Κάναμε ένα κύκλο σήμερα, δυτικά του Αυλώνα, στα όρια Αττικής/Βοιωτίας. Ξεκινήσαμε νωρίς γιατί ο Γιώργος έχει εφημερία σήμερα βράδυ και πρέπει να προλάβει. Αφήσαμε τα αυτοκίνητα στην Αγιά Τριάδα, πάνω απ’τον Αυλώνα. Λιακάδα με αραιά σύννεφα, δροσερά. Χωματόδρομοι, πευκοδάσος ανάμεικτο με μακία θαμνότοπο, ρεματιά με πλατάνια θεόρατα, καταπράσινα. Μάντρες κοντά στην μονή Στουδίου, ένα σπίτι. Ακόμα μπορούμε να περπατάμε ελεύθερα, ο Γιώργος βρήκε συντόμευση ως την Μονή. Είχε λειτουργία με αρκετά 4χ4 παρκαρισμένα ένα γύρω.

Χωματόδρομο μέσα σε δασωμένους λόφους. Ερημιά.

Στην ώρα ο δρόμος κατεβαίνει στην ρεματιά και περνά απέναντι. Παίρνουμε το ρέμα νότια, ανάντι. Μεγάλα πλατάνια γυμνά. Στρώμα σκουροκόκινο κάτω τα πεσμένα πλατανόφυλλα, μόνο κάποιες πέτρες προβάλλουν. Μερικές λιμνούλες κρυστάλλινου νερού. Βράχια γλυμένα και κομμένα από αιώνες νερών. Πευκοδάσος και απότομες όχθες γύρω μας. Η κοίτη γενικά στεγνή.

Φτάνουμε σε συμβολή. Από αριστερά μας, πέφτει το ρέμα Μπαμπακιά-Καμάρα μέσα στο Μαυρόρεμα. Όλα στεγνά τώρα. Άσπρες και γκρίζες κροκάλες απλωμένες κάτω. Πλατάνια, πικροδάφνες, κουτσουπιές, πεύκα. Σε κάποιες στενωπούς, μικροί καταράκτες (όταν τρέχει νερό) παρουσιάζουν δυσκολία στην ανάβαση. Βράχια λαξεμένα με απαλές καμπύλες, γούρνες νερού, στενά περάσματα.

Προωθούμαστε έτσι πάνω από ώρα. Ένα βλήμα σκουριασμένο κάτω. Από το στρατόπεδο τεθωρακισμένων του Αυλώνα, που και που σημαδεύουν στο δάσος…

Μία πεθαμένη αλεπουδίτσα. Πείνα; Κάτι άλλο;

Φτάνουμε σε φράγμα ψηλό ως δέκα μέτρα. Ανεβαίνουμε από το πλάι. Πίσω έχει ξεχειλίσει με άμμο και βότσαλα. Καθόμαστε για ξεκούραση και φαί.

Έχουμε δει πολλή ομορφιά. Η ρεματιά είναι τόσο καθαρή που οποιαδήποτε πέτρα μπορεί να γίνει πιάτο να φάμε από εκεί!

Πιό πάνω υπάρχει σήμανση.

Αφήνουμε πιά το Μαυρόρεμα και ανηφορίζουμε μέσα σε πυκνό δάσος. Σύντομα, δεξί παρακλάδι μας φέρνει σε σκαλάκια σε απότομη, τι λέω; κάθετη πρόσοψη βράχου που κοιτά κάτω την ρεματιά.

Πιό κάτω φωλιασμένο το ξωκλήσι της Αγιά Μαρίνας με άνοιγμα με κάγκελα μπροστά. Μπαλκόνι στο Μαυρόρεμα, μπαλκόνι σε συνεχές δάσος.

Πάλι φαγιά…έχουμε όρεξη.

Σε άλλο μισάωρο φτάνουμε στο οροπέδιο Βούντημα. Χωράφια, ψηλά πεύκα, νερό. Χωματόδρομοι μας γύρισαν στα αμάξια. Γεμίσαμε εικόνες γιά μία βδομάδα. Την Κυριακή πάλι! πεζοπόροι απόφοιτοι DSA

και η πρόσκληση: Μέσα σε ωραία ρεματιά. Στα όρια Αττικής/Βοιωτίας. Αμελητέα ανάβαση, τι λέω, σχεδόν μηδενική! Δύσβατα σημεία. Από Αθήνα συνάντηση ώρα 9:00. Διάρκεια 5 ώρες περίπου. Μετά ταβέρνα!