Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά! Και ο στόχος επετεύχθη! Παλιοί συμμαθητές αντάμωσαν ξανά και απόφοιτοι από διαφορετικές χρονιές γνωρίστηκαν μεταξύ τους και έγιναν όλοι τους μία μεγάλη παρέα! Καθώς αποχαιρετιόμασταν όλοι ζήτησαν να ξανανταμώσουμε του χρόνου! Με χαρά, λοιπόν, θα τα ξαναπούμε στο επόμενο After Summer Drink ποτάκι μας.

Was für ein schöner Abend! Klassenkameraden aus alten Zeiten und AbsolventInnen aus verschiedenen Jahrgängen der DSA hatten die Möglichkeit sich kennenzulernen und auszutauschen und wurden schnell zu einer “parea”! Beim Abschied baten alle darum, sich nächstes Jahr wieder zu treffen! Wir würden uns freuen, Euch alle bei unserem nächsten After Summer Drink im nächsten Jahr wiederzusehen. (περισσότερα…)

Με πολύ μεγάλη συμμετοχή, με ανακατεμένες όλες τις ηλικίες, με άφθονο φαγητό και ποτό να κυκλοφορεί ανάμεσα στα πηγαδάκια, με την Ελένη Βαλεντή, απόφοιτο του 2000, ακούραστη να τραγουδά ασταμάτητα, μία εικόνα μοναδική, με όλους χαρούμενους έξω από την τάξη, στην κεντρική αυλή, εκεί, που ξεχυνόμασταν με το άκουσμα του κουδουνιού, σαν σε διάλειμμα, μόνο που τώρα δεν αναρωτιόμασταν σε ποια τάξη είναι ο καθένας, αλλά ποιας χρονιάς είναι απόφοιτος.

Μπράβο στο σχολείο, που το πρότεινε, μπράβο στους απόφοιτους που το στήριξαν, μπράβο σε όλες και όλους, κυρίως στην Χαρούλα Αντωνοπούλου, που συντόνισε όλη την προετοιμασία. Η εκδήλωση καθιερώθηκε πλέον σαν “η καλοκαιρινή συνάντηση” και ήδη από τώρα περιμένουμε την επόμενη. Το σχολείο μάλιστα δώρισε σε όλους και ένα “επετειακό λεύκωμα” από τον εορτασμό των 125 χρόνων.

Ήταν όλοι εκεί, όλες οι ηλικίες, απόφοιτοι από το 1961 έως το 2019. Είδαμε την Ρέα Αργυριάδου (’61), που συνοδευόταν όχι μόνον από τον σύζυγό της Γιάννη Μυλωνά, καθηγητή για πολλά χρόνια στο σχολείο, αλλά και από τον γιό και τον εγγονό της, απόφοιτο του 2019, που δεν ήταν ο μόνος μικρός. Ήταν και άλλοι: ο Δημήτρης Κεραμίδας, του ’17, ο γιός της Korinna Jessen, του ’13 και άλλοι, αλλά και πάρα πολλοί μεγάλοι. Απόφοιτοι  της δεκαετίας του ’70, του ’80, του ’90, του 2000 και του 2010. Μετρήσαμε πολλούς της τάξης του ’73 και του ’80 χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έχουμε εικόνα για όλες τις χρονιές.

Είδαμε καθηγήτριες και καθηγητές, νυν και πρώην, μέλη του Vorstand, αλλά και της διοίκησης της Σχολής, πρώην προέδρους του Συλλόγου Αποφοίτων: τον Μάκη Δριμαρόπουλο του ’73, τον Πέτρο Πετρακόπουλο του ’72 με τον γιό του, είδαμε πολλά παιδιά του γερμανικού τμήματος, ίσως μάλιστα να ήταν η πρώτη φορά, που ήρθαν τόσοι πολλοί Γερμανοί σε συνάντηση αποφοίτων και πρέπει να πούμε ότι η Χριστίνα Βάζου και ο Θάνος Ιωαννίδης έβγαλαν καταπληκτικές φωτογραφίες.

Εξαιρετικά οργανωμένη και η έκθεση με τα έργα, που δημιουργήθηκαν στο μάθημα Εικαστικών του Wolfgang Rottenkolber τις δεκαετίες του ’80 και του ‘90, μία ιδέα της Μυρτούς Κωσταροπούλου, που υλοποίησε η Αγγελική Κανελλακοπούλου.

Του χρόνου, να ‘μαστε καλά, θα το οργανώσουμε έτσι να έρθουν πιο πολλοί. Ας μην ξεχνάμε ότι την  ίδια στιγμή διεξαγόταν ο Τελικός του Κυπέλλου της UEFA με τον Ολυμπιακό να διεκδικεί τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης. Πολλοί επέλεξαν την τηλεόραση, όσοι τα κατάφεραν επέλεξαν το γήπεδο και πάρα πολλοί φοβήθηκαν την κίνηση, κυρίως τη επιστροφή, και κάθισαν σπίτια τους. Δεν θέλουμε να φανταστούμε τι θα γινόταν στο σχολείο αν έρχονταν όλοι, όσοι το θέλανε.

Το έχουμε πλέον όλοι αντιληφθεί. Η δύναμη και το καμάρι του σχολείου είναι οι απόφοιτοί του, αλλά και η δύναμη και το καμάρι των αποφοίτων είναι, που πέρασαν από το σχολείο αυτό. Ήταν μία βραδιά αξέχαστη, μοναδική.

Δείτε τις φωτογραφίες από την εκδήλωση της 29.5.2024…

Η Χριστίνα Βάζου, απόφοιτος του ΄86 και ο Θάνος Ιωαννίδης, απόφοιτος του ’73 φωτογράφισαν την εκδήλωση. Οι φωτογραφίες είναι καταπληκτικές και προτιμήσαμε να τις δημοσιεύσουμε όλες αντί να επιλέξουμε ένα μικρό μέρος τους.

Δείτε τις 200 περίπου φωτογραφίες της Χριστίνας Βάζου:

https://drive.google.com/drive/folders/1yy3HuO8e2oWmucywqgQGDj9ndRLYemq0

και οι 100 περίπου του Θάνου Ιωαννίδη:

https://drive.google.com/drive/folders/186wgb8JrQCczHZYwO812D6FyHUBloo6b

Στην δεξίωση είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν και ομάδες τάξεων κάνοντας μικρά reunion:

η τάξη του 1980

η τάξη του 1973

και ανάκατα

“Ξανασυναντιόμαστε” είναι ένας όρος που παραπέμπει στα reunions, στα Klassentreffen, δηλαδή τις συναντήσεις μεταξύ συμμαθητών της ίδιας τάξης.

Εδώ, στην ενότητα “Ξανασυναντιόμαστε” έχουμε κάτι πιό γενικό. Έχουμε τις συναντήσεις όλων των τάξεων ταυτόχρονα, είτε με αφορμή τα Χριστούγεννα, είτε τις επετείους της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, είτε κάτι άλλο.

Πρόσφατα, το 2024 η Γερμανική Σχολή Αθηνών και ο Σύλλογος Αποφοίτων αποφάσισαν να συνδιοργανώσουν κάτι μεγάλο, κάτι για πρώτη φορά. Μία συνάντηση / δεξίωση / Gala για όλους τους απόφοιτους / μαθητές, όλων των τάξεων. Και να ξεκαθαρίσουμε, ότι για τον Σύλλογο Αποφοίτων ισχύει το “μια φορά μαθητής, για πάντα απόφοιτος”.

Στην ενότητα αυτή θα δείτε όλες τις εκδηλώσεις που απευθύνονται στους αποφοίτους, ενώ τις άλλες, όπως το Oktoberfest, που απαευθύνονται σε όλους (μαθητές, αποφοίτους, καθηγητές κτλ) θα τις αναζητήσετε σε άλλες ενότητες.

Οπότε, τις συναντήσεις με αφορμή την αποφοίτηση πριν από 10, 20, 25, 30 και 50 χρόνια θα τις βρείτε στις αντίστοιχες χρονιές αποφοίτησης στην ενότητα “Klassenzimmer”

Υπάρχουν παρέες από τα σχολικά χρόνια που βρίσκονται, που μιλάνε κάθε μέρα. Μιά τέτοια παρέα είναι η απόφοιτοι του ’42, που είναι (ήταν) σε μία διαρκή επαφή, και βρίσκονται όποτε μπορούν. Μιά άλλη παρέα είναι η Gruppe 61, οι απόφοιτοι της τάξης του 1961, η τάξη του ’63 και του ’64, πολλοί απόφοιτοι του ’73 καί άλλοι. Ειδικά αυτές οι πρώτες τάξεις της δεκαετίας του ’60, οι πρώτες χρονιές των αποφοίτων της Σχολής μετά το άνοιγμά της το 1956, έχουν να πουν πολλά, που δεν γνωρίζουν οι νεώτεροι, και οι συναντήσεις τους είναι ταυτόχρονα και “διαλέξεις ιστορίας”.

Φωτογραφικό υλικό από όσα Reunions έχουν πραγματοποιηθεί θα βρείτε στην ενότητα Klassenzimmer

Ο Ronald Meinardus, δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής και σχολιαστής, κύριος ερευνητής, συντονιστής ερευνητικών προγραμμάτων για τις σχέσεις Ελλάδας – Γερμανίας της ΕΛΙΑΜΕΠ, έγραψε στην Griechenland Zeitung ένα εξαιρετικό κείμενο για την Πρώτη Δεξίωση των Αποφοίτων που έγινε στις 29 Μαΐου στην Γερμανική Σχολή Αθηνών.

Εδώ, κάνοντας μία μικρή παρένθεση, θα πρέπει να αναφέρουμε την συμβολή της Griechenland Zeitung και των εκδοτών της: Jan Hübel και Robert Stadler, που παρακολουθούν, αγκαλιάζουν και ενημερώνουν την ελληνο-γερμανική κοινότητα στην Ελλάδα, και όχι μόνον, και σε κάθε περίπτωση είναι πάντα δίπλα στην Γερμανική Σχολή Αθηνών. 

Alte Freunde und neue Verbindungen

Die Deutsche Schule Athen (DSA) lud in der Vorwoche – mit Unterstützung des Alumni-Vereins der DSA – Absolventinnen und Absolventen aller Jahrgänge zum ersten Alumni-Empfang ein. Das Ziel, das Netzwerk zu stärken bzw. zu fördern, wurde mit dem Abend auf jeden Fall erreicht.

Eine Gästeliste lag nicht aus. Die genaue Zahl der Anwesenden wird daher im Dunkeln bleiben. „Wir haben 400 Anmeldungen“, so die Veranstalter. Wo sonst die Schülerinnen und Schüler der DSA ihre Pausen verbringen, bestimmt an diesem lauen Sommerabend ein anderes Publikum die Szene. Die versammelten Menschen sind Ehemalige, latinisiert auch Alumni genannt. Alle verbindet, dass sie ihre Schulzeit… (περισσότερα…)

Την Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου, παραμονές του 2024, συναντηθήκαμε στην μπυραρία του ΚΟΜΗ στο Γαλάτσι. Ήρθαν απόφοιτοι Γερμανοί και Έλληνες, μικροί και μεγάλοι, μέλη και από τα δύο συμβούλια Αποφοίτων και Σχολής, ήπιαμε μπύρα και κρασί, φάγαμε και περάσαμε μια βραδυά ευχάριστη. Ο χώρος ζεστός και φιλόξενος και η περιποίηση εξαιρετική.

Με την ευκαιρία, πολλοί απόφοιτοι υπέβαλαν αίτηση προκειμένου να εγγραφούν ως μέλη του νέου διευρυμένου Συμβουλίου.

Την Δευτέρα 30 Μαΐου 2022 εόρτασε η Γερμανική Σχολή Αθηνών τα 125 χρόνια της με μια λαμπρή εκδήλωση στις εγκαταστάσεις της στο Μαρούσι. Η γιορτή έγινε λόγω της πανδημίας με καθυστέρηση ενός έτους, όμως όλα ξεχάστηκαν μόλις όλοι μας πατήσαμε το πόδι μας στην αυλή.

Συγκινηθήκαμε με την ομιλία του “δικού μας” Τάκη Πικραμμένου, που μίλησε ως απόφοιτος, ή καλύτερα, ως μαθητής, και όχι ως Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.

Συγκινηθήκαμε με το καταπληκτκό video αφιέρωμα στην ιστορία της Σχολής με υλικό κυρίως από τις εκδηλώσεις των αποφοίτων που ετοίμασε η Χαρούλα Αντωνοπούλου.

Συγκινηθήκαμε με την δήλωση της Ντόρας, που το 2014 είχε ανέβει στην σκηνή της Aula και μπροστά στον τότε διευθυντή της Joachim Zeidler δήλωνε “την Di Lernia την φοβόμουνα πιό πολύ από την χούντα”.

Συγκινηθήκαμε με την εικόνα του Μανώλη Γλέζου, που και αυτός ως προσκεκλημένος μας, είχε παραμερίσει την ιστορία της σημαίας και είχε δηλώσει ότι ο Ευρωπαϊκος πολιτισμός στηρίζεται σε δύο πυλώνες: τον ελληνικό και τον γερμανικό.

Συγκινηθήκαμε με τα βιντεάκια που μας είχε στείλει ο Τάσος Κυπριανίδης από την τάξη του 1969 με τον Zeidler και τους άλλους καθηγητές, Έλληνες και Γερμανούς, νέους, σαν παιδάκια, πολύ νεώτερους από ότι είμαστε οι περισσότεροι από εμάς στο ακροατήριο σήμερα.

Συγκινηθήκαμε με τα πιτσικρίκια μας, που “έρχονται” από πίσω να μας αντικαταστήσουν και παίξαν άψογα και με πολύ κέφι Χατζιδάκι, Θεοδωράκη και ροκ.

Συγκινηθήκαμε και με τους καθηγητές μουσικής που μας θύμισαν τους παλιούς που πάσχιζαν να μας μάθουν τις νότες και τους πειράζαμε.

Είχαμε και επισκέψεις έκπληξη, όπως αυτήν της Vicky Pryce από το Λονδίνο, του Σπύρου Αρταβάνη-Τσάκωνα από την Βοστώνη, του Dieter Klemm και του Νίκου Αποστολόπουλου από το Βερολίνο και άλλων.

Ήταν μία εξαιρετική, μία μοναδική βραδυά, καταπληκτικά οργανωμένη, που την επιτυχία της την οφείλει στην προσπάθεια της Χαρούλας Αντωνοπούλου, που φορτώθηκε την ευθύνη, το υλικό, την κούραση και εκτέλεσε το έργο άψογα.

Δείτε το video αφιέρωμα στα 125 χρόνια της DSA…

Σχετικά άρθρα:

Η Γερμανική Σχολή Αθηνών έσβησε 125 κεράκια μαζί με τους απoφοίτους της…

Σχετικά με την εκδήλωση των 125 χρόνων…

Ενημέρωση για την εκδήλωση των 125 χρόνων ΓΣΑ…

SAVE THE DATE : Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 

Χριστουγεννιάτικη Συνάντηση στον “Κόμη” την γνωστή μπυραρία του Δευκαλίωνα Κόμη, που τελείωσε το Θέατρο Τέχνης δίπλα στον Κάρολο Κουν, και που το 1980, άνοιξε έτσι, για την πλάκα του, μια μπυραρία σε μια περιοχή όπου περνούσε ένα αυτοκίνητο την ώρα.

Ραντεβού λοιπόν στις 20:30 στο Νο 20 της οδού Λασκαράτου, πλατεία Παπαδιαμάντη (Άνω Πατήσια).

Διαβάζουμε από το “Αθηνόραμα”:

Δεν ξέρω με τι να πρωτοξεκινήσω γράφοντας για τον Κόμη. Θεωρητικά θα έπρεπε να αναφερθώ πρώτα στην κουζίνα του και στα σπιτικά πιάτα, με τα οποία έχει διανθίσει το μενού της μπυραρίας η κυρία Αριστέα. Αλλά θα ήταν ατόπημα. Γιατί εδώ όλα ξεκινούν, κινούνται και τελειώνουν γύρω από την έντονη και χαρισματική προσωπικότητα του ιδιοκτήτη και ηθοποιού Δευκαλίωνα Κόμη. Αν ισχύει αυτό που λένε, ότι το όνομα σημαδεύει τη ζωή σου, δεν αναρωτιέμαι γιατί ένας Δευκαλίων Κόμης τελείωσε το Θέατρο Τέχνης δίπλα στον Κάρολο Κουν, συμμετείχε σε εμβληματικές παραστάσεις, δούλεψε με τον Μίμη Φωτόπουλο και κάποια στιγμή το 1980, έτσι, για την πλάκα του, άνοιξε μια μπυραρία σε μια περιοχή όπου περνούσε ένα αυτοκίνητο την ώρα.

Την ξεκίνησε πιο πολύ για την παρέα, για να οργανώνουν εκεί παραστάσεις, και η παράδοση συνεχίστηκε, αφού ακόμη και τη Δευτέρα που το επισκέφτηκα πριν από μια-δυο εβδομάδες στο απέναντι μπαράκι (επίσης του Κόμη) είχε ποιητική βραδιά. Το εστιατόριο βρίσκεται στον πρώτο όροφο του νεοκλασικού και στο ισόγειο, ενώ στο απέναντι κτίριο φιλοξενείται το μπαρ του… συγκροτήματος. Θυμάμαι ότι είχε μια καλή ποικιλία από malt ουίσκι την εποχή που στην Αθήνα δεν ξέραμε καλά καλά τι σήμαινε η λέξη.

ΚΟΜΗΣ Λασκαράτου 20, Πατήσια

Την Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019 θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε από κοντά και να ανταλλάξουμε ευχές και με την ευκαιρία να κόψουμε την πίτα μας.

Επιλέξαμε το Gaspar στο Νέο Ψυχικό που είχε τόσο μεγάλη επιτυχία την προηγούμενη χρονιά, ούτε πολύ βόρεια, ούτε πολύ νότια, με εύκολο parking και εύκολη πρόσβαση.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη, ο 1ος όροφος θα είναι όλος δικός μας από τις 21:00 μέχρι τις 2:00.

Οι τιμές για τα ποτά θα είναι:

Ποτήρι κρασί (Παράγκα Κυρ Γιάννη ή Ονειροπαγίδα ή Φειά ή Flowers) – 5€ ανά άτομο

Μπύρα ( Heineken, Fischer, Radler, Alpha) – 5€

Αναψυκτικό & Ανθρακούχο νερό – 4€

Prosecco ή Moscato d’Asti – 6€

Απλό ποτό – 7€

Special ποτό – 9€

Premium ποτό – 12€

Cocktail – 9-10€

Γεμάτο το Gaspar με απόφοιτους από όλες τις χρονιές. Πάνω από 200 άτομα ήρθαν στις 29 Δεκεμβρίου στο Νεό Ψυχικό για να συναντηθούν με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές τους. “Τίγκα” στην κυριολεξία παρόλο τον κακό καιρό και τα απαισιόδοξα μηνύματα της Μετεωρολογικής. Δηλαδή, αν ο καιρός ήταν καλός απλώς δεν θα χωρούσαμε.

ΤΟ μεγάλο DSA WINTER PARTY στις 29 Δεκεμβρίου και ώρα 21.00΄…

…στο GASPAR (Λ. Δημ. Βασιλείου & Λυκούργου, Ν. Ψυχικό ).

Μετά την τεράστια επιτυχία της καλοκαιρινής μας συνάντησης που οργανώθηκε από την κάθε χρονιά αποφοίτων μέσω του νέου θεσμού των Εκπροσώπων Έτους, είπαμε να ξαναβρεθούμε πριν φύγει η χρονιά, την περίοδο των Χριστουγέννων όπου είμαστε όλοι λίγο πιο χαλαροί και θα έχουμε την ευκαιρία να ξαναβρεθούμε και με συμμαθητές μας που ζουν στο εξωτερικό και θα είναι εδώ αυτές τις μέρες.

Έχουν ήδη ενεργοποιηθεί και οι εκπρόσωποι των ετών, ώστε να μαζευτούμε όσο το δυνατόν πιο πολλοί από ΟΛΑ τα έτη αποφοίτων με στόχο να γνωριστούμε μεταξύ μας.

Σας περιμένουμε όλους να χορέψουμε, να πιούμε, να διασκεδάσουμε και να αποχαιρετίσουμε τη χρονιά!

ΣΗΜ: Συμμετοχή 7 ευρώ (1ο ποτό)

Όπως είχαμε υποσχεθεί, θα έχουμε την ευκαιρία να συναντηθούμε με καθηγητές που δεν μπόρεσαν να έρθουν στη μεγάλη μας γιορτή στις 30 Ιουνίου.

Την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου και ώρα 19.30΄ θα συναντηθούμε στο αίθριο της Σχολής με τους: Aigner, Bloch, Birkenmaier, Dörner, Hühn, Huber, Kattler, Kießling, Reuther, Seidelmann, Spitzner, Dr. Sack, Salapatas, Sassenrath-Bravos, Wellnitz που θα έρθουν από τη Γερμανία και φυσικά με πολλούς καθηγητές που μένουν μόνιμα στην Ελλάδα.

Ιδιαίτερα για όσους ήταν μαθητές από το 1974 έως το 1986, θα είναι μια ευκαιρία όχι μόνο να συναντήσουν αγαπημένους καθηγητές αλλά και τους συμμαθητές τους.

Σας περιμένουμε!

2. Treffen mit unseren Lehrern

Wie versprochen, haben wir noch einen Abend an der DSA mit den ehemaligen Lehrern, die an der Veranstaltung am 30. Juni nicht dabei waren, geplant.

Am Freitag, dem 21. September um 19.30 Uhr kommen aus Deutschland: Aigner, Bloch, Birkenmaier, Dörner, Hühn, Huber, Kattler, Kießling, Reuther, Seidelmann, Spitzner, Dr. Sack, Salapatas, Sassenrath-Bravos, Wellnitz. Selbstverständlich kommen auch viele ehemalige Lehrer, die in Griechenland wohnen.

Besonders für die Schüler der Jahrgänge 1974 – 1986 ist es ein schöner Anlass, sich sowohl mit den Lehrern als auch mit ihren Mitschülern zu treffen.

Bis dann!

RSVP  info@ex-dsathen.gr

Μα τι γίνεται; Μέλι έχουν αυτοί οι παλαιοί καθηγητές; Η συνάντηση της προηγούμενης Παρασκευής (21/9/2018) κόντεψε να έχει μεγαλύτερη επιτυχία από αυτήν του Ιουνίου. Μαζεύτηκαν πάνω από 200 άτομα, ως επί το πλείστον από τάξεις της δεκαετίας του ’80. Ήρθαν απόφοιτοι που είχαν χρόνια νάρθουν στο σχολείο.

Καλησπέρισαν η Διεθύντρια κ. Annette Brunke-Kullik, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Άγγελος Κωβαίος και ο Willy Reuther, που παρουσίασε όλους τους Γερμανούς, που ήρθαν μαζί του στην Ελλάδα. Συγκίνησε η φράση του Άγγελου, που απευθυνόμενος στους καθηγητές επεσήμανε “… σήμερα συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο, εμείς βεβαίως σας αναγνωρίζουμε όλους, εσείς όμως, εμάς όχι”.

Το Philadelphia, κάτω από τις οδηγίες του Χρήστου Νηρού, μας περιποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο, με εξαιρετικό μπουφέ, κρασί και μπύρα.

Η τάξη του 1982 ξέκλεψε μία στιγμή και φωτογραφήθηκε με τον Reuther, τον άνθρωπο, που όπως λέει Γιάννης Παπαδαντωνάκης σχεδόν 40 χρόνια μετά: “…ήταν ο καθηγητής, που έφερε το 1979 τα πάνω – κάτω στην Γερμανική Σχολή με το πολύ προχωρημένο (ιδίως για τότε) μυαλό του και την τελείως παιδοκεντρική θεώρησή του για την εκπαίδευση. Όλοι κερδίσαμε κάτι από εκείνον. Χτες τον ξανασυναντήσαμε στη Σχολή και είχαμε πολλά να πούμε”.

Η Αλεξάνδρα Τσόκα έστειλε φωτογραφίες από την εκδήλωση των καθηγητών όπου διακρίνονται Τένια Παπαδάκη, Αλεξάνδρα Τσόκα, Τζούλια Μαλαμίτση και Κατερίνα Μητραλέξη, ενώ κάτω ο καταπληκτικός μπουφές που επιμελήθηκε το Philadelphia.

Στο περιθώριο της εκδήλωσης «Οι καθηγητές ξανάρχονται», ο ΣΑΓΣΑ αποχαιρέτησε τους καθηγητές με μία ξενάγηση στο Μουσείο Ακρόπολης. Τη βασική ξενάγηση έκανε με εξαιρετικό τρόπο η ξεναγός Λίλυ Άντζακα (73), αποσπώντας τα συγχαρητήρια όλων, ενώ την αρχιτεκτονική ξενάγηση του κτιρίου, η οποία προηγήθηκε, έκανε ο εκ των αρχιτεκτόνων του Πέτρος Πετρακόπουλος (72). Αμφότεροι, στο τέλος έδωσαν ραντεβού για λογαριασμό του Συλλόγου στους καθηγητές το 2021 για τα 125ο Ιωβηλαίο της Σχολής.

Αναπάντεχα μεγάλη επιτυχία είχε η συνάντηση των αποφοίτων “DSA Ξαναβρισκόμαστε !” την Τετάρτη 22 Ιουνίου στο Πάρκο Ελευθερίας. Όλα ήταν με το μέρος μας, ο καιρός, ο χώρος, η βραδιά, οι συν-απόφοιτοι. Πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε όλους τους εκπροσώπους έτους που κατάφεραν να ξαναφέρουν παιδιά που είχαν καιρό να βρεθούν σε εκδήλωση με συμμαθητές τους. Να πούμε ένα μεγάλο μπράβο στον Κωνσταντίνο Αραβώση που τους συντόνισε αλλά και σε όλους όσοι δούλεψαν για τη βραδιά. Μετρήσαμε πάνω από 350 άτομα από όλο φάσμα: από αποφοίτους του ΄60 μέχρι και πιτσιρικάδες από πέρυσι και πρόπερσι. Είδαμε Γερμανούς και Έλληνες από τα γερμανικά και τα ελληνικά τμήματα. Είδαμε φίλους από το εξωτερικό που μόλις είχαν φτάσει. Μπράβο μας !

Είναι χαρακτηριστικό ότι καταγράψαμε για πρώτη φορά αποφοίτους από όλα σχεδόν τα έτη. Από το 1958 έως σήμερα μόνον απόφοιτοι του 1962, 1964, 1968 και 2009 δεν ήρθαν!

Να παρατηρήσουμε ότι διψήφιο αριθμό αποφοίτων είχαν οι χρονιές 1969, 1972, 1974, 1975, 1977, 1980, 1981, 1984, 1986, 1988, 1993 και 1996, ενώ ανέλπιστα μικρά νούμερα κατέγραψαν οι χρονιές 1973, 1999 και 2000.

DSA Ξαναβρισκόμαστε !	Εκπρόσωπος Έτους 1990
Στο μπαρ του Πάρκου Ελευθερίας
Αταλάντη Παπουτσάνη – Κατσαράκη	Κατερίνα Αναστασοπούλου
Η τάξη της Κατερίνας Δασκαλάκη (2005)

Ο Άγγελος Κωβαίος χαιρέτησε τους καθηγητές και τους παρισταμένους με μία ομιλία για το σχολείο, τους απόφοιτους και πολλά άλλα:

Was ist denn an dieser Schule so besonders? Man könnte behaupten, es sei die Zweisprachigkeit, diese Begegnung der zwei Kulturen und alles was daraus entsteht.

Ist es das einzige? Reicht es als Erklärung für den dauernden Wunsch zurückzukehren und den Kontakt mit der Schule und einander zu pflegen?

Es ist viel mehr, das die Schule besonders macht und die Jahre die man hier erlebt hat, die wichtigsten unseres Lebens.

Hier hatte man immer ein seltenes Gefühl der Zugehörigkeit. Nicht nur wegen der Sprache, die vermutlich der wichtigste Faktor dafür war, sondern auch wegen dieser ständig anwesenden Prinzipien von Rationalismus, Realismus und pragmatischer Sozialisation – wenn man es so formulieren darf.

In dieser Schule hat man immer alles anders erlebt.

Sei es in der Vor- oder Nachkriegszeit, sei es während der Diktatur, oder der Mauerfall, die ersten Schritte der Europäischen Union oder unsere Zeit der Unsicherheit und des neuen Wandels.

Was war anders? Eine mögliche Antwort: die europäische Wahrnehmung. Das europäische Ideal an der DSA war irgendwie immer präsent.

Entweder wegen der kulturellen Begegnung innerhalb der Schule, oder wegen der Möglichkeit die man hatte direkt nach dem Schulabschluss ohne weiteres an einer deutschsprachigen Uni zu studieren.

(Kleine Sachen, wie z.B. eine kurze oder längere Unterhaltung des griechischen Regierungssprechers mit der Bundeskanzlerin auf Deutsch, gehören zu den Privilegien die man hier gesichert hat).

Was war denn sonst anders an dieser Schule – und hoffe dass es so bleibt?

Wie wir alle wissen, die DSA gilt für die griechischen Verhältnisse als eine Privatschule.

Jedoch hat hier bei uns reich oder arm keine Bedeutung gehabt, soziale Herkunft hat nie eine Rolle gespielt. Das findet man nicht so oft an einer Privatschule, in Griechenland oder anderswo. Und das ist nicht unwichtig.

Das sind nur ein paar Beispiele und Anregungen zum überlegen, was bei dieser Schule so speziell ist. Und da der Bedarf an Kontakt und Wiedertreffen anscheinend groß ist, freuen wir uns im Alumniverein auch diesem Zweck zu dienen.

Was erwähnt wurde ist natürlich nicht von alleine passiert.

Ohne unsere Lehrer wäre dieses Erlebnis unmöglich gewesen. Daher sind wir Ihnen dankbar und freuen uns sie alle hier, heute willkommen heißen zu dürfen!

Es gibt natürlich diejenigen die wiederkommen, andere die gehen, und die bleiben, egal was sie behaupten oder glauben, lieber Steilos Papapetrou…

Viel Spaß für den Rest des Abends und bis zum nächsten mal.

Με ούριο άνεμο υποδεχθήκαμε τους καθηγητές και τις καθηγήτριες. Με καταπληκτικό καιρό, με ανέλπιστα μεγάλη συμμετοχή γέμισε όλος ο χώρος της αυλής, που είχε ειδικά διαμορφωθεί για την γιορτή. Αποδείχθηκε εξαιρετικά καλή ιδέα να γίνει η εκδήλωση σε υπαίθριο χώρο, έξω από την Aula. Άλλωστε τα 400 (!) και πλέον άτομα που ήρθαν δεν χωρούσαν μέσα σε κανένα κλειστό χώρο.

Ταξιδέψαμε διαγράφοντας μία διαδρομή για άλλους πενήντα χρόνων για άλλους μικρότερη. Η αυλή αυτή πρωτολειτούργησε το 1968 και εφέτος συμπληρώνει 50 χρόνια “ζωής”. Υπήρξαν απόφοιτοι που την ζήσανε από την πρώτη ημέρα της. Υπήρξαν καθηγητές και καθηγήτριες που θυμήθηκαν πως μετακομίσανε από τα σπίτια της Μετσόβου στη χλιδή του Μαρουσιού.

Οι Γερμανοί που μας έκαναν την τιμή να έρθουν από την πατρίδα τους εδώ για την εκδήλωση ήσαν πολλοί. Η έκπληξη ήταν ότι ήρθαν καθηγητές και απόφοιτοι που είχαν να εμφανιστούν πάρα πολλά χρόνια. Μεγάλη χαρά έδωσε η παρουσία της Ελένης Τερζάκη, της γυμνάστριας, που ήταν στη Σχολή από το 1962, από τα χρόνια της Μετσόβου, έζησε τις νέες εγκαταστάσεις από την πρώτη τους ημέρα έως και το 2000 που συνταξιοδοτήθηκε. Πολλές μαθήτριές της, που την είδανε με έκπληξη μετά από τόσα χρόνια, κάνανε σαν μωρά και η αλήθεια είναι ότι η ίδια δεν έχει αλλάξει καθόλου.

Πριν όμως μπούμε στις λεπτομέρειες οφείλουμε να δώσουμε θερμά συγχαρητήρια σε όλες και όλους και κυρίως σε όσες και όσους συμμετείχαν ενεργά και συνέβαλαν στην επιτυχημένη εκδήλωση του Σαββάτου: η Αγγελική Κανελλακοπούλου επαγγελματίας και αυτήν τη φορά, η Ελένη Καραμηνά και η Ζωή Βασιλείου, που κουβάλησαν όλο το φορτίο και την ευθύνη της προετοιμασίας για μήνες, ο Πέτρος Πετρακόπουλος, που ανέλαβε το στήσιμο του σκηνικού και τον συντονισμό της ροής, η Βανέσσα Μαυροειδή που προετοίμασε και εκτέλεσε την παρουσίαση των ερωτήσεων στους καθηγητές, η Μαρία Θεοχαροπούλου που συντόνισε τις μαθήτριες του Λυκείου: την Κωνσταντίνα Σμυρίλιου και την Αθανασία Παπαγεωργίου, οι οποίες επιμελήθηκαν το video με την ιστορία του σχολείου, η Χαρούλα Αντωνοπούλου, η Πέννυ Αγγελή, η Λίζα Σούμπερτ, που φορτωθήκανε τη επικοινωνία και την οργάνωση, η Marianne Danner που είχε την ευθύνη της μουσικής επί σκηνής, ο Ludger Lorenz, που συντόνισε τα ηχητικά μαζί με τον φωτισμό, ο Ζήσης Γκέρτσος και o Βασίλης Καραγεωργίου, το Philadelphia, που οργάνωσε το μαναδικό catering, το Vorstand και η Διευθύντρια Annette Brunke-Kullik που αγκάλιασαν όλα και όλους.

Οι επιστάτες: Νίκος Γαλανόπουλος, Αλέκος Πανταζής, Klaus Bolda, Franz Schweiger, που ήρθαν, έδωσαν και πήραν χαρά από τους πρώην μαθητές, που τους αγαπούσαν πιό πολύ και από τους καθηγητές τους. Μόνον ο Μήτσος Μαργαρίτης έλειπε.

Ο Dietrich Voss, Διευθυντής της Σχολής ήταν ο “επικεφαλής” των Γερμανών και δεν έκρυβε τη χαρά και τη συγκίνησή του από την στιγμή που ξαναείδε το σχολείο. Στη σκηνή ανέβηκε ο συνονόματος Heinrich Voss, γνωστός και ως Vossakis και δίπλα του εξίσου συγκινημένος ο Νίκος Βασιλείου, πατέρας της Ζωής και μαζί με αυτούς ο Klaus Huhse και ο Στέλιος Παπαπέτρου που εφέτος αποχαιρέτησε τη Σχολή. Βεβαίως ο Αλέξανδρος Έξαρχος ο Γιάννης Μυλωνάς και η Ρέα Αργυριάδου-Μυλωνά, η Petra Rochner που έφυγε το 2015, η Gabriele Πατσιοπούλου-Schinabeck από τα πρώτα χρόνια του Μαρουσιού, αλλά και Αγγελική Παρασκευοπούλου, η οποία δίδασκε οικιακή οικονομία στα τέλη της δεκαετίας του ’80.

Ας τους αναφέρουμε όμως και τους άλλους, που είτε ταξίδεψαν, είτε ζουν μόνιμα εδώ, είτε διδάσκουν ακόμη στη Σχολή: Christa Bachmann, Christian Bolduan, Jutta Triantafyllidis, Veronica Droste Limbrecht, Bärbel Tsolakis, Joachim Droszdol, Petra Helling, Irene Vasos, Axel Horn, Ηλιοφώτιστη Jeikner, Mareile Wißmann, Εύα Καρντάση, Annett Wittich, Iris Kaufmann, Antje Koegel-Neubert, Κατερίνα Κουκουλίδου, Wolf-Rüdiger Kuschel, Eberhardt Limbrecht, Ellen Muff, Ingrid Nafpliotou, Beate Nölle, Ελένη Νούσια, Helga Rogalas, Eckhard Schweizer, Friedrich Spoerl, Χρήστος Σταυράκος.

Την επόμενη ημέρα, μετά το ξενύχτι που κράτησε μέχρι σχεδόν τις 2 τα ξημερώματα, έγινε ξενάγηση στο Μουσείο της Ακρόπολης από τον Πέτρο Πετρακόπουλο και την Λίλη Άντζακα, που πρέπει να την ευχαριστήσουμε για την ευγενική της προσφορά.

Η Μάρω Κακριδή απαθανάτισε στιγμές από την εκδήλωση:

Αγαπητοί συν-απόφοιτοι και εκπρόσωποι,

καλό φθινόπωρο και καλή σχολική χρονιά για όσους έχετε παιδιά στο σχολείο!

Κατόπιν αιτήματος πολλών και αφού δεν τα καταφέραμε το καλοκαίρι, αποφασίστηκε να οργανωθεί “φθινοπωρινή” συνάντηση την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου στο HYDE, Κολοκοτρώνη 5 Κηφισιά, από τις 20.30.

Έστω και δυο εβδομάδες πριν την συνάντηση, προσπαθήστε να επικοινωνήσετε με όσο περισσότερους συμμαθητές σας μπορείτε, ώστε να υπάρχει προσέλευση. Άλλωστε η επιλογή της Παρασκευής ως μέρα συνάντησης, έγινε για να μην υπάρχουν τα “εμπόδια” της επόμενης εργάσιμης μέρας, κ.λ.π.

Για οποιαδήποτε διευκρίνιση επικοινωνήστε με τον Σύλλογο.

Ευχαριστούμε πολύ και ευχόμαστε να σας δούμε όλους εκεί!

Δείτε τα στοιχεία…