Δυο εξαιρετικά σημαντικές συνεντεύξεις έδωσε προσφάτως ο νευρολόγος -ψυχίατρος Αργύρης Στριγγάρης (’92), που είναι εγκατεστημένος στη Bethesda (ΗΠΑ), κύριος ερευνητής και επικεφαλής της Μονάδας Mood Brain and Development στο Εθνικό Ίδρυμα Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ και καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Τζόρτζταουν, σχολιάζοντας τις επιπτώσεις της πανδημίας στην ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων:

· Η πρώτη, με τον τίτλο “Ευάλωτη η γενιά της πανδημίας“, δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή στις 11 Μαΐου…

· Η δεύτερη, με τον τίτλο “Βία και πανδημία“ δημοσιεύθηκε στην Athens Voice στις 11 Ιουνίου…

“Με προνοητικότητα, ευελιξία και προσαρμοστικότητα, θα βγούμε πιο ισχυροί από την κρίση”.Τη δέσμευση της Alpha Bank να στηρίξει με όλες της τις δυνάμεις την επιστροφή της χώρας στην ομαλή οικονομική και επιχειρηματική δραστηριότητα, επανέλαβε στις 12 Ιουνίου ο CEO του Ομίλου Βασίλειος Ψάλτης, από το πάνελ “Covid-19 and Banking: The Leader’s Response” του 5ου Delphi Forum, τονίζοντας παράλληλα ότι η εμπειρία του κορωνοϊού επιβεβαίωσε για άλλη μία φορά τη σημασία που έχουν η προνοητικότητα, η ευελιξία και η προσαρμοστικότητα για την αντιμετώπιση κάθε κρίσης.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος που εορτάζεται στις 5 Ιουνίου, το envinow.gr, πραγματοποίησε μία εφ’ όλης της συνέντευξη με τον Κωνσταντίνο Αραβώση (’81), Καθηγητή ΕΜΠ και Γενικό Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του ΥΠΕΝ. Μεταξύ πολλών θεμάτων που αναλύθηκαν, ήταν το περιβαλλοντικό πολυνομοσχέδιο στο οποίο υπήρξε ένας από τους βασικούς συντελεστές της προετοιμασίας του, το μέλλον της ανακύκλωσης και της διαχείρισης απορριμμάτων στην Ελλάδα, το σχέδιο για τη διαχείριση των λυμάτων και πολλά ακόμη. Διαβάστε τη συνέντευξη…

Πολλοί φίλοι, συγγενείς, συνάδελφοι και μαθητές ήρθαν στο Νεκροταφείο της Δροσιάς την Πέμπτη 11 Ιουνίου για το τελευταίο αντίο στον Νίκο Βασιλείου.

Η Αγγελική Κανελλακοπούλου, ως μαθήτρια και συνάδελφός του, ο Γιάννης Μυλωνάς, ως συνάδελφος και φίλος του και ο ανηψιός του Γιάννης τον αποχαιρέτησαν μέσα από ιστορίες των χρόνων που τον είχαν δίπλα τους.

Η σύζυγός του Έλντα και η κόρη του Ζωή έστειλαν ένα ευχαριστήριο μήνυμα:

Σας ευχαριστούμε για την συμπαράσταση σας αυτές τις στιγμες. Με τις φωτογραφίες, τα κείμενα, τα σχόλια, τις ιστορίες, τα μηνύματα, νιώσαμε ότι η οικογένεια μας δεν περιοριζεται στους τοίχους του σπιτιού μας, ότι είμαστε και θα είμαστε δεμένοι με όλους σας! Ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Αγγελική Κανελλακοπούλου:«Όλοι, κύριε Νίκο, είναι εδώ…»

Ο Νίκος Βασιλείου για πολλές και πολλούς από εμάς ήταν δάσκαλος με ό,τι σημαίνει η λέξη αυτή. Ενδιαφερόταν για την καθεμία και τον καθένα από εμάς, ποτέ δεν ήταν άλλωστε σκοπός του η στείρα μετάδοση γνώσεων. Στεκόταν πλάι μας, στα μικρά και στα μεγάλα, ένας δεύτερος πατέρας. Άνθρωπος αλέγρος και φύσει καλός – όπως αποδεικνύεται και από τον υπέροχο τρόπο που έφυγε, χωρίς να ταλαιπωρηθεί και χωρίς να ταλαιπωρήσει, απολύτως ειρηνικά όπως ειρηνική ήταν και ολόκληρη η ζωή του. Όλοι οι μαθητές είχαν την ίδια αξία για τον Βασιλείου (έτσι τον λέγαμε όλοι εμείς), ακόμη και αυτοί που έφεραν την ρετσινιά του «τεμπέλη». Ως εκπαιδευτικός είχε πάντα κατανόηση για τις εφηβικές αμυαλιές, ακόμα κι όταν μας «μάλωνε», το έκανε με έναν τρόπο που κανείς, καμία δεν μπορούσε ποτέ να του κρατήσει κακία. Γιατί στην τελική είχε πάντα δίκιο και το έκανε με τρόπο απαλό και αβρό. Όπως ήταν και ο ίδιος. Γλεντζές στην καθημερινότητά του, χωρίς αγκυλώσεις και «δήθεν». Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι, όποτε αναφέρεται το όνομά του, τα σχόλια και οι ιστορίες που ακούγονται είναι όλες ξέχειλες μόνο από αγάπη. Γιατί η αγάπη ήταν μια λέξη που σημάδεψε όλη την ζωή του. Αγάπη για την μαθήτρια και τον μαθητή, αγάπη για τους γονείς του σχολείου που ανησυχούσαν για τα βλαστάρια τους, αγάπη για τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους του, αμέριστη αγάπη για τις γυναίκες της ζωής του, την Έλντα και την Ζωή – που ήταν άλλωστε η ίδια του η ΖΩΗ, αγάπη για τους άντρες που μπήκαν αργότερα στον δρόμο του, τον γαμπρό του Γρηγόρη και τους εγγονούς του Κωνσταντίνο και Νικόλα. Ο Βασιλείου διάλεξε για τραγούδι ορόσημο, τι άλλο, ένα τραγούδι ύμνο στην αγάπη. «Σ΄αγαπώ» έλεγε και τα μάτια του ξεχείλιζαν από συναίσθημα.

Την ίδια αγάπη απλόχερα του χαρίζουν οι παλιές μαθήτριες και μαθητές του, οι απόφοιτοι του σχολείου που τόσο αγάπησε και στο οποίο υπηρέτησε αρχικά ως φροντιστής, στη συνέχεια ως διορισμένος εκπαιδευτικός και ακολούθως ως υποδιευθυντής και διευθυντής Λυκείου, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Όπως έγραψε πριν λίγες μέρες ένας συναπόφοιτος: «Αυτό το «Σ’ αγαπώ» μάς το είχατε πει με κάθε δυνατό τρόπο, κύριε Βασιλείου μας. Από την πρώτη μέρα που μπήκαμε στο σχολείο μέχρι όχι μόνο την τελευταία, μα την τελευταία φορά που σας είδα, που σας είδε, ο καθένας από εμάς. Αδύνατο να θυμηθώ πόσα χρόνια σας είχαμε καθηγητή, νιώθω σίγουρος πως ήταν σχεδόν 40, τα 6 που ήμαστε στο σχολείο και όσα ακόμα έχουν περάσει από τότε».

Ναι, ο Βασιλείου είμαι σίγουρη ότι τώρα μας ακούει και μας χαμογελάει με τον γνωστό γλυκό του τρόπο. Για αυτό σας λέω, «κύριε Νίκο», απλά και σταράτα, έτσι όπως τα λέγαμε πάντα μεταξύ μας:

Εξ ονόματος των χιλιάδων μαθητριών και μαθητών σας σάς ευχαριστούμε για όσα μας διδάξατε, σας ευχαριστούμε που σας είχαμε στην ζωή μας.

Και σας ευχαριστώ εγώ προσωπικά για την εμπιστοσύνη που μου δείξατε, όταν ξεκίνησα 23 χρονών κοριτσάκι να διδάσκω, εμπιστοσύνη που δίνατε απλόχερα σε όλους τους νέους εκπαιδευτικούς στα πρώτα βήματά τους.

Ελαφρύ το χώμα που θα σας σκεπάσει, αιώνια η μνήμη σας.

Γιάννης Μυλωνάς:Επικήδειος λόγος για τον Νίκο Βασιλείου

Θλιβερό προνόμιο να αποχαιρετάς αγαπημένο φίλο και συνάδελφο. Τούτη τη στιγμή του ύστατου αποχαιρετισμού λίγα λόγια, απλά και όχι βαρετά χρειάζονται, για να ξεπαγώσουν τον χρόνο.

Ο Νίκος ανήκει στην πονεμένη γενιά που γνώρισε την Κατοχή, τον αδελφοκτόνο σπαραγμό του εμφυλίου της πολύπαθης πατρίδας μας, τη Χούντα, την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και τέλος την πανδημιοκρατία, που όλοι μας ήδη βιώνουμε. Ανήκει στη γενιά με τα πολλά παράσημα…….,που δεν ανάβει θυμιατά και δεν καίει λιβάνια. Στ΄αλήθεια, δύσκολη η ζωή του και πολυκύμαντη.

Τύχη αγαθή μάς έφερε στη Γερμανική Σχολή, όπου και οι δυο αφυπηρετήσαμε ύστερα από 35 συναπτά χρόνια. Συνάδελφος αγαπητός, προσηνής, άδολος,χαμηλών τόνων, μειλίχιος και ιδιαίτερα συνεργάσιμος. Πραγματικά, θελξικάρδιος, τερψίθυμος και φερέπονος, όπως θα έλεγε ο λεξιλάγνος αείμνηστος συνάδελφός μας Γιάννης Ποντικός. Πίστευε πως ο δάσκαλος, όταν δεν ξέρει κάτι, πρέπει να το λέει. Το λάθος δεν τον φόβιζε, γιατί και με το λάθος το δασκαλίκι μπορεί να γίνει καλύτερο. Με τους μαθητές του δεν έκανε πόλεμο. Έδινε μάχες, ασχέτως αν κάποιες μπορούσε να τις χάσει……Ο παθός και ο μαθός, έλεγε.

Όταν λυκειάρχευσε, η ποινή, το θρυλικό Tadel, αντικαταστάθηκε από το τραγούδι……..έλεγε αστειευόμενος. Η αλήθεια είναι πως η ευρυθμία της Σχολής δεν διαταράχθηκε…….Η Κεραμέως, σήμερα,είμαι σίγουρος πως θα τον καλούσε σε απολογία…Κοντολογίς, ίσως και χωρίς να το αντιληφθεί, πήρε το γιώτα από το πρέπει και το έγδαρε ίσαμε το πι, καταπώς λέει ο Ελύτης.

Ως μαθηματικός, και μάλιστα καταξιωμένος, μπορεί να μην κατάφερε να τετραγωνίσει τον κύκλο – Δει Δήλιον πρόβλημα λύσαι και κύκλον τετραγωνίσαι, έλεγαν οι αρχαίοι – όμως τον χαρακτήριζε η τετραγωνική λογική. που πάει να πει πως πάντα ορθοτομούσε το λόγο και πάντα ήταν στη σωστή μεριά της Ιστορίας!!

Αγαπητή μου Έλντα, λατρεμένη του Νίκου, ξέρω πως μια μαθηματική άσκηση θέλησε να λύσει λίγο πριν να δραπετεύσει από τη ζωή. Βέβαια, για το καλό μας, ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μας……Και κάτι τελευταίο, Έλντα μου. Οφείλω να το πω κι αυτό. Ο Νίκος είχε ένα μεγάλο ελάττωμα……Ναι, στ΄αλήθεια. .Αγαπούσε όλους τους ανθρώπους, φίλους και εχθρούς, γι αυτό και τόσο αξιαγάπητος!!!

Αργότερα, η έλευση της Ζωής, της μονάκριβης λατρεμένης κόρης του, της άριστης μαθήτριάς μου και στη συνέχεια λαμπρής συναδέλφου μου, του έδωσε νόημα ξεχωριστό και νέα τροπή στη ζωή του. Ήταν τότε που ανακάλυψε το τραγούδι και πήρε νόημα η ύπαρξή του. Ζωοποιός δύναμη και αγάπη ξεχωριστή. Ύμνος για τη ζωή……Βλέπεις, πολλά τα φοβερά, πιο φοβερά απ΄όλα ο άνθρωπος. Πίστευε πως ο ασφαλέστερος τρόπος να μην υπονομεύσεις το κύρος σου είναι το τραγούδι και η χαρά που βγαίνει απ΄αυτό. Χαρίεσσα η αντιμετώπιση των πραγμάτων της σύντομης ζωής μας. Όμορφη βιοθεωρία!! Ως χαρίεν έστ΄άνθρωπος, όταν άνθρωπος η. Χαριτωμένο πλάσμα ο άνθρωπος, όταν άνθρωπος είναι..

Βέβαια, ευτυχώς και υπήρχαν και κείνες οι στάσεις που κάναμε στο ταξίδι μας που έλεγε ο παππούς Δημόκριτος << βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόκευτος >>. Όμορφα συναπαντήματα, γλεντοκόπια και συνάφειες. Γελάσαμε και κλάψαμε, χαρήκαμε και πονέσαμε. Δώσαμε και πήραμε στη σύντομη ζωή μας. Για να επικρατήσει στο τέλος η χαροποιός ρήση. Ανάσα μια, ανάσα δυο, όλα καλά, βρε χαρμολύπη.

Όταν τραγουδούσε, αισθανόταν ως ένας αιώνιος έφηβος, λες και ήταν μια φωνή ενός εξεγερμένου νέου των σίξτις. Πίστευε πως και τα μικρά πράγματα έχουν, μπορεί να έχουν μεγάλη σημασία και πως το τραγούδι μάς εξυψώνει ενώ η ύλη μάς γειώνει στην πεισματάρα πραγματικότητα. Κοντολογίς, με το τραγούδι του και την απέραντη καλοσύνη έγινε για μας μνήμη ζωντανή που αντιστέκεται στη φθορά του χρόνου. Τέλος, στο τέλος της ημέρας, στο τέλος της ανάσας επανέρχεται η αντίφαση, δηλαδή να διεκδικούμε την ανάταση μες στην υπαρξιακή αγωνία μας.

Υπέροχη λιακάδα σήμερα. Θριαμβική επέλαση του καλοκαιριού. Διάλεξες, βρε Νίκο μου, και τη μέρα που θα έφευγες για το ταξίδι στο Επέκεινα, λες και ήσουνα έτοιμος από καιρό να σαλπάρεις για τα αστρικά πελάγη με λελογισμένη αυτοπειθαρχία και με μια επικούρεια αντίληψη της αείρροης ζωής, Ήθελες με αξιοπρέπεια να πάρεις το δρόμο προς την επουράνια ουτοπία, χωρίς καμιά προσδοκία για κανένα μεταφυσικό παράδεισο.

Νίκο μου, αγαπητέ συνάδελφε, κλείνω τον στερνό χαιρετισμό μου με ένα στίχο του Κωστή Παλαμά. Σμίλεψες, δάσκαλε, ψυχές ως στη στερνή πνοή σου. Και μια δική μου προσθήκη. Σ΄αγαπώ γιατί είσαι ωραίος, σ΄αγαπώ γιατί ήσουν Εσύ!!

Νίκο, καλό ταξίδι…

Ο Παναγιώτης Πικραμμένος έδωσε μία συνέντευξη, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή της 6.6.2020. Ο Νότης Παπαδόπουλος που πήρε την συνέντευξη σχολιάζει:

Κάθε φορά που συναντιέμαι με τον κ. Παναγιώτη Πικραμμένο νιώθω χαρά αλλά και ντροπή. Χαρά γιατί συναντώ έναν άνθρωπο με σημαντική κατάρτιση, χιούμορ και απίθανες ιστορίες από την πολυετή θητεία του σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ντροπή, γιατί μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα στο βήμα της Βουλής να στέκεται με τα άσπρα του μαλλιά, βουρκωμένος από την προσβολή που είχε γίνει στο πρόσωπό του στην υπόθεση Novartis. Αυτός, ένας πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, πρώην πρωθυπουργός που προσφέρθηκε για να βοηθήσει τη χώρα στις δύσκολες εποχές των μνημονίων, να βρίσκεται απολογούμενος με κατασκευασμένες μυθιστορηματικές κατηγορίες που αμφισβητούσαν την ηθική του ακεραιότητα. Δεν θέλει να μιλάει πλέον για αυτή την απόπειρα σπίλωσής του – «η υπόθεση είναι αυτή τη στιγμή στα χέρια της Βουλής και της Δικαιοσύνης. Επομένως, δεν επιθυμώ να σχολιάσω ή να προσθέσω κάτι. Ας αφήσουμε τα θεσμικά όργανα να κάνουν τη δουλειά τους απερίσπαστα», λέει.

Δείτε την συνέντευξη…

Η Αλεξάνδρα Βοβολίνη έδωσε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο portraits παρουσιάζοντας την διαδρομή τουπαλαιότερου και ιστορικότερου οικονομικού περιοδικού την “Οικονομική Επιθεώρηση”, που εκδίδει και που είναι και το μόνο οικονομικό περιοδικό που έχει επιβιώσει όλων των κρίσεων. Το μοναδικό στην συνένετυξη αυτή είναι ότι παράλληλα με την ιστορία της οικογένειάς της διατρέχει και την ιστορία της ελληνικής βιομηχανίας από την πρώτη στιγμή της έκδοσης του περιοδικού που τότε είχε τίτλο “Βιομηχανική Επιθεώρηση”, η οποία, όπως αναφέρει:…ξεκίνησε το 1934 μια εποχή που η βιομηχανία στην Ελλάδα ήταν στα σπάργανα.

Θυμάται τα παιδικά της χρόνια:…θυμάμαι τη Μιχαλακοπούλου ποταμάκι και πηγαίναμε και παίζαμε. Δεν υπήρχε τότε η Αμερικάνικη Πρεσβεία και εκεί ερχόταν ένα Λούνα πάρκ κάθε καλοκαίρι και η Βασιλίσσης Σοφίας είχε μόνο μονοκατοικίες. Πήγαινα σχολείο στο Μαράσλειο και κάθε μέρα περπατούσα μέχρι τα γραφεία του περιοδικού στη Μουρούζη. Εκεί πρώτα διάβαζα και μετά «δούλευα» για το περιοδικό.

Η Αλεξάνδρα είναι απόφοιτος, αλλά δεν είναι μόνον εκείνη. Είναι και ο σύζυγός της Θανάσης Λασκαρίδης, ο αδελφός του συζύγου της Πάνος, ο πατέρας τους Κώτιας Λασκαρίδης, αλλά και η μητέρα της:

Όταν τέλειωσα τις σπουδές μου στη Νομική, έκανα ένα μεταπτυχιακό στα Ναυτιλιακά στο Λονδινο, και το 1977 παντρεύτηκα το Θανάση Λασκαρίδη. Ήμασταν μαζί από το σχολείο, εκείνος σπούδαζε στο Μπέρμιχαμ και τον συνάντησα στην Αγγλία, όπου και μείναμε μαζί ένα χρόνο.Ήμασταν συμμαθητές και μάλιστα ήταν συμμαθητές και ο πατέρας του με τη μητέρα μου, πριν από τον πόλεμο στη Γερμανική Σχολή. Ο πεθερός μου ο Κώτιας Λασκαρίδης ήταν Πόντιος, ήταν ιχθυολόγος με σπουδές στη Γερμανία και η πρώτη του επιχειρηματική δραστηριότητα ήταν δύο αλιευτικά πλοία. Μετά πούλησαν τα αλιευτικά και πήραν πλοία ψυγεία. Τα πρώτα του λεφτά ο Θανάσης τα έβγαλε σαν μεσίτης πλοίων και μετά με συνεταίρους άρχισε να μεγαλώνει η εταιρεία τα πρώτα χρόνια του γάμου μας. Ο παππούς είχε κρατήσει ένα αλιευτικό «για να παίζει» και θυμάμαι που μας έφερνε κατεψυγμένες γαρίδες….

Όταν άρχισε να μεγαλώνει η εταιρεία μπήκε και ο αδερφός του ο Πάνος Λασκαρίδης που ήταν ναυπηγός και ταίριαξε τέλεια με την ομάδα και η εταιρεία μεγάλωνε. Ήταν πολύ ωραία χρόνια, δημιουργικά.

Δείτε όλη την συνέντευξη…

Η ΡοδούλαΚούμαρη-Σταθάκη συνεχίζει να μας εκπλήσσει. Μαθήτρια των χρόνων του Πολέμου στην Αραχώβης, διάσημη λαογράφος, μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ Κηφισιάς και Γαλαξειδίου μελετώντας και γράφοντας. Πολυγραφότατη εξέδωσε πριν από μία εβδομάδα το 15ο βιβλίο της με τίτλο “Ένας περίπατος στο Κοιμητήριο Γαλαξειδιού” μέσα από το οποίο καταγράφει τον πλούτο που βρίσκεται στην “γλυπτοθήκη”, όπως αποκαλεί το Κοιμητήριο του Γαλαξειδιού. Φωτογράφισε ένα-ένα τα μνημεία αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και τους δημιουργούς γλύπτες και διατυπώνει την αγωνία της για την προστασία τους.

Δείτε πως σχολιάζεται το έργο της στο blogspot της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Άμφισσας:

Δυναμική και περιεκτική πάντοτε στα γραπτά της και είναι δεκατέσσερα βιβλία, λαογραφικού, κυρίως περιεχομένου, η κ. Ροδούλα Κούμαρη – Σταθάκη, εστίασε, εξόρμησε, συνέλεξε εικόνες/φωτογραφίες, ερεύνησε κι αποτύπωσε όψεις του Κοιμητηρίου του Γαλαξειδιού. Ακόμη κι αν είναι εκζήτηση, ματαιοδοξία, η επιμονή γι’ ανάδειξη της τελευταίας κατοικίας, προβολή των νεκρών και των οικογενειών τους, δεν παύει να αποτελεί καθρέπτη της κάθε πόλης, πόσο νοιάζονται για τους μεταστάντες και την πολιτεία της σιωπής που τους εναποθέτουν, οι ζώντες.

Πολυταξιδεμένος ευπατρίδης ο Γ.Μ. εξέφραζε τη λύπη του για τη σημερινή εικόνα των Κοιμητηρίων της ευρύτερης περιοχής. Έχει απ’ την αρχαιοελληνική περίοδο και τη δυτική χριστιανική παράδοση δημιουργηθεί μια θαυμαστή κληρονομιά γλυπτών κι αναγλύφων, κυρίως που, πέραν της αναμφισβήτητης καλλιτεχνικής της αξίας, συχνά υψηλής και μοναδικής, συνιστά και πολύμορφη, σύνθετη ιστορική μαρτυρία για την εποχή, την κοινωνία, τις θρησκευτικές δοξασίες, συνήθειες, καλλιτεχνικές νοοτροπίες και τάσεις. Πάντοτε η εικόνα αντίστοιχων Κοιμητηρίων του εξωτερικού, με την άπλα, τους απέριττους τάφους και τη μικρή και μεγάλη γύρω βλάστηση, προκαλούσε μελαγχολικές σκέψεις απ’ τη σύγκριση με των δικών μας τον ιδιοκτησιακό συνωστισμό…

Λίγο-πολύ προϊδέαση, κατατόπιση κι εισαγωγή στο κλίμα της περιήγησης του βιβλίου, κάνει ο καθηγ. Π. Βαλαβάνης προλογίζοντας το βιβλίο. Η συγγραφέας γράφει την ιστορία της δημιουργίας του Πολυάνδριου του Γαλαξειδιού (1858), τις επεκτάσεις, τα ευδιάκριτα τμήματά του, επιλέγει ν’ ασχοληθεί με το παλαιότερο αι σ’ αυτό ξεχωρίζει τα ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος μνήματα/ταφικές συνθέσεις. Παραθέτει στο κάθε επιλεγέν φωτογραφίες, γενική και λεπτομερειών και το περιγράφει σύντομα και διεξοδικά: γλυπτό/ανάγλυφο, επιγραφή του. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στον μαρμαρογλύπτη – εργαστήριό του στην Αθήνα/Πειραιά (αφοί Βούλγαρη, Γεωργίου, Καρπάκης, αφοί Κοτζαμάνη, Μάστορης-Αρμακόλας, Ναύτης, Παπαγιάννης, Πίσσας, Ρενιέρης, Ρήγος, Σκλαβούνος, Σπανός, Σώχος).

Αναδεικνύεται η πρωτοτυπία, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, συσχετίζονται κοινά μοτίβα, σταυροί, λύχνοι, άγκυρες, πηδάλια. Αφού πρόκειται για την ονομαστή ναυτική πολιτεία, συνοπτικάπαρατίθενται και χρήσιμα ιστορικά στοιχεία για επιφανείς οικογένειες (Αρβανίτη, Πρίμα, Παπαπέτρου, Αγγελή, Βλάμη, Χαρδαβέλα, Καραλίβανου, Κατσούλη, Δεδούση, Μητροπούλου, Καμμένου), ιστορικές προσωπικότητες που αναπαύονται εκεί. Με προσοχή και συγκρατημένα στενάχωρη διάθεση, η συγγραφέας εντοπίζει και υπολείμματα ταφικών μνημείων που δεν υπήρξαν, ή δεν μερίμνησαν απόγονοι να τα διατηρήσουν – συντηρήσουν…

Η προσεκτική παράθεση φωτογραφιών – κειμένων, η συσχέτιση κι ανάδειξη των μνημείων και η αγωνία – πρόταση προς αρμοδίους, να περιφρουρηθεί συνολικά και να συντηρηθούν – διασωθούν ειδικά στοιχεία της κληρονομιάς του Κοιμητηρίου του Γαλαξειδιού, είναι η συγκινητική συνεισφορά του βιβλίου. Eίναι όμως και πολλαπλά προβληματίζουσα η αναγνωστική του ωφέλεια, για τον τόπο όπου ‘‘καθρεφτίζεται η τελευταία ακμή και παρακμή της ναυτικής πολιτείας’’, από μια συγγραφέα που εξακολουθεί να δραστηριοποιείται ύστερα από τόσα πολλά και μεγάλα που έχει κομίσει, στην τοπική και την ελληνική βιβλιογραφία.

Κυκλοφόρησε το τεύχος του Ιουνΐου της Οικονομικής Επιθεώρησης με κύριο θέμα “Η Ευρώπη σε ώρα Βερολίνου”.

Σε μια κρίσιμη για το μέλλον συγκυρία, η Γερμανία αναλαμβάνει στο τέλος του μήνα την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ΕΕ. Η πρωτοβουλία που παρουσίασαν, μέσα Μαΐου, η καγκελάριος Μέρκελ και ο πρόεδρος Μακρόν, για τη στήριξη των οικονομιών της ΕΕ, φαίνεται ότι θα είναι μόνο η αρχή της δημόσιας συζήτησης, καθώς εκδηλώθηκαν ποικίλες αντιδράσεις. Επόμενο βήμα ήταν η παρουσίαση των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια, προτού αποσαφηνιστεί η εικόνα. Η Οικονομική αναλύει το τοπίο που διαμορφώνεται στην Ευρώπη για την επόμενη ημέρα, αξιοποιώντας τη διεισδυτική «ματιά» έμπειρων συνεργατών και του The Economist.

Περισσότερα…

Ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου (απόφοιτος του ’85) έλαβε μια μεγάλη διάκριση: με την ανακοίνωση στις 3 Ιουνίου, από το Υπουργείο Πολιτισμού, των Κρατικών Βραβείων Παιδικού Βιβλίου 2019 (για τις εκδόσεις του 2018), το βιβλίο του “Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια” τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Εφηβικού-Νεανικού Βιβλίου.

Περισσότερα για το σκεπτικό…

Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια…

Την Παρασκευή 5 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, προέβαλε η ΕΡΤ2 το ντοκυμαντέρ “Ένα Αρχιπέλαγος χωρίς πλαστικά”, τουδημοσιογράφου και παραγωγούΣωτήρη Δανέζη,που γυρίστηκε σε νησιά των Κυκλάδων, όπως η Δονούσα και η Σίκινος, στον Αργοσαρωνικό, στην Πάτρα και στην Αθήνα.Από την άνοιξη του 2019 οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ καταγράφουν το πρόβλημα με εναέριες και εντυπωσιακές υποβρύχιες λήψεις και παρακολουθούν πρωτοποριακά προγράμματα και δράσεις που έχουν σκοπό τη μείωση των πλαστικών μίας χρήσης στις μικρές, νησιωτικές κοινότητες του Αιγαίου. Ακολουθούν εθελοντικές ομάδες, συνομιλούν με επιστήμονες και ειδικούς και επιβιβάζονται στον «Τυφώνα», το υπερσύγχρονο πλοίο του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη, που σαλπάρει με αποστολή τον καθαρισμό μακρινών και δυσπρόσιτων ακτών από σκουπίδια και πλαστικά. Δείτε το ντοκυμαντέρ…

Δείτε επίσης και το περυσινό (14/8/2019) αφιέρωμα της εφημερίδας “Πρώτο Θέμα” του Βασίλη Τσακίρογλου για το “Σχέδιο Τυφώνας” και την αγοράτου μοναδικού ειδικής κατασκευής πλοίου στη Μεσόγειο για την μάχη για τον καθαρισμό των δυσπρόσιτων ελληνικών ακτών που μετατρέπονται σε σκουπιδότοπους…

Το μεσημέρι του Σαββάτου 6 Ιουνίου, έφυγε σε ηλικία 85 ετών ήσυχα στο σπίτι του ο Νίκος Βασιλείου, ενώ καθόταν στην πολυθρόνα του λύνοντας ασκήσεις !

Ο καθηγητής μας είχε γεννηθείτο 1935 στην Αθήνα και τελείωσε το Γυμνάσιο στην Καλλιθέα. Πτυχίο πήρε από την Μαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εργάστηκε στο Δημόσιο και παραιτήθηκε το 1966 για να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα και τον Σεπτέμβριο του 1970 ήρθε τυχαία στην Γερμανική Σχολή ως «φροντιστής» διδάσκοντας τριγωνομετρία και κοσμογραφία, προσπαθώντας παράλληλα να καλύψει το πρόβλημα της εξοικείωσης με τους ελληνικούς μαθηματικούς όρους.

Βάσει του καταστατικού τα μαθηματικά διδάσκονταν από Γερμανούς και οι μαθητές, που επιθυμούσαν να δώσουν Εισαγωγικές Εξετάσεις στο Πολυτεχνείο ήταν αναγκασμένοι να αναζητήσουν βοήθεια στα φροντιστήρια της εποχής, αφού όροι όπως το «ολοκλήρωμα» και η «παράγωγος», το «ημίτονο» και το «συνημίτονο» ήταν «ξένες λέξεις» γι’ αυτούς.

Παράλληλα η εξεταστέα ύλη περιελάμβανε την τριγωνομετρία η οποία δεν διδασκόταν στη Γερμανία και κατ’ επέκτασιν στη Γερμανική Σχολή, έτσι η ανάγκη της παρουσίας ενός Έλληνα μαθηματικού ήταν επιτακτική.

Το 1977 γίνεται τακτικός καθηγητής αναλαμβάνοντας και την γεωγραφία, που μέχρι τότε δίδασκε ο Βασίλης Παπαχρυσάνθου και μεταξύ 1980 και 1983 συντονίζει μία σειρά προαιρετικών «φροντιστηριακών» μαθημάτων προκειμένου να προετοιμαστούν αρτιότερα οι μαθητές των θετικών επιστημών.

Το 1989 γίνεται υποδιευθυντής και και το 2000 διευθυντής έως το 2005, οπότε και συνταξιοδοτείται έχοντας πλέον συμπληρώσει 35 χρόνια παρουσίας στη Σχολή, ενώ ο Σύλλογος Αποφοίτων τον αναγόρευσε σε σε Επίτιμο Μέλος του.

Η κόρη του Ζωή είναι φιλόλογος, διδάσκει στην Σχολή και έχει υπό την εποπτεία της την συνεργασία της Σχολής με τον Σύλλογο Αποφοίτων.

Θερμά συλλυπητήρια στην Ζωή και στην σύζυγό του Έλντα.

Η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη 11 Ιουνίου στις 5 μ.μ. στο Κοιμητήριο της Δροσιάς-Ροδόπολης (Αγ.Τριάδος 9, Ροδόπολη 14574) και η οικογένεια ζήτησε αντί στεφάνων να δοθούν χρήματα στην Κιβωτό του Κόσμου.

Ας θυμηθούμε τον Νίκο να τραγουδά πριν από δύο χρόνια,το Σάββατο 30 Ιουνίου 2018,στην εκδήλωση “Οι Καθηγητές Ξανάρχονται”,“σας αγαπώ γιατί είστε ωραίοι”...

Επίσης ο Νίκος έκανε μια αξέχαστη εμφάνιση στη Ρεμπέτικη Βραδιά, που οργάνωσε ο Σύλλογός μας πριν λίγους μήνες στην Aula την Πέμπτη 28.11.2019. Προς το τέλος της μαγικής αυτής συναυλίας, η Μυρτώ Αρεταίου τον ανέβασε μαζί με τη Ρέα Μυλωνά στη σκηνή, όπου τραγούδησαν οι τρεις τους το αγαπημένο του “Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία“. Μετά τραγούδησε μια παραλλαγή σε δικά του λόγια του “Μια βοσκοπούλα αγάπησα“, με τους στίχους να αναφέρονται σε μια μαθητριούλα, συγκινητική αφιέρωση στη σύζυγό του Έλντα με την οποία ήταν μαζί 50 χρόνια. Έτσι έκλεισε η υπέροχη εκείνη εκδήλωση, και ήταν η τελευταία φορά που ήταν ο Νίκος μαζί μας.

Όλα αυτά μπορείτε να τα ακούσετε από το 16 ως το 27 περίπου…

Κυρίως σε δασωμένο περιβάλλον.Μέτρια δύσκολο, 900μ. ανάβαση

Μάλλον οκτώ ώρες πορεία+στάσεις:Χωρίς συνυπολογισμό Ταβερνο-χρόνου…

Ορειβατική ικανότητα χρειάζεται.

Έρχεστε με δική σας ευθύνη. Συμμετοχές στο tasoskavadellas@gmail.com

Έλα, περπατάμε και καλοκαίρι ! Όλη η Ελλάδα είναι αδειανή!

Πεζοπόροι της DSA

Ο Werner Hermann είναι αντιπρόεδρος στον Σύλλογο “ΛΑΝΑΣΣΑ”. Στις 18 Μαΐου ηIntercontor Hellas ΑΕ, ημεταφορική εταιρεία του Werner, προσέφερε δωρεάν την διανομή προς το Γηροκομείο Αθηνών.

Από τηνΜυρτώ Προβίδα, απόφοιτό μας, η οποία εργάζεται στο Goethe με αρμοδιότητα το DAAD, λάβαμε μία ανακοίνωση

Η DAAD προσφέρει εδώ και καιρό Online Information Sessions, οι οποίες αποδεικνύονται ιδιαίτερα σημαντικές στους καιρούς που διανύουμε καθώς έχουν τη δυνατότητα να μας φέρουν – έστω και διαδικτυακά – πιο κοντά.

Στο πλαίσιο αυτό, θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στη διαδικτυακή έκθεση γερμανικών πανεπιστημίων που θα λάβει χώρα τον επόμενο μήνα (9-10 Ιουνίου 2020) και στην οποία θα λάβουν μέρος γνωστά γερμανικά πανεπιστήμια, μεταξύ των οποίων τα Johannes Gutenberg-Universität Mainz, Universität Mannheim, Universtität Passau και Technische Universität Darmstadt.

Στο επίκεντρο της έκθεσης θα βρίσκονται τα γερμανόφωνα προγραμματα σπουδών στα πανεπιστήμια αυτά και για τον λόγο αυτό οι συνεδρίες θα πραγματοποιηθούν εξ’ ολοκλήρου στα γερμανικά. Στόχος είναι η προσέλκυση φοιτητών που διαθέτουν ήδη γνώσεις γερμανικών και ενδιαφέρονται για γερμανόφωνα προγράμματα ή για μαθήματα γερμανικών πριν την έναρξη των σπουδών στα συμμετέχοντα πανεπιστήμια.

Σημειωτέον πως για πρώτη φορά θα συμμετάσχει στην έκθεση και το FernUniversität Hagen, το πρώτο και μοναδικό πανεπιστήμιο εξ αποστάσεως στη Γερμανία, το οποίο προσφέρει μία μεγάλη γκάμα μεταπτυχιακών σπουδών σε πολύ προσιτές τιμές.

Θα χαιρόμασταν ιδιαίτερα εάν μπορούσατε να πληροφορήσετε τους φοιτητές σας για την ερχόμενη διαδικτυακή έκθεση. Συνημμένο θα βρείτε ένα κείμενο με τις σημαντικότερες πληροφορίες καθώς και τον σύνδεσμο για την εγγραφή στην έκθεση, η οποία είναι δωρεάν. Σας στέλνουμε επίσης δύο εικόνες που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στις ιστοσελίδες σας και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Σας ευχαριστούμε και ευχόμαστε καλή συνέχεια.

Αποστολία Γουδουσάκη και Μυρτώ Προβίδα

Erste weltweite Study-in-Germany Online Info Session Deutschsprachige Studienangebote

Unsere Kontakte von Angesicht zu Angesicht, insbesondere internationale, sind derzeit sehr stark eingeschränkt. Wir sind jedoch voller Zuversicht und überzeugt, dass wir gemeinsam diese Krise überwinden können und überwinden werden. Glücklicherweise bleibt uns die Online-Kommunikation erhalten.

Der DAAD und zehn deutsche Universitäten freuen sich, dir ihre Hochschule und Studiengänge online vorzustellen. Diese Studiengänge sind für deutsche und internationale Studierende konzipiert. Sicherlich ist ein Studiengang dabei, nach dem du schon lange gesucht hast und der dich deinen Zielen näherbringen wird.

Wir laden dich sehr herzlich ein, am 9. und 10. Juni 2020, jeweils von 14-17 Uhr an der Online Info Session…

teilzunehmen.

Die Hochschulvertreter werden dir ihre Angebote vorstellen, in einer Talkrunde werden allgemeine Fragen von dir und anderen Teilnehmern beantwortet und zu guter Letzt stehen die Hochschulvertreter dir zwei Stunden lang für deine individuellen Fragen zur Verfügung.

Welche deutschen Hochschulen sind dabei? Hier sind sie:

• Brandenburgische Technische Universität Cottbus-Senftenberg

• TU Darmstadt

• Hochschule Fulda University of Applied Sciences

• Universität Greifswald

• FernUni Hagen

• Technische Universität Ilmenau

• Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt

• Johannes Gutenberg-Universität Mainz

• Universität Mannheim

• Universität Passau

Nutze zur Teilnahme an der Online Info Session dein Smartphone, Tablet oder deinen Computer.

Deine Registrierung dauert nur einen KLICK…

Teile uns hier auch deine wichtigste Frage mit. So können wir uns auf die Interessen der vielen Teilnehmer gut vorbereiten.

Alle Zugangsdaten und weitere Informationen senden wir dir mit der Bestätigung deiner Registrierung für die Online Info Session.

Wir freuen uns, dich sehr bald virtuell zu treffen.

————————–

Πρώτη παγκόσμια Online Information Session του Study-in-Germany για γερμανόφωνα προγράμματα σπουδών

Οι επαφές μας με άλλους πρόσωπο με πρόσωπο, και ιδιαίτερα οι διεθνείς , είναι επί του παρόντος πολύ περιορισμένες. Ωστόσο, είμαστε αισιόδοξοι και σίγουροι ότι από κοινού μπορούμε και θα ξεπεράσουμε την κρίση αυτή. Ευτυχώς, συνεχίζουμε να είμαστε σε θέση να επικοινωνούμε μέσω του διαδικτύου.

Η DAAD μαζί με δέκα γερμανικά πανεπιστήμια είναι στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσουν τα πανεπιστήμια αυτά καθώς και τα προγράμματα σπουδών τους διαδικτυακά σε απευθείας σύνδεση. Οι συνεδρίες αυτές έχουν σχεδιαστεί τόσο για φοιτητές από τη Γερμανία όσο και από το εξωτερικό. Στα προγράμματα που θα παρουσιαστούν θα υπάρχει σίγουρα και ένα που ψάχνατε καιρό και που θα σας φέρει πιο κοντά στους στόχους σας.

Σας προσκαλούμε θερμά να συμμετάσχετε στις Online Info Sessions…

στις 9 και 10 Ιουνίου 2020, από τις 14:00 έως τις 17:00.

Κατά τη διάρκεια των συνεδριών, οι εκπρόσωποι των πανεπιστημίων αρχικά θα σας παρουσιάσουν τα προγράμματα σπουδών τους. Στη συνέχεια θα απαντήσουν σε γενικού περιεχομένου ερωτήσεις από τους συμμετέχοντες και τέλος θα είναι διαθέσιμοι για δύο ώρες για να απαντήσουν προσωπικά στις ερωτήσεις σας.

Τα γερμανικά πανεπιστήμια που θα συμμετάσχουν είναι τα εξής:

· Brandenburgische Technische Universität Cottbus-Senftenberg

· TU Darmstadt

· Hochschule Fulda University of Applied Sciences

· Universität Greifswald

· FernUni Hagen

· Technische Universität Ilmenau

· Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt

· Johannes Gutenberg-Universität Mainz

· Universität Mannheim

· Universität Passau

Χρησιμοποιήστε το smartphone, το tablet ή τον υπολογιστή σας για να συμμετάσχετε στην ηλεκτρονική συνεδρία πληροφοριών.

Για την εγγραφή σας χρειάζεται μόνο ένα ΚΛΙΚ…

Κατά την εγγραφή σας μπορείτε και να μας ενημερώσετε για τις απορίες που έχετε ώστε να κάνουμε την απαραίτητη προετοιμασία για τις ερωτήσεις των συμμετεχόντων.

Περισσότερες πληροφορίες, καθώς και τα στοιχεία πρόσβασης, θα λάβετε μετά την επιβεβαίωση της εγγραφής σας στα Online Info Sessions.

Ανυπομονούμε να σας δούμε σύντομα!

Αθήνα, σε μια παλιά αστική γειτονιά πλάι στην Ομόνοια, στην καρδιά της πόλης. Τη δεκαετία 1990, πολλοί Έλληνες την εγκαταλείπουν και εγκαθίστανται εδώ κύματα μεταναστών από την Ανατολική Ευρώπη. Από το 2009, στην κρίση, η περιοχή υποβαθμίζεται. Σήμερα, η γειτονιά φιλοξενεί ένα μωσαϊκό από μετανάστες και πρόσφυγες από την Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, τουρίστες και λίγους παλιούς κατοίκους.

Ξεπερνώντας την έλλειψη κοινού γλωσσικού και πολιτισμικού κώδικα στην τάξη του, που αποτελείται από 17 μαθητές από 7 χώρες, ο δάσκαλος Φώτης Ψυχάρης αναπτύσσει τον δικό του τρόπο διδασκαλίας συγκερασμό πολλών παιδαγωγικών μεθόδων στο δημόσιο δημοτικό σχολείο όπου διδάσκει εδώ και 30 χρόνια, στην Πλατεία Βάθη. Με σπάνια πρόσβαση στην καθημερινότητα μιας σχολικής τάξης σε ένα δημόσιο σχολείο στο κέντρο της Αθήνας, η ταινία παρακολουθεί τον «κύριο Φώτη» να εμπνέει δημιουργικά την ομάδα του και να ενδυναμώνει τους μαθητές του στη μετάβασή τους από την Έκτη Δημοτικού στο Γυμνάσιο.

Δείτε το τρέιλερ…

Βραβεία: Βραβείο Docs in Progress, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου/ Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2019

“Στην μετά κορονοϊο εποχή και την εξ αποστάσεως διδασκαλία ίσως είναι μια κατάλληλη στιγμή να αναλογιστούμε πάνω σε αξίες όπως είναι σχέση των παιδιών μεταξύ τους στην τάξη, η σχέση με την μάθηση, την τέχνη, τον δάσκαλο και το σχολείο.” Δήμητρα Κουζή, Καλημέρα Κύριε Φώτη

Tο Καλημέρα Κύριε Φώτη είναι μια από τις 3 ταινίες που το φεστιβάλ επέλεξε να στείλει στο Sunny side of the doc στην online version of the Market με “Best of” από άλλα φεστιβάλ.

www.sunnysideofthedoc.com

ΑΝΑΛΥΤΙΚΆ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΊΑ

Το ντοκιμαντέρ Καλημέρα κύριε Φώτη μπαίνει μέσα στην τάξη, στην καθημερινότητα μιαςέκτης δημοτικού ενός δημόσιου σχολείου στην καρδιά της Αθήνας. Απηχώντας τηπληθυσμιακή σύνθεση της γειτονιάς στην οποία βρίσκεται το σχολείο, στην Πλατεία Βάθη,δίπλα στην Ομόνοια, η τάξη αποτελείται από 17 μαθητές από 7 διαφορετικές χώρες,καθένας από τους οποίους έχει διαφορετική ευχέρεια στην ελληνική γλώσσα και επαφή μετον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Το ζητούμενο του δασκάλου είναι η δημιουργία μιας ομάδας όπουο ένας βοηθάει, συμπληρώνει και εμπλουτίζει τον άλλον. Όλοι μαζί ετοιμάζουν τη γιορτή γιατην αποφοίτηση, μια μεγάλη στιγμή για τα παιδιά στη μετάβασή τους από το Δημοτικό στοΓυμνάσιο.

Η δημιουργία ομάδας προάγει την ένταξη, όχι μόνο την ενσωμάτωση. Μέσα από μιαδημιουργικότητα που δεν βασίζεται αποκλειστικά στον γλωσσικό κώδικα, ο κύριος Φώτηςαναπτύσσει επί 30 χρόνια μια δική του, καινοτόμα διδακτική προσέγγιση που προσφέρειμαθησιακή και παιδαγωγική εμπειρία συνδυάζοντας διαφορετικές τέχνες και τεχνικές.

Διδάσκει στα παιδιά, ανεξάρτητα από χώρα προέλευσης, έναν τρόπο σκέψης και δράσης,προάγει μια βιωματική διδασκαλία στην οποία συμμετέχει το σώμα και όλες οι αισθήσεις.

Έτσι, τα παιδιά έχουν χώρο να εξερευνήσουν, να ανακαλύψουν και να μάθουν, ξετυλίγονταςκαθένα τη μοναδικότητά του, σε μια ταινία που με χιούμορ μας θυμίζει την αξία τουδασκάλου που προτείνει και δίνει λύσεις.

Το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Πολίτικων Ιδρυμάτων (ENOP) προσκαλούν σε διαδικτυακή συζήτηση την Τρίτη 26 Μαΐου 2020 και ώρα 19:00 με θέμα “Πώς αλλάζει την Ευρώπη και τον κόσμο ο κορωνοϊός – Η γεωπολιτική διάσταση” στην οποία μετέχουν οι:

Ντόρα Μπακογιάννη, Βουλευτής ΝΔ, πρώην Υπουργός Εξωτερικών

Γιώργος Πρεβελάκης, Πρέσβης της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ, ομ. Καθηγητής Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Pantheon-Sorbonne

Daniel Gros, Διευθυντής Ερευενών Centre for European Policy Studies

Gudrun Kopp, Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου ENOP

Παναγιώτης Κακολύρης, Επικεφαλής Διεθνών Σχέσεων ΙΔΚΚ, Μέλος ΔΣ ENOP

Η συζήτηση θα μεταδοθει…

και στο facebook…

Ο Παναγιώτης Πικραμμένος έδωσε το Σάββατο 16 Μαΐου 2020 μία συνέντευξη στον Μιχάλη Μητσό στην εφημερίδα “Τα Νέα”.

«Πρέπει να πλουτίσουμε τη δημοκρατία με νέες διαδικασίες»

Η προηγούμενη φορά που είχαμε συναντηθεί για να μου δώσει συνέντευξη ήταν Προ Κορωνοϊού, την «εποχή της ανεμελιάς». Μου είχε πει να περάσω από το θρυλικό γραφείο των αντιπροέδρων στον 8ο όροφο της Ζαλοκώστα, για να πάμε να φάμε. Αλλά η συνέντευξη για διάφορους λόγους δεν oλοκληρώθηκε. Είπαμε ότι θα ξαναβρεθούμε σύντομα, πέρασε όμως ο καιρός, μας έπιασε η πανδημία και αναγκαστήκαμε να τα πούμε μέσω Skype.

Ο Παναγιώτης Πικραμμένος δεν είναι τυπική περίπτωση πολιτικού. Για την ακρίβεια, δεν είναι καν πολιτικός. Λάτρης της φύσης, των σπορ, του ψαροντούφεκου και της κλασικής μουσικής, ανέλαβε υπηρεσιακός πρωθυπουργός το 2012 ως πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Η κατάσταση ήταν κρίσιμη, η χώρα βρισκόταν στο χείλος της χρεοκοπίας. Αλλά η αποστολή εξετελέσθη με επιτυχία. Εξι χρόνια αργότερα, όταν η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τον ενέπλεξε με προκλητικό τρόπο στην υπόθεση Novartis, θα συγκινούσε το πανελλήνιο με τον φορτισμένο λόγο του στη Βουλή. Εντάξει, όχι το πανελλήνιο. Κάτι περιθωριακοί χασκογελούσαν.

Με υποδέχθηκε συντροφιά με την αγαπημένη του κόρη. Και δεν δίστασε να μου πει ευθύς εξαρχής ότι φοβάται. «Είμαι ευάλωτος. Εκανα εξετάσεις αίματος, βγήκαν ολόιδιες με τις προπέρσινες. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κολλάς». Τον ρωτάω πώς του φάνηκε η συμπεριφορά της κοινωνίας την περίοδο του εγκλεισμού. «Με εξέπληξε ευχάριστα. Θεωρώ όμως ότι κυρίαρχο στοιχείο αυτής της συμπεριφοράς ήταν ο φόβος. Βρισκόσουν μπροστά σε κάτι πρωτόγνωρο, που δεν ήξερες πώς αντιμετωπίζεται, κάτι αναπάντεχο. Εκανε πολύ καλά η κυβέρνηση και το πέρασε στους επιστήμονες, και δευτερευόντως στις πολιτικές αποφάσεις. Ηρθαν τα παραδείγματα της Ιταλίας και της Ισπανίας με τις εκατόμβες, ήρθαν κι οι εικόνες με τα φέρετρα, και ο κόσμος φοβήθηκε. Τώρα με την υποχώρηση του Ro, υπάρχει αισιοδοξία. Κάτι που έχει τους κινδύνους του: ο Ελληνας πολύ εύκολα πετάγεται από το ένα άκρο στο άλλο…».

Ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης εκτίμησε ιδιαίτερα τη στάση όχι μόνο του Σωτήρη Τσιόδρα, αλλά όλων των λοιμωξιολόγων. Ε, κι ο συνδυασμός με τον Χαρδαλιά ωραία ιδέα ήταν, του λέω. Βάζει τα γέλια, νομίζει ότι κοροϊδεύω και σπεύδει να με διαβεβαιώσει ότι «ο Χαρδαλιάς είναι καλό παιδί, νομίζω ότι αδικείται λίγο, είναι Ρέιντζερ. Τον γνώρισα ως επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας, τον είχα φωνάξει πριν κλειστούμε μέσα για να λάβουμε μέτρα πυροπροστασίας στο Αγιον Ορος, οι μοναχοί εκεί θέλουν ιδιαίτερη μεταχείριση. Σαν κι εσένα είναι λίγο, με μοτοσικλέτα». Σαν εσάς επίσης, του κάνω, είναι γνωστά τα ταξίδια του με την Enduro του ανά την Ελλάδα. «Ε, η δικιά μου η μηχανή τώρα δεν λειτουργεί προσωρινά, την έχω αφήσει καιρό, πρέπει να τη βάλουμε πάλι μπρος…».

Πάω να τον ρωτήσω για τις συνέπειες της κρίσης, με προλαβαίνει, θέλει να σχολιάσει κάτι που είχα γράψει, ότι μεταξύ υγείας και οικονομίας προηγείται η υγεία και μεταξύ περιβάλλοντος και οικονομίας, το περιβάλλον. «Φυσικά και συμφωνώ, όμως η υγεία και το περιβάλλον έχουν ένα όριο και το όριο αυτό είναι η οικονομία. Πιστεύω ότι πρέπει να τα ισορροπήσουμε. Γιατί φαντάσου να φτάσουμε στο σημείο να κάνουμε επιλογή ενσυνείδητα να στέλνουμε ανθρώπους να δουλέψουν για να μη χρεοκοπήσουμε, για να μην καταρρεύσουμε…».

Προβληματισμός για τη στάση της Ευρώπης

Ανησυχεί φυσικά για το άμεσο μέλλον της χώρας, με την τεράστια ύφεση που προβλέπεται, αν και παρατηρεί ότι η κυβέρνηση έχει σοβαρούς ανθρώπους, πρόγραμμα και στόχο. Τον εξέπληξε δυσάρεστα η πρόσφατη απόφαση του γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου για το πρόγραμμα χαλάρωσης, όπως τον προβληματίζει και η στάση της Ευρώπης. «Ηλπιζα σε μια πιο γρήγορη αντίδραση, τόσο στο υγειονομικό όσο και στο οικονομικό πεδίο». Περίμενε δηλαδή να μετρήσει περισσότερο η συναισθηματική φόρτιση αυτής της ιστορίας; «Δεν το περίμενα συναισθηματικά, αλλά λογικά. Βρισκόμαστε προ μιας πρωτοφανούς πανδημίας. Εκτακτο γεγονός, έκτακτες αποφάσεις. Οταν πέφτει κάποιος στη θάλασσα, πέφτεις να τον σώσεις».

Ο αντιπρόεδρος χρησιμοποιεί το παράδειγμα του κλεισίματος των συνόρων όταν ξέσπασε η κρίση με τους πρόσφυγες. «Η αντίδραση του Πρωθυπουργού ήταν άμεση. Εφερε εδώ τους Ευρωπαίους, τους έβαλε σε ελικόπτερο και τους πήγε να δουν την κατάσταση. Ετσι πιστεύω ότι θα έπρεπε να δράσει και η Ευρώπη».

Τον ρωτάω για τη στάση της Κίνας. Μου απαντά ότι έχουν φτάσει και στα δικά του αυτιά πληροφορίες ότι η χώρα αυτή απέκρυψε στοιχεία, με αποτέλεσμα να μην προλάβει ο υπόλοιπος πλανήτης να σταματήσει τα ταξίδια και ο ιός να εξαπλωθεί ανεξέλεγκτα. Παρατηρεί ότι ο έλεγχος της οικονομικής ανάπτυξης από την κομματική ελίτ έχει όρια, γιατί σε κάποιο σημείο η ανάπτυξη συναντάται με την ελευθερία. Και προσθέτει κάτι που με αιφνιδιάζει: «Από την άλλη πλευρά έχει μπει το ερώτημα αν ο παραδοσιακός τρόπος διακυβέρνησης των δυτικών δημοκρατιών, που προβλέπει μακρόσυρτες πολυτελείς διαδικασίες και αμφισβητήσεις, μπορεί να συνεχιστεί και στην εποχή μας. Αμφιβάλλω».

Τι εννοείτε; «Θυμάσαι πώς γινόντουσαν παλιά οι συζητήσεις στη Βουλή και τα υπουργικά συμβούλια; Ολα αυτά γίνονται πια διαδικτυακά». Πρόσκαιρα, φαντάζομαι. «Μμμμ, δεν είμαι σίγουρος». Θα συνεχίσετε δηλαδή να μας κυβερνάτε με ΠΝΠ; «Οχι. Φυσικά και όχι. Η έκδοση ΠΝΠ απαιτεί κάποιες προϋποθέσεις. Αυτές οι μεγάλες συζητήσεις όμως μπορεί να εκλείψουν. Χρειάζονται πιο γρήγορες αντιδράσεις. Οταν οι εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία, στο χρηματιστήριο, γίνονται μέσα σε μια ώρα, δεν μπορεί η ανταπόκριση του κράτους να έρχεται σε μια βδομάδα. Πρέπει να προσαρμοστούμε. Θα βρεθεί ο τρόπος. Πιθανόν στο τέλος να έχουμε μια άλλη μορφή διακυβέρνησης».

Ως μέλος ή πρόεδρος νομοπαρασκευαστικών επιτροπών, ο συνομιλητής μου έχει ασχοληθεί με τη διασφάλιση του απορρήτου της τηλεφωνικής επικοινωνίας και με την προστασία της ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες. Τον ρωτώ λοιπόν αν υπάρχει κίνδυνος για την ιδιωτικότητά μας από την εφαρμογή που θα κληθούμε να κατεβάσουμε στο κινητό μας προκειμένου να παρακολουθείται η πορεία του ιού. «Είναι θέμα αναλογικότητας και στάθμισης. Ολα πρέπει να έχουν ένα όριο, γιατί πάντα μπορεί να γίνει κακή χρήση. Είναι ένας διαρκής αγώνας».

Κάθε χώρα έχει τη δική της προσέγγιση σε αυτά τα πράγματα, επισημαίνει ο Παναγιώτης Πικραμμένος. Στην Αγγλία μπήκαν κάμερες στους δρόμους από την αρχή, εδώ η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είχε γνωμοδοτήσει αρνητικά. Τώρα αυτό αλλάζει. «Αν εμένα, ως δικαστή, όχι ως βουλευτή, μου έλεγε η κυβέρνηση ότι πρέπει να μας βάλει ένα τσιπάκι για να δει αν του χρόνου θα έρθει μια άλλη πανδημία, θα ζητούσα μελέτες, θα κοιτούσα αν πείθομαι, θα έθετα χρονικά όρια. Αν δεχθούμε ότι θα υπάρχει ένας Μεγάλος Αδελφός που μας παρακολουθεί, θα γίνουμε σαν την Κίνα και τη Ρωσία. Διότι τελικά ποιοι είναι αυτοί που θα βάλουν τσιπάκι για να μας παρακολουθούν; Θα είναι μια κάστα ανθρώπων που θα διοικεί κρυφά, μη εμφανώς και μη δημοκρατικά. Εδώ τουλάχιστον έχουμε δημοκρατία που λειτουργεί και ελεύθερο δικαστικό σύστημα που μπορεί όλα αυτά σε μεγάλο βαθμό να τα ελέγξει».

«Πρέπει να υπάρχει ελέγχων και ελεγχόμενος»

Στο παρελθόν, ο δικαστής έκρινε αν η περικοπή συντάξεων λόγω της οικονομικής κρίσης είναι συνταγματική. Τώρα θα κρίνει αν η παρακολούθηση των κινήσεών μας για λόγους υγείας είναι νόμιμη. Είναι δουλειά του αυτή; «Η δημοκρατία για να λειτουργήσει θέλει αυτά που λέμε checks and balances. Πρέπει να υπάρχει ελέγχων και ελεγχόμενος. Δεν βλέπω κάποιον άλλον στον ρόλο του ελέγχοντος, με τη σημερινή πολιτειακή οργάνωση, εκτός από τον δικαστή. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να κάνουμε εξειδικευμένους δικαστές, να ανοίξουμε τα δικαστήρια ώστε στις συνθέσεις τους να περιλαμβάνονται επιστήμονες, εμπειρογνώμονες, με ανοιχτά μυαλά και γνώσεις. Ο δικαστής δεν είναι ανάγκη να είναι καριερίστας. Πρέπει να προσαρμοστούμε στις εξελίξεις και να πλουτίσουμε τη δημοκρατία με νέες διαδικασίες και νέες προσεγγίσεις, που ανταποκρίνονται στις νέες συνθήκες επικοινωνίας και στον γρήγορο τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η οικονομία, η αγορά και εν τέλει η σύγχρονη κοινωνία.

Μετά την υγεία, την οικονομία και τις ατομικές ελευθερίες, η τελευταία, αλλά όχι έσχατη, συνέπεια του κορωνοϊού αφορά τον τρόπο ζωής μας. Θα αλλάξει; Η ανεμελιά ανήκει οριστικά στο παρελθόν; Αγκαλιές τέλος; «Αυτόν τον καιρό διέκρινα στα μάτια των ανθρώπων, ακόμη και στους ιερείς και τους ψάλτες στις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας, κάτι σαν φόβο και αβεβαιότητα. Αυτό διαπέρασε όλη την κοινωνία. Η αγκαλιά όμως είναι κάτι ενστικτώδες. Και το μόνο πράγμα που μπορεί να σε κάνει να το ανακόψεις είναι ο φόβος. Θα συγκρατηθούμε λοιπόν με τη λογική μας όσο νομίζουμε ότι υπάρχει ο κίνδυνος. Αλλά υπάρχει πάντα η ένταση, η επιθυμία, κι αυτό διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο».

Τον ανησυχεί η τελευταία μόδα με τα υπαίθρια πάρτι; «Ναι, βλέπω ότι ένα μέρος της νεολαίας αγνοεί τον κίνδυνο. Επειδή δεν έχει επίγνωση; Επειδή δεν φοβάται; Επειδή δεν έχει επαρκή παιδεία; Δεν ξέρω. Δεν καταλαβαίνουν όμως ότι αν επανέλθει η επιδημία δεν θα έχουν κι εκείνοι δουλειά; Οτι κατά βάθος δηλαδή λειτουργούν εναντίον του εαυτού τους; Την ίδια στιγμή είδα μια αντίδραση εκ μέρους της δικιάς μου γενιάς για την τάση να μπαίνουν οι ηλικιωμένοι στην άκρη. Φοβάμαι μια σύγκρουση των γενεών».

Κι αν αυτό είναι μια μορφή «εκδίκησης» των νέων επειδή τους κληροδοτήσαμε την περιβαλλοντική κρίση; Ως τώρα η Γκρέτα και οι φίλοι τους κατηγορούσαν τους ηλικιωμένους, τώρα βλέπουμε να αντιστρέφεται η κατάσταση. «Οι νέοι λειτουργούν εναντίον του εαυτού τους. Συναισθηματικά μπορεί να έχουν δίκιο, γιατί η δικιά μας γενιά πράγματι κατέστρεψε. Στρεφόμενοι όμως εναντίον των ηλικιωμένων, δεν κάνουν καλύτερο το περιβάλλον. Ούτε αυξάνουν τις πιθανότητες να δημιουργηθούν νέες δουλειές».

Ο Μάριο Βάργκας Γιόσα, ο μεγάλος περουβιανός συγγραφέας, είπε σε μια συνέντευξή του ότι περνάει πολύ ωραία αυτή την περίοδο, κανείς δεν ζητάει να τον δει, διαβάζει δέκα ώρες την ημέρα. Εσείς τι διαβάσατε στο διάστημα του εγκλεισμού; «Τον Β’ τόμο του Παπαχελά για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, “Τα Ελγίνεια και τα πορτοκάλια” του Τάκη Θεοδωρόπουλου, την απίθανη ιστορία του σερ Μπέιζιλ Ζαχάρωφ, του διάσημου εμπόρου όπλων, από τον Τριστάν Γκαστόν-Μπρετόν. Το ωραιότερο βιβλίο που διάβασα όμως ήταν το κλασικό μυθιστόρημα του Κοσμά Πολίτη, “Στου Χατζηφράγκου”».

Το σενάριο για πρόωρες εκλογές

Βαριέμαι πολύ αυτό το θέμα, αλλά δεν μπορώ να μην το θέσω: τι λέτε, θα κάνει ο Μητσοτάκης εκλογές; «Τον έχω θαυμάσει τον Πρωθυπουργό, κι όχι επειδή είμαι φίλος της οικογένειας. Βλέπω τη σοβαρότητά του και ότι έχει στοχοθεσία. Ξέρει τι θέλει να κάνει και πώς να το κάνει. Πιστεύω ότι δεν θα πάρει απόφαση για εκλογές, άλλωστε σύμφωνα με το Σύνταγμα πρέπει να υπάρχει λόγος, ας μην τα γελοιοποιούμε όλα. Ομως σε ένα – δύο χρόνια μπορεί να έχουμε εξελίξεις, μπορεί λοιπόν να υπάρξει ένας τέτοιος λόγος. Οικονομικός, διεθνείς συνθήκες, εθνική κυριαρχία».

Φοβάται τα ελληνοτουρκικά; «Φοβάμαι, ναι. Οι αντιδράσεις ενός θηρίου που είναι πληγωμένο δεν ξέρεις ποτέ ποιες θα είναι. Λίγο πριν εγκλειστούμε όμως είχα πάει με τον στρατηγό Στεφανή μια περιοδεία στη Σύμη, στο Αγαθονήσι και στους Λειψούς, πήγαμε με τα φουσκωτά το βράδυ με τις περιπολίες, είναι κάτι άλλο οι άνθρωποι που μας φυλάνε. Τα παιδιά αυτά έχουν έναν τέτοιο ψυχισμό και τέτοιο δυναμισμό και τέτοια όρεξη, που όταν τους μιλάς και νιώσουν ότι τους στηρίζεις είναι έτοιμοι να τα δώσουν όλα. Αυτή είναι η καλή πλευρά του Ελληνα. Υπάρχει μια ωραία Ελλάδα που την ανακαλύπτουμε κατά καιρούς και μας δίνει κουράγιο. Σε αυτή την εικόνα θα ήθελα να μείνω».

Το νέο έργο της Κυριακής Γονή ‘Η πύλη ή ας κάνουμε ησυχία για τις φάλαινες’ σε ανάθεση του οργανισµού Polyeco Contemporary Art Initiative (PCAI) παρουσιάζεται στο πλαίσιο της διαδικτυακής έκθεσης Anthropocene On Hold (Ανθρωπόκαινος Σε Αναµονή). Δείτε το video…

Η Ανθρωπόκαινος (anthropocene, /ænˈθrɒp.əˌsiːn) διαδόθηκε ως περιβαλλοντικός όρος στις αρχές του 21ου αιώνα από τον Ολλανδό Νοµπελίστα και πρωτοπόρο της ατµοσφαιρικής χηµείας, Paul Crutzen. Αποτελεί µια προτεινόµενη γεωλογική εποχή, η οποία ξεκινά µε την έναρξη σηµαντικών ανθρώπινων επιπτώσεων στη γεωλογία και τα οικοσυστήµατα της Γης, συµπεριλαµβανοµένης και της κλιµατικής αλλαγής ως απόρροια της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Στις 11 Μαρτίου 2020, ο Παγκόσµιος Οργανισµός Υγείας θα κήρυξει επισήµως πανδηµία την εµφάνιση ενός νέου ιού µε το όνοµα covid-19. Η αόρατη απειλή θα επηρεάσει σε παγκόσµια κλίµακα την ανθρώπινη υγεία και ασφάλεια, την οικονοµία και τις συλλογικές δράσεις επιφέροντας, παράλληλα, την εφαρµογή προληπτικών µέτρων, όπως ο κατ’οίκον περιορισµός ή η ελεγχόµενη πρόσβαση σε δηµόσιους χώρους. Ερηµωµένοι δρόµοι και πόλεις, εν µέσω κοινωνικής ανησυχίας, οικονοµικής αβεβαιότητας και κλιµατικής κρίσης, απηχούν το αστικό κενό και την ανάγκη συλλογικής εγρήγορσης.

Τι σηµαίνει για τη Γη και την Ανθρωπόκαινο Εποχή η αναµονή και η στασιµότητα κατα τη διάρκεια πανδηµίας και lockdowns, συνθηκών οι οποίες φαντάζουν αποκυήµατα δυστοπικής µυθοπλασίας; Ποιες είναι οι προκλήσεις και οι περιβαλλοντικές ανησυχίες που τίθενται για έναν καλλιτέχνη; Πώς µπορούν οι κοινωνικές αποστάσεις και η καραντίνα να αναµορφώσουν τις καλλιτεχνικές πρακτικές και τις περιβαλλοντικές αφηγήσεις; Με ποιους τρόπους µπορεί ο covid-19 να επηρεάσει τo περιβαλλοντικό ζήτηµα και την ευρύτερη αντίληψή µας γύρω από αυτό;

Το PCAI, στο πλαίσιο της έκθεσης Anthropocene On Hold (Ανθρωπόκαινος Σε Αναµονή), προσκάλει 20 διεθνείς εικαστικούς και video artists να ανταποκριθούν στα ερωτήµατα αυτά µε παράµετρο τον αντίκτυπο στην καλλιτεχνική παραγωγή, τη σχέση µε το κοινό αλλά και τη βιωσιµότητα και αειφορία του πλανήτη.

Οι James Bridle, Ionian Bisai & Σωτήρης Τσίγκανος, Matthias Fritsch, Kυριακή Γόνη, Markus Hanakam & Roswitha Schuller, Hypercomf, Rindon Johnson, Εύη Καλογηροπούλου, Λητώ Κάττου, Bianca Kennedy and the Swan Collective, Marcin Liminowicz & Trang Ha, Charly Nijensohn, Κοσµάς Νικολάου, Andrew Norman Wilson συµµετέχουν µε νέα έργα στην πρώτη διαδικτυακή οµαδική έκθεση του PCAI σε επιµέλεια Κίκας Κυριακάκου, ένα ongoing ψηφιακό project, το οποίο θα φιλοξενείται από τις 14 Μαΐου έως τις 31 Δεκεµβρίου 2020 στο κανάλι YouTube του PCAI

O οργανισµός Polyeco Contemporary Art Initiative (PCAI), ιδρύθηκε το 2014 από τον Αθανάσιο Πολυχρονόπουλο, Εκτελεστικό Πρόεδρο του Οµίλου Polyeco, µε στόχο την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση µέσω της σύγχρονης τέχνης και της video art.

75 Jahre Kriegsende: Digitale Veranstaltung…

Αγαπητοί φίλες και φίλοι του Προγράμματος “Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα”,

με αφορμή την 75η επέτειο από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στις 8 Μαίου 2020, η Πρεσβεία της Ελλάδας στο Βερολίνο ξεκίνησε στο Facebook μια ψηφιακή εκδήλωση μνήμης που θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του μήνα, κατά την οποία θα προβάλλονται μηνύματα προσωπικοτήτων του γερμανικού πολιτικού κόσμου, μαρτυρίες Ελλήνων επιζώντων και οπτικοακουστικό υλικό εκείνης της περιόδου. Ανάμεσα σε αυτές τις αναρτήσεις θα συγκαταλέγονται και αποσπάσματα συνεντεύξεων του Αρχείου «Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα».Μπορείτε να παρακολουθήσετε την εναρκτήρια ομιλία του Πρέσβη σε αυτό τον σύνδεσμο…

Από την ημέρα της επετείου και κάθε μέρα για όλη τη διάρκεια του Μαίου, θα αναρτώνται αποσπάσματα συνεντεύξεων του Αρχείου στη σελίδα Facebook της Πρεσβείας της Ελλάδας στο Βερολίνο…

H ιστοσελίδα του Αρχείου: www.occupation-memories.org

Διαδρομή εύκολη περίπου μία ώρα στο πήγαινε.

Θα πάμε νωρίς λόγω ζέστης.

Από την είσοδο αρχαιολογικού χώρου Ραμνούντος έως την παραλία κάτω.ΜΠΑΝΙΟ. Επιστροφή στα αμάξια άλλη μία ώρα περίπου.

Αντηλιακό, καπέλο, γυαλιά ηλίου, κάλυψη ώμων/μπράτσων με πουκάμισο η άλλο.ΝΕΡΟ, φρούτα, προσφάι, μαγιό

Διάρκεια 4-5 ώρες. ‘Ισως παραπάνω αν αρέσει

Συμμετοχές στο tasoskavadellas@gmail.com

Όλοι έρχονται με δική τους ευθύνη για την υγεία τους η κάποιο ατύχημα.