Υπάρχει άνοιξη εκεί πάνω! Είναι η δεύτερη φορά με τους απόφοιτους της Γερμανικής και η 5η η 6η για μένα.

Έχασα τον λογαριασμό εκτός από την πρώτη φορά, ήμουν είκοσι χρονών τότε. Είχα ανέβει στην Πέτρα με παλιοπαρέα, τέλη Ιουλίου, χαρά θεού παντού αλλά με καταιγίδα κεραυνών στις κορυφές εκεί πάνω. Δεν ξέραμε τίποτα ούτε περί ορειβασίας ούτε συγκεκριμένα για την Παλιοβούνα…

Μέσα στην αναστάτωση έπεσα, χτύπησα και έμεινα αναίσθητος. Με φέραν οι σύντροφοι σηκωτό κάτω στα Πίσια. Πέρασαν έξι μήνες να αναλάβω. Ήμουν τυχερός που την γλύτωσα.

Χτες, άλλη μια φορά, ανέβηκα – ανεβήκαμε εκεί. Ο καλός καιρός και η άνοιξη βοήθησαν πολύ. Το ίδιο και η σήμανση μονοπατιών που κάνει έναν ωραίο τόπο προσβάσιμο. Με κάποιο αυτοσχεδιασμό, ελεύθερα, χωρίς μονοπάτι, φτάσαμε στην Πέτρα την δυτική κορυφή της οροσειράς Γερανίων, μπαλκόνι στον Κορινθιακό κόλπο!

Η θέα δεξιόστροφα: Σαρωνικός,Λουτράκι, Ισθμός, Κόρινθος, Κορινθιακός, βουνά Κορινθίας με την Ακροκόρινθο μπροστά, φάρος Μελαγκάβι με το Ηραίο και την λίμνη πίσω του,η Περαχώρα και τα χωράφια της κάτω μας, βουνά Ρούμελης, κόλπος Αλκυονίδων με τα Καλά νησιά και τα τρία νησάκια στην είσοδο του κόλπου Δόμβραινας.

Τέλος πίσω μας, τα Γεράνια σκούρα πράσινα ως την μικρή και μεγάλη Ντουσκιά και το Μακρυπλάγι.

Ανάπαυση, κατανάλωση θέας, φρούτων και ότι άλλο. Όρεξη πολλή.

Συνεχίσαμε ανατολικά πίσω μας στην κορυφογραμμή, με σήμανση. Φτάσαμε σε πηγή σε ολοπράσινα λιβάδια κάτω από την κορυφή του βουνού.

Ήπιαμε το νερό, ανεβήκαμε ως το κολωνάκι, φωτογραφηθήκαμε.

Κατάβαση από Ξενώνα Γαλανόπουλου όπου βρήκαμε κόσμο, ορειβάτες επίσης, με ψησταριά σε λειτουργία! Από ‘κει άλλη πηγή. Από ‘κει κατηφόρα για το χωριό Πίσια και την ωραία ταβέρνα <<Πλάτανος>> κάτω απ’τα …πλατάνια.

Οι πεινασμένοι έφαγαν. Οι χορτοφάγοι έφαγαν τυρόπιτες. Οι μπύρες ήταν ..γενικής χρήσεως.​

Όλοι μείναμε ευχαριστημένοι και μαγεμένοι. Θα ξαναπάμε. Ελάτε! Τάσος Καβαδέλλας DSA’71