Τον Οκτώβριο του 2012 έρχεται στο γραφείο του Συλλόγου μας μία επιστολή της Βεατρίκης Δημητριάδου με ημερομηνία 29.10.2012, όπου μας εξηγούσε ότι αυτή και πολλοί συμμαθητές και συμμαθήτριές της από τα χρόνια του Πολέμου θέλουν να έχουν μία επαφή με τον Σύλλογό μας. Ήταν αυτή που μας έφερε σιγά-σιγά σε επαφή με όλους μέχρι που κατορθώσαμε να να οργανώσουμε το καλοκαίρι του 2103 την εκδήλωση προς τιμήν των “Αποφοίτων του Πολέμου”. Από τις πιό όμορφες κοπέλες του σχολείου, τότε στην οδό Αραχώβης, έφυγε μετά τον Πόλεμο στην Ελβετία όπου στο χωρίο Pestalozzi εργέστηκε ως ψυχολόγος μεγαλώνοντας ορφανά του Πολέμου από την Ελλάδα. Ανάμεσα στα παιδιά αυτά και ο Αργύρης Σφουντούρης, που έχασε τους δικούς του στο Δίστομο και είχε την Μπεατρίς σαν μητέρα, αλλά και ο Χρήστος, ο αδελφός του Γιώργου Νταλάρα, που και  αυτός την είχε σαν μητέρα.

Ήδη από το γραμματόσημο καταλάβαμε ότι κάτι παράξενο θα συνέβαινε.