…σήμερα που σας το περιγράφω είμαι εκατόν συν δύο!

Εκδόθηκε το βιβλίο του Απόστολου Πίτσου, απόφοιτου του 1938 της Αραχώβης, διάσημου βιομήχανου με την ομώνυμη βιομηχανία να ξεπερνά τα σύνορα της Ελλάδας. Ο Απόστολος Πίτσος είναι σήμερα 102 ετών και αφηγήθηκε την ζωή του καταγράφοντας παράλληλα και την ιστορία της επιχείρησής του. Το βιβλίο περιέχει στιγμές από τα παιδικά του χρόνια, τα χρόνια της Κατοχής, της ανάπτυξης της εταιρείας, που ιδρύθηκε το 1865 και φθάνει μέχρι σήμερα που η εταιρεία έχει μετονομαστεί σε BSH (Bosch – Siemens Hausgeräte) αλλά διατηρεί το όνομα Πίτσος σε ορισμένα προϊόντα της.

Εδώ και μερικά χρόνια διάφοροι φίλοι και συγγενείς μου έλεγαν να γράψω την ιστορία της βιομηχανίας ΠΙΤΣΟΣ. Δεν το αποφάσιζα για δύο λόγους, πρώτον δεν είχα κρατήσει ημερολόγιο και ενδιαφέρουσες φωτογραφίες και δεύτερον εάν έγραφα την ιστορία αυτής της βιομηχανίας όπως συνέβη, αφού την παρέλαβα εγώ από τον πατέρα μου, τότε θα έπρεπε να μην συμπεριλάβω διάφορες επαφές που είχαν γίνει με εμένα προσωπικά κι διάφορα διευθύνοντα πρόσωπα των τότε Κυβενήσεων, που αφορούσαν δύο μεγάλες απεργίες που έτειναν να καταστρέψουν αυτήν την βιομηχανία.

Εν τω μεταξύ και όλοι οι συγγενείς με έπεισαν να προσπαθήσω να γράψω αυτήν την ιστορία αν κι είμαι τώρα σε πολύ προχωρημένη ηλικία και αυτό θα προσπαθήσω να κάνω από τούδε ενθυμούμενος, όσο μπορώ, διάφορα σημαντικά περιστατικά που έκαναν αυτή τη βιομηχανία την μεγαλύτερη στον κλαδο της στην Ελλάδα. Συνεργασθείσα και με διάφορες πολύ ενδιαφέρουσες και μεγάλες βιομηχανίες του εξωτερικού.

Απόστολος Πίτσος: “η ανοξείδωτη σφαλιάρα”…

Απόστολος Πίτσος: “το βιολί”…

Απόστολος Πίτσος: “…μπάλα στα νταμάρια του Λυκαβηττού”…

Απόστολος Πίτσος: “…ο Τσώρτσιλ στην Αθήνα”…

Απόστολος Πίτσος: “ο φίλος του αδελφού μου Ιάννης Ξενάκης”…

Απόστολος Πίτσος: “ο αδελφός μου Ευάγγελος”…

Απόστολος Πίτσος: “…οι απεργίες, ο συμμαθητής μου Γ. Ράλλης και ο Κ. Γούστης”…

Δημοσιεύουμε από το βιβλίο του Απόστολου Πίτσου ένα μικρό απόσπασμα που αναφέρεται σε ένα επεισόδιο που έλαβε χώρα κατά την διάρκεια της Κατοχής, όταν το εργοστάσιο, η βιοτεχνία τότε, που ήταν στην οδό Έσλιν, στους Αμπελοκήπους, προσπαθούσε να “κρατηθεί” στα πόδια της έχοντας βέβαια περιορίσει την παραγωγή της. Ο νεαρός τότε Απόστολος, που είχε λατρεία στο βιολί του, ξέκλεβε χρόνο και έπαιζε μόνος του:

…Το σπίτι μας ήταν δίπλα στο εργοστάσιο, όπως ανέφερα πριν, και από μίαν δίοδο μικρή που υπήρχε επικοινωνούσαμε με το εργοστάσιο.

Περνούσα την ημέρα μου με αυτά τα ολίγα που κατασκευάζανε οι εναπομείναντες εργάτες και καθάριζα και επισκεύαζα τις μηχανές μας και μουντζουρωμένος είχα την αίσθηση ότι συνεχίζω τη ζωή μου μέαα στο εργοαστάσιο. Γυρνώντας μία ημέρα έτσι μουντζουρωμένος έπαιζα πάλι το κοντσέρτο του Beethoven και είχα το γραμμόφωνο, το οποίο έπαιζε αυτή την ωραία εκτέλεση και εγώ προσπαθούσα να μιμιηθώ. Χτυπάει η πόρτα, ανοίγω και βρίσκομαι ενώπιον ενός Γερμανού αξιωματικού:

“Ξέρω τι άκουσα. Σε θέλουμε για την ορχήστρα του Συντάγματος μας.”

Τα γερμανικά μου ήταν άριστα εφόσον είχα σχεδόν βγάλει τη Γερμανική Σχολή:

“Μα εγώ δεν είμαι μουσικός. Δε με βλέπετε;”

Ευτυχώς έπειζε η πλάκα και ακουγόταν η συνέχεια του κονσέρτου. Αυτός ήταν μουσικός, φαίνεται, άκουσε το γραμμόφωνο και νόμιζε ότι ήμουν εγώ ο εκτελεστής. Αυτό με γλίτωσε. Αλλιώς ποιός ξέρει τι θα γινότανε; Θα με παίρνανε σε καμιά ορχήστρα, όπως δυστυχώς είχε καταλήξει ο Ολλανδός δάσκαλος. Είχε απομείνει στην Ελλάδα, δεν πρόλαβε να φύγει για Ολλανδία και τον είχαν βάλει να παίζει τζαζ, αυτόν τον καταπληκτικό άνθρωπο, και ποιός ξέρει ποιό ήταν το μέλλον του.

Γλύτωσα λοιπόν από αυτό και μετά προσοσχής συνέχιζα τις προσπάθειες του βιολού στο υπόγειο του σπιτιού. 

Σε ηλικία 104 ετών και 6 μηνών “έφυγε” πλήρης ημερών, ήσυχα στο σπίτι του, ανάμεσα στην οικογένειά του, ο Απόστολος Πίτσος την 31η Δεκεμβρίου, την τελευταία ημέρα του 2022.

Ο Απόστολος Πίτσος ήταν ο γηραιότερος απόφοιτος και ο μόνος ο οποίος μας μετέφερε την εικόνα της προπολεμικής Γερμανικής με τις διηγήσεις αλλά και το βιβλίο του, που εξέδωσε το 2020 σε ηλικία 102 (!) ετών.

Στην κηδεία του, που έγινε σε πολύ στενό οικογενειακό κύκλο, παρευρέθη και ο πρώην Πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος, απόφοιτος του 1963, ο οποίος τον είχε τιμήσει στην εκδήλωση των Αποφοίτων του Πολέμου το 2013, και με τον οποίο έκτοτε είχε αποκτήσει  ιδιαίτερα φιλική σχέση.

Είχαμε την χαρά και την τιμή να τον απολαύσουμε στην εκδήλωση του 2013 προς τιμήν των Αποφοίτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και έκτοτε να συναντηθούμε μαζί του πολλές φορές, κάθε φορά ακούγοντας μιά νέα ιστορία από τα χρόνια της Αραχώβης, μιλώντας πάντα με μεγάλη αγάπη για το σχολείο και για την εκπαίδευση που, όπως έλεγε, είχε την τύχη να λάβει.

Ο Απόστολος Πίτσος εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Σχολής την σχολική περίοδο 1926-27 στην Γ’ Δημοτικού και παραμένει έως την Γ’ Γυμνασίου την χρονιά 1931-32, όταν αναγκάζεται να αναλάβει τον συντονισμό της οικογενειακής επιχείρησης μετά από ένα τραυματισμό του πατέρα του στο μάτι, επιτυγχάνοντας να την καθιερώσει σαν μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Ο χρόνος έδειχνε να μην τον αγγίζει. Η εικόνα του και το μυαλό του μέχρι την τελευταία ημέρα του ήταν αυτό που εκπέμπεται από την φωτογραφία.

Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στην οκογένειά του.

Απόστολος Πίτσος: “ΠΙΤΣΟΣ”…

Ο Απόστολος Πίτσος έφυγε από τη ζωή…

Απόστολος Πίτσος: Πέθανε σε ηλικία 104 ετών…

Νίκος Δήμου: “Ο τελευταίος της πρώτης γενιάς”…

Απόστολος Πίτσος, ο επιχειρηματίας που συνέδεσε το όνομά του με κάθε ελληνικό σπίτι…

Απόστολος Πίτσος (1918-2023): Ο εμβληματικός βιομήχανος που «μπήκε» σε κάθε ελληνικό σπίτι (pics)…