Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Τόπος” το νέο βιβλίο του Παύλου Αγιαννίδη (απόφοιτου του 1979): “Καπετάν Άγρα και Παραμυθίας γωνία”
“Οι βασιλοπούλες και οι δράκοι, το φοβερό και το απρόβλεπτο δεν υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Μας απαντούν και στη ζωή. Τη ζωή που άλλοτε οδηγεί ένα ταπεινό φορτηγάκι κι άλλοτε μας ταξιδεύει στα πέρατα του κόσμου δίχως να κάνει βήμα. Που δεν διστάζει να κραδαίνει κοφτερό λεπίδι ή ψαλίδι, και να βουτάει στο αίμα τη μανιασμένη της λίμπιντο. Τη ζωή, που επιβάλλεται είτε με φαλλούς εξουσίας είτε με απλές, αφοπλιστικές ατάκες και τσιτάτα του Αϊνστάιν. Κάποιες φορές, πάλι, γονατίζει μπροστά σε απανθρακωμένα θύματα του φανατισμού ή προσκυνά δισκοπότηρα-σύμβολα, αποζητώντας λύτρωση. Στα δεκατέσσερα διηγήματα οι βασιλοπούλες ακκίζονται μέσα σε φουρό, οι δράκοι τρελαίνονται με τα τακούνια και ο στιγμιαίος έρωτας προκαλεί σεισμό.”
Στο www.bookia.gr είναι γίνεται αναλυτική παρουσίαση της βραδιάς με σχόλια και φωτογραφίες.
Τέλος, δανειζόμαστε από “ΤΑ ΝΕΑ” το κείμενο της Μαίρης Αδαμοπούλου:
Λογοτεχνία και ρεπορτάζ έδωσαν ραντεβού «Καπετάν Αγρα και Παραμυθίας γωνία»
Μαίρη Αδαμοπούλου
To ραντεβού είχε δοθεί από ημέρες για το βράδυ της Δευτέρας. Η πρόσκληση έγραφε για τις 19.30. «Καπετάν Αγρα και Παραμυθίας γωνία». Εκεί όπου ο Παύλος Αγιαννίδης σταμάτησε για λίγο να χτυπά με τον γνωστό, μανιώδη τρόπο του τα πλήκτρα για να γράψει ένα ακόμη ρεπορτάζ για το πολιτιστικό τμήμα της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ». Τα χτύπησε και πάλι με τον γεμάτο ένταση τρόπο του. Μόνο που τούτη φορά δεν έβγαλε στο χαρτί ακόμη μία αποκλειστικότητα ή μια συνέντευξη που θα συζητηθεί. Αφησε τα δάχτυλά του να βουτήξουν στη δημοσιογραφική κουζίνα. Και να αποκαλύψουν όχι τα γεγονότα αλλά τον τρόπο που τα βιώνει ένας δημοσιογράφος με την τόλμη που χρειάζεται για να απομυθοποιήσει κάποιος τον εαυτό του και τη δουλειά του και να αφήσει τους άλλους – τους έως χθες αναγνώστες των άρθρων του – να μάθουν τι μπορεί να σκέφτεται ένας ρεπόρτερ μόνος μπροστά σε μια σκηνή φόνου.
Ολα τούτα είναι μόνο μερικά από όσα θαυμαστά συμβαίνουν στα 14 διηγήματα με τα οποία ο Παύλος Αγιαννίδης κάνει το λογοτεχνικό του ντεμπούτο με τη συλλογή «Καπετάν Αγρα και Παραμυθίας γωνία» (Εκδόσεις Τόπος), η οποία παρουσιάστηκε χθες στην Αίθουσα Χριστίνα Ωνάση της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.
«Δώθε απ’ τον Παράδεισο, λίγη παρηγοριά υπάρχει στη γνώση» έλεγε ο φιλέλληνας Ρούπερτ Μπρουκ. Και με αυτή τη φράση – μοτό στο βιβλίο αλλά και πυξίδα ζωής για τον συγγραφέα – υποδέχτηκε τους φίλους, που ήταν πολλοί. Ανάμεσά τους διακρίναμε τον γενικό διευθυντή Μέσων Ενημέρωσης του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη Χρήστο Μεμή με τη σύζυγό του Χριστίνα Πουτέτση, τις ηθοποιούς Ζωή Λάσκαρη και Μιμή Ντενίση, τους τραγουδιστές Μανώλη Λιδάκη και Αργυρώ Καπαρού, τους σκηνοθέτες Γιάννη Σμαραγδή και Θέμη Μουμουλίδη, τον Ανδρέα Κατσιγιάννη της Εστουδιαντίνα, την Αννα Νταλάρα και τη Βένια Μητροπάνου.
ΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ. Πέντε χαρακτηριστικά του βιβλίου επισήμανε στην εισήγησή του ο Γιώργος Κιμούλης, που παραδέχτηκε πως απέκτησε έναν νέο φίλο, τον συγγραφέα, καθώς διάβαζε τα διηγήματά του. Και μίλησε για την παράδοση άνευ όρων του Παύλου Αγιαννίδη στο κείμενο, για την παιδικότητα της γραφής του, για το γεγονός ότι μετέτρεψε τον συνοπτικό δημοσιογραφικό λόγο σε έργο τέχνης, για την περίεργη λοξή ματιά του στις λεπτομέρειες και την επιθετική αρχή του κάθε διηγήματος.
«Το σημείο αιχμής του βιβλίου είναι γεγονότα που ο συγγραφέας κατέγραψε ως δημοσιογράφος και σήμερα τα επεξεργάζεται ως αφηγηματικό υλικό» τόνισε και ο ποιητής Θανάσης Νιάρχος καταλήγοντας πως «το βιβλίο λάμπει ως αποκάλυψη», ενώ ο δημοσιογράφος Δημήτρης Μανιάτης χαρακτήρισε τα διηγήματα «ιστορίες που έχουν ρυθμό, ευαισθησία, αμφισημία, μνήμη, μυρωδιές, ταξίδια, πίκρα, χιούμορ. Ισως και έναν θρήνο για τη ζωή που δεν έγινε όπως ακριβώς τη θέλαμε».
Δύο από τα διηγήματα «ζωντάνεψε» με τη φωνή της η Φιλαρέτη Κομνηνού, ενώ η βραδιά έκλεισε με τον Γιάννη Βακαρέλη στο πιάνο και τον Μανώλη Μητσιά που ερμήνευσαν τα τραγούδια «Αμλετ της Σελήνης», «Κάποτε θα ‘ρθουν», «Μικρή Ραλλού», «Ελένη» και «Ποτέ», όπως ταιριάζει άλλωστε σε ένα βιβλίο, που εκτός των άλλων, είναι πλημμυρισμένο από μελωδίες.
Κυκλοφόρησαν τα πρακτικά του συνεδρίου, που έγινε στο Ινστιτούτο Γκαίτε μεταξύ 4 και 5 Ιουνίου 2013, όπου πήραν μέρος Έλληνες πανεπιστημιακοί και συζήτησαν μεταξύ τους και με το κοινό σχετικά με τις “
Δανειζόμαστε ένα κείμενο της Χίλντας Παπαδημητρίου (www.bookpress.gr, 6/7/2015):
Την Πέμπτη 20 Αυγούστου 2015 συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Θέμελη, απόφοιτου του 1964. Θεωρήσαμε λοιπόν ότι, παράλληλα με ένα αφιέρωμα για το συγγραφικό του έργο, θα έπρεπε να αναζητήσουμε και τα άλλα πρόσωπα του Νίκου, αυτά του μαθητή, του φοιτητή, του φίλου.
