Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε η επανέκδοση (με προσθήκη της ελληνικής μετάφρασης) του έργου “Das Dörpfeld-Gymnasium in Athen: Geschichte und Gestalt einer deutschen Auslandsschule” του Jens Godber Hansen. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του Συλλόγου και το βιβλίο θα διατίθεται από τον Σύλλογο των Αποφοίτων αντί 10€.

Το βιβλίο καλύπτει την ιστορία της παρουσίας των Γερμανών στην Ελλάδα από το 1832, όταν ο βασιλιάς Όθων ήρθε στην χώρα μας, μέχρι το 1970, όταν το σχολείο μετακόμισε στο Μαρούσι εγκαταλείποντας τα νοικιασμένα σπίτια της Μετσόβου. Το υλικό και οι πληροφορίες που παρουσιάζονται έχουν τεράστιο ενδιαφέρον μιάς και καλύπτουν μία περίοδο άγνωστη στο ευρύτερο κοινό και βεβαίως, ακολουθείται η πορεία του σχολείου από την πρώτη ημέρα στην οδό Σκουφά το 1896 μέχρι στις σημερινές εγκαταστάσεις στο Μαρούσι. Να θυμίσουμε ότι το βιβλίο αυτό πρωτοκυκλοφόρησε στο γερμανικά το 1970 και εξαντλήθηκε. Ο Σύλλογος Αποφοίτων αποφάσισε να το επανεκδώσει σε δύο γλώσσες (ελληνικά και γερμανικά) προσφέροντας το μοναδικό αυτό έργο σε γερμανόφωνους και μη γονείς, μαθητές απόφοιτους και φίλους.

Το βιβλίο τυπώθηκε με την ουσιαστική βοήθεια της ευγενικής χορηγίας του Γιώργου Μανωλόπουλου, ιδιοκτήτητη της κατασκευαστικής εταιρείας CANTREVA, που κάλυψε ένα μεγάλο μέρος της δαπάνης.

Με επιτυχία και παρουσία υψηλών προσκεκλημένων, γονέων, μαθητών και καθηγητών πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 31 Μαρτίου η εκδήλωση του Συλλόγου Αποφοίτων για τα 120+1 χρόνια λειτουργίας της Γερμανικής Σχολής Αθηνών. Στην Aula βρέθηκαν, συζήτησαν και διηγήθηκαν τις δικές τους λιγότερο ή περισσότερο προσωπικές ιστορίες απόφοιτοι από τις δεκαετίες του 1930 έως και του 2010, παρουσιάζοντας την συνέχεια και κυρίως την συνέπεια στο πνεύμα που καθόρισε τον χαρακτήρα του Σχολείου.

Ειδικά για την εκδήλωση ήλθε από την Γερμανία ο γενικός διευθυντής της Deutsche Welle, Peter Limbourg ο οποίος φοίτησε στο Σχολείο τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1970, όσο ο πατέρας του ήταν πρέσβης της Γερμανίας στην Αθήνα. Την εκδήλωση χαιρέτισε ο πρέσβης Dr. Peter Schoof και η διευθύντρια της DSA Annette Brunke-Kullik, ενώ ένα συγκινητικό ηχογραφημένο μήνυμα έστειλε ο Απόστολος Πίτσος, απόφοιτος του ’36. Παρούσα ήταν Έβη Τουλούπα, διάσημη αρχαιολόγος και εκπρόσωπος της λεγόμενης γενιάς των «αποφοίτων του Πολέμου» μαζί με τον Βασίλη Μαυρίδη, που εκτός των άλλων διετέλεσε και πρόεδρος του Συλλόγου Philadelphia. Παρών και ο Βαγγέλης Αντώναρος, από την τελευταία τάξη, που αποφοίτησε από την Μετσόβου αλλά και η οικονομολόγος Vicky Pryce, απόφοιτος του 1969, η οποία μας εξέπληξε ευχάριστα, αφού ήρθε από το Λονδίνο ειδικά για την εκδήλωση.

Ο Χρήστος Γκόρτσος, ο Θανάσης Απέργης, ο Κωστής Αντωνετσής και ο Γιώργος Μανωλόπουλος μίλησαν και απάντησαν στις ερωτήσεις του Άγγελου Κωβαίου και της Ήρας Καλιαμπέτσου.

Ο Κώστας Παπαηλιού μίλησε δύο φορές: μία για τα χρόνια στη Μετσόβου και μία για το βιβλίο του Hansen, για το οποίο, τόσον αυτός όσον και η σύζυγός του, ιδιοκτήτρια των Εκδόσεων Παιρισιάνου, αφιέρωσαν πολύ χρόνο στη φροντίδα της έκδοσης.

Ο Πέτρος Πετρακόπουλος παρουσιάσε το video της εκδήλωσης ων 100 χρόνων της Σχολής (από το 1997), όπου φαίνονται και μιλούν: ο Jens Godber Hansen, συγγραφέας του βιβλίου και καθηγητής των χρόνων στη Μετσόβου, ο Werner Hoyer και άλλοι.

Δείτε το video της εκδήλωσης…

Δείτε φωτογραφίες από την Άφιξη…

Δείτε φωτογραφίες από την Έκθεση…

Δείτε φωτογραφίες από την Aula…

Δείτε φωτογραφίες με ένα Ποτό…

Ακούστε το μήνυμα του Απόστολου Πίτσου…

Στις 31 Μαρτίου από τις 19:30 το απόγευμα θα γιορτάσουμε μαζί στην Aula της DSA τα 120+1 Χρόνια της Σχολής, η οποία ξεκίνησε το 1896, την ίδια χρονιά που έγιναν οι Πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα,

γνώρισε τρεις αιώνες, τον 19ο, τον 20ο, τον 21ο,

άλλαξε τέσσερεις γειτονιές: Κολωνάκι, Νεάπολη, Μουσείο, Μαρούσι,

έκλεισε δύο φορές, μία στον Πρώτο και μία στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο,

έδωσε διακεκριμένους Καλλιτέχνες, Πολιτικούς, Επιστήμονες, Μηχανικούς, Γιατρούς, Επιχειρηματίες

και παραμένει το καλύτερο σχολείο της χώρας.

Με μεγάλη έκθεση φωτογραφίας όλων των τάξεων στο φουαγιέ, με κρασί και σνακς,

με 10λεπτη ιστορική αναδρομή από τα πρώτα χρόνια της Σκουφά και της Ομήρου, στο τετράγωνο Αραχώβης, Ασκληπιού, Βαλτετσίου, Πρασσά, στην Μετσόβου και την Ρεθύμνου και τέλος στον Παράδεισο Αμαρουσίου,

με σύντομες παρουσιάσεις από αποφοίτους των μεγάλων περιόδων: Πόλεμος, Μετσόβου, Δικτατορία, Μεταπολίτευση, Ευρωπαϊκή Ένωση, 21ος αιώνας

και με πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό εμπλουτισμένο με νέα στοιχεία,

με Ελεύθερη Είσοδο

και με μία έκπληξη από τον Σύλλογο.

Hallo, hallo, schön, dass du da bist!

Ένα δροσερό σχολικό τραγούδι, με το οποίο υποδέχθηκαν την Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου στην Γερμανική Σχολή τα παιδιά του προνηπιακού τμήματος τον Υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας κ. Frank-Walter Steinmeier.

Ο κ. Στάινμαγερ συνοδευόμενος από τον Έλληνα ομόλογό του κ. Νίκο Κοτζιά και τον Γερμανό Πρέσβη Dr. Peter Schoof επισκέφθηκε την Σχολή, ξεναγήθηκε από την νέα διευθύντρια κα Annette Brunke-Kullik και τα παιδιά της 10ης, 11ης και 12ης τάξης και μίλησε στην Aula απαντώντας σε ερωτήσεις που μεγάλοι θα απέφευγαν να θέσουν.

Ο Μιχάλης Τσιντσίνης από την εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” ήταν παρών και δημοσίευσε ένα κείμενο:

Δείτε το video…

Στις 11 Απριλίου θα γίνει τελικά η παρουσίαση του βιβλίου “Die Krise in Griechenland” των Dr. Ulf-Dieter Klemm, απόφοιτου του 1964, πρέσβη μέχρι το 2011 στο Μαρόκο, και του Wolfgang Schultheiß (Hg.), πρώην πρέσβη της Γερμανίας στην Αθήνα μέχρι το 2010, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Η εκδήλωση είχε αρχικά προγραμματιστεί για τις αρχές του χρόνου και αναβλήθηκε λόγω αλλαγής του προγράμματος του κ.Schultheiß. Μαζί με τους δύο εκδότες/συγγραφείς θα μιλήσουν και ο Τάσος Γιαννίτσης, απόφοιτος του 1962, η Δανάη Διακουλάκη (1968) και ο Γιάννης Βαληνάκης (1973), που συμμετέχουν με κείμενά τους στο έργο.

Αντικείμενο του βιβλίου οι ελληνογερμανικές σχέσεις, ενώ στο βιβλίο συμμετέχουν τρεις ακόμη απόφοιτοι: η Δανάη Διακουλάκη, ο Τάσος Γιαννίτσης και ο Γιάννης Βαληνάκης.

Co-Autoren: Georg Auernheimer, Kostas Bakouris, Hans Bickes, Günter Burkhardt, Kai Carstensen, Richard Clogg, Danai Diakoulaki, Sebastian Dullien, Manolis Galenianos, Vassiliki Georgiadou, Helmut von Glasenapp, Tassos Jannitsis, Nikola Karasova, Panajotis Karkatsoulis, Panos Kasakos, Ulf-Dieter Klemm, Karl Kopp, Katerina Kralova, Alexandros Kyrtsis, Antonis Liakos, Michalis Massourakis, Tina Otten, Korinna Schönhärl, Wolfgang Schultheiß, Daniela Schwarzer, Kalliopi Spanou, Andreas Stergiou, Aristomenis M. Syngros, Tassos Telloglou, Jannis Valinakis, Thanos Veremis, Sebastian Weinzierl, Laura Chelsea Weymann

Δανειζόμαστε από το in.gr την δημοσίευση της 20ης Φεβρουαρίου 2015 του Παναγιώτη Κουπαράνη από το Βερολίνο

Η κρίση στην Ελλάδα. Αφετηρία, πορεία, συνέπειες

Τα βαθύτερα αίτια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα αναλύουν 35 επιστήμονες, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες σε ένα νέo βιβλίο από τις γερμανικές εκδόσεις CAMPUS.

«Η κρίση στην Ελλάδα. Αφετηρία, πορεία, συνέπειες» είναι ο τίτλος συλλογικού τόμου που μόλις κυκλοφόρησε στα γερμανικά από τον εκδοτικό οίκο της Φραγκφούρτης CAMPUS. Το γεγονός ότι ο οίκος αυτός εκδίδει επιστημονικά έργα είναι ενδεικτικό του χαρακτήρα του νέου βιβλίου. Ο ένας εκ των δύο επιμελητών, Ντίντερ Κλεμ ανέφερε σχετικά στην DW: «Αυτό που θέλαμε, είναι η βάση για μια ορθολογική συζήτηση, η οποία ως τώρα δυστυχώς δεν διεξάγεται. Στα MME τόσο της Γερμανίας όσο και της Ελλάδας εκφράζεται έχθρα και αναπαράγονται εθνικά στερεότυπα που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και ούτε ανταποκρίνονται στις στενές σχέσεις που έχουν αναπτύξει οι δύο χώρες τα τελευταία 60 χρόνια.»

Eνάντια στην άγνοια για την Ελλάδα

Ο Ντίτερ Κλεμ είναι πρώην γερμανός πρέσβης. Ως έφηβος φοίτησε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών και αργότερα, στη δεκαετία του ’80, υπηρέτησε στη γερμανική πρεσβεία ως πολιτιστικός ακόλουθος. Και ο δεύτερος επιμελητής του βιβλίου, Βόλφγκανγκ Σούλτχαϊς, είναι πρώην διπλωμάτης. Από το 2005 ως το 2010 διετέλεσε πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα. Έφυγε δηλαδή από τη χώρα ακριβώς τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση. Όμως και στη διάρκεια της θητείας του υπήρχαν ήδη ενδείξεις για αυτό που ακολούθησε.

Έχοντας όλη αυτή την εμπειρία αλλά και την ενημέρωση για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα συνήθως απογοητεύεται για το επίπεδο προβληματισμού και γνώσεων των καλεσμένων, όταν παρακολουθεί συζητήσεις στη γερμανική τηλεόραση για το ελληνικό ζήτημα.

Εξ ου και ο λόγος για τον οποίο εξέδωσαν με το συνάδελφο του Ντίτερ Κλεμ αυτόν τον τόμο: «Επειδή είχαμε την εντύπωση ότι η συζήτηση για την Ελλάδα διεξάγεται χωρίς οι συμμετέχοντες να γνωρίζουν την κατάσταση στη χώρα. Ούτε έχουν γνώση για τους λόγους που οδήγησαν στην κρίση και ούτε για το κατά πόσο οι Έλληνες είναι σε θέση να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις που τους ζητούν.»

35 επιστήμονες, πολιτικοί, οικονομικοί παράγοντες και δημοσιογράφοι επιδιώκουν να δώσουν απαντήσεις σε μια σειρά από ζητήματα που κατά την άποψη των εκδοτών εξηγούν τα βαθύτερα αίτια της κρίσης. Για παράδειγμα το πρόβλημα του πελατειακού κράτους και της διαφθοράς, το οποίο δεν είναι απλά ένα ηθικό ζήτημα.

Ο Ντίτερ Κλεμ αναφέρει: «Όπως γράφουν πολλοί από τους έλληνες συγγραφείς του βιβλίου το βασικότερο πρόβλημα είναι το πελατειακό σύστημα και η διαφθορά. Αυτή είναι η αιτία που στην Ελλάδα ένα χιλιόμετρο αυτοκινητόδρομος κοστίζει περισσότερο απ’ ό,τι στη Γερμανία και η αμοιβή με το κομμάτι είναι επίσης υψηλότερη απ΄ ό,τι στη Γερμανία, η οποία έχει υψηλότερους μισθούς. Και ρωτώ: ποιος γερμανός επιχειρηματίας θα επενδύσει στην Ελλάδα όταν στη Γερμανία η αμοιβή με το κομμάτι είναι χαμηλότερη;»

Η Ελλάδα έχει μέλλον

Το γεγονός ότι οι μισοί από τους συγγραφείς είναι Έλληνες δεν μειώνει σε τίποτα το χαρακτήρα του βιβλίου ως μια κριτική προσέγγιση των αιτιών της κρίσης. Διάχυτη είναι η εκτίμηση ότι η σημερινή κρίση δεν είναι απλώς οικονομική, αλλά αποτελεί τόσο κρίση του πολιτικού συστήματος όσο και της ελληνικής κοινωνίας.

Οι πελατειακές σχέσεις για παράδειγμα δεν αφορούν μόνο τους πολιτικούς αλλά και αυτούς που ζητούν το ρουσφέτι, όπως επίσης και τα συνδικάτα που συνδιαλέγονται με την πολιτική.

Στο βιβλίο παρουσιάζονται και αναλύονται εκτός αυτού όλα τα βασικά ζητήματα της χώρας – από την εξωτερική πολιτική, την ιστορική και οικονομική πορεία του νεοελληνικού κράτους, το ρόλο των ΜΜΕ μέχρι τις μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση, το φορολογικό σύστημα και τη λειτουργία της Task Force.

Μια σειρά άρθρων αναφέρεται στις ελληνογερμανικές σχέσεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η νομική αλλά και πολιτική ανάλυση των τσέχων ιστορικών Κατερίνα Κράλοβα και Νικόλα Καράσοβα για τα αιτήματα της Ελλάδας που προκύπτουν από τη γερμανική κατοχή όπως επίσης και για τις πιθανότητες διεκδίκησης τους.

Το συμπέρασμα, τέλος, των επιμελητών της έκδοσης αναφορικά με την προοπτική της Ελλάδας να βγει από τη σημερινή κρίση δεν είναι καθόλου απαισιόδοξο. «Το ζητούμενο είναι ότι η Ελλάδα θα ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της μέσω των μεταρρυθμίσεων. Και μόνο όταν η Ελλάδα γίνει ανταγωνιστική, τα δάνεια που τώρα λαμβάνει, θα της δίνονται και στο μέλλον. Γιατί διαφορετικά δεν μπορούν να γίνουν καλές επενδύσεις», εκτιμά ο Βόλφγκανγκ Σούλτχαϊς.

Εξαιρετικά υψηλού επιπέδου η εκδήλωση στην Aula για τον Εθελοντισμό, άλλωστε αυτό προμήνυε και η μεγάλη κινητικότητα στο facebook. Η Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, κυριολεκτικά σαν να μην πέρασε μιά μέρα από τότε που αποφοίτησε από το γερμανικό τμήμα, ανέβηκε στην σκηνή και παρουσίασε τους προσκεκλημένους της. Είχαν προηγηθει οι χαιρετισμοί της νέας Διευθύντριας τηςΓερμανικής Σχολής Αθηνών κας Annette Brunke-Kullik, του Προέδρου των Αποφοίτων Κώστα Γαλάνη και του Πρέσβη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα Dr. Peter Schoof.

Η κ. Brunke-Kullik, καλωσόρισε τους προσκεκλημένους και τους επισκέπτες και τόνισε ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη Σχολή, αφού αποκτώντας καλύτερη γνώση γύρω από τις εθελοντικές οργανώσεις και τις πτυχές του εθελοντισμού, η Σχολή θα μπορεί να ενισχύσει την εθελοντική δράση μαθητών και να πείσει και άλλους μαθητές να στηρίξουν εθελοντικά δράσεις ή οργανισμούς.

Η Αλεξάνδρα Μητσοτάκη μίλησε στα γερμανικά και μετά κάλεσε έναν-έναν τους προσκεκλημένους να παρουσιάσουν το έργο των φορέων που εκπροσωπούν.

Αλεξάνδρα Μητσοτάκη	Κωνσταντίνος Μαχαίρας	Κωσταπάνος Μηλιαρέσης	Μάνος Καστρινάκης	Μελίνα Ταπραντζή	Αντώνης Σβαρτς	Κωνσταντίνος Αραβώσης	Diethelm Schulz

Η ομιλία της Αλεξάνδρας Μητσοτάκη

Η ευκαιρία που μου δίνεται απόψε να μιλήσω για τον εθελοντισμό στο σχολείο από το οποίο η ίδια αποφοίτησα πριν από πολλά χρόνια, με πήγε αναγκαστικά και λίγο πίσω στο χρόνο.

Και το ένα πράγμα που θυμάμαι από αυτή την εποχή της ζωής μου είναι πόση μεγάλη δυσκολία είχα να καταλάβω πώς όλα αυτά που μάθαμε στο σχολείο – αλλά και στο Πανεπιστήμιο λίγο αργότερα – συνδέονταν με τη δικιά μου ζωή. Πώς με αφορούσαν εμένα προσωπικά αλλά και πώς όλα αυτά που μάθαινα επηρέαζαν την πραγματικότητα γύρω μου.

Το επίκεντρο του δικού μου κόσμου ήμουν εγώ, οι φίλοι μου, η οικογένειά μου… τα υπόλοιπα μου φαίνονταν κάπως μακριά και σίγουρα αυτό που δεν μπορούσα ούτε καν να φανταστώ ήταν πως εγώ θα μπορούσα να επηρεάσω το ευρύτερο γίγνεσθαι.

Και όμως η ζωή μου έμαθε, όπως θα έπρεπε να μαθαίνει σε όλους, ότι είτε το θέλουμε είτε όχι, είμαστε μέλη ενός ευρύτερου συνόλου και πως ό,τι κάνουμε ή δεν κάνουμε, όλες μας οι επιλογές, τελικά έχουν πολύ μεγαλύτερες επιπτώσεις στο ευρύτερο σύνολο απ’ό,τι φανταζόμαστε.

Ο πρώτος, ο αδιαμφισβήτητος τρόπος να κάνει κανείς αυτό το βήμα, να ασχοληθεί δηλαδή με τα κοινά και να συνδέσει το ατομικό με το συλλογικό, είναι βεβαίως η πολιτική.

Και όμως όλο και λιγότεροι νέοι σήμερα ενδιαφέρονται για την πολιτική, όλο και περισσότεροι της γυρίζουν την πλάτη ακόμα και όταν τους δίνεται η ευκαιρία μέσω της ψήφου τους. Η ηλικιακή ομάδα 18-25 στο πρόσφατο δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ήταν αυτή που συμμετείχε λιγότερο, όταν είναι σίγουρα αυτή που την αφορά παραπάνω.

Δεν ξέρω ποια είναι η εξήγηση γι αυτό το φαινόμενο, αυτό που όμως ξέρω είναι ότι όταν ήμουν στην ηλικία σας τα πράγματα έμοιαζαν πιο απλά. Δύο μεγάλα πολιτικά και οικονομικά συστήματα ανταγωνιζόντουσαν: ο κομμουνισμός και ο καπιταλισμός. Η ιστορία του 20ου αιώνα το έφερε έτσι και ο καπιταλισμός επικράτησε. Ένας καπιταλισμός όμως που σήμερα μοιάζει ανεξέλεγκτος και που δημιουργεί τόσα μεγάλα προβλήματα που όλο και περισσότεροι άνθρωποι, μέσα από το ίδιο το σύστημα, καταλαβαίνουν ότι εάν δεν μεταρρυθμιστεί, μεταμορφωθεί θα έλεγα, θα κινδυνεύει όχι τόσο η δικιά σου ύπαρξη, αλλά η επιβίωση της ίδιας της ανθρωπότητας.

Δύο είναι οι κύριοι λόγοι: η περιβαλλοντική καταστροφή και οι όλο αυξανόμενες τεράστιες ανισότητες. (Οι 86 πιο πλούσιοι άνθρωποι του κόσμου κατέχουν περισσότερο πλούτο από το μισό πληθυσμό του πλανήτη δηλ 3,5 δις) Ουσιαστικά ξέρουμε ότι αν στοιχειωδώς το σύνολο του πληθυσμού της γης ήθελε να ζήσει όπως εμείς σήμερα, ναι εμείς στην Ελλάδα, στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης, θα χρειαζόμασταν 2ή και 3 πλανήτες αντί του ενός που έχουμε.

Και εμείς, θα με ρωτήσετε, τι μπορούμε να κάνουμε γι αυτό; Πώς μπορεί το σύνθημα ότι θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο να γίνει πραγματικότητα και πάνω απ’όλα πώς μπορεί ο καθένας μας να συμβάλει σε αυτό;

Το πρώτο που χρειάζεται πιστεύω είναι να δεχτούμε ότι οι κλασσικές ιδεολογικές διαφορές, όπως τις ξέρουμε, δεν μας βοηθάνε πλέον να καταλάβουμε τι γίνεται γύρω μας.

Παντού στον κόσμο τα πολιτικά άκρα της δεξιάς και της αριστεράς συναντιώνται και ουσιαστικά συμπράττουν αφήνοντας τους υπόλοιπους αναγκαστικά από την άλλη πλευρά.

Για μένα ο καινούργιος διαχωρισμός σήμερα είναι μεταξύ αυτών που περιορίζονται στα λόγια και στα ευχολόγια και αυτών που μέσω συγκεκριμένων δράσεων και πράξεων προσπαθούν να κάνουν τη διαφορά. Πράξεις που δίνουν λύσεις και που παντού στον κόσμο, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, κάνουν ουσιαστικά τον κόσμο μας καλύτερο, κάνουν τη διαφορά!

Τους ανθρώπους αυτούς θα τους βρείτε παντού. Στον κόσμο της πολιτικής, των επιχειρήσεων, αλλά βεβαίως και στον κόσμο της κοινωνίας των πολιτών, συχνά μέσω του εθελοντισμού για τον οποίο με καλέσατε να σας μιλήσω απόψε. Η εμπειρία με δίδαξε ότι κανένας τομέας πολιτικός, επιχειρηματικός, κοινωνία των πολιτών, δεν έχει το μονοπώλιο του να κάνει αυτή τη διαφορά.

Και το άλλο που έμαθα όλα αυτά τα χρόνια μέσω της ενασχόλησής μου με την ActionAid αλλά και με τις άλλες μου δραστηριότητες, είναι ότι αυτό που χρειάζεται είναι πρώτα απ’όλα η ενδυνάμωση και η ενεργοποίηση των πολιτών.

Στις πιο φτωχές κοινότητες του κόσμου, τις λύσεις τις βρίσκουν οι ίδιοι οι φτωχοί και περιθωριοποιημένοι άνθρωποι. Αυτό όμως που ισχύει στις πιο φτωχές γωνιές του κόσμου, ισχύει χωρίς αμφιβολία και στον ανεπτυγμένο κόσμο στον οποίο ανήκει η χώρα μας. Γιατί αν όντως δεν υπάρχει ολοκληρωμένο εναλλακτικό σύστημα για την παραγωγή και διανομή πλούτου από τον καπιταλισμό, αυτό που υπάρχει και πρέπει να το γνωρίζουμε, είναι σε όλους τους τομείς και παντού στον κόσμο, μια σειρά από εναλλακτικές λύσεις.

Λύσεις που σήμερα τις βρίσκουν και τις υλοποιούν οι ίδιοι οι υπεύθυνοι πολίτες και όχι ο πολιτικός κόσμος. Δράσεις που ξεκινούν από κάτω προς τα πάνω και όχι από πάνω προς τα κάτω, όπως μας το έμαθαν μέχρι τώρα. Πράξεις βασισμένες στη συνεργασία και όχι στον ανταγωνισμό. Λύσεις που δίνουν προτεραιότητα σε αυτό που είμαστε και όχι σε αυτό που θέλουμε να αποκτήσουμε. Στο είμαι και όχι στο έχω.

Υπάρχει σήμερα ένα καινούργιο λεξιλόγιο που μιλάει για έννοιες που μας είναι συχνά πρωτάκουστες. Για κοινωνική επιχειρηματικότητα, για συμμετοχική δημοκρατία, για οριζόντιο management, για κοινωνικό κεφάλαιο, για shared economy (όροι που δεν ξέρω ακόμα στα ελληνικά…)

Αλήθεια, γιατί προσπαθούμε να έχουμε αποκλειστικά δικό μας αυτοκίνητο ή φωτογραφική μηχανή και δεν μπορούμε να τα μοιραζόμαστε απλά όταν τα χρειαζόμαστε;

Πώς όμως μπορεί ο καθένας μας να δώσει αυτή τη διάσταση στη δικιά του ζωή;

Η περίπτωσή μου, που ασχολήθηκα σε εθελοντική βάση με επαγγελματικό τρόπο για πολλά χρόνια με κάποιες οργανώσεις, είναι η εξαίρεση. Στάθηκα τυχερή, το ξέρω. Αλλά εσείς πρέπει να γνωρίζετε ότι σήμερα μικρές και μεγάλες ΜΚΟ δουλεύουν με επαγγελματικό τρόπο και πολλοί είναι οι νέοι άνθρωποι που συνειδητά επιλέγουν να δουλέψουν σε αυτόν τον τομέα, καμιά φορά να το σπουδάσουν κιόλας, παρ’όλο που οι αμοιβές είναι συχνά χαμηλότερες του ιδιωτικού κερδοσκοπικού τομέα.

Αλλά ο πιο διαδεδομένος τρόπος να κάνει κανείς αυτό το βήμα, είναι μέσω της εθελοντικής προσφοράς. Σε όποιον τομέα ο καθένας επιλέξει, σημασία έχει να αισθάνεται ότι τον νοιάζει, ότι τον αφορά. Περιβάλλον, πολιτισμός, φτώχεια, αδικία, κακοποιημένα παιδιά, κακοποιημένα ζώα…Αυτό που έχει σημασία είναι ότι βγαίνουμε από τα εγώ, από τον ατομικισμό και προσφέρουμε στο ευρύτερο σύνολο.

Γιατί ο εθελοντισμός είναι πρώτα απ’όλα προσφορά. Είναι άμεσα συνδεδεμένος με τον αλτρουισμό και τη δοτικότητα.

Οι εθελοντές προσφέρουν τελικά κάτι πολύ πιο σημαντικό από χρήματα. Προσφέρουν το χρόνο τους, την ενέργειά τους, μέρος της δικιάς τους ζωής. Και καμία πράξη σ’αυτόν τον τομέα δεν πρέπει να θεωρηθεί μικρή ή αμελητέα. Γιατί πρέπει να θυμόμαστε ότι στο κέντρο είναι ο άνθρωπος και κάθε φορά που έστω ένας άνθρωπος γίνεται έστω και λίγο καλύτερος, ο κόσμος μας γίνεται λίγο καλύτερος. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Για να καλυτερέψει ο κόσμος πρέπει να καλυτερέψουμε κι εμείς (ρήση του Ghandi: να είσαι η αλλαγή που θέλεις να δεις).

Και εδώ ξαναβρίσκουμε την πολιτική. Συνειδητοί, ενδυναμωμένοι και ενεργοποιημένοι πολίτες, σε οποιονδήποτε τομέα μπορούν πολύ πιο αποτελεσματικά να ζητήσουν από τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους να λογοδοτήσουν. Γιατί γνωρίζουν τα θέματα, δεν έχουν ίδιο συμφέρον και το μόνο που τους νοιάζει είναι η επίτευξη του σκοπού.

Γιατί όμως κάποιοι κάνουν αυτό το βήμα; Γιατί γεννήθηκαν καλοί; Δεν το πιστεύω…

Πιστεύω αντιθέτως, γιατί αυτό παρατήρησα γύρω μου όλα αυτά τα χρόνια, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια καλή και – ας τολμήσουμε τη λέξη – μια κακή πλευρά μέσα μας. Και αυτό που πρέπει, που οφείλει, να κάνει μια πολιτισμένη κοινωνία, είναι να καλλιεργεί την καλή πλευρά των ανθρώπων. Και αυτό πρέπει να γίνεται από την παιδική ηλικία και είναι ευθύνη όλων μας. Και σίγουρα ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχουμε είναι με το παράδειγμα. Γιατί μόνο οι ανθρώπινες ιστορίες μας αγγίζουν και μας εμπνέουν. Το πολύ καλό νέο όμως εδώ είναι ότι όποιος μπει μια φορά στη λογική της προσφοράς και του εθελοντισμού, δεν βγαίνει εύκολα. Οι μεγάλοι φιλόσοφοι, οι θρησκείες αλλά και η εμπειρία όλων μας, μας διδάσκουν ότι οι δοτικοί, γενναιόδωροι άνθρωποι είναι πιο ολοκληρωμένοι, πιο γεμάτοι, πιο ευτυχισμένοι.

Αυτό που είναι ίσως λιγότερο γνωστό είναι ότι είναι και πιο αποτελεσματικοί αλλά και πιο υγιείς. Έρευνες στον τομέα της διοίκησης επιχειρήσεων αποδεικνύουν το πρώτο. Έρευνες στον τομέα της ιατρικής, το δεύτερο. Σοβαρές ιατρικές έρευνες, όπως πρόσφατα μια μεγάλη του Harvard Medical School μας λένε ότι ο αλτρουισμός είναι το καλύτερο φάρμακο για τον άνθρωπο. Φάρμακο χωρίς παρενέργειες! Και αν αυτό που είναι καλό για κάνει και τον κόσμο καλύτερο, έχουμε σίγουρα κάθε λόγο να το κάνουμε.

Θα τελειώσω λέγοντας ότι κάποιοι θα σας πουν ότι ένας καλύτερος κόσμος είναι ουτοπία και ότι τίποτα από όλα αυτά που σας είπα δεν είναι καινούργιο. Όσον αφορά στην ουτοπία, προσωπικά πιστεύω ότι σήμερα ουτοπία είναι να πιστεύουμε ότι μπορούμε να συνεχίσουμε με business as usual, δηλαδή χωρίς να αλλάξουμε τίποτα. Και όσον αφορά στο καινούργιο, είναι όντως αλήθεια ότι ήδη στη δεκαετία του ’60 κάποιες φωνές είχαν ακουστεί. Έγραψε ιστορία ένας λόγος του Robert Kennedy όπου εξηγεί ότι το αμερικάνικο ΑΕΠ δεν μετράει τα σωστά πράγματα. Μετράει θετικά την παραγωγή όπλων και τη διαφήμιση για τσιγάρα και αγνοεί την ομορφιά της ποίησης και το γέλιο των παιδιών μας και σίγουρα ακόμα και σήμερα δεν βρίσκει τρόπο να μετρήσει τον εθελοντισμό και την προσφορά. Αυτό που είναι όμως καινούργιο είναι ότι η ώρα να επιβληθούν αυτές οι ιδέες έφτασε.

Γιατί τελικά ο αλτρουισμός σήμερα δεν είναι επιλογή, δεν είναι πολυτέλεια, είναι αναγκαιότητα. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε όλοι μαζί, αυτά τα 9 δις – 10 δις που θα είμαστε στον μικρό μας πλανήτη πολύ πριν φτάσετε στη δική μου ηλικία, πρέπει να έχουμε το θάρρος να το πούμε και την κρίση να το καταλάβουμε.

Όπως μας λέει ο Victor Hugo “καμία δύναμη στον κόσμο δεν μπορεί να σταματήσει μια ιδέα της οποίας η ώρα έφτασε”.

Και η ώρα για να κάνει η επόμενη γενιά τον κόσμο καλύτερο και να γίνει μια γενιά καλύτερη από τη δική μου, έχω την απόλυτη πεποίθηση ότι έφτασε.

Σας ευχαριστώ.

Δείτε την συνέντευξη της Αλεξάνδρας Μητσοτάκη στην Griechenland Zeitung…

Δείτε την πρόσκληση και την αφίσα της εκδήλωσης….

Ο Peter Limbourg, πρώην πρέσβης της Γερμανίας στην Αθήνα (1969-1972), πατέρας του Peter Limbourg, πρώην μαθητή της Σχολής και σημερινού γενικού διευθυντή της Deutsche Welle, μιλά για την Γερμανική Σχολή, τις αναμνήσεις του από την Αθήνα και την γνωριμία του με τον πρώην διευθυντή, Δρ. Joachim Zeidler.

Ο Άγγελος Κωβαίος «εντόπισε» τον Peter Limbourg στο σπίτι του στο Kevelaer, στα περίχωρα του Duisburg και «συνομίλησε» μαζί του μέσω φαξ, λίγες ημέρες προτού συμπληρώσει τα 99 του χρόνια.

Aνέφερε μεταξύ άλλων:

Για την φιλική του σχέση με τον Δρ. Zeidler

«Οι υποθέσεις της Γερμανικής Σχολής Αθηνών ήταν καθ’ όλη της διάρκεια της πρεσβευτικής θητείας μου στην Ελλάδα, ένα από τα σημαντικότερα υπηρεσιακά μου καθήκοντα. Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκε μία ιδιαίτερα στενή σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην πρεσβεία και τον τότε διευθυντή της Σχολής, Δρ. Zeidler. Μία συνεργασία που συνεχίστηκε και κατά τη διάρκεια της θητείας μου στις Βρυξέλλες και ως την συνταξιοδότησή μου το 1980.

Ο Δρ. Zeidler είχε εντωμεταξύ αναλάβει νέα καθήκοντα, με αρμοδιότητες που αφορούσαν γενικότερα τα γερμανικά σχολεία στο εξωτερικό και ως εκ τούτου η δραστηριότητά του επεκτεινόταν και στο Βέλγιο.

Η επαφή με τον ίδιο και την σύζυγό του είναι συνεχής έως και σήμερα και αυτό με χαροποιεί ιδιαιτέρως. Το κατά πόσον θα μπορούσε να προκύψει ένα θέμα συζήτησης από την προηγούμενη κοινή εμπειρία μας δεν είμαι σε θέση να το κρίνω και σε ό,τι με αφορά δεν είμαι σε θέση να συμβάλλω σε αυτό, τόσο για λόγους υγείας όσο και για λόγους ηλικίας.»

Για τους αποφοίτους του πολέμου

«Πιθανότατα να είχα συναντηθεί με κάποιους εξ αυτών κατά την παραμονή μου στην Αθήνα. Αλλά δυστυχώς, μετά την πάροδο της 40ετίας από την φυγή μου από την Ελλάδα, ειλικρινά δεν είμαι σε θέση να θυμηθώ αν υπήρξαν κάποιες μεμονωμένες συναντήσεις και ποιες ήταν αυτές.»

Ο Peter Limbourg (δεξιά) με την οικογένειά του και φίλους στη Ελλάδα. Διακρίνεται αριστερά ο νεαρός (επίσης) Peter Limbourg, μαθητής τότε της Γερμανικής Σχολής και πιό πίσω αριστερά η μήτερα του Anne-Marie.

Πολύς κόσμος ήλθε στην εκδήλωση. Από τους ομιλητές ο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος δεν κατάφερε να έλθει λόγω των συναντήσεων του ΔΝΤ με τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης στο ξενοδοχείο Hilton. Από την Γερμανική Πρεσβεία παρόντες ήσαν ο Πρέσβης Dr. Peter Schoof, ο Αναπληρωτής Πρέσβης κ. Klemens Semtner, ο Μορφωτικός Ακόλουθος κ. Wolfgang Rechenhofer και πολλοί άλλοι. Παρών και ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος, ενώ από το διπλωματικό σώμα είδαμε την Ξένια Στεφανίδου, πρώην πρεσβευτή στο Μεξικό, την Έλσα Ζορμπαλά, πρώην πρεσβευτή στη Ντόχα, τον Κωνσταντίνο Αιλιανό. Από το Ελληνογερμανικό Εμπορικό Επιμελητήριο ήλθαν ο Πρόεδρος κ. Μιχάλης Μαίλλης, ο Διευθυντής Σάκης Κελέμης. Παρόντες οι Θάνος Βερέμης και Νικήτας Πατηνιώτης, ενώ από τον επιχειρηματικό χώρο είδαμε τον Δημήτρη  Δαμκαλίδη, τον Θανάση Συριανό, και άλλους πολλούς.

Η Γερμανική Σχολή Αθηνών και ο Σύλλογος Αποφοίτων προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου

Η κρίση στην Ελλάδα

Αφετηρία, πορεία, συνέπειες

που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα, 11 Απριλίου 2016 στις 19.30´ στην αίθουσα εκδηλώσεων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών.

	Οι συντονιστές της έκδοσης Dr. Wolfgang Schultheiß, πρώην Πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα, και
	ο Dr. Ulf-Dieter Klemm, απόφοιτος και πρώην Πρέσβης της Γερμανίας θα παρουσιάσουν το βιβλίο από κοινού με τους απόφοιτους συγγραφείς:
	Δανάη Διακουλάκη, απόφοιτο 1968 καθηγήτρια Σχολής Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ στον Τομέας Ανάλυσης, Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Διεργασιών και Συστημάτων
	Τάσο Γιαννίτση, απόφοιτο 1962 καθηγητή στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (2000), Εξωτερικών (2004), Εσωτερικών (2011)
	Γιάννη Βαληνάκη, απόφοιτο 1973 Καθηγητή Πανεπιστημίου, πρώην Υφυπουργό Εξωτερικών & Βουλευτή Δωδεκανήσου
	Μαζί τους ο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, απόφοιτος 1968, εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σχολιάζει το βιβλίο από τη δική του οπτική γωνία και συμμετέχει στη συζήτηση.
	Ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου, επίσης συγγραφέας του βιβλίου, θα συντονίσει τη συζήτηση.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στη γερμανική γλώσσα.

Ξαναβρέθηκαν όλοι στην ίδια αυλή με τον φοίνικα, όπως τότε που κατεβαίναν από τις τάξεις και σκαρώναν την επόμενη σκανταλιά ή προετοιμάζονταν για την επόμενη ώρα. Όλοι είχαν κάποια στιγμή διασταυρωθεί με τους περισσότερους, αφού τα χρόνια στη Μετσόβου ήταν λίγα. Δεν πρόφταινες να αποφοιτήσεις και έπεφτες πάνω στους πιτσιρικάδες που μόλις είχαν μπει, που ψηλαφούσαν τους τοίχους και εντόπιζαν τις γωνιές και τις κρυψώνες.

Όλοι μεταξύ τους γνωστοί, όλοι μεταξύ τους φίλοι, ξαναθυμήθηκαν μαζί ιστορίες και ιστορία. Ακούγοντάς τους καταλάβαινες γιατί το σχολείο δεν χρειάζεται διαφήμιση. Αισθανθήκαμε το ίδιο με αυτό που εξέπεμψαν οι Απόφοιτοι του Πολέμου. Άνθρωποι ξεχωριστοί, διαφορετικοί μεταξύ τους και όμοιοι συνάμα.

Η βραδυά ήταν μοναδική, αν και μας ξέφυγε χρονικά και δεν τα προλάβαμε όλα. Δεν προλάβαμε να ευχαριστήσουμε τον Τίμο Δημόπουλο για τις εκδρομές του, δεν προλάβαμε να ευχαριστήσουμε την Αλίκη Μεϊντάνη, που έμεινε μέχρι τέλους κοντά στο σχολείο, αλλά και άλλους. Δεν πειράζει, θα επανορθώσουμε σε λίγο καιρό που η σχολή συμπληρώνει 120 χρόνια ζωής.

Είμασταν μάρτυρες μιάς de profundis εξομολόγησης με αλήθειες από την Ρέα Αργυριάδου-Μυλωνά, τον Γιώργο Κορφιάτη, τον Τάσο Γιαννίτση, την Άννα Φιλίνη, τον Κωστή Βέρρο, τον Πάνο Λουκάκο, τον Κώστα Παπαηλιού, τον Γιάννη Δρόσο, τον Στέλιο Παπαπέτρου, την Τένια Παπαδάκη, τον Παύλο Λαουτάρη, τον Werner Hermann, τη Νατάσα Ρεμούνδου, τον Νίκο Αθηναίο.

Ο Διευθυντής του σχολείου κ. Thomas Fischer και ο Πρέσβης Dr. Peter Schoof έμειναν μέχρι αργά και, αν και δεν ήταν εύκολο να καταλάβουν απόλυτα αυτά που λέγαμε, εισέπρατταν τη συγκίνηση και τη σημασία. Τους ευχαριστούμε για την παρουσία και την βοήθειά τους.

Οφείλουμε επίσης ευχαριστίες σε πολλούς. Πέραν αυτών που ήρθαν, είτε ανέβηκαν στη σκηνή, είτε μίλησαν, είτε άκουσαν οφείλουμε ένα ευχαριστώ στον Χρήστο Κωνσταντινίδη που επί τρεις μέρες ασχολήθηκε με το στήσιμο και την υποστήριξη, στον Thomas Greve, που κάθε φορά βάζει το χεράκι του και μας ξελασπώνει, στον Ludgar Lorenz, που φρόντισε τον ήχο και τα φώτα, τον Βασίλη Καραγεωργίου και τον Ζήση Γκέρτσο που ήταν επί ποδός, στην Ήρα Καλλιαμπέτσου για την διερμηνεία, στην Χριστίνα Βάζου για την φωτογράφηση, στην Ελένη Καραμηνά που ήταν παντού συνεχώς.

Οφείλουμε πολλά ευχαριστώ στον Τάσο Κυπριανίδη για τα video, στην Τένια Παπαδάκη για την κινητοποίηση και τις φωτογραφίες, στις φουρνιές του ’61 και του ’63 διότι είναι δεμένοι και οργανωμένοι, διότι έχουν υλικό και το διαθέτουν με κέφι, στον Τάκη Πικραμμένο, την Φρόσω Δημάκου και τον Andreas Nitsche, που προσπάθησαν αλλά δεν τα κατάφεραν να είναι μαζί μας.

Μία ξεχωριστή βραδιά με αποφοίτους της Μετσόβου από όλες τις χρονιές, με μία μεγάλη έκθεση με φωτογραφίες από τις τάξεις, από τις εκδρομές, με ένα τραπέζι όπου συζητήθηκαν ιστορικά θέματα της εποχής και του σχολείου και ένα τραπέζι, που θυμηθήκαμε ιστορίες. Στην εισαγωγή είχαμε την ευκαιρία να δούμε μία συνέντευξη του Helmut Beckmann, του Διευθυντή της εποχής, ο οποίος μίλησε στον σημερινό Διευθυντή κ. Thomas Fischer και στον Αντιπρόεδρο της Σχολής Dr. Thomas Greve.

Δείτε το video της εκδήλωσης…

Δείτε το video της συνέντευξης του Helmut Beckmann…

Δείτε τις φωτογραφίες της Χριστίνας Βάζου…

Ξαναβρεθήκαν όλοι στην ίδια αυλή…

Ο Σύλλογος Αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών διοργανώνει εκδήλωση αφιέρωμα στον Κώστα Αξελό, στις 26 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 19.00, στην Aula.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται με αφορμή την συμπλήρωση 90 ετών από την γέννηση του φιλοσόφου (απεβίωσε το 2010), ο οποίος για ένα σύντομο χρονικό διάστημα φοίτησε στην Γερμανική Σχολή της προπολεμικής περιόδου.

Θα προλογίσει η κα Κατερίνα Δασκαλάκη, Πρέσβης της μόνιμης αντιπροσωπείας της Ελλάδας στην UNESCO

Για την προσωπικότητα και το έργο του φιλοσόφου θα μιλήσουν ο κ. Μάριος Μπέγζος, Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο κ. Γιώργος Δουατζής, δημοσιογράφος.

Ο Κώστας Αξελός γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Ιουνίου 1924 και ήταν γιός εύπορης οικογένειας.Ο πατέρας του, από το Ρέθυμνο, ήταν παθολόγος, διευθυντής στον Ευαγγελισμό και η μητέρα του καταγόταν από παλιά αθηναϊκή οικογένεια. Τις πρώτες και τις γυμνασιακές του σπουδές τις έκανε στη Σχολή Μακρή και στο Βαρβάκειο Λύκειο παρακολουθώντας παράλληλα το Γαλλικό Ινστιτούτο και τη Γερμανική Σχολή. Στο αρχείο της ΕΡΤ υπάρχoυν δύο εξαιρετικές συνεντεύξεις του, όπου στην πρώτη ο ίδιος αφηγείται τη ζωή του από τα παιδικά του χρόνια, τα χρόνια των σπουδών στο Παρίσι, το έργο του εν γένει κάνοντας και μία αναφορά στη Γερμανική Σχολή της οδού Αραχώβης (00:14:07), αλλά και στη δεύτερη (00:10:09), όπου γίνεται αναφορά στη Σχολή και το Γαλλικό Ινστιτούτο.

Με μεγάλη συμμετοχή που ξεπερνούσε τα 400 άτομα έγινε στις 13 Δεκεμβρίου 2014 η εκδήλωση στη Σχολή και είχε τέτοια επιτυχία που κράτησε τον κόσμο μέχρι και μετά τα μεσάνυχτα στο φουαγιέ. Ξεχείλησε η Aula από μαθητές, Έλληνες και Γερμανούς καθηγητές της περιόδου 1967-1974 και όλοι μαζί θυμηθήκαμε ιστορίες και μας αποκαλύφθηκαν άγνωστα στοιχεία από την εποχή της Χούντας, τότε που το Σχολείο, όχι μόνο διαφύλαξε την αυτονομία του, αλλά υπερασπίστηκε την ελεύθερη σκέψη και την έκφρασή της σε ζωντανή γλώσσα.

Ο Dr. Joachim Zeidler, διευθυντής της περιόδου 1967-1979, το τιμώμενο πρόσωπο της βραδυάς, που ήρθε από το Βερολίνο ειδικά για να μας δει, μας μίλησε για πολλά, που άλλα γνωρίζαμε και άλλα αγνοούσαμε. O Dieter Klemm, που και αυτός ήρθε από τη Γερμανία, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Νίκος Κυριαζής, ο Ηλίας Δελλόγλου, ο Νίκος Μόσχος, η Σοφία Μιγάδη και άλλοι ανέβηκαν στη σκηνή και μας ταξίδεψαν σαράντα και… χρόνια πίσω. Η Αγγελική Κανελλακοπούλου, ο Άγγελος Κωβαίος, ο Κώστας Καλφόπουλος και ο Πέτρος Πετρακόπουλος συντόνισαν ομιλητές, μαθητές και καθηγητές, ενώ η Μαρία Φαραντούρη έκλεισε την εκδήλωση με τραγούδια από αυτά που τότε δεν μπορούσαμε να ακούσουμε.

Δείτε όλο το video της εκδήλωσης …

Δείτε τις ομιλίες της εκδήλωσης …

Δείτε όλες τις φωτογραφίες της Χριστίνας Βάζου και του Θάνου Ιωαννίδη …

Ο Dr. Joachim Zeidler έφθασε στην Αθήνα την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου, φιλοξενήθηκε από τον Θανάση Λασκαρίδη, απόφοιτο του 1970, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία και το ίδιο βράδυ ήρθε στο σχολείο για να παρακολουθήσει το Weihnachtskonzert, ενώ αμέσως μετά η διεύθυνση του σχολείου παρέθεσε δείπνο σε ταβέρνα της περιοχής.

Διακρίνονται από την κορυφή του τραπεζιού κυκλικά οι: Uta Diringer-Fischer, Gabrielle von Pirch, Dr. Joachim Zeidler, Dieter Klemm, Δημήτρης Μιχαλακόπουλος και η σύζυγός του Λίλη, Λίνα και Thomas Greve, Κώστας Γαλάνης, Martin Schueller, Thomas Fischer

Την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου έγινε επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης και την ξενάγηση έκανε η Λίλη Άντζακα, απόφοιτος του 1973. Το ίδιο βράδυ καθηγητές και απόφοιτοι της περιόδου της Μετσόβου, της χρονιάς δηλαδή πριν το σχολείο μετακομίσει στο Μαρούσι έφαγαν μαζί στο εστιατόριο “Αλεξάνδρεια“, που λειτουργεί στο Chemie Raum του παλαιού κτιρίου της Μετσόβου.

Dr. Joachim Zeidler, Γιάννης Μυλωνάς	Ρέα Αργυριάδου, Dr.Joachim Zeidler, Γιάννης Μυλωνάς
Κυκλικά από αριστερά: Από τις αδελφές Sabine και Susanne Knepscher διακρίνεται η μία, Dr. Joachim Zeidler, Gabrielle von Pirch, Dr. Gerd Hermjacob, Ρέα Αργυριάδου-Μυλωνά, Γιάννης Μυλωνάς, Walter …	Thomas Greve, Τένια Παπαδάκη (κρυμμένη), Στέφανος Μίτμαν με την σύζυγό του, Λίζα Γεωμπρέ, Παύλος Λαουτάρης

Το Σάββατο έγινε περιήγηση και συνάντηση μαθητών και καθηγητών στο σχολείο, και το βράδυ έγινε η εκδήλωση. Ακολούθησε δεξίωση στο φουαγιέ της σχολής ανάμεσα σε φωτογραφίες από όλες τις χρονιές της περιόδου της Δικτατορίας

Την Κυριακή έγινε επίσκεψη καθηγητών στο Αρχαιολογικό Μουσείο, και την ξενάγηση ανέλαβε η Μαρία Πασσά, απόφοιτος του 1973, ενώ την Δευτέρα ο Dr. Zeidler επισκέφθηκε τον Πρέσβη της Γερμανίας Dr. Peter Schoof και στη συνέχεια ανέβηκε στον Λυκαβηττό και είχε την ευκαιρία να συγκρίνει την Αθήνα της δεκαετίας του ΄70 με την σημερινή.

Η αφίσα της εκδήλωσης

Την ίδέα για την αφίσα της εκδήλωσης μας έδωσε ένα mail του Eberhard Judt, μαθηματικού και φυσικού της περιόδου, που όταν τον καλέσαμε να παραστεί, θυμήθηκε μία μικρή ιστορία:

“Wenn ich sie lese, erinnere ich mich an manches. Einmal war zu Beginn meines Unterrichts bei Ihnen die Tafel zugeklappt. Als ich sie öffnete, sah ich eine sehr schöne Karikatur des Juntachefs PAPADOPULOS. Ich habe sie kurz mit Schmunzeln betrachtet, habe sie still abgewischt und mich dann mit ernstem Gesicht umgedreht, ohne Kommentar. Die Klasse war still und wahrscheinlich gespannt. Ich habe aber nur über Mathematik gesprochen. Der Zeichner war gewiss Ilias Delloglou. Ich habe mich gefreut, dass dies damals ohne weiteres möglich war;”

Η ομάδα συντονισμού της τάξης των αποφοίτων του 74 b θυμήθηκε το περιστατικό και μάλιστα ο Σπύρος Παπαντωνίου πετάχτηκε λέγοντας: “εχω τραβήξει φωτογραφία πριν καθαρίσει τον πίνακα ο Judt!”. Όπως φαίνεται στη φωτογραφία υπήρχε μία σημαία και η σημείωση “Unser Vater”. Αυτά τα σβήσαμε, όμως η κιμωλία και το σφουγγάρι έμειναν στο κάτω μέρος της εικόνας. Ο “σκιτσογράφος” ήταν όντως ο Ηλίας Δελλόγλου, σήμερα γνωστός και ως Ηλίας Μακρής, σκιτσογράφος στην εφημερίδα “Καθημερινή” αλλά και εικαστικός, οποίος είχε “ταλαιπωρήσει” άπαντες τους καθηγητές της περιόδου μέσω του πίνακα, που όπως είπαν μερικοί δεν ήταν μαύρος, αλλά πράσινος. Τι να κάνουμε όμως που η φωτογραφία είναι ασπρόμαυρη;

Το φίλμ του 1967

Η εκδήλωση ξεκίνησε με την προβολή ενός από τα 10 φιλμ, που έστειλε ο Τάσος Κυπριανίδης στο Σύλλογο των Αποφοίτων. Πρόκειται για σπάνιο υλικό, μοναδικό στο είδος του και σε ένα από αυτά, στα “Εγκαίνια στο Μαρούσι” ο Dr. Joachim Zeidler, που  αγνοούσε την ύπαρξη αυτού του φιλμ, εκφωνεί ένα λόγο κατά την διάρκεια της εκδήλωσης του Richtfest, που έλβε χώρα το 1967 και προηγήθηκε των εγκαινίων.

Η μετονομασία της οδού Ζηρίδη σε οδό Γερμανικής Σχολής Αθηνών

Πριν μερικούς μήνες επιτύχαμε να αλλάξουμε το όνομα της “οδού Ζηρίδη σε οδό Γερμανικής Σχολής Αθηνών“. Λίγες μόλις όμως μέρες πριν από την εκδήλωση ένα συνεργείο του Δήμου Αμαρουσίου εγκατέστησε τις νέες πινακίδες και μέσα στην εκδήλωση έγινε η ανακοίνωση της μετονομασίας ανάμεσα σε χειροκροτήματα των αποφοίτων.

Το γράμμα του πρώην Καγκελάριου Helmut Schmidt

Ο πρώην Καγκελάριος Helmut Schmidt έστειλε μία επιστολή στον Σύλλογο των Αποφοίτων ευχόμενος καλή επιτυχία στην εκδήλωση. Η επιστολή ήταν απάντηση στην πρόσκληση που έστειλε ο σύλλογος να παρευρεθεί στην εκδήλωση της 13ης Δεκεμβρίου 2014, ζητώντας παράλληλα από τον πρώην Καγκελάριο της Γερμανίας να προβεί σε μία δήλωση για τη ελληνογερμανικές σχέσεις της δεκαετίας του ’70 και αυτές του σήμερα.

Ο Σύλλογος Αποφοίτων ζήτησε από τον πρώην Καγκελάριο της Γερμανίας κ. Helmut Schmidt να προβεί σε μία δήλωση για τη ελληνογερμανικές σχέσεις της δεκαετίας του ’70 και αυτές του σήμερα προσκαλώντας τον παράλληλα να παρευρεθεί στην εκδήλωση της 13ης Δεκεμβρίου 2014.

Η επιστολή αυτή επρόκειτο αρχικά να δοθεί στον πρώην καγκελάριο από τον πρέσβη μας στο Βερολίνο κ. Νώτη Ζωγράφο, απόφοιτο της Σχολής το 1972 επ’ ευκαιρία της αναγόρευσης του Helmut Schmidt σε Επίτιμο Διδάκτορα του ΕΚΠΑ. Μετά την παραίτηση του πρέσβεώς μας λίγο καιρό πριν από την εν λόγω εκδήλωση, ζητήθηκε από τον Πρύτανη του ΕΚΠΑ κ. Θεόδωρο Φορτσάκη, όπως ο ίδιος προβεί στην επίδοση, όπερ και εγένετο.

Επιστολή προς τον Θεόδωρο Φορτσάκη	Επιστολή προς τον πρώην Καγκελάριο Helmut Schmidt

Από την Τελετή Αναγόρευσης του πρώην Καγκελαρίου Helmut Schmidt σε Επίτιμο Διάκτορα του ΕΚΠΑ από τον Πρύτανη του ΕΚΠΑ κ. Θεόδωρο Φορτσάκη στο Αμβούργο και η επίδοση της επιστολής του ΣΑΓΣΑ.

Ο κ. Helmut Schmidt έστειλε απάντηση στην εν λόγω επιστολή στις 14.11.2014 και ο Σύλλογος Αποφοίτων οφείλει να ευχαριστήσει, πέραν του κ. Helmut Schmidt, τον κ. Θεόδωρο Φορτσάκη, τον κ. Νώτη Ζωγράφο αλλά και τον πρόξενο της Ελλάδας στο Αμβούργο κ. Γιώργο Αρναούτη, ο οποίος ανέλαβε και τον συντονισμό των ενεργειών μετά την αποχώρηση του κ. Ζωγράφου :

Στις 3 Απριλίου 2014 ο Πέτερ Λίμπουργκ γενικός διευθυντής σήμερα της Deutsche Welle, επέστρεψε έπειτα από 42 χρόνια στην Γερμανική Σχολή. Ο Λίμπουργκ, ήταν 12 ετών όταν η οικογένειά του είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει την Ελλάδα το 1972, επειδή ο πατέρας του, πρέσβης τότε της Δυτικής Γερμανίας στην Αθήνα, είχε βοηθήσει τον Γεώργιο-Αλέξανδρο Μαγκάκη (μαθητή της Γερμανικής Σχολής της περιόδου του Μεσοπολέμου), να διαφύγει στην Γερμανία.

Εκπλήρωσε μάλιστα έτσι και ένα παιδικό του όνειρο: να εμφανιστεί στην σκηνή της Aula, κάτι που δεν είχε καταφέρει κατά την τριετή παρουσία του στην Σχολή, επειδή οι επιδόσεις του στην μουσική ήταν πολύ φτωχές και δεν του είχε επιτραπεί η συμμετοχή στην μαθητική ορχήστρα. Αυτό το περιστατικό και πολλά άλλα θυμήθηκε ο Λίμπουργκ κατά την συζήτηση που είχε με τους: Ντόρα Μπακογιάννη, Φρόσω Δημάκου – Κιάου και Ρόναλντ Μαϊνάρντους, σε μία συζήτηση που συντόνισε η Κορίνα Γιέσεν και παρουσίασε ο Άγγελος Κωβαίος – όλοι τους απόφοιτοι της Γερμανικής Σχολής.

Δείτε όλο το video της εκδήλωσης …

Αυτό το περιστατικό και πολλά άλλα θυμήθηκε ο Λίμπουργκ κατά την συζήτηση που είχε με τους: Ντόρα Μπακογιάννη, Φρόσω Δημάκου – Κιάου και Ρόναλντ Μαϊνάρντους, σε μία συζήτηση που συντόνισε η Κορίνα Γιέσεν και παρουσίασε ο Άγγελος Κωβαίος – όλοι τους απόφοιτοι της Γερμανικής Σχολής. Χαιρετισμούς στην αρχή της εκδήλωσης απηύθυναν ο διευθυντής της Σχολής Τόμας Φίσερ, ο πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Κώστας Γαλάνης και ο αντιπρόεδρος της Γερμανικής Σχολής, Τόμας Γκρέβε.

Αφορμή για την παρουσία του Πέτερ Λίμπουργκ στην Αθήνα και στην Σχολή ήταν τα πενηντάχρονα του ελληνικού προγράμματος της Deutsche Welle και θέμα της συζήτησης στην Aula “Η Γερμανία στηρίζει την Ελλάδα (;) – Από την χούντα στην ευρωκρίση“.

Τόμας Γκρέβε, Κώστας Γαλάνης, Φρόσω Δημάκου-Κιάου, Πέτερ Λίμπουργκ, Κορίνα Γιέσεν, Ντόρα Μπακογιάννη, Ρόναλντ Μαϊνάρντους

Υποστηρίζει η Γερμανία την Ελλάδα;

Από τη Χούντα στην ευρωκρίση

Μία πρόσκληση σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης στη ΓΣΑ

Η Γερμανική Σχολή Αθηνών και ο Σύλλογος Αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών προσκαλούν από κοινού με την Deutsche Welle την Πέμπτη, 3 Απριλίου 2014, από τις 17.00΄ έως τις 18.30΄ σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με θέμα τις σχέσεις Γερμανίας και Ελλάδος από την εποχή της στρατιωτικής χούντας έως τη σημερινή κρίση.

Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής χούντας η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχαιρε της ιδιαίτερης εκτίμησης της ελληνικής κοινής γνώμης, κυρίως λόγω του ελληνικού προγράμματος της Deutsche Welle, αλλά και χάρη στο ρόλο του Ινστιτούτου Goethe και των Γερμανικών Σχολών. Η στήριξη της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ αποτέλεσε ένα ακόμα σημαντικό βήμα στη διαμόρφωση θετικής εικόνας και αντίληψης για τη Γερμανία. Στον αντίποδα βρίσκεται η ραγδαία επιδείνωση της εικόνας της Γερμανίας – και όχι μόνο στα ΜΜΕ – κατά την παρούσα χρηματοοικονομική κρίση.

Ο Peter Limbourg, Διευθυντής της Deutsche Welle και απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, θα συντονίσει τη συζήτηση ανάμεσα στους καλεσμένους της στρογγυλής τραπέζης. Ορμώμενοι από προσωπικές εμπειρίες θα προσπαθήσουν να καλύψουν το φάσμα από την αντιμετώπιση των διώξεων της Χούντας έως τη σημερινή, προσηλωμένη στη λιτότητα, πολιτική. Σκοπός της εκδήλωσης είναι να προβληθούν θετικές προοπτικές, που θα μπορούσαν να προσφέρουν έναν συγκεκριμένο προσανατολισμό της νεολαίας της Ελλάδας.

Στη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης θα πάρουν μέρος, εκτός από τον Peter Limbourg, οι απόφοιτοι της ΓΣΑ: Ντόρα Μπακογιάννη (βουλευτής και τ. Υπουργός), Φρόσω Δημάκου – Κιάου (νομικός και τ. Υπουργός), Dr. Ronald Meinardus (Διευθυντής των περιφερειακών γραφείων των μεσογειακών χωρών του Ιδρύματος Friedrich-Naumann στο Κάιρο) και Corinna Jessen (δημοσιογράφος).

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών (Δημοκρίτου 6 & Ζηρίδη, Μαρούσι, τηλ.: 210/6199261-5). Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στη γερμανική γλώσσα.

Ο Μανώλης Γλέζος μίλησε στις 2 Απριλίου 2014 στην Γερμανική Σχολή Αθηνών. Απευθύνθηκε σε ένα πολυπληθές κοινό, κατά κύριο λόγο μαθητές και αποφοίτους – μεταξύ αυτών οι κυρίες Έβη Τουλούπα – Στασινοπούλου και Ναταλία Μελά (από την γενιά του πολέμου) και οι κυρίες Άννα Φιλίνη και Φρόσω Δημάκου-Κιάου.

Αναφέρθηκε σε παραμέτρους που επηρέασαν και εξακολουθούν να επηρεάζουν τις ελληνογερμανικές σχέσεις. «Ελλάδα και Γερμανία θα μπορούσαν και θα έπρεπε να είναι οι δύο βασικοί πυλώνες του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού», υπογράμμισε ο Μανώλης Γλέζος κλείνοντας την ομιλία του και επενέλαβε πολλές φορές ότι οι δύο λαοί δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν.

Μιλώντας όρθιος επί δύο και πλέον ώρες, αναφέρθηκε κατά κύριο λόγο στο θέμα των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα, από την περίοδο της ναζιστικής κατοχής. Μίλησε όμως έπειτα από πολλά χρόνια και κατόπιν παρότρυνσης των μαθητών, για την νύχτα που κατέβασε την σβάστικα από την Ακρόπολη και για τον συναγωνιστή του, τον Απόστολο Σάντα.

Δείτε το video …

Ο Μανώλης Γλέζος αναφέρθηκε το βράδυ εκείνο στο χρέος της Ναζιστικής περιόδου, το οποίο όπως είπε δεν θεωρεί ότι πρέπει να διεκδικηθεί από την Ελλάδα με νομικά μέσα, αλλά με όρους ηθικούς και διπλωματικούς. Πρότεινε για παράδειγμα την εκτέλεση έργων υποδομής στην χώρα με ανάληψη του κόστους από την γερμανική κυβέρνηση, ενώ τόνισε ότι μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας ουδέποτε υπογράφηκε συνθήκη ειρήνης – κάτι που σημείωσε ότι θα πρέπει να γίνει, καθώς μόνον με αυτόν τον τρόπο προκύπτει νομική βάση για την αξίωση των οφειλών.

Τον Μανώλη Γλέζο φωτογράφησε καταπληκτικά η Δανάη Βλάχου, απόφοιτος του ’86.

Μετά την ομιλία του Μανώλη Γλέζου ακολούθησε συζήτηση, την οποία συντόνισαν η Διευθύντρια Γυμνασίου Αγγελική Κανελλακοπούλου και ο δημοσιογράφος, πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας “Το Βήμα”, Άγγελος Κωβαίος.

Φωτογραφίες όμως πήραν και άλλοι, όπως ο Στέφανος Μίτμαν (απόφοιτος του ’83):

Ο Μανώλης Γλέζος με τον Άγγελο Κωβαίο και την Φρόσω Δημάκου-Κιάου	Μανώλης Γλέζος, Άγγελος Κωβαίος, Φρόσω Δημάκου-Κιάου, Αγγελική Κανελλακοπούλου
	Ο Νίκος Μαρκάτος απευθύνει ερώτηση και πίσω του διακρίνονται ο Νίκος Βασιλείου, ο Γιάννης Μυλωνάς και η Σοφία Χριστοφορίδου. Στη σκηνή διακρίνονται η Άννα Φιλίνη και η Αγγελική Κανελλακοπούλου
Με την Έβη Τουλούπα-Στασινοπούλου, αρχαιολόγο, απόφοιτο του 1942 κατά την έξοδο	Με την Έβη Τουλούπα-Στασινοπούλου και τη γνωστή γλύπτρια Νάτα Μελά, απόφοιτο του 1941, που της εξήγησε ότι είναι νεώτερή του.

Τέλος, από “Τα Νέα” αναδημοσιεύουμε το κείμενο του Νικόλα Ζώη:

Ο Μανώλης Γλέζος, «ο πρώτος παρτιζάνος της Ευρώπης» σύμφωνα με τον Ντε Γκολ, πήγε στη Γερμανική Σχολή προκειμένου να μιλήσει για τις σχέσεις Ελλάδας – Γερμανίας από την Κατοχή και εντεύθεν.

Χαιρετήθηκε πρώτα με την 91χρονη γλύπτρια Νάτα Μελά, απόφοιτο της Σχολής από την περίοδο ’40-’44, με την οποία αστειεύτηκε λιγάκι («σου ρίχνω έναν χρόνο»). Κατόπιν πέρασε έναν διάδρομο γεμάτο φιλοευρωπαϊκές μαθητικές ζωγραφιές και ντροπαλούς γυμνασιόπαιδες, παρήγγειλε χαμομήλι και πήρε θέση σε ένα αμφιθέατρο με ακόμα περισσότερους νεαρούς και νεαρές. Σε αυτό το τελευταίο βρισκόταν η ουσία.

Οχι ότι μετά τους χαιρετισμούς προέδρων, δημοσιογράφων, αλλά και του Νικηφόρου Γκολέμη, εκπρόσωπου του 15μελούς των μαθητών και συντονιστή της κουβέντας, τους είπε πράγματα άγνωστα. Αρχισε με το ζήτημα των οφειλών της Γερμανίας, που σύμφωνα με τη Διασυμμαχική Επιτροπή του 1946, υπολογίζεται στα 162 δισ. ευρώ. Θυμήθηκε το 1995, όταν η εφημερίδα «Τσάιτ» δημοσίευσε άρθρο του, βάζοντας τον τίτλο «Μια αδικία που πρέπει να αποκατασταθεί» κι έκανε λόγο για οφειλές σε ιδιώτες ή σε χωριά που ένιωσαν τι σημαίνει ολοκαύτωμα. Για τη Γερμανία που ξεπλήρωσε οφειλές στις άλλες χώρες και για τις προτάσεις που έχει κατά καιρούς διατυπώσει. Απλώς αυτήν τη φορά, το κοινό ήταν λίγο πιο περίεργο.

«Ακόμα δεν πήρες εξουσία και την καβάλησες;» είπε πειρακτικά στον Νικηφόρο, που θέλησε να ρωτήσει πρώτος και άκουσε ότι προηγούνταν οι συμμαθητές του. «Καλά το παρελθόν, τώρα τι κάνουμε;» ρώτησε μια μαθήτρια, για να μάθει ότι «κι ο Σόιμπλε παρελθόν τα θεωρεί, πριν από τρία χρόνια όμως, η χώρα του αξίωσε αποζημίωση από την Τσεχία για τους Σουδήτες». «Πρέπει να κινηθούμε δικαστικά;» ρώτησε μια άλλη ακούγοντας ότι «ακόμα και το Δικαστήριο της Χάγης πρότεινε να λυθεί το θέμα διακρατικά, γι’ αυτό κι εγώ προτείνω να υπογράψουμε με τη Γερμανία τη Συνθήκη Ειρήνης που έχουμε παραλείψει». «Υπάρχει και ο ΟΗΕ» είπε ένας απόφοιτος. «Μήπως μπορείτε να μας πείτε για τον Απόστολο Σάντα;» ρώτησε ένας μαθητής με φουντωτή κώμη. Και κάπου εκεί άρχισε το μάθημα Ιστορίας.

Ο Γλέζος τους έλεγε για τα Ανω Πορρόια των Σερρών, όπου ένας γερμανός αξιωματικός, διαπιστώνοντας ότι πολεμούσε με τρεις επιζώντες ενός φυλακίου, συνεχάρη τον αρχηγό τους Δημήτρη Ιτσιο και αγνοώντας το διεθνές δίκαιο, τον εκτέλεσε. Για τον πραγματικό πρώτο παρτιζάνο, τον 17χρονο Μάθιο Πόταγα που διέκοψε την πορεία μιας μεραρχίας αρμάτων λέγοντας «αυτήν τη στιγμή είμαι μόνος, μα πίσω μου είναι ο ελληνικός λαός» και ο αξιωματικός διέταξε να τον εκτελέσουν και να του λιώσουν το κεφάλι. «Πού βρήκατε το θάρρος να κατεβάσετε τη σημαία;» ρώτησε τελικά ο Νικηφόρος κι ο Γλέζος προτίμησε να μιλήσει για τους ανθρώπους που κρατούσαν την ταυτότητά του και του Σάντα μυστική. Εκείνοι είχαν κι άλλα να ρωτήσουν. Κι όσο τους απαντούσε, τον άκουγαν με μισάνοιχτο σχεδόν το στόμα.

Στις 20 Νοεμβρίου 2013 ο πρέσβης κ. Wolfgang Dold παρέθεσε γεύμα στην οικία του στο Χαλάνδρι στους Αποφοίτους του Πολέμου, που λίγους μήνες πριν τον είχαν υποδεχθεί στη Σχολή στην εκδήλωση της 17ης Ιουνίου. Παρόντες όλοι πλην Απόστολου Πίτσου και Αλίκης Περρωτή Κωνσταντοπούλου που έλειπαν στο εξωτερικό. Όλοι μίλησαν για τον εαυτό τους, για το σχολείο της Αραχώβης, θυμήθηκαν ιστορίες και ο Wolfgang Dold, που τόσο είχε εντυπωσιαστεί από την εκδήλωση προς τιμή τους, άκουγε και ρωτούσε συνεχώς.

Σε μια βραδιά γεμάτη συγκίνηση, η Γερμανική Σχολή Αθηνών και ο Σύλλογος των Αποφοίτων βράβευσαν την Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Σχολής, δώδεκα Απόφοιτους του Πολέμου, μαθητές και μαθήτριες που τελείωσαν τη Σχολή την περίοδο κήρυξης του πολέμου και τα χρόνια της κατοχής.

Δείτε το Video της Εκδήλωσης…

Στο βήμα (δεξιά) ο ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ και στη σκηνή από αριστερά: Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος, Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη, Αλέκος Κυριακός, Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή, Βεατρίκη Δημητριάδου, Απόστολος Πίτσος, Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα, Νάτα Μελά και Μάγκντα Μπέρναου.

Τον Απόστολο Πίτσο (1936) βράβευσε ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος (απόφοιτος του 1963), τη Νίκη Γουλανδρή (1942) βράβευσε ο Ευάγγελος Αντώναρος, (1968), την γλύπτρια Νάτα Μελά (1941) ο καθηγητής και συγγραφέας Νίκος Κυριαζής (1970), την Αλίκη Κωνσταντοπούλου–Περρωτή (1943), ευεργέτιδα του Kωνσταντοπούλειου Nοσοκομείου, η πρώην υπουργός Φρόσω Δημάκου-Κιάου (1964), την αρχαιολόγο Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα (1942) η αρχιτέκτων, ζωγράφος και πρώην βουλευτής Άννα Φιλίνη (1963), τη λαογράφο Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη (1942) ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου (1985), την Βεατρίκη Δημητριάδου (1942), ψυχολόγο στο χωριό Πεσταλότσι που φιλοξένησε τα ορφανά του Πολέμου, η δημοσιογράφος Ελίζα Παπαδάκη (1967), τον γλύπτη Αλέκο Κυριακό (1941) ο Τάσος Κυπριανίδης (1969), την βιολόγο Μαριέττα Ράδοβιτς-Ισιδωρίδου (1940) η καθηγήτρια φαρμακευτικής Άννα Τσαντίλη (1965), τον επιχειρηματία Αργύρη Φορτούνα (1942) ο αρχιτέκτων Γιώργος Κορφιάτης (1961), τον καλαθοσφαιριστή και επιχειρηματία Τζακ Νικολαϊδη (1943) η ζωγράφος Λίζα Γεωμπρέ (1973), και τη Magda Bernau (Μάγκντα Μπέρναου, 1942) η δημοσιογράφος Corinna Jessen (Κορίνα Γιέσεν, 1975).

Τέλος, ο Γιάννης Παπαθανασίου (1971) βράβευσε τον Θεόδωρο Θεοδωρόπουλο, υιό του διπλωμάτη Βύρωνα Θεοδωρόπουλου (1938), που πέθανε το 2010 αλλά έπαιξε το ρόλο δασκάλου τη χρονιά της κήρυξης του Πολέμου, βοηθώντας με ιδιαίτερα μαθήματα τους νεότερους ώστε να πάρουν το απολυτήριό τους, αφού οι καθηγητές τους ήταν στο μέτωπο.

Τους απόφοιτους υποδέχθηκε στο πιάνο με το Grande Valse Brilliante του Chopin ο μαθητής της β’ τάξης Θοδωρής Γαλάνης, μία σύνθεση που χρονολογείται ακριβώς από την περίοδο που άνοιξαν οι πρώτες γερμανικές σχολές του Όθωνα στο Ναύπλιο, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν ο γερμανός πρέσβης στην Αθήνα Wolfgang Dold (Βόλφγκανγκ Ντόλντ), ο οποίος επικρότησε την πρωτοβουλία του Συλλόγου Αποφοίτων που συμβάλλει στην ανάπτυξη των ελληνογερμανικών σχέσεων, καθώς και ο αντιπρόεδρος του συλλόγου Γεράσιμος Δριμαρόπουλος.

Η διευθύντρια γυμνασίου και ιστορικός Αγγελική Κανελλακοπούλου, απόφοιτος του 1985, ξεκίνησε με μία ιστορική αναδρομή από την εποχή του Όθωνα μέχρι σήμερα και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Hagen Fleischer (Χάγκεν Φλάισερ) αναφέρθηκε στη συνέχεια στην κρίσιμη περίοδο του Πολέμου.

Ο αντιπρόεδρος της Γερμανικής Σχολής Dr. Thomas Greve (Δρ. Τόμας Γκρέβε) ευχαρίστησε τους παλαιούς «συμμαθητές» του και τον εμπνευστή της βραδιάς Κώστα Γαλάνη, απόφοιτο του 1974 και υπεύθυνο του Συλλόγου των Αποφοίτων για τις ελληνογερμανικές σχέσεις, και η βραδιά έκλεισε με τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της, τους βραβευμένους απόφοιτους, οι οποίοι μοιράστηκαν με το κοινό, εμπειρίες και αναμνήσεις μιας σημαντικής διαδρομής η οποία ξεκίνησε από τη Γερμανική Σχολή της οδού Αραχώβης.

Οι βραβεύσεις

Ο Απόστολος Πίτσος, που μετέτρεψε την μικρή βιοτεχνία της οικογένειάς του σε μία μεγάλη βιομηχανία, γεννημένος το 1918, ο γηραιότερος όλων, βραβεύεται από τον πρώην πρωθυπουργό Παναγιώτη Πικραμμένο, απόφοιτο του 1963. Δεξιά η Φρόσω Δημάκου-Κιάου βραβεύει την Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή, ευεργέτιδα του Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου.

Ο Λυκειάρχης της Σχολής Βασίλης Τόλιας παραδίδει στη Νίκη Γουλανδρή το βραβείο της και τα δώρα που παρέλαβε από τον Ευάγγελο Αντώναρο. Μία υποχρέωση δεν επέτρεψε στην απόφοιτο μας του 1942 να παραστεί στην εκδήλωση και να βρεθεί με τους συμμαθητές της, αλλά δεν την εμπόδισε να θυμηθεί όλα όσα πέρασε μαζί τους τα δύσκολα εκείνα χρόνια. Ανάμεσα στα δώρα που παρέλαβε, όπως άλλωστε και όλοι οι τιμηθέντες, ήταν ένα Ενδεικτικό από την οδό Αραχώβης 11, ένα αντίγραφο από το Μαθητολόγιο της Σχολής, ένα αφιέρωμα για τα 100 χρόνια του σχολείου, μία καρφίτσα με το σήμα του Συλλόγου προσφορά από τον οίκο “Μαραμένος & Πατέρας” μόνιμο χορηγό μας, κ.α.

Η αρχαιολόγος Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα βραβεύεται από την Άννα Φιλίνη	Η λαογράφος Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη με τον συγγραφέα Βασίλη Παπαθεοδώρου	Η γλύπτρια Νάτα Μελά βραβεύεται από τον συγγραφέα και καθηγητή Νίκο Κυριαζή
Η ψυχολόγος Βεατρίκη Δημητριάδου βραβεύεται από την Ελίζα Παπαδάκη	Ο γλύπτης Αλέκος Κυριακός με τον Τάσο Κυπριανίδη	Η Λϊζα Γεωμπρέ στο μέσον με Άννιλη (αριστερά) και τη Μαίρη (δεξιά), κόρες του Τζακ Νικολαίδη
Η Μάγκντα Μπέρναου με την Κορίνα Γέσεν, δημοσιογράφο, και οι δύο του γερμανικού τμήματος	Ο Δ/ντής Λυκείου Βασίλης Τόλιας παραλαμβάνει από τον Ευάγγελο Αντώναρο τα αναμνηστικά της Νίκης Γουλανδρή που την τελευταία στιγμή δεν μπόρεσε να έρθει	Ο Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος, γιός του Βύρωνα Θεοδωρόπουλου με τον Γιάννη Παπαθανασίου
Η Φωτεινή, κόρη της βιολόγου Μαριέττας Ράδοβιτς-Ισιδωρίδου, που ένα μικρό ατύχημα την εμπόδισε να έρθει με την Άννα Τσαντίλη (δεξιά)	Ο αρχιτέκτων Γιώργος Κορφιάτης βραβεύει τον Αργύρη Φορτούνα μέσω skype που φαίνεται στη δεξιά εικόνα	Ο Αργύρης Φορτούνας εμφανίζεται στην οθονη μέσω skype από την Αίγινα και συνομιλεί με τους συμμαθητές και συμμαθήτριές του
Η Aula με απόφοιτους όλων των ηλικιών, με γονείς και συγγενείς, με παιδιά και εγγόνια βραβευομένων, με συζύγους και παιδιά βραβευόντων	Το “ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΝ” με υπέρτιτλο “DEUTSCHE SCHULE – ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΟΝ” ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΟΔΟΣ ΑΡΑΧΩΒΗΣ ΑΡΙΘ.11	Η Αγγελική Κανελλακοπούλου δέιχνει στον Παναγιώτη Πικραμμένο το πουγγί με την καρφίτσα που φέρει το σήμα του συλλόγου, προσφορά του οίκου “”Μαραμένος & Πατέρας”

Η υποδοχή

Ο Θοδωρής Γαλάνης ανοίγει την εκδήλωση υποδεχόμενος τους προσκεκλημένους με το Grande Valse Brilliante του Chopin	Η Διευθύντρια Γυμνασίου Αγγελική Κανελλακοπούλου παρουσιάζει την ιστορία της Γερμανικής Σχολής από την εποχή του Όθωνα το 1834 στο Ναύπλιο, το πέρασμα από την Αραχώβης 11, όταν την βρήκαν οι δύο πόλεμοι, τη μεταπολεμική Μετσόβου και Ρεθύμνου μέχρι σήμερα.
Ο Πρέσβης της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Ντόλντ απευθύνει χαιρετισμό	Ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Γεράσιμος Δριμαρόπουλος
Ο καθηγητής Χάγκεν Φλάισερ αναφέρεται στην κρίσιμη περίοδο του πολέμου και στο ρόλο που έπαιξε η σχολή και οι καθηγητές της	Η Αγγελική Κανελλακοπούλου μαζί με τη φιλόλογο Ζωή Βσιλείου, κόρη του πρώην καθηγητή και λυκειάρχη Νίκου Βασιλέιου παρουσιάζουν τους προσκεκλημένους με τα βιογραφικά τους

Οι αφίξεις

Βεατρίκη Δημητριάδου – Αλέκος Κυριακός	Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή συνοδευομένη από την Πόλυ Μπέκελη και τον Seth Frank	Ηρώ Τσατσαρώνη, ακολουθεί ο Αλέκος Κυριακός και  πιό πίσω αριστερά ο Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος
Wolfgang Dold, Γιάν. Παπαθανασίου, Ευάγγελος Αντώναρος, Παναγιώτης Πικραμμένος	Θεόδ. Θεοδωρόπουλος – Ευάγγελος Αντώναρος. Πίσω αριστερά Λένα Μερίκα, Σοφία Χριστοφορίδου (μέσον)	Γιάννης Παπαθανασίου, Αλέξανδρος Έξαρχος (υποδιευθυντής λυκείου) και Νίκος Βασιλείου (τέως λυκειάρχης)
Ο Wolfgang Dold με την πρόεδρο του ΣΑΓΣΑ Σοφία Χριστοφορίδου	Στέλιος Παπαπέτρου Γιάννης Μυλωνάς Ρέα Αργυριάδου-Μυλωνά	Νάτα Μελά – Παύλος Λαουτάρης
Μαριάνα Καναβαριώτου, Άννα Φιλίνη, Παναγιώτης Πικραμμένος	Ζέττα Ζάκκα, Martin Schüler, Dr. Richard Epstein	Δημήτρης και Λίλη Μιχαλακοπούλου, Μαριάνα Καναβαριώτου, Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος,
Η Dr. Marianne Danner μαζί με τους Regina Wiesinger και Jörg Barabas	Κωνσταντίνος Αραβώσης, Πέτρος Πετρακόπουλος, Νίκος Βασιλείου	Τένια Παπαδάκη, Ρέα Αργυριάδου, Άννα Φιλίνη
Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα, Θανάσης Καλπαξής,	Γεράσιμος Δριμαρόπουλος, Μόνικα Γκραφ, Σοφία Χριστοφορίδου	Νίκος Βασιλείου, Λίζα Γεωμπρέ, Βασίλης Χαρισόπουλος
Στεφανία Αδαμοπούλου, Χρήστος Κωνσταντινίδης, Χαρούλα Αντωνοπούλου	Ευάγγελος Αντώναρος και Βασίλης Τόλιας κατευθύνονται προς την Aula

Οι ιστορίες

Ο Δρ. Τόμας Γκρέβε κλείνει τον κύκλο των βραβεύσεων και ζητά από όλους μία ιστορία από τα μαθητικά χρόνια	Ο Απόστολος Πίτσος μιλά για τα δύσκολα σχολικά χρόνια, τις σπουδές στη Γερμανία και τη επιχείρηση	Η Νάτα Μελά αναφέρεται στις σκανταλιές μέσα στην τάξη, για τις “κουτσουλιές” από τις κατσίκες του απέναντι (!) οικοπέδου που βάζανε στο κουτί με τις κιμωλίες
Zirkulieren! Η Βεατρίκη Δημητριάδου θυμάται την οδηγία των καθηγητών στα διαλείματα, που υποχρέωνε τους μαθητές να γυρνούν γύρω-γύρω στην αυλή αντί να είναι ακίνητοι	Η Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα ανάμεσα στον Απόστολο Πίτσο και τη Νάτα Μελά μιλά στα γερμανικά ! για τον καθηγητή Gaspar, τη γραμματική και τα τραγουδάκια που μάθαιναν	Πέτρα Ρόχνερ, Κώστας Γαλάνης και Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος
Η Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη εξηγεί ότι ήταν τυχερή που στη Σχολή έμαθε γοτθική γραφή και αυτό της επέτρεψε να διαβάσει το μοναδικό αρχείο της Achaia Clauss		Ο Αλέκος Κυριακός προσθέτει την πικάντικη διάσταση στην ιστορία της Νάτας Μελά εξηγώντας ακριβώς τι είδους ήταν τα “καψώνια” στους καθηγητές

Τα μεθεόρτια

Η Βεατρίκη Δημητριάδου συνομιλεί με τον Παναγιώτη Πικραμμένο	Απόστολος Πίτσος – Δρ. Τόμας Γκρέβε	Mikela Petrantzan – Νάτα Μελά
Ο Μπεν Σμίτ και η Έβη Στασινοπούλου Τουλούπα	Ο Απόστολος Πίτσος με την Βεατρίκη Δημητριάδου
Σαν σε σχολικό: Αλέκος Κυριακός με Μάγκντα Μπερναου, Απόστολος Πίτσος με Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή, Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη με Βεατρίκη Δημητριάδου	Ο Απόστολος Πίτσος σηκώνεται για να υποδεχθεί την Βεατρίκη Δημητριάδου	Ο Απόστολος Πίτσος χαιρετά τον Λευτέρη Ελευθεράκη της BSH
Κορίνα Γέσεν, Δρ. Τόμας Γκρέβε και Άννα Φιλίνη	Ο Χρήστος Καραμπάτος με την σύζυγό του Χριστίνα Αλιβέρτη επίσης απόφοιτο	Μαριάνα Καναβαριώτου – Μαριλένα Φατσέα σε πρώτο πλάνο
Η σύζυγος του Απόστολου Πίτσου με την Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή και τον Seth Frank		Ο Χάγκεν Φλάισερ ξεφυλλίζει το βιβλίο της Ροδούλας Σταθάκη-Κούμαρη για την “Οινοποιό εταιρεία ΑΧΑΪΑ Clauss και τα χειροποίητα βαρέλια της”, ενώ ο Γεράσιμος Αφεντάκης παρακολουθεί