Με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την πρώτη λειτουργία της Γερμανικής Σχολής στην Αθήνα, αναπόφευκτα ο νους μου πηγαίνει στα 30 χρόνια που φέτος συμπληρώθηκαν από τη δική μου αποφοίτηση. Ο χρόνος κυλάει πράγματι γρήγορα. Σαν σε κινηματογραφική ταινία φέρνω στο νου μου διάφορα περιστατικά της καθημερινής σχολικής ζωής, από τα πρώτα χρόνια της φοίτησής μου μέχρι την τελευταία χρονιά, το 1965.
Οι συγκεντρώσεις μας στην αυλή του κτιρίου της οδού Μετσόβου το πρωί για την προσευχή και το ομαδικό τραγούδι “Jeden Morgen geht die Sonne auf…” ήταν κάτι που με είχε εντυπωσιάσει από την πρώτη χρονιά.
Στα χρόνια που ακολούθησαν και με το χωρισμό από την πρώτη τάξη του Λυκείου σε πρακτική και κλασική κατεύθυνση εγώ προτίμησα την κλασική κι έτσι βρέθηκα σε μία τάξη με 17 συμμαθήτριες και έναν (1) μόνο συμμαθητή. Η τάξη μας ήταν πασίγνωστη, κυρίως ως “der Gaensestall”, όπως την είχε χαρακτηρίσει ένας από τους Γερμανούς καθηγητές μας, λόγω κάποιων ιδιαίτερα ζωηρών συμμαθητριών μου.
Θυμάμαι ακόμη έντονα τις τελικές εξετάσεις μας για το γερμανικό και ελληνικό απολυτήριο στο κτίριο της οδού Ρεθύμνου. Κτίριο στο οποίο ξαναβρέθηκα μετά από 25 χρόνια, όταν ο γιος μου Νίκος, μαθητής ήδη κι ο ίδιος της ΓΣΑ, παρακολουθούσε για κάποιο χρονικό διάστημα τα απογευματινά τμήματα της γερμανικής γλώσσας που λειτουργούσαν εκεί. Η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη.
Αναπολώντας τα χρόνια που έζησα στη ΓΣΑ δεν μπορώ παρά να αισθάνομαι ευγνωμοσύνη. Ευγνωμοσύνη προς τους καθηγητές μου για τα σωστά ελληνικά που έμαθα παράλληλα προς την άριστη γνώση της γερμανικής γλώσσας, που μου επέτρεψε στη συνέχεια την απρόσκοπτη φοίτησή μου στη Γερμανία. Ακόμη για τις γερές βάσεις που το σχολείο μου έδωσε, καθώς και την ικανότητα να σκέπτομαι και να εργάζομαι μεθοδικά και με σύστημα, πράγματα ιδιαίτερα χρήσιμα για τη ζωή.
Πολλά πράγματα έχουν βέβαια από τότε αλλάξει, άλλωστε και ο κόσμος ολόκληρος έχει αλλάξει. Η ΓΣΑ, ανανεωμένη και σύγχρονη, συνεχίζει το έργο της και την αποστολή της. Πιστεύω ότι πάντα αποτελούσε και θα αποτελεί και στο μέλλον ένα σημαντικό κρίκο, ένα σημαντικό παράγοντα της ελληνογερμανικής φιλίας και των ελληνογερμανικών σχέσεων.
Σταμάτης Μηλίγγος
