“Έφυγε” η Αλεξάνδρα Ήτουνα, απόφοιτος του 1985 (Α) συμμαθήτρια και καλή φίλη της Αγγελικής Κανελλακοπούλου.

Η Αλεξάνδρα είχε γεννηθεί το 1967 στην Αθήνα με διπλή καταγωγή από την Βιέννη και την Αρκαδία και είχε σπουδάσει γεμολογία (πιστοποίηση πολύτιμων λίθων).

Σχεδιάστρια πολύτιμων κοσμημάτων, γεμολόγος και ιδρύτρια του οίκου ITOUNA gem creations, με μια διεθνή εμπειρία στην υψηλή κοσμηματοποιία, δημιουργούσε μοναδικά κοσμήματα έτσι όπως έμαθε σε οίκους που αντικρίζει κανείς την αίγλη σε όλο της το μεγαλείο.

Οι πόρτες αυτές άνοιξαν διάπλατα για εκείνη και πήρε διδάγματα ζωής. Μέσα σε αυτό το υπέροχο ταξίδι αναζήτησης και δημιουργίας, το κόσμημα με την υπογραφή itouna gem creations, με τα εντυπωσιακά δεσίματα, σχέδια και πολύτιμους λίθους, χάραξε δρόμους για διακρίσεις και παρουσιάσεις συλλογών δίνοντας χαρά και υψηλή αυτοεκτίμηση σε όποιον τα φορά.

Περισσότερα…

Πολλοί απόφοιτοι του ’85 έχουν διακριθεί σε διάφορους τομείς. Γνωρίστε μερικούς από αυτούς και αν τυχόν έχετε υπ΄όψιν σας και άλλους στείλτε μας στοιχεία τους για να βοηθήσετε την προσπάθειά μας να γνωρίσουμε την δραστηριότητα των αποφοίτων από όλες τις χρονιές:

Μυρτώ Αλεβιζοπούλου – Ιατρός

Δημήτριος Βασιλείου – Εργατολόγος νομικός

Μιχαήλ Βιτάλης – Ιατρός

Διονύσιος Βιτάλης – Ιατρός

Σταύρος Γεωργαντζής – Διευθύνων Σϋμβουλος The Project Group Μόναχο

Φώτιος Γκιζίνος – επιχειρηματίας (πρώην ιδιοκτήτης Σκουφάκι)

Αγγελική Δάφνη – Εκπαιδευτικός

Χριστίνα Δήμου – Δικαστής

Σαρλότε Έντσμαν – Καθηγήτρια καλλιτεχνικών DSA

Χριστίνα Ζαχμάνογλου – Εκπαιδευτικός

Δημήτρης Ζαφειρόπουλος – Γεν. Δ/ντης After Sales Daimler

Ιωάννης Ζολώτας – You save energy

Αλεξία Ηλιάδου – Εκδόσεις/Εκπαίδευση “Αριστοτέλης” ΙΚΕ

Ιωάννης Θεοφυλακτόπουλος – Ιατρός

Κωνσταντίνος Καβουλάκος – Πανεπιστημιακός

Ευτυχία Καγκάδη – Εκπαιδευτικός

Αγγελική Κανελλακοπούλου – Εκπαιδευτικός, Υπεύθυνη μέσης βαθμίδας σπουδών DSA

Ελένη Κατσιμπόκη – Εκπαιδευτικός, πρώην πρωταθλήτρια Ελλάδος στο πρόσθιο

Αλίν Κοκολάτου – Εκπαιδευτικός

Γεώργιος Λαζόπουλος – Ιατρός

Νικόλαος Λακουμέντας – Ιντραλότ

Αικατερίνη Λαμπρινοπούλου – Ιατρός

Φλώριαν Λίμπερμαϊστερ – Εκπαιδευτής ελικοπτέρων – Hawai

Μαρία Λούβαρη – Φωτογράφος

Άρης Μουστάκας – Πανεπιστημιακός (Φυσικός)

Ιωάννης – Μποτσαράκος (Mario Zefiri) – Λυρικός ερμηνευτής / site

Γεώργιος Μπούρας – Δικηγόρος

Σιμόνη Παλιεράκη – Εκπαιδευτικός

Χρήστος Παπαδόπουλος – Νομικός (ΕΕ)

Βασίλειος Παπαθεοδώρου – συγγραφέας

Παναγιώτης Παπακώστας – Πληροφορική

Σταυρούλα Πλαγιανάκου – Ψυχολόγος, ΟΚΑΝΑ

Κωνσταντίνος Ρογκάλας – Πληροφορική Ericcsson

Μάρκος Ρουμελιώτης – Πιλότος

Σταύρος Σάββας – Διευθύνων Σύμβουλος Ελληνογερμανική Αγωγή

Αλεξάνδρα Σακελλάρη – Καθηγήτρια DEREE

Βασίλειος Σαραντάρης – επιχειρηματίας (Μύκονος)

Νίκολας Σμιτ – Οικονομολόγος

Βασιλική Σουλτανοπούλου – Οδοντίατρος

Νικόλαος Τζιώρκας – Νομικός (ΕΕ)

Ευστάθιος Τσιγάντες – Σχολή ταγκό

Νικόλαος Φεράκης – Ουρολόγος (Ερυθρός Σταυρός)

Λουκάς Φωτόπουλος – Αρχιτέκτων/ Σκηνοθέτης

Στέφαν Χίλμπερς – Secobra Saatzucht

Αναστασία Χρηστάκη – Ιδιοκτήτρια παιδικού σταθμού

Μαγδαληνή – Ελένη Ψωμά – ζωγράφος

Έχουν “φύγει”:

–Αλέξιος Γερουλάνος

– Παντελής Τζομπάνογλου

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε ένα κοριτσάκι, που μάθαινε Γερμανικά, για να μπορέσει να πάει σε ένα καλό σχολείο. Τα χρόνια περνούσαν και, όταν το κοριτσάκι πήγαινε πια στην τρίτη τάξη του Δημοτικού άρχισε να βαριέται τα Γερμανικά και προτιμούσε να μάθει να παίζει πιάνο. Όμως οι γονείς της αντιδρούσαν και η δασκάλα της, αν και πολύ στενοχωρημένη, συνέχισε να της κάνει μάθημα. Το κοριτσάκι όμως δεν ενδιαφερόταν καθόλου, εξάλλου σε τι θα της χρησίμευαν τα Γερμανικά; Τον επόμενο χρόνο συνέβη κάτι σημαδιακό: το κοριτσάκι πήγε με τη μαμά του να πάρουν από το σχολείο το μεγάλο αδερφό. Ο αδερφός της μικρής πήγαινε πια στο Γυμνάσιο, ήταν πραγματικά πολύ μεγάλος. Το κοριτσάκι θαμπώθηκε! Συνηθισμένο στο – όχι και τόσο – προσεγμένο Δημόσιο της γειτονιάς τα’ χασε με τα γυαλισμένα μάρμαρα, το μεγάλο προαύλιο και … την πισίνα! Αποφάσισε λοιπόν να πάει και η ίδια στο σχολείο αυτό και γι· αυτό άρχισε να διαβάζει πάλι με ιδιαίτερο ζήλο για το μάθημα των Γερμανικών, καταπλήσσοντας όλη την οικογένεια.

Δυόμισι χρόνια μετά, ντυμένη με τη μπλε φούστα και το γαλάζιο πουκάμισο, κοίταζε χαμένη γύρω – γύρω τις παράξενες φυσιογνωμίες στο μεγάλο προαύλιο του όμορφου σχολείου με τα γυαλισμένα μάρμαρα και την … πισίνα. Τα χρόνια περνούσαν, η στολή είχε καταργηθεί και τα παιδιά πήγαιναν πια σχολείο μόνο πέντε μέρες την εβδομάδα. Το κοριτσάκι μεγάλωνε και μπορεί να μην ήταν το πιο ήσυχο πλάσμα της τάξης, όμως το σχολείο το αγαπούσε ακόμα πολύ και τα πρωινά ξυπνούσε με κέφι, για να πάει σ· αυτό.

Έτσι πέρασαν τα έξι σχολικά χρόνια, το κοριτσάκι πήγε στην τελετή αποφοίτησης, αποχαιρέτισε τους φίλους, τους δασκάλους, το μεγάλο προαύλιο και ξεκίνησε κάτι καινούριο. Πανεπιστήμιο, νέες παρέες, το σχολείο πια μια μακρινή, γλυκιά ανάμνηση και μόνο μια σύντομη επίσκεψη στα παλιά λημέρια σε τέσσερα ολόκληρα χρόνια.

Έτσι τέλειωσε και το Πανεπιστήμιο, πήγε πάλι σε τελετή αποφοίτησης, θυμήθηκε εκείνη του σχολείου και νοστάλγησε. Μετά νέα ζωή πάλι! Με τις βαλίτσες, τα αγαπημένα βιβλία και τη μουσική της πήγε στη Γερμανία. Φαίνεται το κοριτσάκι είχε μια μανία με τα θρανία και δεν έλεγε να τ’ αποχωριστεί. Μάλλον όμως τα θρανία του σχολείου της την τραβούσαν περισσότερο, γιατί δύο χρόνια μετά – και χωρίς να προλάβει να πάει σε τρίτη τελετή αποφοίτησης – το κοριτσάκι επέστρεψε πάλι σ’ αυτά, για να διδάξει όμως τούτη τη φορά. Να διδάξει και να διδαχτεί … Να βρεθεί στις ίδιες τάξεις και στους ίδιους χώρους, συνάδελφος πια με τους παλιούς δασκάλους.

Τέσσερα χρόνια μετά το κοριτσάκι ετοιμάζεται να συναντήσει τους παλιούς συμμαθητές, για να γιορτάσουν τα δεκάχρονα της αποφοίτησής τους. Να μιλήσουν για τις στιγμές που έζησαν στο όμορφο κτίριο με τα γυαλισμένα μάρμαρα, το μεγάλο προαύλιο και τη … στεγασμένη πλέον πισίνα. Να αναπολήσουν τις ώρες που έζησαν σ· αυτά τα θρανία, που τελικά το κοριτσάκι δεν εγκατέλειψε ποτέ. Για να ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…

Αγγελική Κανελλακοπούλου