Η Ελευθερία Σαπουντζή γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1989. Αποφοίτησε από το Εργαστήριο Υποκριτικής Τέχνης του “Αμφι-Θεάτρου” του Σπύρου Ευαγγελάτου και από το τμήμα Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Σπούδασε Υποκριτική στην Hochschule der Kunste του Βερολίνου με υποτροφία του Γερμανικού κράτους. Ως ηθοποιός συμμετείχε σε αρκετές παραστάσεις μεταξύ των οποίων: “Δυσδαιμόνα ή Έργο για ένα μαντήλι”, σε σκηνοθεσία Κ. Φοντούκη και “Ο Δον Ζουάν έρχεται από τον πόλεμο”, σε σκηνοθεσία Δ. Καταλειφού, ενώ συνεργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη με την Νικαίτη Κοντούρη και τον Δημήτρη Καταλειφό. Το 1993 εξεδόθη η ποιητική της συλλογή “Κλινήρης Δευτέρα” από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Μετέφρασε και σκηνοθέτησε τα έργα “Φωτιά στο πρόσωπο”, στο “Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας” και “Ο Θεός είναι D. J.” στο “Θέατρο του Νότου”. Το 2000 ανέλαβε τη συνδιεύθυνση του “Θεάτρου του Νότου” μαζί με τους Γ. Χουβαρδά και Θ. Μοσχόπουλο. Στις 22 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, αναπάντεχα, μας άφησε σε ηλικία μόλις 29 ετών.

Συμμετείχε στην ταινία “My sweet home” (2001, σε σκηνοθεσία Φίλιππου Τσίτου).

Από ένα αφιέρωμα του περιοδικού lifo 13 χρόνια μετά τον θάνατό της αναδημοσιεύουμε δύο ποιήματά της:

Η Κλινήρης Δευτέρα, 1993

Και ιδού Εγώ που κλέβοντας πορεύομαι

την ταπεινότητα την άλλη μου ζωή τη ζω

Αγίας Λογικής ποτίζοντας τις γλάστρες

και να μετρήσω τα κεριά μου δέομαι

-και δεν γίνεται

Εξαπατώντας εκ δεξιών θα εμφανιστώ

και σε μεστή δόξα θα ανατείλω

Σε χρόνο αιωνίως ενεστώτα

Eπείγομαι.

Τώρα όλα,ό,τι είναι να γίνει.

Λίγοι που μείναμε μην έρθει η ώρα μου και δεν προλάβω.

Ένα κλαδάκι με κρατάει απ’ το γκρεμό φύλλο κι άμα φυσήξει χάθηκα.

Ευτυχώς φέτος δεν έχει άνοιξη κι ένα ένα φεύγουν αστράγαλοι,

έπειτα γόνατα μηροί και προς τα πάνω η μέση στήθος η φωνή μου μόνα κι ασυνόδευτα στα βάθη σου.

Απ’ τα μαλλιά μου πιάνομαι πνιγμένη.

Αυτό ήταν-έγινε.

Πάει και πέρασε κι έρχεται και θα φύγει.

Εχουν περάσει ακριβώς δεκατρία χρόνια από το θάνατό της. Αύριο απονέμεται το βραβείο Ελευθερία Σαπουντζή, σε μια καινούργια σκηνοθέτη. Πηγή: www.lifo.gr

Η Λένα Κιτσοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971 αποφοίτησε από τη Σχολή το 1989. Στη διάρκεια των μαθητικών της χρόνων ήταν ήδη εμφανείς οι καλλιτεχνικές της τάσεις, καθώς η Λένα υπήρξε δραστήριο μέλος της σχολικής θεατρικής ομάδας.

Μετα την αποφοίτηση της ερμήνευσε διάφορους ρόλους για πάνω από μία δεκαπενταετία στο Θέατρο Τέχνης και στο «Αμόρε», και με αρκετούς κινηματογραφικούς ρόλους στο ενεργητικό της (μεταξύ των οποίων στις «Παρέες» του Γκορίτσα), ενώ το 2008 πρωταγωνίστησε στο θέατρο ΠΑΛΛΑΣ στο έργο της «ΑΩ», εμπνευσμένο από το διήγημα του αργεντινού συγγραφέα J. L. Borges με τίτλο «Η βιβλιοθήκη της Βαβέλ».

Το 2006 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων «Οι νυχτερίδες» για την οποία βραβεύτηκε από το περιοδικό Διαβάζω με το Βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα. Το 2009 εξέδωσε τη νουβέλα Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α., η οποία παίχτηκε από το Εθνικό Θέατρο ως μονόλογος, σε σκηνοθεσία της ίδιας και το 2010 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Μεγάλοι Δρόμοι».

Το 2012 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σκηνοθέτησε το έργο «Αθανάσιος Διάκος – Η Επιστροφή» προκαλώντας πολλές και ποικίλες αντιδράσεις, το 2014 ανέβασε στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών«Κοκκινοσκουφίτσα – Το πρώτο αίμα» και το 2015 ανέβασε στο Θέατρο Τέχνης την παράσταση «Μια μέρα, όπως κάθε μέρα…».

Ίδρυμα Ωνάση: “Μένουμε σπίτι, αλλά δεν μένουμε μόνοι”…

18.12.17Η Λένα Κιτσοπούλου Ζει μια Τραγωδία…

09.08.2016 Γυμνή παράσταση – Αυγή

31.07.2016 Θηλυκή επανάσταση – BHMAgazino …

28.07.2016 Ο Αριστοφάνης είναι ακτιβιστής…

24.04.2106 11 Ερωτήσεις στη Λένα Κιτσοπούλου – ΒΗΜΑ

Απρίλιος 2016 Συνέντευξη στην Αργυρώ Μποζώνη

22.06.2015 Συνένετυξη στο clickatlife.gr

15.03.2015 Συνέντευξη στη Μυρτώ Λοβέρδου

2.9.2012 Η Λένα Διβάνη σχολιάζει

Δεκέμβρης 2009 Ελευθεροτυπία: Topmodel της Λένας Κιτσοπούλου

Στην “βιβλιονέτ” ο κατάλογος με τα βιβλία της

αναφορές στην Λένα Κιτσοπούλου…

.

Ο Παναγιώτης Σταθόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1990. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Βερολίνα με ειδικότητα στο ραδιόφωνο. Από το 1994 έως το 1998 σπούδασε στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Συμμετείχε σε ταινίες μικρού μήκους του Στέλιου Ναζίρη, Θωμά Κιάου και Γιώργου Σταμπουλόπουλου. Στο θέατρο έχει παίξει: “Ο Χρυσαϊτός Άττις και η Βασιλοπούλα Ροδογάλη” (Σκηνοθεσία: Τάσος Ράτζος. Θέατρο Νέου Κόσμου – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων), “Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι” (Σκηνοθεσία: Γιάννης Κοντραφούρης. Ομάδα Υψηλού Κινδύνου), “Ρεμπέτικο” (Σκηνοθεσία: Κώστας Φέρρης. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Όνειρο Θερινής Νυκτός” (Σκηνοθεσία: Μαρία Κουκιάδη. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Οδύσσεια” (Σκηνοθεσία: Κάρμεν Ρουγγέρη. Εθνικό Θέατρο), “Φαύστα” του Μποστ (Σκηνοθεσία: Ν. Χατζηπαππάς. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Ο φίλος μου ο Λευτεράκης” (Σκηνοθεσία: Βασίλης Μυριανθόπουλος. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Θεόφιλος” (Σκηνοθεσία: Στρατής Πανούριος. Υπουργείο Αιγαίου – Στέγη “Θεοφιλου”), “Η πεντάμορφη και το τέρας” (Σκηνοθεσία: Στρατής Πανούριος. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας), “2 Θεοί” (Σκηνοθεσία: Ηλίας Φραγκάκης. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Το σκλαβι” (Σκηνοθεσία: Μιχ. Παπαμιχάλης. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Δον Κιχώτης” (Σκηνοθεσία: Δημ. Παπασταμάτης. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου).

Έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις Θεάτρου του Δρόμου και έχει κάνει μαθήματα στην Ερασιτεχνική Ομάδα σε 30 άτομα. Το 2007 σκηνοθέτησε και έγραψε ένα παιδικό λαϊκό παραμύθι των Δωδεκανήσων για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου.

Τσίρκο Μπάχαλο λοιπόν, κέφι γέλιο φαντασία κ’ οι σκοτούρες παρελθόν…

Το Tσίρκο Mπάχαλο ξεκίνησε τις παραστάσεις του το 2009. Ξεπήδησε μέσα από το εργαστήρι θεάτρου δρόμου που επιμελήθηκαν το 2008 ο ζογκλέρ Αldo Viral και ο ηθοποιός Παναγιώτης Σταθόπουλος. Σύντομα οι ταλαντούχοι μαθητές πλαισίωσαν την ομάδα και ξεκίνησαν να παίζουν σε δρόμους, πλατείες, εκδηλώσεις, πάρτυ, καρναβάλια, δήμους και προπάντων για το κέφι τους. Ζούμε σε ένα νησί, δίπλα στη θάλασσα και οι ήρεμοι ρυθμοί μας επιτρέπουν να προπονούμαστε στη φύση, να συναντιόμαστε συχνά και να εμβαθύνουμε τη μελέτη μας στη τέχνη του θεάτρου, του ζογκλέρ, της μουσικής, της έκφρασης, της σωματικής και πνευματικής ακροβατικής άσκησης. Το καλοκαίρι του 2010 το Tσίρκο Mπάχαλο περιόδευσε στα βαλκάνια παίζοντας με μεγάλη επιτυχία σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία. Τον οκτώβρη εμφανιστήκαμε παράλληλα με το δεύτερο φεστιβάλ θεάτρου δρόμου στην Αθήνα κλέβοντας αρκετές εντυπώσεις, επίσης πραγματοποιήσαμε τη μέρα δρόμου στη ρόδο, αλληλέγγυοι στη μέρα δρόμου της Αθήνας. Οι παραστάσεις μας είναι φρέσκες, ανεπιτήδευτες, έχουν κέφι, μπρίο, ζωντανή μουσική και… αύρα θαλασσινή.

Τσίρκο Μπάχαλο λοιπόν, κέφι γέλιο φαντασία κ’ οι σκοτούρες παρελθόν…

Ο Βασίλης Κουκαλάνι γεννήθηκε στην Κολωνία το 1969 από πατέρα Ιρανό και μητέρα Ελληνίδα. Το 1980 ήρθε στην Αθήνα από την Τεχεράνη, φοιτώντας στο Γερμανικό Τμήμα της Γ.Σ.Α., από την οποία αποφοίτησε το 1990. Υπήρξε ενεργό μέλος της μαθητικής θεατρικής ομάδας του Στέλιου Παπαπέτρου από το 1984.

Σπούδασε Θέατρο στο Βερολίνο και στη Νέα Υόρκη στο American Academy of Dramatic Arts, από όπου αποφοίτησε το 1995. Συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις στη Ν. Υόρκη και στη Γερμανία. Από το 2002 εργάζεται ως ηθοποιός στην Αθήνα.

Ο Βασίλης Κουκαλάνι είναι επίσης μέλος της ομάδας της πρώην Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου του Στάθη Λιβαθινού, με την οποία ανεβάζει το έργο του Ιρλανδού John Millington Synge «Ένας ήρωας το καμάρι της Δύσης» στο θέατρο «Μεταξουργείο» της Άννας Βαγενά και αργότερα το αριστουργηματικά θεατροποιημένο το «Όταν έρχεται ο ξένος» του Γιάννη Ρίτσου σε άψογα περσικά και σε επίσης άψογα γερμανικά.

Ακολούθησαν το 2011 το «Θερμοκήπιο» του Χάρολντ Πίντερ σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή και το 2012 «Μια Γιορτή στου Νουριάν», που διασκεύασε και σκηνοθέτησε στο Θέατρο Πορεία, ενώ ιδιαίτερα σημαντική ήταν η κινηματογραφική συνάντηση που είχε με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στην «Άλλη Θάλασσα». wikipedia

Η Ιωάννα Παπαδάκη αποφοίτησε με άριστα από τη Σχολή το 1990 και στη συνέχεια από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν. Πριν στραφεί οριστικά στο θέατρο σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Ε. Χατζίκου, όπου με την πτυχιακή της ταινία συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογραφικών Σχολών στο Μόναχο.

Στο πρώτο έτος των σπουδών της επιλέχθηκε από τον Γιώργο Λαζάνη για να συμμετάσχει στην Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Στη συνέχεια συμμετείχε στον Μικρό Πρίγκηπα σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή κι ύστερα από την αποφοίτησή της παρέμεινε στο δυναμικό του Θεάτρου Τέχνης, όπου έπαιξε στον Βόιτσεκ του Γκέοργκ Μπύχνερ και στο Μεγάλο και Μικρό του Μπότο Στράους. Συνεργάστηκε με την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θέατρου στη Μήδεια του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού που παρουσιάστηκε στο Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου. Σε σκηνοθεσία Πέπης Οικονομοπούλου ερμήνευσε έναν από τους τρεις μονολόγους στο γιαπωνέζικο έργο Το κυνηγετικό όπλο του Γιασούσι Ινόουε. Στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος έλαβε μέρος σε κύκλο παρουσιάσεων με υπεύθυνη τη Νικαίτη Κοντούρη σε έργα των Μαριβώ, Σάρα Κέιν, Αλφρέ Ζαρρύ και Ρακίνα σε σκηνοθεσίες Γιάννη Παρασκευόπουλου, Έκτορα Λυγίζου και Νίκου Σακαλίδη.

Σκηνοθέτησε τον πλατωνικό διάλογο Ίων για το Φεστιβάλ των Αισχυλείων, την Κασσάνδρα της Κρίστα Βολφ στην γερμανική γλώσσα και συμμετείχε με ταινία μικρού μήκους σε δική της σκηνοθεσία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κιν/κών Σχολών στο Μόναχο. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: Ποιήματα συν 1 και Τα δώρα της αγρύπνιας που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Αστάρτη και το “Encore Γυναίκες της Οδύσσειας από τις Εκδόσεις Μελάνι.

Λαβύρινθος (από την ενότητα “Εκδόσεις / Ιστορίες”)

Η Νάνα Παπαδάκη στην ΕΡΤ…

wikipedia…

Η Ευσταθία Ρευματά αποφοίτησε από τη Σχολή το 1991 και είναι κόρη του ηθοποιού Μάκη Ρευματά. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστημιο Αθηνών και πήρε το πτυχίο της το 1998. Το 1999 αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και το 2012 αποφοίτησε από το Θεατρικό Τμήμα του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφράστρια. Έχει συμμετάσχει από το 2000 ως ηθοποιός σε πάνω από 20 θεατρικές παραγωγές (Εθνικό Θέατρο, Σύγχρονο θέατρο, Θέατρο Χώρα, Ελληνική Θεαμάτων, Θέατρο Καισαριανής, Θέατρο Κάππα, Θέατρο Μέλι, ΔΗ. ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Β. Αιγαίου, Φεστιβάλ Αθηνών) μεταξύ άλλων σε έργα των (Μ. Τζόνσον, Ρ. Τομά, Φ. Ντοστογιεφσκι, Γ. Μπύχνερ, Π. Σάφφερ) αλλά και Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων (Ευριπίδης, Μέντης, Μπακόλας, Σακελλάριος, Μάτεσις), έχει συμμετάσχει σε σήριαλ στην τηλεόραση MEGA: Για μια θέση στον ήλιο, Απαγορευμένη αγάπη, Η ζωή της άλλης, ANT1: Καλημέρα ζωή, ET1: Ανίσχυρα ψεύδη, ALPHA: Αν μ’ αγαπάς, Κόκκινος κύκλος και σε τρεις ταινίες στον κινηματογράφο (Φαφούτης, Κροντηράς).

Έχει μεταφράσει Γερμανούς συγγραφείς μεταξύ των οποίων H. Achternbush, D. Loher, M. Mayenburg, R. Schimmelpfennig, του οποίου το έργο Idomeneus παίχτηκε το 2014 στο φεστιβάλ Αθηνών σε μετάφραση Έφης Ρευματά και σκηνοθεσία Κ. Ευαγγελάτου. Η μετάφραση βραβεύτηκε από το Eurodrama 2015. Τελευταία μετάφραση για το Θέατρο Τέχνης: Αγαπημένε μου Χέρμπερτ του Χέρμπερτ Άχτερνμπους σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη (2016).

Έχει δουλέψει ως βοηθός σκηνοθέτη δίπλα σε σημαντικούς σκηνοθέτες (Σ. Τσακίρης, Κ. Ευαγγελάτου, Ε. Παπακωνσταντίνου) κι έχει συμμετάσχει στην παράσταση του Τ. Ostermeier “Volksfeind “ ως διερμηνέας για το Φεστιβάλ Αθηνών. Φέτος (2014-2015) συμμετέχει στην παράσταση «Η μητέρα του σκύλου» του Π. Μάτεσι σε σκηνοθεσία Σ. Τσακίρη στο Σύγχρονο Θέατρο ερμηνεύοντας το ρόλο της Αφροδίτης. Παράλληλα συμμετέχει στον πρώτο γερμανόφωνο θίασο Maerz Buehne στην Ελλάδα ερμηνεύοντας Γκέτε,Φασμπιντερ και Μπέρφους στα γερμανικά σε σκηνοθεσία Μάρτιν Σάρνχορστ, Μαρλένε Καμίνσκυ και Άντριαν Φρίλιγκ.

Η Φωτεινή Μπάνου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι αριστούχος απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και της Ανώτερης Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης. Υπήρξε μαθήτρια της Μαρίας Κορομάντζου και της Βαρβάρας Γκαβάκου στο κλασικό τραγούδι, της Κατερίνας Κτώνα και της Κατερίνας Βουρνάζου στο πιάνο, του Σπύρου Καλφόπουλου στο μπουζούκι, της Μαίρης Τσούτη και του Νίκου Δραγώνα στο σύγχρονο χορό.

Υπήρξε για πολλά χρόνια μέλος της μαθητικής θεατρικής ομάδας της Γ.Σ.Α υπό την καθοδήγηση του Στέλιου Παπαπέτρου, αρχικά ως μαθήτρια και στη συνέχεια ως συνεργάτις στη χορογραφία και τη σκηνοθεσία. Από το 2007 έως το 2011 ανέλαβε τη διδασκαλία στη θεατρική ομάδα ενηλίκων “Studio θεάτρου της Γ.Σ.Α.”.

Ως ηθοποιός, μουσικός ή χορεύτρια, έχει συνεργαστεί με πολλούς καλλιτεχνικούς οργανισμούς, όπως το Εθνικό Θέατρο, η Εθνική Λυρική Σκηνή, η Ελληνική Θεαμάτων, η Εταιρεία Θεάτρου Διπλούς Έρως κ.α., με σκηνοθέτες τους: Κώστα Τσιάνο, Κάρμεν Ρουγγέρη, Μιχαήλ Μαρμαρινό, Χρίστο Λύγκα, Μαίρη Τσούτη κ.α. Έχει πάρει επίσης μέρος σε πολλές ρεμπέτικες συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Το 2008 αρχίζει η συνεργασία της με το συγγραφέα και μεταφραστή Δημήτρη Αλεξάκη και οι πρώτες της σκηνοθεσίες. Το πρώτο τους έργο (“Το Κόκκινο Δάσος”, σε κείμενο του Δ. Αλεξάκη και σκηνοθεσία της ίδιας) ανεβαίνει το 2009 στην Aula της Γ.Σ.Α.. Μια δεύτερη εκδοχή του (“Παραμύθι της κίτρινης χώρας”) παρουσιάζεται την άνοιξη του 2010 στο θεσμό “Αναγνώσεις” του Εθνικού Θεάτρου. Το 2011 ανεβάζουν το θεατρικό μονόλογο “Το Δωμάτιο της Έλσας”, στη γκαλερί του Six Dogs.

Το 2012 ανοίγουν μαζί τον πολιτιστικό χώρο “Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων” (ΚΕΤ), στη θέση μιας παλιάς βιοτεχνίας τηλεοράσεων στην οδό Κύπρου στην Κυψέλη, όπου αναλαμβάνουν από κοινού την καλλιτεχνική διεύθυνση. Το πρόγραμμα του ΚΕΤ αποτελεί κάθε χρονιά ένα ενιαίο καλλιτεχνικό σχέδιο, με πολλούς συνεργαζόμενους καλλιτέχνες, από το χώρο του θεάτρου, του χορού, της μουσικής, της φωτογραφίας, του κινηματογράφου. Η Φ. Μπάνου έχει αναλάβει την οργάνωση παραγωγής για το σύνολο του καλλιτεχνικού προγράμματος.

Το Μάιο του 2016 ανεβαίνει στο ΚΕΤ η τρίτη εκδοχή του “Κόκκινου Δάσους” (κείμενο: Δ. Αλεξάκης, σκηνοθεσία και ερμηνεία ενός από τους 4 ρόλους: Φ. Μπάνου) με τίτλο: “Στη χώρα μου, λένε ότι το Τσερνόμπιλ είναι ένα δέντρο που μεγαλώνει”. Οι παραστάσεις του έργου συνεχίζονται και το φθινόπωρο (Οκτώβριος-Δεκέμβριος) του 2016.

Το συνολικό πρόγραμμα του ΚΕΤ είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα : tvcontrolcenter.com

Ο Μάριος Ιορδάνου γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1993. Σπούδασε μουσική (πιάνο), καθώς και ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Μάιντς στη Γερμανία, όπου έζησε και αρκετά χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στην παράσταση “Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι…” για τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη. Η παράσταση, της οποίας υπογράφει και τη διασκευή των κειμένων, έχει ανέβει σε Διεθνή Φεστιβάλ της Ελλάδας, ενώ παρουσιάστηκε και σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, όπως το Βερολίνο και η Ζυρίχη.

Έχει σκηνοθετήσει δύο μικρού μήκους ταινίες, το “Gone with the sea” (επίσημη συμμετοχή στο Hollywood International Cinerockom Film Festival, London Greek Film Festival) και “Το μυστικό του Θησέα”, που προλογίζεται και επιλογίζεται με λόγια της Ασκητικής του Νίκου Καζαντζάκη και που κέρδισε το Α’ Βραβείο Φωτογραφίας στο London Greek Film Festival.

Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο στην παράσταση “Σαλόνικα” δίπλα στον Αλέκο Αλεξανδράκη (Εθνικό Θέατρο). Στην πορεία συνεργάστηκε με ονόματα όπως ο Μίνωας Βολανάκης, ο Θανάσης Βέγγος, ο Κώστας Αρζόγλου, ο Γιώργος Φούντας, ο Χάρης Ρώμας κ.ά., ενώ συνέθεσε μουσική για την παράσταση “Νίτσε” (Μέγαρο Μουσικής).

Στην τηλεόραση έχει εμφανιστεί σε γνωστές παραγωγές όπως “Μεγάλος Θυμός” (Κ. Κουτσομύτης), “Ο Τελευταίος Άρχοντας των Βαλκανίων” (Μισέλ Φαβάρ), “Για την Καρδιά ενός Αγγέλου”, “Εξαφάνιση”, “Χωρίς όρια” (Στράτος Μαρκίδης) κ.ά.

Μάριος Ιορδάνου: Ένιωθα ότι πεθαίνω, έχω χάσει 27 κιλά…

wikipedia

Ο Δημήτρης Δημόπουλος αποφοίτησε από τη Σχολή το 1994 και ξεκίνησε στην κωμωδία ως σταντ-απ κωμικός το 1996 ως μέλος της ομάδας «Νύχτες Κωμωδίας». Από το 2009 έγραψε και παρουσίασε δύο σόλο παραστάσεις («Αντί διδακτορικού» και «Υπερπαραγωγή») καθώς και συμμετείχε σε ομαδικές παραστάσεις σταντ-απ σε όλη την Ελλάδα.

Ως ηθοποιός και τραγουδιστής έχει συνεργαστεί με την Εθνική Λυρική Σκηνή, την εταιρεία μουσικού θεάτρου Οι Όπερες των Ζητιάνων, στο ελεύθερο θέατρο και τη μεταγλώττιση.

Πέραν του σταντ-απ, έχει γράψει το λιμπρέτο για τις όπερες «ΑirRossini» και «Yasou Aida!» για το οποίο βραβεύτηκε με το Έπαινο «Κάρολος Κουν» 2012 Δραματουργίας Ελληνικού Έργου από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών.

Έγραψε και σκηνοθέτησε το μιούζικαλ «Δε Λουκ» και τα μουσικοθεατρικά δρώμενα «Νυχτερινά Τραγούδια» και «Das Schubert Diploma».

Αφιέρωμα στο ελληνικό stand-up#2. Δημήτρης Δημόπουλος…

Δημήτρης Δημόπουλος ή όπως λέμε stand up comedy …

…κάποια στιγμή θα “παντρέψει” το stand up με την όπερα…

Δημήτρης Δημόπουλος stand-up comedy (Νύχτες Κωμωδίας)…

Η Νάντια Καβουλάκου αποφοίτησε από την Σχολή το 1994. Είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής «Αρχή» της Νέλλης Καρρά και της διεθνούς σχολής θεάτρου Ecole Philippe Gaulier στο Παρίσι, όπου γνώρισε και αγάπησε τον θεατρικό clown. Είχε την τύχη να μαθητεύσει επίσης κοντά στον Eric de Bont, έναν από τους σημαντικότερους δασκάλους της τέχνης του clown.

Εργάστηκε στο θέατρο Κινητήρας ως ηθοποιός από το 2001. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Aller-Retour-Theatre. Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις «Αγκαλιά» (μαζί με τον Θάνο Πρίτσα) και «aller-retour».

Από το 2013 εμφανίζεται με την μουσικοθεατρική ομάδα «Αδέσποτες Σκύλες».

Έχει διδάξει κίνηση για τον ηθοποιό στην Ecole Philippe Gaulier και κίνηση και υποκριτική στο εργαστήρι θεάτρου δρόμου του θιάσου Παντούμ, καθώς και σε αυτόνομα σεμινάρια.

Διδάσκει την τέχνη του clown από το 2008 μαζί με τον Francisco Brito.

https://www.protothema.gr/city-stories/article/800374/o-klooun-sto-simera/

(περισσότερα…)

Ο Κώστας Σόμμερ γεννήθηκε στις 17 Μαίου 1975 στην Γερμανία, όπου και πέρασε τα περισσότερα από τα παιδικά του χρόνια, ενώ αργότερα μετακόμισε στην Ελλάδα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1994. Από μικρή ηλικία ξεκίνησε να δουλεύει στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο χρησιμοποιώντας το πατρικό όνομα της μητέρας του που είναι γερμανίδα.

Του αρέσουν τα extreme sports, η ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο, το τζετ σκι, τα γρήγορα σκάφη, αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες. Άλλα χόμπι του είναι το kickboxing, η ιστιοπλοΐα, οι καταδύσεις, ο στίβος και τα πυροβόλα όπλα.

www.kostasommer.com

wikipedia

.

Ο Μάρτιν Αντρέ γεννήθηκε στο Βερολίνο, όπου τελέιωσε το γυμνάσιο το 1989 (Werner von Siemens Oberschule). Την ίδια χρονιά ήρθε στη Σχολή, όπου μέχρι το 1993 παρακολούθησε το γερμανικό τμήμα, ενώ τη χρονιά 1993-94 ολοκλήρωσε στη Σχολή ένα κύκλο εκπαίδευσης στους τομείς οικονομίας και διοίκησης (Abschluss Fachabitur).

To 1994-95 έκανε πρακτική ως βοηθός σκηνοθέτη στο “Αμφ-Θέατρο” και στην εταιρεία Multi Icon Broadcast, ενώ την περίοδο 1995-99 σπούδασε διαδοχικά: παραγωγή στο Surrey Institute of Art & Design, σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου και επικοινωνία στο Campus Arts & Sciences College στην Αθήνα. Το 2000 παρακολούθησε το σεμινάριο ειδίκευσης σκηνοθεσίας του Freddy Francis (BSC) στο Surrey Institute of Art & Design. Το 2004-05 παρακαούθησε μαθήματα Ηλεκτονικής Μουσικής στο Ωδείο “Φίλιππος Νάκας”.

Η Θάλεια Ματίκα γεννήθηκε Αθήνα, στις 4 Ιουλίου 1978 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1996. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και αμέσως μετά φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν.

To 2000 έπαιξε σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές όπως «Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες» στην ΕΤ1, «Τι ψυχή θα παραδώσεις… μωρή;» και «Αέρινες Σιωπές» στο Mega, αλλά ευρύτερα γνωστή έγινε την περίοδο 2003-04 με τη συμμετοχή της στην τηλεοπτική σειρά του Χριστόφορου Παπακαλιάτη «Κλείσε τα Μάτια» (Mega) αλλά και στην επόμενη σεζόν στη σειρα του Μανούσου Μανουσάκη «Μη Μου Λες Αντίο» (ANT1). Ακολούθησαν «Ιστορίες του Αστυνόμου Μπέκα» (Alpha) και «Επτά Θανάσιμες Πεθερές» (Mega), «Εντιμότατοι κερατάδες» (Alpha), «Big Bang» (Mega) κ.α.

Στο θέατρο και στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 2002 και μάλιστα την χρονιά εκείνη με τη συμμετοχή της στην ταινία μικρού μήκους «Μικρός Ινδιάνος» του Σταύρου Στάγκου κέρδισε το Βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου στο Φεστιβάλ Δράμας.Από τότε εμφανίζεται κάθε χρόνο και στον κινηματογράφο σε ταινίες όπως «Ηθικόν Ακμαιότατον» του Σταμάτη Τσαρούχα (2006), «Ο Ηλίας του 16ου» του Νίκου Ζαπατίνα (2008), αλλά και στο θέατρο σε παραστάσεις όπως τις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη (2005), «Πολύ Κακό για το Τίποτα» του Σαίξπηρ (2006-07), ενώ την περιοδο 2010-11 πρωταγωνίστησε στο εργο «Επικινδυνες Σχεσεις», βασισμενο στο μυθιστορημα του Λακλό.

Τη σεζόν 2013-14, μαζί με τη Χρυσούλα Διαβάτη, ανέβασαν στο θέατρο Ιλίσια – “Βολανάκης” τη δραματική κομεντί του Καταλανού βραβευμένο­υ συγγραφέα και σεναριογράφου Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ Ζουρνέτ «Δυο Γυναίκες Χορεύουν» σε σκηνοθεσία Τάσου Ιορδανίδη. Είναι παντρεμένη με τον Τάσο Ιορδανίδη και έχουν αποκτήσει ένα αγοράκι.

19.10.2015 “Έγκλημα και Τιμωρία”

25.04.2014 Θάλεια Ματίκα – Χρυσούλα Διαβάτη

24.11.2013 Δύο γυναίκες χορεύουν

wikipedia

Ο Θεοδόσης Παπαδημητρόπουλος γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 2000. Το 2005 πήρε το πτυχίο του από το Τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών ΕΜΠ και την επόμενη χρονιά ξεκίνησε το διδακτορικό του στο Τμήμα Ναυπηγών Μηχανικών ΕΜΠ, ενώ παράλληλα ξεκίνησε σπουδές στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης “Εμπρός Θεατροεργαστήριον” (2006-10). Από το 2008 έως το 2010 παρακολούθησε Μαθήματα Αγωγής του Λόγου και Αρχαίου Δράματος (πλήρη σκευή) με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιάννη Ζημιανίτη.

Την περίοδο 2006-07 έπαιξε με την Θεατρική Ομάδα του ΕΜΠ στο έργο “Ο Ιάκωβος και ο Αφέντης του”, ένας φόρος τιμής στον Ντενί Ντιντερό σε τρεις πράξεις, το 2008 “Στη Μοναξιά των Κάμπων με Βαμβάκι” του Bernard-Marie Koltès σε σκηνοθεσία Γιάννη Ζημιανίτη, το 2012 “Σινιόρε Μακιαβέλλι… Γελάστε!” σε σκηνοθεσία του ιδίου στο Θέατρο Αλκμήνη και το 2014 “Αυτός που Γύρευα Είμαι!” σε σκηνοθεσία πάλι δική του στο Θέατρο Βικτώρια.

Το 2010 εμφανίστηκε στην μεγάλου μήκους ταινία “Τρίτη” του σκηνοθέτη Νίκου Κορνήλιου και το 2012 στο δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ Καναδικής παραγωγής για την τηλεόραση: “Murder in Paradise: Charmed to Death”.

Την περίοδο 2013-14 έκανε την μετάφραση και το σχολιασμό των δραμάτων του Ίψεν: “Αγριόπαπια”, “Ένας εχθρός του λαού”, “Αρχιμάστορας Σόλνες”, “Μικρός Έγιολφ”, “Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν”, “Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί”, “Πέερ Γκυντ” για τις Εκδόσεις Gutenberg, ενώ το 2005 την μετάφραση και τον σχολιασμό του θεατρικού έργου του Bertolt Brecht “Ο Βίος του Γαλιλαίου”.

Εργογραφία…

Αριέλλα Καρατώλου (Αρχιτεκτονική)…

.

Η Μαντώ Γιαννίκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών (DSA), της Δραματικής Σχολής «Μοντέρνοι Καιροί» και του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από το 2009 δραστηριοποιείται ως ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτη και έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με τον Νίκο Μπουσδούκο, τον Μάξιμο Μουμούρη, τον Δημήτρη Ξανθόπουλο, τη Λένα Φιλίπποβα, τον Άρη Ρέτσο, τον Άρη Μπινιάρη και τη MotusTerrae – Κέντρο για τις Τέχνες στο Δημόσιο Χώρο. Επίσης, από το 2012 συνεργάζεται ως χορεύτρια με τη Λίλα Ζαφειροπούλου.

Το 2015 ξεκίνησε τη συνεργασία της με την ομάδα GrasshopperYouth. Έκτοτε εργάζεται ως συντονίστρια και εμψυχώτρια θεατρικών εργαστηρίων για εφήβους και ως βοηθός σκηνοθέτη σε σχολεία, με παραστάσεις που παρουσιάζονται στο Φεστιβάλ Εφηβικού θεάτρου που διοργάνωσε η ghy στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Έχει μεταφράσει το φιλοσοφικό δοκίμιο του Μιχαήλ Λίφσιτς «Η Φιλοσοφία της Τέχνης του Καρλ Μαρξ», το οποίο είναι υπό έκδοση από τις εκδόσεις Τόπος.

Η Κατερίνα Μαούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1986, αποφοίτησε από τη Σχολή το 2004. Είναι απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (2010) και του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Καποδιστριακού πανεπιστημίου Aθηνών (2012). ‘Εχει συνεργαστεί με τους : Γ. Μπέζο, Γ.Κιμουλη, Κ.Αρβανιτακη, Δ.Κονδυλακη, Β.Μαυρογεωργιου, Θ. Μοσχόπουλο, Ε.Πεγκα, Β. Καλαμπάκα, Κ. Ρήγο, Μ. Φριτζήλα, Π. Δεντάκη, Β. Θεωδορόπουλο, Μπ. Γαλιατσάτο, Θ. Γλυνάτση, Λ. Χριστοδούλου κ.α. Από το 2010 ως το 2016 υπήρξε μέλος της κινητής ομάδας Παιδικού Θεάτρου του Θεάτρου του Ν. Κόσμου. Παίζει ακορντεόν και τραγουδάει με πάθος.

Δημοσιεύσεις για την Κατερίνα:

Ο κλέφτης των εφτά κάκτων… Θέατρο του Νέου Κόσμου 11/10/2015-24/4/2016

Το πρόσωπο της εβδομάδας: Κατερίνα Μαούτσου… του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 7/10/2014

Φόβος του Στέφαν Τσβάιχ … Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου

Woman… (με αφορμή Διεθνή Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών) Θέατρο Ροές Δεκέμβριος 2014

“Ο Μέγας Ανατολικός, ερωτογραφία εν πλω”… Θέατρο Θησείον Ιανουάριος 2015