Η Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής δίνει συναυλία στο πλαίσιο του κύκλου Κυριακή Πρωί στο Μέγαρο την Κυριακή 20 Μαρτίου, στις 11.30 το πρωί, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης). Συμμετέχει ομάδα μαθητών της Γερμανικής Σχολής Αθηνών. Ενημερωθείτε για το πρόγραμμα και την αγορά εισιτηρίων από το site του Μεγάρου…

Η Ελεάνα Κασσιτερίδου, απόφοιτος του 1973, μετέχει με την εταιρεία της Natural Greek Condiments στην Food Expo, που διοργανώνεται στο Metropolitan Exhibition Center στο Αεροδρόμιο Αθηνών στις 19 με 21 Μαρτίου.Η Natural Greek Condiments θα είναι στο Hall 3 με το stand B07. Περισσότερα στοιχεία…

Δείτε το πρόγραμμα του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου μέχρι το τέλος Μαϊου 2016.

Στις 5 Απριλίου 2016 διοργανώνεται στο Βερολίνο το Ελληνογερμανικό Επιχειρηματικό Φόρουμ. Για του ενδιαφερόμενους παραθέτουμε την επιστολή – πρόσκληση:

Διεξαγωγή Ελληνογερμανικού Επιχειρηματικού Φόρουμ στο Βερολίνο, στις 5 Απριλίου 2016

Διοργάνωση Επιχειρηματικής Αποστολής

Με την παρούσα επιστολή σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε στην επιχειρηματική αποστολή που θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του Φόρουμ που διοργανώνει ο Economist και το Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο στο Βερολίνο (ξενοδοχείο Ritz Carlton Berlin) στις 5 Απριλίου 2016 με τίτλο “Greece – Germany Business Forum – Restoring Confidence and Navigating for New Trade, Investment and Startups”.

Η ελληνική επιχειρηματική αντιπροσωπεία θα συνοδεύει κλιμάκιο Υπουργών της ελληνικής κυβέρνησης και θα έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει κατ’ ιδίαν (B2B) επιχειρηματικές συναντήσεις με γερμανικές επιχειρήσεις που θα δηλώσουν συμμετοχή.

Σημειώνεται, ότι οι εργασίες του Φόρουμ υποστηρίζονται ενεργά από την Ομοσπονδία Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI), το Σύνδεσμο Γερμανικών Επιμελητηρίων Εμπορίου και Βιομηχανίας (DIHK), και τον Οργανισμό Enterprise Greece, ο οποίος έχει επιφορτισθεί με τη διοργάνωση της ελληνικής επιχειρηματικής αποστολής.

Προς ενημέρωσή σας, επισυνάπτεται αρχικό σχέδιο του προγράμματος του Φόρουμ. Σε επόμενη επικοινωνία μας και αφού οριστικοποιηθεί, θα σας αποσταλεί και το τελικό. Ωστόσο, για τον καλύτερο και έγκαιρο προγραμματισμό της αποστολής, θα σας παρακαλούσαμε όπως μας ενημερώσετε για το ενδιαφέρον σας να συμμετάσχετε στην αποστολή άμεσα.

Σε περίπτωση που επιθυμείτε να συμμετάσχετε, θα πρέπει να συμπληρώσετε, όσο το δυνατόν πληρέστερα, το συνημμένο έντυπο εγγραφής (Registration Form) και να το αποστείλετε μαζί με σύντομο προφίλ της εταιρείας σας στα αγγλικά, στην ηλεκτρονική διεύθυνση: info@enterprisegreece.gov.gr.

Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επικοινωνείτε με την κα Αγγέλα Μιχαλοπούλου, Δ/ντρια Προσέλκυσης Επενδύσεων, στα τηλέφωνα 2103355726, 6977459772.Παρακαλούμε, σημειώστε ότι το σύνολο των εξόδων μετάβασης και διαμονής βαραίνει αποκλειστικά τους συμμετέχοντες.

Η Άννα Φιλίνη δημοσίευσε στην εφημερίδα “Αυγή” της Κυριακής 6/3/2016 ένα άρθρο για την Λουίζ Μπουρζουά.

ΛΟΥΪΖ ΜΠΟΥΡΖΟΥΑ : Το έργο της στην κορυφή της Σύγχρονης Τέχνης

Το έργο The Birth, γκουάς σε χαρτί, της Λουίζ Μπουρζουά αποκτούσε εξέχουσα σημασία στο πλαίσιο της έκθεσης «Η υπέρβαση της Άβυσσος» – εμπνευσμένη από την Ασκητική του Νίκου Καζαντζάκη – στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης που λειτούργησε στην Προβλίτα 1 στο Λιμάνι μέχρι τις 29 Φεβρουαρίου, αφού είχε πρώτα παρουσιαστεί στο Ρέθυμνο από το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης. Στο TheBirthη κατακόκκινη μορφή της εγκύου γυναίκας της Μπουρζουά με τα αιωρούμενα στήθη και την προτεταμένη, σφύζουσα από ζωή κοιλιά, έδειχνε τον πόνο, το αίμα και τη γυναικεία δύναμη και κυριαρχούσε μέσα στην πρώτη ενότητα της έκθεσης με τίτλο «Γένεσις /Τραύμα». Η μορφή αυτή της Μπουρζουά προβαλλόταν με ιδιαίτερη ένταση δίπλα στις 18 εικόνες αναπαραγωγές σε καρτ-ποστάλ από την «Καταγωγή του Κόσμου» του Γκυστάβ Κουρμπέ ( έργο εννοιολογικό της αμερικανίδας Σερί Λιβάιν).

Η Μπουρζουά ( Παρίσι 1911- Νέα Υόρκη 2010) είναι εξαιρετική προσωπικότητα μέσα στην παγκόσμια σύγχρονη τέχνη. Στα χρόνια των σπουδών της γλυπτικής και ζωγραφικής στο Παρίσι επηρεάστηκε αρχικά από τον σουρεαλισμό. Το έργο της, που διατηρεί τη σφραγίδα της αντίθεσης προς τον πατέρα και τη στενή σχέση με τη μητέρα της, είναι ριζωμένο στο σύνολό του στην αλληλουχία με την αυτοβιογραφία της από την αρχή μέχρι το τέλος της ζωής της. Το 1938 έφυγε με τον άντρα της, αμερικανό ιστορικό τέχνης, για τη Νέα Υόρκη, όπου αρχικά συναναστρεφόταν τον Μπρετόν και τον Μασόν. Από το 1940 άρχισε τη γλυπτική δουλεύοντας μαζί με τους αμερικάνους αφηρημένους εξπρεσιονιστές και τότε τα έργα της εκφράζανε τον πόνο από το πένθος για την έλλειψη των ανθρώπων που άφησε πίσω της όταν εγκατέλειψε το Παρίσι. Στη δεκαετία του ΄70 συνδέθηκε με τη νέα φεμινιστική συνείδηση, ενώ μετά την πρώτη αναδρομική της έκθεση του 1982, έκανε νέο ξεκίνημα στη δουλειά της που οδήγησε στην καθοριστική θέση της μέσα στη σύγχρονη τέχνη, δημιουργώντας αδιάκοπα μέχρι το τέλος της ζωής της στα 99 της χρόνια, το 2010.

Η μεγάλη αναδρομική έκθεση της Μπουρζουά ξεκίνησε από την Τέϊτ Μόντερν του Λονδίνου το 2007, μεταφέρθηκε στο Παρίσι και μετά σε διάφορες μεγαλουπόλεις της Αμερικής. Βλέποντάς την στο Μπομπούρ το 2008, και με τη βοήθεια του πολύπλευρα εμπεριστατωμένου καταλόγου, απέκτησα τη δυνατότητα να προσεγγίσω από κοντά το τεράστιο και ρωμαλέο έργου της. Η έκθεση στηριζόταν σαν σε κόκκινο νήμα πάνω στον προφανή αυτοβιογραφικό χαρακτήρα των έργων: πρόβαλαν οι πληγές και η αντίθεση με την προδοσία του πατέρα στη νεαρή της ηλικία, η στενή σχέση με την μητέρα και η ευγνωμοσύνη για τη φροντίδα της, η γέννηση των τριών αγοριών της, οι ερωτικές της φαντασιώσεις.

Κατά την παιδική της ηλικία οι γονείς της Μπουρζουά διατηρούσαν επιχείρηση συντήρησης ταπισερί, που ουσιαστικά στηρίζονταν στη διαρκή χειρονακτική εργασία της μητέρας της. Η τεράστια Αράχνη από μέταλλο αποτελεί ίσως το πιο γνωστό και χαρακτηριστικό έργο της Μπουρζουά και συμβολίζει κατεξοχήν την μητρική μορφή. Η Αράχνη προστατεύει με τον ιστό της από τα επιθετικά κουνούπια και, αν ο ιστός κάπου κοπεί, μπορεί να τον υφάνει ξανά, ώστε αυτός να υπάρχει πάντα. Βέβαια αυτή η Αράχνη όταν στέκει στο ύπαιθρο με τα λιγνά της πόδια που δημιουργούν έναν πανύψηλο θόλο, προξενεί ταυτόχρονα φόβο. Μια τέτοια αίσθηση δέους μου προξένησε αρχικά η εκθαμβωτική της στιλπνότητα κάτω από τον ήλιο, όταν την είχα δει να στέκει στο ύπαιθρο στον ελεύθερο χώρο πίσω από το Μουσείο Γκουγκενχάϊμ του Μπιλμπάο. Αργότερα αντιλήφθηκα κάτι σημαντικό που μου είχε αρχικά ξεφύγει: ακριβώς κάτω από το κεφάλι της αράχνης στο κέντρο του θόλου κρεμόταν ένα μικρό μεταλλικό δίχτυ γεμάτο με στρογγυλές πέτρες από μάρμαρο. Εκεί κρατούσε προφυλαγμένα και δεμένα σαν κουβάρι κάτω από τον κορμό της τα πολύτιμα αυγά της αυτή η μεγάλη Αράχνη, η «Maman», που μάνα, υφάντρα, φύλακας, δεν τρομάζει, ξέρει τελικά μονάχα να προστατεύει. «Η καλύτερή μου φίλη ήταν η μητέρα μου» έγραψε η Μπουρζουά, «γιατί ήταν πολύ έξυπνη, υπομονετική, καθαρή και χρήσιμη, λογική, απαραίτητη όσο μία αράχνη».

Μέσα στην ίδια έκθεση στο Μπομπούρ εντυπωσιακά στέκονταν περιφραγμένα μέσα στο σιδερένιο τέλι τους τα «Κελλιά» (Cellules), δημιουργίες της δεκαετίας του ΄90. «Τα κελλιά παριστάνουν διαφορετικά είδη του πόνου: πόνου σωματικού, συγκινησιακού ή ψυχολογικού, πνευματικού ή ιδεολογικού. Πότε ο συγκινησιακός πόνος μετατρέπεται σε ψυχικό; Πότε ο ψυχικός πόνος μετατρέπεται σε συγκινησιακό; Αυτός είναι ένας φαύλος κύκλος», έγραφε η Μπουρζουά το 1991. Το έργο Cell( Choisy ) αποτελείται από ένα συρμάτινο ψηλό τέλι που περιφράσσει κυκλικά ένα σπίτι από ροζ μάρμαρο. Είναι σε μικρογραφία το σπίτι όπου ζούσε όταν ήταν μικρό παιδί η Μπουρζουά με την οικογένειά της (1912-1918). Από πίσω κρέμεται απειλητικά μια κοφτερή σιδερένια γκιγιοτίνα. Παρόλο ότι τότε ήταν στο σπίτι της ακόμη ευτυχισμένη, η Μπουρζουά έγραφε πως το έργο συμβολίζει κυρίως το παρελθόν που αποκεφαλίζεται από το παρόν, ότι είναι μια αναφορά πάνω στην ιστορία, στη μνήμη και στην ψυχική πλευρά της, ότι η γκιγιοτίνα που απειλεί το εγκλωβισμένο σπίτι της δεν είναι αναγκαστικά μια κίνηση καταστροφική, θυμού ή αγωνίας, αλλά ένας τρόπος για να εξουδετερώσει το βάρος της μνήμης.

Η Μπουρζουά στη δουλειά της έδειξε σε πολλές μορφές και διαφορετικές φάσεις του έργου της τον πόνο με επίκεντρο το γυναικείο σώμα, αλλά όχι μόνο αυτό. Έδωσε αγώνες μαζί με γυναίκες καλλιτέχνες για την αναγνώριση της προσφοράς τους στην τέχνη. Η δική της τέχνη βρήκε αργά την πλατειά αναγνώριση, ουσιαστικά μετά τα 65 της. Μέσα σε κείμενά της βρίσκουμε τον θυμό της για το γεγονός ότι δεν την υπολόγιζαν και την υποτιμούσαν μπροστά στον άντρα της, που ήταν γνωστός ιστορικός τέχνης. Θεωρούσε σωστό για τον εαυτό της να την αποκαλούν φεμινίστρια; Κατά καιρούς έκανε σχετικά με αυτό διαφορετικές δηλώσεις. Το 1999 έλεγε: «Οι φεμινίστριες με έχουν για πρότυπο, σαν μία μητέρα. Αυτό με ενοχλεί. Δεν με ενδιαφέρει να είμαι μητέρα. Είμαι μέχρι και τώρα ένα κορίτσι που προσπαθεί να καταλάβει ποιος είναι». . Όταν το 2004 ένα γερμανικό περιοδικό της επισήμανε ότι παλιότερα δήλωνε πως ο φεμινισμός έχει για αυτήν ιδιαίτερη σημασία, απάντησε θέτοντας πρώτο το ζήτημα της οικουμενικής αντίληψης για την αισθητική: «Δεν θεωρώ ότι υπάρχει μια φεμινιστική αισθητική. Πάρα πολλές συγκινήσεις που εκφράζω μέσα στη δουλειά μου προηγούνται των φύλων».

Υποστήριζε πως πάντα η δουλειά της περιείχε μια σεξουαλική διάσταση: «Είμαι κατά καιρούς συνεπαρμένη από φεμινιστικές φόρμες- μπουκέτα από στήθη σαν πυκνά σύννεφα-, όμως συχνά ανακατεύω τις εικόνες- φαλλικά στήθη, αρσενικό και θηλυκό, ενεργητικούς και παθητικούς…». Ένα από τα γνωστότερα έργα της είναι το Fillette(κοριτσάκι), δημιουργία του 1968, γλυπτό 59,5 εκ. Αναπαριστά ένα πέος κρεμασμένο με κλωστή από το ταβάνι, σε στάση από κάτω προς τα απάνω που όμως , καθώς κάποιος βλέπει από κάτω, μπορεί να μετατρέπεται από αρσενικό σε θηλυκό σύμβολο. Όταν την φωτογράφισαν καθώς κρατούσε αυτό το έργο, η Μπουρζουά είπε σε συνέντευξη του 1989: «…από σεξουαλική πλευρά αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι θεωρώ πως τα ανδρικά όργανα είναι εξαιρετικά λεπτεπίλεπτα. Είναι αντικείμενα που οι γυναίκες, άρα και εγώ η ίδια, πρέπει να προστατεύουμε». Τα λόγια της εκπέμπουν τρυφερότητα και το έργο της διαχέεται από την αντίληψη ότι η εγκυμοσύνη υπάρχει ως συνέχεια της συνεύρεσης των δύο φύλων

Η ειλικρίνεια και η αμεσότητα του έργου και του λόγου της Μπουρζουά είναι ταυτόχρονα και η πολιτική της θέση μέσα στο δημόσιο χώρο. Το 2005 είχε συμμετάσχει στη Μπιενάλε της Βενετίας φέρνοντας δύο ογκώδη «ελικοειδή σώματα» φτιαγμένα από γυαλιστερό μέταλλο και χυμένα γύρω από τον άξονά τους αποχτώντας την μορφή λάβας που ξεχείλιζε. Οι μεγάλοι αυτοί όγκοι που κρέμονταν από το ταβάνι στις Κορντερίε του παλιού Ναυπηγείου, έμοιαζαν με αεικίνητους ζωντανούς μηχανισμούς. Τα έργα συνοδεύονταν από ένα γραπτό κείμενο της Λουίζ Μπουρζουά που εξηγούσε τη σημασία τους:

«Η σπείρα αποτελεί μια προσπάθεια για να κυβερνηθεί το χάος: Έχει δύο κατευθύνσεις. Και εσύ που τοποθετείσαι; Πάνω στην εξωτερική περιφέρεια ή πάνω στον πόλο; Εξωτερικά αυτό που δημιουργείται είναι ο φόβος μήπως χαθεί ο έλεγχος. Η περιστροφή της καμπύλης προς τον πόλο είναι ένα κλείσιμο, μια απόσυρση, ένας συμβιβασμός μέχρι το σημείο εξαφάνισης. Αντίθετα αυτό που ξεκινά στο κέντρο είναι η κατάφαση, η κίνηση προς τα έξω, είναι μια αναπαράσταση του δοσίματος και της παράδοσης της εξουσίας: της εμπιστοσύνης, της θετικής ενέργειας, της ίδιας της ζωής».

Άννα Φιλίνη, 3 Μαρτίου 2016

(*) ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα πάνω στο κείμενο της Άννας έχει αναρτήσει ο Αρχιτέκτων Γιώργος Τριανταφύλλου στο blogspot του…

Ο Μάνος Βονάτσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στη Reinisch Westfaelische Technische Hochschule Aachen στη Γερμανία. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1981.

Από το 1982 ασχολείται σαν ελεύθερος επαγγελματίας με αντικείμενο τη μελέτη / επίβλεψη / κατασκευή ιδιωτικών έργων. Αρχικά εργάστηκε στο γραφείο “Θύμιος Παπαγιάννης & Συνεργάτες”, ενώ επί 10 χρόνια ήταν στέλεχος της κατασκευαστικής εταιρείας “Philipp Holzmann AG”.

Διετέλεσε τεχνικός σύμβουλος της “Zueblin AG”. Υπήρξε τεχνικός σύμβουλος και ανώτερο στέλεχος της “Hochtief” για το σχεδιασμό και την κατασκευή του Νέου Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών “Ελευθέριος Βενιζέλος”.

Εργάστηκε ως Διευθυντής-Συντονιστής Μελετών στην κοινοπραξία “ΤΕΡΝΑ-ΑΚΤΩΡ-J&P AVAX” για την κατασκευή-επέκταση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών – Β’ Φάση. Από το 2004 είναι Τεχνικός Διευθυντής-Σύμβουλοςτης εταιρείας “Ι. Δ. Παπαθανασίου Τεχνολογικός Εξοπλισμός Κτιρίων”.

Η Μαρία Αικατερίνη Καλαμιώτου γεννήθηκε το 1949 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1967. Σπούδασε Φυσική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πήρε το πτυχίο της το 1972 και ακολούθως το διδακτορικό της το 1978.

Εξελέγη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στον Τομέα Φυσικής Στερεάς Κατάστασης. Το 2002 έγινε Διευθύντρια του Εργαστηρίου Πειραματικής Φυσικής Στερεάς Κατάστασης με αντικείμενο έρευνας τις Δομικές Ιδιότητες Υπεραγωγών Υψηλών Θερμοκρασιών με Περίθλαση Σκόνης Ακτινοβολίας Synchrotron (SXRPD), τις Παραμορφώσεις Πλέγματος σε Ετεροδομές Ημιαγωγών, τους Πιεζοηλεκτρικούς-Οπτοηλεκτρονικούς Κρυστάλλους με Περίθλαση Υψηλής Διακριτικής Ικανότητας (HRXRD), την Τοπογραφία Ακτινοβολίας Synchrotron, την Δυναμική Θεωρία Περίθλασης και την Αρχαιομετρία.

Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 60 εργασίες σε διεθνή περιοδικά και περισσότερες από 50 ανακοινώσεις σε συνέδρια.

Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Κρυσταλλογραφικής Εταιρείας μεταξύ 2005-2006 και 2008-2010.

Μετά τα αποτελέσματα των εκλογών της 29ης Φεβρουαρίου 2016 συνήλθε το νέο ΔΣ του Συλλόγου Αποφοίτων την Δευτέρα 8 Μαρτίου 2016 και αποφάσισε την συγκρότησή του σε σώμα ως εξής: Κώστας Γαλάνης (Πρόεδρος),Άγγελος Κωβαίος (Αντιπρόεδρος),Νίκος Σμίτ (Β’ Αντιπρόεδρος – Ελληνογερμανικές Σχέσεις), Πέτρος Πετρακόπουλος (Γενικός Γραμματέας), Τερέζα Μαρτώνη (Ειδική Γραμματέας – Δικτύωση ανά Τόπο Σπουδών), Κωνσταντίνος Μαραμένος (Ταμίας), Λίζα Γεωμπρέ (Πολιτιστικές Εκδηλώσεις), Τένια Παπαδάκη (Δικτύωση Παλαιών Αποφοίτων), Ιάκωβος Δημητρίου (Επαγγελματική Δικτύωση Νέων Αποφοίτων), Αταλάντη Παπουτσάνη (Δημόσιες Σχέσεις), Κώστας Καλφόπουλος (Ιστορικές Εκδόσεις), Κωνσταντίνος Αραβώσης (Εκπρόσωποι Έτους). Περισσότερα…

Ο Ελληνογερμανικός Σύλλογος “Φιλαδέλφεια” και η Ελληνική Λέσχη Βιβλίου διοργανώνουν την Τετάρτη 9 Μαρτίου στις 19:30 μία εκδήλωση για τον γιατρό Χανς Λέμπερ.

Μετά τα αποτελέσματα των εκλογών της 29ης Φεβρουαρίου 2016 συνήλθε το νέο ΔΣ του Συλλόγου Αποφοίτων την Δευτέρα 8 Μαρτίου 2016 και αποφάσισε την συγκρότησή του σε σώμα ως εξής:

Επίσης αποφασίστηκε όπως αναλάβουν:

Μετά τον καθορισμό των ρόλων συζητήθηκαν ορισμένα θέματα, που καλείται ο Σύλλογος να αντιμετωπίσει κατά την τρέχουσα διετία κυρίως σε ότι αφορά τις νεότερες γενιές, όπως την προσέλκυση τους με δράσεις που κυρίως τους ενδιαφέρουν, την οργάνωση της υποδοχής τους στο εξωτερικό με οργανωμένο δίκτυο στις διάφορες πόλεις κυρίως της Γερμανίας, την επαγγελματική τους υποστήριξη στο ξεκίνημα της σταδιοδρομίας τους και άλλα.

Τονίστηκε επίσης το γεγονός ότι η Γερμανική Σχολή συμπληρώνει εφέτος 120 λειτουργίας στην Αθήνα, γεγονός που συμπίπτει με την έναρξη, πάλι βέβαια στην Αθήνα, των Ολυμπιακών Αγώνων, οπότε η σύμπτωση αυτή δικαιολογεί την διοργάνωση μίας ιστορικής εκδήλωσης σε συνεργασία με ένα διεθνή φορέα του αθλητισμού.

Από την πρώτη συνεδρίαση του νέου ΔΣ επάνω: σε πρώτο πλάνο αριστερά η Αταλάντη Παπουτσάνη και στο βάθος από αριστερά προς δεξιά: Κώστας Γαλάνης, Πέτρος Πετρακόπουλος, Λίζα Γεωμπρέ, Άγγελος Κωβαίος (όρθιος), Νίκος Σμίτ, Ιάκωβος Δημητρίου, Κωνσταντίνος Μαραμένος και Τένια Παπαδάκη. Αριστερά τα τρία νέα πρόσωπα του ΔΣ: Νίκος Σμιτ, Ιάκωβος Δημητρίου και Κωνσταντίνος Μαραμένος Κάτω αριστερά: Τένια Παπαδάκη, Κώστας Καλφόπουλος, Αταλάντη Παπουτσάνη, Λίζα Γεωμπρέ Κάτω δεξιά: Πέτρος Πετρακόπουλος, Άγγελος Κωβαίος και Νίκος Σμιτ

Την Τετάρτη 9 Μαρτίου εγκαινιάζεται στην Γκαλερί Σκουφά της αποφοίτου μας Ελένης Καλλιγά η έκθεση ζωγραφικής της Μαρίας Γιαννακάκη με τίτλο Mare Monstrum. Περισσότερα…

Ο Σύλλογος Αποφοίτων του London School of Economics διοργανώνει την Τετάρτη 9 Μαρτίου στις 18:00 ημερίδα στο Μέγαρο Καρατζά με τίτλο “The Future of Greek Banking”. Ακολουθεί η πρόσκληση:

Πέντε απόφοιτοι της Σχολής πήραν μέρος ως ομιλητές στο “Delphi Economic Forum” που έλαβε χώρα στους Δελφούς μεταξύ 25 και 28 Φεβρουαρίου 2016: Ντόρα Μπακογιάννη, Παναγιώτης Πικραμμένος, Τάσος Γιαννίτσης, Χρήστος Γκόρτσος και Φίλιππος Σπυρόπουλος. Περισσότερα…

Ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους αποφοίτησε από τη Σχολή το 1974 και σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Αμβούργο και στην Αθήνα και ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως δημοσιογράφος. Μεταξύ 1985 και 1995 κατείχε διάφορες θέσεις στην Deutsche Welle. Το 1996 εντάχθηκε στο δυναμικό του Ιδρύματος Φρήντριχ Νάουμαν (Friedrich Naumann Stiftung Für Die Freiheit) συνεργαζόμενος ως αντιπρόσωπος αλλά και μόνιμος κάτοικος στην Κορέα και από το 2002 έως το 2007 στις Φιλιππίνες, ενώ αμέσως μετά ανέλαβε Regional Director Middle East and North Africa με έδρα το Κάιρο.

Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα γύρω από σύγχρονα πολιτικά θέματα σχετικά με τις εξελίξεις στην Γερμανία, τα Βαλκάνια, τη Νότια Αφρική, την Ανατολική Ασία, αλλά και με τον φιλελευθερισμό και την δημοκρατία.

Χωρισμός και συνάντηση – Αναμνήσεις από τα σχολικά μου χρόνια στην Αθήνα

Γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1976. Σπούδασε γερμανική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το οποίο αποφοίτησε το 1980. Στη συνέχεια ξεκίνησε σπουδές στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου στον κλάδο Παιδαγωγικών Επιστημών τις οποίες ολοκλήρωσε το 1988 με το πτυχίο M.A. Erziehungswissenschaften.

To 1990 ανέλαβε τη διεύθυνση του προσχολικού κέντρου «Νηπιακή Αγωγή» (www.nipiakiagogi.gr) στη Φιλοθέη το οποίο εξελίσσει διαρκώς με τα πιο σύγχρονα εκπαιδευτικά προγράμματα.

Έχει πάρει μέρος σε πολλές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές και έχει αρθρογραφήσει ως σύμβουλος σε παιδαγωγικά θέματα.

Είναι παντρεμένη με τον Γιώργο Καπετάνη (απόφοιτος 1974) και έχει δύο γιους επίσης απόφοιτους της γερμανικής σχολής (2009 και 2012).

Απεβίωσε την Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2023.

Στην Γενική Συνέλευση παρουσιάστηκαν ο Διοικητικός Απολογισμός και ο Οικονομικός Απολογισμός του απερχόμενου Δ.Σ. και η Έκθεση της Εξελεγκτικής Επιτροπής.

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Την 29η Φεβρουαρίου 2016 έγιναν οι εκλογές του Συλλόγου Αποφοίτων για την περίοδο 2016-17. Οι υποψήφιοι για τις 9 θέσεις του ΔΣ ήταν 13, ενώ για τις 3 θέσεις της Εξελεγκτικής Επιτροπής 3. Αναλυτικά, για το ΔΣ υποψηφιότητα έθεσαν οι: Αντωνετσής Κωνσταντίνος (1991), Αραβώσης Κωνσταντίνος (1981), Γαλάνης Κώστας (1974), Γεωμπρέ Ελισσάβετ (Λίζα) (1973), Δημητρίου Ιάκωβος (2007), Καλφόπουλος Κωνσταντίνος (1974), Κωβαίος Άγγελος (1988), Μαραμένος Κωνσταντίνος (2001), Μαρτώνη Τερέζα (1999), Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Τένια) (1967), Παπουτσάνη Αταλάντη (1967), Πετρακόπουλος Πέτρος (1972) και Σμιτ (Schmidt) Νίκος (1985). Για την Εξελεγκτική Επιτροπή υποψήφιοι ήσαν οι: Γαντέ Δέσποινα (1983), Μαυροειδή Βασιλική (Βανέσσα)(1997) και Μπάρλου Μαρία (1997).

Καθήκοντα Προέδρου της Επιτροπής ανέλαβε ο Νίκος Σκανδάλης (1977) και μετά τους χαιρετισμούς του Αντιπροέδρου του ΔΣ της Γερμανικής Σχολής και αποφοίτου του 1975 Δρ. Τόμας Γκρέβε και του Διευθυντή της Σχολής κ. Τόμας Φίσερ, η Γενική Συνέλευση ξεκίνησε με τον Διοικητικό Απολογισμό του απερχόμενου Δ.Σ., τον Οικονομικό Απολογισμό του απερχόμενου Δ.Σ., την Έκθεση της Εξελεγκτικής Επιτροπής, την Έγκριση πεπραγμένων και απολογισμού του απερχόμενου Δ.Σ. και την απαλλαγή του από κάθε ευθύνη για τα έτη 2014-2015, και ακολούθησαν διάφορες ανακοινώσεις και προτάσεις.

Οι Εκλογές για την ανάδειξη νέας Εξελεγκτικής Επιτροπής και νέου Δ.Σ. για τη χρονική περίοδο 2016-2017 ανέδειξαν μετά την καταμέτρηση των ψήφων:

Γαλάνης Κώστας (46 ψήφοι)

Κωβαίος Άγγελος (37)

Γεωμπρέ Ελισσάβετ (Λίζα) (26)

Δημητρίου Ιάκωβος (26)

Σμιντ (Schmidt) Νίκος (24)

Μαραμένος Κωνσταντίνος (24)

Μαρτώνη Τερέζα (24)

Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Τένια) (23)

Πετρακόπουλος Πέτρος (22)

Παπουτσάνη Αταλάντη (19)

Καλφόπουλος Κωνσταντίνος (14)

Αντωνετσής Κωνσταντίνος (13)

Αραβώσης Κωνσταντίνος (10)

Για την Εξελεγκτική Επιτροπή έλαβαν:

Μαυροειδή Βασιλική (Βανέσσα) (29 ψήφοι)

Γαντέ Δέσποινα (24)

Μπάρλου Μαρία (21)

Η πρώτη συνεδρίαση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΑΓΣΑ έχει ορισθεί για την Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016 και ώρα 18.30 στο γραφείο του Συλλόγου, στην οποία είναι προσκεκλημένοι και σε όλοι οι αναπληρωματικοί.