Η φετινή εορτή Winckelmann του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών (ετήσιος απολογισμός της Διευθύντριας Katja Sporn και εορταστική ομιλία), θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2023, στις 6μμ.

Ο διακεκριμένος αρχαιολόγος Thomas Otten (Köln) θα παρουσιάσει την εορταστική ομιλία με θέμα: ” Wilhelm Dörpfeld, ein Pionier der archäologischen Denkmalpflege”, προς τιμήν του Dörpfeld, δεδομένου ότι συμπληρώνονται 170 χρόνια από τη γέννησή του.

Η ομιλία θα δοθεί στα γερμανικά, μετά τον ετήσιο απολογισμό της Διευθύντριας, στο αναγνωστήριο της Βιβλιοθήκης του Ινστιτούτου (Φειδίου 1).

Η ομιλία θα μεταδοθεί και διαδικτυακά. Περισσότερα…

Η Μαρία Ζενέτου-Κομνηνού γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 18 Οκτωβρίου 1925. Πατέρας της ήταν ο Χαρίλαος Ζενέτος, γνωστός κοσμηματοπώλης των Αθηνών και αδελφός της ο γνωστός πολεοδόμος – αρχιτέκτων Τάκης Ζενέτος, μαθητής και αυτός της Σχολής.

Στα μαθητολόγια εμφανίζεται δύο φορές. Την χρονιά 1929-30 ατην Α’  Δημοτικού και την χρονιά 1935-36 στην Α’  Γυμνασίου και εικάζουμε ότι λόγω απώλειας των μαθητολογίων παρουσιάζεται το κενό αυτό.

Παρακολουθώντας τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και την Αγγλική Σχολή Χιλλ, ολοκληρώνει τη βασική της εκπαίδευση στο Αρσάκειο Αθηνών. Με τη λήξη του πολέμου, μπαίνει στο Πανεπιστήμιο Σορβόννης στη Γαλλία και σπουδάζει Ψυχολογία του Παιδιού, κατά την προσχολική ηλικία, καθώς και Καλές τέχνες στην Ecole des Beaux Arts. Διακρίνεται από τη μεγάλη αγάπη της για τα παιδιά.

Από το γάμο της με τον Γιάννη Κομνηνό αποκτά 3 παιδιά, την Ιωάννα, τη Χάρις και τον Διομήδη. Ο τελευταίος, σε ηλικία 17 ετών, δολοφονείται εν ψυχρώ, κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου, στις 16 Νοεμβρίου 1973. Αστυφύλακας της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, τον πυροβόλησε με ευθεία βολή στην καρδιά, ενώ βοηθούσε τραυματισμένους πολίτες και την ανακοίνωση του θανάτου του γιού της έκανε ο Τάκης Ζενέτος. Η Χάρις μάλιστα απέκτησε μία κόρη, την Φλώρα, και έναν γιό, στον οποίο έδωσε το όνομα του Διομήδη.

Καθώς τα χρόνια περνούν και τα δικά της παιδιά ενηλικιώνονται, η Μαρία, ελεύθερη πιά από τις μητρικές φροντίδες, ετοιμάζει και παρουσιάζει, για πρώτη φορά, τη δουλειά της, στο ευρύ κοινό, λαμβάνοντας μέρος στην έκθεση του Ζαππείου. Ακολουθεί μια αλυσίδα από ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στο Ζάππειο, στο Θόλο, στην Αρχιτεκτονική, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, καθώς και στη δική της γκαλερί «Διομήδης».

Η συνεχής ενασχόλησή της με τα καλλιτεχνικά την βοήθησε να απαλύνει τον πόνο της από τον τραγικό θάνατο του γιού της.

Πέθανε το 1995. Τα έργα της μένουν στα χέρια των θυγατέρων της.

πηγή: Ιωάννα και Χάρις Κομνηνού

		Με τον αδελφο της Τάκη Χαρ.Ζενετο
Στον γάμο τους με τον Γιάννη Διομήδους Κομνηνό στην Γαλλία

Στην Ακρόπολη

Διομήδης Κομνηνός (2.7.1956-16.11.1973)

στο σχολείο, πρώτη γραμμή με το άσπρο σακκάκι

Το εικαστικό έργο της Μαρίας Ζενέτου:

Η Λίλα Πολενάκη στη νέα ατομική της έκθεση που φιλοξενεί η γκαλερί Batagianni παρουσιάζει ζωγραφικά έργα ποικίλων διαστάσεων από διάφορες στιγμές της δημιουργικής της πορείας και μια ομάδα αντικειμένων από την πρόσφατη ενασχόληση της με την κεραμική θα συνομιλήσουν «τρυφερά» με τα ζωγραφικά τελάρα.

Περί τρυφερών πραγμάτων (Von zarten Dingen)

Είναι ο τίτλος ενός μικρού κολλάζ της Γερμανίδας εικαστικού Hanna Hoch.

21 Νοεμβρίου 2023 – 23 Δεκεμβρίου 2023

Μια παλιά φίλη της από το Βερολίνο το έστειλε στη Λίλα Πολενακη. «Το είδα και σε θυμήθηκα», της έγραφε.

Έτσι μέσα από τις αλλεπάλληλες συνάφειες της μνήμης ο τίτλος επικολλήθηκε στην παρούσα έκθεση με τον ίδιο τρόπο που η δημιουργός χρησιμοποιεί κι ενσωματώνει στη ζωγραφική της, με εκλεπτυσμένες τεχνικές κολλάζ, διαφορά υλικά. Πρόκειται κυρίως για στοιχεία από ύφασμα και χαρτί:

(πηγή:www.culturenow.gr),Περισσότερα…

https://batagiannigallery.com/exhibitions/peri-tryferwn-pragmatwn

Πήραμε ένα κείμενο από τον Παναγιώτη Δεληβοριά, απόφοιτο του 1973, ο οποίος διατυπώνει την άποψή του σχετικά με το δημοσίευμα του montags για την “Παραγγελιά” του Παύλου Τάσιου. Δεδομένου ότι ο συναπόφοιτός μας σημειώνει ότι εκφράζει την άποψη μιάς ευρύτερης ομάδας αποφοίτων, το δημοσιεύουμε, και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα υπάρξει και μία απάντηση από την πλευρά της σύνταξης:

Αγαπητέ μου Πρόεδρε,

Παρόλον ότι από την διατύπωση του κειμένου φοβούμαι ότι πιθανότατα είσαι ο συντάκτης του (και, επομένως, δεν θα χαρείς ιδιαιτέρως για τις παρατηρήσεις μου), θέλω να σού εκφράσω (υπό την ιδιότητά σου του Προέδρου του Συλλόγου) την αγανάκτησή μου, καθώς και την αγανάκτηση άλλων αποφοίτων που το διάβασαν, για την δημοσίευση στο σημερινό “montags” (28/2016) ενός, λίαν επιεικώς, απαράδεκτου κείμενου που αναφέρεται στην “Παραγγελιά” του κ. Τάσιου, που προέβαλε χθές η ΕΡΤ.

Εξ όσων γνωρίζω, ούτε ο ταλαντούχος (και κυρίως άριστα δικτυωμένος) κ. Παύλος Τάσιος ούτε η ερίτιμος για κάποιο διάστημα σύζυγός του κα. Γώγου είχαν οιαδήποτε σχέση με την ΓΣΑ. Ως εκ τούτου, δυσκολεύομαι να καταλάβω τί ζητάει στο “montags” η σχετική αναφορά στο “αριστούργημα”, που δημιουργούσε κλίμα υπέρ ενός από πάσης απόψεως αποκρουστικού ψευτοπαλικαρά και θρασύδειλου φονιά (που έσφαξε με την υποστήριξη του αδερφού του και, αν θυμάμαι καλά, ενός ακόμα φίλου του τρείς και μαχαίρωσε άλλους οκτώ άοπλους, ανύποπτους ανθρώπους). Το ότι είχε υπάρξει ένα hype θαυμασμού για το άθλιο αυτό άτομο, με την με το αζημίωτο υποκίνηση κάποιων “διανοουμένων”, είναι κατά την ταπεινή γνώμη πολλών μη ειδικών ένα σύμπτωμα της νοοτροπίας που έφτασε αυτή την χώρα εκεί που την έφτασε. Και αποτελεί, βέβαια, την έσχατη ύβρη για τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που χάσαν τις δουλειές τους, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν ή σκοτώθηκαν από τη χούντα να προσπαθούμε να χώσουμε λάθρα (hineinschmuggeln, που λένε και οι Γερμανοί) στην πράξη του άθλιου κακούργου το οιοδήποτε δήθεν αντιστασιακό νόημα. Όσον αφορά δε το ξύλο που κατά δήλωσίν του (καθ’ υπόδειξη του Γερο-Βασιλάτου) στη δίκη είχαν φάει οι γονείς του το ’45, μερικές δεκάδες χιλιάδες Έλληνες και από τις δύο πλευρές σφαγιάστηκαν ή εκτελέστηκαν στον Εμφύλιο από το 1943 ως το 1950 (και βάλε), χωρίς κανένας απόγονός τους να το βρεί ως δικαιολογία για πράξεις του 25-30 χρόνια αργότερα.

Δεν γνωρίζω τί είχε πεί στην τάξη του συγγραφέως του άρθρου ο κ. Στάμος, αλλά δεν χρειαζόταν καμμία ιδιαίτερη ανδρεία για αυτό, γιατί κανείς τότε (ούτε, βέβαια, ο δολοφόνος) δεν είχε εκλάβει ως στρεφόμενη κατά της χούντας την πράξη του κ. Κοεμτζή. Ανδρεία χρειαζόταν για να πείς τίποτα θετικό για τον Παναγούλη, τον Φαράκο, τον Καράγιωργα, τον Οπρόπουλο ή, έστω, τον Σαββούρα. Όσον αφορά δε την αναφορά του άρθρου στην σφαγή άοπλων ανυποψίαστων ανθρώπων με την ορολογία “βίαιο γεγονός” (σαν να αντήλλαξαν μερικές μπουνιές δυό μεθυσμένοι), ομολογώ ότι μού θυμίζει το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί η Τουρκία για τις σφαγές των Αρμενίων – για να μην πώ κάτι κατά πολύ ακριβέστερο, αλλά βαρύτερο.

Τελειώνοντας, δεν μπορώ παρά να θαυμάσω τον λεπτό ψυχισμό του συγγραφέα που βρίσκει συγκλονιστικό τον τρόπο που απαγγέλλει στην ταινία ποιήματά της περί Κοεμτζή η κυρία Γώγου. Σίγουρα ακούγεται μπανάλ και ολιγώτερον εντελλεκτυέλ, αλλά εμένα με συγκλονίζει πολύ περισσότερο να σκέφτομαι τις γυναίκες που χήρεψαν και τα μικρά παιδιά που ορφάνεψαν (κι’ ένας Θεός ξέρει πώς μεγάλωσαν) από το φονικό του Κοεμτζή.

Πάντα φιλικά,

Παναγιώτης Δεληβοριάς

Στο Πνευματικό Κέντρο Αγ. Δημητρίου, Ζυρίχη έγινε ομιλία του καθηγητή Κωνσταντίνου Παπαηλιού για τους Ελβετούς φιλέλληνες του ’21 στη Ζυρίχη.

Παρουσία του Έλληνα γενικού προξένου στη Ζυρίχη κ. Δημητρίου Παπαδόπουλου και με αθρόα προσέλευση του κοινού, έλαβε χώρα την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου στο πνευματικό κέντρο του Αγίου Δημητρίου στη Ζυρίχη η διάλεξη του αντιπροέδρου της Εταιρείας για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό και εμπνευστή της «Φιλελληνικής Βιβλιοθήκης» των Εκδόσεων Παρισιάνου κ. Κωνσταντίνου Παπαηλιού, με θέμα «Ελβετοί Φιλέλληνες στον απελευθερωτικό Αγώνα του 1821».

Ο ομιλητής αναφέρθηκε στις μακροχρόνιες σχέσεις Ελλάδας και Ελβετίας και στη ζωή και δράση των Ελβετών φιλελλήνων στην Επανάσταση του 1821, παρουσιάζοντας πρωτότυπο αρχειακό υλικό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκάλεσαν οι αναφορές του κ. Παπαηλιού στον αποφασιστικό ρόλο που διαδραμάτισε ο Ιωάννης Καποδίστριας στην πολιτική διαμόρφωση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας το 1815 και στη φιλία του με τον μεγάλο φιλέλληνα και εθνικό ευεργέτη Εϋνάρδο.

Η εκδήλωση οργανώθηκε από την Ελληνική Κοινότητα Ζυρίχης και την Ελληνική Βιβλιοθήκη Ζυρίχης «Αριστοτέλης».

Περισσότερα…

Τόπος. Ανατολική Πάρνηθα. Ξεροβούνι.

Διάρκεια: 2 ώρες ανάβαση, 5. ώρες συνολικά. Δυνατότητα επιστροφής από διαφορετική διαδρομή. Θέες.

Συμμετοχή στο tasoskavadellas@gmaii.com

Παρακαλώ δηλώσετε ως και την Πέμπτη. Κατ’ ελάχιστο 5 συμμετοχές.

Ευχαριστώ, οι πεζοπόροι της DSA.

(*) αν δεν είχε υποχρεωθεί να φύγει από την Σχολή θα αποφοιτούσε το 1946.

Ο Κωνσταντίνος Δρακόπουλος ήταν μαθητής στην Αραχώβης στα χρόνια του Πολέμου. Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1938-1939 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως το 1942-43 στην Ε’ Γυμνασίου. Υποθέτουμε από μαρτυρίες συμμαθητών του ότι φοίτησε και στην τελευταία τάξη και αποφοίτησε το έτος 1943-44.

Ξεκίνησε την πολύχρονη σταδιοδρομία του στον τομέα της ναυτιλίας μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και εργάστηκε σε διάφορες επιχειρήσεις με έδρα τη Νέα Υόρκη, προτού προσχωρήσει στη Niarchos London Ltd. το 1953, αναλαμβάνοντας τη θέση του Διευθυντή Ναυτιλίας. Διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνων Σύμβουλος των «Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε.» για τριάντα, περίπου, χρόνια. Ο κ. Δρακόπουλος υπήρξε, επίσης, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας «Διεθνή Ναυτιλιακά Πρακτορεία Α.Ε.» για σχεδόν είκοσι χρόνια. Έχει διατελέσει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου πολλών, διεθνούς κύρους, οργανισμών, όπως ο ελληνικός Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, το American Bureau of Shipping, η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, η Τράπεζα της Ελλάδος, κ.ά. Ο κ. Δρακόπουλος κατείχε τη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», από το 1996 έως το 2004. Έκτοτε, κατέχει τη θέση του Συμβούλου του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος.

Ο Αργύρης Φορτούνας γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή το 1942. Ήταν στην ίδια τάξη με τη Βεατρίκη Δημητριάδου, την Έβη Στασινοπούλου, τη Ροδούλα Κούμαρη κ.α. Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έμεινε στην Αίγινα και στο διάστημα αυτό, κατόπιν παράκλησης των τότε αρχών της Αίγινας, υπήρξε διερμηνέας μέχρι το τέλος του πολέμου, μαζί με την αδερφή του Διονυσία, επίσης απόφοιτο.

Μετά τον πόλεμο, σπούδασε Οικονομικά και Εμπορικές Επιστήμες στην ΑΣΟΕΕ και το 1955 ίδρυσε την βιομηχανία ΘΕΡΜΟΠΛΑΣΤ ΑΕ και υπήρξε από τους πρώτους στην Ελλάδα που ασχολήθηκαν με την παραγωγή θερμοπλαστικών σωλήνων.

Έγραψε τεχνοοικονομικές μελέτες που αναφέρονταν κυρίως στις αντοχές των θερμοπλαστικών σωλήνων σε ελληνικές κλιματολογικές συνθήκες και πολλές από αυτές δημοσιεύθηκαν στα Ελληνικά και Γερμανικά περιοδικά του κλάδου.

Λίγο πριν από το θάνατο της γυναίκας του, Νίκης Οικονόμου, ξεκίνησε να γράφει για τη δύσκολη περίοδο της κατοχής και την μετέπειτα περίοδο του εμφυλίου στα βιβλία του “Αναμνήσεις” και “Αίγινα στα χρόνια της γερμανικής κατοχής”. Πέθανε στο σπίτι του στην Αίγινα το καλοκαίρι του 2014, στις 4 Ιουλίου.

(*) αν δεν είχε κλείσει η Σχολή θα είχε αποφοιτήσει το 1946.

Ο Δώρος Αργυριάδης γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου 1927 στην Αθήνα. Φοίτησε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών έως το 1943-44, όμως αποφοίτησε λόγω Κατοχής από τη Σχολή Μακρή. Στα μαθητολόγια της Σχολής εμφανίζεται ως Δώρος Κωνσταντίνος με πρώτη εγγραφή την χρονιά 1941-42 στην Β’ Γυμνασίου και παραμένει έως την Δ’ Γυμνασίου, όταν η Σχολή κλείνει.

Το 1949 λαμβάνει αμερικανική υποτροφία και φοιτά στα πανεπιστήμια των Η.Π.Α Μίσιγκαν και Ανάρμπορ Ναυπηγική. Υπηρέτησε στο Αμερικανικό Ναυτικό και έλαβε την αμερικανική υπηκοότητα.

Εργάστηκε ως ναυπηγός στην εταιρεία του Καλλιμανόπουλου και ίδρυσε τη δική του ναυτιλιακή εταιρεία Dormanda.

Έχει μία κόρη από δεύτερο γάμο, την Amanda που ζει στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ.

Απεβίωσε στην Αθήνα τον Μάιο του 2009.

Η ΔαρείαZazirei, απόφοιτος του ’99, εκθέτει στις

25 και 26 Νοεμβρίου μεταξύ 11.00 και 21.00

στον χώρο της στην οδό Τύχης 3, 152 33 στο Χαλάνδρι

έργα της, κοσμήματα και πολλά άλλα.

Η Δαρεία Ντάσα Τσατσιράι γεννήθηκε στην Μόσχα από Λιθουανό / Ουκρανό πατέρα και Ελληνορωσσίδα μητέρα. Έκανε master σε graphic design.

http://www.dialoggers.eu/gr/

Το Ίδρυμα Ακατερίνης Λασκαρίδη διοργανώνει επιμορφωτικό κύκλο πέντε (5) συναντήσεων με θέμα την πρόληψη της παιδικής κακοποίησης και της έμφυλης βίας. Στο σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί γενική επισκόπηση και προσδιορισμός του φαινομένου της κακοποίησης ανηλίκων, θα συζητηθούν οι βασικές ενδείξεις κακοποίησης στα παιδιά, ο ρόλος των αντιλήψεων στο θέμα της βίας και των έμφυλων στερεοτύπων, ενώ θα παρουσιαστεί ο ρόλος του σχολείου αλλά και η νομική πλευρά ως προς το θέμα της διαχείρισης των περιστατικών κακοποίησης. Το σεμινάριο θα ολοκληρωθεί σε πέντε δίωρες συναντήσεις που θα πραγματοποιηθούν διαδικτυακά και απευθύνεται σε όλους τους ενδιαφερόμενους.

Ημέρες συναντήσεων:Δευτέρα 20/11, 27/11, 4/12, 11/12και18/12. Περισσότερα…

Πώς ομαλοποιήθηκαν οι ελληνογερμανικές σχέσεις;

Πώς περάσαμε από τις ταραγμένες μέρες των ελληνογερμανικών σχέσεων στη ρουτίνα των συναντήσεων Σολτς-Μητσοτάκη;

Η αποχώρηση από την καγκελαρία της Ανγκελα Μέρκελ, που υποστήριζε την τιμωρητική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα, αλλά και η πολιτική Μητσοτάκη, που επιδοκιμάζεται στα οικονομικά και στα ελληνοτουρκικά από τους Γερμανούς και έχει βάλει στην άκρη το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου είναι οι βασικοί λόγοι για τη βελτίωση των σχέσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τη Γερμανία.

Παράλληλα, ο καγκελάριος Σολτς προσπαθεί να αξιοποιήσει την καλή αυτή σχέση προς όφελός του στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος, προσβλέποντας στη βοήθεια της Ελλάδας για τη μείωση των δευτερογενών ροών. Το μεταναστευτικό απασχολεί έντονα την γερμανική κοινωνία και επηρεάζει τις εσωτερικές πολιτικές διεργασίες.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Βερολίνο, δήλωσε πρόθυμος να συμβάλει σε αυτό και η γερμανική κυβέρνηση υπολογίζει στη βοήθειά του, όπως και στον Ταγίπ Ερντογάν, η ανακοίνωση της επίσκεψης του οποίου στο Βερολίνο, ωστόσο, προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση σε αντίθεση με αυτή του Έλληνα πρωθυπουργού που θεωρήθηκε ρουτίνας.

Τους λόγους εξηγεί στη Βασιλική Σιούτη ο αναλυτής του ΕΛΙΑΜΕΠ Ρόναλντ Μαϊνάρντους….

Η Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα με χορηγό επικοινωνίας το «ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ», σας προσκαλεί να συμμετέχετε για ενδέκατη συνεχή χρονιά σε διαγωνισμό ζωγραφικής για τη δημιουργία της ευχετήριας κάρτας Χριστουγέννων της Πρεσβείας.

Ο διαγωνισμός απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 6 έως 12 ετών που κατοικούν μόνιμα στην Ελλάδα.

Τα πέντε πρώτα έργα που θα διακριθούν στο διαγωνισμό θα ταξιδέψουν ως χριστουγεννιάτικες κάρτες με τη σφραγίδα της Πρεσβείας, είτε ταχυδρομικά, είτε ως E-card σε πολλούς παραλήπτες για να μεταφέρουν τις πιο όμορφες ευχές της χρονιάς.

Το θέμα του διαγωνισμού είναι «Χριστουγεννιάτικες Παραδόσεις». Το έργο θα πρέπει να αποτυπωθεί σε χαρτί μεγέθους Α4. Δεν πρέπει όμως να περιλαμβάνει αριθμούς, γράμματα ή άλλα στοιχεία (π.χ. ονόματα, ευχές, λέξεις).

Η επιλογή των υλικών και της τεχνοτροπίας (ζωγραφιά, κολάζ, κ.α.) είναι ελεύθερη.

Περισσότερα…

Το καλλιτεχνικό σύμπαν της Λένας Κιτσοπούλου μέσα από ημερολογιακές σημειώσεις, σκίτσα και ζωγραφιές. Ένα ταξίδι δημιουργίας και γέννησης ξεδιπλώνεται μέσα από τις σελίδες της έκδοσης «Ημερολόγιο Φράνκενσταϊν», που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2022.

Συγγραφέας, σκηνοθέτρια, ηθοποιός, ζωγράφος και τραγουδίστρια του ρεμπέτικου, η Λένα Κιτσοπούλου, Onassis Culture resident artist τη χρονιά 2020-2021, στέγασε το στούντιο-ατελιέ της σε ένα πρώην μηχανουργείο στου Ρέντη, που το Ίδρυμα Ωνάση ανακαινίζει για να στεγάσει το νέο πολιτιστικό κέντρο Onassis Ready. Στο διάστημα της έρευνάς της για ένα θεατρικό έργο και μια σειρά από εικαστικά έργα με κοινό σημείο αναφοράς το μυθιστόρημα «Φράνκενσταϊν ή ο σύγχρονος Προμηθέας» (Μαίρη Σέλλεϋ, 1818), η Λένα Κιτσοπούλου κρατούσε ημερολογιακές σημειώσεις. Γραμμένες με την παροιμιώδη αντιδραστικότητά της, τη θρασεία μετεφηβική ορμή της και μια, από καρδιάς, ειλικρίνεια, αγρίως αυτοβιογραφική, ήδη από την πρώτη καταγραφή, στις

11 Μαρτίου 2021: «Εδώ και κάποιες μέρες έχει εμφυτευτεί μέσα μου ένα έμβρυο και περιμένω αν αυτό θα κρατηθεί ή αν θα πέσει από το δέντρο μου σαν σάπιο κεράσι κερασιάς». Οι σημειώσεις εκείνες, σχεδόν αυτούσιες, μαζί με σκίτσα και ζωγραφιές, αποτελούν το «Ημερολόγιο Φράνκενσταϊν» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις του Ιδρύματος Ωνάση.

Περισσότερα…

Μια Επετειακή Ημερίδα αρχιτεκτονικού και κατασκευαστικού ενδιαφέροντος, θα πραγματοποιηθεί στην Ακαδημία Αθηνών με θέμα “ΕΡΝΣΤ ΤΣΙΛΛΕΡ – 100 ΧΡΟΝΙΑ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ”, την Παρασκευή, 24 Νοεμβρίου 2023, στις 10.00 π.μ..

Την Ημερίδα διοργανώνει το Παρατηρητήριο Περιφερειακών Πολιτικών (ΠΠΠ) με την οργανωτική υποστήριξη των εταιρειών “Synedra Events” και «Δράσεις Έκφρασης», με αφορμή τη συμπλήρωση, φέτος, των 100 χρόνων από τον θάνατό του. Χορηγοί επικοινωνίας της Ημερίδας είναι η Εφημερίδα «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ» και το Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ – ΜΠΕ).

Η ημερίδα θα εστιάσει στην οικιστική ανάπτυξη της Ελλάδος και το έργο του Τσίλλερ, διαμορφώνοντας την σύγχρονη αισθητική, εισάγοντας μοναδικές καινοτομίες που αναβάθμισαν το επίπεδο διαβίωσης εντός των κτηρίων αυτών

Τέλος, το αρχιτεκτονικό του έργο, που εκτείνεται χρονικά στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου, χαρακτηρίζεται από δημιουργική πνοή και από αίσθηση καλλιτεχνικής ελευθερίας, στην οποία θα εστιάσει η Ημερίδα, προσδίδοντας μια αρχιτεκτονική και πολιτισμική έμπνευση στη σύγχρονη εποχή.

Περισσότερες πληροφορίες για την Ημερίδα……

Παρακαλώ κάντε την δωρεάν εγγραφή σας για να συμμετέχετε στην εκδήλωση εδώ…

(*) αν εν είχε φύγει από την Σχολή θα αποφοιτούσε το 1940

Ο Ίων Νταϊφάς γεννήθηκε το 1922 στον Βόλο και πήγε στην Σχολή το 1926, όπου τον συναντάμε στο Μαθητολόγιο του Νηπιαγωγείου δίχως να αναφέρεται η ημερομηνία γέννησής του.

Σπούδασε κινηματογράφο στο Παρίσι (IDHEC) και φιλολογία στη Σορβόνη. Έγινε γνωστός ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και κριτικός του κινηματογράφου. Εργάστηκε στο ραδιόφωνο, στο θέατρο και στην τηλεόραση, ως δημοσιογράφος και σκηνοθέτης. Ειδικότερα, στον κινηματογράφο ασχολήθηκε με την κωμωδία, στην οποία απέδειξε ένα ιδιαίτερο ταλέντο. Στη φιλμογραφία του περιλαμβάνονται οι ταινίες Δολάρια και όνειρα (1956), Ο χρυσός και ο Τενεκές (1962), Ο τρίτος δρόμος (1963) και Μια βδομάδα στον Παράδεισο (1964).

Έγραψε στίχους σε τέσσερα τραγούδια που μελοποίησαν ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Σταύρος Ξαρχάκος, με πιό γνωστό το “Χόρεψαν τ΄ασπρα πουλιά”, ερμηνευμένο από την Γιοβάννα. Δείτε τους μελοποιημένους στίχους του…

Νυμφεύθηκε την Λόλα Νταϊφά,η οποία είχε αναλάβει τις Δημόσιες Σχέσεις της ΠΑΕ Ολυμπιακός, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης του ΑΝΤ1 και αργότερα του Star Channel.

Πεθανε στις 3 Ιανουαρίου 1994.

H εξαιρετικά επιτυχημένη όπερα για παιδιά και νέους Το ερωτευμένο σύννεφο της Σοφίας Καμαγιάννη σε λιμπρέτο της Ελένης Ζαφειρίου, βασισμένο στο ομώνυμο παραμύθι του Ναζίμ Χικμέτ, και σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ. Πρόκειται για μια παράσταση υψηλών συμβολισμών και συναισθηματικού πλούτου, ένα μαγευτικό παραμύθι από την Ανατολή που υμνεί τον άνθρωπο. Το Ερωτευμένο σύννεφο θα παρουσιαστεί για δέκα μοναδικές παραστάσεις στις 25, 26, 30 Νοεμβρίου και 1, 2, 3 Δεκεμβρίου 2023, εξακολουθώντας να ταξιδεύει τους θεατές σε τόπους και χρόνους μακρινούς μέσα από τη δύναμη της μουσικής και της ποίησης.

Περισσότερα…

Μια συνάντηση του Λόρδου Βύρωνα με τον Καμύ και τον Εμπειρίκο τι θα σήμαινε σήμερα; Κι ο λόγος τους θα έβρισκε απήχηση στον σημερινό Ευρωπαίο; Σ’ αυτήν τη φανταστική συνομιλία, ο Γιάννης Ψυχοπαίδης αυθαιρετεί, βάζοντας όχι μόνο χρώμα, αλλά κάνοντας τους τρεις συνομιλητές συγκαιρινούς του και μάλιστα, συλλειτουργούς. Με τους ποιητές άλλωστε, ο σημαντικός δημιουργός έχει ασχοληθεί συστηματικά, αφιερώνοντας ολόκληρες ενότητες που έγιναν οργανικό κομμάτι της δουλειάς του.

Ο ζωγράφος, χρόνια τώρα, μετουσιώνει τον ποιητικό λόγο σε αξία ζωγραφική. Όχι εικόνα μιας επεξηγηματικής μεταγραφής, αλλά εικόνα δική του, μιας καινούριας οπτικής που μπορεί να ιδωθεί ως ποίηση. Το κάνει στο τελαρωμένο έργο, το κάνει και στο χαρτί μιας έκδοσης, δημιουργώντας «έργα τέχνης-βιβλία» (artist’s books) που φιλοτέχνησε σε βάθος τεσσάρων δεκαετιών ως τις μέρες μας (1979-2023).

Δείτο το άρθρο του Γιώργου Μυλωνά στο liberal.gr με αφορμή την έκθεση του Γιάννη Ψυχοπαίδη…