Ο Helmut Beckmann γεννήθηκε στην πόλη Hagen (Βόρειος Ρηνανία-Βεστφαλία). Ο πατέρας του πολιτικός μηχανικός, υφηγητής του Πανεπιστημίου του Mannheim είναι πεσών του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου στη Γαλλία (1918) με συνέπεια ο νεαρός να μεγαλώσει ορφανός κοντά στους γονείς της μητέρας του. Παππούς του εκ μητρός ο γνωστός αρχιτέκτονας-πολεοδόμος August Hunig. Από την ηλικία των 13 ετών, ο μικρός ανεδείχθη σε δεξιοτέχνη του πνευστού μουσικού οργάνου, τρομπόνι, κληρονομώντας την μεγάλη του αγάπη προς την κλασσική μουσική από την μητέρα του, διακεκριμένη πιανίστα στο γερμανικό χώρο, που πέθανε το 1956.
Τελείωσε το ουμανιστικό γυμνάσιο της πόλεως Hagen και σπούδασε Φιλοσοφία, Αρχαιολογία, Κλασσικές γλώσσες (Λατινικά και Αρχαία Ελληνικά) και Γερμανική Φιλολογία στο Μπρέσλαου (σημερινό Βρότσλαβ/Πολωνίας) και την Κολωνία. Από το 1940-43 υπηρέτησε ως «μοναδικός εξ αίματος απόγονος», μεταξύ άλλων και στην Ελλάδα, κάνοντας διαλέξεις και ξεναγήσεις στην Κρήτη και την Αθήνα για την επιμόρφωση των γερμανών στρατιωτών. Αφέθη ελεύθερος από την αμερικανική αιχμαλωσία πολέμου το 1945 – χωρίς επιβαρυμένο πολιτικό παρελθόν – ενώ είχε αρνηθεί την απονομή του βαθμού του αξιωματικού, παρ΄όλο το υψηλό μορφωτικό του επίπεδο, από τις χιτλερικές ένοπλες δυνάμεις.
Από το 1946-57 υπηρετεί ως καθηγητής του Dörpfeld Gymnasium στο Wuppertal. Από το 1957-67 υπηρετεί στη Γερμανική Σχολή Αθηνών, Dörpfeld Gymnasium, ως καθηγητής-φιλόλογος μέχρι το 1961 και από το 1961-67 ως Διευθυντής του σχολείου, ενώ του έχει προηγουμένως απονεμηθεί ως επίσημος τίτλος, ο υπηρεσιακός χαρακτηρισμός, Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης (Oberstudiendirektor, OStD).
Μετά από μακρόχρονες προσωπικές προσπάθειες καταφέρνει το τελευταίο έτος υπηρετήσεώς του στην Ελλάδα να θέσει τον θεμέλιο λίθο της Γερμανικής Σχολής Αθηνών στο Μαρούσι. Από το 1968-1979 υπηρετεί ως Διευθυντής του ουμανιστικού γυμνασίου Konrad Duden στην Wesel (Βόρειος Ρηνανία-Βεστφαλία) μέχρι την συνταξιοδότησή του.
Έχει ασχοληθεί επισταμένως με τη Νεοελληνική Λογοτεχνία και έχει μεταφράσει την Ιστορία της στα γερμανικά. Εκτός αυτών από το 2004 εκδίδει Ποίηση και Πεζογραφήματα στον εκδοτικό οίκο του Βερολίνου Frieling και Huffmann.
Κατέχει άριστα την λατινική και αρχαία ελληνική γλώσσα.
Νυμφεύθηκε την πρώην μαθήτριά του, Ελληνίδα, νομικό-δικηγόρο, Ντόλλυ Κόγκου-Beckmann (απόφοιτο 1966) και διέμεναν τα τελευταία χρόνια στο Μόναχο, το Λουγκάνο Ελβετίας και την Βουλιαγμένη Αττικής.
Απεβίωσε τον Νοέμβριο του 2017.
