Ο Δημοσθένης Μονοκρούσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921. Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζεται το έτος 1928-29 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως την Δ’ Γυμνασίου το έτος 1938-39, κάτι που επιβεβαιώνεται και από την γραμματεία της Σχολής, όπου αναφέρεται ότι φοίτησε έως το 1937 με την ολοκλήρωση της τετάρτης χρονιάς του εξαταξίου Γυμνασίου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1939.

Λόγω της εξοικείωσης του με την γερμανική γλώσσα, σφού φοίτησε στη Σχολή από τη πρώτη Δημοτικού, ασχολήθηκε στα επόμενα χρόνια με την αλληλογραφία και την μετάφραση στο γραφείο του πατέρα του Γερασίμου με καταγωγή από την Κεφαλονιά.

Με τη εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων επεκτείνει τις δραστηριότητες με εργασίες παραγγελιοληψίας και αντιπροσώπευσης γερμανικών Οίκων της εκτυπωτικής βιομηχανίας.

Το 1964 ως ιδρυτικό μέλος κεφαλαιακής ομώνυμης εταιρείας συμβάλλει με την τεχνογνωσία των στελεχών της εταιρείας στην ανάπτυξη του κλάδου των Γραφικών Τεχνών. Εκπονεί επενδυτικό σχέδιο σε συνεργασία με τον Βελγικό Οίκο ENCRES DRESSE για την δημιουργία βιομηχανικής μονάδας παραγωγής τυπογραφικών μελανιών, το οποίο δεν υλοποιείται λόγω της αιφνίδιας αποβίωσης του αδελφού του Παναγιώτη, συνιδρυτή της εταιρείας.

Μετα το 1972 αναπτύσσει το δίκτυο διάθεσης των προϊόντων από καουτσούκ για βιομηχανική και αυτοκινητιστική χρήση του Oίκου CONTINENTAL GUMMIWERKE AG, Hannover.

Νυμφεύθηκε το 1955 την Μαρία Καλομοίρη, από την Τρίπολη Αρκαδίας, προϊσταμενη του Πολυατρείου Αμαρουσίου και πέκτησαν δύο τέκνα τον Γεράσιμο (1957) και την Δήμητρα (1962). Ο Γεράσιμος είναι απόφοιτος της Σχολής μας (74).

Με κλονισμό από καιρό της υγείας τους απεβίωσε τον Μάρτιο του 1984.

Βεβαίωση Αποφοίτησης του Γεράσιμου Μονοκρούσου…

Ο Κωνσταντίνος Δ.Παπαναστασίου γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1921 στη Αθήνα. Το πατρικό του σπίτι το Κολωνάκι βρισκόταν εκείνα τα χρόνια κοντά στην Γερμανική Σχολή της οδού Αραχώβης, το Dörpfeld Gymnasium, όπου πήγε αρχικά στο Νηπιαγωγείο και αργότερα στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο.

Επειδή όμως ήθελε να σπουδάσει νομικά έπρεπε να αφήσει την Γερμανική Σχολή και να μετακομίσει στην Σχολή Μακρή, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και πήρε το απολυτήριό του.

Το 1941 ξεκίνησε Νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών μέχρι το 1943, όταν η Αθήνα ήταν σε καθεστώς Κατοχής από τα γερμανικά στρατεύματα. Έχοντας πάρει μέρος στην Αντίσταση συνελήφθη από την Στρατιωτική Αστυνομία και καταδικάστηκε σε θάνατο. Έμεινε ένα χρόνο στην απομόνωση στο Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως του Χαϊδαρίου, κατάφερε όμως να επιζήσει.

Με την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων το 1944 πήγε να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία. Στο μεταξύ είχε ξεσπάσει ο Εμφύλιος, όπου πολέμησε ως αξιωματικός.

Κατά την διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας ανέλαβε διοικητικές θέσεις σε γερμανικές και ελληνικές επιχειρήσεις όπως την Πειραϊκή Πατραϊκή και την Schenker.

Νυμφεύθηκε την Γερμανίδα Barbara von Rundstedt, με την οποία απέκτησε το 1969 τρίδυμα: τον Δήμο, τον Αλέξανδρο και την Μαρία Παπαναστασίου. Από τα τρίδυμα ο Αλέξανδρος και η Μαρία αποφοίτησαν από την Γερμανική Σχολή το 1987 (2η γενιά αποφοίτων), ενώ η Χριστιάνα και η Αλεξάνδρα Τριανταφύλλου, οι κόρες της Μαρίας και η Λυδία Παπαναστασίου, η κόρη του Δήμου είναι στην Γερμανική Σχολή (3η γενιά).

Το βιογραφικό επεξεργάστηκε η Μαρία Παπαναστασίου:

Unser Vater Konstntinos D. Papanastassiou wurde am 1. April 1921 in Athen geboren. In der Nachbarschaft seines Elternhauses im Stadtteil Kolonaki befand sich damals die Deutsche Schule Athen, das Dörpfeld Gymnasium, wo er zuerst in den Kindergarten ging und später die Grundschule und das Gymnasium besuchte. Da er in Athen Jura studieren wollte, musste er die Deutsche Schule verlassen und machte sein Abitur am Makri Gymnasium in Athen.

Im Jahre 1941 nahm er sein Jura Studium an der Athener Universität auf bis 1943, wo Athen von den deutschen Truppen besetzt wurde. Unser Vater, der sich dem Widerstand angeschlossen hatte, wurde von der deutschen Militärpolizei festgenommen und zum Tode verurteilt. Er saß 1 Jahr in Einzelhaft im Konzentrationslager in Xaidari. Er überlebte.

Nach dem Abzug der deutschen Besatzung 1944 meldete sich unser Vater zum Militärdienst. Inzwischen war der Bürgerkrieg in Griechenland ausgebrochen, in dem unser Vater, zuletzt als Offizier, mitkämpfte.

Während seiner beruflichen Tätigkeit, hatte unser Vater Führungspositionen für Deutsche und Griechische Unternehmen, Piraiki Patraiki und Schenker.

Unser Vater war mit unser deutschen Mutter Barbara von Rundstedt verheiratet und hatte mit ihr Drillinge bekommen (Dimos, Alexander und Maria Papanastassiou geb. 1969). Von den Drillingen haben Alexander und Maria die Deutsche Schule absolviert (Abitur 1987, 2. Generation Deutsche Schule Athen).

Heute besuchen, in der dritten Generation, Christiana Triantafyllou und Alexandra Triantafyllou, die Töchter von Maria Papanastassiou und Lydia Papanastassiou, die Tochter von Dimos Papanastassiou die Deutsche Schule Athen.

Maria und Alexander Papanastassiou

Η Ursula Schmidt γεννήθηκε στο Βόλο το 1932. Φοίτησε για λίγο στην στην Γερμανική Σχολή στην Αραχώβης μαζί με τους αδελφούς της Dieter και Heinz-Helmut (Heiner) Schmidt, πατέρα του Νίκου Σμιτ, απόφοιτου του ’85.

Σπούδασε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις στη Γερμανία και επιστρέφοντας εργάστηκε στο ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετανία” μέχρι το 1957, όταν και μετακόμισε στη Σχολή, έπειτα από πρόσκληση του πρώτου μεταπολεμικού διευθυντή Dr. Helmut Flume.

Στη Σχολή έμεινε 35 χρόνια και από το πόστο της γραμματέως υποστήριξε όλους τους μεταπολεμικούς διευθυντές, πέντε συνολικά, αφού ο Dr. Joachim Zeidler έκανε διπλή θητεία.

Το 1977 παρασημοφορήθηκε εκ μέρους του Προέδρου της Ο.Δ. της Γερμανίας για την εν γένει προσφορά της στην ελληνογερμανική προσέγγιση. Στην τελετή παρασημοφορήθηκαν και οι Γεώργιος Δημητράκος και Τιμολέων Δημόπουλος, ενώ τα παράσημα επεδόθησαν από τον Γερμανό Πρέσβη Dirk Oncken, πατέρα της Emily Oncken-Haber, απόφοιτου του ’75 και μετέπειτα Γ.Γ. του Υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας.

Απεβίωσε την 1.9.2022

“Έφυγε” η Ursula Schmidt…

Η Αθανασία Παπαχελά γεννήθηκε το 1923 στην Αθήνα. Εμφανίστηκε πρώτη φορά στα μαθητολόγια της Σχολής την χρονιά 1935-36 στην Β’ Γυμνασίου και αποφοίτησε το 1940, μία χρονιά πριν η αδελφή της, Μαρία, εγγραφεί στην Α’ Γυμνασίου, η οποία όμως και δεν συνέχισε στην Σχολή. Πήγε στην Νομική και γνωρίστηκε με την παρέα του Κίτσου Μαλτέζου, τρισέγγονου του στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάνη, που είχε ενταχθεί στην Αριστερά και συγκέντρωνε γύρω του την “ανήσυχη” νεολαία, ανάμεσα στην οποία και απόφοιτους όπως η Μαριέττα Ράδοβιτς, η Νάτα Μελά, ο Κώστας Αξελός, η Ξένη Σκουζέ, ο Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης, ο Βύρων και ο Μικές Κουρουνιώτης και πολλοί άλλοι, όπως ο Άδωνις Κύρου, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος κλπ.

Ο πατέρας της, Αλέξανδρος Παπαχελάς (παππούς και του δημοσιογράφου Αλέξη Παπαχελά), υπήρξε αρχιμηχανικός της βρετανικής εταιρείας «Πάουερ» στην Ελλάδα, και στην δεκαετία του ’50, Γενικός Διευθυντής της ΗΕΜ (Ηλεκτρική Εταιρεία Μεταφορών), η οποία λειτούργησε τα πρώτα τρόλεϊ στην Αθήνα. Είχε μάλιστα τιμηθεί από την Βασίλισσα Ελισάβετ, διότι κατά την διάρκεια της Κατοχής φυγάδευε Εγγλέζους.

Το 1944 παντρεύτηκε τον Μάριο Σταυρίδη και το 1945 γεννήθηκε η κόρη της Αιμιλία, που αποφοίτησε από την Σχολή το 1963, και το 1965 παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Γρηγόρη Παυλάκη.

Εργάστηκε στο περιοδικό “Γυναίκα”, μετέφρασε το βιβλίο του Χένρυ Μίλλερ “Ο Κολοσσός του Αμαρουσίου” που εκδόθηκε από τον “Γαλαξία” και διατήρησε την φιλία της με την Άννα Σκυλακάκη (θεία του μετέπειτα υπουργού Θεόδωρου Σκυλακάκη), η οποία εργάστηκε μαζί με μία άλλη απόφοιτο, την Βεατρίκη Δημητριάδου στο χωριό Pestalozzi, που υπέθαλψε ορφανά παιδιά από την Ελλάδα μετά τον Πόλεμο.

Από το 1973 (σε ηλικία 50 ετών) έως το 1982 εργάστηκε στον ΕΟΜΜΕΧ ως υπεύθυνη Εκθέσεων Εξωτερικού.

Απεβίωσε την 6η Ιουνίου 2004.

Ο Γρηγόρης Παυλάκης ήταν αξιωματικός του Ναυτικού. Είχε τιμηθεί από την Γαλλική Δημοκρατία με το ανώτατο παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Το 2004 και με αφορμή τον εορτασμό των 60 χρόνων από την Απόβαση στην Νορμανδία, είχε προσκληθεί στο Παρίσι ως ο μόνος Έλληνας επιζών από την απόβαση, στην οποία η Ελλάδα συμμετείχε με έξι πλοία, ενώ ο ίδος ήταν ύπαρχος της κορβέτας Κριεζης. Παραμονή της τελετής η Σίσσυ παθαίνει εγκεφαλικό και ο ίδιος αναγκάζεται να μεταβεί μόνος, όπου μόλις προσγειώνεται του ανακοινώνεται ο θάνατος της συζύγου του.

η οικογένεια Παπαχελά: επάνω αριστερά η Σίσσυ (Αθανασία), δίπλα της, δεξιά, ο Μένιος (Αριστομένης) Παπαχελάς (πατέρας του δημοσιογράφου Αλέξη Παπαχελά), δεξιά, διπλα στην μητέρα, η Μαρία Παπαχελά και κάτω καθιστός ο Ευγένιος.

Η Σίσσυ σε ηλικία 15 χρονών

…

Ο Γρηγόρης Παυλάκης

Πέθανε ο Ελληνας ήρωας της απόβασης στη Νορμανδία, Γρηγόρης Παυλάκης…

Ο άνθρωπος που έσωσε το θωρηκτό Αβέρωφ, όταν ο βασιλιάς Παύλος πρότεινε τη διάλυσή του…

Αφιερώσεις από το λεύκωμα της Σίσσυς Παπαχελά

από την  αδελφή της Μαρία Παπαχελά

……

…

από την Άννα Σκυλακάκη

από την Βάνα Σβορώνου

από την Ντορίτα Βλαχοπούλου

από την Μαριέττα Ράδοβιτς

…

Η Ξένη Σκουζέ γεννήθηκε το 1924. Πατέρας της ήταν ο Πέτρος Σκουζές και μητέρα της η Ματίνα, το γένος Ροϊλού. Εμφανίζεται την χρονιά 1930-31 στην Α’ Δημοτικού (όμως μάλλον πρόκειται περί λάθους σύμφωνα με την κόρη της, Ελίζα Παπαδάκη, η οποία γνωρίζει ότι η Ξένη Σκουζέ πήγε στο Γυμνάσιο στην Γερμανική) και αποφοιτά από την Σχολή την χρονιά 1941-42 από την ΣΤ’ Γυμνασίου.

Παντρεύτηκε το 1948 τον Γιάννη Παπαδάκη, Αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού.

Εργάστηκε στο Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών της Άννας Ποταμιάνου, η οποία ήταν φίλη της και ακολούθως στον ΟΒΑ (Οργανισμός Βιομηχανικής Ανάπτυξης, μετέπειτα ΕΤΒΑ), από όπου και συνταξιοδοτήθηκε.

Έστειλε την κόρη της Ελίζα Παπαδάκη στην Σχολή, η οποία αποφοίτησε από την Μετσόβου το 1967, και η οποία, με τη σειρά της, έστειλε τη δική της κόρη Άννα Παπαδάκη στο Μαρούσι, η οποία αποφοίτησε το 2008.

Απεβίωσε το 1984 σε ηλικία 60 ετών.

Η Ελίζα Παπαδάκη εντόπισε μία φωτογραφία από το προαύλιο της Αραχώβης σημειώνοντας: Η Ξένη άκρη αριστερά, δίπλα της η Νίκη Κεφαλά, κατόπιν Γουλανδρή. Τον καθηγητή δεν τον γνωρίζω. (περισσότερα…)

Η Ντορίτα Βλαχοπούλου γεννήθηκε το 1926 στην Κέρκυρα και ήταν πρώτη εξαδέλφη της ηθοποιού Ρένας Βλαχοπούλου.

Η οικογένειά της μετακόμισε στην Αθήνα και στα μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζεται την χρονιά 1937-38 στην Α’ Γυμνασίου και παρεμένει έως το έτος 1939-40 στην Γ’ Γυμνασίου και αν είχε συνεχίσει θα αποφοιτούσε το 1943.

Παρακολούθησε στο Παρίσι την Σχολή Καλών Τεχνών και ζωγράφιζε στις ελεύθερες ώρες της.

Παντρεύτηκε τον Αξιωματικό του Ναυτικού Βασίλειο Ζήση, με τον οποίο απέκτησαν μία κόρη, την Νάντια, η οποία αποφοίτησε από την Σχολή το 1974.

Εργάστηκε στις Δημόσιες Σχέσεις της ΕΤΒΑ από όπου και συνταξιοδοτήθηκε.

Απεβίωσε το 2010.

.

(*) αν δεν είχε υποχρεωθεί να φύγει από την Σχολή θα αποφοιτούσε το 1946.

Ο Κωνσταντίνος Δρακόπουλος ήταν μαθητής στην Αραχώβης στα χρόνια του Πολέμου. Γεννημένος το 1928 εμφανίζεται στα Μαθητολόγια το 1938-39 στην 1η Τάξη του 8ταξίου, δηλαδή στην Ε’ Δημοτικού, και παραμένει έως το έτος 1943-44 στην 5η του 8ταξίου (δηλαδή στην σημερινή Γ’ Γυμνασίου) όταν έκλεισε η Σχολή και υποχρεώθηκε να ολοκληρώσει το Γυμνάσιο σε άλλο σχολείο, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1946.

Ξεκίνησε την πολύχρονη σταδιοδρομία του στον τομέα της ναυτιλίας μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και εργάστηκε σε διάφορες επιχειρήσεις με έδρα τη Νέα Υόρκη, προτού προσχωρήσει στη Niarchos London Ltd. το 1953, αναλαμβάνοντας τη θέση του Διευθυντή Ναυτιλίας. Διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνων Σύμβουλος των «Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε.» για τριάντα, περίπου, χρόνια. Ο κ. Δρακόπουλος υπήρξε, επίσης, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας «Διεθνή Ναυτιλιακά Πρακτορεία Α.Ε.» για σχεδόν είκοσι χρόνια. Έχει διατελέσει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου πολλών, διεθνούς κύρους, οργανισμών, όπως ο ελληνικός Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, το American Bureau of Shipping, η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, η Τράπεζα της Ελλάδος, κ.ά. Ο κ. Δρακόπουλος κατείχε τη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», από το 1996 έως το 2004. Έκτοτε, κατέχει τη θέση του Συμβούλου του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος.

Απεβίωσε την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2024 σε ηλικία 96 ετών.

Ο Αντώνιος Ρούπτσος του Ηλία και της Στυλιανής γεννήθηκε στις 20/3/1028 και μεγάλωσε στην Αθήνα στο Λυκαβηττό.

Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης πρωτοεμφανίζεται το έτος 1938-39 στην 1η τάξη του Οκταταξίου (Ε’ Δημοτκού) και παραμένει μέχρι την Δ’ Γυμνασίου το 1944, όταν η Γερμανική Σχολή υποχρεώθηκε να κλείσει.

Κατατάχθηκε στη Σχολή Δοκίμων. Αποφοίτησε από τη Σχολή Δοκίμων και στην συνέχεια αποχώρησε ως Ανθυποπλοίαρχος από το σώμα Υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού το 1952 για να σπουδάσει στο Αννόβερο Μηχανολόγος Ναυπηγός.

Μετά την αποφοίτηση του από το Πολυτεχνείο εργάστηκε για δύο έτη στο Λονδίνο στα γραφεία του Σταύρου Νιάρχου και εν συνεχεία εργάστηκε για αρκετά χρόνια στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Απεβίωσε το 1992 σε ηλικία 64 ετών.

(*) αν δεν είχε κλείσει η Σχολή θα είχε αποφοιτήσει το 1946.

Ο Δώρος Αργυριάδης γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου 1927 στην Αθήνα. Φοίτησε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών έως το 1943-44, όμως αποφοίτησε λόγω Κατοχής από τη Σχολή Μακρή. Στα μαθητολόγια της Σχολής εμφανίζεται ως Δώρος Κωνσταντίνος με πρώτη εγγραφή την χρονιά 1941-42 στην Β’ Γυμνασίου και παραμένει έως την Δ’ Γυμνασίου, όταν η Σχολή κλείνει.

Το 1949 λαμβάνει αμερικανική υποτροφία και φοιτά στα πανεπιστήμια των Η.Π.Α Μίσιγκαν και Ανάρμπορ Ναυπηγική. Υπηρέτησε στο Αμερικανικό Ναυτικό και έλαβε την αμερικανική υπηκοότητα.

Εργάστηκε ως ναυπηγός στην εταιρεία του Καλλιμανόπουλου και ίδρυσε τη δική του ναυτιλιακή εταιρεία Dormanda.

Έχει μία κόρη από δεύτερο γάμο, την Amanda που ζει στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ.

Απεβίωσε στην Αθήνα τον Μάιο του 2009.

Η Μιράντα Ζάννου, όπως και η δίδυμη αδελφή της Αλίκη, γεννήθηκαν στις 19 Ιουνίου 1928 με την Μιράντα να προηγείται κατά τρία λεπτά. Και τα δύο κορίτσια πρωτοεμφανίζονται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1938-39 στην Α’  Γυμνασίου και συνεχίζουν έως την αποφοίτησή τους το 1943. Όπως αναφέρει η Μιράντα Ζάννου στο βιβλίο της “Μία Οικογένεια, δύο αιώνες, το χρονικό της οικογένειας Ζάννου”, “… μας άλλαξαν σχολείο το 1943 έχοντας ήδη φοιτήσει πέντε χρόνια στην Γερμανική και μας έμεναν άλλα τρία για να το τελειώσουμε, …έτσι συνεχίσαμε την 6η, 7η και 8η τάξη του 8ταξίου στο Αρσάκειο του Ψυχικού…”. Προφανώς αυτό, που καταγράφεται στα Μαθητολόγια ως Α’ Γυμνασίου είναι η 1η του 8ταξίου, δηλαδή η 5η Δημοτικού. Άρα τα δύο κορίτσια αν συνέχιζαν θα αποφοιτούσαν το 1946.

Σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική, που ήταν η καλύτερη Εμπορική Σχολή της Ελβετίας, παρακολουθώντας  μαθήματα Γραμματέως και Ξένων Γλωσσών και επέστρεψε στην Αθήνα στα τέλη του 1948. Εργάστηκε στην Ιονική Τράπεζα και για λίγους μήνες στην “ΧΡΩΠΕΙ” και στην συνέχεια σε μία αμερικάνικη οργάνωση βοηθείας σε άπορα παιδιά. Το 1952 παντρεύτηκε τον διπλωματικό Αλκιβιάδη Παπαδόπουλο και μαζί του ταξίδεψε σε πολλές ηπείρους ξεκινώντας από την Πρεσβεία της Αντίς Αμπέμπα και συνεχίζοντας στην Βυρηττό (με προϊστάμενο τον Γιώργο Σεφέρη) και μετά στο Σικάγο, την Μόσχα και στις Βρυξέλλες τον Οκτώβριο του 1967 και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1971. (περισσότερα…)

Η Ελευθερία (Έλια) Δομηνού γεννήθηκε το 1948. Φοίτησε στην Σχολή από το 1961 έως το 1965 και αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε την επομένη χρονιά. Σπούδασε στις Σχολές Δοξιάδη και ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά και Γαλλικά) αντίστοιχα στο British Council, Goethe Institut, Dante Aligheri και στο Universite de Strasbourg στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Γλωσσών.

Εργάστηκε στην Austrian Airlines, στην 3M Minnesota Mining και στην  Agfa-Gevaert AG.

Ακολούθως εργάστηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Λουξεμβούργο) – στην Γενική Διευθυνση Διοκητικών Υπηρεσιών και Προσλήψεων καθώς και στην Επιτροπή Μεταφορών και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Βρυξέλλες) στην Γενική Διέυθυνση Περιφερειακής Πολιτικής Ταμείου Συνοχής.

Συνταξιοδοτήθηκε στο τέλος του 1999 και το 2000 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου και έκτοτε ασχολείται περιστασιακά με μεταφράσεις σε συνεργασία με Δικηγορικά γραφεία και τις Ναυτιλιακές εταιρείες.

Η Αλεξάνδρα (Αλέκα) Λόντου γεννήθηκε στις 5.7.1931 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1940-41 και παραμένει έως την Γ’ Γυμνασίου το έτος 1943-44, την στιγμή δημαδή που κλείνει η Γερμανική λόγω του Πολέμου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1948. Ο πατέρας της, Χρήστος Λόντος, ήταν έμπορος από την Πάτρα.

Σπούδασε Νομικά, αλλά δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα και τον Φεβρουάριο του 1959 παντρεύεται τον δικηγόρο Νίκο-Ερρίκο Νικολάου και αποκτούν δύο παιδιά. Ο γιός τους Δημήτρης αποφοίτησε από την Γερμανική το 1977. Εργάστηκε την Lufthansa στα γραφεία στο Σύνταγμα.

Απεβίωσε στις 3.12.1976

Η Margerite Huck γεννήθηκε στις 6.11.1931 στην Αθήνα. Ήταν κόρη του Paul Huck και της Δανάης Σώχου, το γένος Μαλακατέ. Φοίτησε για λίγα χρόνια στην Γερμανική και αν η Σχολή δεν είχε κλείσει το 1944, θα αποφοιτούσε το 1949.

Ο πατέρας της ήταν διπλωματούχος μηχανικός από την Βιέννη και ήρθε στην Ελλάδα ώστε να σχεδιάσει και να επιβλέψει την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας. Στα χρόνια της γερμανικής κατοχής συνελήφθη δύο φορές, μία από τους Γερμανούς, με τους οποίος αρνήθηκε να συνεργαστεί, αλλά και από τις ομάδες αντίστασης που, λόγω της καταγωγής του, εθεωρήθη “φιλογερμανός”. Για ένα διάστημα μάλιστα εθεωρείτο νεκρός, αλλά τελικά διέφυγε και επέστρεψε στο σπίτι του. Είχε επιλέξει σαν τόπο διαμονής την Ελλάδα, νυμφεύθηκε Ελληνίδα και περιόδευσε σε όλη την χώρα απαθανατίζοντας με την φωτογραφική του μηχανή περιοχές και ανθρώπους και απεβίωσε το 1980.

Η οικογένεια απέκτησε δύο παιδιά την Μαργαρίτα (Γκρέτα) και τον Stefan, που φοίτησαν στην Γερμανική Σχολή, και δεδομένου ότι η Σχολή έκλεισε το 1944 και τα δύο παιδιά υποχρεώθηκαν να αλλάξουν σχολείο.

Η Γκρέτα, η οποία ήταν ιδιαίτερα καλλιεργημένη και μιλούσε, σαν την μητρική της, τέσσερεις γλώσσες  (ελληνικά, γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά), εργάστηκε ως διευθύντρια του γραφείου του Ν. Γρηγοριάδη, CEO των Διυλιστηρίων Ασπροπύργου, που εξαγοράστηκε το 1971 από την ΠΕΤΡΟΛΑ, του Ομίλου Ιωάννη Λάτση, η οποία συμμετείχε στην κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολης.

Παντρεύτηκε τον Φίλιππο Μπαλωμένο και απέκτησε μία κόρη, την Αθηνά, που αποφοίτησε από την Σχολή το 1983. Απεβίωσε στις 10.7.2017. (περισσότερα…)

Ο Γιάννης Αντωνιάδης γεννήθηκε στις 06.04.1945 στην Αθήνα, αποφοίτησε απο τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1963 και σπούδασε στη Γερμανία στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Δ. Βερολίνου (TU Berlin), όπου και πήρε το δίπλωμα του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού (Dipl. Ing.).

Εν συνεχεία εργάστηκε σαν βοηθός καθηγητού στο Institut für Allgemeine Elektrotechnik der TU Berlin. Παράλληλα έκανε σπουδές στις Οικονομικές Επιστήμες στο ίδιο πανεπιστήμιο, όπου και εκανε διδακτορική διατριβή στον τομέα της Επιχειρησιακής Έρευνας (Unternehmensforschung / Operations Research) και απεκτησε το 1975 το δίπλωμα Dr. Ing.

Από το 1976 έως και το 2001 εργάσθηκε στην εταιρεία SIEMENS στο Μοναχο σε περισσότερους τομείς. Τα τελευταία χρόνια διετέλεσε υπεύθυνος Strategische Planung und Strategisches Marketing ως ανώτερο στέλεχος (Oberer Führungskreis) σε ένα μεγάλο κεντρικό τομέα της SIEMENS με αντικείμενο μεγάλες εγκαταστάσεις συστημάτων πληροφορικής διεθνώς.

Ο Γιάννης Αντωνιάδης διαμένει μόνιμα στο Μοναχο.

Ο Μάκης Χριστοφοράκος γεννήθηκε το 1953 στην Αθήνα και είναι απόφοιτος του 1970. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης στη Γερμανία, όπου ολοκλήρωσε και τη διδακτορική διατριβή του με αντικείμενο την κατάσταση μεικτών υγρών σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και πίεσης με αποτέλεσμα την θερμοδυναμική εξίσωση Χριστοφοράκος-Φρανκ, (1986).

Στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές του στον τομέα Διοίκησης Επιχειρήσεων στο πανεπιστήμιο INSEAD στη Γαλλία και ξεκίνησε να εργάζεται το 1984 σε ερευνητικό τμήμα του Πανεπιστημίου Καρλσρούης, ενώ μέχρι το 1990 εργάστηκε στην ΙΒΜ και στη συνέχεια στη Nixdorf Computer AG στο Μόναχο.

Μετά τη συνένωση της τελευταίας με τη Siemens ανέλαβε τη γενική διεύθυνση της Siemens Nixdorf Α.Ε. στην Ελλάδα, από την οποία αποχώρησε τον 1996 για να αναλάβει τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου στη Siemens Ελλάδος.

Το όνομά του ενεπλάκη στο σκάνδαλο Siemens.

Ο Ανδρέας Καρβέλας αποφοίτησε από την Σχολή το 1972.

Ήταν στην ηγετική ομάδα που ολοκλήρωσε την επέκταση και την αναβάθμιση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων που παραχωρήθηκαν στη Fraport Greece. Ο Ανδρέας έχει 40 χρόνια διοικητικής εμπειρίας σε έργα μεγάλης κλίμακας, όπως σε εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αεροδρόμια, σιδηροδρόμους, ανανεώσιμες πηγές κ.λπ. Διετέλεσε Αναπληρωτής CTO της Fraport Greece μέχρι τις 13 Μαΐου 2022, οπότε και έγινε CTO. Έχει συμβάλει σημαντικά στην πρόοδο και την ανάπτυξη της εταιρείας κατά τα πρώτα 6 χρόνια της. Άλλες θέσεις που έχει αναλάβει στο παρελθόν περιλαμβάνουν τεχνικό διευθυντή του Ομίλου Κοπελούζου, διευθυντή έργων της ΜΕΚΤΑ, τεχνικό διευθυντή της ΕΤΕΚΑ (πηγή: fraport-greece.com)

.

Η Φανή Κακριδή γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε απο την Σχολή το 1976. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία στην Αθήνα. Ταυτόχρονα με τις σπουδές της επισκέφθηκε την Σχολή Ξεναγών και εργάστηκε ως ξεναγός μέχρι την αποφοίτησή της απο το Πανεπιστήμιο.

Απο το 1981 μεχρι το 1997 εργάστηκε στην Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή στην Λωζάννη, στο τμήμα Τεκμηρίωσης και Αρχείων του Ολυμπιακού Μουσείου.

Στην συνέχεια και μέχρι το 2010 εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, Τμήμα Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος του Γεωγραφικού Ινστιτούτου, ως υπεύθυνη της «Infothek».

Απο το 2010 μεχρι την συνταξιοδότησή της το 2022 ηταν συνυπεύθυνη για τα αρχεία συμμόρφωσης (compliance archives) των Ελβετικών σιδηροδρόμων.