Σήμερα; κάναμε έναν κύκλο τεσσάρων ωρών. Είχε λιακάδα και ευχάριστη θερμοκρασία. Είχε πολλούς περιπατητές.

Η Δανάη, όχι μόνο μας έβγαλε ασπροπρόσωπους, έφτασε και πρώτη..τρέχοντας στο τέλος της διαδρομής.

Το Πλατανάκι είχε δάσος από γυμνά πλατάνια, λόγω εποχής. Το μονοπάτι είναι πλήρως σηματοδοτημένο και ανοιγμένο.

Ευχόμαστε σε όλους καλές γιορτές!

Ίσως και με κάποια διαδρομή μέσα στις γιορτές: Ελέγχετε τα μέηλ σας !

πεζοπορικά Τάσος Καβαδέλλας DSA’71

Σήμερα, συννεφιασμένα και ανεμοδαρμένα, πήγαμε στον Καρέα για πεζοπορία στον κεντρικό Υμηττό.

Το τοπίο, τι τοπίο δηλαδή, είναι κρανίου τόπος. Ακόμα μία έκφραση αποτελεσματικότητας και συνεργασίας στην διαφύλαξη του δασικού πλούτου. Και να σκεφτούμε ότι ήταν περιαστικό πράσινο. Μόνο μερικοί θάμνοι και κάπιοι ευκάλυπτοι έχουν ξαναπετάξει νέα φυλλαράκια. Όλα τ’άλλα μαύρα κούτσουρα.

Τέλος πάντων περπατήσαμε στους χωματόδρομους. Μετά κάναμε κύκλο μέσα από ελεύθερη διαδρομή. Τα καμμένα μας άφησαν μαύρα χέρια και μαύρες γραμμές στα ρούχα. Για λίγο. Μετά πλύναμε τα χέρια μας, σταθήκαμε για κολατσιό σε ανεμοδαρμένο διάσελο και γυρίσαμε σύντομα στο μοναστήρι του Καρέα από εύκολους δασικούς δρόμους.

Θεωρήσαμε ότι τέλος καλό, όλα καλά!

με πεζοπορικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας DSA’71

Να θυμηθούμε και την πρόσκλησή μας:

Βόλτα 3-4 ωρών σε χωματόδρομους και μονοπάτια του Υμηττού.

Χωρίς σημαντική ανάβαση. Εύκολο για όλους.

Συνάντηση ώρα 10:00

Όλοι έρχονται με δική τους ευθύνη για την υγεία τους ή ατυχήματα.

Δηλώστε συμμετοχή στο tasoskavadellas@gmail.com

Τηλ. ανάγκης 6944 34 25 45

Με πεζοπορικούς χαιρετισμοιύς Τάσος Καβαδέλλας DSA’71

Σήμερα κάναμε το κλασσικό τουρ Κτήματος Τατοϊου. Υπήρχαν κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στο κέντρο Αθήνας λόγω του ετήσιου Μαραθωνίου αγώνα δρόμου.

Νότιο-κεντρικοί ήρθαν οι Έρη, Σίλια, Άλεξ και τα καλά παιδιά.

Τελικά φτάσαμε στην ώρα μας αφού βρήκαμε και τους βόρειους Κορνέλια και Αντώνη στη γέφυρα της Βαρυμπόμπης και την Ελένη στην νότια είσοδο.

Επιγραμματικά η διαδρομή:

Νότια είσοδος λίγο πριν τον <<Λεωνίδα>>.

Ανάβαση στον λόφο Δεκέλειας όπου οι βασιλικοί τάφοι Γεωργίου Α, αρχιστράτηγου Κωσταντίνου, Μαρίας Βοναπάρτη και άλλων.

Κατάβαση στο λιβάδι με τα βουστάσια / σταύλους. Την είσοδο στους κήπους του παλατιού (είσοδος Λεύκα). Το καλοκαιρινό παλάτι με τα αγάλματα την μνημειακή σκάλα και την μαρμάρινη στέρνα με λεοντοκεφαλή. Το μεικτό δάσος με τα πανύψηλα δέντρα. Την πηγή στον δρόμο όπου και κάναμε στάση φαγητού. Τους χωματόδρομους μέσα στο δάσος δυτικά από τον δρόμο, κάτω από τις ψηλές κορφές της Πάρνηθας. Το λιβάδι πικ-νικ.

Η επιστροφή με δυτική παράκαμψη του λόφου Δεκέλειας. Τα ώριμα κούμαρα. Είχε λιακάδα, ήταν ευχάριστα και είχε πολύ κόσμο, πεζούς και ποδηλάτες.

Ελάτε την επομένη φορά!

πεζοπορικά Τάσος Κ

Πεζοπόροι, φυσιολάτρες και άλλοι ενδιαφερόμενοι χαίρετε!

Χτες του δώσαμε και κατάλαβε, μέχρι που εκεί, μετά από οκτώμιση ώρες πορείας μερικών τα πόδια αυτονομήθηκαν και πήγαιναν κατά ίδια βούληση..

Πήγαμε χωρίς πλήρη πρακτική γνώση για όλη την διαδρομή . Αποφασίσαμε σε διάφορες μεριές σωστά η και λάθος. Πήραμε τον προαστιακό των 6:30 για Χαλκίδα. Στις Αφίδνες μπήκανε και οι βόριοι της ομάδας, όλα καλά. Κατεβήκαμε από το τραίνο στον Αυλώνα. Βγήκαμε από το χωριό και γρήγορα βρεθήκαμε στα πόδια της βόρειας οροσειράς της Πάρνηθας που κρατάει τον Αυλώνα φάτσα στον κρύο βορειά.

Όπως συχνά, η αρχή μονοπατιού δεν είναι σηματοδοτημένη. Μετά από συζήτηση και τρεχάματα πήραμε τον..δύσκολο δρόμο με ωραίο μονοπάτι που πήγαινε…κάπου αλλού. Όταν με την βοήθεια της δορυφορικής εντόπισης το καταλάβαμε, τραβερσάραμε ελεύθερα την δασωμένη πλαγιά και βρεθήκαμε κοντά όπου είχαμε αρχίσει στην αρχή της πορείας, όλα καλά.

Ανεβήκαμε γρήγορα με συνεχώς καλύτερες θέες του Αυλώνα, του κάμπου του νότιου Ευβοϊκού και της Χαλκίδας μέχρι που χάσαμε το μονοπάτι σε μία βραχώδη περιοχή. Ευτυχώς ο Σωτήρης και ο Γιάννης με το gps μας βάλανε πάλι στον σωστό δρόμο, ξαναβρήκαμε τα σημάδια και γρήγορα βρεθήκαμε στην κορυφογραμμή σε μια μεγάλη λάκκα με λιμνούλα. Σκεφτόμαστε να ακολουθήσουμε μια δυσκολότερη πορεία για να αποφύγουμε την λασπουριά στο οροπέδια Σαλονίκι κάτω μας. Σωστά αποφασίζουμε να συνεχίσουμε όπως είμαστε και βλέπουμε. Κατεβαίνοντας, με θέα από πάνω του οροπεδίου, βλέπουμε στο βάθος ένα κοπάδι ελάφια να καλπάζει! Πάνω από δέκα! Για τριάντα δευτερόλεπτα μια εικόνα άγριας (;) ζωής.

Κάτω στην λάσπη. Όχι τόσο βούρκος όσο φοβόμαστε. Πάντως προσπαθώ με τον Χρήστο να πάμε λίγο πάνω από τον δρόμο. Μπλέκουμε στην βλάστηση. Πουρνάρια, οξύκεδρα, φυλλίκια, πεύκα ένα πλέγμα από το χώμα μέχρι δύο μέτρα και βάλε. Που και που ένα άνοιγμα όπου χωρούν δύο τρία ελάφια να κοιμηθούν. Ακούμε τους άλλους στον χωματόδρομο είναι κοντά αλλά μας παίρνει προσπάθεια να περάσουμε αυτά τα λίγα μέτρα. Τέλος όλα καλά.

Μετά την στροφή του δασικού δρόμου προς Νότο, ψάχνουμε μονοπάτι που σύμφωνα με τον χάρτη βολεύει πολύ την διαδρομή μας. Πάμε μπρός, πάμε πίσω. Μπαίνουμε σε αρχή μονοπατιού, είναι σχεδόν κλειστό με βλάστηση, το ξανασκευτόμαστε. Προσπαθούμε παρακάτω όπου υπάρχουν κούκοι. Δοκιμάζουμε ένα άνοιγμα, είναι κλειστό λίγο παρακάτω. Δοκιμάζουμε άλλο, το ακολουθούμε με αυξανόμενη δυσκολία, σταματάμε, δεν θα βγάλουμε άκρη. Τέλος ο Σωτήρης παραμερίζει τα κλαδιά ενός πουρναριού και βλέπει μισοσβησμένο κόκκινο σημάδι κάτω. Το ακολουθούμε ανακαλύπτοντας τακτικά κόκκινα σημάδια. Μπράβο μας κάτι έγινε. Όλα καλά. Ο ντορός ακολουθεί αναμενόμενη κατεύθυνση στην νότια πλαγιά του Μεσοβουνιού, όπου είμαστε. Σε λιγο χάνεται το χώμα: Ένας βράχος στα πόδια μας, σχισμένος σε κάθετες κόψεις, γεμάτος με τρύπες! Περπατάμε με προσοχή μη στραμπουλήξουμε πόδι. Ούτε τα μπαστούνια δεν ξέρουμε που να βάλουμε. Θέλω λάσπες! Φωνάζει η Βάσω. Γελάμε.

Όμως αρχίζουμε κατηφορικά. Αρχίζει πάλι το χώμα και σύντομα η λάκκα Ξούλιζα στην μέση της διαδρομής Μόλα>Μαλακάσα.

Προηγουμένως ο Χρήστος μίλαγε για γευστικά πιάτα σε εστιατόριο. Παίρνουμε όλοι το μήνυμα. Καθιστοί σε πετροκαρέκλες, απλωμένοι στο χόρτο καταβροχθίζουμε ότι φέραμε. Φαγητό όχι γρήγορο, όχι πρόχειρο, μάλλον τσακ μπαμ είναι το σωστό…

Από δω και πέρα η διαδρομή αρκετά γνωστή μας. Βροκόλι με τις βελανιδιές το ρυάκι και το πηγάδι. Η διαδρομή προς Κιούρκα με τον λόφο Κατσιμίδι μπροστά και από πάνω μας. Πλυμένα πράσινα πευκοδάση στον απογευματινό ήλιο.

-Ε! Μην τρέχετε, μένουμε πίσω.

-Τρέχουμε γιατί είμαστε…κουρασμένοι να τελειώνουμε επιτέλους!

Άλλο

-Να το Κατσιμίδι, φτάνουμε !

-Το έχω ξανακούσει αυτό, αν δεν καθίσει ο κ.λ.ς μου σε ζεσταινόμενο κάθισμα αυτοκινήτου, δεν πιστεύω τίποτα!

Και όμως φ τ ά σ α μ ε.

Ελάτε την επομένη φορά που οι Απόφοιτοι της Γερμανικής προσφέρουν λογικό περίπατο.

Σήμερα προπονηθήκαμε. Ανεβήκαμε επί 2,5 ώρες σε συνεχή κλίση 45 μοιρών το λιγότερο. Τοπίο βραχώδες με χορτάρι καλοκαιριού και χαμηλούς θάμνους. Τον χειμώνα όλα αυτά σκεπάζονται από χιόνια. Η Δίρφυς χιονίζεται πρώτη, κάθε χειμώνα, και στεγνώνει τελευταία, κάθε καλοκαίρι.

Ξεκινήσαμε από το καταφύγιο σε υψόμετρο 1100μ. περίπου. Σ’αυτό το ύψος υπήρχε συμπαγές επίπεδο συννέφων που κάλυπτε

τα χαμηλά της Εύβοιας και όλο το Αιγαίο. Περπατήσαμε μέσα στο σύννεφο αυτό αρχικά. Πάνω από αυτό, είχε λιακάδα όλη την ώρα. Ψηλότερα είχαμε θέα κάτω μας μια επίπεδη θάλασσα από σύννεφα. Ξεχύνονταν πάνω από το ελατοσκέπαστο διάσελο μεταξύ Δίρφnς και Ξεροβουνιού και γλυστρούσαν πάνω στην πίσω πλαγιά σκεπάζοντας το δάσος. Μιά εικόνα.

Στην κορυφή, μαζί με ορειβάτες άλλων ομάδων, ξεκουραστήκαμε, φάγαμε και βγάλαμε τις καθιερωμένες φωτογραφίες με το κολωνάκι.Eκεί ψηλά, η Βάσω βρήκε μία πέτρα ωραιοτάτη. Ίσαμε 2 η 3 κιλά. Εθελοντικά την κουβάλησε στο σακκίδιο ο Γιάννης ως κάτω.

Πίσω στη Στενή όλα τα πιάτα της ψησταριάς μας φάνηκαν έξοχα, μα όλα.

Ελάτε την επομένη φορά! Γράψτε μου αν έχετε αμφιβολίες για την αθλητική σας ικανότητα.

με ορειβατικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας DSA’71

Σήμερα περάσαμε ωραία! Ο καιρός τέλειος. Το μονοπάτι κάπως δύσκολο. Δεν χάθηκε κανένας (οριστικά).

Το ρέμα της Γκούρας στεγνό, μας πέρασε απέναντι εύκολα.

Ο Θεός Πάνας δεν ήταν στη σπηλιά του.

Οι ταβέρνες της Χασιάς(Φυλή) ήταν στη θέση τους όμως.

Ήμασταν δέκα συν η σκυλίτσα Μέλια.

Στο τέλος της πορείας προς το σπήλαιο ένα ελικόπτερο το θέλαμε..

Γυρίζοντας ευχόμασταν για τελεφερίκ αλλά συμβιβαστήκαμε.

Ο Στέφανος και ο Γιάννης δεν ίδρωσαν.

Στην τελευταία στάση όλοι ήσαν τέζα στην χλόη, όπως φαίνεται στη φωτογραφία.

Το νερό στην Μονή Κλειστών ήταν βάλσαμο μετά εξάωρο πορείας.

Γεμίσαμε εικόνες για μιά βδομάδα και βάλε.

με φιλικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας και οι πεζοπόροι.

Ημέρα Εκλογών, πάλι, και είπα να το διασκεδάσουμε..

Ήρθαν ο Χρίστος, η Ελένη(με σαντάλια) και ο Σωτήρης.

Ήταν η τελευταία μέρα καλοκαιριού με 30 βαθμούς ακόμα και ψηλά στο βουνό.

Κάναμε τον γύρο των κορυφών Καραβόλα (1413μ. κορυφή Πάρνηθας) και Όρνιο(κεραίες ΕΡΤ και πολλές άλλες).

Σταματήσαμε στην πηγή Σκίπιζα σε ωραία σκιά.

Σταματήσαμε στο καταφύγιο Μπάφι με ωραίες σαλάτες και γλυκά.

Επιστρέψαμε μετά πεντάωρη πεζοπορία στο ΜονΠαρνές όπου και το τελεφερίκ και η αεροπορική πτήση προς τα αυτοκίνητά μας.

Περπατώντας κάναμε πολλά σχέδια: Δυτικός Παρανασσός 2ήμερη, σπήλαιο Πανός στην Πάρνηθα, Όλυμπος την άνοιξη 2016, Δίρφυς

Λοιπόν, ήταν καταπληκτικά αλλά…δεν ήρθε κανείς! Λίγο που ίσως μερικοί θα έμεναν στον ξενώνα Βαμβακούς Λακωνίας, λίγο που είναι δύσκολο να ξεκουνηθούμε για πολυήμερη εκδρομή, βρεθήκαμε μόνο τρεις! Του δώσαμε και κατάλαβε όμως συν είχαμε τέλειο καιρό: Μερική συννεφιά το Σάββατο στην ανάβαση Πάρνωνα προς το καταφύγιο ΕΟΣ Σπάρτης. Ωραία λιακάδα την Κυριακή στο δάσος μαυρόπευκων και την ρεματιά όπου μας πήγε η οικοδέσποινα Λένα.

Όπως πάντα, είναι λίγο δύσκολο να βρεθεί η αρχή του μονοπατιού. Ρωτόντας και ψάχνοντας στην Βαμβακού, πιάσαμε τον μίτο της Αριάδνης λίγο πριν το τοπικό δασαρχείο.

Καλή σήμανση με κόκκινα τεράγωνα, βαθειά σκιά μέσα σε μεικτό δάσος, φαρδύ ανηφορικό μονοπάτι μας πήρε πάνω.

Στην ώρα φτάσαμε στην ράχη του Λόγγου -έτσι λέγεται- απολαύσαμε θέες και φωτογραφηθήκαμε. Από ‘κει κατηφορήσαμε στο Βαρκασόρεμα. Το βρήκαμε στεγνό περνόντας το εύκολα.

Αναφορά στις λεπτομέρειες του πεζοπορικού χάρτη και με την βοήθεια της σήμανσης πιάσαμε την ανηφόρα για δεύτερη φορά. Τώρα μακία βλάστηση, πουρνάρια, φυλλίκια και ελατάκια. Οι θέες καταπληκτικές. Ο Πάρνωνας μαλακό, εύφορο βουνό.

Οι βράχοι σπάνιοι. Ατελείωτο πράσινο. Δάση, θαμνότοποι, λιβάδια. Και πολλά νερά.

Στο χωριό που μας φιλοξένησε η Λένα- Μεγάλη Βρύση- έχει πεντάκρουνη πηγή στην πλατεία του ΑηΓιάννη Πρόδρομου. Τρεις κρουνούς λίγο παρακάτω και τρίτη πηγή λίγω έξω απ’ το

χωριό στον δρόμο προς Βρέσθενα.

Στις δύο ώρες φτάνουμε σε μεγάλο ελατοδάσος και έναν χωματόδρομο. Τετράψηλα δέντρα,δέκα μέτρων η και περισσότερο. Μιά τελευταία βατή ανηφόρα και ανοιγόμαστε στα λιβάδια της κορυφής Αρνόμουσγα 1420μ. όπου και το ορειβατικό καταφύγιο. Κάναμε σκάρτες τρεις ώρες για την ανάβαση και είμαστε ευχαριστημένοι και ..πεινασμένοι.

Γυρίσαμε διαφορετικά για να δούμε περισσότερο από αυτόν τον πράσινο τόπο. Το βράδυ μάσες σε ταβέρνα στην Βρέσθενα. Ο κόσμος φιλικός και γνήσιος.

Ξυπνήσαμε κάπως αργά Κυριακή και πήραμε πεζοπορικά την άσφαλτο, μέσα στο δάσος για την Μονή Ρεματιανής με οδηγό την Λένα. Ευγνώμονες προς τον τόπο αυτό, είχαμε σακκούλες και τις γεμίσαμε με ότι σκουπίδι βρήκαμε στην άκρη του δρόμου. Πάντως ήταν γενικά καθαρά και τα αυτοκίνητα σπάνια. Είμασταν σε δάσος από ψηλά ευθυτενή μαυρόπευκα.

Στο δεύτερο μισό της διαδρομής, μέσα στην ρεματιά, είδαμε και μικρά χωραφάκια, κερασιές, καρυδιές, πλατάνια. Το νερό έκοβε τον δρόμο καθώς διασταυρώνονταν αρκετές φορές. Πατώντας σε πέτρες περάσαμε σχεδόν χωρίς να βρέξουμε τις κάλτσες…

Στις δύο ώρες φτάνουμε σε τραπέζια και νερό πηγής τρεχούμενο. Το ρέμα στα πόδια μας κάτω από

σκεπή πράσινου γαργάριζε.

Κολατσήσαμε, μπήκαμε στην Μονή Παναγιάς Ρεματιανής , πολύ καλά συντηρημένη παρότι εγκαταλειμμένη.

Επιστρέφοντας κάνω σχέδια να ξαναπάμε! Ενθουσιαστήτε και ελάτε την επομένη φορά στον ωραίο Πάρνωνα!

με ευχές για ένα ΚΑΙ πεζοπορικό καλοκαίρι

Τάσος Καβαδέλλας DSA71

Αγαπητοί πεζοπόροι, περιστασιακοί και εθισμένοι:

Είμαστε καλεσμένοι στον ωραίο Πάρνωνα από συνορειβάτισα που έχει σπίτι κοντά στην Βαμβακού Λακωνίας!

Παρασκευή 29 άφιξη

Σάββατο 30 ανάβαση 400μ. μέσα σε δάση από Βαμβακού έως ορεινό καταφύγιο Πάρνωνα (ΕΟΣ Σπάρτης) περίπου 6 ώρες μπρος / πίσω χαλαρά. Δυνατότητα για μικρότερες διαδρομές.

Κυριακή 31 περίπατος 2-3 ωρών Από Μεγάλη Βρύση στο μοναστήρι Ρεματιανής.

Κυριακή απόγευμα επιστροφή. Μερικοί ίσως μείνουν περισσότερο.

Υπάρχουν ξενώνες στην γύρω περιοχή. Θα προσπαθήσουμε να μοιράσουμε τα έξοδα διαμονής.

Καλό είναι επίσης να πάμε σε γεμάτα αυτοκίνητα.

Γράψτε μου, νωρίς αν γίνεται, για συμμετοχή, εύρεση μεταφοράς και καταλύματος.

Επίσης αν θέλετε θέση σε αυτοκίνητο η αν διαθέτετε θέσεις. Βενζίνες/διόδια θα μοιραστούν.

Ήδη προσφέρονται 2 θέσεις 29/5 – 31/5 και 2 η 3 θέσεις 29/5 με επιστροφή Τρίτη 2/6/2015

tasoskavadellas@gmail.com 6944 34 25 45

με πεζοπορικούς χαιρετισμούς Τάσος ΚαβαδέλλαςDSA71

Πρωτομαγιά του 2015 ήταν μια ωραία λιακάδα! Ήρθαν εικοσιτρία άτομα και η σκυλίτσα Ματίλντε. Κάναμε την ίδια διαδρομή με πέρισυ στους βόρειους πρόποδες της Πεντέλης, στον Διόνυσο. Αρχίσαμε με το μονοπάτι ανάβασης της Πεντέλης που πάει ως την κορυφή. Το ακολουθήσαμε για μία ώρα περίπου περνόντας από τρία ξωκλήσια. Στον Άγιο Λουκά, το τελευταίο, πέσαμε πάνω σε γιορτή. Μεγάλος αριθμός εκδρομέων, είχαν στήσει χορό στο προαύλειο της εκκλησίας και πολύ άρεσε. Μάλιστα η Σίλια μπήκε στον κύκλο των χορευτών και μας εκπροσώπησε!

Στο σημείο αυτό αφήσαμε την ανάβαση και μετά σύντομη ισοϋψή πορεία αντικρίσαμε το νταμάρι Αλούλα που διαμορφώθηκε αισθητικά προ εικοσαετίας. Κολατσήσαμε και κατόπιν μερικοί κάναμε μια πρόσθετη περιήγηση σε ψηλά σημεία της τοποθεσίας.

Κατεβαίνοντας θαυμάσαμε τα υπαίθρια γλυπτά κοντά στην λεωφόρο Διονύσου και σύντομα βρεθήκαμε στα αυτοκίνητα.

Περπατόντας κατέβηκαν ιδέες και τις παραθέτω:

Η Άλκηστη είπε να περπατήσουμε την Αίγινα κοντά στον ναό Αφαίας – μονοήμερη

Η Σίλια και η Αλεξάνδρα προτείνουν τον Παρνασσό με στόχο την Αγόριανη – διήμερη τουλάχιστον

Η Λένα προτείνει τον Πάρνωνα (έχει σπίτι εκεί) – τριήμερη μοιάζει.

Ιδέες υπάρχουν, ας οργανωθούμε!

με πεζοπορικούς χαιρετισμούς Τάσος Κ DSA’71

Αγαπητοί πεζοπόροι, όσοι θα είστε εντός Αθήνας:

Πρόταση για πεζοπορία την Παρασκευή – Πρωτομαγιά !

Διαδρομή: Στον Διόνυσο Πεντέλης , στην βόρεια πλευρά του βουνού. Θα πάρουμε το πρώτο τμήμα μονοπατιού ανάβασης της Πεντέλης. Δουλεμένο μονοπάτι, 300μ ανάβαση, κάπως απότομη με βραχάκια μεριές μεριές. Περνάμε τρία ξωκλήσια και φτάνουμε σε εγκαταλειμμένο νταμάρι πέτρας που έχει διαμορφωθεί αρχιτεκτονικά. Όμορφη υπαίθρια διαμόρφωση.

>Καθαρή διάρκεια πορείας 3 ώρες περίπου. Ανάβαση 300μ. εύκολο.

Με στάσεις, θα χρειαστεί περισσότερο. Φέρτε μπαστούνια, καπέλο, νερό, φρούτο σάντουιτς και φωτογραφική μηχανή !

Χρόνος: Παρασκευή 1 ΜΑΙ 2015, ώρα 10:00

Έχετε το τηλ/μου μαζί σας Τάσος Καβαδέλλας(DSAʼ71) 6944 34 25 45

Παρακαλώ για να σας γράψω τόπο συνάντησης , δηλώστε το στο e-mail: tasoskavadellas@gmail.com μαζί με το τηλέφωνό σας και σημειώστε αν έρχεστε με τις συγκοινωνίες ως ΗΣΑΠ Κηφισιάς (ώρα 9:30)και αν χρειάζεστε κάποιος να σας πάρει από ΄κει.

Όλοι έρχονται με δική τους ευθύνη για την υγεία τους και για όποιο ατύχημα.

ΦΕΡΤΕ ΦΙΛΟΥΣ ! Φέρτε μπαστούνι καπέλο

Τάσος Καβαδέλλας (’71)

Ήρθε η άνοιξη ! Περπατήστε ! Δοκιμάστε την Καισαριανή:

Με το λεωφορείο 224 ως τέρμα (νεκροταφείο Καισαριανής)

Μετά,ανεβαίνουμε με το νεκροταφείο δεξιά μας, μέχρι

κάτω από τις

γέφυρες της Κατεχάκη (15 λεπτά πεζοί)

Από εκεί όπου και όπως θέλετε !

Οδηγόντας, παρκάρετε στην Εθνικής Αντιστάσεως αφού

περάσετε κάτω από τις γέφυρες Κατεχάκη.

Χάρτης πεζοπορικός <<Βόρειος Υμηττός>> εκδόσεις Ανάβαση

Βουλής 32 στο Σύνταγμα http://www.anavasi.gr/

Με θερμούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας DSA’71

Με λιακάδα, βρεθήκαμε στις ανηφοριές του Υμηττού, κοντά στο νεκροταφείο Παπάγου. Φτάσαμε στο βόρειο άκρο του βουνού, πάνω από την Αγ.Παρασκευή, και από ‘κει ακολουθήσαμε το μονοπάτι της ράχης του Υμηττού. Σε δυό ώρες περίπου φτάσαμε στην κορυφούλα Κορακοβούνι από όπου βλέπει κανείς όλη την Αθήνα και τα γύρω βουνά.

με πεζοπορικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας DSA’71

Και η πρόσκλησή μας:

Αγαπητοί πεζοπόροι: Πάμε στον κοντινό Υμηττό, εύκολη ανάβαση 400μέτρων.

Μπορούν όλοι, και παιδιά, εκτός τελείως αγυμνάστων.

Πρόταση για πεζοπορία την Κυριακή 19 ΑΠΡ 2015.

Διαδρομή:Υμηττός από νεκροταφείο Παπάγου, στην βόρεια πλευρά του βουνού.

>Καθαρή διάρκεια πορείας 3 ώρες περίπου.Με στάσεις, θα χρειαστεί περισσότερο. Φέρτε νερό φρούτο και σάντουιτσ.

Περίπου 400 μέτρα ανάβαση, μπορούν όλοι.

Χρόνος:Κυριακή 19ΑΠΡ2015, ώρα 10:00

ΓΙΑ ΤΟΠΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ: Γράψτε (προτιμότερο) μέιλtasoskavadellas@gmail.com

η από Παρασκευή απόγευμα τηλ. 6944 34 25 45

Για πεζοπορική ΕΞΑΡΤΗΣΗ και ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ:http://www.ex-dsathen.gr> Εκδηλώσεις > WANDERTAG

Στην αρχή της σελίδας WANDERTAG, δεξιά από την φωτογραφία μου, έχει επιλογή <<περισσότερα>> για ντύσιμο,

παπούτσια κλπ.

Υπάρχουν επίσης φωτογραφίες από παλαιότερα WANDERTAGE ( πεζοπορίες / ορειβασίες )!

Με ανοιξιάτικους χαιρετισμούς

Τάσος Καβαδέλλας DSA71

Πάρνηθα εύκολα και δύσκολα. Την Κυριακή αυτή, αρχίσαμε νομίζοντας ότι με την λιακάδα λιώσανε τα χιόνια. Πράγματι, από κάτω το βουνό έμοιαζε στεγνό. Επάνω, μόλις βγήκαμε από το ΜονΠαρνές, φάνηκαν άσπρα σκουφάκια στις κορυφές.

Περπατήσαμε εύκολα, μετά με νερά και τέλος με χιόνια κοντά στο καταφύγιο Μπάφι. Στην ανάβαση προς το καταφύγιο, η Λουκία γλιστρούσε και χρειάστηκε δύο μπαστούνια για λίγο. Οι άλλοι, με η χωρίς μπαστούνι, ανεβήκαμε όλοι στην βεράντα του καταφυγίου που βλέπει όλη την ρεματιά της Χούνης κάτω.

Στη φωτογραφία είμαστε (από αριστερά): Τάσος, Αντώνης, Άλκηστη, Λουκία και Μαλβίνα. Αυτοί ως εκεί. Τα κορίτσια μείναν στο καταφύγιο και οι δυό μας βάλαμε γκέτες.

Λίγο έξω από το Μπάφι αρχίζει μονοπάτι για Μόλα. Είχε παλιό χιόνι κρουστό ίσαμε τριάντα εκατοστά ύψος. Ακολουθήσαμε μέσα στα πατήματα προηγουμένων πεζοπόρων και προς το τέλος κατεβήκαμε στον δρόμο, επίσης καλυμμένο με χιόνι.

Τέλος φτάσαμε στο εκκλησάκι Άγιο Πέτρο της Μόλας και στην πηγή εκεί.

Με πεζοπορικούς χαιρετισμούς από το χιονισμένο ακόμα βουνό, Τάσος Κ

Να θυμηθούμε και την πρόσκλησή μας:

Γειά σας πεζοπόροι !

Τα εύκολα είναι όσο θέλει κάποιος: Σε όποιο σημείο μας χαιρετά και γυρίζει μόνος του.

ΟΠΟΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΑΞΙΖΕΙ !

Σχέδιο ολόκληρης της πορείας (Τα δύσκολα):

Ανάβαση με το τελεφερίκ

Μπάφι

Ανατολική πορεία για Μόλα

Αγόρος>χωματόδρομος>Σαλονίκι

Ανάβαση στην βόρεια οροσειρά

Κατάβαση στον Αυλώνα > με το τραίνο πίσω στο Μενίδι

Ο καιρός θα είναι καλός.

Γράψτε (προτιμότερο) μέιλ tasoskavadellas@gmail.com η τηλ. 6944 34 25 45

Με ανοιξιάτικους χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας DSA71

Ξαναπήγαμε στον ωραίο περίπατο της Χασιάς, φτιαγμένος από τον Δήμο της περιοχής πάνω στο παλιό υδραγωγείο του χωριού. Είχε ήλιο, έκανε και κρύο. Κατά τόπους είχε μαζέψει μπόλικο νερό και οι πεζοπόροι άνοιξαν παράπλευρα μονοπάτια να κρατήσουν τα παπούτσια τους στεγνά. Στο τέλος φτάσαμε στην απόκρημνη είσοδο του φαραγκιού, κάτω από την μονή Κλειστών. Η Γιανούλα η Γκούρα η Κελάδων έβγαζε ΠΟΛΥ νερό.

Μικρό γεύμα στα γρήγορα και επιστροφή από τα ίδια με το φαράγκι να βαθαίνει δεξιά μας, κλεισμένο μέσα σε πευκόφυτες πλαγιές. Που και που έσκαγε η Χασιά μπροστά μας με λόφους και βουνά γύρω της. Μας φάνηκε πολύ πιο γρήγορο να γυρίσουμε.

Θα ξαναπάμε σε στεγνή εποχή να ακολουθήσουμε το σύντομο απότομο μονοπάτι μέσα στο ρέμα Γκούρας κάτω από το μοναστήρι Κλειστών.

Με πεζοπορικούς χαιρετισμούς Τάσος Κ

Γειά σας ορειβάτες! Τελικά έγινε και αυτή η βραχώδης ανάβαση με ποικιλία καιρού!

Στεγνός συννεφιασμένος κατά τα αρχικά σκαρφαλώματα, μέχρι την σημαία στο Φλαμπουράκι σε υψόμετρο 1070μ.

Στα ψηλά, με παληό χιόνι ως μισό μέτρο βάθος, ψάξαμε και βρήκαμε το πατημένο μονοπάτι προς το καταφύγιο.

Φάγαμε καλά, ξεκουραστήκαμε, γεμίσαμε τις μπαταρίες μας και έξω πάλι.

Στην πορεία προς το ΜονΠαρνές κρατηθήκαμε στον δρόμο είχε λάσπες και κάποια νερά και υπερβολική ΟΜΙΧΛΗ.

Δεν βλέπαμε την μύτη μας και τα λίγα αυτοκίνητα πήγαιναν σαν ..πάπιες να μην πατήσουν κανέναν η μην τρακάρουν.

Φτάσαμε καλά, το τελεφερίκ μας κατέβασε αεροπορικά όπως πάντα.

Φιλιά και χαιρετισμοί από τους πεζοπόρους!

Ορειβάτες γειά σας!

Για όσους μείνουν εντός Αθήνας:

Την (καθαρή) Κυριακή 22ΦΕΒ2015 είστε προσκαλεσμένοι σε μέτρια βραχοσκαρφαλώματα…

Χωρίς ιδιαίτερο κίνδυνο, με κάποια κούραση…

Ανάβαση 600μ. περίπου στην κόψη του φλαμπουριού>καταφύγιο

Χαλαρά, μαζί με κάποιες στάσεις , 6 ώρες περίπου.

ΑΝ ΔΕΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΡΕΙΒΑΤΕΣ ΣΤΟ ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΜΕ(από ευκολότερη διαδρομή)

Συνάντηση ώρα 10:00 στη Λεωφόρο Λιοσίων σταθμός μετρό ΑΤΤΙΚΗ στο πάρκιν του ΣΠΡΙΝΤΕΡ

Εναλλακτικά ώρα 10:30 στο πάρκιν του τελεφερίκ, μπροστά στην είσοδο του κτιρίου για ανάβαση με το τελεφερίκ.

Δεν θα ανέβουμε με το τελεφερίκ. Εκεί θα βρούμε το αυτοκίνητό μας επιστρέφοντας.

Την Κυριακή 15 Φλεβάρη είχε ωραίο, ήπιο καιρό. Περπατήσαμε στα περίχωρα του μοναστηριού της Καισαριανής και το επισκευθήκαμε εν τάχει. Πριν από αυτό περάσαμε από τα παλαιοχριστιανικά και φράγκικα ερείπια στον λόφο Ταξιαρχών, από όπου φαίνονταν όλη η Αθήνα και και η χιονισμένη Πάρνηθα. Είχε κόσμο, ήταν λιακάδα την περισσότερη ώρα, βόλτα χαλαρή τρεις ώρες. Ελάτε την άλλη φορά!

Να θυμηθούμε και την πρόσκλησή μας:

Πρόταση για πεζοπορία την Κυριακή 15 ΦΕΒ 2015

Διαδρομή: Υμηττός , γύρω από την Μονή Καισαριανής.

>Καθαρή διάρκεια πορείας 3 ώρες περίπου.

Με στάσεις, θα χρειαστεί περισσότερο. Φέρτε ζεστά ρούχα, γάντια, σκουφί.

Περίπου 200 μέτρα ανάβαση, μπορούν όλοι.

Χρόνος:Κυριακή 15 ΦΕΒ 2015, ώρα 10:20

WANDERTAG#24

Περίπατος εύκολος 3ώρες για όλους περί την μονή ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

Στάση ΚΑΡΑΒΕΛ 10:20

Δασικό σπιτάκι στην Εθνικής Αντιστάσως(ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ) λίγο ψηλότερα από τις γέφυρες ΚΑΤΕΧΑΚΗ μισή ώρα αργότερα, 10:50.

Τόπος: Λεωφ.Βασ.Αλεξάνδρου, στάση λεωφορείου <<ΚΑΡΑΒΕΛ>>.

Ερχόμενοι από ΧΙΛΤΟΝ η μετρό ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ, 50 μέτρα πριν το ξενοδοχείο ΚΑΡΑΒΕΛ, από την ίδια πλευρά με το ΚΑΡΑΒΕΛ. Υπάρχει παρκάκι. Απέναντι είναι το νοσοκομείο Συγγρού.

Εναλλακτικός Τόπος 30λεπτά αργότερα: Ώρα 10:50

Λεωφόρος Εθνικής Αντιστάσεως στην Καισαριανή 100μέτρα προς το βουνό μετά τις γέφυρες της Κατεχάκη που περνά πάνω από την Εθν.Αντιστάσεως, στο ξύλινο δασικό σπιτάκι αριστερά.

Από βόρεια: Ερχόμενοι από περιφερειακή Υμηττού ΔΕΝ παίρνουμε έξοδους για Αθήνα, συνεχίζουμε προς Καρέα. Αρκετά ΠΡΙΝ τον Καρέα:

ΑΜΕΣΩΣ μετά την συμβολή με Κατεχάκη (200μ.) πρώτη έξοδος Καισαριανής: Κατεβαίνουμε την ράμπα, μετά στροφή αριστερά κάτω από τις γέφυρες και φτάσατε.

Από νότια: Ερχόμενοι από Κατεχάκη ( Βύρωνα, Ηλιούπολη κλπ), μετά τον Καρέα, ΑΡΙΣΤΕΡΟ φανάρι για Καισαριανή (καφέ πινακίδα προς ΜΟΝΗ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ), στο νεκροταφείο Καισαριανής ΔΕΞΙΑ επάνω έχοντας το νεκροταφείο δεξιά μας, περνάτε κάτω απ’ τις γέφυρες και φτάσατε.

Ορειβάτες γειά σας! Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014 είστε προσκαλεσμένοι σε μέτρια βραχοσκαρφαλώματα…

Χωρίς ιδιαίτερο κίνδυνο, με κάποια κούραση…

Ανάβαση 600μ. περίπου στην κόψη του φλαμπουριού>καταφύγιο>κατάβαση με το τελεφερίκ

Χαλαρά, μαζί με κάποιες στάσεις ,6 ώρες περίπου.

Συνάντηση ώρα 9:30 στη Λεωφόρο Λιοσίων σταθμός μετρό ΑΤΤΙΚΗ στο πάρκιν του ΣΠΡΙΝΤΕΡ

Εναλλακτικά ώρα 10:00 στο πάρκιν του τελεφερίκ, μπροστά στην είσοδο του κτιρίου για ανάβαση με το τελεφερίκ.

Δεν θα ανέβουμε με το τελεφερίκ. Εκεί θα βρούμε το αυτοκίνητό μας επιστρέφοντας.

Γράψτε μου που θα έρθετε και αν στην ΑΤΤΙΚΗ, αν θα έρθετε χωρίς αυτοκίνητο.

tasoskavadellas@gmail.com κινητό 6944 34 25 45

ΑΞΙΖΕΙ !

με ορειβατικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας DSA’71

Ωραία βόλτα τριών ωρών με δροσερή συννεφιά και πολύ άλλο κόσμο στα μονοπάτια του βουνού.

Από τις γέφυρες της Κατεχάκη προς μονή Καισαριανής, ρεματιά Ηριδανού και μετά προς χωματόδρομο πάνω από την μονή. Γυρίσαμε από μονοπάτι με ταμπέλες για ονομασία κάποιων θάμνων/δέντρων προς το σημείο Καλοπούλα.

Βόρεια οροσειρά. Την Κυριακή του δώσαμε και κατάλαβε! Περπατήσαμε τις εφτά ώρες, όπως προβρέφτηκε, και ποιό ζόρικα από ότι προβλέφτηκε. Ανταμειφτήκαμε με καλό καιρό και αεροπορικές θέες.

Ξεκινήσαμε τέσσερεις μέσα στο πυκνό δάσος, δίπλα στο νερό που κελάρυζε, πάνω σε παχύ στρώμα από φύλλα πεσμένα. Κάθε φορά που ακουμπούσε το κεφάλι μας επάνω, άφηναν σταγόνες στα μαλλιά μας οι φυλλωσιές.

Σύντομα φτάσαμε στο Παλιομήλεσι, ανοικτά λιβάδια με τεράστια πλατάνια στο πλάι. Τριγύρω οι κορυφές Μνήματα, Μεσοβούνι και Σκίμθι.

Μετά από λίγο ψάξιμο πηδήξαμε πάνω από το ρυάκι που ακολουθούσαμε και βρήκαμε σημάδια δύο μονοπατιών. Ακολουθήσαμε το δυτικό, στα ριζά της κορυφής Σκίμθι.

Βραχώδες τοπίο, ανηφορικό, κατάφυτο με πλατάνια, πεύκα, θάμνους μέχρι και μερικά έλατα. Δεξιά μας υψώνονται γκρεμοί, μέρος από τα πόδια του βουνού που ανεβαίνουμε.

Σύντομα φτάνουμε σε επίπεδο άνοιγμα που ακολουθείται από δεύτερο οροπέδιο, χιλιόμετρα σε μήκος, χωμάτινο, επίπεδο με διάσπαρτα δέντρα η μεγάλους θάμνους κουρεμένους σε κωνικό σχήμα από βόσκηση ελαφιών. Επί δεκαετία και περισσότερο δεν έχω δει ποτέ κατσίκια η πρόβατα εδώ.

Πίσω, νότια η μάζα της Πάρνηθας με τις κορυφές Όρνιο και την Καραβόλα ψηλά ψηλά. Δεξιά μας, η βόρεια οροσειρά: Αυτό είναι το Σαλονίκι. Τόπος σιωπηλός, ήρεμος, αποκομμένος. Ο κόσμος χωρίς ανθρώπους.

Δεξιά μας, περνάμε σύντομο τόπο πυκνής βλάστησης και αρχίζουμε ελεύθερη, κατ’ευθείαν ανάβαση. Η Ιωάννα αφήνει κόκκινη κορδέλα σε κάποια ψηλά κλαδιά. Σημάδια που θα μας οδηγήσουν αν γυρίσουμε πίσω από τα ίδια. Καλός στερεός βράχος, με βαθειές σχισμές , κατά τόπους στρογγυλές τρύπες στην πέτρα, λες και από τρυπάνι. Ακροβατούμε συχνά σε στέρεες βράχινες μύτες και κόψεις. Παρακάμπτουμε πυκνές συστάδες από φυλλίκια, πουρνάρια, οξύκεδρα. Είναι μέτρια ανηφόρα. Πιό απότομο θα ήταν αναρρίχηση. Διάλειμμα να ανασάνουμε.

Η θέα κάτω ξεδιπλώνει το οροπέδιο και τις γύρω κορυφές με ανάγλυφη ευκρίνεια. Γιατί ξεκουράζει η μακρινή θέα; Γιατί τέτοιες στιγμές τα λόγια περιττεύουν;

Συνεχίζουμε το σκαρφάλωμα σε όλο και πιο ανοικτό πεδίο. Ένας σωρός βράχων, να η κορυφή!

Φτάνοντας στην ράχη του βουνού, ξεδιπλώνεται κάτω μας η πεδιάδα προς βορρά: Αυλώνας, οι φυλακές ανηλίκων, η Μαλακάσα, η εθνική οδός. Ξαποσταίνουμε, παίρνουμε φωτογραφίες.

Η συνέχια περιλάμβανε δυό πραπλήσιες κορυφούλες, διάβασμα του χάρτη να βρούμε μονοπάτι εύκολης επιστροφής, δύσκολη διάβαση πυκνόφυτων περιοχών. Όλοι φέρθηκαν ψυχρόαιμα, ο χρόνος κυνηγούσε μη μας πιάσει το σκοτάδι, ο Γιάννης βρήκε πρώτος τα σημάδια του μονοπατιού: Ευτυχώς αυτό μας επέτρεψε να γυρίσουμε στο οροπέδιο Σαλονίκι και από ‘κει πίσω στο Παλιομήλεσι και το αυτοκίνητο του Γιάννη και της Βάσως με… αρκετή λάσπη στα παπούτσια και παντελόνια μας. Το φως μόλις μας έφτανε να περπατήσουμε. Και εις ανώτερες διαδρομές!

με πεζοπορικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας ’71

Και το κάλεσμά μας

Αγαπητοί πεζοπόροι, θα πάμε ορειβασία.

Ο καιρός προβλέπεται καλός, η πορεία 6-7 ώρες περίπου.

Κυριακή 16ΝΟΕ 2014

Σταθμός Λαρίσης

Ώρα 8:20

Προαστιακός για Σφενδάλη (Μαλακάσα ) αναχωρεί 8:44

1 η 1.5 λίτρα νερού ο καθένας!

Σφενδάλη >Παλιομήλεσι>Σαλονίκι>κορυφή Σκίμθι>βλέποντας κάνοντας

με φυσιολατρικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας(DSA’71)

Δυτικός Υμηττός: Καράβι και κόψη Κακορέματος:

Καμιά φορά ξεκινά η εκδρομή με αμφίβολους οιωνούς και όλα παν καλά!

Σάββατο βράδυ και Κυριακή, λίγο πριν φύγουμε, δύο παρέες ανέβαλαν από τον φόβο της βροχής. Αλλά είχαμε λιακάδα και 20 βαθμούς και τα αντιανεμικάμείναν στα σακκίδια…

Α! είχε και τον Μαραθώνιο Αθηνών με δρόμους κλειστούς ως τις 5 το απόγευμα αλλάούτε αυτό μας πείραξε…

Ομολογώ ότι είχα περιγράψει εύκολο περίπατο και προέκυψε κανονική ορειβασία…

Δεν φταίει η δίοίκηση, υπήρχε όρεξη και ικανότητα στους συμμετέχοντες και έτσι λάβαμε ότι …μας άξιζε.

Περπατήσαμε σε ώριμο πευκοδάσος, περπατήσαμε σε βραχώδεις ανηφόρες μέσα σε γαλατσίδες και πουρνάρια, μπήκαμε στο …καράβι, ένα παλιό νταμάρι πελεκημένο όλο με καλέμι και σφυρί, ατελείωτες μικρές δαγκωματιές σε κάθετες όψεις βράχου.

Παραθέτω μια φωτογραφία με την …πλώρη για του λόγου το αληθές. Φτάσαμε στην κόψη των γκρεμών του Κακορέματος, πήξαμε μέσα στους θάμνους που σκέπαζαν τα πάντα, συναντήσαμε δυό ορειβάτες που έρχονταν αντίθετα από εμάς, σηκώσαμε το σκυλάκι Ματίλντε της Κορνέλιας για να περάσει ψηλούς βράχους, χαθήκαμε και ο Αντώνης βρήκε τελικά το μονοπάτι της επιστροφής, καταφέραμε να μην χάσουμε τον Γιώργο που έτρεχε συνέχεια μπροστά αναγνωρίζοντας την πλαγιά.

Κάτω στους χωματόδρομους έτρεχαν μοτοσικλέτες κρος, ευτυχώς μακρυά για να ακούμε την φασαρία. Διαλέξαμε διαδρομή κατάληλη μόνο για ορειβάτες η ελικόπτερο…

Τα κορίτσια μας, 12 ετών και τα δύο, συμμαθήτριες, η Άλκιστη και η Δέσποινα πήγαν πολύ καλά. Πήραν ορειβατικό βαθμό 11 με άριστα το 10. Τι λέω, όλοι μεγάλοι και μικροί και η Ματίλντε είχαν μια ευχάριστη Κυριακή. Ελάτε την επομένη φορά. ΧΑΝΕΤΕ…

Και η πρότασή μας για πεζοπορία:

Διαδρομή:Υμηττός , γύρω από την Μονή Καισαριανής.

Καθαρή διάρκεια πορείας 3 ώρες περίπου. Με στάσεις, θα χρειαστεί περισσότερο. Φέρτε νερό φρούτο και σάντουιτς. Περίπου 200 μέτρα ανάβαση, μπορούν όλοι.

Χρόνος:Κυριακή 9 ΝΟΕ 2014, ώρα 9:50

ΕΛΕΓΞΤΕ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ υπάρχει συγχρόνως ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Περιληπτικά: WANDERTAG#20

Περίπατος εύκολος 3ώρες για όλους περί την μονή ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣΣτάση ΚΑΡΑΒΕΛ 9:50

Δασικό σπιτάκι στην Εθνικής Αντιστάσως πάνω από τις γέφυρες ΚΑΤΕΧΑΚΗ 10:20

Mόλα>Λημικό>Σαλονίκι. Την Κυριακή, όλαν πήγαν καλά και μόνο …ένας πήγε στραβά, ο φίλος και συνορειβάτης Αντώνης δεν φαντάστηκε ότι θα αρχίζαμε νωρίτερα από το αναμενόμενο, ούτε ειδοποίησε για την συμμετοχή του. Έτσι όταν πήρε τηλέφωνο είμασταν ήδη στο δάσος. Αντώνη την επομένη φορά σε θέλουμε μαζί μας!

Ανεβήκαμε με αμάξι στην Μόλα της Πάρνηθας πρώτο αυτοκίνητο που παρκάρησε. Είμαστε τέσερεις, καλοί πεζοπόροι, φάνηκε γρήγορα στο πρώτο τμήμα, φτάσαμε στον ΑηΓιώργη του Λημικού σε μία ώρα. Στην κατηφόρα, κατά γενική ομολογία, είμαστε

ασυναγώνιστοι!

Βαρέσαμε την καμπάνα, η Σεβαστή άναψε κεράκι, θαυμάσαμε τα λιβάδια και τις απλωμένες κορυφές και …πήραμε δρόμο. Μια μικρή αγωνία την έχω μήπως διάλεξα διαδρομή μεγαλύτερη από ότι ανακοίνωσα.

Συνεχίζουμε σε λάκες, από τούνελ κομμένο μέσα σε ένα τεράστιο πουρνάρι, φτάνουμε σε διασταύρωση με ταμπέλα. Μετά κατηφόρα μέσα σε πευκοδάσος και σύντομα φτάνουμε σε μεγάλο επικλινές άνοιγμα με δύο πηγάδια. Παίρνουμε το βόρειο-ανατολικό μονοπάτι που μέσα από βραχώδη κατωφέρεια οδηγεί στο μεγάλο οροπέδιο Σαλονίκι.

Κλεισμένο ανάμεσα στον κύριο όγκο του βουνού και την βόρεια οροσειρά εκτείνεται επίπεδο, ήσυχο γεμάτο ψηλούς θάμνους και μερικά πεύκα. Γύρο κορυφές σ’όλες τις κατευθύνσεις. Όρνιο, Καραβόλα με το ραντάρ, Μαύρη, Αραλάλα, Σκληρό, Ανώνυμη, Σκίμθι και Μεσοβούνι φέρνω γύρω το βλέμα. Χρόνια πριν, μόνος, έχω δει ελάφια να καλπάζουν αθόρυβα στον τόπο αυτό. Έμοιαζαν να πετάνε σύριζα στο έδαφος, ανεμπόδιστα από την βλάστηση.

Βαδίζουμε γρήγορα σε χωματόδρομο κατά μήκος προς ανατολάς. Υπάρχει κούραση, συζητάμε που θα γίνει στάση. Ο δρόμος στρίβει νότια, πάλι μέσα στο βουνό. Σταματάμε σε άπλωμα με κάποιες στρογυλές πέτρες, <<καρέκλες>>. Ανοίγω τον χάρτη, κάπως πρέπει να ανεβούμε ελεύθερα, να κόψουμε μια φουρκέτα του δρόμου. Πράγματι παρακάτω, βρίσκουμε μισο-ανοιγμένο μονοπάτι.

-Ελάτε πάμε για περιπέτεια λέω.

Ανηφορίζουμε τώρα, είναι ανοιγμένο αλλά υπάρχουν και κλαδιά που μας γρατζουνάνε. Στο βάθος φαίνεται ο δρόμος που παρακάμπτουμε. Φτάνουμε σε βραχώδη κορυφούλα. Στάση και ανάγνωση του χάρτη. Βρίσκουμε ότι προς νότο θα βρούμε την συνέχεια του δρόμου. Πράγματι σε λίγο…επιτυχία! Ωραίος και άνετος που είναι ο χωματόδρομος! Κοντεύουμε λέω. Άλλο ένα μονοπάτι μέσα από το ελατοδάσος στον Αγόρο και κλείνουμε τον κύκλο! Τώρα έχει έρθει κόσμος στην Μόλα. Το αυτοκίνητό μας είναι χαμένο μέσα σε δεκάδες άλλα. Κάναμε ακριβώς πέντε ώρες! Όπως είχε λεχθεί.

Ελάτε την επόμενη φορά!

με πεζοπορικούς χαιρετισμούς

Τάσος Καβαδέλλας καο οι πεζοπόροι

Αγαπητοί πεζοπόροι, απόφοιτοι DSA και φίλοι για σας !

Πρόσκληση να περπατήσουμε σε ερημικές περιοχές της βόρειας Πάρνηθας.

Την Κυριακή 19 ΟΚΤ θα έχει πάλι καλό καιρό!

Ανάβαση με αυτοκίνητο ως την Μόλα. Πορεία κυκλική 5 ώρες, για Λημικό, Σαλονίκι και πίσω στην Μόλα. Υψομετρική διαφορά 300 μέτρα.

ΚΑΠΕΛΛΟ, αδιάβροχο καλού-κακού, γυαλιά ηλίου, προσφάι, νερό, μπαστούνι.

ΧΡΟΝΟΣ: Κυριακή 19 ΟΚΤ 2014

ΚΕΝΤΡΟ-ΝΟΤΙΟΙ

> Συνάντηση 8:50 οδός Λιοσίων, στο πάρκινγκ του πρώην ΣΠΡΙΝΤΕΡ επί της Λιοσίων απέναντι από σταθμό μετρό/ηλεκτρικού ΑΤΤΙΚΗ.

ΒΟΡΕΙΟΙ

>Συνάντηση 9:30 στο πάρκινγκ του τελεφερίκ, στην ΣΤΕΓΑΣΜΕΝΗ ΕΙΣΟΔΟ του κτιρίου τελεφερίκ που ανεβαίνει στο ΜονΠαρνές. EKEI θα οργανωθούμε για αυτοκίνητα προς Μόλα.

Από την εθνική οδό παίρνετε την έξοδο ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΑΡΝΗΘΑ που είναι 400 μέτρα βόρεια από την διασταύρωση με την Αττική οδό. Μετά ίσια λεωφόρος Καραμανλή > λεωφ. Πάρνηθος.

Ανεβαίνοντας την λεωφ.Πάρνηθος, μετά την τελευταία ταβέρνα, διανύετε 2 χιλιόμετρα σε κάποιο δάσος: Δεξιά είναι πρώτα η έξοδος, μετά το πάρκιν του τελεφερίκ, τέλος στο πάνω μέρος η είσοδος, με σήμανση/ταμπέλες. Το υπαίθριο πάρκιν του ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ είναι δωρεάν.

‘Οσο ΠεΡΙΣΣοΤΕρΟΙ έρθετε, τόσο ΓΡηγορότερΑ θα πάμε νέο WANDERTAG.

Με πολύ πεζοπορικούς χαιρετισμούς

Τάσος Καβαδέλλας DSA’ 71