Παύλος Κυριακόγγονας…

Η Αγλαΐα Παπουτσάνη, απόφοιτός μας από την τάξη του 1962, απεβίωσε την Πέμπτη 21.3.204  στην αγαπημένη της Κέρκυρα, όπου είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, έκανε οικογένεια και εργάστηκε. Υπήρξε αρίστη μαθήτρια και μετά το σχολείο σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ήταν εξαιρετικά φιλότεχνη και μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της έζησε κάποιους μήνες στην Κίνα όπου μελέτησε την τέχνη της Άπω Ανατολής. Στην Κέρκυρα ασχολήθηκε με το αγαπημένο της αυτό αντικείμενο και επί σειρά ετών ήταν Έφορος του Μουσείου Σινοϊαπωνικής Τέχνης, που πλέον εδώ και αρκετά χρόνια ονομάζεται Μουσείο Ασιατικής Τέχνης της Κέρκυρας, το μοναδικό μουσείο στην Ελλάδα που είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στην τέχνη και τις αρχαιότητες της Ασίας. Το Μουσείο έχει πλέον αποκτήσει παγκόσμια αναγνωρισιμότητα, με αποτέλεσμα σπάνια έργα των συλλογών του να παρουσιάζονται σε διεθνείς εκθέσεις.

Ο Σύλλογος Αποφοίτων στέλνει τα θερμά του συλλυπητήρια στον γιο και την κόρη της, και τις  – επίσης αποφοίτους μας – δυο αδελφές της, Αταλάντη Παπουτσάνη (1967, για χρόνια Πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Αποφοίτων) και Χριστίνα Παπουτσάνη (1970), καθώς και στην τάξη της που την θυμάται με πολλή αγάπη.

Η κηδεία της έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Κέρκυρας.

Αγλαΐα Παπουτσάνη (’62) (1944-2024)…

Ο Βασίλης Κρίντας, απόφοιτος του 1962, έστειλε ένα μήνυμα με αφορμή τον θάνατο του Γιάννη Παπαδόπουλου και θυμήθηκε μία εξομολόγηση του Τιμολέοντα Δημόπουλου:

Θα ήθελα και εγώ να εκφρασω τα συλλυπητήριά μου για την απώλεια του Γιάννη Παπαδόπουλου, με τον οποίο εκτός του σχολείου είμασταν και συνάδελφοι στον ΟΤΕ.

Δεν θα ξεχάσω το σχόλιο που είχαμε κάνει, όταν σε μία απο τις τελευταίες εκπαιδευτικές εξορμήσεις με τον αείμνηστο καθηγητή μας Τιμολέοντα Δημόπουλο στην περιοχή της Λαυρεωτικής και μετά από την ξενάγηση στο αρχαίο θέατρο του Θορικού, μας αποκάλυψε οτι σε εκείνο ακριβως τον χώρο πήρε τη μεγάλη απόφαση να θέσει τέλος στην πιο σοβαρή σχέση που είχε με μια κοπέλα, επειδή σε σχετικό διάλογο του εδήλωσε αδυναμία – απροθυμία να τον ακολουθεί στον ελεύθερο χρόνο και στις διακοπές σε εξορμήσεις και ταξίδια σε προορισμούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που είχαν σχεδόν αποκλειστικό στόχο επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία μοναστήρια κλπ. Έτσι πήρε και την απόφαση να κάνει μόνος του το ταξίδι της ζωής του εκπληρώνοντας ανεμπόδιστα τους στόχους και τα όνειρα του.

Αυτα ξαναθυμηθήκαμε με τον Γιάννη σε μία από τις τελευταίες συναντήσεις μας στα πλαίσια μιας γενικής συνέλευσης των μηχανικών του ΟΤΕ.

Καλό ταξίδι φίλε Γιάννη.

Με την ευκαιρία θα ήθελα να ενημερώσω ότι και η δική μας τάξη 62 Β υπήρξε και εξακολουθεί να είναι πολύ δεμένη, αλλά επειδή δεν είχαμε συμμετοχή στα δρώμενα του Συλλόγου των Αποφοίτων δεν εγινε γνωστό.

Πληροφοριακά αναφέρω ότι αποφοιτήσαμε 22 (16 αγόρια+6 κορίτσια). Από τους συμμαθητές -για τις συμμαθήτριες δεν έχω πληρόφορηση- 12 σπουδάσαμε στο εξωτερικό (10 Γερμανία,1 Ελβετία,1 ΗΠΑ) και 4 εδώ.

Επί σειρά ετών ένας πυρήνας 7-9 συμμαθητών, εμπλουτιζόμενος και από 3-4 του αδελφού τμήματος 62 C (Σαμαράς, Βαλσαμάκης, Αδάμης, Εξαρχόπουλος) βρισκόμασταν τουλάχιστον μιά φορά το μήνα στην Πλατεία ΑγίαςΣοφίας στο Νέο Ψυχικό, σχολιάζοντας την επικαιρότητα και κάνοντας ενίοτε αναφορές στα σχολικά και φοιτητικά μας χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια με την απώλεια 4 συμμαθητών του πυρήνα (Δεμαθάς, Αγγελίδης, Ιωαννίδης και πρόσφατα Γερόλυμπος), οι συναντήσεις μας αραίωσαν κάπως, παρ όλα αυτά οι εναπομείναντες (Κούσης, Κρεμέζης, Νικολαΐδης, Κωνσταντόπουλος, Κρίντας) με τη νοερή συμμετοχή των Γιαννίτση, Οικονόμου Κοντογιαννόπουλου και Κυριακόγγονα, βρισκόμαστε τουλάχιστον μια φορά το δίμηνο σε ταβερνάκι της ίδιας περιοχής και τα λέμε. 

Φιλικότατα Βασίλης Κρίντας

Ο Όλυμπος Τσεκούρας έστειλε φωτογραφίες της τάξης του ’62 από τα χρόνια της Μετσόβου. Η χρονιά αυτή είναι η πρώτη, όπου οι μαθητές και οι μαθήτριες, που αποφοιτήσαν, είχαν μείνει στο Γυμνάσιο 6 χρόνια, διότι οι προηγούμενοι, του ’61 είχαν εισαχθεί στην Β’ Γυμνασίου, του ’60 στην Γ’ Γυμνασίου κ.ο.κ.

πηγή: Όλυμπος Τσεκούρας – 1958 από την πρώτη γυμνασίου UIIIc

*Τελευταία σειρά εξ αριστερών προς τα δεξιά -Γεράνιος, Βλασσόπουλος, Νικολόπουλος, Μπαλλιάν, Εξαρχοπουλος, Φριλίγκος.

*Μεσαία σειρά- Περικλής Σίμος, Πολυμενόπουλος, Χανιώτης, Αδρακτάς, Λιάπης, Τράπαλης, Βαλσαμάκης, Αδάμης, Τσεκούρας.

*Πρώτη σειρά- Σαμαράς, Παντελούρη, Τσαμπαρλή, Αντωνοπούλου, Κράους.

Καθήμενη μπροστά η Klassenlehrerin Frau Loder-Petropulu.

Τη φωτογραφία τράβηξε ο συμμαθητής μας (επίσης απόφοιτος} Γιώργος Βακαλάκης.

πηγή: Όλυμπος Τσεκούρας – 1961 τρίτη λυκείου OIIc

Η τάξη του ’62 και στο βάθος ο Χριστόδουλος Βασιλόπουλος

Δεν είναι πια κοντά μας, από την Δευτέρα 15 Μαΐου 2023, ο απόφοιτός μας του 1962 Αντώνης Γερόλυμπος. Για το θλιβερό γεγονός μας ενημέρωσαν φίλοι του από το σχολείο και ο αδελφός του Γιάννης Γερόλυμπος (’65).

Γνωστός δικηγόρος, μαχητικό στέλεχος στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και με μεγάλη ευρυμάθεια, ο Αντώνης σπούδασε στη Νομική Σχολή της Βέρνης. Μετά τις σπουδές του δεν μπορούσε να επανέλθει στην Ελλάδα διότι του είχε αφαιρεθεί το διαβατήριο από την τότε κυβέρνηση λόγω αντιδικτατορικής δράσης. Επέστρεψε στην Ελλάδα με τη μεταπολίτευση και έκανε δικό του δικηγορικό γραφείο. Καταδικάστηκε στη δίκη της Αυριανής σε βαρύτατο πρόστιμο διότι είχε δημοσιευθεί μια επιστολή του εναντίον του Κόκκινου, τότε Προέδρου του Αρείου Πάγου.

Ο Σύλλογος στέλνει τα θερμά του συλλυπητήρια στη σύζυγό του Νικολέττα και τον αδελφό του Γιάννη, επίσης απόφοιτό μας του 1965, καθώς και την τάξη του η οποία τον θυμάται με πολλή αγάπη.

Ακολουθεί και μία φωτογραφία, που είχαμε δημοσιεύσει στο παρελθόν, από το Klassentreffen του 2002 στο σχολείο με πολλά γνωστά πρόσωπα και τουςΓεώργιο Δημητράκο και Ιδομενέα Παπαδάκη στο κέντρο. Ο Πέτρος Αδάμης και η Τένια Παπαδάκη προσπάθησαν να αποκρυπρογραφήσουν το παζλ.

Φωτογραφία από το Klassentreffen της τάξης του 1962 στον κήπο της Σχολής (πιθανότατα το καλοκαίρι του 2002, 40 χρόνια από την αποφοίτηση)

Πίσω σειρά (όρθιοι) από δεξιά προς αριστερά:

Θανάσης Γεράνιος, Αντώνης Γερόλυμπος, Παύλος Μπαλιάν, Γιάννης (Νίνος) Τράμπαλης, Γιάννης Αδρακτάς, Μάκης Αγγελίδης, Βασίλης Βλασσόπουλος, Τώνια Σαμαρά, Γιάννης Στάικος, Κώστας Φυριππής, Παύλος Κρεμέζης, Κρίτων Βαλσαμάκης, Όλυμπος Τσεκούρας, Πέτρος Αδάμης, Ζαχαρίας Μαθάς – Δεμαθάς.

Μεσαία σειρά (καθιστοί) από αριστερά προς δεξιά:

Γιούλα (Παναγιώτα) Μαραβελέα, Χριστιάννα Κράους, Αλίκη Ορφανού (της τάξης του ’61), Γεώργιος Δημητράκος, Λίλη Γρηγοριάδου, Ιδομενέας Παπαδάκης, Δάφνη Γιατρά, Μυρτώ Καθάρειου, Χριστίνα Μερκούρη, Ζησούλα Αντωνιάδου.

Πρώτη σειρά (καθιστοί οκλαδόν) από αριστερά προς δεξιά:

Ντίνος Σαμαράς, Γιώργος Ιωαννίδης (Τζόκος), Στέλιος Κούσης, Τάσος Γιαννίτσης, Παναγιώτης Εξαρχόπουλος.

Έφυγε πρόσφατα από κοντά μας, μετά από μακρά μάχη με την επάρατο νόσο, ο Θανάσης Καλπαξής, διακεκριμένος αρχαιολόγος και Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944 και αποφοίτησε από τη Σχολή μας το 1962. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, από το οποίο έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα το 1971 και στο οποίο κατόπιν εργάστηκε ως Λέκτορας και το 1982 αναγορεύθηκε Υφηγητής. Το 1984 εκλέχθηκε Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου το 1990 έλαβε τη θέση του Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας. Το επιστημονικό του έργο διακρίνεται από τη διεπιστημονικότητα, χάρη στον συνδυασμό της ιστορίας και της αρχαιολογίας με την αρχιτεκτονική και την ανθρωπολογία.

Το πένθος που προκαλεί η απώλεια του Θανάση Καλπαξή δεν πλήττει μόνον τους οικείους του αλλά και την επιστημονική κοινότητα. Συνέδεσε το όνομα του με την ανασκαφή στην Αρχαία Ελεύθερνα και το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών στο Ρέθυμνο. Περισσότερα για τη λαμπρή του καριέρα και το επιστημονικό του έργο στο https://www.goodnet.gr/news-item/efuge-apo-ti-zoi-o-thanasis-kalpaxis-sunedese-to-onoma-tou-me-tin-archaia-eleutherna-kai-to-institouto-mesogeiakon-spoudon-sto-r.html?fbclid=IwAR1YRlqstTlYT3cv68qujqDndqtCt7sRo_-kmSDBd3IOY2FbIzwt1p8ig4M

Η κηδεία του θα γίνει στις 25 Οκτωβρίου στο Βερολίνο. Ο Σύλλογος εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στη σύζυγό του και τον για του Φίλιππο (επίσης απόφοιτό μας), καθώς και στην τάξη του.

Δεν είναι πια κοντά μας από τις 9 Μαρτίου η Γιούλα Μαραβελέα (’62a) μετά από μακρά μάχη με την επάρατο νόσο. Σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ και πήγε στη Γερμανία για τη συνέχεια των σπουδών της. Διατηρούσε επί πολλά χρόνια και με μεγάλη επιτυχία γραφείο ανταλλαγής επιχειρηματικών συμβουλών μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών επιχειρηματιών. Θερμά συλλυπητήρια στην τάξη της που την αγαπούσε πολύ και θα την θυμάται σαν ένα από τα πιο δυναμικά και χαρούμενα κορίτσια.

O Θανάσης Απέργης μας έστειλε την θλιβερή είδηση: “Απεβίωσε στις 05.07.19, ο Τζο (Γιώργος) Ιωαννίδης απόφοιτος 1962.Η κηδεία του θα γίνει την Δευτέρα στις 14:00 στο Β’ Νεκροταφείο Αθηνών” και συμπλήρωσε:

Ο Τζό ή “Τζόκος” (Γιώργος) Ιωαννίδης (ΓΣΑ 1962) σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Braunschweig και στο ΕΜΠ. Εργάστηκε στην οικογενειακή τεχνική εταιρεία του, εκτελώντας μεγάλα έργα στην Μέση Ανατολή, και διετέλεσε τεχνικός σύμβουλος σε ελληνικές τεχνικές εταιρείες. Ήταν παντρεμένος με την Μελίνα Καραϊωσηφίδου (ΓΣΑ 1966) και είχε αποκτήσει δυο παιδιά τον Φρίξο και την Ελένη.

Ο Σταύρος Σαββίδης έστειλε:

“Ο Τζόκος ήταν συμμαθητής μου αλλά δεν είμασταν στο ίδιο τμήμα.Μετά το απολυτήριο έχασα τα ίχνη του (σπούδασε στη Γερμανία) και ξανασυναντηθήκαμε τον Απρίλιο του 2016 στα πλαίσια μιας συνάντησης που είχα οργανώσει, των αποφοίτων του Δημοτικού.Με το Τζόκο είμασταν συμμαθητές (Νεοσμυρνιώτες και οι δυό μας) για 6 χρόνια (1950-1956)στο Δημοτικό Σχολείο: „Σχολή Ξενοπούλου“, Νέα Σμύρνη. Ήταν πολύ καλός στα Μαθηματικά και συναγωνιζόμασταν.

Ζωή σε μας, να τον θυμόμαστε.”

Ο Κώστας Παπαηλιού έστειλε ένα μικρό κείμενο μία φωτογραφία και ένα βιογραφικό:

“Το Σάββατο 6 Ιουλίου έφυγε από τη ζωή ο καλός μου φίλος και συμφοιτητής μου απο το TU Braunschweig Γιώργος Ιωαννίδης, απόφοιτος της ιστορικής τάξης του ’62.”

Ο Γιώργος Ιωαννιδης, ο Τζόκος όπως όλοι τον φωνάζαμε, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Σεπτεμβρίου του 1944. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή το 1962, ήταν δηλαδή στην ιστορική τάξη του ’62, την πρώτη τάξη με πλήρη εξαετή φοίτηση στην Γερμανική όταν ξανάνοιξε μετά τον πόλεμο. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός μέχρι το προδίπλωμα στο ΤU Braunschweig και τελείωσε μετά το ΕΜΠ. Ασχολήθηκε κατ´αρχήν με την οικογενειακή επιχείρηση του πατέρα του, επίσης πολιτικού μηχανικού, και μετά ανέλαβε μεγάλα έργα υποδομής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Άριστος εργοταξιάρχης και εξαιρετικός πρακτικός μηχανικός έβρισκε λύσεις σε όλα τα προβλήματα και όλοι τον εκτιμούσαν. Παντρεύτηκε την επίσης απόφοιτο (1966) της Γερμανικής Μελίνα Καραιωσηφίδου, η οποία δυστυχώς απεβίωσε το 1999. Του χάρισε δύο παιδιά , τον Φρίξο και την Ελένη, και από αυτά απέκτησε τρία εγγόνια που υπεραγαπούσε. Ένας σπάνιος άνθρωπος έφυγε από τη ζωή το Σάββατο 6 Ιουlίου. Θα μας λείψει πολύ και δεν θα τον ξεχάσουμε.

Στις αρχές του Αυγούστου χάσαμε και τον Βαγγέλη Φριλίγκο, απόφοιτο του 1962, του οποίου ο γιός είναι σήμερα μαθητής στη Σχολή. Η κηδεία του έγινε στις 9.8.2018.

Έφυγε ο Μάκης Αγγελίδης, απόφοιτος του 1962. Είναι τραγικά ειρωνικό το γεγονός ότι μόλις πριν λίγες μέρες δημοσιεύαμε φωτογραφίες της τάξης του και μάλιστα σε μία από αυτές φαίνεται στο σχολείο στο Μαρούσι την ημέρα του reunion των 30 χρόνων.

Η κηδεία του έγινε την Τρίτη 29 Αυγούστου 2017 στο Α’ Νεκροταφείο, όπου παρευρέθησαν συμμαθητές του από την τάξη του ’62, αλλά και ο Κώστας Παπαηλιού, φίλος του στενός και συμφοιτητής του. Ο Κώστας ετοίμασε και ένα σύντομο βιογραφικό, αλλά κατέθεσε και στον λογαριασμό του Απόστολου Τσαούση ένα ποσόν στη μνήμη του Μάκη.

Ο Μάκης Αγγελίδης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 20 Οκτωβρίου 1944. Αποφοίτησε από τη ΓΣΑ το 1962 μαζί με την πρώτη τάξη με πλήρη εξαετή φοίτηση από το άνοιγμα της Γερμανικής μετά τον πόλεμο. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο TU Braunschweig και ασχολήθηκε με επιτυχία μαζί με τον αχώριστο φίλο του Τζόκο Ιωαννίδη (επίσης της τάξης του ’62) με μεγάλα έργα υποδομής στην Ελλάδα και στις αραβικές χώρες. Εδώ και αρκετά χρόνια λειτουργούσε μαζί με την γυναίκα του Ντίνα ένα αξιόλογο βιβλιοπωλείο και χαρτοπωλείο στο πατρικό του σπίτι στο Καλαμάκι. Ο Μάκης απεβίωσε στις 27 Αυγούστου τα ξημερώματα. Αφήνει πίσω τη γυναίκα του Ντίνα και τους δύο γιους του, Αιμίλιο και Θάνο.

Καλο σου ταξείδι Μάκο, δεν θα σε ξεχάσουμε!

πηγή: Βαγγέλης Φριλίγκος – σχόλια: Πέτρος Αδάμης

Αριστερή πλευρά από εμπρός προς τα πίσω: Θανάσης Γεράνιος, Τάκης Πολυμενόπουλος, Πέτρος Αδάμης, Ντίνος Σαμαράς, Τζόννυ Αδρακτάς, Παύλος Μπαλλιάν, Βασίλης Βλασσόπουλος, Μπάμπης Λιάπης.

Στο βάθος στην κορυφή του τραπεζιού: ο Όλυμπος Τσεκούρας.

Δεξιά πλευρά από εμπρός προς τα πίσω: Βαγγέλης Φριλίγκος, Γιάννης (Νίνος) Τράμπαλης, Βάνα Ζαρονίκου, Χριστιάνα Κράους, Martin Mühmelt, Μαρία Παντελούρη, Παναγιώτης Γκιόλμας, Τάκης Εξαρχόπουλος, Γιάννης Χανιώτης (+), Περικλής Σίμος.

πηγή: Βαγγέλης Φριλίγκος – σχόλια: Πέτρος Αδάμης

Από αριστερά προς δεξιά:

Εμπρός σειρά: Ντάνυ Νικολόπουλος, Βαγγέλης Φριλίγγος, Παύλος Μπαλλιάν, Μπάμπης Λιάπης, Πέτρος Αδάμης.

Πίσω σειρά (όρθιοι): Τάκης Πολυμενόπουλος, Παπακυριαζής, Νίνος Τράπαλης, Γιάννης Χανιώτης, Τζώνης Αδρακτάς, Ντίνος Σαμαράς.

Πρέπει να είναι σχολικό έτος ’57 – ’58 (Untertertia).

πηγή: Τζώκος Ιωαννίδης

Συνάντηση το 1992 της τάξης του ’62 για τα 30 χρόνια αποφοίτησης που έγινε στη Γερμανική στο Μαρούσι παρουσία των καθηγητών Γεωργίου Δημητράκου και Ιδομενέα Παπαδάκη

πηγή και σχόλια: Πέτρος Αδάμης (το μικρό όνομα του Φιριπή είναι Κώστας)