunde, liebe Interessierte an der Open Space Edition,
Die Arbeit der Open Space Edition ging auch in 2022 weiter und ich freue mich, Ihnen zum Jahresende vier weitere Publikationen vorzustellen, die in den letzten Monaten erschienen sind:
· Constantin Jaxy. Outdoor
Diese kleine Publikation ist die dritte einer Reihe mit dem Titel “Raum-Zeit-Orte”. Die Reihe dokumentiert in Abständen Einzelausstellungen von Constantin Jaxy oder Werkgruppen mit besonderem Charakter. In dieser Publikation sind Entwürfe und Arbeiten im Außen- und im öffentlichen Raum dokumentiert. Es geht um Skulpturen seit 2002 und Wandbilder bzw. Installationen seit 2007. Seine Überlegungen zu einzelnen Projekten schildert Constantin Jaxy in eigenen Worten und gibt so Einblick in seine Arbeitsweise.
· Mirjam Pesza
Diese Publikation bietet einen Überblick über das malerische Werk von Mirjam Pézsa von ihrer intensiveren Beschäftigung mit Malerei zu Beginn der 90er Jahre an bis heute. Nach verschiedenen Studien in Paris und Hildesheim, hat sie sich seit 1990 immer intensiver mit Malerei beschäftigt. Dieses Interesse vertiefte sie an verschiedenen freien Kunstakademien, so zuletzt 2017 an der privaten Akademie der Bildenden Künste in Kolbermoor bei München, wo sie 2020 ihren Abschluss als Meisterschülerin von Markus Lüpertz machte. Mirjam Pézsa arbeitet mit großer Intensität vorwiegend in Acryl auf Leinwand, gestaltet aber auch Gouachen und Monotypien, die ebenfalls in diesem Katalog analytisch betrachtet werden.
· Edeltraut Rath. Genauigkeit und Seele
Diese Publikation blickt auf verschiedene Aspekte der Arbeit von Edeltraut Rath. Die Künstlerin arbeitet mit elementaren geometrischen Formen, mit Linien, Kreisen, Halbkreisen, Quadraten, etc. Dabei geht es ihr um Variation solcher Formen, um Spiegelung und Wiederholung von Mustern, um Tonalität und Transparenz oder Dichte von Farbe und weitere malerische Werte und Themen. Damit gestaltet sie jedoch nicht nur Leinwände, Siebdrucke oder Objekte, sondern realisiert auch Wandmalereien im öffentlichen Raum, in Bremen sowie im Ausland. Seit Jahren gestaltete sie v.a. in Partnerstädten Bremens, wie Riga, Danzig oder Durban Fassaden, alleine oder gemeinsam mit Kunstschaffenden vor Ort. Im Gegenzug lädt sie diese auch nach Bremen ein und realisiert mit ihnen Wandbilder im Bremer Stadtbild, beispielsweise im Concordia-Tunnel.
· Macht Sinn!
Die gestalterisch außergewöhnliche Publikation „Macht Sinn!“ ist das Buch zur gleichnamigen Ausstellung der Stiftung der Universität Bremen, mit der um das sinnvolle Engagement einzelner Personen oder Institutionen für die Zukunft unserer Gesellschaft geworben wird. Anlässlich des 50jährigen Bestehens der Universität Bremen 2021 erschien diese künstlerisch spannend gestaltete Publikation, die auf 10 große Themen und 10 Persönlichkeiten – Forscher:innen, Studierende, Stifter:innen – und ihre Förderprojekte an der Universität hinweist. So werden Menschen und Motivationen hinter den Stiftungen und Vorhaben sichtbar und ihr vielfältiges Engagement als Inspiration für weitere künftige Stiftungen für die Wissenschaft gewürdigt.
Detaillierte Informationen zu den Publikationen und die Möglichkeit, sie beim Verlag zu bestellen, finden Sie, wenn Sie auf den Link zur Webseite der Open Space Edition klicken:
www.open-space-edition.de
Wenn Sie weiterhin informiert werden möchten, sobald eine neue Publikation oder neue Kunsteditionen angeboten wird, müssen Sie nichts tun. Dann bleiben Sie im Verteiler und erhalten in unregelmäßigen Abständen jeweils eine solche Email.
Sie können sich sonst jederzeit mit einer Email bei mir (mail@vatsella.de) oder auf der Webseite unter „Newsletter“ ab- oder wieder anmelden.
Sollten Sie jemanden kennen, der an dieser Edition und ihren Produkten Interesse haben könnte, würde es mich freuen, wenn Sie diese Email weiterleiten.
Mit besten Grüßen und allen guten Wünschen für das Neue Jahr 2023!
Katerina Vatsella
Διαδικτυακές Περιηγήσεις
«Περιπλανήσεις στο Αιγαίο Πέλαγος»Μετά την επιτυχία των διαδικτυακών ξεναγήσεων στη Μικρά Ασία, σας παρουσιάζουμε έναν νέο κύκλο διαδικτυακών συναντήσεων με θέμα το Αιγαίο Πέλαγος, με στόχο να ταξιδέψουμε στη νησιωτική παράδοση του Αιγαίου από τον 16ο αιώνα μέχρι σήμερα.
Μέσα από σπάνιο και πλούσιο εικονογραφικό υλικό, η ιστορικός και χαρισματική ξεναγός Ιόλη Βιγγοπούλου θα μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε τις αρχαιότητες, τη μυθολογία, τις παραδόσεις και άλλα πολλά μυστικά των νησιών του Αιγαίου.
11 Ιανουαρίου: Βόρειες Κυκλάδες – 25 Ιανουαρίου: Κεντρικές Κυκλάδες
8 Φεβρουαρίου: Νότιες Κυκλάδες – 22 Φεβρουαρίου: Δυτικές Κυκλάδες
8 Μαρτίου: Κρήτη – 22 Μαρτίου: Δωδεκάνησα
5 Απριλίου: Βορειοανατολικό Αιγαίο – 26 Απριλίου: Βόρειο Αιγαίο
⏰ 19.00 – 20.30 Δήλωση Συμμετοχής…
«Τι Ήταν ο Συγγραφέας πριν Γίνει Έλληνας;»
Συζήτηση στρογγυλής τράπεζας για την έννοια της εθνικής λογοτενχίας, με αφορμή το βιβλίο της Κ. Ζάνου Τραυλίζοντας το Έθνος. Διεθνικός Πατριωτισμός στη Μεσόγειο, 1800-1850 (εκδ. Αλεξάνδρεια)
Η ηθοποιός Βίκυ Βολιώτη (’88) ερμηνεύει, υπογράφει τη σκηνοθεσία, τη διαμόρφωση του σκηνικού χώρου, το κοστούμι και τον φωτισμό στο νέο θεατρικό έργο “Ιζαμπέλ Ρεμπώ,ο δικός μου Αρθούρος”. Το έργο, το οποίο έχει γράψει η τραγουδίστρια, συνθέτης, στιχουργός και συγγραφέας θεατρικών έργων Ευσταθία, είναι μια αφήγηση της ζωής του διάσημου ποιητή Αρθούρου Ρεμπώ, μέσα από τα μάτια της αδελφής του Ιζαμπέλ. Η Ιζαμπέλ δίνει μια σπαρακτική μάχη με τον εσωτερικό της κόσμο και μέσω της αγάπης της σώζει τον εαυτό της και την υστεροφημία εκείνου, αγκαλιάζοντας τον νεκρό αδερφό της με θρησκευτική ευλάβεια. Τον θεατρικό λόγο της Ιζαμπέλ πλαισιώνουν αποσπάσματα από την ποίηση του Ρεμπώ, από επιστολές καθώς και αποσπάσματα από το βιβλίο της Ιζαμπέλ «ο Αδερφός μου ο Αρθούρος», “Mon frère Arthur”. Όσοι από μας ξέρουμε τον Ρεμπώ μέσα από το έργο του, θα ανακαλύψουμε και μια άλλη πλευρά του πέρα από αυτήν του «καταραμένου» ποιητή.
Χώρος Τέχνης Ιδιόμελο, Ελευθερίου Βενιζέλου 17, Μαρούσι, κοντά στον ΗΣΑΠ
τηλέφωνα: 306937278139, 2106817042
Για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων Κυριακές και Δευτέρες
Ημερομηνίες παραστάσεων:
11, 12, 18, 19, 26 Δεκεμβρίου 2022
8, 9, 15, 16, 22, 23, 29, 30 Ιανουαρίου 2023
4, 5, 11, 12, 18, 19, 25 και 26 Φεβρουαρίου 2023
Βίκυ Βολιώτη: “Ιζαμπέλ Ρεμπώ,ο δικός μου Αρθούρος”…
“Η Κοριτσιέρα των Βούρλων” από την Έφη Ρευματά στο Studio Μαυρομιχάλη…
Βίκυ Βολιώτη: “Επικίνδυνες σχέσεις”…
Ο Βασίλης Κουκαλάνι και η Συντεχνία του Γέλιου στο Σύγχρονο Θέατρο…
Η Κατερίνα Μαούτσου στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ του Χένρικ Ίψεν…
Έφη Ρευματά – Πρόταση για ομαδική παρακολούθηση της παράστασης…
“Με σιχάθηκα αλλά και πάλι όχι εντελώς!” σε κείμενα της Λένας Κιτσοπούλου
Ο Σωτήρης Τσόγκας στο Θέατρο Πρόβα: “Η κυρία δεν πενθεί”…
Πάνος Τσαλιγόπουλος: “Γιατί ο Φαίδων δεν μπορεί να αυτοκτονήσει“ στο θέατρο Λύχνος…
Βίκυ Βολιώτη: “Ιζαμπέλ Ρεμπώ,ο δικός μου Αρθούρος”…
“Η Κοριτσιέρα των Βούρλων” από την Έφη Ρευματά στο Studio Μαυρομιχάλη…
Βίκυ Βολιώτη: “Επικίνδυνες σχέσεις”…
Ο Βασίλης Κουκαλάνι και η Συντεχνία του Γέλιου στο Σύγχρονο Θέατρο…
Η Κατερίνα Μαούτσου στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ του Χένρικ Ίψεν…
Έφη Ρευματά – Πρόταση για ομαδική παρακολούθηση της παράστασης…
“Με σιχάθηκα αλλά και πάλι όχι εντελώς!” σε κείμενα της Λένας Κιτσοπούλου
Ο Σωτήρης Τσόγκας στο Θέατρο Πρόβα: “Η κυρία δεν πενθεί”…
Πάνος Τσαλιγόπουλος: “Γιατί ο Φαίδων δεν μπορεί να αυτοκτονήσει“ στο θέατρο Λύχνος…
Βίκυ Βολιώτη: “Επικίνδυνες σχέσεις”…
Ο Βασίλης Κουκαλάνι και η Συντεχνία του Γέλιου στο Σύγχρονο Θέατρο…
Η Κατερίνα Μαούτσου στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ του Χένρικ Ίψεν…
Έφη Ρευματά – Πρόταση για ομαδική παρακολούθηση της παράστασης…
“Ο Θησαυρός της Βαγίας” στο θέατρο Αλάμπρα…
‘Εφη Ρευματά – “Γράμματα στον Ορέστη”…
Μέχρι 26 Μαρτίου το “Θέλω να σου κρατάω το χέρι” με τους Ματίκα – Ιορδανίδη…
“Με σιχάθηκα αλλά και πάλι όχι εντελώς!” σε κείμενα της Λένας Κιτσοπούλου
Ο Σωτήρης Τσόγκας στο Θέατρο Πρόβα: “Η κυρία δεν πενθεί”…
Βίκυ Βολιώτη: “Επικίνδυνες σχέσεις”…
Ο Βασίλης Κουκαλάνι και η Συντεχνία του Γέλιου στο Σύγχρονο Θέατρο…
Η Κατερίνα Μαούτσου στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ του Χένρικ Ίψεν…
“Ο Θησαυρός της Βαγίας” στο θέατρο Αλάμπρα…
‘Εφη Ρευματά – “Γράμματα στον Ορέστη”…
Μέχρι το τέλοςΑπριλίου το “Θέλω να σου κρατάω το χέρι” με τους Ματίκα – Ιορδανίδη…
“Με σιχάθηκα αλλά και πάλι όχι εντελώς!” σε κείμενα της Λένας Κιτσοπούλου
Ο Βασίλης Κουκαλάνι και η Συντεχνία του Γέλιου στο Σύγχρονο Θέατρο…
“Ο Θησαυρός της Βαγίας”(στην Θεσσαλονίκη)
“Θέλω να σου κρατάω το χέρι” με τους Ματίκα – Ιορδανίδη…
Dear family and friends,
We are getting closer to the end of this year, a year marked by another war in Europe, but also by the beginning of the end (are we sure about that?) of the Covid-19 pandemic, thus both good and bad developments, globally. Needless to say that I’ll not spend any more time dealing with these two events whose repercussions we’ll all be feeling for the years to come. Anyway, let me come to the listing of what marked the Louis family’s life in 2022.
As usual, I’ll start with our health. Kids and dogs did not go through anything major, although Liu (now almost 13) starts showing some signs of a beginning CCD (the canine equivalent to Alzheimer’s disease); let’s see how this progresses through the new year, hopefully not that fast. Annoula was certainly very full of health throughout the year, with the exception of a bout of Covid-19 in November, which, in last analysis, turned out to be something between a common cold and a very light flu; of course, something not so unexpected after a total of 5 Pfizer vaccinations over the last couple of years, or so. Needless to say, Kitsos got this too but strangely enough, its beginning was weird, to say the least: it would have been even lighter than a common cold if it hadn’t been for the first day! Fever started around early afternoon, and the last time we measured the temp was around 8 pm, when it had reached 39.5 oC. At that time, on the way to the toilet Kitsos suddenly realised that he could hardly move his legs and he collapsed. To make it short, half an hour later he simply collapsed again on his bed, face down, where Annoula had literally pushed him to! It took him about 5 minutes to turn on his back and also turn 90 degrees since, because in addition to the legs, it was now also the arms that would not move; in medical terms, a complete tetraparesis, what a weird feeling! Kitsos thought that, somehow, he should try to go to the hospital but before even thinking of how to manage that, he fell asleep or fainted, who knows. He woke up 6 hours later and everything was… back to normal, and they stayed normal ever-since! Other than some coughing and sneezing, he went though the disease like a breeze. Needless to say that on day 2 he was prescribed the Pfizer anti-viral drug Paxlovid, and 5 days later (!) the C-19 test was negative. It took Annoula (who did not get the medicine) about 15 days to turn negative too.
Other than that, before this “event” Kitsos went through 4 bad weeks during the summer when he was constantly (day and night) reminded of the fact that he has a left kidney! He went through two lithotripsies, one stone made it the “natural” way out after 15 days of heavy colics, the second one was removed through cysteoscopy 10 days later. The good thing, though, was that he lost 14 kg during this time (5 of them are back!)… Annoula’s worries during this year also included a “heavy” allergy of unknown aetiology on the second day on Kythira (She looked as if she had been sprayed with pink paint), that was treated with steroids and antihistamins. She was back to normal in less than 3-4 days! We obviously never found out what she was allergic to…
Enough with health-related stuff, though!
You may remember that 2 years ago Kitsos’ bestselling book of Genetics for non-biologists came out and last December he was awarded the End-of-the-Year prize by the Academy of Athens for that work. He had to fly to from Kythira to Athens in March to receive it, as during December, due to the lockout, the ceremony had been cancelled. In the meanwhile, his next book (a collection of “weird” facts and stories dealing with different aspects of Biology and Medicine) was published in December but, so far, there are no indications that it also became a bestseller. Given that his research career was “exogenously” stopped he decided to establish a new “métier” as a writer, and after a several months-long collection of material in our basement (where the desktop computer is) the four of us (us two plus the dogs) took the boat to Kythira (old name: Cerigo), a biggish island located exactly in between the Ionian and the Aegean seas, north of the west-most tip of Crete. We rented a nice apartment, with central heating, worth mentioning as last March was the coldest March in Greece in decades. The temperature went down to 2 cC (on a Greek island!!!) and we saw an occasional snow flake landing. The cold was accompanied ny very strong winds, the noise inside our house was similar to having minilary jets flying above it. Still, in spite of this, Kythira is a very beautiful island, and depending on where exactly one is on it, it reminds one of both the Ionian and the Aegean islands: a real hybrid. We saw two more tourists on Kythira (in one month!) although, we’re certain, that there must have been there at least another 10 (in addition to several expats owning houses). March is the time when one sees the first wild flowers in Greece, and the island was full of them while the smell was unique. Mind you, there was sylvatic fennel growing everywhere, so this was the prevailing odour in the bucolic area where we lived (a pair of cows were continuously browsing on a meadow right outside our house while one calf was drinking milk). Of course (not a sign of chauvinism, simple reality), there are great beaches on the island, some being sort of difficult to reach. Unless it was raining, Annoula would walk with the dogs the steep road (4 km) down to the small bay (see the picture) (our village was about 400 m above sea level) to the closest of those beaches every day around 11. Kitsos would drive down one hour later to watch out while she was swimming and then drive all of four of of us up home for lunch. The cherry on the top of the cake (the month-long stay) was the visit for a few days of two very, very dear friends from Rome. We really enjoyed the time there on Kythira till the writing the book was concluded and we were really sad when we left the island for home. On the way back (due to the cancellation of the ferry from there to Crete, we had to travel through the Peloponnese to Piraeus) we also made a short tour through the mountains of Arcadia. A personal “touch” was the fact that we visited the grave of Kitsos’ maternal grandparents and grand-grand-parents who are all buried in Tripolis. Amazing, lots of memories came “alive”, especially of the grandfather who died when Kitsos was 12. Anyway, the MS was submitted to a new Publisher (one specialising on Medical books, but not only) and Kitsos was called by her husband (an old, old friend from high school) yesterday who said it left the printer! Again the same kind like the second book, again with a musical title, i.e. Péchés de vieillesse (“Sins of Old Age”), the format based on Rossini’s collection of songs and short piano pieces with the same name. By the way, still a fourth book Kitsos wrote before the last one and not dealing with biology or medicine is also in press by the same Publisher. More about it in next year’s “circular”.
Annoula continues Yoga-ing almost every day during the (very) early morning, then she goes to the University swimming pool (finally open again after the pandemic) for an hour, then, if not raining, she goes swimming at a beach nearby and topps everything (though not every day) by some biking to the Post Office or the Pharmacy or walking the dogs through the hills. In May she spent a week in Kardamyli (a beautiful village on the western side of the Mani peninsula on the Peloponnese) at a jazz festival, together with Kitsos’ first love (of 62 years ago) and still one of our best friends) and her sister, and had a great time. Then in late September, the first love visited us, this time along with two sisters, one of which was the first love of Kitsos’ longest friend. Kitsos “provided” his own sister in addition to Annoula to the group of ladies so there were 5 ladies and one man at home! Sounds sort of incestuous (for lack of a better word) but it’s not; it was fun! They all (minus Kitsos’ sis) included two longish tours of our home island. Unfortunately, Annoula had to cancel two trips to Germany, the first one was because she wanted to be with me and my… renal stones, the second one was due to our C-19.
Both kids came over to visit a few times. Alexandros has a new job since a couple of weeks working for the “sales team” of the Swiss branch of Radisson. His pay is better and he now enjoys regular working hours. He sounds happy. Philippos is still in Cyprus and he still enjoys his job at the University. Both of them are still bachelors, and there’s no indication for a change of their status anytime soon. They both came to visit us a few times and brought us gifts such as, for example, the C-19 mess (no hard feelings, though).
We now are thinking of a few trips for next year, including Indochina and the West of the USA, but it’s too early for detailed planning (we’re Greek!). Also, depending on how the preliminary work for a new book (!) progresses, we may also spend a month on some island either in March or right after Easter (all of May?). And, needless to say, Annoula has already booked a flight to Germany, let’s hope that she (and Kitsos) will be healthy. A final piece of news: our boat is still on sale, I guess that unless oil (i.e. fuel) prices go down, we won’t find a buyer. Anybody interested among the people reading this?
Everything else during 2022 was simple routine, which means that this letter reached its end. A file with a few photographs is attached below; by the way, they can be “magnified” by simply clicking on them and pulling on one of the corners.
We wish all of you a Merry Xmas and, most importantly, a happy and healthy New Year.
Annoula and Kitsos
Was lief so im Jahr 2022 bei den Papailious?
Ein Rückblick mit Ausblick
Erst in 100 Jahren gibt es wieder ein Jahr mit drei Zweiern in der Jahreszahl! Schon deswegen war 2022 ein ganz spezielles Jahr; und rückblickend für unsere Familie ein recht positives.
So haben wir uns weiterhin mit den Philhellenen intensiv beschäftigt. Zur Erinnerung: In 2021 konnten wir das 200jährige Jubiläum des griechischen Aufstandes gegen das dazumal mächtige Osmanische Reich feiern; unser Beitrag dazu war der Beginn der “Philhellenischen Bibliothek” in Margaritas Verlag, welche schon vier Bände zählt. Das Highlight unserer philhellenischen Aktivitäten, neben manchen Vorträgen und Präsentationen, war jedoch der sensationelle Auftritt des sog. Philhellenen Chors – aus Ehemaligen des Dresdner Kreuzchors, des Thomaner Chors Leipzig und des Windsbacher Knabenchors – in Juli in Athen und in Peta, anlässlich des 200jährigen Jubiläums der gleichnamigen Schlacht.
Ende August haben wir dann eine sehr schöne Woche in Paris bei der grossen CIGRE Fachtagung verbracht und viele Kollegen wieder gesehen, welche wir wegen Korona vier lange Jahre nicht persönlich treffen konnten. Und wir durften das Jubiläum unseres Kennenlernens dort vor 40 Jahren feiern; sozusagen als Vorbote des 40jährigen Jubiläums unserer Hochzeit am 8 Juni 2023!
Aber auch bei unseren Kindern und Enkelkindern war einiges los. So setzt Vicky ihr Bachelor Studium “Musik und Bewegung” in der Hochschule Luzern fort; parallel dazu spielt sie Theater und tritt regelmässig mit «Musique Simili» bei Konzerten auf. Zudem ist eine neue CD von ihr erschienen: http://www.simili.ch/edition/titel/paramundo.
Othi ist weiterhin bei der ABB Turbocharging Division (inzwischen verselbstständigt unter dem Namen Accelleron) in Baden im Einsatz und wickelt dort Grossprojekte ab. Da auch unsere Schwiegertochter Veli berufstätig ist, dürfen wir uns oft – und sehr gerne – um die beiden Enkelkinder Kosta (achtjährig) und Sara (fünfjährig) kümmern. Kosta besucht seit Mitte August die 2. Klasse und Sara den Kindergarten.
2022 war wieder ein Reisejahr, allerdings waren bei uns keine Übersee Reisen wie früher im Programm – diese sind für 2023 geplant – dagegen durften wir viele liebe Freunde in Griechenland empfangen und ihnen unsere erste Heimat zeigen, «Griechischer Wein» inclusive .
Aber das Wichtigste war wohl, dass wir, Gott sei Dank, en famille von Corona verschont geblieben sind!
Frohe Festtage und es guets Nöis 2023,
Konstantin und Margarita
PS: Ich hätte es fast vergessen: In Mai ist mein neues Buch – mit zwei lieben Kollegen – «Freileitungen und Kabel in Hoch- und Höchstspannungsnetzen» erschienen.
Τα έργα:The Portal or Let’s stand still for the whales (2020) και perfect love #couplegoals #AIgenerated (2020,2022) της εικαστικού Κυριακής Γονήπαρουσιάζονται στο MODERN LOVE.
Η αγάπη στα Χρόνια της Ψυχρής Οικειότητας, τη μεγάλη ομαδική έκθεση του ΕΜΣΤ με την οποία ξεκινά ο χειμερινός-εαρινός εκθεσιακός κύκλος του Μουσείου.
Η έκθεση εστιάζει στην ψηφιακή τεχνολογία και στο διαδίκτυο, στην επιρροή τους στις σύγχρονες κοινωνίες και στη σχέση τους με την εργασία, το σώμα και το λόγο.
Το Modern Love, σε επιμέλεια της Κατερίνας Γρέγου, καλλιτεχνικής διευθύντριας του ΕΜΣΤ, είναι μια έκθεση για την αγάπη και τους στενούς ανθρώπινους δεσμούς στα χρόνια του ύστερου καπιταλισμού, της παγκοσμιοποίησης, της ψηφιακής διασύνδεσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
(*) η καταπληκτική φωτογραφία είναι δανεισμένη από το DANILOF STUDIO
Περισσότερα για το έργο της Κυριακής Γονή https://kyriakigoni.com/και στο instagram @kyriaki.goni.studio
MODERN LOVE Η αγάπη στα Χρόνια της Ψυχρής Οικειότητας
https://www.emst.gr/exhibitions/modern-love
15.12.2022-28.05.2023 – Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων (-1)
Η ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφράστρια Έφη Ρευματά (’91), έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία, ενώ παράλληλα συμμετέχει στη σύλληψη, τα κείμενα και τη δραματουργική έρευνα στην “ΚΟΡΙΤΣΙΕΡΑ ΤΩΝ ΒΟΥΡΛΩΝ”: είναι μια μουσικοθεατρική παράσταση αφιερωμένη στα κορίτσια που αγαπήθηκαν πίσω από την Πορτάρα.
1875: Ο Δήμος Πειραιά εκτοπίζει ένα μεγάλο αριθμό πορνών σ’ ένα μεγάλο οίκημα – εκτός σχεδίου πόλεως τότε – στην περιοχή των Βούρλων. Τα Βούρλα χωρίζονταν σε τρεις αυλές ανάλογα με την ηλικία των γυναικών. Για πολλές δεκαετίες εκατοντάδες γυναίκες άσκησαν έγκλειστες εκεί το επάγγελμα της πορνείας μέχρι τα Βούρλα να μετατραπούν σε φυλακή από τους Γερμανούς το 1940- 1941. Μέσα από στοιχεία μυθοπλασίας αλλά και πραγματικές μαρτυρίες, η Ελένη Φιλίνη και η Κατερίνα Αγγελίτσα ζωντανεύουν αυτές τις γυναίκες και ανοίγουν την καρδιά τους. Και φυσικά, μας τραγουδούν.
Για 20 παραστάσεις στο θέατρο Studio Μαυρομιχάλη (Μαυρομιχάλη 134, Νεάπολη Εξαρχείων, τηλ. 2106453330, www.studiomavromihali.gr) Το έργο έχει κάνει πρεμιέρα από 14 Δεκεμβρίου και παίζεται κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00, μέχρι την Πέμπτη 23/2/23.