Η Monica Payne – Curtis γεννήθηκε στο Southsea της Αγγλίας το Μάιο του 1923 από Άγγλο πάτερα και Ελληνίδα μητέρα. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο Μαρούσι και πήγε στην Γερμανική Σχολή. Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1936-37 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως το έτος 1939-40 στην Δ’ Γυμνασίου, ενώ αν συνέχιζε, θα αποφοιτούσε το 1942 και ολοκλήρωσε το Γυμνάσιο στο Πειραματικό Σχολείο Αθηνών στην οδό Σκουφά.
Στο τέλος του πολέμου δούλεψε στην UNRRA και μετά σπούδασε στο Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι και στο Bartlet School of Art and Architecture στο Λονδίνο. Εργάστηκε σαν διακοσμήτρια στο Peter Jones ως την επιστροφή της στην Αθηνα το 50.
Άνοιξε τη γκαλερί της – η πρώτη γυναίκα γκαλερίστρια στην Αθήνα – στο υπόγειο του μαγαζιού της μητέρας της στην Οδό Κριεζώτου, όπου πέρασαν όλα τα ονόματα της μεταπολεμικής τέχνης σην Ελλάδα: Τσαρούχης, Μόραλης, Βουρλούμης, κλπ.
Το 1957 έκλεισε την Γκαλερί Πέην όταν παντρεύτηκε τον David Curtis και εγκαταστάθηκαν στο Λονδίνο μετά από δύο χρόνια στο Kuweit. Έζησε στο Λονδίνο ως το 1985, όπου είχε εργαστήριο για κάδρα και πασπαρτού και ασχολήθηκε επίσης με την συντήρηση.
Πέθανε στην Αθήνα τον Μάϊο του 2008.
Διατήρησε στενές σχέσεις με τις συμμαθήτριές της τις οποίες συναντούσε τακτικά στην Αθήνα και σε μία από αυτές, η Ροδούλα Κούμαρη Σταθάκη, αποκάλυψε το όνομα της παρέας ως: “Οι Επτά Νάνοι”.
Η Ελένη Μαΐλλη γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1963. Σπούδασε Γραφικές Τέχνες στο ΑΤΙ (Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο) και συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι στην École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs και στην École Estienne ειδικευόμενη στην Εικονογράφηση Βιβλίου. Κόρη του δικηγόρου αλλά και φωτογράφου Γιάννη Μαΐλλη και αδελφή του Μιχάλη Μαΐλλη, Προέδρου του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, ίδρυσε το 1981 τη 
Katerina Vatsella wurde 1952 in Athen geboren und absolvierte die DSA im Jahr 1970. Nach dem Abschluss der Vakaló-Schule für Gestaltung in Athen, studierte sie von 1973 bis 1981 Kunstgeschichte, Archäologie und Kirchengeschichte an der Universität Zürich. Nach einer sechsjährigen Tätigkeit als Assistentin am Kunstgeschichtlichen Seminar der Universität Zürich wurde sie von 1986 bis Ende 1989 leitende Kuratorin des “Jacobs Suchard Museum zur Kulturgeschichte des Kaffees” in Zürich. 1990 zog sie nach Bremen, wo sie seither mit ihrem „Büro für Kunstprojekte” freiberuflich als Ausstellungskuratorin, Dozentin, Publizistin und seit 2015 auch als Verlegerin tätig ist. 1996 promovierte sie an der Universität Bremen über die Entwicklungsgeschichte des Multiple (Edition MAT: Die Entstehung einer Kunstform. Daniel Spoerri, Karl Gerstner und das Multiple, Hauschild Verlag, Bremen 1998). Von Juli 1999 bis September 2000 war sie, parallel zu anderen Projekten, kommissarische Direktorin der Kunstsammlungen Böttcherstraße in Bremen. Seit 2003 ist sie Kuratorin des Bremer Kunststipendiums für Künstler aus Partnerstädten Bremens. Seit 1990 für viele Museen und Institutionen sowie für Unternehmen tätig. Lehraufträge an der Universität Bremen und der Hochschule für Künste Bremen, zahlreiche Ausstellungen und Publikationen zu kunst-, kultur- und designgeschichtlichen Themen, u. a. m.