Η Σοφίκα Ελευθερουδάκη μας έστειλε τα ευχάριστα νέα:

Στις 16 Οκτωβρίου κάναμε ένα mini reunion τάξης ’72 στο bar MARLEY στο Μαρούσι, ιδανικό χώρο για τέτοιες συναντήσεις. Δεν κάναμε μεγάλη προετοιμασία, βρήκαμε το μέρος, ορίσαμε την ημέρα και την ώρα και οι…πιστοί προσήλθαν!

Μαζευτήκαμε 29 άτομα, περάσαμε υπέροχα και το γεγονός ότι τα παιδιά του μαγαζιού μας περίμεναν για να…κλείσουν, το επιβεβαιώνει! Ήπιαμε, φάγαμε, αγκαλιαστήκαμε, είπαμε πολλά με πολλούς (αλλά δεν προλάβαμε να κάνουμε ένα catch up με όλους).

Θα ξαναπώ τα τετριμμένα, ότι αυτές οι …σχολικές συναντήσεις μας φέρνουν πίσω σε μια εποχή αθωότητας. Δεν ξέρω πώς είναι τα σημερινά παιδιά της αντίστοιχης ηλικίας, αλλά εμείς τότε ασχολούμαστε με τους φίλους, τα φλερτ, τις σπουδές, τους καθηγητές και τα μαθήματά μας. Δεν κάναμε επίδειξη πλούτου ο ένας στον άλλον. Δεν είχαμε κινητά. Μιλούσαμε επί ώρες στο…σταθερό τηλέφωνο. Οι φιλίες μας ήταν αγνές, χωρίς να νοιαζόμαστε για τις δουλειές των μπαμπάδων μας και το ποιος ήταν πλούσιος ή φτωχός. Δεν ξέραμε τι σημαίνει bullying. Ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω.

Και όταν βλεπόμαστε τώρα, βλέπουμε ο ένας τον άλλον πάλι με τα μάτια του “τότε”. Το βρίσκω αυτό εξαιρετικά ανακουφιστικό. Είναι σαν να σου χαρίζει κάποιος μια δόση νιάτων σου.

Το mini reunion τελείωσε με:

– πολύ γέλιο και συγκίνηση

– την υπόσχεση να βρισκόμαστε συχνότερα («έτσι ξαφνικά και όποιος μπορεί»)

– την πολύ ελκυστική πρόταση του παλιού μας συμμαθητή Λουκά Μητρόπουλου να μας οργανώσει εκδρομή για winetasting με πούλμαν (!!!)

Εις το επανιδείν!, Σοφίκα Ελευθερουδάκη ‘72